Ο «ΟΚΛΑΧΟΜΑ» ΚΑΙ Η ΣΧΕΔΙΑΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ `50 – ΣΤΟ «ΒΕΛΟΣ»

Στις αρχές της δεκαετίας του`50, η υπόθεση κόμικς κινούνταν σε άλλους ρυθμούς και φόρμες, σίγουρα πολύ λιτές και μακριά από τον επαγγελματισμό που έκανε την εμφάνιση του σχεδόν μια δεκαετία έπειτα. Ήταν τα πρώτα χρόνια της νέας μορφής αυτής τέχνης, που μέσα από σπουδαίους δημιουργούς, όπως ο Γουώλτ Ντίσνευ, έμελε να καταξιωθεί και να πάρει τη θέση της δίπλα στις άλλες οκτώ. Η ένατη τέχνη, καθιερώθηκε στην Αμερική και την Ευρώπη, κάνοντας ένα δεκαετές «αγροτικό», στην διάρκεια του οποίου τα πειράματα των δημιουργών και των εκδοτικών οίκων, ήταν πολλά και ενδιαφέροντα. Νέες τάσεις ξεπήδησαν, είδη και σχολές σχεδίασης καθιερώθηκαν, σχεδιαστές & σεναριογράφοι αναγνωρίστηκαν και περιοδικά αγαπήθηκαν από τους αναγνώστες. Ένα από τα είδη που κέρδισε σε σύντομο χρόνο το κοινό, ήταν το γουέστερν κόμικς. Για μια τέτοια περίπτωση εικονογραφημένου θα αναφερθούμε σήμερα.

Ο Ιταλός Leone Cimpellin, συνεργάτης της Lisa Buffolente(λοχαγός Μάρκ), ήταν από τους πολλούς Ευρωπαίους δημιουργούς που πέρασαν τον Ατλαντικό, κάνοντας όνομα στην Αμερική. Πριν κάνει αυτό το ταξίδι, είχε προλάβει να αφήσει σπουδαία πίσω του, ασχολούμενος ειδικά με τα γουέστερν κόμικς. Οι συνεργασίες του με τον μεγάλο Bonelli(στο Plutos), ή με τον Merio Uggeri(στο Red Carson), είχαν ήδη γίνει μεγάλες επιτυχίες και μεταφράζονταν σε πολλές χώρες. Αυτές όμως οι δύο δουλειές, που άφησαν εποχή, ήταν οι συνεργασίες του με τον σπουδαίο Guido Martina, στα Pecos Bill(παραλίγο να το έφερνε στην Ελλάδα ο κ. Τερζόπουλος!), και Oklahoma. Αυτά τα δύο αποτέλεσαν τις σημαντικότερες του δημιουργίες και τον ανέδειξαν σαν έναν από τους κορυφαίους δημιουργούς της εποχής του. Το Oklahoma, σε σενάριο του Martina(έγινε διάσημος για τις μεταφράσεις του στις ιστορίες του Ντίσνευ, που κυκλοφόρησε στο Ιταλικό Topolino η εκδοτική Mondadori), το διαβάσαμε και στην χώρα μας, σαν την κύρια ιστορία που περιείχε το εβδομαδιαίο «Βέλος» του κ. Τερζόπουλου, στην πρώτη, μεγάλου σχήματος μορφή. Εδώ η ομορφιά της εικόνας είναι μοναδική και η απλότητα της σχεδίασης χαρακτηρίζει όλες τις πρώιμες επιρροές των δημιουργών(κυρίως από το γουέστερν σαν είδος γενικά), ενώ παράλληλα δίνει και ένα στίγμα των πλαισίων μέσα στα οποία κινούνταν η αφήγηση εκείνα τα χρόνια, χωρίς να είναι στυλιζαρισμένη, αλλά και δίχως εκείνο το πιο …σοφιστικές και επιτηδευμένο, που κυριάρχησε μετέπειτα και που μαζί με τον ρεαλισμό μας έδωσαν πιο σκληρές εικόνες. Υπάρχουν στιγμές στο «Οκλαχόμα», που σε βάζουν μέσα σε ένα πίνακα ζωγραφικής, με τον λυρισμό σαν κυρίαρχο στοιχείο και νομίζεις ότι έχεις μπροστά σου την εικονογράφηση ενός κλασσικού λογοτεχνικού έργου. Ιδιαίτερα στις δύο κεντρικές σελίδες, γίνεται ακόμη πιο έντονο αυτό το συναίσθημα, όπως και στις πανέμορφες, ολοσέλιδες εικονογραφήσεις(σαν πορτρέτα), των ηρώων του εικονογραφημένου, που βρίσκονταν στις τελευταίες σελίδες του περιοδικού.

Όλα αυτά αποσπασματικά για την ώρα(θα προστεθούν σταδιακά όλες οι σχετικές σελίδες, από όλα τα τεύχη της έκδοσης), μπορείτε να τα δείτε στις εικόνες αυτού του άρθρου. Όλες οι παρόμοιες αναφορές και τα πορτρέτα που επιχειρούμε, σε εκδόσεις κόμικς και δημιουργούς, θα τα βρίσκετε συγκεντρωμένα στην κατηγορία «ΕΡΕΥΝΑ & ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ», ενώ θα έχετε την ευκαιρία να τα δείτε και τυπωμένα προσεχώς, σε μια νέα κυκλοφορία βιβλίου για τα κόμικς και την ιστορία τους, από τις εκδόσεις Αιγόκερως. Για όλα αυτά, θα ενημερωθείτε με σχετικό άρθρο, όταν θα έχει ολοκληρωθεί το στήσιμο του βιβλίου.

Name(απαιτείται)

Email(απαιτείται)

Website

Comment(απαιτείται)

Υποβολή

Δ

Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.