Οκλαχόμα

Τον γνωρίσαμε οι κάπως μεγαλύτεροι σε ηλικία, μέσα από την έκδοση του περιοδικού Βέλος. Ο κ. Τερζόπουλος, σε ένα από τα πρώτα του βήματα στον χώρο των εικονογραφημένων(μετά το Μίκυ Μάους), έφερε αυτή την υπέροχη δημιουργία στη χώρα μας, εν έτει 1968.

Ένα καθαρά γουέστερν ανάγνωσμα, που με τον κεντρικό χαρακτήρα των ιστοριών, τις ιστορίες του οποίου διαβάσαμε στα πρώτα 21 τεύχη, κέρδισε πολλούς αναγνώστες της εποχής. Δυστυχώς, ο Οκλαχόμα Κιντ έφυγε από τις σελίδες του περιοδικού από το 22^ο τεύχος κι έπειτα, δίνοντας την θέση του σε άλλους χάρτινους ήρωες, που κι αυτοί αναγνωρίστηκαν από το Ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση στη χώρα μας μέσα από τις σελίδες του «Βέλους». Στην πρώτη περίοδο έκδοσής του, εκτός του Οκλαχόμα Κιντ, το «Βέλος» είχε ακόμη και τους Σίσκο Κιντ και Λόουν Ρέηντζερ, βγάζοντας προς τα έξω μια ενιαία μορφή – θεματολογία, με σαφώς γουέστερν προσανατολισμό. Νομίζω ότι ελάχιστα εικονογραφημένα στην Ελλάδα κατάφεραν κάτι παρόμοιο, σε όποιον χώρο κι αν κινήθηκαν.

Να πούμε ότι τα σενάριά του έγραφε μια μεγάλη μορφή της Ιταλικής λογοτεχνίας (και με σπουδές στην φιλοσοφία), ο Guido Martina. Ο σεναριογράφος και συγγραφέας είχε ξεκινήσει το 1938 στην Mondadori σαν μεταφραστής των Αμερικάνικων ιστοριών της Ντίσνεϋ, που εξέδιδε η Ιταλική εκδοτική. Από το 1948 όμως κι έπειτα, χαράζει μια λαμπρή πορεία στον χώρο, γράφοντας τα δικά του σενάρια (1200 παρακαλώ!), έως το 1984. Ήταν ο Ιταλός σεναριογράφος με την μεγαλύτερη προσφορά στις ιστορίες του Ντίσνεϋ, στις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Στο διάστημα 1949–1955, φτιάχνει και τους δικούς του κόμικς χαρακτήρες, από τους οποίους ξεχωρίζουν οι Pecos Bill και Oklahoma (το 1952). Και στους δύο, τα σκίτσα αναλαμβάνει ο Pier Lorenzo De Vita, με μια μεγάλη κι αυτός πορεία στις εικονογραφήσεις ιστοριών του Ντίσνεϋ. Ο De Vita είχε ξεκινήσει το 1934 στο περίφημο “Corriere dei Piccoli” εικονογραφώντας το Saturnino Farandola. Εκτός από τις ιστορίες του Ντίσνεϋ και τα κόμικς του Martina, έκανε και σκίτσα για το Zorro, το Mopsi, Giso e Leo και πολλά ακόμη, όλα της Mondadori. Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση τρία χρόνια πριν τον Martina, το 1981.

Να μιλήσουμε και για μια ταινία με τους James Cagney και Humphrey Bogart στους πρωταγωνιστικούς ρόλους και με τον ίδιο τίτλο (αλλά όχι περιεχόμενο) με το κόμικς. Προβλήθηκε το 1939, σε σκηνοθεσία Lloyd Bacon. Εξαιρετικό και το φιλμ και η μουσική του, γραμμένη από τον σπουδαίο Max Steiner. Αν δεν απατώμαι, είναι και το μοναδικό γουέστερν που θα βρείτε στην φιλμογραφία του Μπόγκι! Ο σκληρός του Χόλλυγουντ εκείνα τα χρόνια, ο Κάγκνεϋ, με τους πολλούς ρόλους σαν κακοποιού που τον καθιέρωσαν, έπαιξε σε μερικά ακόμη γουέστερν, σε όλα με μεγάλη επιτυχία. Το ’55 γυρίστηκε και ακόμη μια με τίτλο Oklah0ma, αλλά πρόκειται περί μιούζικαλ.

