Τα αυτοκινητάκια της JOY-TOY

Σίγουρα όλοι θυμάστε τα αυτοκινητάκια JOY-TOY και τα αξεσουάρ, που είχαν στις συσκευασίες τους, όπως σήματα τροχαίας, φανάρια κυκλοφορίας, κώνους, αντλίες βενζίνης κ.ο.κ. Μάλιστα, το φανάρι της τροχαίας, με την μετακίνηση ενός πλαστικού, έδινε την εντύπωση, πως άλλαζε χρώμα από πράσινο σε κόκκινο φώς.

Τα αυτοκινητάκια JOY-TOY ήταν προσιτά στα παιδικό κοινό στην Ελλάδα και λόγω της χαμηλής τιμής τους, αλλά και λόγω του γεγονότος ότι πουλιόνταν σε πάρα πολλά σημεία, όπως περίπτερα, ψιλικατζίδικα κ.λ.π. και έτσι μπορούσαμε να τα αγοράζουμε με το χαρτζιλίκι μας χωρίς την μεσολάβηση των γονέων.

Η Ελληνική εταιρία παιχνιδιών Joy-Toy των αδελφών Βιδάλη δραστηριοποιήθηκε στα τέλη του 1960 έως περίπου τις αρχές της δεκαετίας του 1990, παράγοντας παιχνίδια πολύ καλής ποιότητας.

Τα είδη της σταμάτησαν να παράγονται κατά την δεκαετία του 1990, μάλλον λόγω της αδυναμίας να ανταγωνισθούν τα εισαγόμενα κινέζικα ή ευρωπαϊκά παιχνίδια. Μία ακόμη ελληνική εταιρεία που έπεσε θύμα της παγκοσμιοποίησης.

Η κύρια παραγωγή της ήταν πλαστικά αυτοκινητάκια σε διάφορες κλίμακες, από 1:43 έως και 1:87. Κατασκεύαζε επίσης και άλλα παιχνίδια, που είχαν σχέση με τα αυτοκινητάκια, όπως κτίρια και γέφυρες. Υπήρχαν φορτηγά, κούρσες, αγωνιστικά, αλλά και στρατιωτικά. Τα χρώματά τους ήταν πολύ όμορφα και χαρούμενα. Ίσως το γεγονός πως η καμπίνα των φορτηγών ήταν σε διαφορετικό χρώμα από την καρότσα να μείωνε τον ρεαλισμό, αλλά τα χρώματα έδιναν μία πολύ ευχάριστη όψη.

Τα αυτοκινητάκια της JOY-TOY θεωρούνται πια συλλεκτικά είδη και βρίσκονται μόνο σε δημοπρασίες, όπως στο e-Bay, σε τιμές όμως πολύ υψηλότερες από τις αρχικές τους. Ένα αυτοκινητάκι που έκανε 3 € μπορεί να πουληθεί ακόμη και 20€, και εάν η συσκευασία είναι άθικτη, πολύ περισσότερο.

Ας δούμε τις φωτογραφίες για να τα θυμηθούμε.

ΤΟΜΠΟΛΑ 1930…

Ο εξαιρετικός αναμνησιοκαταγραφέας, κι ας μου συγχωρήσει την λέξη που εφεύρα για να περιγράψω την καταπληκτική του δουλειά, ο Νίκος ο Παπαδόπουλος , δημοσίευσε πρόσφατα στο ηλεκτρονικό του στέκι των αναμνήσεων μιας άλλης Ελλάδας, ένα άρθρο που μου κέντρισε την προσοχή. Θα το διαβάσετε αυτούσιο πιο κάτω, στο πλαίσιο της συνεργασίας μας, η οποία βασίζεται σε έναν πολύ απλό άξονα: Μεράκι και σεβασμός στην δουλειά του άλλου. Ο Νίκος διαχειρίζεται ένα ιστολόγιο από αυτά, που όπως λέμε στην αργκό, «δεν υπάρχουν». Το http://tinosontherun.blogspot.gr/ είναι ένα ημερολόγιο καταστρώματος ενός πλοίου που επιβιώνει φουρτουνών, αγέρηδων, καταστροφών και πάνω από όλα του κλέφτη του χρόνου. Η συνεργασία μας ξεκινάει ουσιαστικά, με το να μοιραζόμαστε κείμενα σαν κι αυτό εδώ. Το άρθρο του που θα διαβάσετε σήμερα, έχει για τίτλο «Τόμπολα 1930». Τι είναι; Διαβάστε πιο κάτω και θα δείτε. Νίκο, ευχαριστώ πολύ για την δυνατότητα που μας δίνεις να μπορούμε να διαβάζουμε την δουλειά σου. Καλή συνέχεια και να ξέρεις ότι είμαστε δίπλα σου σε ό,τι μας χρειαστείς.

