«Be There» Animation Festival Corfu 2013 – Αποκλειστική συνέντευξη του Tomek στο Comics Trades

Ο ήλιος συνέχισε να παίζει το κρυφτούλι του με τα σύννεφα και τις ψιχάλες, όχι όμως και ο Tomek, ο οποίος ήταν συνεπέστατος και στο επόμενο ραντεβού μας, πάντα χαμογελαστός και πρόθυμος να μιλήσει για την περιπέτειά του στον χώρο των εικονογραφήσεων και του animation.

CT – Ας μιλήσουμε για παιδικό καθαρά κόμικς. Καλύπτονται οι ανάγκες αυτών των ηλικιών, στην Ελληνική αγορά;

Τ – Όχι. Δεν υπάρχουν προτάσεις και περιοδικά που να απευθύνονται στα παιδιά, παρά μόνον οι εκδόσεις του Ντίσνεϋ. Ελληνικές δημιουργίες δεν έχουμε. Προσωπικά μου αρέσει πολύ αυτή η παιδική γραμμή και η αθωότητά της και αυτό είναι που θέλω να κάνω. Να δημιουργήσω χαρακτήρες και ήρωες καθαρά για τα παιδικά μάτια. Θέλουμε κάτι για να κρατηθούν τα παιδιά στον χώρο. Δεν μπορούν να μπουν κατευθείαν στις γραμμές τις πιο ώριμες, τις πιο δύσκολες. Επίσης, βλέπουμε το φαινόμενο να τυπώνονται σειρές με καθαρά space σενάρια, τα οποία είναι ουσιαστικά μια ανακύκλωση ιδεών και δεν έχουν να προσφέρουν τόσο πολλά, ειδικές στις μικρές ηλικίες. Άλλωστε είναι και μακριά από τον κόσμο που ζουν γύρω τους. Βλέποντας σκίτσα με ουρανοξύστες για παράδειγμα, δεν μπορεί το παιδί που μεγαλώνει στην χώρα μας να ταυτιστεί, να βρει κοινά σημεία με αυτά που είναι στην πόλη του. Με αυτά που έχει μάθει να αντικρίζει. Του φαίνονται μακρινά και ξένα. Δεν βρίσκει μέσα τους πρότυπα. Έπειτα είναι σαν να προσπαθείς να τους πάρεις την ηλικία τους, τα παιδικά τους χρόνια και να τους ενηλικιώσεις πιο γρήγορα. Χρόνια το έλεγα και προσπαθώ να κάνω αυτό ακριβώς το πράγμα. Μια σειρά όπως το «Κουλούρι» για παράδειγμα, η οποία να φέρει κοντά τα παιδιά σε αυτή την αισθητική, πιο κοντά στον κόσμο τους. Κάποια στιγμή να μπορούν να πουν «α, έχω 10-15-20 τεύχη Κουλούρι», έναν αριθμό που να μαρτυράει μια συνέχεια και να είναι και Ελληνική καθαρά δουλειά. Πιστεύω ότι κι άλλοι Έλληνες δημιουργοί να προσανατολιστούν σε αυτή την κατεύθυνση. Υπάρχει και η Comicdom φυσικά, όπως και ορισμένοι άλλοι Έλληνες δημιουργοί, αλλά οι φωνές πρέπει να πυκνώσουν.

CT – Σου αρέσει να δουλεύεις με τα παιδιά, έτσι;

Τ – Ναι. Ειδικά με αυτά του γυμνασίου. Μια ηλικία που μπορεί να απορροφήσει πράγματα, να δεχτεί επιρροές και να βρει νέα ενδιαφέροντα. Να ανακαλύψει τα ταλέντα της και ίσως τι θα ήθελε να κάνει αργότερα. Στο δημοτικό είναι διαφορετικά, γιατί υπάρχει μια γενικότερη διάθεση για όλα, παιγνίδι περισσότερο, κι όχι να καθίσουν σε μια αίθουσα, που τους φέρνει στο νου και το σχολείο και να μάθουν σκίτσο. Τα παιδιά στις ηλικίες των 13-15 είναι σαν σφουγγάρια. Ρουφάνε γνώση. Θέλουν να μάθουν πράγματα, να εξερευνήσουν, να πειραματιστούν. Κι εκεί είναι που πρέπει να τους έχεις δώσει κάτι, το οποίο πλέον να τους είναι οικείο, αναγνωρίσιμο. Και να ξέρουν ότι τυπώνεται εδώ, στην Ελλάδα. Είναι ωραίο να βλέπω παιδιά στο εργαστήρι, που αναγνωρίζουν την γραμμή των σκίτσων που έχω κάνει, λέγοντας μου ότι τα έχουν ήδη διαβάσει ή να με ρωτούν πώς να κάνουν αυτόν ή το άλλο χαρακτήρα. Ξέρεις, τους λέω πολλές φορές τα ίδια που μου είπαν και οι δικοί μου δάσκαλοι. Εκείνοι στους οποίους οφείλω τα πάντα. Τους δείχνω τα ίδια σκίτσα, όπως μου τα έδειξαν εκείνοι. Είναι σαν αλυσίδα, τελικά και θα χαρώ να δω τα δικά μου σκίτσα να περάσουν σε κάποιες άλλες γενιές, μέσα από 1-2 μαθητές μου που θα θελήσουν να συνεχίσουν. Είναι η μεγαλύτερη αμοιβή. Να ξέρεις ότι έχεις προσφέρει κάτι κι εσύ σε όλη αυτή την υπόθεση. Να έχεις επηρεάσει και βοηθήσει κάποιους νεότερους, στον δικό τους δρόμο.

CT – Μιλώντας για το «Κουλούρι», τι άλλο καινούργιο ετοιμάζεις αυτό το διάστημα και ποιο είναι το επόμενο πλάνο – βήμα σου;

