Zorro`s secret passage

Πολύ ωραία περίπτωση κι αυτή, που έχει εκείνο το κουβάρι μυστηρίου, το οποίο αγαπάμε να ξετυλίγουμε, στο Comics Trades! Αφορά στον μασκοφόρο εκδικητή της αδικίας και υπερασπιστή των φτωχών, με το ξίφος και την μάσκα, αλλά και στο χαρακτηριστικό σημάδι του. Ο δον Ντιέγκο ντε λα Βέγκα ή, αλλιώς, Ζορρό, μπαίνει στο κόμικς-μικροσκόπιο μας, σε μια αναζήτηση στοιχείων για τις εκδοτικές του περιπέτειες εν Ελλάδι, σε μια συνεργασία των συντακτών Κriton & Corto. Η έρευνα ξεκίνησε με σκοπό, να ταυτοποιηθεί η ιστορία «Το πέρασμα του Ζορρό», που δημοσιεύτηκε στο «περιοδικό του Μίκυ Μάους» από τις εκδόσεις Ατλαντίς, το 1961. Όπως πάντα σ` αυτές τις περιπτώσεις, από αλλού ξεκινάμε και αλλού καταλήγουμε φυσικά, όμως έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και οι ενδιάμεσοι σταθμοί μας! Ιδού λοιπόν, αυτό το ταξιδάκι στον χρόνο.

Το 1957 βρίσκει τον ηθοποιό Guy Williams, να υποδύεται, πολύ επιτυχημένα, τον Μεξικανό ευγενή, γνωστότερο και σαν Ζορρό, αγαπημένο πολλών παιδιών κάθε ηλικίας, Αναφερόμαστε, βέβαια, στην τηλεοπτική εκδοχή, που φέρει την σφραγίδα τής Walt Disney. Η σειρά έκανε 2 σεζόν, στο κανάλι του ABC. Πιο κάτω, μπορείτε να διαβάσετε πολλά πληροφοριακά στοιχεία για τους συντελεστές της και όχι μόνο.

http://en.wikipedia.org/wiki/Zorro_%281957_TV_series%29

Λιτή και περιεκτική παρουσίαση και αξιολόγηση της κασετίνας, με τα επεισόδια της πρώτης σεζόν, θα βρείτε στον πιο κάτω σύνδεσμο.

http://www.imdb.com/title/tt0755181/

Χωρίς εικόνα, δεν γίνεται να σας αφήσουμε! Δείτε λιγάκι από το επεισόδιο, για το οποίο μιλάμε, και που στάθηκε αφορμή για αυτό το άρθρο.

Το «Πέρασμα του Ζορρό» (Zorro`s Secret Passage) ήταν το επεισόδιο υπ` αριθμόν 2 της πρώτης σεζόν. Στη μεταφορά του σε κόμικς, σχεδιαστής ήταν ο σπουδαίος Αμερικανός Alex Toth. Κλικάρετε το όνομα του ή τον πιο κάτω σύνδεσμο και μαθαίνετε πολλά για το έργο του.

http://www.lambiek.net/artists/t/toth_a.htm

Η πρώτη του δημοσίευση έγινε στο τεύχος 882 τής σειράς Four Color Comics τής εταιρείας Dell, στα πλαίσια της επιμέρους σειράς “Walt Disney Presents”, τον Φεβρουάριο του 1958. Επίσης, κυκλοφόρησε και στο τεύχος Zorro #1, με κωδικό 10169-681 της σειράς Four Color Comics, της εταιρείας Gold Key. Στοιχεία για σχεδόν όλα τα τεύχη, που κυκλοφόρησαν κάτω από την ετικέτα της Gold Key, από την συγκεκριμένη σειρά, θα βρείτε στους  παρακάτω συνδέσμους. Ο δεύτερος έχει πλήρη καταγραφή των ιστοριών.

http://www.billcotter.com/zorro/comics-1.htm

http://coa.inducks.org/story.php?c=W+OS++882-02

http://www.internationalhero.co.uk/z/zorro.htm

Για την σειρά Walt Disney presents, της Dell, απευθυνθείτε στον παρακάτω σύνδεσμο.

http://coa.inducks.org/issue.php?c=us/OS++882#02

Εδώ, με 15 δολάρια, το τεύχος της Gold Key (αν σταθείτε τυχεροί!), μπορεί να γίνει δικό σας.

http://www.ebay.com/itm/ws/eBayISAPI.dll?ViewItem&item=380478405362&item=380478405362&lgeo=1&vectorid=229466

Η ιστορία πέρασε από πολλές ανατυπώσεις, επιχρωματισμούς, τεχνικές επεξεργασίες και πολλές εκδοτικές εταιρείες. Κάποια στιγμή, που λέτε, έφτασε και στην Ελλάδα. Πού πως, πότε, για πόσο, γιατί, από ποιόν, μέχρι πότε και άλλα παρόμοια ερωτήματα, απαντώνται αμέσως τώρα! Η αρχή – που είναι πάντα το ήμισυ του παντός – έγινε το 1961, από τις εκδόσεις τών αδελφών Πεχλιβανίδη (Ατλαντίς), και το εγχείρημά τους, που ονομάστηκε «Το περιοδικό του Μίκυ Μάους», το οποίο αποτέλεσε τον προάγγελο μιας σημαντικότατης έκδοσης, αυτής του «Γέλιο & Χαρά». Στο τεύχος 14 λοιπόν, του «Περιοδικού του Μίκυ Μάους», ξεκίνησε η δημοσίευση σε συνέχειες 4–6  σελίδων η μια, της ιστορίας στην οποία αναφερόμαστε, με τίτλο «Το πέρασμα του Ζορρό». Στις εικόνες, που συνοδεύουν το παρόν άρθρο, και το οποίο αποτέλεσε αντικείμενο από κοινού συνεργασίας των συντακτών μας Kriton & Corto (το θυμίζω για να μην ξεχνιόμαστε!), μπορείτε να δείτε την ταυτοποίηση των αντίστοιχων σελίδων, τόσο της αμερικάνικης πρώτης έκδοσης, όσο και της ελληνικής.

Το 1973, τώρα, απ` ότι πληροφορούμαστε από τον πάντα πολύτιμο συνεργάτη μας http://coa.inducks.org/

και συγκεκριμένα στην παρακάτω σελίδα,

http://coa.inducks.org/issue.php?c=gr/ZOR+++1#c

ο εκδότης κ. Τερζόπουλος προχώρησε και σε μια άλλη κυκλοφορία, που περιελάμβανε ιστορίες τού Ζορρό, έτσι όπως συμπεριλήφθηκαν σε συνέχειες στα έντυπά του (Μεγάλο Μίκυ, Μίκυ Μάους), σε μια αυτόνομη έκδοση. Ήταν ένα πολύ όμορφο και δυσεύρετο πλέον άλμπουμ. Μάλιστα, ο κ. Τερζόπουλος κράτησε το αυθεντικό εξώφυλλο της Dell, του οποίου απλά άλλαξε το χρώμα σε κόκκινο. Η συγκεκριμένη ιστορία δεν συμπεριλήφθηκε σε καμία άλλη έκδοση, κανενός εκδότη, από όσους επένδυσαν στον μασκοφόρο εκδικητή, στην χώρα μας πάντοτε.

Έπειτα από την εξαιρετική κίνηση του Βαγγέλη Σαίτη, τον οποίο και ευχαριστούμε θερμά, είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας παραθέσουμε και υλικό από την έκδοση του κ. Τερζόπουλου, του 1973. Τελικά, η συνεργασία αυτή την φορά ήταν μεταξύ τριών εξ υμών!

 Επιμέλεια – έρευνα – παρουσίαση: Συντάκτες Kriton & corto

Ευχαριστούμε τον Βαγγέλη Σαίτη, για την ευγενική και πολύτιμη προσφορά του, όσων αφορά το υλικό της έκδοσης του κ. Τερζόπουλου(1973).

Περισσότερα άρθρα τέτοιου τύπου και έρευνα, μπορείτε να βρείτε εδώ.

Συνέντευξη με τον κ. Γιάννη Γουδετσίδη

Καθώς γυρίζουμε διαρκώς το χρόνο πίσω και σημαδεύουμε ημερομηνίες, σε σχέση πάντα με τα εικονογραφημένα και την πορεία τους, κοινή πολλές φορές μαζί μας, στον χρόνο, η άποψη των ίδιων των εκδοτών, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και αξία, ώστε να κατανοήσουμε και την δική τους οπτική. Αυτό φυσικά, μας βοηθάει να έχουμε ολοκληρωμένο το φάσμα των εκδόσεων κόμικς, ειδικά μάλιστα όταν έχουμε την δυνατότητα, να μιλάμε με ανθρώπους που εκτός των άλλων, ήταν και είναι και συλλέκτες κι αυτοί! Κάτι που δεν συναντάμε συχνά, είναι αλήθεια, ειδικά στην χώρα μας. Σήμερα, σε έναν κύκλο συνεντεύξεων που έχουμε ανοίξει προ 3ετίας, φιλοξενούμε στο Comics Trades έναν Έλληνα εκδότη και συλλέκτη, τον κ. Γιάννη Γουδετζίδη.

CT – Κ. Γουδετζίδη, καλή σας μέρα. Σας ευχαριστούμε κατ` αρχάς, που δεχτήκατε να μιλήσετε μαζί μας, για ένα τόσο ευρύ φάσμα, που ξεκινάει με την συλλογή κόμικς και καταλήγει – στην δική σας περίπτωση – στην έκδοση. Πως σκεφτήκατε αλήθεια, να προχωρήσετε σε μια τέτοια κίνηση και ποια ήταν αυτή; Δώστε μας μερικά στοιχεία.

Γ. Γ. –  Ήμουν αναγνώστης κόμικς από μικρός. Είχα μεγάλη συλλογή και τα θυμήθηκα ξανά πριν από 8 χρόνια περίπου, χάρη κυρίως στο διαδίκτυο. Είδα μια παλιά, ξένη έκδοση του Toth και την αγόρασα. Μετά πήρα και το DVD, με τα έγχρωμα και τα ασπρόμαυρα σκίτσα. Έτσι είπα να τον εκδώσω κι εδώ. Υπήρχε δηλαδή αγάπη για τον ήρωα αυτό, αλλά και για τα κόμικς γενικότερα. Τα «Κλασσικά Κόμικς», όπως είπα να ονομάσω αυτή τη σειρά, γιατί σκόπευα να κάνω κι άλλα, ήταν δύο τόμοι. Βγήκαν το 2004, Δεκέμβρη και ήταν με τον Ζορρό, σε σκίτσα του Toth, από την εποχή που δημιουργούσε για τον Ντίσνεϋ, στην δεκαετία του`60.  Πολύ επιτυχημένα στην Αμερική. Ήταν πολύ προσεγμένοι. Εφάμιλλοι των ξένων εκδόσεων. Τους είχα στείλει στην Αμερική εταιρεία, απ` όπου είχα πάρει τα δικαιώματα, για να πάρω την τελική έγκριση τους και μου είχαν πει πολύ καλά σχόλια. Τους είχαν χαρακτηρίσει τέλειους, σαν σχεδιασμό και εκτύπωση. Είχα μεράκι. Ήμουν χρόνια συλλέκτης, όταν θέλησα να μπω στον χώρο της έκδοσης. Αλλά έγιναν πολλά… Δεν υπήρξε σωστή αντιμετώπιση από τα δύο πρακτορεία διανομής («Άργος» – «Ευρώπη»), με αποτέλεσμα να μπαίνω στα κατά τόπους πρακτορεία και να βλέπω στοίβες από τους τόμους του Ζορρό… Το λάθος δεν ήταν μόνο αυτό. Έβγαλα πολλά αντίτυπα. Αν αντί για 4-5.000, έβγαζα λιγότερα, θα είχα ίσως καλύτερα αποτελέσματα. Συνολικά έδωσα 1.500 αντίτυπα, οπότε είμαι ευχαριστημένος από την αντιμετώπιση της κόμικς κοινότητας στην Ελλάδα. Έπειτα, εκείνα τα χρόνια η αγορά είχε ήδη αλλάξει. Αυτές οι εκδόσεις απευθύνονταν σε μεγάλους ηλικιακά αναγνώστες και δεν ήταν πολλοί αυτοί, που συνέχιζαν να διαβάζουν κόμικς. Δύσκολα και τα χρόνια οικονομικά…

 

CT – Τελικά, η πραγματικότητα στη χώρα μας, αποτρέπει κάποιον να προχωρήσει σε έκδοση κόμικς; Κι αν ναι, γιατί;

Γ. Γ. – Η εποχή των κόμικς πέρασε πια. Τώρα έχουμε την εποχή της κίνησης της εικόνας και της ταχύτητας. Διαδίκτυο, κινηματογράφος… Το έντυπο ξεπεράστηκε πλέον. Έπειτα, η αγορά της χώρας μας είναι πολύ μικρή. Σε όσους άρεσαν τα κόμικς, εκείνα τα παλιότερα, είναι σήμερα μεγάλοι σε ηλικία και δεν ενδιαφέρονται. Οι νέοι πάνε στην ταχύτητα και σε άλλες ασχολίες. Αν θέλεις να βγάλεις κάτι τώρα, πρέπει ας πούμε να είναι μια συλλεκτική έκδοση, σε προσεγμένα άλμπουμ και όχι τεύχη και σε αριθμημένα αντίτυπα. Όχι πάνω από 500, γιατί κινδυνεύεις να μπεις μέσα. Θα είναι αποτυχία, σίγουρα.

CT – Πιστεύετε, ότι αυτό που μας κάνει να διαφέρουμε, σε σχέση με τους υπόλοιπους Ευρωπαϊκούς οίκους, είναι ότι απλά εκείνοι υπερτερούν πληθυσμιακά, απέναντι μας,  έχουν μεγαλύτερη παράδοση στο χώρο, ή προμοτάρουν καλύτερα τις δουλειές τους;

Γ. Γ. Κατά το 90% είναι ότι υπερτερούν πληθυσμιακά και κατά 10% έχουν καλύτερη οργάνωση και προώθηση της δουλειάς τους.

CT – Του πάει του Έλληνα το κόμικς, σαν αναγνώστη;

Γ. Γ. Ναι. Γιατί όχι; Είναι στην ιδιοσυγκρασία του. Του πάει. Όμως υπάρχουν πλέον προβλήματα τώρα, επιβίωσης. Δεν μπορεί να έχει το νου του ξεκούραστο και να χαλαρώσει, ούτε του περισσεύουν και χρήματα, για να αγοράσει κόμικς.

CT – Η σημερινή κατάσταση, όπου τα κόμικς περιπτέρου, όπως τα λέγαμε κάποτε, έχουν σχεδόν εξαφανιστεί, που νομίζετε ότι οφείλεται;

Γ. Γ. Όσοι διάβαζαν εκείνα τα εικονογραφημένα, που ήταν πάρα πολλά κάποτε, μεγάλωσαν. Άλλαξε και η εποχή. Το Μίκυ Μάους έμεινε ας πούμε, μέχρι σήμερα, γιατί συνέχισε η παράδοση. Πέρασε στην επόμενη γενιά και δεν έσπασε η διαδοχή θα λέγαμε, στους επόμενους αναγνώστες.

CT – Είναι αντιπροσωπευτική του ενδιαφέροντος των Ελλήνων αναγνωστών, η σημερινή εικόνα, στις κόμικς εκδόσεις μας;

Γ. Γ. Μάλλον. Αυτό δείχνει τουλάχιστον, το ίδιο το κοινό και η κατάσταση, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί. Κλείσανε και εκδοτικοί οίκοι και εφημερίδες. Όλοι πλέον πάνε σε ηλεκτρονική μορφή λόγου. Είτε γραπτού, είτε σκίτσων και περιοδικών. Είναι τα σημάδια των καιρών μας.

CT – Με ποιό τρόπο και κάτω υπό ποιες συνθήκες, θα μπορούσε να κυκλοφορήσει ένα νέο κόμικς στις μέρες μας, στην Ελλάδα; Και με τι περιεχόμενο; Απευθυνόμενο σε ώριμους, ή νέους αναγνώστες;

Γ. Γ. – Σε ώριμους. Να έχει λίγα αντίτυπα, με την συλλεκτική έννοια και να είναι ποιοτικό. Μιλάμε για μια δουλειά σχεδιαστών του εξωτερικού, σε προσεγμένη έκδοση(άλμπουμ), με κόστος όχι πάνω από 8 ευρώ και πάντα σε μετρημένο αριθμό αντίτυπων.

CT – Ας πάμε στον χώρο της συλλογής κόμικς. Να μην μιλήσουμε για το εξωτερικό, γιατί εκεί τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Ας σταθούμε στην Ελληνική πραγματικότητα. Πόσο εύκολο είναι πλέον, να βρεθούν κόμικς των δεκαετιών όπως του `60, ή του `70;

Γ. Γ. Είναι μια πολύ δύσκολη εποχή. Έκλεισαν και οι εκδοτικοί οίκοι και πολλά καταστήματα. Είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν πλέον, παλιά κόμικς, τουλάχιστον από τον προσωπικό μου κύκλο γνωριμιών. Δεν νομίζω και φυσικά είναι δύσκολο να μπουν και νέοι στον χώρο των συλλογών, κάτω απ` αυτές τις συνθήκες.

CT – Που θα τοποθετούσατε τον Έλληνα συλλέκτη κόμικς, σε σχέση με την ενημέρωση και τις γνώσεις του, σε σύγκριση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και σε μια κλίμακα ως το δέκα, ας πούμε;

Γ. Γ. Θα του έβαζα 5 με 6 το πολύ. Ο ξένος είναι πιο οργανωμένος. Στις πωλήσεις που κάνουν, για παράδειγμα στις ιστοσελίδες, βλέπεις ότι έχουν πλήρη περιγραφή του κάθε τεύχους, με αναφορά ακόμη και στο παραμικρό ζάρωμα. Έτσι, η τιμή του διαμορφώνεται ανάλογα με την όποια φορά, κάτι που δεν συμβαίνει εδώ. Επίσης, μας λείπει η ενημέρωση. Αν εξαιρέσουμε 3-4 σελίδες, όπως το Comics Trades, δεν υπάρχει άλλος τρόπος για ενημέρωση και για πληροφορίες και στοιχεία, για τα κόμικς.

CT – Ποιο είναι το πιο πολύτιμο απόκτημα της συλλογής σας και τι σας φέρνει στο νου, κάθε που το αντικρίζετε; Τι εικόνες και τι στιγμές;

Γ. Γ. – Είναι σίγουρα τα Κλασσικά Ντίσνεϋ. Συγκεκριμένα 4 τεύχη, από τα πρώτα που κυκλοφόρησαν. Μου θυμίζει πολύ τα παιδικά μου χρόνια, αυτή η έκδοση, τότε που τα διάβαζα μικρός. Στην αρχή μου τα αγόραζαν οι γονείς μου, όπως σε όλους. Μετά που διαχειριζόμουν χρήματα, τα αγόραζα εγώ μέχρι και τα 25 μου. Μετά, πέρασα τα 40, για να συνεχίσω να τα συλλέγω ξανά. Όλοι το ίδιο άλλωστε κάνουν, αφού δεν υπάρχουν και οι οικονομικές προϋποθέσεις, για να ασχοληθείς μικρότερος.

