ΔΡΑΓΟΥΝΗΣ

ΤΕΞ ΤΟΝ – ΔΡΑΓΟΥΝΗΣ(1968)

Συντάκτης corto

Όταν ψάχναμε θυμάμαι με τον πολύ καλό φίλο Γιώργο(απ` το greekcomics), για τα σπάνια εικονογραφημένα των τελών της δεκαετίας του`60, πριν 4 σχεδόν χρόνια, είχαμε κάποιες αμυδρές πληροφορίες για το Τέξ Τον του κ. Δραγούνη. Ένα χρόνο μετά, καταφέραμε να βρούμε και τα πρώτα τεύχη. Παράλληλα και οι δύο, είχαμε εντοπίσει και τα ίχνη του Κίτ Κάρσον(που παρουσιάσαμε χθες στο Comics Trades), οπότε και θεωρήσαμε ότι είχε έρθει οη στιγμή για να παρουσιαστούν αυτές οι δύο εκδόσεις. Εγώ ανέλαβα τον Κίτ Κάρσον και ο Γιώργος τον Τέξ Τον! Δημοκρατικά κα απλά! Πολλά παραλειπόμενα και στοιχεία της έκδοσης, μας είχε αφηγηθεί πριν τρία χρόνια ο κ. Δραγούνης, σε μια συνέντευξη απολαυστική, η οποία περιέχεται στο μεγαλύτερο της μέρος, στο βιβλίο μου «Χάρτινοι Ήρωες – Ασπρόμαυρα Όνειρα», των εκδόσεων Αιγόκερως. Σήμερα, θα μιλήσουμε λοιπόν για αυτή την έκδοση, όχι φυσικά σε πρώτη παρουσίαση, ενός ακόμη γουέστερν κόμικς, στα πλαίσια του σχετικού μας αφιερώματος.

Πρώτο τεύχος, την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 1968, δηλαδή προηγήθηκε χρονικά του Κίτ Κάρσον. Ίδιο φορμάτ, μεσαίο σχήμα, με αρχικό κόστος δραχμές 3(αργότερα έγινα 3,5!), αυτοτελείς εικονογραφημένες ιστορίες, 66 σελίδες ασπρόμαυρες και εβδομαδιαία κυκλοφορία. Στο περίπου, πρέπει να κυκλοφόρησε 52 τεύχη, σύμφωνα με όσα έχω προσωπικά δει(στην συλλογή φίλου). Παραθέτονται χαρακτηριστικά εξώφυλλα(και η καταχώρηση του Τέξ Τον στο Κράνος), Γαλλικά και Ελληνικά, ενώ να προσθέσουμε ότι και εδώ ο κ. Δραγούνης χρησιμοποίησε τα αυθεντικά εξώφυλλα, αλλά μπερδεμένα σε αρίθμηση! Πιο κάτω θα διαβάσετε πληροφορίες σχετικές με την αυθεντική Γαλλική του έκδοση, όπως ακριβώς τις παρέθεσα στην παρουσίαση του τίτλου, στο www.greekcomics.gr όπου θα μπορέσετε να δείτε συγκεντρωμένα 35 παρακαλώ εξώφυλλα, της Ελληνικής έκδοσης! Μπράβο στα παιδιά! Ευχαριστούμε το μέλος smousk και περιμένουμε ακόμη περισσότερα εξώφυλλα στην δική μας παρουσίαση, από τα μέλη της κοινότητας μας και τις προσωπικές τους συλλογές(όχι από αυτά που βρίσκονται στο διαδίκτυο!). Τα Γαλλικά εξώφυλλα, μπορείτε να τα δείτε στο εξαιρετικό http://r.leone.free.fr/index.htm

Το Γαλλικό περιοδικό Tex Tone, δεν είναι άλλο από το Αγγλικό Kansas Kid, που δημιούργησε ο Ιταλός Ruggero Giovannini! Μπερδευτήκατε; Ε, λογικό ήταν! Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ξετυλίγοντας τούτο κουβάρι, οδηγούμαστε στο 1945, οπότε ο Ιταλός σχεδιαστής ξεκινάει την σταδιοδρομία του, με μια συνεργασία στο περιοδικό Vittorioso της χώρας του, η οποία τερματίζεται 29 χρόνια μετά! Ενδιάμεσα, συνεργάζεται με τα περίφημα στούντιο του Ronaldo D` Ami(γνωστότερα σαν Roy D` Ami Studios) και κατ` επέκταση(βάση πολυετούς συμβολαίου, καθώς στην ουσία ο D` Amy λειτουργούσε σαν ατζέντης!), με την Βρετανική Fleetway, ή IPC. Στα πλαίσια αυτής της συνεργασίας, δημιουργεί τους κεντρικούς χαρακτήρες των Dick Darin, Robin Hood και του Kansas Kid, το 1948. Τα περιοδικά της Fleetway που τους «φιλοξένησαν», ήταν το Thriller Picture Library, τους δυο πρώτους και το Cowboy Picture Library, τον τελευταίο. Αυτός ήταν ο Γαλλικός, αλλά και ο Ελληνικός Tex Tone!!! Στα σενάρια τότε, ήταν ο συμπατριώτης του Sergio Targuinio.

Από το 1962 και έπειτα, συνεργάζεται στα σενάρια με τον εξαιρετικό Γάλλο σεναριογράφο Robert Leguay, και το περιοδικό στην κυριολεξία απογειώνεται! Στη Γαλλία, τα δικαιώματα του περιοδικού από το 1952 και έπειτα, πήρε η εκδοτική εταιρεία Imperia, από την οποία τα απέκτησε για την χώρα μας ο κ. Δραγούνης. Στην Ελλάδα μπορεί να σταμάτησε εκεί γύρω στα 52-55 τεύχη, όμως στην Γαλλία πήγε μέχρι το 1988 και αρίθμησε πάνω από 750 τεύχη! Χαρακτηριστικά παραθέτω ένα από αυτά του 1969, με τον αριθμό τεύχους 293! Στην δε Αγγλία, το περιοδικό σταμάτησε στα τέλη της δεκαετίας του `90!

Προσθήκες του μέλους filip58 16/10/2010

——————————————————————————————————————————————————————

ΚΙΤ ΚΑΡΣΟΝ – ΔΡΑΓΟΥΝΗΣ(1969)

Συντάκτης corto

Συνεχίζουμε την μαραθώνια παρουσίαση των Ελληνικών εκδόσεων γουέστερν κόμικς, τόσο ιστοριών όσο και εικονογραφημένων, στα πλαίσια ενός αφιερώματος που ξεκίνησε πριν ένα μήνα και θα χρειαστεί αρκετό ακόμη καιρό για να ολοκληρωθεί! Όλες τις παρουσιάσεις αυτές, μπορείτε να τις βλέπετε συγκεντρωμένες στην κατηγορία μας ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΚΟΜΙΚΣ.

Ο δεύτερος κάουμποι του κ. Δραγούνη, ο Κίτ Κάρσον, εμφανίστηκε στα περίπτερα της χώρας μας στις 12-4-1969. Ο εκδοτικός οίκος Πηδάλιο Πρές κυκλοφόρησε τουλάχιστον 41 τεύχη του. Δεν τα πήγε τόσο καλά όσο περίμενε ο εκδότης, ούτε μπόρεσε να φθάσει τα 60 τεύχη του «συγγενή» του, Τέξ Τον. Κυκλοφορούσε κάθε Σάββατο, κόστιζε 3 δραχμές, σε σχήμα 14Χ20,5, οι ιστορίες του ήταν αυτοτελείς και ασπρόμαυρες(!) και χωρούσαν σε 68 σελίδες. Για όποιον ενδιαφέρονταν, υπήρχε η δυνατότητα συνδρομής με κόστος 150 δραχμές(εντός συνόρων), 33 Γαλλικά φράγκα, 6 δολάρια Αμερικής, ή 28 Γερμανικά μάρκα! Στα συν της έκδοσης του κ. Δραγούνη, το γεγονός ότι μετέφερε αυτούσια τα εξώφυλλα της αυθεντικής έκδοσης(αλλάζοντας τους την χρονική σειρά κυκλοφορίας, όμως!), με την γραμματοσειρά(εντάξει, άλλαξε τους Αγγλικούς χαρακτήρες σε Ελληνικούς, αλλά αυτό δεν συνιστά παράπτωμα!), αλλά και το στήσιμο του εξωφύλλου, σε μια περίοδο όπου οι συνάδελφοι του έκαναν κυριολεκτικά ότι τους κατέβαινε!
Στην Γαλλία ο Kit Karson ξεκίνησε το 1956 και η έκδοση του άντεξε για 30 ολόκληρα χρόνια. Συνολικά κυκλοφόρησε 457 τεύχη και συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πιο επιτυχημένα όλων των εποχών! Κάτι ανάλογο είχαμε και στην Ολλανδική έκδοση, ενώ στην Γερμανία έχει συνολικά γνωρίσει 4 επανεκδόσεις. Παραθέτω και 6 εξώφυλλα της Γαλλικής έκδοσης.

Πρώτη Πανελλαδική παρουσίαση από τον γράφοντα, τον Απρίλιο του 2008 στο www.greekcomics.gr , όπου μπορείτε να δείτε και όλα τα εξώφυλλα της Ελληνικής έκδοσης. Όλα τα Γαλλικά στο http://r.leone.free.fr/Kit%20Carson/index.html Στοιχεία για τον δημιουργό(Andre Rey), στο www.lambiek.net Μελλοντικά θα συμπληρώσουμε την δική μας gallery εξωφύλλων, με τεύχη της συλλογής των μελών. Όσοι έχετε και θέλετε να συνεισφέρετε, μπορείτε να μας τα αποστέλετε στο gkoscomicsandmore@gmail.com Ευχαριστούμε το μέλος smousk. Παρουσίαση του τίτλου και στο http://gkosk.wordpress.com , πέρσι τον Νοέμβριο.

—————————————————————————————————————————————————————–

ΣΕΙΡΕΣ «ΓΟΥΕΣΤΕΡΝ» & «ΚΑΟΥΜΠΟΥ» – ΔΡΑΓΟΥΝΗΣ(1970)

Συντάκτης corto

Συνεχίζουμε και σήμερα την παρουσίαση των Ελληνικών εκδόσεων γουέστερν – κόμικς, τόσο όσον αφορά σε ιστορίες, όσο και σε εικονογραφημένα περιοδικά, με μια σπάνια  σειρά, του εκδοτικού οίκου του κ. Δραγούνη, την Πηδάλιο Πρες. Σπάνια λόγω μικρού τιράζ τευχών κυρίως. Πρόκειται για 2 διαφορετικές εκδόσεις, που ουσιαστικά καταπιάστηκαν με το ίδιο θέμα, ενώ είχαν την ίδια προέλευση ιστοριών, σε σχέση με τις ιστορίες και τους δημιουργούς. Αυτό που έκανε ο Έλληνας εκδότης, ήταν να «σπάσει» όπως λέμε, τις καουμπόικες ιστορίες τα δικαιώματα των οποίων είχε αποκτήσει από την Γαλλική Imperia, σε δύο διαφορετικές σειρές, η κάθε μια από τις οποίες είχε 8 τεύχη. Αν ψάξετε σε τουλάχιστον Πανευρωπαϊκό επίπεδο, δεν νομίζω να βρείτε παραπάνω από 2-3 παρόμοιες περιπτώσεις! Οι σειρές αυτές ονομάστηκαν «Γουέστερν» και «Καουμπόυ» και κυκλοφόρησαν το 1970, σε μηνιαία βάση. Οκτώ τεύχη κυκλοφόρησαν κάτω από τον κάθε τίτλο, σε τόμους μεσαίου σχήματος, 200 σελίδων, 10 δραχμών, με περιεχόμενο αυτοτελείς ασπρόμαυρες περιπέτειες στην Άγρια Δύση. Οι ιστορίες και τα σκίτσα, παραπέμπουν στους δημιουργούς των Γαλλικών επιτυχιών της δεκαετίας του`60, «Τέξ Τον» και «Κίτ Κάρσον», που ο κ. Δραγούνης κυκλοφόρησε στη χώρα μας και θα παρουσιάσουμε σε μελλοντικά άρθρα. Ο αρχικός σχεδιαστής του Κίτ Κάρσον(Kit Carson), στην Γαλλική εκδοχή του, ήταν ο Andre Rey και είχε επηρεαστεί από διάφορους συνάδελφους του της δεκαετίας του 1950, όπως ο Βρετανός  Derek Charles Eyles(Comet Comics – Wild West Weekly). Ο Τέξ Τον(Tex Tone) απ` την άλλη, είχε σαν δημιουργό τον Ιταλό Camillo Zuffi, που μεταξύ άλλων στο βιογραφικό του, συναντάμε την επιτυχία Il Piccolo Sceriffo, σε σενάρια του εκδότη Tristiano Torelli, το 1946 παρακαλώ! Αυτοί οι δύο ήρωες, πρωταγωνίστησαν σε αρκετούς από τους συνολικά 16 αυτούς τόμους με γουέστερν ιστορίες(υπήρξαν κι άλλοι ήρωες, όλοι από το ρεπερτόριο της Γαλλικής Imperia), που διαβάσαμε στην Ελλάδα κάτω από τους δύο γενικούς τίτλους που σας περιγράψαμε. Πολλά επιπλέον στοιχεία για τα έργα και ημέρες των δημιουργών, μπορείτε να αντλήσετε στο www.lambiek.net αλλά μην σας μπερδέψει η Αγγλική Cowboy Picture Library σαν έκδοση, αφού ουσιαστικά είχε απλά τον ίδιο τίτλο! Παρουσίαση θα βρείτε και στο http://gkosk.wordpress.com/ αλλά ατομική σε συνολικά 3 τόμους των πιο πάνω σειρών του κ. Δραγούνη, ενώ χωρισμένη σε δύο τμήματα, με αρκετά επιπλέον εξώφυλλα, μπορείτε να διαβάσετε στο www.greekcomics.gr Όλα όσα θέλετε να γνωρίζετε για την Γαλλική εταιρεία – θρύλο, στον χώρο των κόμικς(με ειδικότητα στα γουέστερν!), μαζί με βιογραφικά δημιουργών και πολλά εξώφυλλα, μπορείτε να βρείτε στο  http://r.leone.free.fr/Αν μπορούσατε να συνεισφέρετε με επιπλέον εξώφυλλα, θα ήταν ότι καλύτερο, προκειμένου να έχουμε πληρέστερη και την εικόνα της έκδοσης.

Ακολουθεί η καταγραφή των αυτών 16 τόμων, της Πηδάλιο Πρες.

ΣΕΙΡΑ ΓΟΥΕΣΤΕΡΝ

1.       ΡΙΝΓΚΟ

2.       ΝΕΒΑΔΑ

3.       ΚΑΡΣΟΝ

4.       ΡΑΤΖΟ

5.       ΡΕΙΝΤΖΕΡ

6.       ΦΑΡ ΟΥΕΣΤ

7.       ΣΕΡΙΦΗΣ

8.       ΣΑΛΟΥΝ

ΣΕΙΡΑ ΚΑΟΥΜΠΟΥ

1.       ΕΛ ΠΑΣΟ

2.       ΡΟΝΤΕΟ

3.       ΚΑΝΟΝ

4.       ΑΠΑΤΣΙ

5.       ΛΑΡΕΝΤΟ

6.       ΤΕΞΑΣ

7.       ΛΑΣΣΟ

8.       ΓΚΡΙΚΟ

Βρέθηκε και ο τόμος ΣΕΡΙΦΗΣ.