Τ – Κοίτα, θέλω να κάνω για 2-3 χρόνια και παραπάνω ακόμη, το «Κουλούρι», να συνεχίσει να κάνει όσο πιο πολλά τεύχη γίνεται και να καθιερωθεί. Να το μάθουν σαν μια σταθερή προσπάθεια, με διάρκεια στον χρόνο, κι όχι σαν κάτι που κράτησε λίγο. Έπειτα, σχεδιάζω κάτι στο ίδιο μήκος κύματος, παιδικό πάλι, λιγάκι διαφορετικό όμως. Πάντα σαν περιοδικό. Έχω κάνει ήδη την εισαγωγή και το πρώτο επεισόδιο. Θα έχει να κάνει με τα Αρχαιοελληνικά χρόνια, τους μύθους, τους θεούς, τους ήρωες. Δεν θα είναι όμως σαν μια αφήγηση επακριβώς της ιστορίας. Θα είναι μεταφορά, με δικά της στοιχεία μέσα, μια άλλη οπτική και όχι αυτά που είδαμε και βλέπουμε να γίνονται πάνω σε αυτό το θέμα. Δεν χρειάζεται να είσαι λεπτομερής και να λες επί λέξει ότι αναφέρουν τα βιβλία. Είναι κόμικς. Χρειάζεται να αφεθείς ελεύθερος και να βγάλεις νέα πράγματα, χιούμορ και γενικά να έρθεις κοντά στην γενιά αυτή, με μια άλλη αισθητική. Σαν διασκευή. Αν δεις και παλιότερα που έγιναν φιλμ ή ταινίες κινουμένων σχεδίων ή περιοδικά με τέτοιο θέμα, ήταν σαν να ακολουθούσαν τα αρχαία κείμενα κατά παράγραφο. Σαν να ήταν μάθημα. Αν τον πάρεις τον Αριστοφάνη κατά γράμμα, ας πούμε και κάνεις μια δουλειά κόμικς πάνω σε αυτόν, δεν προσθέτεις κάτι καινούργιο. Δες τον Αστερίξ για παράδειγμα. Εκεί είναι πιο ελεύθερη η μεταφορά, με σαρκασμό, με πολλή δουλειά στους χαρακτήρες, με χιούμορ και διάθεση για ανατροπή, ακομπλεξάριστα. Δεν αφηγείται την ιστορία της Γαλλίας, αλλά σατιρίζει συγχρόνως. Στο δικό μου αυτό πλάνο, δεν θα υπάρχει μόνον αναφορά στην Αρχαία Ελλάδα βέβαια, αλλά μια ματιά γενικότερη και συνολική στην χώρα. Δεν θα εστιάζει μόνον σε ένα χρονικό σημείο, αλλά θα την ακολουθεί στο πέρασμα του χρόνου.

CT – Με το animation, υπάρχει κάτι νέο που σκέφτεσαι αυτό το διάστημα; Ίσως κάτι από όσα κάνεις ήδη σαν εικονογράφηση ή από εκείνα που έχεις κατά νου.

Τ – Με το animation, όχι. Δεν σκέφτομαι κάτι καινούργιο. Πιστεύω ότι έχω αρχίσει να κατασταλάζω και να αποφασίζω με τι θα ήθελα να καταπιαστώ στην συνέχεια. Η εικονογράφηση και τα κόμικς είναι αυτό που με γεμίζει. Με αυτό θα ήθελα να δουλέψω πλέον.

CT – Στο “Be There”, όμως, δηλώνεις παρών και μάλιστα για τρίτη συνεχόμενη χρονιά!

Τ – Ναι, φυσικά! Είναι μια ευκαιρία να κεντρίσω την περιέργεια και το ενδιαφέρον των παιδιών, με τρεις ιδιότητες. Τόσο σαν γραφίστας, όσο και σαν σκιτσογράφος ή cartoon creator. Τα συνδυάζει και τα τρία το φεστιβάλ, και αυτή είναι μια πολύ ωραία ευκαιρία για μένα. Μέσα από αυτά τα workshop, ίσως κάποια από τα παιδιά ενδιαφερθούν να μάθουν περισσότερα στην συνέχεια. Κι αυτό θα είναι ένα μεγάλο κέρδος γι’ αυτό που κάνουμε και αγαπάμε. Θα κερδίσει ο χώρος.

CT – Από την εποχή των κόμικς περιπτέρου, με την μορφή τους των ’70s, περάσαμε σε αυτήν πιο ενήλικων περιοδικών, με πιο σοφιστικέ σκίτσο, όπως η Βαβέλ. Όμως όταν σταμάτησε να εκδίδεται, κάτι σταμάτησε μαζί της.

Τ – Υπήρξε μια «τρύπα», από το 1990 – 2000 στις Ελληνικές εκδόσεις, πράγματι. Μια δεκαετία όπου σταμάτησε να παράγει κόμικς. Σταμάτησε να βγάζει δουλειές και Ελλήνων και ξένων δημιουργών. Είχαμε τον Αρκά, αλλά από εκεί και έπειτα μόνον με τα fanzines και κάποιες αυτοεκδόσεις κινήθηκε ο χώρος, κάτι που δεν ήταν αρκετό. Μείναμε πίσω. Το «9» κάπως πέρασε προς τα έξω μια άλλη πρόταση, πιο ώριμη. Η Βαβέλ επηρέασε πολλούς και έκανε σχολή, πάντως, εκεί στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Παρατηρείς τους φίλους των κόμικς και βλέπεις ότι ακόμη και σήμερα έχουν κρατήσει στοιχεία εκείνων των επιρροών.

CT – Διαβάζεις κόμικς; Κι αν ναι, ποιο είναι το κίνητρο για να αγοράσεις κάποιο;

Τ – Ναι. Αλλά μπορώ να σου ότι υπάρχουν φορές που τα διαβάζω ετεροχρονισμένα. Δεν τα αγοράζω μόλις κυκλοφορούν, αλλά έπειτα από κάποιο διάστημα, τυχαία εντελώς και όχι πάντα έχοντας πρώτα διαβάσει κάποια κριτική που να τα εκθειάζουν. Επειδή είμαι και οπτικός τύπος, παίζει σίγουρα μεγάλο ρόλο στην απόφασή μου η μακέτα του εξωφύλλου και μια πρόχειρη ματιά στις εσωτερικές εικονογραφήσεις. Έτσι, μπορεί να διαβάσω κάτι μετά από 10-15 χρόνια και να πω αυτό είναι σούπερ! Φοβερό σχέδιο! Δεν έχει σημασία αν δεν το διάβασα όταν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά. Ξέρεις, διαβάζω κόμικς από διαφορετικές σχολές, αλλά όλα τους πιο κοντά στο cartoon. Στο παιδικό. Όπως και manga, που και εκεί μπορεί κανείς να βρει πολύ όμορφες δημιουργίες. Μετά είναι και το άλλο. Το πρόβλημα του χώρου. Είμαι σε μια οριακή φάση με την χωρητικότητα των ραφιών μου, οπότε πλέον επιλέγω αυστηρά και καθαρά ότι με ικανοποιεί και όχι για να αποκτήσω κάποια τεύχη. Πέρασα λίγο πιο μικρός από την περίπτωση του συλλέκτη, αλλά δεν συνέχισα.

CT – Αγαπημένος ήρωας, αυτός που ενδεχομένως να σε επηρέασε μετέπειτα;

Τ – Υπήρχε ένα κόμικς που διάβαζα στην Πολωνία μικρός, πριν έρθω στην Ελλάδα. Ήταν τρεις  χαρακτήρες, σαν πρόσκοποι, για πρωταγωνιστές και ακόμη τυπώνεται μέχρι σήμερα. Μεγάλη επιτυχία στο κοινό, για γενιές αναγνωστών. Κι ακόμη ένα, πάλι από τα χρόνια μου στην Πολωνία, που θα μπορούσες να το πεις και πιο φευγάτο, πάλι παιδικό όμως, αλλά με σενάριο εξαιρετικό, πρωτοποριακό. Εδώ όταν ήρθα, διάβασα πολλά και διαφορετικά. Μου άρεσε πολύ η Βαβούρα. Μετά έμαθα ότι όλες οι ιστορίες και οι χαρακτήρες, που φιλοξενούσε το περιοδικό, ήταν καθαρά δουλειές Άγγλων καλλιτεχνών. Μπορώ να σου πω ότι δεν διάβαζα Τιραμόλα, Σεραφίνο ή Ποπάυ. Δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσαν τόσο ώστε να κολλήσω μαζί τους. Και φυσικά όταν κυκλοφόρησε το MAD, είπα αυτό είναι για μένα! Ισοπεδωτικό χιούμορ, χωρίς κόμπλεξ και ωραία σκίτσα. Ήταν εκείνο που με κέρδισε αμέσως.