CT – Πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε με την συλλογή κόμικς και ποιο ήταν εκείνο που σας δυσκόλεψε περισσότερο, για να αποκτήσετε;

Γ. Γ. – Το πρώτο τεύχος του «Ζούγκλα – Ταρζάν», του Ρούσου. Το έψαχνα 10 χρόνια. Τώρα έχω όλη τη σειρά και τα 24 τεύχη. Είχα αρχικά 10 και μετά μέσα από αγορές στο διαδίκτυο και ανταλλαγές, βρήκα και τα υπόλοιπα.

CT – Αγαπημένοι χαρακτήρες από τα εικονογραφημένα;

Γ. Γ. – Ταρζάν και ειδικά σε σκίτσα του Foster. Και τα κλασσικά Μπλεκ και Ζαγκόρ, του Ανεμοδουρά.

CT – Τι συμβουλές θα δίνατε, σε έναν νέο συλλέκτη, που ξεκινάει τώρα;

Γ. Γ. – Θα του έλεγα μόνο να προσέχει τις καταστάσεις των τευχών. Να φροντίζει να είναι όσο πιο καλές γίνεται. Τίποτα άλλο, γιατί ο καθένας έχει και διαφορετικές προτιμήσεις, σ` αυτές τις συλλογές.

 

Τα παρακάτω εξώφυλλα, είναι αυτά των δύο τόμων του κ. Γουδετσίδη, που είναι πραγματικά στολίδι για κάθε κόμικς – βιβλιοθήκη! Με δυσκολία πιστεύει κανείς, ότι είναι Ελληνική έκδοση! Είναι μάλιστα τα αυθεντικά, της Αμερικάνικης έκδοσης. Προσεχώς θα σας παρουσίασουμε την έκδοση, σε ξεχωριστό άρθρο.

Για το Comics Trades 2012 – 2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ – MARCELO– «ΖΟΡΡΟ – ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ»(ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ 2007)

Στα ίδια επίπεδα ποιότητας, όσον αφορά την εκτύπωση και την βιβλιοδεσία, με τον Ταρζάν, αλλά και σαν χαρακτήρας γενικός της κυκλοφορίας, βγαίνει το 2007 και το «Ζορρό – Στην παλιά Καλιφόρνια». Περιοδικός Τύπος και Ανεμοδουράς και εδώ. Δημοσιογραφική επιμέλεια και εδώ  από τον φίλο Γιώργο Βλάχο, ενώ την μετάφραση έχει κάνει η κ. Κλεοπάτρα Βλάχου.

Η σειρά είναι πάντα «Σειρά Κόμικς – Κλασσικοί  Ήρωες», αλλά δυστυχώς δεν έμελε να υπάρξει συνέχεια, αφού αυτό εδώ είναι το πρόωρο τέλος της εκδοτικής αυτής προσπάθειας. Να πούμε ότι οι ιστορίες είναι πολύ καλά επιλεγμένες και εδώ και χαρακτηριστικές, ενώ τα σκίτσα του Marcelo ολοζώντανα! Σε βάζει στο κλίμα της εποχής και στην ατμόσφαιρα των περιπετειών του μασκοφόρου ήρωα και νομίζεις ότι είσαι μέσα σε όλα αυτά! Το άλμπουμ διαβάζεται μονοκοπανιά! Πάρα πολύ καλή δουλειά και κρίμα που δεν συνέχισε…

Δείτε όλες τις αποσπασματικές σελίδες του άλμπουμ και ανακαλύψτε και αυτό τον κύκλο παρουσιάσεων μας, στην ανάλογη υπό – κατηγορία «ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ».

http://wp.me/PKxow-5BI