—————————————————————————————————————————————————————–

ΚΡΑΝΟΣ – ΔΡΑΓΟΥΝΗΣ(1969) 25/1/2011

Συντάκτης corto

Θρυλική έκδοση και αυτή. Ήρθε αμέσως μετά την Δράση των εκδόσεων Γκρέκα, με διαφορά λίγους μήνες, για να κερδίσει αμέσως το Ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Τον Μάρτιο του 1969 είχε κυκλοφορήσει το πρώτο τεύχος της Δράσις και τον Δεκέμβριο(στις 18), το πρώτο τεύχος του Κράνος. Πίσω από αυτό το εγχείρημα, ήταν η Πηδάλιο Πρες του κ. Δραγούνη, που μέχρι τότε είχε μόνον το Ταρζάν σαν εικονογραφημένο και έμελε να κάνει την μεγάλη της αντεπίθεση λίγες μέρες αργότερα, με μια γενιά κόμικς που έριξε στην αγορά, όπως τα Ακίμ, Ρομπέν, Ρακάρ, Μπίνγκο, Ντρέκ, Κίβι και πολλά ακόμη. Όλα τους κυκλοφόρησαν μέσα στο 1970.

Επικεντρώνουμε το ενδιαφέρον μας σήμερα στην έκδοση του Κράνος βέβαια, αλλά θα αναφερθούμε και στα υπόλοιπα εικονογραφημένα του κ. Δραγούνη, σε σχετική σειρά θεματικών παρουσιάσεων, που θα ακολουθήσει μετά το αφιέρωμα μας στα πολεμικά κόμικς. Οι πολεμικές ιστορίες που περιείχε το Κράνος, ήταν αρχικά από το ρεπερτόριο της  Γαλλικής Imperia, τα δικαιώματα της οποίας είχε εξασφαλίσει ο Έλληνας εκδότης με αποκλειστικό συμβόλαιο.

Συγκεκριμένα, ο πρώτος χάρτινος ήρωας που διαβάσαμε ιστορίες του στο Κράνος, ήταν ο λοχίας Γκάρρυ(Garry Pacifique). Μια δημιουργία του Γάλλου σχεδιαστή Felix Molinari από το 1948 παρακαλώ! Ο δημιουργός εκτός της ενασχόλησης του με τα πολεμικά κόμικς, μας έδωσε και τον Super Boy, τις περιπέτειες του οποίου διαβάσαμε κάποια στιγμή στην δεκαετία του`80, από το Μπλέκ του κ. Ανεμοδουρά, αν και είχε προηγηθεί η εμφάνιση του στο περιοδικό Κιτ Κατ, στις αρχές της δεκαετίας του`60! Ο λοχίας Γκάρρυ τώρα(που είχε δικό του περιοδικό στην Γαλλία), ήρθε στην Ελλάδα στα οπισθόφυλλα του Μικρού Σερίφη(Πότης Στρατίκης), στην μεγάλου του σχήματος μορφή, το 1962. Οι ιστορίες του δημοσιεύτηκαν σε συνέχειες, ενώ το 1968 μπαίνει και στα οπισθόφυλλα του Μικρού Καουμπόυ, όπου και κάποια στιγμή μάλιστα θα συνυπάρξει ταυτόχρονα εκδοτικά, με το Κράνος του κ. Δραγούνη! Από τα πραγματικά απίστευτα και όμως Ελληνικά, της κόμικς – ιστορίας μας! Τώρα, θα μου πείτε τι έγινε με τα δικαιώματα; Σωστή ερώτηση, αλλά την απάντηση θα πρέπει να την έχουν οι κ. κ. Δραγούνης & Στρατίκης!

Πιο κάτω θα μπορέσετε να διαβάσετε και την λίστα των ιστοριών του ήρωα αυτού, που δημοσιεύτηκε στην έκδοση του Μικρού Καουμπόυ, μέσα από το βιβλίο μου των εκδόσεων Αιγόκερως(2008), με τίτλο «Έτσι κατακτήσαμε τη Δύση».

ΛΟΧΙΑΣ ΓΚΑΡΥ ή ΜΠΕΡΥ

Στην κόλαση του Ειρηνικού τεύχη 185-206

Επαναλήφθηκε στα τεύχη 709-714 και 1211-1216

Κομμάντος στον Ειρηνικό τεύχη 207-230

Επαναλήφθηκε στα τεύχη 714-720 και 1216-1218

Οι Δραπέτες τεύχη 231-244

Επαναλήφθηκε στα τεύχη 720-723 και 1111-1114

Ο Μαύρος Πειρατής τεύχη 245-259

Επαναλήφθηκε στα τεύχη 724-727 και 1115-1120

Ο κατάσκοπος του Χόνγκ Κόνγκ τεύχη 260-272

Επαναλήφθηκε στα τεύχη 727-730 και 1211-1216

Ο Εκδικητής τεύχη 273-296

Επαναλήφθηκε στα τεύχη 731-736 και 1216-1218

Εκτός του Γκάρρυ, το Κράνος φιλοξένησε στην πρώτη του μεγάλου σχήματος περίοδο(πάντα εβδομαδιαίο), τους 5 Άσσους. Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ακόμη περίπτωση Εξελληνισμού των χαρακτήρων ενός κόμικς, προκειμένου να περάσει πιο εύκολα στο αναγνωστικό μας κοινό. Η τακτική αυτή ακολουθήθηκε σε αρκετές περιπτώσεις κόμικς, εκείνα τα χρόνια. Έτσι, ο ηγέτης της ομάδας των επίλεκτων που μάχονταν τους Ναζί, ήταν κάποιος Κάπτεν Γκρήκ! Κι αυτό το κόμικς ήρθε από την Γαλλική Imperia και οι ιστορίες του εναλλάσσονταν με αυτές του λοχία Γκάρρυ, ανά εβδομάδα. Από το τεύχος 81 και έπειτα, τα πράγματα αλλάζουν σε σχέση με το περιεχόμενο του Κράνος, αλλά και με όλα όσα έχουν να κάνουν σχετικά με την έκδοση του. Το σχήμα γίνεται μικρό(τσέπης), ενώ οι ιστορίες είναι πια από το οπλοστάσιο της Βρετανικής IPC(Fleetway).

Παρατηρούμε δηλαδή μια στροφή 180 μοιρών του κ. Δραγούνη και μια συνεργασία με την κορυφαία ίσως Ευρωπαϊκή(ίσως και παγκοσμίως), εταιρεία παραγωγής πολεμικών κόμικς. Η κίνηση αυτή συνέβαλε τα μέγιστα στο να καθιερωθεί το Κράνος και να ανέβει κατακόρυφα η δημοτικότητα του. Ο λόγος έχει να κάνει με την ποιότητα των ιστοριών που δημοσίευε, τόσο σαν σενάριο – όσο και σαν σχέδιο.

Το 1972, μια έμπνευση του κ. Δραγούνη θα δώσει επιπλέον ώθηση στο περιοδικό του και θα το ανεβάσει ακόμη ψηλότερα στην σημερινή του σπανιότητα. Τι ήταν αυτό; Ονομάστηκε το Άλμπουμ των Γνώσεων» και έχουμε ήδη αναφερθεί σε αυτό, σε σχετικό άρθρο που μπορείτε να διαβάσετε στην υπό – κατηγορία μας «ΕΝΘΕΤΑ & ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ». Τα οπισθόφυλλα του Κράνος, του Ρακάρ, του Ταρζάν, αλλά και του Τάνκς(που είχε και αυτό βγει στην αγορά σαν αδελφική έκδοση του Κράνος, με διαφορετικές ιστορίες, αλλά στο ίδιο μήκος κύματος κινούμενο), είχαν τμήματα αυτής της συλλογής σημαιών και θυρεών, όπως και επιστημονικών επιτευγμάτων της εποχής, κάτι που οι αναγνώστες(αφού τους ενθάρρυνε η ίδια η έκδοση!), έκοβαν με ψαλίδι και στην συνέχεια επικολλούσαν στο άλμπουμ που είχαν αγοράσει. Αντιλαμβάνεστε σαφώς, ότι εκτός της όποιας ιδιαιτερότητας εκείνων των τευχών, υπάρχει και μια σχετική δυσκολία εύρεσης τους. Πιο κάτω, μπορείτε να δείτε ένα χαρακτηριστικό πινακάκι, με το οποίο η Πηδάλιο Πρες ενημέρωνε τους αναγνώστες για τα τεύχη τα οποία περιείχαν τμήματα αυτής της συλλογής.

