ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΤΕΥΧΗ ΚΟΜΙΚΣ 5. ΜΠΛΕΚ ΤΕΥΧΟΣ 349.

Είναι περίεργο, πως μπορούν και έχουν τη δύναμη να μας γυρίζουν πίσω στο χρόνο, μερικά πολυκαιρισμένα φύλλα χαρτί, ποτισμένα υγρασία και μνήμες… Το κάθε ένα από αυτά φαντάζει σαν ένα μικρό καλειδοσκόπιο, που αντί για τα ιριδίζοντα χρώματα του ουράνιου τόξου, αφήνει ναν ξεχυθούν απαλές εικόνες, οικείες στον καθένα, μέσα από ένα πέπλο στις αποχρώσεις του κίτρινου και του πορτοκαλί, όπως οι παλιές φωτογραφίες με τα «δοντάκια» γύρω – γύρω, που κρατάμε στις ζελατίνες των άλμπουμ, για να μας θυμίζουν σκηνές από το φιλμ της ζωής μας… Αυτή μοναδικότητα της ανάπλασης οπτασιών, τοποθετημένες εκεί ακριβώς που ορίζουν οι «φράχτες» της καλής γειτονίας, μέσα στους οποίους ζήσαμε κάποτε, αυτή η λάμψη που νικά τη θαμπάδα και τις καθημερινές ομίχλες, μοιάζει να μην έχει εξήγηση παρά μονάχα κρησφύγετο. Ο νους, οι χαραγμένες σα νότες παλιού δίσκου αναμνήσεις, είναι το κρυφό συρτάρι που επιλέγουμε να ανοίξουμε ενίοτε, ίσως όταν το «σήμερα» πληγώνει, ή όταν το «αύριο» φοβίζει. Εκεί κατοικεί αυτή η μαγεία, εκεί φωλιάζει η ατομική «απόδραση» κάθε ενός από εμάς. Ανασύρουμε ψήγματα της, γνωρίζοντας καλά μέσα μας ότι το ποτάμι έχει πλούσιες φλέβες χρυσού, όμως δεν είμαστε διατεθειμένοι να τις εξαντλήσουμε. Με τα χρόνια, ανακαλύπτεις ότι ο «πλούτος» είναι ένα πολύ περίεργο φυτό, που φυτρώνει σε δύσβατες περιοχές, χωρίς πρόσβαση και αχαρτογράφητες. Η αναζήτηση του, έχει να κάνει με τους ανεμόμυλους που διαλέγουμε να χτυπάμε, με ή χωρίς ένα Σάντσο Πάντσο στο πλάι… Ο Λορέντσος Μαβίλης, είχε πιει κάποτε νερό από μια πηγή, για να γράψει σε ένα από τα ποιήματα του, της τότε Τετάρτης Δημοτικού κάποιων από εμάς

«…κι όποιος από δω τα χείλη βρέξει, στα γονικά του πια δε θα γυρίσει…»

Ίσως, εκεί να βρίσκεται ο λόγος όλων αυτών… Η εξήγηση, οι απαντήσεις… Για όποιον τις ψάχνει, βέβαια…

Τρείς μέρες πριν ο «κουτσο – Φλέβαρος» του 1975 εκπνεύσει, οριακά στα σύνορα Φθινοπώρου και Άνοιξης, ένα γνωστό κι αλλιώτικο συνάμα  λογότυπο, μια λέξη που συνόδευσε τα παιδικά μου χρόνια και σημάδεψε την πορεία των εφηβικών, διακρίνονταν κρεμασμένη σε έναν από τους πάγκους που πουλούσαν εφημερίδες και περιοδικά. Κοντοστάθηκα και κοίταξα με περιέργεια αυτόν τον «γνωστό – άγνωστο». Είχε μεγαλώσει σαν κι εμένα, ίσως μαζί μου, έδειχνε ολοκαίνουργιος και μοντέρνος, αρκετά ελκυστικός και θαρρείς ζωντάνευε στην πνοή του ανέμου. Τα φύλλα του γύριζαν σαν τα κινούμενα σχέδια, αλλά το περιεχόμενο δεν ήταν ευδιάκριτο και η ιστορία έμοιαζε ακαταλαβίστικη. Δεν σκέφτηκα πολύ θυμάμαι, για να αφήσω το χέρι να χωθεί στην τσέπη του παντελονιού και να τραβήξω μέσα από αυτήν τις 7 δραχμές που θα έλυναν όλες αυτές τις απορίες ενός εντεκάχρονου.  Ένας αυθορμητισμός, που έμελε να συνεχίσει να βαδίζει πλάι μου σαν σκιά, για πολλά χρόνια, με έφερε να κρατώ στο χέρι το πρώτο τεύχος του Μπλέκ μιας νέας εποχής…