Όταν έχεις απέναντί σου έναν τόσο ευδιάθετο και ομιλητικό Tomek, η συζήτηση μπορεί να διαρκέσει πολύ περισσότερο από ότι έχει αρχικά προβλεφθεί. Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως εδώ βρίσκεται για να μάθει στα νέα παιδιά την τέχνη του animation και του σκίτσου και πρέπει να παρευρεθεί σε πολλές ακόμη εκδηλώσεις και εργαστήρια. Γι’ αυτό τον ευχαριστήσαμε για όλα όσα μας είπε και τον αφήσαμε να πάει να ξεκουραστεί, για την συνέχεια της παρουσίας του στο φεστιβάλ. Θα βρεθούμε κι άλλες φορές, εκτός διοργάνωσης και χωρίς δημοσιογραφικά κασετόφωνα, και αυτά δεν θα καταγραφούν! 🙂

 Για το Comics Trades 2012 – 2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Το Comics Trades θα καλύψει κάθε εκδήλωση του φετινού φεστιβάλ και θα σας μεταφέρει τον παλμό του σε καθημερινή βάση. Μείνετε συντονισμένοι στην συχνότητα που αγαπάει και το animation! Αν δεν μπορείτε να δηλώσετε «παρών» στο φετινό “Be There”, κάντε το εδώ, στο Comics Trades!

Η ενημέρωσή σας για το φετινό φεστιβάλ βρίσκεται εδώ.

Τα δύο προηγούμενα φεστιβάλ θα τα βρείτε πιο κάτω, ανά χρονιά.

2011

2012

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.

Συνέντευξη με τον δημιουργό του comicorama.gr – Τάσο Μαμελετζή

12 παρά τέταρτο, μεσημεράκι για τους Άγγλους της Κυριακής, με καφέ ανά χείρας (γιατί εδώ ξυπνάμε κάπως πιο αργά αυτή τη μέρα, σαν χώρα!), κουβεντιάζουμε επί παντός κόμικς επιστητού με τον φίλο Τάσο Μαμελετζή, ιδρυτή της σελίδας comicorama.

Καλημέρα, Τάσο!

Έτοιμος;

Καλημέρα, Γιώργο!

Έτοιμος!!

Τάσο, να ξεκινήσω με έναν… ανάποδο τρόπο! Αν ήσουν στην θέση μου, με τι ερώτηση θα διάλεγες να ξεκινήσεις;

Πιστεύω ότι θα ξεκινούσα με το ποια είναι η σχέση σου με τα κόμικς και πώς προέκυψε η ιδέα για την δημιουργία αυτής της ιστοσελίδας!

Ωραία λοιπόν, οπότε θα πρέπει και να την απαντήσεις, για να ξεκινήσουμε!

Από μικρός είχα αδυναμία στα κόμικς, στις παιδικές σειρές και γενικά ό,τι είχε να κάνει με κινούμενο σχέδιο! Όσο μεγάλωνα έβλεπα ότι αυτή η αγάπη παρέμενε ίδια!

Πριν λίγο καιρό έπρεπε να βρω μια ιδέα για να φτιάξω μια ιστοσελίδα για ένα μάθημα της σχολής μου. Το θέμα της ιστοσελίδας έπρεπε να είναι κάτι που μας αρέσει πολύ, έτσι ώστε να μπορέσουμε να φανούμε δημιουργικοί, και το μυαλό μου πήγε κατευθείαν στα κόμικς!

Τι κόμικς διαβάζεις;

Διαβάζω τα πάντα από κόμικς. Από τα κλασσικά της Disney μέχρι τις περιπέτειες των υπερηρώων της Marvel και της DC Comics… Αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι έχω μια μικρή αδυναμία στο Lucky Luke.

Αν σου έλεγα να φτιάξεις ένα μανιφέστο (ενδεχομένως και εγχειρίδιο, προς κάθε ενδιαφερόμενο), για το τι είναι κόμικς, με τρεις μόνο λέξεις, ποιες θα διάλεγες;

Φαντασία… Δημιουργικότητα… Ευφυΐα!!

Ποια κόμικς θεωρείς ότι είναι αυτά που χαρακτηρίζουν τον 21^ο αιώνα;

Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα. Πιστεύω ότι το κλασσικό παραμένει κλασσικό ανεξάρτητα αν έχουν περάσει κάποια χρόνια… Αν και αυτά που φαίνεται να ανεβαίνουν όλο και πιο γρήγορα θέσεις στο βάθρο είναι τα γιαπωνέζικα MANGA!

 

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός κόμικς που του δίνουν την στάμπα του διαχρονικού;

Πιστεύω ότι διάλογοι που εξελίσσονται μέσα στα συννεφάκια και μπορούν να αφήσουν την φαντασία σου να σε ταξιδέψει όπου αυτή θέλει ανεξάρτητα από την ηλικία σου, είναι ένα από τα πιο βασικά χαρακτηριστικά που μπορεί να έχει ένα διαχρονικό κόμικ. Είναι καταπληκτικό το ποσά πολλά μπορείς να φανταστείς από τις μικρές ατάκες που βρίσκονται μέσα στα »συννεφάκια»!

Δύσκολη ερώτηση, Τάσο. Διάλεξε 10 τεύχη κόμικς, για να πάρεις μαζί σου σε ένα ερημονήσι!

 Όντως δύσκολη ερώτηση. Σίγουρα θα έπαιρνα μαζί μου το Λούκυ Λουκ- Ο ληστής με το ένα χέρι, Λούκυ Λουκ-Η κούρσα του Μισισιπή, Αστερίξ και Οβελίξ-Ο Αστεριξ και η χύτρα, Αστερίξ και Οβελίξ-Ο γύρος της Γαλατίας, Μίκυ Μυστήριο-Η υπόθεση του χαμένου μάγου, Μίκυ Μυστήριο-Σκιές μυστηρίου, Τεν Τεν-Το σπασμένο αυτί, Αλμανάκο, το πρώτο τεύχος του Μίκυ Μάους και τέλος το πρώτο τεύχος του Superior Spiderman που θέλω πολύ να διαβάσω!

Ενδιαφέρουσα λίστα. Για να συνεχίσουμε. Αγαπημένος σχεδιαστής;

Νομίζω από αυτά που έχω πει μέχρι τώρα έχεις καταλάβει την »αδυναμία» μου.   Ο Morris!!

Από τους αγαπημένους μου σχεδιαστές και εμένα, Τάσο! Τι είναι προτιμότερο. Να έχεις πολλά κόμικς στα ράφια ή λίγα και να τα έχεις διαβάσει;

Σίγουρα το να έχει κάποιος την δυνατότητα να έχει μια μεγάλη συλλογή από κόμικς είναι κάτι το πολύ όμορφο, και θέλω να πιστεύω ότι κάποιος που θα μπει στην διαδικασία να δημιουργήσει μια μεγάλη συλλογή θα το κάνει καθαρά και μόνο από την αγάπη του γι αυτά και όχι μόνο για να στολίσει το ράφι του. Προσωπικά όμως πιστεύω ότι είτε είναι μεγάλη η συλλογή είτε μικρή έχει διαφορετική αξία για τον καθένα. Και αυτό το κατάλαβα όταν κάποτε ανακάλυψα σε ένα ντουλάπι του σπιτιού μου ένα ξεχασμένο Αστερίξ που έγραφε πάνω δύο δραχμές που ούτε ο πατέρας μου θυμόταν ότι υπήρχε. Αλλά για να έμεινε τόσα χρόνια κάποιος λόγος θα υπήρχε!

Για ποιο κόμικς μπορείς να πεις ότι βοήθησε περισσότερο στην διαμόρφωση της άποψης και της συνείδησής σου, σαν αναγνώστη;  Αυτό που μπορείς να το αποκαλέσεις και συγκλονιστικό ή καθοριστικό γενικότερα.

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο είναι η αλήθεια. Μπορώ να πω με σιγουριά όμως ότι όλα τα κόμικς περνάνε μηνύματα… Από την απληστία του Scrooge μέχρι την άρνηση υποταγής των περήφανων Γαλατών στην εξουσία και την απόδοση της δικαιοσύνης από τον Lucky Luke… Σου παρουσιάζουν τα πράγματα όπως είναι και από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του καθενός με ποιανού το μέρος είνα … Με τον Scrooge και την παρέα του ή με τους Μουργολύκους;

 

Αν ένας νεαρός φίλος επισκέπτονταν το comicorama και σου ζητούσε από πού να ξεκινήσει, για να ασχοληθεί με τα κόμικς, τι θα του απαντούσες;

Χωρίς καμία αμφιβολία θα του έλεγα να ξεκινήσει από το Μίκυ Μυστήριο. Πιστεύω ότι από την πρώτη κιόλας στιγμή θα κολλήσει με την δράση και την αγωνία που θα του παρέχει. Εμένα προσωπικά έκανε την φαντασία μου να ‘»οργιάζει»!

Υπάρχει κόμικς ζωή στον πλανήτη Ελλάδα; Κι αν ναι, πού υπερτερεί (λέμε τώρα), αλλά και πού υστερεί;

Αναμφίβολα υπάρχει. Απλά το κοινό έχει περιορισμένες δυνατότητες να ασχοληθεί με τα κόμικς στην Ελλάδα. Είτε δεν μπορεί να βρει πληροφορίες για κάποιο συγκεκριμένο κόμικ είτε τεύχη από κόμικς που ψάχνει πέρα από πολύ συγκεκριμένα σημεία σε κάθε περιοχή… Παρόλα αυτά όμως, ο κόσμος δεν αποθαρρύνεται και συνεχίζει να ασχολείται με τα κόμικς και το κοινό συνεχώς αυξάνεται!

Κουράγιο, τελειώνουμε! 4 ερωτήσεις ακόμη. Είναι ακριβά τα κόμικς στην Ελλάδα;

Για τις μέρες που διανύουμε, που και το τελευταίο ευρώ έχει αξία, πιστεύω ότι είναι ακριβά και δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο… Όπως το 2007 περίπου αν θυμάμαι καλά η τιμή του Μίκυ Μάους αυξήθηκε κατά περίπου 30 λεπτά χωρίς λόγο. Την στιγμή που τα ίδια κόμικς στο εξωτερικό πωλούνται σε πολύ καλύτερη τιμή. Θέλεις να προσελκύσεις νέο κοινό χωρίς όμως να κάνεις κάτι γι αυτό. Δεν είναι έτσι όμως!

Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο και εξίσου προβληματισμένο, σχετικά με ό,τι ανέφερες. Τι σου κεντρίζει περισσότερο το ενδιαφέρον, σε μια νέα κυκλοφορία κόμικς, ώστε να φτάσεις μέχρι το ταμείο;

Πλέον θα κοιτάξω αν όντως είναι νέα η κυκλοφορία. Γιατί όπως θα έχεις δει και εσύ, πολλά από τα κόμικς που πωλούνται είναι απλά ανατυπώσεις. Όταν το πάρω στα χέρια μου, διαβάσω τον τίτλο και σε συνδυασμό με την εικόνα με κάνουν να φανταστώ πώς θα εξελιχθεί η ιστορία, τότε θα το πάρω, ανεξαρτήτως τιμής!

Ευρώπη – Αμερική – Ιαπωνία – Λατινική Αμερική.  Δώσε μας τις ιδιαιτερότητες της παραγωγής κόμικς, αυτών των 4 σχολών.

Κάθε κατηγορία είναι διαφορετική. Τα ευρωπαϊκά κόμικς ήταν βασισμένα σε εντελώς διαφορετική φιλοσοφία. Όπως για παράδειγμα το ότι τα ευρωπαϊκά ξεκίνησαν να δημοσιεύονται πρώτα σε συνέχειες σε κάποιο περιοδικό και στην συνέχεια γίνονταν ολόκληροι τόμοι, μια διαδικασία που γίνεται ακόμη και σήμερα σε πολλά μέρη της Ευρώπης. Από την άλλη, τα αμερικάνικα είναι ειδική κατηγορία, γιατί εκεί τους ήρωες των κόμικς τους έχουν σαν εθνικούς ήρωες. Λόγω της μικρής ιστορίας της Αμερικής, στερούνται ηρώων όπως έχουμε εμείς, για παράδειγμα, τον Κολοκοτρώνη..
Το στυλ των ιαπωνικών κόμικς είναι σε εντελώς διαφορετικό στυλ από τα υπόλοιπα. Με πολύ γεμάτο σενάριο, το οποίο μπορεί να περιλαμβάνει φόνους και ίντριγκες και όχι μόνο. Κάτι που δεν βλέπεις τόσο εύκολα στα ευρωπαϊκά και στα αμερικάνικα!

Τι θα ήθελες να δεις σε σχέση με τα κόμικς, μέσα στο 2013 και σε τι θα ήθελες να δεις να συμμετέχει το comicorama;

Σίγουρα θα ήθελα να δω να γίνονται κινήσεις για να προσελκύσουν νέους ανθρώπους στον χώρο των κόμικς, όπως για παράδειγμα κάποιες εκθέσεις, κάποια φεστιβάλ και φυσικά θα ήταν ό,τι καλύτερο εάν το comicorama θα μπορούσε να συμμετέχει σε αυτό!