Ένα ακόμη από τα παραλειπόμενα που συνόδευσαν την έκδοση αυτού του περιοδικού(Κράνος), είναι και τα ποδοσφαιρικού τύπου πορτρέτα, που βρίσκονταν στις τελευταίες σελίδες του. Η συνταγή είχε δοκιμαστεί με επιτυχία στον εβδομαδιαίο Ταρζάν, οπότε απλά ακολουθήθηκε για λίγο κι εδώ. Λίγα τεύχη πριν, είχαμε την ευκαιρία να δούμε στα οπισθόφυλλα και στρατιωτικές στολές διαφόρων κρατών. Στα οπισθόφυλλα του Κράνος, κατά καιρούς διαφημίστηκαν(ως είθισται άλλωστε!), κι άλλα έντυπα του ίδιου εκδότη, κάτι που μπορείτε να δείτε πιο κάτω. Τέλος, να αναφέρουμε και την περίπτωση της εταιρείας ΜΕΛΟ, που στην δεκαετία του`70 κυκλοφόρησε μια σειρά καρτών, στις οποίες απεικονίζονταν ορισμένα από τα εξώφυλλα των Τάνκς και Κράνος και τις οποίες μπορείτε να βρείτε στην υπό – κατηγορία μας «ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ». Σαν συνολικό αριθμό τευχών, ξεπέρασε τα 800, για να δώσουμε και κάποια στατιστικά στοιχεία. Προσωπικά σαν τελευταίο τεύχος έχω αυτό του 802, αλλά όπως αποδεικνύεται στο www.greekcomics.gr έφτασε τουλάχιστον τα 807.

Νομίζω ότι συμπερασματικά, το Κράνος(και στη συνέχεια το Τάνκς), μας πήγε πιο μακριά, σε διαφορετικά μονοπάτια και διεύρυνε τις πολεμικές κόμικς – γνώσεις μας. Οι ιστορίες του συναγωνίστηκαν επάξια αυτές της Δράσις και λειτούργησε σαν ένα τμήμα δημιουργικού συναγωνισμού. Χωρίς αυτή την έκδοση, ίσως και το εικονογραφημένο του κ. Πάγκαλου να μην είχε τέτοια μεγάλη επιτυχία και να μην έκανε τόσα τεύχη τελικά. Άποψη μου είναι ότι και τα δύο βοηθήθηκαν, από την ταυτόχρονη τους παρουσία. Μπορεί να δίχασαν κάπως τους αναγνώστες και να έβαλαν σε σκοτούρες το χαρτζιλίκι των πιτσιρικάδων, αλλά και τα δύο είχαν το δικό τους κοινό και μερίδιο στην αγορά. Βέβαια, μιλάμε για τα χρόνια της δεκαετίας του`70, όπου και για να δεις τις εβδομαδιαίες κυκλοφορίες κόμικς σε ένα περίπτερο, χρειαζόσουν τουλάχιστον είκοσι λεπτά…

Το φωτογραφικό υλικό, είναι εξ` ολοκλήρου από το αρχείο του συντάκτη gkosk.

—————————————————————————————————————————————————————

ΤΑΝΚΣ – ΔΡΑΓΟΥΝΗΣ(1971) 27/1/2011

Συντάκτης corto

Το «αδελφάκι» του Κράνος, ήρθε με καθυστέρηση σχεδόν δύο χρόνων στην Ελληνική αγορά. Έτσι λοιπόν, την Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου του 1971 έρχεται και το Τάνκς, για να δυναμώσει ακόμη περισσότερο την έκδοση των πολεμικών κόμικς της Πηδάλιο Πρες και να δώσει περισσότερες επιλογές στους αναγνώστες του είδους.

Μικρό σχήμα, εβδομαδιαία κυκλοφορία και αυτό, με κόστος 3 δραχμές αρχικά και 68 ασπρόμαυρες σελίδες. Κι εδώ το περιεχόμενο προέρχονταν από την συνεργασία του εκδότη με την Αγγλική Fleetway ή IPC(International Publishing Corporation). Με την ευκαιρία να πούμε δύο λόγια για την εταιρεία αυτή, που θεωρείται σαν μια από τις σημαντικότερες στην Ευρωπαϊκή παραγωγή κόμικς.

Η ενασχόληση της με τα πολεμικά κόμικς ξεκίνησε από το 1958 και το πολύ επιτυχημένο War Picture Library, με τα 2103 συνολικά τεύχη που κυκλοφόρησε. Ακολούθησαν τα Air Ace Picture Library το 1960 και Action Picture Library το`69. Το 1974 θα προσθέσει ακόμη έναν επιτυχημένο τίτλο στο ρεπερτόριο της, με την έκδοση του Battle Picture Library, ενώ θα προστεθεί και το War at Sea λίγο αργότερα, για ολοκληρώσει την σειρά αυτή.  Ανάμεσα στους πολύ σημαντικούς δημιουργούς που εργάστηκαν για αυτή την έκδοση, είναι και οι Gino D` Antonio(Η Κατάκτηση της Δύσης), Hugo Pratt(Κόρτο Μαλτέζε), Renzo Calegari, Francisco Solano Lopez(συνεργάτης του Herman Oesterheld στον Ετερνάουτα) και Ramon de la Fuente. Τα περιοδικά της Fleetway έκαναν απίστευτα ρεκόρ πωλήσεων και μεταφράστηκαν σε πολλές χώρες, μεταξύ αυτών και στην δική μας. Υπάρχει μια πλούσια βιβλιογραφία για όλα όσα προσέφερε η Αγγλική εκδοτική, στον χώρο των πολεμικών κόμικς. Ένα από τα βιβλία που μπορούν να σας προσφέρουν σημαντικότατα επιπλέον στοιχεία, είναι και το The Art of War του James May, που μεταξύ άλλων περιέχει και 400 αυθεντικά εξώφυλλα εκείνων των τευχών, επεξεργασμένα ψηφιακά. Για όσους ενδιαφέρονται, υπάρχει και το επίσημο εγχειρίδιο της Fleetway, με τίτλο The Fleetway Picture Library Index μέρος πρώτο –  The War, που κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 2007.

Επιστρέφουμε στα της παρουσίασης του Τάνκς, για να δούμε μερικά ακόμη στοιχεία. Αν κοιτάξετε προσεκτικά το εξώφυλλο και την καταχώρηση του παρακάτω τεύχους της War Picture Gallery, θα βρείτε από πού αντλήθηκε η έμπνευση του σκίτσου που βρίσκονταν μόνιμα στην δεύτερη σελίδα του Τάνκς. Το περιοδικό της Πηδάλιο Πρες αρχικά είχε λιγάκι διαφορετικό στήσιμο, σε σχέση με την ύλη που φιλοξενούσε, απ` ότι στην συνέχεια της έκδοσης του. Εκτός της κεντρικής ιστορίας, η οποία καταλάμβανε 64 σελίδες(όπως η Αγγλική έκδοση), υπήρχαν ακόμη 4 για να συμπληρώσουν το τεύχος και έτσι προστέθηκε ένα ανάγνωσμα σε συνέχειες, με Ελληνικό ενδιαφέρον και πολύ κοντά στο ύφος του Μικρού Ήρωα του κ. Ανεμοδουρά. Ήταν το φιλόδοξο σαν σχέδιο «Δύο Ελληνόπουλα στη θύελλα των αρματομαχιών», που δεν τα πήγε όπως περίμενε ο εκδότης και χάθηκε έπειτα από λίγα τεύχη. Μάλλον πριν το όγδοο τεύχος, γιατί εκεί δεν υπάρχει. Στην προτελευταία σελίδα εμφανίζονται από το τεύχος 100 και μέχρι το 120(ίσως και μετά, αλλά εδώ έχω κενά στην συλλογή μου!), ασπρόμαυρες φάσεις, από ποδοσφαιρικούς αγώνες της πρώτης εθνικής κατηγορίας.