Μεγάλο σχήμα, σαν τις προσδοκίες που τριγύριζαν στα μάτια μας, μικροί χάρτινοι ήρωες μέσα τυπωμένοι, σαν αυτούς που υποδυόμασταν καθημερινά… Από το μικρό νοσταλγικό σχήμα αυτού του περιοδικού, μέχρι το φτερούγισμα του νέου εικονογραφημένου μεταξοσκώληκα του κ. Ανεμοδουρά, με τα πολύχρωμα φτερά και τις ασπρόμαυρες ανταύγειες, είχαν μεσολαβήσει οκτώ ακόμη εβδομάδες, που το βλέμμα μου είχε αγνοήσει. Αυτή η φυσική εξέλιξη των παιδικών μας αναγνωσμάτων, ξένισε πολλούς και αιφνιδίασε ακόμη περισσότερους, που αναζήτησαν το βολικό στην τσέπη και τη σχολική τσάντα εκείνο τευχάκι, κι όταν δεν το είδαν νόμισαν ότι απλά σταμάτησε… Πολύ αργότερα, μάθαμε να διαβάσουμε τις εσωτερικές καταχωρήσεις και να μαθαίνουμε για τα νέα εκδοτικά σχέδια και τις επερχόμενες αλλαγές. Μέχρι τότε όμως, αυτό που μας βύθιζε σε άλλους κόσμους, ήταν τα εικονογραφημένα θροίσματα των δέντρων, τα δροσερά ρυάκια, οι πολεμικές ινδιάνικες κραυγές, το τραγούδι των κυνηγών του Μπλέκ… Αυτά ζωντάνευαν την φαντασία και τις έδιναν τα φτερά για να πετάξει πάνω, ψηλά από τα σπίτια της γειτονιάς… Όπως και να έχει, οι συνεχείς μεταμορφώσεις ήταν κάτι που έπρεπε να εναρμονιστούμε με αυτό και δεν περιορίζονταν στα κόμικς. Ήταν παντού γύρω μας και ο ρυθμός εξάπλωσης τους πολύ γρήγορος για τα μάτια. Οι μονοκατοικίες έδιναν τη θέση τους σε μεγάλα κτήρια, όπου ζούσαν οι φίλοι με τις οικογένειες τους. Τα αυτοκίνητα κορνάριζαν και εμείς τρομαγμένοι μαθαίναμε να κοιτάμε τους φωτεινούς σηματοδότες, πριν περάσουμε …απέναντι… Όσοι φυσικά περάσαμε, γιατί κάποιοι έμειναν πίσω τρομαγμένοι…

Το τεύχος που άνοιξα με μεγάλη προσμονή και συνέχισα να διαβάζω βαδίζοντας, ήταν το 349^ο του ήρωα των κυνηγών, αλλά η εικόνα του απουσίαζε από το εξώφυλλο, ενώ η ιστορία που φιλοξενούσε στις σελίδες εκείνες, δεν ήταν καν πρώτη! Λέω πρώτη, γιατί η έκπληξη μεγάλωσε ακόμη περισσότερο, όταν αντίκρισα συνολικά 7 διαφορετικές ιστορίες σε συνέχειες, όσες και οι δραχμές που μου κόστισε για να το αγοράσω… Το περιοδικό είχε περάσει στην δεύτερη του περίοδο έκδοσης και είχε δώσει χώρο εκτός από τον Μπλέκ και στον Ρίνγκο, τον Τόμ, τον Ρόκ τον Αόρατο(που άνοιγε αυτό το χάρτινο γαϊτανάκι), τον Λοχαγό Μάρκ, σε έναν μάλλον Μικρού Ήρωα χαρακτήρα, που κρύβονταν πίσω από τον τίτλο «Ο Μεγάλος Πόλεμος» και την …Έμμα, που έμοιαζε να είχε βγει από κάποιο περιοδικό που διάβαζε η αδελφή μου! Όλα αυτά σε ένα νέο περιοδικό, που ρούφηξα με μιας, κάθε του γραμμή και συννεφάκι! Υπέροχο! Στην τελευταία σελίδα οι μπισκοφρέτες Αλλατίνη σε έγχρωμη διαφήμιση, πρόσδιδαν ακόμη μια νέα νότα και υπενθύμιζαν μια ακόμη καινούργια λιχουδιά! Μια σελίδα πριν, μαθαίναμε όσοι δεν το είχαμε καταλάβει(κι εγώ ήμουν μέσα σε αυτούς), ότι εκτός του Μπλέκ κυκλοφορούσαν κι άλλα νέα οχήματα φαντασίας και απόδρασης, γεμάτα παλιούς και νέους χάρτινους ήρωες. Ο Μικρός Ήρως, ο Τζάγκουαρ, ο Τζώννυ Λόγκαν και φυσικά ο Μεγάλος Μπλέκ. Όλα τους απέκτησαν θέση στο μικρό κομοδίνο και με ταξίδεψαν μακριά, για πολλούς ακόμη «κουτσούς» τελευταίους μήνες του Φθινοπώρου… Περισσότερους από όσο πίστευα…

