ΜΠΟΜΠΟΣ Ο ΑΠΙΘΑΝΟΣ – ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ & ΤΗΝ ΠΕΝΑ ΕΝΟΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ

Μη μου πείτε ότι δεν σας παραξένεψε η φιγούρα αυτού του αυτοτελούς κόμικς, όταν το αντικρίσατε στον Δίκαιο του κ. Ανεμοδουρά; Ήταν 1975 και ο απίθανος αυτός και πολύ άτυχος συμπληρώνω πιτσιρικάς, έπεφτε διαρκώς θύμα της αφέλειας του και της ευρηματικότατης φαρσέρ Κλαίρης! Είχε την δική του σελίδα, τις περισσότερες φορές ήταν η 26 και πολλούς φίλους ανάμεσα στους αναγνώστες του περιοδικού. Κάτι έφερνε στο νου όμως ο τρόπος σκιτσαρίσματος. Κάτι από …άλλο κόμικς! Σωστά! Ήταν ο ίδιος ο δημιουργός του κακού βεζίρη Ιζνογκούντ, που εποφθαλμιούσε επί σειρά δεκαετιών την θέση του καλού χαλίφη! Εις μάτην βέβαια, αφού οι γκάφες του ήταν μεγαλύτερες και από του Μπόμπου, ενώ όλες οι κακίες και οι ραδιουργίες, του γυρνούσαν πίσω σα μπούμερανγκ! Ο Γάλλος Jean Tabary, όπως και πολλοί συνάδελφοι και συμπατριώτες του, έκανε καριέρα στο περιοδικό Vaillant. Ήταν τα χρόνια της δεκαετίας του `60(τέλη 1950 για την ακρίβεια), όταν ο ποιοτικότατος ανταγωνισμός των πολυθεματικών περιοδικών κόμικς στην Γαλλία, μαίνονταν μεταξύ Vaillant – Spirou – Pif Gadget – Tin Tin. Όλα τους ήταν υπέροχα και είχαν τα δυνατά του χαρτιά το καθένα! Ο Tabary δεν ήταν το μεγάλο όνομα(όχι ακόμα), αλλά η συνεργασία του με τον μεγάλο Rene Goscinny απογείωσε την καριέρα στην κυριολεξία.

Πριν απ` όλα αυτά, ήταν ο …Μπόμπος, ή καλύτερα Totoche(σαν προφορά μας φέρνει στο νου τον …Τοτό!), που από μια απλή ιδέα του `956, έγινε μια μεγάλη επιτυχία το 1959, με δικό του κάποια στιγμή μάλιστα, περιοδικό! Με αυτόν τον ήρωα ο Tabary είδε την πόρτα της επιτυχίας να του ανοίγει διάπλατα. Έμεινε στο τιμόνι της σχεδίασης του μέχρι το 1976. Μετά, …περιορίστηκε στον Ιζνογκούντ. Πιο κάτω, σας έχουμε μερικές χαρακτηριστικές αυτοτελείς ιστορίες του Μπόμπου του απίθανου, όπως δημοσιεύτηκαν στον Δίκαιο. Κάποια στιγμή θα τις συγκεντρώσουμε όλες και θα σας τις προσφέρουμε δωρεάν, σε μορφή pdf αρχείου.

Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ – ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ – ΣΤΡΑΤΙΚΗΣ(1968)

Από τις περιπτώσεις κόμικς – τίτλων, που δεν γίνεται να κάνεις περιληπτική παρουσίαση, όσο κι αν προσπαθήσεις! Μια εκ των κορυφαίων φυσιογνωμιών σε κόμικς επίπεδο πάντα, ο καουμπόι που τραβούσε το πιστόλι πιο γρήγορα από την σκιά του, αγαπήθηκε όσο καμίας έμπνευσης  παρόμοια γουέστερν φιγούρα, ενώ η ψυχαγωγία που προσέφερε και εξακολουθεί να προσφέρει σε γενεές αναγνωστών, είναι από τις ποιοτικότερες που μπορείς να συναντήσεις σε ένα κόμικς! Η πιο λαμπρή σελίδα ίσως(μαζί με τα Αστερίξ και Τέν – Τέν φυσικά), την ιστορίας των Γαλλο – Βελγικών κόμικς, γνωστών σαν BD(Bande Dessinee), γράφτηκε το 1948 και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στο 47^ο επετειακό τεύχος του περιοδικού Spirou, τον Δεκέμβριο εκείνης της χρονιάς.Τα πρώτα άλμπουμ, με ολοκληρωμένες αυτοτελείς ιστορίες, κυκλοφόρησαν κάτω από την εκδοτική σφραγίδα της Dupuis, ενώ την σκυτάλη από το 1980 και έπειτα, πήρε η Dargaud. Δημιουργοί του, ο σχεδιαστής Morris De Bevere και ο σεναριογράφος Rene Goscinny. Η αφιερωμένη στους θρύλους της Άγριας Δύσης αυτή ματιά, διανθισμένη από τις υπέροχες πινελιές χιούμορ των δημιουργών, η φρεσκάδα και η διαχρονικότητα του, το ανακηρύξαν σαν μια από τις πιο φωτισμένες στιγμές της ένατης τέχνης παγκοσμίως. Μεταφράστηκε και εξακολουθεί να κυκλοφορεί, στις περισσότερες χώρες του πλανήτη, αποδεικνύοντας ότι καμίας μορφής τέχνη δεν χρειάστηκε ποτέ διαβατήριο! Το δε τελευταίο καρέ κάθε άλμπουμ, με την ατάκα του Λούκυ «…είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόι…», έγινε σήμα κατατεθέν αυτής της αριστουργηματικής καλλιτεχνικής σύλληψης.

Ο Λούκυ Λούκ, η Ντόλυ(ίσως το πιο σοφιστικέ άλογο του Φάρ Ουέστ!), οι Ντάλτον(περίεργο αλλά γεγονός. Απ` τους τέσσερεις αυτούς παρανόμους, στο νου όλων μένουν μόνον δύο! Οι Τζόε, για την αδυναμία του ηρεμήσει και Άβερελ, για την αδυναμία του να αντισταθεί στο φαγητό! Οι δε μεταξύ τους κόντρες, είναι απίστευτου σχεδιαστικού κάλους!),  η Καλάμιτυ Τζέην(της φέρνει πολύ η Άννα η Τετραπίστολη από το Ρίνγκο), ο Μπίλυ ο Τρομερός(με τις κόκκινες καραμελίτσες!), ο Ρανταπλάν (με διαφορά ο χαμηλότερης νοημοσύνης σκύλος της Άγριας Δύσης και των κόμικς γενικότερα!), οι διάφοροι ηθοποιοί που πέρασαν από τα καρέ και τις ιστορίες του περιοδικού, όπως ο Ντέηβιντ Νίβεν, ο Τσάκ Πάλανς, Λή Βαν Κλίφ και τόσοι άλλοι, αλλά πάνω απ` όλα οι κωμικές περιπέτειες όλων αυτών, ήρθαν και στην χώρα μας το 1968, σε ένα περιοδικό των εκδόσεων Στρατίκη.

Στην καλλιτεχνική επιμέλεια και το στήσιμο, ανέλαβε ο συνεργάτης του εκδότη – συγγραφέα, ο Θέμος Ανδρεόπουλος, γνωστοί και φίλοι από την δεκαετία του`50 και την έκδοση του θρυλικού Τάμ – Τάμ(στα οπισθόφυλλα του οποίου, εμφανίζεται για πρώτη φορά ο Ντόναλντ!). Σε 52 έγχρωμες σελίδες, με κόστος 10 δραχμές(το ακριβότερο εικονογραφημένο της πιάτσας, εκείνα τα χρόνια!), κάθε μήνα μπορούσες να μπεις σε αυτό τον φανταστικό κόσμο, να διασκεδάζεις και να ξεχαστείς γενικότερα… Σε αυτή την πρώτη της έκδοση, η περίπτωση του Λούκυ Λούκ μας απασχόλησε για 41 τεύχη.

Ακολούθησε μια ακόμη το 1971, με τους ίδιους συντελεστές και με τον ίδιο αριθμό τευχών, πάντα μεγάλου σχήματος, ενώ ακόμη μια προστέθηκε 1973. Το 1975, μετά τις πρώτες τρείς αυτές εκδόσεις και έχοντας αποκτήσει φανατικούς θαυμαστές στην Ελλάδα, το περιοδικό αλλάζει σε όσων αφορά τους συντελεστές της έκδοσης του, αφού ο Ανδρεόπουλος αποχωρεί και στην θέση του έρχεται ο Ψαρόπουλος. Τα εξώφυλλα διαφοροποιούνται αισθητά, το κόστος φυσικά και προσαρμόζεται, αλλά τα υπόλοιπα στις εσωτερικές σελίδες, δεν παρουσιάζουν καμία ουσιαστική αλλαγή, εκτός ίσως της απουσίας των γουέστερν αναγνωσμάτων του κ. Στρατίκη, που περιλάμβαναν οι πρώτες εκδόσεις, αλλά και εκείνη η μυρωδιά που σου έρχονταν στα ρουθούνια από τον τύπο του χαρτιού…

Μ` αυτά και μ` αυτά(να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε δύο ακόμη στοιχεία. Το γεγονός του ότι ο Λούκυ Λούκ πέρασε και από τις σελίδες του Μικρού Σερίφη και επίσης την σαφέστατη επιρροή που άφησε στο Λάκυ, του οποίου ένας βασικός χαρακτήρας, φέρνει υπερβολικά του Πεπίτο Γκονζάλες…), το περιοδικό συνέχισε μια πέραν κάθε αμφισβήτησης επιτυχημένη πορεία, αποδείχτηκε «σίγουρο χαρτί», ελαχιστοποίησε το εκδοτικό ρίσκο και κατέληξε στην Μαμούθ Κόμικς στην δεκαετία του`80, στην οποία ακόμη και σήμερα ανήκουν τα δικαιώματα και εξακολουθεί να επανεκδίδει με επιτυχία τις ιστορίες του(νομίζω ότι με την τελευταία συνεργασία της εταιρείας, με την εφημερίδα Καθημερινή και την πολυτελή αυτή έκδοση, φθάσαμε στις 6 εκδόσεις μόνον από την Μαμούθ! Προσθέστε και τις υπόλοιπες και έχετε ένα καταπληκτικό ρεκόρ για τα δεδομένα της Ελλάδα!), κερδίζοντας νέους αναγνώστες διαρκώς και συντηρώντας τον μύθο του μοναχικού καουμπόι, ακόμη κι αν πλέον δεν απολαμβάνει ένα τσιγάρο πια, αλλά προτιμάει το στάχυ…

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ – ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ DELUXE EDITION

Δεν αργήσαμε να αντιληφθούμε αυτή την κυκλοφορία(δεύτερη μετά τα 12 άλμπουμ του Αστερίξ), της Μαμούθ Κόμικς & της Καθημερινής. Απλά περιμέναμε να μαζευτούν 3-4 τεύχη, για να προβάλουμε την όλη προσπάθεια και να κάνουμε παράλληλα και μια μίνι – παρουσίαση. Άλλωστε με τον τίτλο αυτό, θα ασχοληθούμε σύντομα στην παρουσίαση του, μέσα από την σειρά άρθρων μας που αναφέρονται στις Ελληνικές εκδόσεις γουέστερν κόμικς. Να πούμε ότι είναι επίσης μια αξιόλογη και αποσπασματική σειρά κυκλοφοριών, των δύο πιο πάνω εταιρειών – συντελεστών. Αξιόλογη γιατί δίνει την ευκαιρία σε νέους αναγνώστες να γνωρίσουν και να εκτιμήσουν μια υπέροχη δουλειά και διαχρονική. Ακόμη πιο ελκυστική αυτή η συλλογή, θεωρείται γιατί επιπλέον δίνει την δυνατότητα στους Έλληνες συλλέκτες κόμικς να αποκτήσουν 16(τόσα θα κυκλοφορήσουν συνολικά), άλμπουμ του Λούκυ Λούκ, σε νέα επεξεργασία χρωμάτων, σκληρά εξώφυλλα και γενικά μια Ευρωπαικών προδιαγραφών παραγωγή. Αποσπασματική, γιατί και εδώ – ανεξήγητα – επιλέχθηκαν κάποιες από τις ιστορίες των Morris & Goscini, κι όχι ολόκληρο το έργο των δημιουργών, οπότε και θα μπορούσαμε να μιλάμε για μια πράγματι πολύ καλή πρωτοβουλία. Ένα από τα αρνητικά, η μη δημοσίευση όλων των αυθεντικών εξωφύλλων(το γηιατί πραγματικά αποτελεί μέγα ερώτημα…), όπως για παράδειγμα στο τρίτο άλμπουμ της σειράς «Το Καραβάνι¨, όπου προτιμήθηκε το εξώφυλλο της Β έκδοσης, αλλά και γενικά η επιλογή των άλμπουμ, όπου όπως θα διαπιστώσετε στην συνέχεια της έκδοσης, έμειναν έξω πολύ καλές δουλειές, καλύτερες απ` αυτές που θα κυκλοφορήσουν. Δεν θεωρώ ότι ανήκω στην κατηγορία αυτών που ψάχνουν για ελαττώματα, ούτε αυτών που υποβαθμίζουν κάθε νέα προσπάθεια, όμως πρέπει να λέμε και κάποια πράγματα, γιατί αυτά τα άρθρα τα διαβάζουν και νέοι αναγνώστες, που πρέπει με τη σειρά τους να μαθαίνουν την ιστορία όπως είναι πραγματικά, σε όλη της την διάσταση. Ειδικά όταν αναφερόμαστε σε κάτι τόσο σημαντικό για τον κόσμο της έννατης τέχνης, όπως ο Λούκυ Λούκ. Στα θετικά, η μεγάλη προβολή της σειράς, σε εφημερίδες και τηλεόραση, αλλά και η θήκη(προσωπικά δεν την χρησιμοποιώ, όπως και στην περίπτωση του Αστερίξ), μαζί με την όμορφη αφίσα. Ακόμη, θετικό και το γεγονός της συνέχειας αυτών των κυκλοφοριών, που απ` ότι μαθαίνουμε θα έχουν και Τέν Τέν και Ιζνογκούντ! Ακολουθούν τα πρώτα τρία εξώφυλλα, που μέχρι στογμής κυκλοφόρησαν(κάθε Πέμπτη), ενώ με την ολοκλήρωση της θα αναρτήσουμε ξεχωριστό άρθρο, με όλα τα εξώφυλλα, 16 θυμίζω.

ΚΟΙΤΑΖΕΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ » ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ & ΝΕΕΣ ΚΥΛΟΦΟΡΙΕΣ « ΟΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΣΤΙΘΕΤΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ ΚΑΘΕ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