Τέλος, έχουμε και στο Τάνκς την σειρά «Άλμπουμ των Γνώσεων»(που έχουμε περιγράψει στην παρουσίαση του Κράνος), που βρέθηκε στα οπισθόφυλλα του περιοδικού μέχρι το τεύχος 74. Η έκδοση αυτή του κ. Δραγούνη ξεπέρασε τα 704 αντίτυπα(αυτό είναι το τελευταίο που έχω προσωπικά. Αν κάποιος γνωρίζει περισσότερα και έχει πέραν αυτής της αρίθμησης τεύχη, ας συμπληρώσει με σχόλιο). Να πούμε ακόμη ότι από ένα σημείο κι έπειτα, βγήκαν στην κυκλοφορία και τόμοι Τάνκς(όπως και Κράνος), που περιείχαν δύο τεύχη σε άτακτη αρίθμηση! Μπορεί να βρείτε για παράδειγμα στον τόμο 1, τα τεύχη 670 και 720! Προφανώς με αυτό τον τρόπο απορροφήθηκε μέρος του στοκ του εκδότη, μετά το πέρας της κυκλοφορίας των εβδομαδιαίων τευχών. Ακόμη, σε ορισμένους από τους τόμους της σειράς Έφοδος(θα αναφερθούμε σε μελλοντική παρουσίαση), εμφανίζονται παλαιότερα τεύχη Τάνκς, όπως και Κράνος. Συμπερασματικά, η όλη αυτή εκμετάλλευση επιτυχημένων τίτλων κόμικς, που βρέθηκαν και βρίσκονται ακόμη και σήμερα, μέσα σε τόμους, είναι μια μάλλον απογοητευτική και παρακμιακή εικόνα, που δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω στον μύθο τους, ούτε βοηθάει κανέναν μας να τα εκτιμήσει περισσότερο, εκτός ίσως των ιδιοκτητών πρακτορείων διανομής, που το καλοκαίρι συνήθως εμφανίζουν σε ζελατίνα(με μια «σχετική προσαρμογή στην τιμή»…), παλαιότερα τεύχη και τόμους. Για το Τάνκς σαν έκδοση, θα έλεγα ότι αν και λειτούργησε αυτόνομα, στην ουσία στήριξε το Κράνος, όπως και η Έφοδος τον Πόλεμο(τα δύο τομάκια της Πηδάλιο Πρες).

Δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε σε καμία περίπτωση υποδεέστερες τις ιστορίες που φιλοξένησαν, αλλά είχαν συνοδευτικό ρόλο και μάλλον κουραστικό από ένα σημείο κι έπειτα, από τις συνεχόμενες επαναλήψεις των ιστοριών τους. Κάπως έτσι αν θυμάστε, ατόνησε και η έκδοση του Μικρού Καουμπόυ, όπως και άλλων κόμικς, που στις αρχές της δεκαετίας του`90 σταμάτησαν οριστικά. Θα μπορούσε να συνεχίσει η κυκλοφορία τους, αν όπως είχα πει και παλαιότερα προσαρμόζονταν σαν ύλη και στήσιμο γενικότερα. Είχαν που είχαν τα δικαιώματα από τους οίκους του εξωτερικού, το μόνο που χρειάζονταν για να συνεχίσουν να είναι επικερδή για τους εκδότες τους, ήταν απλά να μπουν στο κλίμα μιας άλλης γενιάς αναγνωστών.

Τα εξώφυλλα και οι εσωτερικές σελίδες της Ελληνικής έκδοσης του περιοδικού, καθώς και τα εξώφυλλα των δύο Αγγλικών βιβλίων, είναι από το προσωπικό αρχείο του συντάκτη. Τα εξώφυλλα των Αγγλικών εκδόσεων, είναι από τα

http://www.archivespratt.net/

http://pocketwarcomics.blogspot.com/

——————————————————————————————————————————————————————

ΡΑΚΑΡ – ΔΡΑΓΟΥΝΗΣ(1972)

Συντάκτης corto

Πρώτη παρουσίαση εικονογραφημένου κόμικς, με γουέστερν ιστορίες, σήμερα. Στις 22 Ιουνίου του 1972, ο εκδότης κ. Δραγούνης κυκλοφορεί ακόμη έναν βραχύβιο εβδομαδιαίο τίτλο κόμικς, κάτω από την σφραγίδα της εκδοτικής Πηδάλιο Πρες.

Στα 32 μόλις τεύχη που κυκλοφόρησε,  δεν κατάφερε να πείσει το νεανικό κοινό, παρά το γεγονός ότι είχε ενδιαφέροντα σενάρια και μια πολύ καλή σχεδιαστική γραμμή, από τον Ivo Pavone. Ο δημιουργός πραγματικά είχε να επιδείξει σπουδαίο έργο. Εκτός του Ρακάρ, διαβάσαμε κι άλλα κόμικς φτιαγμένα από τον ίδιο. Ο καόυμποι Τζάγκουαρ, δημοσιεύτηκε στον Δίκαιο του κ. Ανεμοδουρά, όπως και ο Μπίλ & Μπάρρυ. Πλήρες πορτρέτο του δημιουργού, μπορείτε να βρείτε στην σελίδα http://gkosk.wordpress.com/ στην κατηγορία ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ.

Στα δικά μας τώρα. Το Ρακάρ κόστιζε 2 δραχμές, είχε μικρό σχήμα και 36 σελίδες. Φυσικά ήταν κοκκινόμαυρου χρώματος σελίδων, όπως σχεδόν όλα τα εικονογραφημένα του οίκου του κ. Δραγούνη(πλυν των πολεμικών που ήταν ασρόμαυρα!). Ο κεντρικός χαρακτήρας ήταν μια παράξενη περίπτωση, το δίχως άλλο, αφού συγχρόνως ήταν αρχηγός ινδιάνικης φυλής και τιμωρός του εγκλήματος άνευ άστρου σερίφη στο πέτο! Που να το καρφιτσώσει όμως; Θα του χαλούσε την αμφίεση, η οποία σημειωτέων ήταν η πιο περίεργη που είδαμε ποτέ σε φιγούρα γουέστερν κόμικς, με διαφορά από την δεύτερη! Βλέπετε, ο ήρωας του Pavoneφορούσε κουστούμι μάλλον για κόμικς της Marvel, παρά για καουμπόικο! Μια ολόσωμη φόρμα, σε στυλ Διαβολίκ, ή Φάντομ!

Μαζί του δύο ακόμη χαρακτήρες, ο ένας πιο περίεργος απ` τον άλλο. Ο ινδιάνικης καταγωγής Καζανόβας(!) και ο μικροαπατεώνας Πορτοφολάκιας! Συμπληρωματικά διαβάζαμε και τις ιστορίες του Μπίγκο, που είχε αποτύχει ενωρίτερα σαν εκδοτικό αυτόνομο εγχείρημα, ενώ στα τελευταία και δυσεύρετα τεύχη, υπήρχε ένθετο περιοδικό στις κεντρικές σελίδες και συγκεκριμένα ολόκληρο τεύχος Ρομπέν! Ένα τέτοιο τεύχος θα προστεθεί σαν εξώφυλλο στην παρουσίαση αυτή, την Τρίτη το πρωί, οπότε και θα παραληφθεί έπειτα από ένα μακρινό ταξίδι τρεισήμισι εβδομάδων!