«Πού ώρα ελεύθερη, τί, όπως τώρα νομίζεις ήταν…Ένα απόγευμα ελεύθερο είχαν οι γυναίκες, την Κυριακή το απόγευμα. Έ, τι να κάνανε, μαζεύονταν από σπίτι σε σπίτι και παίζανε τόμπολα να περάσει η ώρα. Ερχόταν η τσατσα-Κατερίνα, η Ιωάννα, η Λουκία, ε, δε θυμάμαι ποιά άλλη ερχόταν και παίζαν τόμπολα όλοι μαζί. 

Μα δε παίζαν για λεφτά, πού να βρεθούν τα λεφτά… Κόβανε και φυλλαράκια απ’ τις μυρτιές και άμα κλείνανε σειρά βάζαν το φυλλαράκι στην άκρη για να φαίνεται πως κλείσανε. Και λέγαν, έκλεισα μία σειρά, έκλεισα δύο και άμα έκλεινες και τις τρεις, κέρδιζες. Κι’ όσα περισσεύαν τα βάζανε στη μεγάλη καρτέλλα. Άμα δεις στην πίσω μεριά στη μεγάλη καρτέλλα, γράφει Αντώνιος και Ζάννες Αρμάος του Λορέντζου. Βάλε τώρα πως, στις πέντε στα Κελλιά είχε νυχτώσει. Ε, να παίζαν μέχρι τί ώρα, μήπως και θυμάμαι… Είχαν και δουλειές το πρωί, δεν αργούσαν όπως τώρα. Πίνανε ένα ρακάκι, άμα υπήρχε κι’ αυτό, τρώγανε κανένα στραγάλι κι΄αυτό ήταν…» Το σετάκι έχει ημερομηνία κτήσης 1930, έμεινε πάντα στην οικογένεια και όλα τα νούμερα είναι ανάγλυφα ξύλινα.

Για τους χαμένους αριθμούς έχει κοπεί κυλινδρικό κομμάτι ξύλου και ο αριθμός έχει γραφτεί με μελάνι. Ο λόγος που έχω βάλει όλες τις καρτέλλες στην ανάρτηση είναι, να μπορεί, όποιος πιθανόν θελήσει, να τις τυπώσει και να παίξει τόμπολα.
Για νούμερα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φασόλια γραμμένα στο χέρι. Βέβαια, δεν μπορώ να φανταστώ ποιά παρέα θα έπαιζε σήμερα τόμπολα χωρίς κίνητρο, έτσι, απλώς για την χαρά της παρέας…

Οι φωτογραφίες του παιγνιδιού, βρίσκονται στο πιο κάτω slide show.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Παρόμοιο υλικό σάς περιμένει εδώ.

Χριστούγεννα με ψηφιδωτά SIK

Χειμώνας του 1973 και μια ακόμη καινοτομία δημιουργικού παιγνιδιού, έρχεται να μας χτυπήσει και την δική μας πόρτα. Δεν πήρε τεράστιες διαστάσεις, ώστε να την αποκαλέσουμε και μανία, ή έστω μόδα, όμως ήταν πολύ ευχάριστη σαν απασχόληση και έξυπνη σαν ιδέα.

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα της χρονιάς εκείνης και έπειτα από σχετικές εισηγήσεις γκρίνιας στην μητέρα μου, προεισέπραξα ένα μέρος της απόφασης για δώρο και έτσι τα ψηφιδωτά της Sik βρήκαν τον τρόπο να μπουν στο δωμάτιο και να αποτελέσουν ένα τμήμα των «εργασιών» ενόψει εορτών και όχι μόνον. Μπορεί η ιδέα του Άη Βασίλη να ξεθώριαζε, αλλά οι σταθερές αξίες (απαίτηση συγκεκριμένων δώρων), θα δήλωναν παρούσες για μερικά χρόνια ακόμη.

Τι ήταν το ψηφιδωτό; Απλό και εύκολο στη χρήση. Ένα πλαστικό ταμπλό διαστάσεων 26,5 Χ 33, όταν συναρμολογούσες και τα 4 τμήματα του (με εγκοπές που βρίσκονταν στο κάτω μέρος τους), στο οποίο τοποθετούσες τα χρωματιστά μικρά πλακίδια, έτσι ώστε να σχηματιστεί μια εικόνα. Η βάση του ταμπλό, ήταν διάτρητη ώστε να μπαίνουν τα πλακίδια. Υπήρχαν 6 χρώματα διαθέσιμα. Κόκκινο, μπλε, σιέλ, καφέ, πράσινο, σχεδόν κίτρινο (βασικά θύμιζε μουστάρδα). Ακόμη, το σετ συμπεριλάμβανε ένα πλαστικό εξάρτημα με το οποίο αφαιρούσες τα πλακίδια, 50 πλαστικές κεφαλές διαφόρων χρωμάτων που θηλύκωναν στα κενά του ταμπλό, τονίζοντας γωνίες και τα σχήματα, αλλά και ένα δισέλιδο με οδηγίες και 8 διαφορετικές προτάσεις για σχήματα.

Πέραν των προτάσεων της εταιρείας (Sik – Ελληνική βιομηχανία παιγνιδιών, τέτοιου χαρακτήρα κυρίως), διάθεση και φαντασία να υπήρχε και μπορούσαν να δημιουργηθούν ακόμη περισσότερα. Στις φωτογραφίες μπορείτε να δείτε μέρος της τελευταίας μου προσπάθειας, όπως παρέμεινε ακέραιη στο πέρασμα του χρόνου, λογικά κάπου μεταξύ 1974 – 1975, αν θυμάμαι καλά και μάλιστα εκτός σχεδίων (έχω την αίσθηση ότι η ανιψιά μου πρέπει να έκανε κάποιες προσθήκες πρόσφατα, οπότε και το κουτί ανέβηκε αρκετά ψηλότερα για προστασία της ίδιας, αφού λόγω ηλικίας μπορεί να έχουμε και μικροατυχήματα). Κάπου εκεί σταμάτησα να ασχολούμαι με τα ψηφιδωτά για χάρη άλλων δημιουργικών ασχολιών, ορισμένες από τις οποίες θα ανασύρω από την αποθήκη, εν ευθέτω χρόνω.

Για το Comics Trades 2012-2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .

Κι ένα επιτραπέζιο για τον Κρίτωνα!

Κι ένα δωράκι για τον Κρίτωνα, όπως και για όλους τους φίλους του Ντίσνεϋ, που δεν είναι και λίγοι στο Comics Trades! Είναι από το παιγνιδο – οπλοστάσιο του Χρήστου, και μας το έστειλε προ ολίγου, για να προστεθεί στην συλλογή μας! Εγώ προσωπικά, το «Κρυφτούλι» δεν το θυμάμαι! Είμαι σίγουρος όμως, ότι πολλοί από εσάς θα έχετε μνήμες από αυτό, οπότε περιμένουμε να τις μοιραστείτε μαζί μας!

Όλα τα σχετικά άρθρα θα προστίθενται στην ομώνυμή μας κατηγορία, που διαρκώς εμπλουτίζεται με μνήμες!

«Μικροί Πόλεμοι»… – Μέρος Δεύτερο

Όπως γράψαμε στο προηγούμενο άρθρο στα τέλη της δεκαετίας του 1960 δειλά-δειλά άρχισαν να εμφανίζονται στα μαγαζιά τα πρώτα στρατιωτάκια της εταιρείας AIRFIX. Τα χαρακτηριστικά που τα διαφοροποιούσαν από όλα τα στρατιωτάκια που κυκλοφορούσαν μέχρι τότε ήταν η φθηνή τιμή, το μέγεθος τους, ο τρόπος πώλησης και η δυνατότητα να συνδυαστούν με συναρμολογούμενα οχήματα όλων των ειδών στην ίδια κλίμακα.

Τα στρατιωτάκια της AIRFIX κυκλοφορούσαν σε κουτιά των 48 (συνήθως) τεμαχίων όταν αφορούσαν πεζούς και 36 περίπου τεμαχίων όταν αφορούσαν ιππικό. Κάθε κουτί είχε μία διμοιρία στρατιωτών με όλα τα είδη όπλων που θα μπορούσε να έχει μία μονάδα πεζικού (ή ιππικού αντίστοιχα) και 1 ή 2 αξιωματικούς. Τα στρατιωτάκια ήταν μονόχρωμα σε χρώμα που έμοιαζε με το χρώμα της πραγματικής τους στολής. Το μέγεθος τους ήταν από 20 έως 25 mm σε κλίμακα δηλαδή που ήταν ανάμεσα σε 1/87 και 1/76. Στα κουτιά έγραφε ότι η κλίμακα ήταν ΗΟ/ΟΟ (η κλίμακα των τραίνων της Marklin). Η τιμή τους επέτρεπε την αγορά ενός κουτιού με τα ίδια χρήματα με τα οποία θα αγόραζε κάποιος μόνο 2 στρατιωτάκια καλύτερης ποιότητας οποιασδήποτε από τις άλλες εταιρείες. Αυτό ήταν ένα πλεονέκτημα για όσους από εμάς θέλαμε να παίξουμε με μεγάλες ομάδες στρατιωτών αυτά που βλέπαμε στις πολεμικές ταινίες της εποχής.