Όλο το παρόμοιο υλικό, που συγκεντρώνουμε, μπορείτε να το βρίσκετε εδώ.

Για το Comics Trades 2012–2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .

«Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ»

Όταν σε δέρνει η ατυχία σου σε εκατομμύρια καρέ και σε χιλιάδες ιστορίες, υπάρχει περίπτωση να διεκδικήσεις στέμμα βασιλείας και πλούτη μυθικά; Όχι ρωτάω δηλαδή!  Η ενσάρκωση αγαπητοί μου της κακοτυχίας και της γκαντεμιάς, έρχεται σε αυτή την ιστορία για να τεκμηριώσει στο απόλυτο τα προσωνύμια που κατά καιρούς όλοι του έχουμε δώσει, αλλά και για να μας διασκεδάσει σε μια από τις πιο όμορφες ιστορίες που δημοσιεύτηκαν ποτέ σε συνέχειες, στην έκδοση του θρυλικού Μίκυ Μάους! Δεν κάνατε λάθος! Είναι ο Ντόναλντ αυτός που πρωταγωνιστεί στην ιστορία για την οποία μιλήσαμε πριν, όπως πάντα συντροφιά με τα ανιψάκια του και τον θείο Σκρούτζ. Στις αποσκευές του σ` αυτή την εξωτική περιπέτεια δεν παραλείπει να προσθέσει μπόλικη γκρίνια! Τα στοιχεία εδώ είναι πολύ έξυπνα βαλμένα και περνούν όμορφα μηνύματα. Μην την διαβάσετε με τα μάτια εκείνα τα απονήρευτα και τα αγνά των παιδικών σας χρόνων, ή τουλάχιστον όχι και τις δύο φορές που χρειάζεται σαν ανάγνωση! Θα δείτε να παίζονται όλα όσα μας έρχονται σαν πειρασμοί τριγύρω μας καθημερινά, προκλήσεις, σφάλματα, απληστία κλπ κλπ , όλα δεινά και καρποί της ανικανοποίητης ανθρώπινης φύσης. Ο ήρωας και οι συμπρωταγωνιστές θα βιώσουν την ίδια τους την προσωπικότητα εδώ και θα κληθούν να νικήσουν τον κακό τους εαυτό, αν θέλουν να γίνουν κάτοχοι της μυθικής περιουσίας ενός πρόγονου τους! Η ιστορία γράφτηκε από τον Guido Martina και σχεδιάστηκε από τον Giovan Battista Carpi, το 1961. Στην χώρα μας κόπηκε σε τρία μέρη και δημοσιεύτηκε στα τεύχη 359, 360 και 361 το 1973. Ακόμη θα την βρείτε και στα Κλασσικά Ντίσνευ 2 και 47, αλλά και σε επανέκδοση στα τεύχη 1512, 1513 και 1514 του Μίκυ Μάους(1995). Τα στοιχεία αντλήθηκαν από την κορυφαία παγκοσμίως βάση δεδομένων, σε σχέση με τις ιστορίες των σχεδιαστών του Γουώλτ Ντίσνευ, δηλαδή το γνωστό σε όλους

http://coa.inducks.org

Πιο απλό και εύχρηστο δεν γίνεται! Γράφετε τα στοιχεία που έχετε στην διάθεση σας από τεύχη, χρονιές, ήρωα, τίτλο ιστορίας και μετά πατάτε …αναζήτηση! Τα υπόλοιπα είναι θέμα μερικών δευτερολέπτων!

Καλό Σαββατοκύριακο από την CT Scanning Team! Από Δευτέρας έρχεται νέος κύκλος scans, απολαυστικός εξίσου! Για τους φίλους του Ντίσνευ, να σας πούμε ότι είναι έτοιμη μια ακόμη ιστορία που δημοσιεύτηκε σε συνέχειες και είναι πολύ νοσταλγική…

Το αρχείο κατεβαίνει ακολουθώντας το παρακάτω link

http://www.mediafire.com/?18e8fm8pccama0u

Σύνολο σελίδων 92

Σάρωση εικόνων με EPSON V300 PHOTO

Ανάλυση σάρωσης 400 dpi

Επιμέρους διαστάσεις σελίδων 2100 Χ 1800 με τη βοήθεια του Photo Resizer

Επεξεργασία σελίδων – crop – ευθυγράμμιση με Adobe Elements & Picasa

Υδατογράφημα Alamoon

Συμπίεση αρχείου και τελικό φορμάτ Adobe pdf Creator

Η ΠΡΩΤΗ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΦΑΝΤΟΜ ΝΤΑΚ – ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΑΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ!

Αγαπητοί φίλοι, σήμερα αυτό που σας έχουμε προς on line ανάγνωση, είναι η πρώτη ιστορία με ήρωα το alter ego του Ντόναλντ, τον Φάντομ Ντάκ, που κυκλοφόρησε στην χώρα μας! Πρόκειται για τον «Διπλό θρίαμβο», που εκδόθηκε από τον κ. Τερζόπουλο το 1973, σε δύο συνεχόμενα τεύχη του εβδομαδιαίου Μίκυ Μάους. Τα 376 και 377. Θεωρώ ότι πλέον της ιστορικής της ίσως αξίας σε κάποιους εξ υμών, αυτό που έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον είναι η ίδια η δομή της ιστορίας, που πιστεύω ότι συγκαταλέγεται ανάμεσα στις κορυφαίες που γράφτηκαν ποτέ και που φυσικά διαβάσαμε! Πολύ δυνατή πλοκή, αν και δεν παίρνει τα πράγματα από την αρχή ομολογουμένως, κάτι που μάλλον παραξενεύει τον αναγνώστη, αφού δεν αφηγείται το ξεκίνημα της ύπαρξης του Φάντομ Ντάκ(κάτι που έγινε σε άλλο τεύχος του Μίκυ Μάους), αλλά με επίσης πολύ έξυπνο χιούμορ, κερδίζει τον κάθε αναγνώστη! Πάμε σε κάποια επί μέρους στοιχεία, που αφορούν στους δημιουργούς του και στην ιστορία της πρώτης του έκδοσης στην Ιταλία. Ο τίτλος του εκεί ήταν Il doppio trionfo di Paperinik και πρόκειται για μια δουλειά των Guido Martina στο σενάριο και Massimo de Vita στο σχέδιο. Κυκλοφόρησε στο Topolino(που αλλού;), στις 29 Αυγούστου του 1971, μόλις δύο χρόνια πριν εμφανιστεί στο δικό μας Μίκυ Μάους και η θα έλεγα ότι η αισθητική της δεκαετίας του 1970, είναι πολύ εμφανής στην γραμμή σχεδίασης του de Vita, αλλά και επιπλέον ότι η συγκεκριμένη μορφή σχεδίασης είναι από τις πλέον αναγνωρίσιμες στην χώρα μας και ιδιαίτερα αγαπητή.

Χρήσιμα στοιχεία, όχι μόνον για αυτή την ιστορία, αλλά γενικότερα για όλες όσες κυκλοφόρησαν σε όλα τα μήκη και τα γεωγραφικά πλάτη, μπορείτε να αντλήσετε στο

http://coa.inducks.org/

που ήταν και η δική μας πηγή πληροφοριών. Ο όγκος και η ποιότητα της δουλειάς που γίνεται εκεί, είναι απλά εκπληκτική! Δεν νοείται φίλος των εκδόσεων του Ντίσνευ στην χώρα μας, που να μην έχει αποθηκευμένη στα αγαπημένα του browser του, αυτή την διεύθυνση! Πολλά συγχαρητήρια από εμάς! Keep up the good work guys!