Όταν έκανε δε τον κύκλο του, ο Ρακάρ συνέχισε για μερικές εβδομάδες στον εβδομαδιαίο Ταρζάν. Όλα σχεδόν εκείνα τα κόμικς είχαν Γαλλική προέλευση και ήταν μια αποκλειστική συνεργασία για την χώρα μας, με την εταιρεία Imperia. Στο www.greekcomics.gr μπορείτε να δείτε όλα τα εξώφυλλα της Ελληνικής έκδοσης του Ρακάρ και στο http://www.issuu.com/comicsrainbow/ μπορείτε να διαβάσετε on line 7 τεύχη. Στην σελίδα μας, στα comics scans που έχουμε ανεβάσει για σας ελεύθερα, υπάρχει το πρώτο τεύχος.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ 27/9/2010 από το μέλος gkosk

—————————————————————————————————————————————————————

ΤΑΡΖΑΝ(ΔΡΑΓΟΥΝΗΣ – 1969)

Συντάκτης corto

Πριν γνωρίσουμε τον άρχοντα της ζούγκλας, έτσι όπως τον συνέλαβε η φαντασία ενός μεγάλου δημιουργού, του Edgar Rice Burroughs, μας ήρθε μια διαφορετική του εικονογραφημένη εκδοχή, από τον ίδιο εκδότη που κυκλοφόρησε και τον αυθεντικό. Ο κ. Δραγούνης και η Πηδάλιο Πρες, έφεραν στην Ελλάδα τον Γαλλικής έμπνευσης και κατασκευής Ταρζάν, δηλαδή τον Zembla. Ας γυρίσουμε πίσω τις σελίδες ανάποδα, για να δούμε πως ξεκίνησαν όλα αυτά, από την Γαλλική έκδοση.

Ήταν 1963, όταν ο εκδότης, σεναριογράφος και ένας από τους υπεύθυνους για τα εικονογραφημένα της μεγάλης Γαλλικής εταιρείας Lug, σκέφτηκε να ρίξει στην κυκλοφορία ένα νέο περιοδικό, που να λειτουργήσει ανταγωνιστικά απέναντι στον Akim της Editions Aventures et Voyages, που μέχρι τότε μονοπωλούσε το ενδιαφέρον των αναγνωστών που αρέσκονταν σε εξωτικές περιπέτειες, με ζούγκλες, άγρια θηρία και έναν λευκό κυρίαρχο να ξεχωρίζει μέσα σε όλα αυτά. Έκανε μια πολύ συμφέρουσα πρόταση λοιπόν στον Ιταλό σχεδιαστή του Akim, κι έτσι ο Zembla μεταφέρθηκε στο χαρτί από το ίδιο σχεδιαστικό χέρι, αυτό του Augusto Pedrazza, έγινε ο πατέρας του Akim(διαβάστε τα έργα & ημέρες του Augusto Pedrazza και του Akim, σε παλαιότερο μας άρθρο, στην υπό – κατηγορία «ΕΡΕΥΝΑ & ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ»), και χάραξε την δική του εκδοτική πορεία, με πολλούς θαυμαστές και μεγάλη επιτυχία.

Αρχικά οι περιπέτειες του μπήκαν στο περιοδικό Special-Kiwi, ξεκινώντας από το 15^ο τεύχος, τον Ιούνιο του 1963. Από τον επόμενο μήνα όμως κι έπειτα, είχε το δικό του μηνιαίο περιοδικό και έναν χρόνο μετά και το Special-Zembla. Το μηνιαίο αυτό εγχείρημα του Marcel Navarro, διάρκεσε για 479 τεύχη, μέχρι το 1994, ενώ το Special-Zembla(το δικό μας «Μεγάλο Ταρζάν»), σταμάτησε στο τεύχος 175, το 2003. Στο βασικό του εκδοτικό όχημα, στο μηνιαίο Zembla, το περιοδικό φιλοξένησε σαν δεύτερους ήρωες πολλούς από αυτούς που οι Έλληνες εκδότες συμπεριέλαβαν στα περιοδικά τους, όπως τον Rakar του κ. Δραγούνη, ή τον Dick Demon(ο Τζάγκουαρ του ομώνυμου κόμικς), του κ. Ανεμοδουρά. Στην πορεία της έκδοσης του, ο Zembla άλλαξε σχεδιαστικά χέρια, όχι όμως και χώρα προέλευσης τους, αφού ανέλαβε ο Ιταλός Franco Oneta να πάρει την σκυτάλη από τον συμπατριώτη του και λίγο μετά ο αδελφός του, Fausto Oneta. Ήταν τα χρόνια της μεγάλης φυγής, για τους Ιταλούς και Αργεντίνους δημιουργούς, με πολλούς από αυτούς να αναζητούν την τύχη τους στην Γαλλία και την Αγγλία. Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο παρελθόν σε αυτή την περίοδο και με την πρώτη ευκαιρία θα κάνουμε ένα κατατοπιστικό αφιέρωμα, ώστε να έχετε μια πιο πλήρη εικόνα όλων αυτών.

Να πούμε τελειώνοντας, ότι η μορφή του Special-Zembla φιλοξένησε πολλές ιστορίες σε επανάληψη και ότι από το τεύχος 152 και έπειτα κυκλοφόρησε νέες, με δεύτερο ήρωα τον κεντρικό χαρακτήρα του περιοδικού Ozark, τον Mustang(μάλιστα στο τεύχος 152 οι δύο τους συμπρωταγωνίστησαν σε σενάριο). Ακόμη, στα τεύχη 164 και 165 ο Zembla συναντήθηκε στις σελίδες του σπέσιαλ αυτού περιοδικού, με έναν άλλο Γαλλικής κατασκευής χάρτινο ήρωα, που αγαπήθηκε πολύ από το κοινό, τον Kabur του ομώνυμου περιοδικού της Lug. Να αναφέρουμε και τον δημιουργό των εξωφύλλων του Zembla και Special Zembla στην δεκαετία του`90, τον Gil Formosa και επίσης το γεγονός ότι πνευματικά διακιώματα ανήκουν πλέον στην Hexagon Comics, η οποία μετά από πολλά χρόνια κυκλοφορεί μεταφρασμένες στα Αγγλικά τις ιστορίες του Zembla.

Σελίδες που μπορούν να σας προσφέρουν επιπλέον πληροφορίες, αλλά και εξώφυλλα για την Γαλλική έκδοση, είναι οι παρακάτω.

http://en.wikipedia.org/wiki/Zembla_%28comics%29

http://www.coolfrenchcomics.com/zembla.htm

http://g.courtial.free.fr/covers/index.htm

http://www.lofficier.com/zembla.htm

http://www.comicvine.com/zembla/29-76875/

http://www.hexagoncomics.com/history.htm

http://singular–points.blogspot.com/2009/02/tarzan-akim-and-zembla.html

 

Ας πάμε τώρα και στα δικά μας. Ο Ταρζάν αυτός για τον οποίο μιλήσαμε πιο πάνω, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις 19 Δεκεμβρίου του 1969, σε μικρό σχήμα, κοκκινόμαυρων αποχρώσεων σελίδες(34 συνολικά), εβδομαδιαία βάση κυκλοφορίας και αρχικό κόστος 2 δραχμές. Είχε την σφραγίδα της εταιρείας Πηδάλιο Πρες του κ. Δραγούνη(αυτήν με σήμα το ναυτικό τιμόνι), και ήταν ουσιαστικά το πρώτο βήμα του Έλληνα εκδότη στα εικονογραφημένα. Κυκλοφόρησε σε αυτή την μορφή, για 252 τεύχη, μέχρι τις 11 Οκτωβρίου του 1974. Τερμάτισε με 4 δραχμές κόστος, δίνοντας την θέση του σε δύο άλλα περιοδικά, τον δεκαπενθήμερο και τον μηνιαίο αυθεντικό άρχοντα της ζούγκλας, του Edgar Rice Burroughs.