Το άλλο πλεονέκτημα ήταν ότι έδινε την δυνατότητα να συνδυαστούν τα στρατιωτάκια της τόσο με τα τραίνα όσο κυρίως με τα συναρμολογούμενα μοντέλα αεροπλάνων, τανκς και άλλων στρατιωτικών οχημάτων που ήταν σε κλίμακα 1/72.

Μάλιστα η AIRFIX παρήγαγε και έτοιμα στρατιωτικά οχήματα από μαλακό πλαστικό στην ίδια κλίμακα για όσους δεν ήθελαν να ασχοληθούν με τον μοντελισμό. Παρήγαγε επίσης μία σειρά από κάστρα διαφόρων εποχών όπως Ρωμαϊκό οχυρό, μεσαιωνικό κάστρο, οχυρό αμερικανικού ιππικού της άγριας δύσης, την φάρμα του Βατερλώ, μέχρι γερμανικά οχυρά του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και γέφυρες εκστρατείας.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 και μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1980 η AIRFIX άρχισε να παράγει νέους τίτλους με πολύ καλύτερη ποιότητα. Τα καλύτερα ήταν 2 υπέροχα κουτιά σε κλίμακα 1/72. Οι Γερμανοί του Africa Korp, και οι Εγγλέζοι της 8^ης στρατιάς. Ήδη εκείνη την εποχή η Airfix είχε πάψει να είναι μόνη στην μικρή κλίμακα. Δεκάδες εταιρείες είχαν κατακλύσει την αγορά. Ανάμεσα τους ξεχώριζαν η αγγλική Matchbox και οι ιταλικές ATLANTIC, ESCI, ITALERI. Την ίδια εποχή η AIRFIX ξεκίνησε και την παραγωγή κουτιών με στρατιωτάκια σε μεγαλύτερη κλίμακα (1/32)

Αργότερα στην δεκαετία του 1990 υπήρξαν διάφορες επιχειρηματικές ανακατατάξεις στον χώρο (συγχωνεύσεις και εξαγορές με εταιρείες όπως η HELLER, η MATCHBOX και η REVELL), αλλά τα προϊόντα της AIRFIX ήταν πάντα διαθέσιμα στην αγορά έστω και με άλλα brand names. Σήμερα τα στρατιωτάκια σε κλίμακα περίπου 1/72 διανύουν μία νέα περίοδο ακμής, η AIRFIX συνεχίζει να παράγει προϊόντα και δεκάδες άλλες εταιρείες όπως η ρωσική ZVEZDA η αμερικανική HAT και η κινέζικη  CEASAR έχουν εμφανισθεί στον χώρο με παραγωγή προϊόντων εκπληκτικής ποιότητας και σε τεράστια γκάμα που καλύπτει εποχές (π.χ. αποικιακούς πολέμους) που ονειρευόμασταν να αναπαραστήσουμε όταν βλέπαμε ταινίες όπως «55 ημέρες στο Πεκίνο», «Χαρτούμ», «Κρόμγουελ» κοκ.

Εάν κάποιος ενδιαφέρεται για περισσότερες πληροφορίες, κριτικές και φωτογραφίες όλων των στρατιωτών σε κλίμακα 1/72 (έως ΗΟ/ΟΟ), όχι μόνο όσων παράγονται σήμερα, αλλά και όσων παρήχθησαν και σε παλιότερες εποχές μπορεί να επισκεφθεί το πραγματικά υπέροχο site Plastic Soldier Review – Home

Στο οποίο θα βρει όχι μόνο κάθε κουτί που έχει παραχθεί από όλες τις εταιρείες του χώρου αλλά και links για όλες τις εταιρείες.

Διαβάστε όλα τα τμήματα του αφιερώματος μας αυτού, στην κατηγορία που φτιάχτηκε ειδικά γι’ αυτόν το λόγο.