Χριστούγεννα στο Ποπάυ (τεύχος 31) + τσίχλες AMERICA

Τις είχα ξεχάσει εντελώς. Ήταν μια ακόμη από κείνες τις θολές εικόνες, που έρχονται καμιά φορά στο νου, με ένα άγγιγμα, μια εικόνα… Με μια ασήμαντη αφορμή δηλαδή, αφού το μυαλό ευκαιρίες ψάχνει! Έτσι, όταν προ ολίγων εβδομάδων, έπεσε το βλέμμα μου πάνω του, κάτι σαν να με τσίμπησε και άνοιξα τα μάτια απότομα! Ένα οπισθόφυλλο, ενός τεύχους Ποπάυ, έφερε ξανά την γλυκιά ζαλάδα των αναμνήσεων.

Ήταν παραμονή Χριστουγέννων του 1975. Τεύχος 131, 24 του μήνα. Το περιοδικό ήταν ντυμένο στα γιορτινά του, τόσο με εικονογραφημένα στο κλίμα των ημερών, όσο και με αναγνώσματα. Πολύ αγνά, πολύ απλά και πολύ μακρινά πια. Ολόκληρο το τεύχος αποπνέει έναν άλλο Χριστουγεννιάτικο αέρα, μέχρι την τελευταία σελίδα, όπως μπορείτε να δείτε και στις χαρακτηριστικές εικόνες. Κάπου τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς, θυμάμαι μια από τις συλλεκτικές φρενίτιδες που μας είχε πιάσει όλους τους συνομήλικους, μαθητές του δημοτικού. Η εταιρεία AMERICA, είχε κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ, στο οποίο συμπλήρωνες τα κενά με σημαίες απ’ όλο τον κόσμο, που έβρισκες στις τσίχλες TSIK – AMERICA! Ένας πολύχρωμος χαμός πραγματικά, είχε γεμίσει τα προαύλια των δημοτικών. Μια μανία που εξαπλώθηκε σε χρόνο μηδέν, όπως τόσες και τόσες άλλες, που απλά μιλούσαν στην ψυχοσύνθεσή μας και στην αγάπη για τις συλλογές εκείνες.

Όλα αυτά τα είχα (όπως και πολλοί από εσάς, ίσως), ξεχάσει, αλλά τα έφερε στην επιφάνεια το οπισθόφυλλο αυτού του τεύχους Ποπάυ. Τώρα, αν κάποιος ή κάποιοι από εσάς, έχετε ακόμη κρατήσει έστω 1–2 από κείνα τα χαρτάκια (αυτοκόλλητα θυμάμαι), θα ήταν πολύ όμορφο αν τα μοιραζόσασταν μαζί μας, για να θυμηθούμε όλοι ακόμη περισσότερα. Το  άρθρο αυτό, είναι αλήθεια ότι με προβλημάτισε ευχάριστα, όσον αφορά στο πού θα μπορούσε να ενταχθεί, σε σχέση με την θεματολογία μας. Υπάρχουν οι ΚΟΜΙΚΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ, το NOSTALGIA, όπως και τα επετειακά άρθρα (Χριστουγεννιάτικα). Όμως, προτίμησα να του δώσω λόγο ύπαρξης σε κάτι άλλο, αυτό που μου έφερε στο νου κοιτάζοντας το οπισθόφυλλο του. Μια θέση στις συλλογές και τα χαρτάκια που μαζεύαμε κάποτε.

ΟΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΣΤΑ ΚΟΜΙΚΣ – 2. ΤΣΙΧΛΕΣ ADAMS

Στα πρώτα βήματα των διαφημιστικών καταχωρήσεων στα κόμικς, θα σας πάμε και σήμερα με το δεύτερο μας μέρος μιας συνολικής μελέτης(την οποία θα βρείτε ολοκληρωμένη στις σελίδες ενός νέου βιβλίου, που έχετε ήδη διαβάσει πολλά γι` αυτό, αλλά και πολλά κείμενα σε προ – δημοσιεύσεις και που πλέον μπορούμε να σας αποκαλύψουμε τον τίτλο του!  «ΟΝΕΙΡΟΛΟΓΙΟΝ»). Αυτή τη φορά, σε σχέση με την προηγούμενη πρώτη μας αναφορά, θα είναι πιο εμπεριστατωμένη η ματιά αυτή και με πολλά επιπλέον στοιχεία, για να δώσουμε και ένα στίγμα μιας εποχής, μιας συνήθειας, μιας εταιρείας, ενός νέου κόσμου γεύσης και εξερεύνησης! Είναι οι τσίχλες ή Chiclets Adams καλύτερα, αυτές που θα σας σεργιανήσουν στα χρόνια της δεκαετίας του`70, σε μια ακόμη Κυριακή που κινείται ή ακροβατεί αν θέλετε, μεταξύ χθες και σήμερα…

Το κείμενο θα το βρείτε(μαζί με τις συνοδευτικές φωτογραφίες), στην υπό – κατηγορία μας «ΕΝΘΕΤΑ & ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ».

http://wp.me/PKxow-1jV