Έτσι, αποκαταστάθηκε κατά κάποιον τρόπο η προέλευση του ήρωα, το όνομα και η φήμη του και στο Ελληνικό αναγνωστικό κοινό! Οι ιστορίες που φιλοξένησε στις σελίδες του ο πρώτος αυτός Ταρζάν του κ. Δραγούνη(Zembla), ήταν σε συνέχειες και όχι σε αυτοτελείς όπως στην Γαλλία. Αυτό άλλωστε ακολούθησαν σαν πλάνο και οι υπόλοιποι συνάδελφοι του εκδότες στην χώρα μας, εκείνη την περίοδο.

Σαν συμπληρωματικού χαρακτήρα ήρωες, πέρασαν πολλοί από τις σελίδες του περιοδικού. Από τους «4 Μικρούς Ήρωες» του πρώτου τεύχους(έμειναν για αρκετά τεύχη), στον Bongo του Luciano Bottaro, τον Μικρό Κουρσάρο, τον Τράκετ τον Κυνηγό και τα Παθήματα του Καθηγητή(όλα τους παιδικού χαρακτήρα εικονογραφημένα), περάσαμε στις ιστορίες κειμένου σε συνέχειες με τίτλο «Οι περιπέτειες ενός μικρού καουμπόι», στο «Σαφάρι»(με πρώτη εμφάνιση το τεύχος 28), τον Ροκ τον Αόρατο, τον Κάπτεν Μπλέντ, τον Γουλιέλμο Τέλο(πρώτη εμφάνιση στο τεύχος 79), τον Ακίμ(όταν σταμάτησε η αυτόνομη έκδοση του περιοδικού), μέχρι τις ιστορίες κειμένου των «5 μικρών ηρώων κατά των Ναζί» και πολλών ακόμη.

Γενικά το περιοδικό καθώς προχωρούσε εξελίσσονταν, εμπλουτίζοντας την ύλη του με νέα εικονογραφημένα. Ήταν και μια περίοδος πειραματισμών του εκδότη, παράλληλα. Μεατξύ των τευχών 141 και 148(έχω ένα κενό στην συλλογή μου εδώ), εμφανίστηκε και η «Κατάκτηση της Δύσης», για πρώτη φορά στο Ελληνικό κοινό. Ο κ. Δραγούνης ονόμασε «Γκρίνγκο» την σειρά, που γνώρισε και δική της έκδοση, από την Μέδουσα και την Μαμούθ, όπου και αγαπήθηκε όσο λίγες κόμικς εκδόσεις στην χώρα μας. Όμως αξίζει να απονείμουμε τα εύσημα στον κ. Δραγούνη για την επιλογή του, πολλά χρόνια πριν(1972). Ήταν μια από τις καλύτερες επιλογές που έκανε και αν κυκλοφορούσε σε αυτόνομο περιοδικό τις ιστορίες αυτές του Gino de Antonio, ποιος ξέρει κατά πόσο θα είχε αλλάξει ο χάρτης των Ελληνικών εκδόσεων κόμικς… Στο τεύχος 141 του Ταρζάν, μπαίνει στις σελίδες του και η «Ζάννα». Μια γυναικεία βερσιόν του άρχοντα της ζούγκλας, πιο light και λιγότερο βίαιη(ίσως να έκανε άνοιγμα στο κοριτσίστικο κοινό, τότε η έκδοση!). Στο τεύχος 165 ένας άλλος φίλος από τα παλιά, που κάποτε είχε δικό του εβδομαδιαίο περιοδικό, μας επισκέπτεται. Είναι ο μασκοφόρος Ρακάρ, του Ivo Pavone. Στο τεύχος 189, είναι η σειρά ενός ακόμη βραχύβιου κόμικς της Πηδάλιο Πρες, για να βρεθεί στο εβδομαδιαίο Ταρζάν. Είναι ο «Ιππότης πειρατής Ντρέκ», του οποίου οι ιστορίες(σε αντίθεση με τα υπόλοιπα εικονογραφημένα, που προυπήρχαν σαν περιοδικά αυτόνομα), δημοσιεύονται από την αρχή. Τον Νοέμβριο του 1973, στο τεύχος 205, έρχεται και ο «Λοχίας Πώλκ»(Sgt. York – διαβάστε σχετικό παλαιότερο άρθρο, στην υπό – κατηγορία «ΕΡΕΥΝΑ & ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ»). Λίγο πριν τελείωσει η έκδοση του περιοδικού, επιστρέφουν και οι περιπέτειες των τριών μικρών φίλων στην Αφρική(Σαφάρι), ενώ στα δύο τελευταία τεύχη(251 και 252), ο «Λοχίας Πώλκ» παραμένει σαν τίτλος, αλλά ο ήρωας δεν είναι αυτός! Πρόκειται για τον «Καραμπίνα Σλίμ», που αντικαθιστά τον συνάδελφο του(έγινε γνωστός από το πέρασμα του από τις σελίδες του «Μικρού Ήρωα» το 1976).

Πολύ ενδιαφέροντα είχαμε και στα οπισθόφυλλα, όπου η πιο επιτυχημένη θεματική σειρά ήταν «Το Άλμπουμ των Γνώσεων», με παράλληλη δημοσίευση και στα Ρακάρ, Τάνκς και Κράνος. Ήταν δύο διαφορετικά άλμπουμ, που αγόραζαν έναντι 10 δραχμών το ένα από τα περίπτερα οι αναγνώστες(πολύ νοσταλγική ανάμνηση…), κι έπειτα έκοβαν τα οπισθόφυλλα των περιοδικών και τα κολούσαν σε αυτά. Τα θέματα ήταν «Αεροπλάνο» και «Σημαίες και Θηραιοί». Ακόμη, μια ενδιαφέρουσα σειρά ήταν και οι Έλληνες και ξένοι ποδοσφαιριστές, που ξεκίνησαν αρχικά στα οπισθόφυλλα έγχρωμοι και κατέλληξαν στην ασπρόμαυρη προτελευταία σελίδα! Να μην ξεχάσουμε και τον «Τηλέ – διαγωνισμό», με έαθλο 10 κινηματογραφικές μηχανές προβολής, που ξεκίνησε στο τεύχος 10.

 

Ο ίδιος ο Ταρζάν τώρα, διέφερε πολύ εμφανισιακά από τον συνονόματο του. Είχε μακρύ μαλλί, τομάρι λεοπάρδαλης δεμένο λοξά στο στήθος του και μια πολύ περίεργη παρέα! Ο τέως ταχυδακτυλουργός Ράσμους, έπαιζε τις φάπες συνέχεια με τον μικρό μαυρούλη Γιέ – Γιέ, ο οποίος μιλούσε τα Αγγλικά σπαστά και με Ελληνική προφορά, φορούσε ένα ξυπνητήρι στο λαιμό και ήταν ο κύριως εκφραστής των χιουμοριστικών καταστάσεων(διαβάστε σχετικό άρθρο στην υπό – κατηγορία «ΚΑΡΕ & ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ»), της κάθε περιπέτειας. Στο παιγνίδι έμπαινε βέβαια και ο Σατανάς, ένα αγριόγατο που έριχνε νυχιές στα μαλακά του Ράσμους, αλλά και στο καημένο το καγκουρό της παρέας, τον Πετούλε. Την παρέα συμπλήρωναν ο Μπουάνα(το απαραίτητο λιοντάρι της ομάδας), κι ο Ίκαρος, ένας αετός και πολύτιμος σύμμαχος των φίλων μας. Στις ιστορίες που πρωταγωνίστησαν, μάθαμε ένα πλήθος Αφρικάνικων φυλών(για να πω την αλήθεια, τις περίμενα λιγότερες!), οι μισές από τις οποίες ήθελαν να …βγάλουν τα μάτια στις άλλες μισές!