Για να μπείτε στην βιβλιοθήκη μας και να διαβάσετε on line κλικάρετε το πιο κάτω link

http://issuu.com/comicsrainbow/

 

ΥΓ

Την κατανόηση σας, για ένα προσωρινό πρόβλημα που προέκυψε στο ανέβασμα του τεύχους 376. Εντός των επόμενων 24 ωρών(πρώτα ο Θεός), θα έχει αποκατασταθεί, πιστεύουμε η ομαλή ανάγνωση και αυτού του τεύχους.

Ο «ΟΚΛΑΧΟΜΑ» ΚΑΙ Η ΣΧΕΔΙΑΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ `50 – ΣΤΟ «ΒΕΛΟΣ»

Στις αρχές της δεκαετίας του`50, η υπόθεση κόμικς κινούνταν σε άλλους ρυθμούς και φόρμες, σίγουρα πολύ λιτές και μακριά από τον επαγγελματισμό που έκανε την εμφάνιση του σχεδόν μια δεκαετία έπειτα. Ήταν τα πρώτα χρόνια της νέας μορφής αυτής τέχνης, που μέσα από σπουδαίους δημιουργούς, όπως ο Γουώλτ Ντίσνευ, έμελε να καταξιωθεί και να πάρει τη θέση της δίπλα στις άλλες οκτώ. Η ένατη τέχνη, καθιερώθηκε στην Αμερική και την Ευρώπη, κάνοντας ένα δεκαετές «αγροτικό», στην διάρκεια του οποίου τα πειράματα των δημιουργών και των εκδοτικών οίκων, ήταν πολλά και ενδιαφέροντα. Νέες τάσεις ξεπήδησαν, είδη και σχολές σχεδίασης καθιερώθηκαν, σχεδιαστές & σεναριογράφοι αναγνωρίστηκαν και περιοδικά αγαπήθηκαν από τους αναγνώστες. Ένα από τα είδη που κέρδισε σε σύντομο χρόνο το κοινό, ήταν το γουέστερν κόμικς. Για μια τέτοια περίπτωση εικονογραφημένου θα αναφερθούμε σήμερα.

Ο Ιταλός Leone Cimpellin, συνεργάτης της Lisa Buffolente(λοχαγός Μάρκ), ήταν από τους πολλούς Ευρωπαίους δημιουργούς που πέρασαν τον Ατλαντικό, κάνοντας όνομα στην Αμερική. Πριν κάνει αυτό το ταξίδι, είχε προλάβει να αφήσει σπουδαία πίσω του, ασχολούμενος ειδικά με τα γουέστερν κόμικς. Οι συνεργασίες του με τον μεγάλο Bonelli(στο Plutos), ή με τον Merio Uggeri(στο Red Carson), είχαν ήδη γίνει μεγάλες επιτυχίες και μεταφράζονταν σε πολλές χώρες. Αυτές όμως οι δύο δουλειές, που άφησαν εποχή, ήταν οι συνεργασίες του με τον σπουδαίο Guido Martina, στα Pecos Bill(παραλίγο να το έφερνε στην Ελλάδα ο κ. Τερζόπουλος!), και Oklahoma. Αυτά τα δύο αποτέλεσαν τις σημαντικότερες του δημιουργίες και τον ανέδειξαν σαν έναν από τους κορυφαίους δημιουργούς της εποχής του. Το Oklahoma, σε σενάριο του Martina(έγινε διάσημος για τις μεταφράσεις του στις ιστορίες του Ντίσνευ, που κυκλοφόρησε στο Ιταλικό Topolino η εκδοτική Mondadori), το διαβάσαμε και στην χώρα μας, σαν την κύρια ιστορία που περιείχε το εβδομαδιαίο «Βέλος» του κ. Τερζόπουλου, στην πρώτη, μεγάλου σχήματος μορφή. Εδώ η ομορφιά της εικόνας είναι μοναδική και η απλότητα της σχεδίασης χαρακτηρίζει όλες τις πρώιμες επιρροές των δημιουργών(κυρίως από το γουέστερν σαν είδος γενικά), ενώ παράλληλα δίνει και ένα στίγμα των πλαισίων μέσα στα οποία κινούνταν η αφήγηση εκείνα τα χρόνια, χωρίς να είναι στυλιζαρισμένη, αλλά και δίχως εκείνο το πιο …σοφιστικές και επιτηδευμένο, που κυριάρχησε μετέπειτα και που μαζί με τον ρεαλισμό μας έδωσαν πιο σκληρές εικόνες. Υπάρχουν στιγμές στο «Οκλαχόμα», που σε βάζουν μέσα σε ένα πίνακα ζωγραφικής, με τον λυρισμό σαν κυρίαρχο στοιχείο και νομίζεις ότι έχεις μπροστά σου την εικονογράφηση ενός κλασσικού λογοτεχνικού έργου. Ιδιαίτερα στις δύο κεντρικές σελίδες, γίνεται ακόμη πιο έντονο αυτό το συναίσθημα, όπως και στις πανέμορφες, ολοσέλιδες εικονογραφήσεις(σαν πορτρέτα), των ηρώων του εικονογραφημένου, που βρίσκονταν στις τελευταίες σελίδες του περιοδικού.

Όλα αυτά αποσπασματικά για την ώρα(θα προστεθούν σταδιακά όλες οι σχετικές σελίδες, από όλα τα τεύχη της έκδοσης), μπορείτε να τα δείτε στις εικόνες αυτού του άρθρου. Όλες οι παρόμοιες αναφορές και τα πορτρέτα που επιχειρούμε, σε εκδόσεις κόμικς και δημιουργούς, θα τα βρίσκετε συγκεντρωμένα στην κατηγορία «ΕΡΕΥΝΑ & ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ», ενώ θα έχετε την ευκαιρία να τα δείτε και τυπωμένα προσεχώς, σε μια νέα κυκλοφορία βιβλίου για τα κόμικς και την ιστορία τους, από τις εκδόσεις Αιγόκερως. Για όλα αυτά, θα ενημερωθείτε με σχετικό άρθρο, όταν θα έχει ολοκληρωθεί το στήσιμο του βιβλίου.

Name(απαιτείται)

Email(απαιτείται)

Website

Comment(απαιτείται)

Υποβολή

Δ

Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ – ΒΕΛΟΣ – ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ(1968)

Η σημερινή παρουσίαση, αφορά σε ένα σημαντικό περιοδικό στον χώρο των Ελληνικών εκδόσεων κόμικς, που θα χαρακτηρίζαμε σαν ένα εκ των πολύ επιτυχημένων πειραμάτων του εκδότη κ. Τερζόπουλου, μπροστά από την εποχή του, που φιλοξένησε όμορφες ιστορίες και μας σύστησε ήρωες όπως ο Φλάς Γκόρντον, ή ο Μαντρέικ, ο Φάντομ, ο Τέν Τέν, ο Ποπάυ και οι καουμπόηδες Σίσκο Κίντ, Λόουν Ρέηντζερ και φυσικά ο Οκλαχόμα. Αυτοί οι τρείς τελευταίοι ήρωες, είναι και ο λόγος που βρίσκεται στην λίστα με τις γουέστερν κόμικς εκδόσεις, που παρουσιάζουμε σε αυτό το αφιέρωμα.