 Για το Comics Trades 2012 – 2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Όλες τις συνεντεύξεις μας, μπορείτε να τις βρίσκετε εδώ.

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.

Συνέντευξη με τον κ. Γιάννη Γουδετσίδη

Καθώς γυρίζουμε διαρκώς το χρόνο πίσω και σημαδεύουμε ημερομηνίες, σε σχέση πάντα με τα εικονογραφημένα και την πορεία τους, κοινή πολλές φορές μαζί μας, στον χρόνο, η άποψη των ίδιων των εκδοτών, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και αξία, ώστε να κατανοήσουμε και την δική τους οπτική. Αυτό φυσικά, μας βοηθάει να έχουμε ολοκληρωμένο το φάσμα των εκδόσεων κόμικς, ειδικά μάλιστα όταν έχουμε την δυνατότητα, να μιλάμε με ανθρώπους που εκτός των άλλων, ήταν και είναι και συλλέκτες κι αυτοί! Κάτι που δεν συναντάμε συχνά, είναι αλήθεια, ειδικά στην χώρα μας. Σήμερα, σε έναν κύκλο συνεντεύξεων που έχουμε ανοίξει προ 3ετίας, φιλοξενούμε στο Comics Trades έναν Έλληνα εκδότη και συλλέκτη, τον κ. Γιάννη Γουδετζίδη.

CT – Κ. Γουδετζίδη, καλή σας μέρα. Σας ευχαριστούμε κατ` αρχάς, που δεχτήκατε να μιλήσετε μαζί μας, για ένα τόσο ευρύ φάσμα, που ξεκινάει με την συλλογή κόμικς και καταλήγει – στην δική σας περίπτωση – στην έκδοση. Πως σκεφτήκατε αλήθεια, να προχωρήσετε σε μια τέτοια κίνηση και ποια ήταν αυτή; Δώστε μας μερικά στοιχεία.

Γ. Γ. –  Ήμουν αναγνώστης κόμικς από μικρός. Είχα μεγάλη συλλογή και τα θυμήθηκα ξανά πριν από 8 χρόνια περίπου, χάρη κυρίως στο διαδίκτυο. Είδα μια παλιά, ξένη έκδοση του Toth και την αγόρασα. Μετά πήρα και το DVD, με τα έγχρωμα και τα ασπρόμαυρα σκίτσα. Έτσι είπα να τον εκδώσω κι εδώ. Υπήρχε δηλαδή αγάπη για τον ήρωα αυτό, αλλά και για τα κόμικς γενικότερα. Τα «Κλασσικά Κόμικς», όπως είπα να ονομάσω αυτή τη σειρά, γιατί σκόπευα να κάνω κι άλλα, ήταν δύο τόμοι. Βγήκαν το 2004, Δεκέμβρη και ήταν με τον Ζορρό, σε σκίτσα του Toth, από την εποχή που δημιουργούσε για τον Ντίσνεϋ, στην δεκαετία του`60.  Πολύ επιτυχημένα στην Αμερική. Ήταν πολύ προσεγμένοι. Εφάμιλλοι των ξένων εκδόσεων. Τους είχα στείλει στην Αμερική εταιρεία, απ` όπου είχα πάρει τα δικαιώματα, για να πάρω την τελική έγκριση τους και μου είχαν πει πολύ καλά σχόλια. Τους είχαν χαρακτηρίσει τέλειους, σαν σχεδιασμό και εκτύπωση. Είχα μεράκι. Ήμουν χρόνια συλλέκτης, όταν θέλησα να μπω στον χώρο της έκδοσης. Αλλά έγιναν πολλά… Δεν υπήρξε σωστή αντιμετώπιση από τα δύο πρακτορεία διανομής («Άργος» – «Ευρώπη»), με αποτέλεσμα να μπαίνω στα κατά τόπους πρακτορεία και να βλέπω στοίβες από τους τόμους του Ζορρό… Το λάθος δεν ήταν μόνο αυτό. Έβγαλα πολλά αντίτυπα. Αν αντί για 4-5.000, έβγαζα λιγότερα, θα είχα ίσως καλύτερα αποτελέσματα. Συνολικά έδωσα 1.500 αντίτυπα, οπότε είμαι ευχαριστημένος από την αντιμετώπιση της κόμικς κοινότητας στην Ελλάδα. Έπειτα, εκείνα τα χρόνια η αγορά είχε ήδη αλλάξει. Αυτές οι εκδόσεις απευθύνονταν σε μεγάλους ηλικιακά αναγνώστες και δεν ήταν πολλοί αυτοί, που συνέχιζαν να διαβάζουν κόμικς. Δύσκολα και τα χρόνια οικονομικά…

 

CT – Τελικά, η πραγματικότητα στη χώρα μας, αποτρέπει κάποιον να προχωρήσει σε έκδοση κόμικς; Κι αν ναι, γιατί;

Γ. Γ. – Η εποχή των κόμικς πέρασε πια. Τώρα έχουμε την εποχή της κίνησης της εικόνας και της ταχύτητας. Διαδίκτυο, κινηματογράφος… Το έντυπο ξεπεράστηκε πλέον. Έπειτα, η αγορά της χώρας μας είναι πολύ μικρή. Σε όσους άρεσαν τα κόμικς, εκείνα τα παλιότερα, είναι σήμερα μεγάλοι σε ηλικία και δεν ενδιαφέρονται. Οι νέοι πάνε στην ταχύτητα και σε άλλες ασχολίες. Αν θέλεις να βγάλεις κάτι τώρα, πρέπει ας πούμε να είναι μια συλλεκτική έκδοση, σε προσεγμένα άλμπουμ και όχι τεύχη και σε αριθμημένα αντίτυπα. Όχι πάνω από 500, γιατί κινδυνεύεις να μπεις μέσα. Θα είναι αποτυχία, σίγουρα.

CT – Πιστεύετε, ότι αυτό που μας κάνει να διαφέρουμε, σε σχέση με τους υπόλοιπους Ευρωπαϊκούς οίκους, είναι ότι απλά εκείνοι υπερτερούν πληθυσμιακά, απέναντι μας,  έχουν μεγαλύτερη παράδοση στο χώρο, ή προμοτάρουν καλύτερα τις δουλειές τους;

Γ. Γ. Κατά το 90% είναι ότι υπερτερούν πληθυσμιακά και κατά 10% έχουν καλύτερη οργάνωση και προώθηση της δουλειάς τους.

CT – Του πάει του Έλληνα το κόμικς, σαν αναγνώστη;

Γ. Γ. Ναι. Γιατί όχι; Είναι στην ιδιοσυγκρασία του. Του πάει. Όμως υπάρχουν πλέον προβλήματα τώρα, επιβίωσης. Δεν μπορεί να έχει το νου του ξεκούραστο και να χαλαρώσει, ούτε του περισσεύουν και χρήματα, για να αγοράσει κόμικς.

CT – Η σημερινή κατάσταση, όπου τα κόμικς περιπτέρου, όπως τα λέγαμε κάποτε, έχουν σχεδόν εξαφανιστεί, που νομίζετε ότι οφείλεται;

Γ. Γ. Όσοι διάβαζαν εκείνα τα εικονογραφημένα, που ήταν πάρα πολλά κάποτε, μεγάλωσαν. Άλλαξε και η εποχή. Το Μίκυ Μάους έμεινε ας πούμε, μέχρι σήμερα, γιατί συνέχισε η παράδοση. Πέρασε στην επόμενη γενιά και δεν έσπασε η διαδοχή θα λέγαμε, στους επόμενους αναγνώστες.

CT – Είναι αντιπροσωπευτική του ενδιαφέροντος των Ελλήνων αναγνωστών, η σημερινή εικόνα, στις κόμικς εκδόσεις μας;

Γ. Γ. Μάλλον. Αυτό δείχνει τουλάχιστον, το ίδιο το κοινό και η κατάσταση, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί. Κλείσανε και εκδοτικοί οίκοι και εφημερίδες. Όλοι πλέον πάνε σε ηλεκτρονική μορφή λόγου. Είτε γραπτού, είτε σκίτσων και περιοδικών. Είναι τα σημάδια των καιρών μας.

CT – Με ποιό τρόπο και κάτω υπό ποιες συνθήκες, θα μπορούσε να κυκλοφορήσει ένα νέο κόμικς στις μέρες μας, στην Ελλάδα; Και με τι περιεχόμενο; Απευθυνόμενο σε ώριμους, ή νέους αναγνώστες;

Γ. Γ. – Σε ώριμους. Να έχει λίγα αντίτυπα, με την συλλεκτική έννοια και να είναι ποιοτικό. Μιλάμε για μια δουλειά σχεδιαστών του εξωτερικού, σε προσεγμένη έκδοση(άλμπουμ), με κόστος όχι πάνω από 8 ευρώ και πάντα σε μετρημένο αριθμό αντίτυπων.

CT – Ας πάμε στον χώρο της συλλογής κόμικς. Να μην μιλήσουμε για το εξωτερικό, γιατί εκεί τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Ας σταθούμε στην Ελληνική πραγματικότητα. Πόσο εύκολο είναι πλέον, να βρεθούν κόμικς των δεκαετιών όπως του `60, ή του `70;

Γ. Γ. Είναι μια πολύ δύσκολη εποχή. Έκλεισαν και οι εκδοτικοί οίκοι και πολλά καταστήματα. Είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν πλέον, παλιά κόμικς, τουλάχιστον από τον προσωπικό μου κύκλο γνωριμιών. Δεν νομίζω και φυσικά είναι δύσκολο να μπουν και νέοι στον χώρο των συλλογών, κάτω απ` αυτές τις συνθήκες.

CT – Που θα τοποθετούσατε τον Έλληνα συλλέκτη κόμικς, σε σχέση με την ενημέρωση και τις γνώσεις του, σε σύγκριση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και σε μια κλίμακα ως το δέκα, ας πούμε;

Γ. Γ. Θα του έβαζα 5 με 6 το πολύ. Ο ξένος είναι πιο οργανωμένος. Στις πωλήσεις που κάνουν, για παράδειγμα στις ιστοσελίδες, βλέπεις ότι έχουν πλήρη περιγραφή του κάθε τεύχους, με αναφορά ακόμη και στο παραμικρό ζάρωμα. Έτσι, η τιμή του διαμορφώνεται ανάλογα με την όποια φορά, κάτι που δεν συμβαίνει εδώ. Επίσης, μας λείπει η ενημέρωση. Αν εξαιρέσουμε 3-4 σελίδες, όπως το Comics Trades, δεν υπάρχει άλλος τρόπος για ενημέρωση και για πληροφορίες και στοιχεία, για τα κόμικς.

CT – Ποιο είναι το πιο πολύτιμο απόκτημα της συλλογής σας και τι σας φέρνει στο νου, κάθε που το αντικρίζετε; Τι εικόνες και τι στιγμές;

Γ. Γ. – Είναι σίγουρα τα Κλασσικά Ντίσνεϋ. Συγκεκριμένα 4 τεύχη, από τα πρώτα που κυκλοφόρησαν. Μου θυμίζει πολύ τα παιδικά μου χρόνια, αυτή η έκδοση, τότε που τα διάβαζα μικρός. Στην αρχή μου τα αγόραζαν οι γονείς μου, όπως σε όλους. Μετά που διαχειριζόμουν χρήματα, τα αγόραζα εγώ μέχρι και τα 25 μου. Μετά, πέρασα τα 40, για να συνεχίσω να τα συλλέγω ξανά. Όλοι το ίδιο άλλωστε κάνουν, αφού δεν υπάρχουν και οι οικονομικές προϋποθέσεις, για να ασχοληθείς μικρότερος.

CT – Πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε με την συλλογή κόμικς και ποιο ήταν εκείνο που σας δυσκόλεψε περισσότερο, για να αποκτήσετε;

Γ. Γ. – Το πρώτο τεύχος του «Ζούγκλα – Ταρζάν», του Ρούσου. Το έψαχνα 10 χρόνια. Τώρα έχω όλη τη σειρά και τα 24 τεύχη. Είχα αρχικά 10 και μετά μέσα από αγορές στο διαδίκτυο και ανταλλαγές, βρήκα και τα υπόλοιπα.

CT – Αγαπημένοι χαρακτήρες από τα εικονογραφημένα;

Γ. Γ. – Ταρζάν και ειδικά σε σκίτσα του Foster. Και τα κλασσικά Μπλεκ και Ζαγκόρ, του Ανεμοδουρά.

CT – Τι συμβουλές θα δίνατε, σε έναν νέο συλλέκτη, που ξεκινάει τώρα;

Γ. Γ. – Θα του έλεγα μόνο να προσέχει τις καταστάσεις των τευχών. Να φροντίζει να είναι όσο πιο καλές γίνεται. Τίποτα άλλο, γιατί ο καθένας έχει και διαφορετικές προτιμήσεις, σ` αυτές τις συλλογές.

 

Τα παρακάτω εξώφυλλα, είναι αυτά των δύο τόμων του κ. Γουδετσίδη, που είναι πραγματικά στολίδι για κάθε κόμικς – βιβλιοθήκη! Με δυσκολία πιστεύει κανείς, ότι είναι Ελληνική έκδοση! Είναι μάλιστα τα αυθεντικά, της Αμερικάνικης έκδοσης. Προσεχώς θα σας παρουσίασουμε την έκδοση, σε ξεχωριστό άρθρο.

Για το Comics Trades 2012 – 2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Συνέντευξη με τον δημιουργό Δημοσθένη Δασκαλέα

 Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι έχει περάσει κάποιος καιρός από την προηγούμενη ανάρτηση του είδους, αλλά  επιτέλους ήρθε η ώρα για μία ακόμα συνάντηση με έναν ανθρώπο που κινείται στο χώρο των κόμιξ ο οποίος θα μας προσφέρει την δική του οπτική γωνία των πραγμάτων.

Με μεγάλη χαρά και ενδιαφέρον λοιπόν έχουμε την τιμή και ευκαιρία να αναρτήσουμε κάποιες απόψεις ενός φέρελπι δημιουργού, να ενημερωθούμε για τις τολμηρές κινήσεις του στο χώρο και την πορεία που έχει χαράξει μέχρι τώρα σε αυτόν, να προβληματιστούμε με την ευθύτητα και αντικειμενικότητα που  βλέπει ο ίδιος την κατάσταση για το μέλλον των comics παγκοσμίως, αλλά και να ιντριγκαριστούμε με μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ειδήσεις για τις επόμενες επιχειρηματικές κινήσεις του…

Ποιους πραγματικά να ενδιαφέρει τι έχω να πω; Ήταν το πρώτο πράγμα που είπε μόλις του προτείναμε την ιδέα να μιλήσει για τους αναγνώστες του comicstrades, αλλά απ’ τα παραπάνω θα υποψιάζεστε ήδη ότι δε χρειάζεται να ανησυχεί για κάτι τέτοιο.

Αγαπητοί κομιξολάγνοι και κομιξοπαθείς, το πληκτρολόγιο τώρα αναλαμβάνει ο συγγραφέας των Επικής Φαντασίας κόμιξ περιπετειών:

“Theoκtonia” (Θεοκτονία), “Kingdom of Light” (Βασίλειο του Φωτός), αλλά και εκδότης της Deimos comics, ο

Δημοσθένης Δασκαλέας.

 

-Self published ή οχι?

Απόλυτα όχι!

Η εποχή μας πάσχει από υπερ-προσφορά και υπο-ζήτηση. Τα πάντα είναι διαθέσιμα δωρεάν, σε torrent, και το μόνο που μας λείπει είναι χρόνος και όρεξη να δούμε το άπειρο υλικό που είναι μόνο ένα κλικ μακρυά. Συνεπώς για να φτάσει το έργο μας στα χέρια του πιθανού ενδιαφερόμενου αναγνώστη μέσα από τον χαμό αντίστοιχων έργων χρειάζονται ανώτερες «μαγικές» δυνάμεις. Κοινώς, γνωριμίες ή ασύλληπτα υψηλό budget διαφήμισης.

Αν ο επίδοξος συγγραφέας δεν διαθέτει αυτά τα δυο τότε καλό είναι να απευθυνθεί σε κάποιον που μπορεί να τον βοηθήσει. Εξάλλου το αν θα γίνει δεκτό το έργο από κάποιον εκδοτικό οίκο είναι ένα σκληρό αλλά αναγκαίο crash test.

-Τι είναι η DeimosComics και ποιό είναι το αντικείμενο της?

Η Deimos Comics είναι ανεξάρτητη εταιρία εκδόσεων comics. Προς το παρόν το υλικό μας είναι διαθέσιμο αποκλειστικά on line στο site μας με τη μορφή web comics. Στην ουσία είναι ατομική προσπάθεια ενός ονειροπώλου που το μυαλό του πήγαινε να εκραγεί…

-Για ποιό λόγο τα κόμιξ σας κυκλοφορούν στα Αγγλικά και online μόνο?

Ήταν αποκλειστικά επιχειρηματική επιλογή λόγω του ότι στην ουσία η Deimos Comics είναι ατομική προσπάθεια και αυτοχρηματοδοτούμενη. Με το να εκδίδεις υλικό ψηφιακά γλιτώνεις τα έξοδα εκτύπωσης και διανομής. Ο λόγος που είναι στα αγγλικά είναι και αυτός οικονομικός.

Με το να είναι το υλικό στα αγγλικά και on line απευθείνεται σε όλον τον on line αγγλόφωνο κόσμο που αγαπάει τα comics. Για αυτό το λόγο και η τιμή του κάθε τεύχους είναι τόσο χαμηλή. Στην ουσία είναι το κέρδος που έχει ένα εκτυπωμένο τεύχος αφαιρώντας τα έξοδα εκτύπωσης και διανομής.

Πέρα από αυτήν την επιχειρηματολογία να σας ανακοινώσω ότι από το φθινόπωρο είμαστε σε θέση να ξεκινήσουμε και την εκτύπωση, κάτι για το οποίο είμαι προσωπικά πολύ χαρούμενος! Θα εγκαινιάσουμε τα print comics με μια νέα σειρά που διαδραματίζεται στον κόσμο του Kingdom of Light και ονομάζεται «Disciple».

-Έχουν νοημα τα on line comics σε ενα μέσο που ειναι καθαρά συναισθηματικά συλλεκτικό?

Υπάρχουν πολλά επίπεδα συλλεκτών. Χαλαροί και μανιώδεις. Ένας σοβαρός συλλέκτης κόμιξ μετά από πολλά χρόνια ενασχόλησης έχει φτάσει να έχει κούτες με χιλιάδες τεύχη. Ικανότατη συλλογή αλλά δυστυχώς εγώ προσωπικά έχω χάσει το μπούσουλα.

Το πλεονέκτημα των ψηφιακών μας κόμιξ είναι ότι είναι οργανωμένα και διαθέσιμα στην ιστοσελίδα μας στο προσωπικό προφίλ του κάθε χρήστη. Με το που αγοράσει ένα τεύχος ξεκλειδώνεται στο λογαριασμό του για πάντα και ξέρει ακριβώς που είναι όταν το αναζητήσει.

Όμως το να διαβάζεις εικόνες στην οθόνη είναι αρκετά εκνευριστικό, για αυτό έχουμε στήσει μια custom πλατφόρμα ανάγνωσης. Απλά πατάς το space στο πληκτρολόγιο και σε πάει αυτοματοποιημένα από πάνελ σε πάνελ. Πιο user friendly και από εκτυπωμένο…

Εξάλλου είδα ότι και εσείς μεταφέρετε αγαπημένα σας κόμιξ παλιά και δυσεύρετα σε ψηφιακή μορφή. Το εκτυπωμένο βέβαια θα είναι πάντα «καψούρα», αλλά το ψηφιακό θα είναι αναλοίωτο. Το ένα είναι για συλλογή, το αλλό για κατανάλωση!

Για αυτό και ήθελα να ξεκινήσω τη διαδικασία εκτύπωσης, γιατί και εγώ καψούρης είμαι!

-Τι αφορούν οι 2 σειρες της deimos?

Αυτή τη στιγμή εκδίδουμε 2 σειρές, το “Kingdom of Light” και τη «Θεοκτονία». Και οι δυο εντάσονται στην κατηγορία επικής φαντασίας με έντονο θρησκευτικό στοιχείο.