Τα ονόματα πάλι των πόλεων, των περιοχών που διαδραματίζονταν τα σενάρια, ήταν όλα Γαλλόφωνα(χμ… διακρίνω λίγο ιμπεριαλισμό, ή μου φαίνεται;), παντελώς εξαφανισμένα από τους παγκόσμιους χάρτες και συν τοις άλλοις, δεν μάθαμε ποτέ σε ποια ή ποιες τέλως πάντων χώρες, έγιναν όλα αυτά! Χωράει πολύ κουβέντα η περίπτωση του Zembla στην Ελλάδα. Το περιοδικό δεν πήγε καθόλου άσχημα σε νούμερα και απέδειξε ότι άμα θέλει ο εκδότης και έχει υπομονή, μπορούν τα εικονογραφημένα του να κάνουν πολλά περισσότερα τεύχη, από 3 ή 4(το πιάσατε το υπονοούμενο, έτσι;)… Αυτό που φαίνεται και είναι πολύ έντονα παράτερο, είναι οι διάλογοι στα μπαλονάκια. Η μετάφραση δεν είναι καθόλου καλή, αλλά εκείνο που προκαλεί εντύπωση, είναι η μεταφορά του κειμένου στην λαική, καθομιλουμένη έως αργκό της εποχής, με λέξεις όπως «γομάρι»(πρόσφατα επανήλθε στο προσκήνιο…), «φούσκους», «αμόλα», «σκέρτσα», «στρίβε», «βοιδομόσχαρο», «κουτορνίθι» και πολλά ακόμη, όλα από το στόμα του Ράσμους! Όταν μάλιστα τα δείτε όλα αυτά να κάνουν παρέα με την καθαρεύουσα, είναι κάτι που ξενίζει αρκετά θα έλεγα… Τέλος, στα αξιοπερίεργα και η κουβεντούλα των ηρώων μας με τα θηρία της περιοχής και τα μέλη της παρέας, πολύ συχνά και εντελώς φυσικά, σε βαθμό να αρχίζει ο αναγνώστης να απορεί, γιατί ο ίδιος δεν μπορεί να μιλήσει κι αυτός με τα ζώα!

Να πούμε και για τα εξώφυλλα, όπου και σ` αυτή την περίπτωση Ελληνικού κόμικς, είχαμε πολύ λίγα της αυθεντικής έκδοσης να δημοσιεύονται(κι αυτά κυρίως στον Μεγάλο Ταρζάν), ενώ όσα επιλέχθηκαν ήταν στην πλειοψηφία τους μεγαθύνσεις και επιχρωματισμός των εσωτερικών καρέ, του πάνελ διάφορων ιστοριών, που όμως δεν μπήκαν στα αντίστοιχα τεύχη, αλλά με τυχαία σειρά! Έτσι για παράδειγμα, ένα καρέ από μια ιστορία στο τεύχος 32, έγινε εξώφυλλο του τεύχος 78! Όσο για τις γραμματοσειρές και το στήσιμο του εξωφύλλου, να δώσουμε κι εδώ ορισμένα στοιχεία. Τρείς ήταν οι διαφορετικές γραμματοσειρές που χρησιμοποιήθηκαν. Η πρώτη ήταν μια απλή και λιτή και σταμάτησε λίγο μετά το τεύχος 90, η δεύτερη και πιο εμφανίσημη, είχε ένα πλαίσιο διαφορετικού χρώματος από τα γράμματα, παραληλόγραμμο, μέσα στο οποίο έμπαινε η λέξη «Ταρζάν» και η τρίτη, έμοιαζε πιο μοντέρνα, με κάπως καλλιτεχνική γραφή και το συνόδευσε μέχρι τέλους της έκδοσης. Λίγο πριν το τεύχος 150, οι σελίδες του περιοδικού έφτασαν τις 68, που ήταν και οι περισσότερες με τις οποίες κυκλοφόρησε, ενώ ένα μειονέκτημα σε σχέση με τα ανταγωνιστικά εικονογραφημένα της εποχής, εντοπίζεται στο γεγονός ότι τα τεύχη δεν είχαν τίτλο, τουλάχιστον μέχρι το τεύχος 135.

——————————————————————————————————————————————————————

«ΜΑΡΚΟ ΠΟΛΟ» 21/6/2012

Συντάκτης corto

Ένα από τα πιο σύντομα σε διάρκεια έκδοσης, εικονογραφημένα του κ. Δραγούνη και της Πηδάλιο Πρες, από τα Χριστούγεννα εκείνα του 1971, οπότε και επιχείρησε ο Έλληνας εκδότης να ρίξει στην αγορά μια δική του(Γαλλική συγκεκριμένα), πρόταση, ήταν και το «Μάρκο Πόλο».

Προϊόν της συνεργασίας των  Enzo Chiomenti(σκίτσα) και Jean Olivier(κείμενα – μεταξύ άλλων έκανε και τα σενάρια του Δίκαιου), για λογαριασμό της Γαλλικής Adventures et Voyages και συγκεκριμένα για την θυγατρική της Mon Journal, εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1960, αρχικά σε ένα περιοδικό με τίτλο Dorian, που μετέπειτα μετονομάστηκε σε Marco Polo και συνολικά αρίθμησε 213 τεύχη, μέχρι το 1986 που διακόπηκε η έκδοση του.

Για τους δημιουργούς του, μπορείτε να αντλήσετε πληροφορίες στα παρακάτω link.

http://lambiek.net/artists/c/chiomenti_vincenzo.htm

http://lambiek.net/artists/o/ollivier_jean.htm

Εξώφυλλα της γαλλικής έκδοσης, βρήκαμε στο πιο κάτω link.

http://www.comicbd.fr/Se-Marco-Polo.html

Ενδιαφέρουσα Γαλλική σελίδα, με αναφορά και στην έκδοση του Μάρκο Πόλο, είναι και η πιο κάτω.

http://g.courtial.free.fr/fg23.htm

Στην Ελλάδα, το Μάρκο Πόλο κυκλοφόρησε μόλις  3 τεύχη. Αφετηρία ήταν η Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου του 1971 και τερματισμός 15 μέρες μετά. Κόστος 2 δραχμές και 52 σελίδες. Σχήμα τσέπης, όπως όλα τα εικονογραφημένα της γενιάς του και φυσικά με το γνώριμο και καθιερωμένο κεραμιδί χρώμα, που άφησε εποχή στη χώρα μας. Εκτός του κεντρικού χαρακτήρα, φιλοξενούσε και δύο ακόμη Γαλλικής προέλευσης ήρωες. Τον Λανσελότο και τους Τρείς Σκωτσέζους. Ακόμη, φιλοξενούσε και μια ιστορία κειμένου σε συνέχειες, τους «3 Ροβινσώνες», αγνώστου συγγραφέα. Το πρώτο τεύχος, έχει το εξώφυλλο του αντίστοιχου της Mon Journal, όταν ακόμη στην Γαλλία ονομάζονταν Dorian, ενώ το δεύτερο, είναι το αντίστοιχο εξώφυλλο του τέταρτου Dorian.

Μετά το τέλος της έκδοσης του «Μάρκο Πόλο»(5 Ιανουαρίου 1972), μεσολάβησε ένα διάστημα 4 ετών και 3 μηνών, μέχρι να ξαναδούμε την φιγούρα του σε Ελληνικό εικονογραφημένο. Ήταν Πέμπτη 8 Απριλίου του 1976, όταν ο κ. Στυλιανός Ανεμοδουράς τον εντάσσει στο περιεχόμενο του «Τζάγκουαρ», στο τεύχος 17 του περιοδικού, όπου και θα μείνει μέχρι το τέλος της έκδοσης του(τεύχος 33).

Οι βινιέτες και τα εξώφυλλα των Ελληνικών εκδόσεων, είναι από το προσωπικό αρχείο του συντάκτη.

 Επιμέρους στοιχεία για το κάθε ένα από τα εικονογραφημένα, που περιείχε ο «Μάρκο Πόλο» στην έκδοση του κ. Δραγούνη, θα βρείτε σε ξεχωριστά άρθρα.

Για το Comics Trades 2012 – 2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς