«Μικροί Πόλεμοι»… – Μέρος Δεύτερο

Όπως γράψαμε στο προηγούμενο άρθρο στα τέλη της δεκαετίας του 1960 δειλά-δειλά άρχισαν να εμφανίζονται στα μαγαζιά τα πρώτα στρατιωτάκια της εταιρείας AIRFIX. Τα χαρακτηριστικά που τα διαφοροποιούσαν από όλα τα στρατιωτάκια που κυκλοφορούσαν μέχρι τότε ήταν η φθηνή τιμή, το μέγεθος τους, ο τρόπος πώλησης και η δυνατότητα να συνδυαστούν με συναρμολογούμενα οχήματα όλων των ειδών στην ίδια κλίμακα.

Τα στρατιωτάκια της AIRFIX κυκλοφορούσαν σε κουτιά των 48 (συνήθως) τεμαχίων όταν αφορούσαν πεζούς και 36 περίπου τεμαχίων όταν αφορούσαν ιππικό. Κάθε κουτί είχε μία διμοιρία στρατιωτών με όλα τα είδη όπλων που θα μπορούσε να έχει μία μονάδα πεζικού (ή ιππικού αντίστοιχα) και 1 ή 2 αξιωματικούς. Τα στρατιωτάκια ήταν μονόχρωμα σε χρώμα που έμοιαζε με το χρώμα της πραγματικής τους στολής. Το μέγεθος τους ήταν από 20 έως 25 mm σε κλίμακα δηλαδή που ήταν ανάμεσα σε 1/87 και 1/76. Στα κουτιά έγραφε ότι η κλίμακα ήταν ΗΟ/ΟΟ (η κλίμακα των τραίνων της Marklin). Η τιμή τους επέτρεπε την αγορά ενός κουτιού με τα ίδια χρήματα με τα οποία θα αγόραζε κάποιος μόνο 2 στρατιωτάκια καλύτερης ποιότητας οποιασδήποτε από τις άλλες εταιρείες. Αυτό ήταν ένα πλεονέκτημα για όσους από εμάς θέλαμε να παίξουμε με μεγάλες ομάδες στρατιωτών αυτά που βλέπαμε στις πολεμικές ταινίες της εποχής.

Το άλλο πλεονέκτημα ήταν ότι έδινε την δυνατότητα να συνδυαστούν τα στρατιωτάκια της τόσο με τα τραίνα όσο κυρίως με τα συναρμολογούμενα μοντέλα αεροπλάνων, τανκς και άλλων στρατιωτικών οχημάτων που ήταν σε κλίμακα 1/72.

Μάλιστα η AIRFIX παρήγαγε και έτοιμα στρατιωτικά οχήματα από μαλακό πλαστικό στην ίδια κλίμακα για όσους δεν ήθελαν να ασχοληθούν με τον μοντελισμό. Παρήγαγε επίσης μία σειρά από κάστρα διαφόρων εποχών όπως Ρωμαϊκό οχυρό, μεσαιωνικό κάστρο, οχυρό αμερικανικού ιππικού της άγριας δύσης, την φάρμα του Βατερλώ, μέχρι γερμανικά οχυρά του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και γέφυρες εκστρατείας.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 και μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1980 η AIRFIX άρχισε να παράγει νέους τίτλους με πολύ καλύτερη ποιότητα. Τα καλύτερα ήταν 2 υπέροχα κουτιά σε κλίμακα 1/72. Οι Γερμανοί του Africa Korp, και οι Εγγλέζοι της 8^ης στρατιάς. Ήδη εκείνη την εποχή η Airfix είχε πάψει να είναι μόνη στην μικρή κλίμακα. Δεκάδες εταιρείες είχαν κατακλύσει την αγορά. Ανάμεσα τους ξεχώριζαν η αγγλική Matchbox και οι ιταλικές ATLANTIC, ESCI, ITALERI. Την ίδια εποχή η AIRFIX ξεκίνησε και την παραγωγή κουτιών με στρατιωτάκια σε μεγαλύτερη κλίμακα (1/32)

Αργότερα στην δεκαετία του 1990 υπήρξαν διάφορες επιχειρηματικές ανακατατάξεις στον χώρο (συγχωνεύσεις και εξαγορές με εταιρείες όπως η HELLER, η MATCHBOX και η REVELL), αλλά τα προϊόντα της AIRFIX ήταν πάντα διαθέσιμα στην αγορά έστω και με άλλα brand names. Σήμερα τα στρατιωτάκια σε κλίμακα περίπου 1/72 διανύουν μία νέα περίοδο ακμής, η AIRFIX συνεχίζει να παράγει προϊόντα και δεκάδες άλλες εταιρείες όπως η ρωσική ZVEZDA η αμερικανική HAT και η κινέζικη  CEASAR έχουν εμφανισθεί στον χώρο με παραγωγή προϊόντων εκπληκτικής ποιότητας και σε τεράστια γκάμα που καλύπτει εποχές (π.χ. αποικιακούς πολέμους) που ονειρευόμασταν να αναπαραστήσουμε όταν βλέπαμε ταινίες όπως «55 ημέρες στο Πεκίνο», «Χαρτούμ», «Κρόμγουελ» κοκ.