Κάθε κείμενο του γράφοντα, είναι προστατευμένο και κατοχυρωμένο πνευματικά. Οποιαδήποτε αντιγραφή μερική ή ολική χωρίς την συγκατάθεση του δημιουργού, επισύρει τις προβλεπόμενες από το νόμο κυρώσεις.

Το πιο πάνω κείμενο, θα το βρείτε και στην κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΕΣ & ΤΕΥΧΗ, μαζί με όλα αυτά που οι μνήμες ανασύρουν κάθε φορά.

ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΦΙΛΜΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ – Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΛΙΣΤΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗΣ – ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

Προτελευταίο τμήμα αυτής της σειράς παρουσιάσεων, στα κορυφαία πολεμικά φιλμ.  Την επόμενη φορά θα δείτε μαζί με το τελευταίο της μέρος και την προσωπική λίστα με σειρά αξιολόγησης αυτών των ταινιών, σε ξεχωριστό άρθρο. Ας δούμε τις σημερινές ταινίες.

ΟΥΔΕΝ ΝΕΟΤΕΡΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ(1930)

Αριστουργηματικό φιλμ του Λούις Μάιλστοουν, βασισμένο στο υπέροχο βιβλίο του βραβευμένου Γερμανού λογοτέχνη Έριχ Μαρία Ρέμαρκ. 138 ασπρόμαυρα λεπτά, με καταπληκτικά πλάνα και εξαιρετικές ερμηνείες από τους Λούις Γούλχαιμ και Λιού Άιρς. Η ταινία προβλήθηκε στην πρώτη της αυτή βερσιόν, το 1930. Μας μεταφέρει στην ωμότητα και την φρίκη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, με τα δράματα να βουτάνε στη λάσπη των χαρακωμάτων. Οι παλιοί στρατιώτες υποδέχονται τους νέους και προσπαθούν να τους δώσουν συμβουλές επιβίωσης. Κανείς όμως, δεν μπορεί να τους δώσει την πραγματική εικόνα και τον λόγο, για τον οποίο κείτονται όλα τα κορμιά άψυχα, μπροστά στα μάτια τους. Γυρίστηκαν ακόμη δύο διαφορετικές εκδοχές της ταινίας, αλλά καμιά τους δεν ανέπλασε με τέτοια μαεστρία το κλίμα. Αδιαμφισβήτητα ένα φιλμ που συγκαταλέγεται στα κορυφαία της έβδομης τέχνης, αλλά και του ανθρώπινου πνεύματος.

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΜΑΝΤΖΟΥΡΙΑΣ(1962)

Ψυχολογικό δράμα του Τζών Φρανκεχάιμερ, με ερμηνείες που άφησαν εποχή, από τους Φράνκ Σινάτρα και Λώρενς Χάρβευ. Η Αμερικάνικη κυβέρνηση επιβάλει πλύση εγκεφάλου σε βετεράνους στρατιώτες και πειραματίζεται πάνω στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση και της αλλοίωση της. Ένα εφιαλτικό σενάριο της πραγματικότητας, πολύ κοντά στην αρνητική πλευρά της εξέλιξης της τεχνολογίας, ή αν προτιμάτε στην αρνητική της εκμετάλλευση από τους δημιουργούς της… Μ` αυτά και με τα άλλα, δεν υπάρχει δευτερόλεπτο σε αυτά τα 123 λεπτά, που να θεωρείται ανιαρό. Μια άλλη πλευρά του πολέμου, που αξίζει να την δει κανείς. Η ταινία γνώρισε και ρημέικ με τον Ντένζελ Γουάσινγκτον, αλλά ενόχλησε πολύ περισσότερο στην πρώτη της προβολή, ειδικά με την σκηνή που οι πρωταγωνιστές υποβάλλονται σε ερωτήσεις από τους γιατρούς του νοσοκομείου, με φόντο τους Λένιν και Στάλιν…

ΤΟ ΤΡΑΙΝΟ(1964)

Ξανά Τζών Φρανκεχάιμερ στην σκηνοθεσία, σε αυτή την επιτυχημένη παραγωγή της United Artists. 140 λεπτά στην Αγγλία, 7 λιγότερα στην Αμερική, ρεσιτάλ ερμηνείας από τους Μπάρτ Λάνκαστερ και Ζαν Μωρό, ενώ δεν υστερεί και ο Πώλ Σκόλφιλντ. Η ταινία διαπραγματεύεται την Γαλλική αντίσταση, που προσπαθεί να επαναφέρει το πληγωμένο γόητρο της χώρας στην επιφάνεια, έπειτα από την ντροπιαστική άνευ όρων παράδοση της χώρας στους Γερμανούς. Αξέχαστες οι ηχητικές πινελιές του Μωρίς Ζαρ(«Δόκτωρ Ζιβάγκο», «Λώρενς της Αραβίας», κ. α.).

ΟΙ ΓΕΝΝΑΙΟΙ ΤΡΑΒΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ(1958)

Δύο μεγάλοι ηθοποιοί, συναντιούνται στο φιλμ του Ντέλμερ Ντέηβις. Φράνκ Σινάτρα και Τόνυ Κέρτις. Μαζί τους η τότε στάρλετ Νάταλι Γούντ. Η ρομαντική ματιά του πολέμου, σε ακόμη μια ταινία γυρισμένη στην Γαλλία, που αναμιγνύει τον έρωτα με την δράση και μπλέκει σε αντιζηλίες δύο στρατιώτες για την καρδιά μιας κοπέλας.  Πάντως υπάρχουν όμορφες ανατροπές και αλλαγές συναισθημάτων, ενώ και η ένταση και η αγωνία δεν λείπουν. Να μην ξεχάσουμε την συμβολή ενός ακόμη σπουδαίου συνθέτη κινηματογραφικής μουσικής, του σπουδαίου Έλμερ Μπερστάιν. Πόσες ταινίες δεν έντυσε μουσικά…

ΒΥΘΙΣΑΤΕ ΤΟ ΒΙΣΜΑΡΚ(1963)

Ο Κένεθ Μούρ ηγείται μιας ριψοκίνδυνης αποστολής, με σκοπό να βυθίσουν το φοβερό και τρομερό Γερμανικό πολεμικό πλοίο Βίσμαρκ, που τρομοκρατούσε τα Νορβηγικά και Βρετανικά νερά, προκαλώντας μεγάλα πλήγματα στις συμμαχικές νηοπομπές. Ο πλοίαρχος που αναλαμβάνει την καταδίωξη του, μπλέκει σε μια μεγάλη περιπέτεια, μαζί με το πλήρωμα του καταδρομικού του. Βέβαια η ταινία δεν αναφέρει όλα όσα συνέβησαν σε αυτή την πραγματική ιστορία, καθώς οι σκηνές των εκατοντάδων Γερμανών ναυτών που Βίσμαρκ, να πνίγονται αβοήθητοι στα κρύα νερά(δεν τους περισυνέλεξαν τα Βρετανικά πλοία), δεν γυρίστηκαν καν… Η σκηνοθεσία είναι του Λούις Γκίλμπερτ και πρόκειται για μια από τις καλύτερες ναυτικές πολεμικές ταινίες, που είδαμε ποτέ.

Η ΧΑΜΕΝΗ ΠΕΡΙΠΟΛΟΣ(1966)

Γυρισμένο στην Ισπανία, το φιλμ του Μάρκ Ρόμπσον μας μεταφέρει στον πόλεμο της Ινδοκίνας(μοιάζουν τόσο άραγε τα τοπία της Ιβηρικής;…), για να μας αφηγηθεί την ιστορία μιας μοίρας Αμερικανών καταδρομέων.  Το Ευρωπαϊκό στοιχείο του φιλμ δεν περιορίζεται στην επιλογή της Ισπανίας για τα γυρίσματα, αφού πρωταγωνιστούν η Ιταλίδα ηθοποιός Κλαούντια Καρντινάλε και ο Γάλλος γόης Αλέν Ντελόν! Μαζί τους ο «Ζορμπάς» Άντονυ Κουήν και ο Τζώρτζ Σήγκαλ(δείτε τον στο θεατρικό του Τζών Άλμπυ, «Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γούλφ», για να θαυμάσετε πραγματικά υποκριτικό ταλέντο). Η Columbia έχει αναλάβει την παραγωγή, μιας ακόμη άνω των 120 λεπτών ταινίας με θέμα τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, ενώ η μουσική είναι του Φράνκ Γουάξμαν.