Ας τα πάρουμε όμως με την σειρά. 2 Ιουλίου 1968. Δύο χρόνια παρά 1 μέρα(!), μετά την κυκλοφορία του πρώτου τεύχους του Μίκυ Μάους, ο κ. Τερζόπουλος αποφασίζει να ρίξει στην αγορά το Βέλος. Μεγάλο(αρχικά) σχήμα, 4 δραχμές κόστος και 36 σελίδες(αρχικά), μισές – μισές σε σχέση με το χρώμα. Αυτά τα δεδομένα άλλαξαν πολλές φορές και το περιοδικό γνώρισε(μαζί με τους αναγνώστες), πολλές αυξομειώσεις στην τιμή, τις σελίδες, το χρώμα των σελίδων, ακόμη και το σχήμα έκδοσης, ή τις ιστορίες που φιλοξένησε, αφού κάποια στιγμή έμεινε μόνον με τον Φάντομ, που τότε αποκαλούνταν Φάντασμα! Το μόνο που παρέμεινε δεδομένο, ήταν η εβδομαδιαία του μορφή κυκλοφορίας. Συνολικά βγήκαν 90 διαφορετικά τεύχη, κάτω από αυτόν τον τίτλο εικονογραφημένου.

Το εικονογραφημένο που χαρακτήρισε την πρώτη περίοδο έκδοσης του Βέλος, κυριαρχώντας στα εξώφυλλα του και καταλαμβάνοντας ένα μεγάλο μέρος των σελίδων του, ήταν το Οκλαχόμα. Μια γουέστερν κόμικς – δημιουργία των Guido Martina & Pier Luigi Da Vita, που μας είχαν δώσει και το εξαιρετικό Pecos Bill, το οποίο δυστυχώς δεν κυκλοφόρησε ποτέ στην χώρα μας. Από εκεί και έπειτα, Το Cisco Kid ήταν μια δουλειά του Salinas, διαχρονική θα την αποκαλούσαμε, ενώ το Lone Ranger του Ed Kressy, μας πάει πολύ πίσω στον χρόνο και αποτελεί έναν Αμερικάνικο ήρωα των παιδικών χρόνων, που πέρασε τόσο από την τηλεόραση, όσο και από τον κινηματογράφο. Εκτός των γουέστερν εικονογραφημένων(σε συνέχειες), είχαμε κι άλλα αναγνώσματα, πρωτοποριακά για τα δικά μας εκδοτικά κόμικς – χρονικά. Ο Flash Gordon, ο Mandrake, ο Phantom, ο Popeye, ο Tin Tin και πολλά ακόμη, έκαναν εδώ την πρώτη τους εμφάνιση επί Ελληνικού εδάφους, στο Βέλος, όλα τους προερχόμενα από τα στρίπ των Αμερικάνικων εφημερίδων των τελών της δεκαετίας του 1940 και των αρχών αυτής του 1950.

Συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι η κυκλοφορία του περιοδικού του κ. Τερζόπουλου, ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, για να γνωρίσει το Ελληνικό κοινό εξαιρετικούς δημιουργούς και μερικά από τα κορυφαία κόμικς όλων των εποχών. Το ρίσκο στην ουσία ήταν μηδαμινό, αν αναλογιστείτε ότι όλοι αυτοί οι χάρτινοι ήρωες είχαν κατακτήσει τον πλανήτη, μέχρι να περάσουν από τα περίπτερα της χώρας μας. Ήταν αδιανόητο ίσως, να αποτύχει ένας Φλάς Γκόρντον, ή ένας Φάντομ. Όμως απ` την άλλη, κανείς συμπατριώτης μας εκδότης δεν είχε επιχειρήσει κάτι ανάλογο ως τότε, οπότε και πιστώνεται στα θετικά – μπροστά από την εποχή τους, εγχειρήματα κόμικς. Σημείο αναφοράς τα πανέμορφα εξώφυλλα και τα all time classic πια οπισθόφυλλα, όπου διαφημίζονταν τα Μεγάλο Μίκυ και εβδομαδιαίο Μίκυ Μάους.

Όλα τα εξώφυλλα του Βέλος, θα τα βρείτε στο www.greekcomics,gr, 8 τεύχη της πρώτης περιόδου, διαβάζετε στο www.issuu.com/comicsrainbow/ , ενώ πολύτιμα πληροφοριακά στοιχεία αντλήθηκαν από το www.lambiek.net