Εάν κάποιος ενδιαφέρεται για περισσότερες πληροφορίες, κριτικές και φωτογραφίες όλων των στρατιωτών σε κλίμακα 1/72 (έως ΗΟ/ΟΟ), όχι μόνο όσων παράγονται σήμερα, αλλά και όσων παρήχθησαν και σε παλιότερες εποχές μπορεί να επισκεφθεί το πραγματικά υπέροχο site Plastic Soldier Review – Home

Στο οποίο θα βρει όχι μόνο κάθε κουτί που έχει παραχθεί από όλες τις εταιρείες του χώρου αλλά και links για όλες τις εταιρείες.

Διαβάστε όλα τα τμήματα του αφιερώματος μας αυτού, στην κατηγορία που φτιάχτηκε ειδικά γι’ αυτόν το λόγο.

Στρατιωτάκια…

Κάποτε κάναμε πόλεμους για ανύπαρκτη αφορμή, σε ανύποπτο χρόνο, χάναμε, κερδίζαμε, καυγαδίζαμε, κι όλα αυτά στο πεδίο μαχών της γειτονιάς… Άλλοτε σε φυσικό περιβάλλον – στον τροπικό του γιασεμιού και της γαρδένιας – άλλοτε σε πιο …στούντιο εκδοχή, μέσα στα χαρακώματα των δωματίων, με ασπίδες τις ζάρες του χαλιού… Ήταν μια στιγμή από εκείνες τις μαγικές που χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου, καθώς μεγαλώσαμε και όλα εκείνα τα καμώματα πέρασαν στη μνήμη και από εκεί στη λήθη, ή ίσως και στη σκιά της… Δικές μας στιγμές – δικές μας νίκες – δικές μας ήττες. Τα στρατιωτάκια εκείνα, με το περίσσιο θάρρος και την υπακοή, πολέμησαν ακούραστα και αδιαμαρτύρητα για πολλά χρόνια. Μπαινόβγαιναν στα κουτιά τους και από εκεί στις κρυψώνες… Έγιναν αντικείμενα ανταλλαγής με τους συμπολεμιστές και τους εχθρούς… Δεκαετίες μετά, όλα όσα συμβόλιζαν για μας, με σημαία το ανέμελο παιγνίδι και το χαμόγελο, έδωσαν τη θέση τους στον ρεαλισμό της ύπαρξης μας, όντας μέλη ενεργά πια μιας αδυσώπητης κοινωνίας «στρατιωτών», με αλλιώτικους φυσικά ρυθμούς και προστάγματα, άλλους κανόνες και είδη «μαχών» σε κάθε επίπεδο. Κανείς μας δεν είχε φανταστεί, όταν γονατιστός αναπαρήγαγε τους ήχους ενός πολυβόλου ή μιας οβίδας, ότι κάποτε θα έρχονταν η στιγμή να ζήσει πιο άμεσα όλο αυτό το θόρυβο, αλλά ακόμη χειρότερα, κανείς μας δεν φαντάστηκε τότε ότι θα περνούσε από τις διαταγές στα άψυχα κομμάτια πλαστικού – στην δική τους θέση… Οι «μάχες» έμελε να αποκτήσουν άλλες διαστάσεις και καθημερινή επιβίωση να μοιάζει σαν έναν εφιάλτη «εκρηξεων», μέσα στον οποίο τα πάντα πρόθυμα στρατιωτάκια ήταν μια πολύ αχνή εικόνα…  Αφορμή για τούτες τις γραμμές, που ισορροπούν μεταξύ νοσταλγίας και αλληγορίας, στάθηκε η εμφάνιση μετά από χρόνια μπροστά στα μάτια μου, μιας σειράς υπέροχων τέτοιων ενθύμιων από τα παιδικά χρόνια και τις αγαπημένες συνήθειες, μέσα από το email ενός φίλου, ο οποίος αποφάσισε να διαθέσει ένα μέρος της συλλογής του εκείνων των …πολεμιστών. Για όλα αυτά βέβαια μπορείτε να ενημερωθείτε σε άλλα σημεία της σελίδας. Αυτό το κείμενο, δεν είχε σκοπό να διαφημίσει κάποια πώληση, αλλά αντίθετα να θυμίσει πως αλλάζουν τα σκηνικά στις παραστάσεις, με τέτοιο έξυπνο και γρήγορο τρόπο, που ξαφνικά ο «θεατής» γίνεται «ηθοποιός» δίχως να το καταλάβει….

ΥΓ

Πάντοτε είχα μια ιδιαίτερη προτίμηση στους Ινδιάνους και ειδικά στα σετ εκείνα που απεικόνιζαν παραστάσεις από την καθημερινότητα τους. Ελεύθερα πνεύματα, αδούλωτες ψυχές, περήφανοι λαοί. Με συνάρπαζε περισσότερο από όλους τους άλλους τύπους χαρακτήρων, που κυκλοφορούσαν τότε στα καταστήματα παιγνιδιών, αλλά συμβιβαζόμουνα με τους κανόνες του παιγνιδιού των φίλων, πολεμώντας με τους στρατιώτες του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Στις δικές μου, προσωπικές αναπαραστάσεις μαχών όμως, επέλεγα τους ινδιάνους…

Όλα τα παρόμοιου τύπου άρθρα, μπορείτε να τα βρίσκετε συγκεντρωμένα στην υπό – κατηγορία μας «GAMES PEOPLE PLAY«.