ΤΟΡΑ – ΤΟΡΑ – ΤΟΡΑ(1970)

Αμερικανο – Ιαπωνική παραγωγή του 1970, των Ρίτσαρντ Φλάισερ και Τοσίρο Μασούντα. Η ταινία βγήκε από τα στούντιο της 20^th Century Fox και η πανέμορφη μουσική υπόκρουση από το αστείρευτο ταλέντο του Τζέρυ Γκόλντσμιθ, ενός χαρισματικού μουσικοσυνθέτη, που υπέγραψε κινηματογραφικά αριστουργήματα. Πέραν της μουσικής, οι Τζόζεφ Κότεν, Τζέησον Ρόμπαρτς και Φράνκ Μάρσαλ είναι Αμερικανοί ναύαρχοι, που βιώνουν την επίθεση στο Πέρλ Χάρμπορ και την καταστροφή του Αμερικάνικου στόλου. Μια ακόμη ματιά σε αυτή την καθοριστική για την εξέλιξη του πολέμου, που μας περνάει και στην αντιπέρα όχθη, όχι όμως στον βαθμό που φιλμάρισε ο Κλίντ Ήστγουντ, στα «Γράμματα από την Ιβοζίμα». Βλέπεται πάντως ευχάριστα και έχει εξαιρετικά πλάνα και υλικό αρχείου από το Αμερικάνικο και το Ιαπωνικό ναυτικό. Οι σκηνές με τις αερομαχίες, είναι εκπληκτικές.

Ο ΑΕΤΟΣ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕ ΣΤΗ ΓΗ(1976)

Βασισμένο στο μπέστ σέλερ του Τζάκ Χίγκινς, το φιλμ αποτέλεσε μια μεγάλη επιτυχία των στούντιο της Columbia. Ένα καστ γεμάτο αστέρες της δεκαετίας του`70, εγγυούνταν άλλωστε για την επιτυχία αυτή. Μάικλ Κέην, Ντόναλντ Σάδερλαντ, Ντόναλντ Πλέσανς(μεγάλος ηθοποιός), Ρόμπερτ Ντυβάλ, Άντονυ Κουέηλ, Τρήτ Ουίλιαμς και ο γνωστός μετέπειτα στον ρόλο του Τζέυ Άρ(της τηλεοπτικής Δυναστείας), ο Λάρυ Χάγμαν), που είχε ξεκινήσει με τον βαθμό του πιλότου της Αμερικάνικης αεροπορίας, στο επίσης τηλεοπτικό και αξέχαστο, «Το τζίνι και η Τζίνι». Την μουσική ανέλαβε ο Λάλο Σίφριν. Έξοχο το σενάριο, όπου υποτίθεται ότι ο Χίτλερ διασώθηκε, χάρη στην βοήθεια του Χίμλερ, οπότε και οι σύμμαχοι καλούνται να δώσουν μια τελική λύση σε όλα αυτά. Καλύτερα να το δείτε παρά να διαβάζετε περιλήψεις! Πολύ καλή ταινία, απαραίτητη σε κάθε ταινιοθήκη!

ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ(1957)

Για ταινία που φέρει την υπογραφή του μεγάλου Στάνλευ Κιούμπρικ(«Κουρδιστό Πορτοκάλι», «Στη φωλιά του Κούκου», κ. α.), δεν μπορεί κανείς να ασκήσει εύκολα κριτική. Αν και ανήκει στις πρώτες του δουλειές της δεκαετίας του`50, ο σκηνοθέτης αφήνει το στίγμα του, με μια υποδειγματική καθοδήγηση ηθοποιών και συντελεστών. Κι εδώ ο πρωταγωνιστής παίρνει πάνω του το φιλμ, με μια καταπληκτική ερμηνεία. Στην ουσία ο Κιούμπρικ έψαχνε αυτόν ακριβός τον δυναμισμό και τον βρήκε στο πρόσωπο του Κέρκ Ντάγκλας, που υποδύεται έναν από τους τέσσερεις Γάλλους στρατιώτες στην διάρκεια του Πρώτου παγκοσμίου πολέμου, των οποίων οι ζωές αλλάζουν δραματικά. Δεν ξέρω αν το αντιληφθήκατε από τα λόγια που συνόδευσαν αυτό το κείμενο, αλλά εδώ έχουμε ένα αριστούργημα, το οποίο βγήκε στις αίθουσες με ένα από τα μικρότερα μπάτζετ στην ιστορία του Αμερικάνικου σινεμά, αλλά συγκλόνισε τους πάντες, κοινό και κριτικούς.

Συνεχίζεται…

 

Η ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΙΚΥ

Εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, σε σχέση με το ζωικό βασίλειο, προσέφερε η έκδοση του εβδομαδιαίου Μίκυ Μάους και αγαπήθηκε πολύ από τους αναγνώστες, αλλά αυτό θα το δούμε αναλυτικά σε επόμενο άρθρο. Σήμερα, θα μείνουμε στην ανάλογου τύπου ολοσέλιδη καταχώρηση, που βρίσκονταν στο Μηνιαίο Μίκυ, ή απλά Μίκυ, στο διάστημα των τευχών 300 – 350(ίσως να συνέχισε και έπειτα, αλλά δεν έχω κρατήσει αρχείο από την αρίθμηση αυτή και μετά. Αν κάποιος διαθέτει επιπλέον στοιχεία, θα ήταν χρήσιμο να τα παραθέσει). Εδώ είχαμε μια πιο λεπτομερή παρουσίαση από τα παραλειπόμενα της ζωής των ζώων του πλανήτη, σαφώς πιο εμπεριστατωμένη. Οι πιο κάτω χαρακτηριστικές εικόνες, τεκμηριώνουν τα όσα αναφέρθησαν και το υλικό αυτό εντάσσεται στην κατηγορία άρθρων που μπορείτε να βρίσκετε κάτω από τον γενικό τίτλο ΕΝΘΕΤΑ & ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ. Η έρευνα στα έντυπα του κ. Τερζόπουλου(Μίκυ Μάους, Μίκυ, Κλασσικά Ντίσνευ), συνεχίζεται και θα σας έχουμε κι άλλα τέτοια χρήσιμα πιστεύουμε, άρθρα.

ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΦΙΛΜΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ – Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΛΙΣΤΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗΣ – ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ

Φθάσαμε στο τρίτο μέρος αυτής της παρουσίασης, με εννιά ακόμη υπέροχες ταινίες, που αξίζουν της παρουσίας τους σε αυτή την λίστα. Ας τις δούμε πιο κάτω αναλυτικά.

ΚΑΙ ΟΙ 12 ΗΤΑΝ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ(1967)

Αριστουργηματικό φιλμ του Ρόμπερτ Όλντριτζ, με ένα απίθανο καστ και ακόμη καλύτερο σενάριο. Δώδεκα κατηγορούμενοι για διάφορου τύπου αδικήματα και φυλακισμένοι του Αμερικάνικου στρατού, τίθενται κάτω από τις οδηγίες του Λη Μάρβιν, με το ερώτημα να απαντιέται στα γρήγορα από μέρους τους, «φυλακή ή συμμετοχή σε μια παράτολμη στρατιωτική επιχείρηση και ελευθερία». Πρωταγωνιστούν μεγάλοι αστέρες του Χόλυγουντ, όπως οι Έρνεστ Μποργκίν, Τέλυ Σαβάλας, Τσάρλς Μπρόνσον, Τζών Κασαβέτης, Τζίμ Μπράουν, Τζώρτζ Κέννεντυ, Ντόναλντ Σάδερλαντ, Ρόμπερτ Ράιαν και πολλοί ακόμη. Χιούμορ και δράση, αναμεμειγμένα με μοναδικό τρόπο από τον σκηνοθέτη. Η ταινία αγαπήθηκε ιδιαίτερα στην χώρα μας.

ΟΠΟΥ ΤΟΛΜΟΥΝ ΟΙ ΑΕΤΟΙ(1968)

Ακόμη μια αξέχαστη ταινία, με πολύ όμορφα γυρίσματα και την αγωνία να διαπερνά κάθε σχεδόν πλάνο. Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Άλιστερ Μακ Λήν, το έργο αποδόθηκε με τον καλύτερο τρόπο στον κινηματογράφο, διατηρώντας στο ακέραιο την ατμόσφαιρα του και τα στοιχεία των πρωταγωνιστών. Ένα απόρθητο φρούριο στα Βαυαρικά βουνά, φιλοξενεί τις ελπίδες των Ναζί να επικρατήσουν των συμμάχων και ένα μεγάλο μυστικό όπλο, του οποίου η σημασία στην εξέλιξη του πολέμου θεωρείται σημαντική.  Το επιτελείο των συμμάχων, στέλνει δύο αξιωματικούς του για να ματαιώσουν τα σχέδια των Γερμανών. Ο Ρίτσαρντ Μπάρτον είναι το μυαλό και ο Κλίντ Ήστγουντ με τις απίστευτες ατάκες του, τα χέρια. Σε δυόμιση ώρες δράσης και πανέμορφης φωτογραφίας από τον Άρθουρ, ο σκηνοθέτης Μπράιαν Χάτον καταφέρνει να κάνει όνομα με μια μόλις παραγωγή της MGM, που της απέφερε πολλά εκατομμύρια εισπράξεις.

ΗΡΩΕΣ ΜΕ ΒΡΩΜΙΚΑ ΧΕΡΙΑ(1970)

Δεύτερη πολεμική ταινία με την υπογραφή του Χάτον στην σκηνοθετική καρέκλα, κι αυτή με μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό. Το 1970 λοιπόν, οι Κλίντ Ήστγουντ, Τέλυ Σαβάλας και Ντόναλντ Σάδερλαντ μεταξύβ άλλων, μπλέκουν σε μια τραγελαφική περιπέτεια, με φόντο τις πολεμικές συρράξεις στην Ιταλία, αναζητώντας έναν θησαυρό! Έξοχη η μουσική του Λάλο Σίφριν(«Βρώμικος Χάρυ», «Ο Ταξιτζής» κ. α.), καλή η σκηνοθεσία και ακόμη καλύτερες οι ερμηνευτικές στιγμές των ηθοποιών. Από τα στούντιο της MGM κι αυτό το φιλμ, διάρκειας 144 λεπτών. Ήταν η εποχές που οι θεατές δεν κουράζονταν από τόσο μεγάλου μήκους ταινίες, σε αντίθεση με τα χρόνια που ακολούθησαν, όπου και επικράτησε η λογική «όσο δεν ξεπερνάει τα 90 λεπτά μια ταινία, δεν κάνει κοιλιά»…

ΣΙΔΗΡΟΥΝ ΣΤΑΥΡΟΣ(1977)

Σπουδαία ταινία, από τον γερόλυκο και μετρ της περιπέτειας Σάμ Πέκινπα(«Άγρια Συμμορία»). Εδώ ο πρωταγωνιστής σηκώνει όλο το βάρος και ανταμείβεται ανάλογα, με την αναγνώριση των υποκριτικών του δυνατοτήτων. Μέχρι τότε τον βλέπαμε σε μάλλον κωμικές ταινίες, ενώ εδώ έδωσε δείγματα του μεγάλου του ταλέντου. Ο Τζέημς Κόμπερν, είναι ένα αηδιασμένος από την φρίκη του πολέμου Γερμανός. Σπάνια μας έδιναν τότε οι κινηματογραφιστές μέχρι τότε, την άλλη πλευρά του ποταμού, αφού προτιμούνταν τα συμμαχικά ανδραγαθήματα. Μαζί με τον Κόμπερν, οι εξίσου πολύ καλοί Μαξιμίλιαν Σέλ(μαζί με τον Χάρντυ Κρούγκερ υποδύθηκαν τους περισσότερους ρόλους Γερμανών αξιωματικών και δεν έμειναν ποτέ χωρίς δουλειά!), αλλά και ο Τζέημς Μέισον. Το έργο βασίστηκε στην νουβέλα του Γουίλιαμ Χάινριχ και είχε συνολική διάρκεια 133 συγκλονιστικά λεπτά.

ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΣΤΟΝ ΕΙΡΗΝΙΚΟ(1968)

Ο σκηνοθέτης της μετέπειτα μεγάλης επιτυχίας «Σμαραγδένιο Δάσος», ο Αυστραλός Τζών Μπούρμαν, κάνει εδώ το «αγροτικό» στην παντελώς ανυπόληπτη Cinerama του εν έτη 1968, με μια φοβερή ταινία!!! Αυτό κι αν είναι σκηνοθετικό ντεμπούτο! Οι Λή Μάρβιν και Τοσίρο Μιφούνε, είναι δύο αντίπαλοι του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, που συναντώνται σε ένα μικρό ερημονήσι του Ειρηνικού, για να μας δώσουν μια ταινία έντονων συναισθημάτων, μια ηθογραφία, ένα καταπληκτικό ναυάγιο δύο κόσμων που αλλοιώνονται μέσα στη δίνη της καταστροφής και του φανατισμού. Τεράστια ταινία και εκπληκτικές ερμηνείες.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ(1951)

Από τις καλύτερες ταινίες που διαδραματίζονται σε υποβρύχιο. Τζών Γουαίην Γουώρντ Μπόντ και Πατρίτσια Νήλ, στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, σε αυτό το κλασσικό φιλμ της Warner από την δεκαετία του`50. Η μουσική του βετεράνου και βραβευμένου με Όσκαρ για την Καζαμπλάνκα, Μάξ Στέινερ, είναι υποβλητική. Η ταινία μας πάει στο Πέρλ Χάρμπορ, για να δούμε σκηνές από την επόμενη μέρα του Αμερικάνικου ναυτικού, όταν απέμειναν τα υποβρύχια για να συνεχίσουν τον πόλεμο με τους Ιάπωνες.

ΠΑΤΤΟΝ(1970)

Μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες βιογραφίες, μιας εκ των σημαντικότερων μορφών του Δευτέρου Παγκοσμίου, αυτή του Αμερικανού Στρατηγού Πάτον. Σει σχεδόν τρείς ώρες διάρκεια(η αλήθεια είναι ότι κουράζει λιγάκι), αφηγείται τα έργα και ημέρες του παρασημοφορημένου στρατηγού, που νίκησε τις Γερμανικές δυνάμεις τόσο στην Βόρειο Αφρική, όσο και στην Ευρώπη(Ολλανδία). Τον υποδύεται ο Τζώρτζ Σκότ, υποδειγματικά. Συμπρωταγωνιστούν οι Κάρλ Μάλντεν και Μάικλ Μπαίητς. Το φιλμ φέρει την υπογραφή του Φράνκλιν Σάφερ, που κατ` εμέ απλά διεκπεραιώνει κινηματογραφικά, αφού και δυνατό υλικό είχε και θέμα ακόμη πιο δυνατό. Η ταινία παρ` όλα αυτά, αποτέλεσε τεράστια επιτυχία για τα στούντιο της 20^th Century Fox και μια ακόμη εξαιρετική δουλειά του συνθέτη Τζέρυ Γκόλντσμιθ.

ΤΟΜΠΡΟΥΚ(1967)

Και μια ταινία γυρισμένη με φόντο τις ερήμους της Αφρικανικής ηπείρου, από τις λίγες πάντως που παρήγαγαν τα στούντιο της Universal, που δεν αναμείχθηκε σαν εταιρεία παραγωγής και πολύ στα πολεμικά. Είναι από την καλή φουρνιά ταινιών του είδους, σε σκηνοθεσία Άρθρουρ Χίλερ. Στο καστ συναντάμε τους Ρόκ Χάτσον, Τζώρτζ Πέπαρντ και Γκάι Στόκγουελ. Σαχάρα, τουαρέγκ, έρημοι, οάσεις, ο Ρόμελ απ` τη μια και οι σύμμαχοι απ` την άλλη. Εξωτικό στοιχείο και πολεμική ένταση μαζί, με μια καθαρή ματιά από τον σκηνοθέτη και μια γενικά άψογη παραγωγή. Η ταινία φθάνει μέχρι και την μάχη στο Αλγέρι και θα έλεγα ότι αν μη τι άλλο είναι χρήσιμο να την δει κανείς, καθώς δεν γυρίστηκαν και πολλές με αυτό το θέμα.

ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΤΕΛΕΜΑΡΚ(1965)

Τελευταία για σήμερα αναφορά σε μια από τις καλύτερες πολεμικές ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ, με ένα πολύ καλό φιλμ πραγματικά. Εξαιρετικό σενάριο, ακόμη καλύτερη η σκηνοθεσία του μεγάλου Άντονυ Μάν(«Το Μικρό Μεγάλο Ανθρωπάκι», «Το Ανθρωποκυνηγητό», κ. α.), με ένα Κέρκ Ντάγκλας στα καλύτερα του, να σηκώνει το βάρος όλης της παραγωγής. Η μουσική του Μάλκομ Άρνολντ είναι αυτή ακριβώς που χρειάζεται για να ντύσει τις σκηνές στα Νορβηγικά φιόρδ. Ωραίες σκηνές και φωτογραφία. Ο πρωταγωνιστής προσπαθεί να σαμποτάρει ένα μυστικό όπλο των Ναζί. Μαζί του και οι Μάικλ Ρέντγκραιηβ, Ρίτσαρντ Χάρις. Δείτε και ξαναδείτε την τελευταία σκηνή, με το πλοίο να εκρήγνυται στην έξοδο του λιμανιού!

Συνεχίζεται…

 

 

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ – ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

Αυτά τα 5 βίντεο, συνολικής διάρκειας 1 ώρας που θα δείτε πιο κάτω, είναι το περιεχόμενο ενός συγκλονιστικού ντοκυμαντέρ, που εξιστορεί τον αγώνα των ηρώων της πατρίδας μας στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Δείτε τα και θα νοιώσετε ρίγη πραγματικά…