Η πρώτη διαδραματίζεται στο μακρινό μέλλον. Βασίζεται στη σκέψη ότι νικητής της Αποκάλυψης θα είναι ο Εωσφόρος, και παρουσιάζει το επίγειο βασίλειό του 2 χιλιάδες χρόνια από τώρα. Αρκετά αιρετική σκέψη ομολογώ αλλά αν αναλογιστούμε την κοινωνία και την ιστορία της ανθρωπότητας, ποια παράταξη υπερτερεί αριθμητικά; Του “καλού” ή του “κακού”; Νομίζω η αναλογία είναι κάπου στο 1/100…

Η Θεοκτονία ξεκίνησε από μια σκέψη μου, «τι έγινε με το δωδεκάθεο»;  Έγραψα ένα σενάριο όπου συμβολικά δίνω απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Βασίστηκα σε μια προφητεία της Γαίας και την ανέλυσα σε έναν επίλογό μου της Ελληνικής Μυθολογίας. Στην ουσία το όνομα έρχεται σε αντιθεση στον Ησίοδο και τη Θεογονία.

Και ένα έξτρα στοιχείο, η Θεοκτονία είναι το πολύ πολύ μακρινό prequel του Kingdom of Light… Οπότε στην ουσία οι 2 σειρές είναι ένα ενιαίο εργο.

-Έχει δικαίωμα ένας συγγραφεας να γράφει νέα ελληνική μυθολογία?

Αυτό το ερώτημα με έχει απασχολήσει ιδιαίτερα!

Τι ήταν η αρχαιοελληνική μυθολογία;  Ένα συλλογικό έργο των ελλήνων παραμυθάδων της αρχαιότητας όπου όμως κάθε ιστορία είχε ένα βαθύ συμβολικό μήνυμα! Η επιλογή του νεαρού Ηρακλή για το ποιό μονοπάτι θα επιλέξει, της Αρετής ή της Κακίας, οι Σειρήνες και ο Οδυσσέας, ο μύθος του Τάνταλου, όλα έχουν ένα φρόνημα! Ή έστω ένα βαθύτερο συμβολικό περιεχόμενο.

Εκτιμώ ότι αν πληροί αυτά τα κριτήρια ένα νέο έργο μυθολογίας τότε έχει λόγο ύπαρξης.

Οι εποχές αλλάζουν, τα μηνύματα αλλάζουν. Τουλάχιστον το κληρονομικό δικαίωμα ως Έλληνες το έχουμε!

-Τι είδους θα είναι το webgame?

Μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι αρκετοί από εμάς έχουμε χαλάσει 20άρικα και 50άρικα στα Double Dragon, Golden Axe, Final Fight…

Το Fall of Pentapolis είναι ένας φόρος τιμής σε αυτά τα παιχνίδια που είχαμε χρυσοπληρώσει στα παιδικά μας χρόνια. Είναι ένα side scroller beat em up που όμως θα παίζεται on line σε browser και θα είναι και multiplayer μέχρι 3 άτομα. Πέρα από αυτό θα έχει και στοιχεία RPG δηλαδή ο χαρακτήρας που θα δημιουργεί ο κάθε παίχτης θα ανεβαίνει levels και θα παίρνει δυνάμεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ειναι πρωτοποριακός συνδιασμός.

Και αποτελεί ένα βασικό κεφάλαιο στην ιστορία του Kingdom of Light.

-Τι είναι το fanthology?

Το fanthology είναι μια κοινότητα fan art με μη εμπορικό χαρακτήρα. Δεν ξέρω αν έχεις διαβάσει τη σειρά Sandman της Vertigo. Σε ένα τεύχος στο κάστρο του πρωταγωνιστή (του Μορφέα, θεού των ονείρων) βλέπουμε ότι έχει μια βιβλιοθήκη με όλα τα βιβλία τα οποία ποτέ δεν γράφτηκαν, παρά μόνο ο «συγγραφέας» τους τα ονειρεύτηκε.

Σαν ιδέα με γοήτευσε, οπότε στην ουσία το fanthology είναι μια πρόσκληση στην καλλιτεχνική κοινότητα να δημιουργήσουμε μαζί σε κόμιξ αυτά τα βιβλία.

Επίσης είναι μια προσπάθειά μου να γνωρίσω νέους καλλιτέχνες με σκοπό να τους εντάξω στη παραγωγική διαδικασία της Deimos Comics.

Τέλος είναι ο χώρος όπου θα φιλοξενώ καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς.

Και ένα νέο: 1^η Σεπτεμβρίου τρέχω τον πρώτο διαγωνισμό με χρηματικό έπαθλο, με θέμα την Αφροδίτη. Καλώ τους καλλιτέχνες να σχεδιάσουν την Αφροδίτη για χρήση στην Θεοκτονία.

Θα χαρώ πολύ μέσω της σελίδας σας να ενδιαφερθούν πατριώτες καλλιτέχνες ώστε να γνωριστούμε.

Να ευχαριστήσουμε τον Δημοσθένη για το χρόνο που μας αφιέρωσε και να του ευχηθούμε ολόψυχα τα καλύτερα στην πορεία που έχει διαλέξει να ακολουθήσει.

Να προσθέσουμε τέλος ότι έχουν ήδη κατατεθεί οι πρώτες προτάσεις για το διαγωνισμό τις οποίες μπορείτε να δείτε στον πιο κάτω συνδεσμο

http://www.deimosfanthology.com/index.php?option=com_joomgallery&view=category&catid=2&Itemid=224

και να ψηφίσετε ποια σας αρέσει περισσότερο.

ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ – ΜΠΛΕΚ ΝΕΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ / ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΚΑΡΤΩΝ Α` μέρος

Βασισμένο στη λογική των παιγνιδιών καρτών(που έχουμε αναλύσει σε παλαιότερες αναρτήσεις), ξεκίνησε στο τεύχος 343 του Μπλεκ Νέας Περιόδου, να δημοσιεύεται τμηματικά, ένα ακόμη παιγνίδι. Φιλοξενήθηκε στις εσωτερικές σελίδες και ήταν σε σκληρό χαρτόνι, ώστε να το αποκολλούν εύκολα οι αναγνώστες. Μαζί με τις εικόνες των ηθοποιών, Ελλήνων και ξένων, αλλά και των σημάτων της τροχαίας, υπήρχαν και τα σήματα των ποδοσφαιρικών ομάδων, που πήραν μέρος στο Μουντιάλ του Μεξικό. Ήταν 1986. Θα σας δώσουμε την ευκαιρία να συμπληρώσετε όλες εκείνες τις κάρτες(μαζί και τις πίσω όψεις), ξεκινώντας με την σημερινή, πρώτη ανάρτηση. Θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες 34.

Μπορείτε να βρίσκετε συγκεντρωμένα, όλα τα τμήματα του αφιερώματος μας αυτού, στην ομώνυμη κατηγορία.