Category Archives: Αναδημοσιεύσεις

ΤΟΜΠΟΛΑ 1930…

tinosontherun-blogspot

Ο εξαιρετικός αναμνησιοκαταγραφέας, κι ας μου συγχωρήσει την λέξη που εφεύρα για να περιγράψω την καταπληκτική του δουλειά, ο Νίκος ο Παπαδόπουλος , δημοσίευσε πρόσφατα στο ηλεκτρονικό του στέκι των αναμνήσεων μιας άλλης Ελλάδας, ένα άρθρο που μου κέντρισε την προσοχή. Θα το διαβάσετε αυτούσιο πιο κάτω, στο πλαίσιο της συνεργασίας μας, η οποία βασίζεται σε έναν πολύ απλό άξονα: Μεράκι και σεβασμός στην δουλειά του άλλου. Ο Νίκος διαχειρίζεται ένα ιστολόγιο από αυτά, που όπως λέμε στην αργκό, «δεν υπάρχουν». Το http://tinosontherun.blogspot.gr/ είναι ένα ημερολόγιο καταστρώματος ενός πλοίου που επιβιώνει φουρτουνών, αγέρηδων, καταστροφών και πάνω από όλα του κλέφτη του χρόνου. Η συνεργασία μας ξεκινάει ουσιαστικά, με το να μοιραζόμαστε κείμενα σαν κι αυτό εδώ. Το άρθρο του που θα διαβάσετε σήμερα, έχει για τίτλο «Τόμπολα 1930». Τι είναι; Διαβάστε πιο κάτω και θα δείτε. Νίκο, ευχαριστώ πολύ για την δυνατότητα που μας δίνεις να μπορούμε να διαβάζουμε την δουλειά σου. Καλή συνέχεια και να ξέρεις ότι είμαστε δίπλα σου σε ό,τι μας χρειαστείς.

TOBOLA 1930 (1)

«Πού ώρα ελεύθερη, τί, όπως τώρα νομίζεις ήταν…Ένα απόγευμα ελεύθερο είχαν οι γυναίκες, την Κυριακή το απόγευμα. Έ, τι να κάνανε, μαζεύονταν από σπίτι σε σπίτι και παίζανε τόμπολα να περάσει η ώρα. Ερχόταν η τσατσα-Κατερίνα, η Ιωάννα, η Λουκία, ε, δε θυμάμαι ποιά άλλη ερχόταν και παίζαν τόμπολα όλοι μαζί. 

Μα δε παίζαν για λεφτά, πού να βρεθούν τα λεφτά… Κόβανε και φυλλαράκια απ’ τις μυρτιές και άμα κλείνανε σειρά βάζαν το φυλλαράκι στην άκρη για να φαίνεται πως κλείσανε. Και λέγαν, έκλεισα μία σειρά, έκλεισα δύο και άμα έκλεινες και τις τρεις, κέρδιζες. Κι’ όσα περισσεύαν τα βάζανε στη μεγάλη καρτέλλα. Άμα δεις στην πίσω μεριά στη μεγάλη καρτέλλα, γράφει Αντώνιος και Ζάννες Αρμάος του Λορέντζου. Βάλε τώρα πως, στις πέντε στα Κελλιά είχε νυχτώσει. Ε, να παίζαν μέχρι τί ώρα, μήπως και θυμάμαι… Είχαν και δουλειές το πρωί, δεν αργούσαν όπως τώρα. Πίνανε ένα ρακάκι, άμα υπήρχε κι’ αυτό, τρώγανε κανένα στραγάλι κι΄αυτό ήταν…» Το σετάκι έχει ημερομηνία κτήσης 1930, έμεινε πάντα στην οικογένεια και όλα τα νούμερα είναι ανάγλυφα ξύλινα.

Για τους χαμένους αριθμούς έχει κοπεί κυλινδρικό κομμάτι ξύλου και ο αριθμός έχει γραφτεί με μελάνι. Ο λόγος που έχω βάλει όλες τις καρτέλλες στην ανάρτηση είναι, να μπορεί, όποιος πιθανόν θελήσει, να τις τυπώσει και να παίξει τόμπολα.
Για νούμερα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φασόλια γραμμένα στο χέρι. Βέβαια, δεν μπορώ να φανταστώ ποιά παρέα θα έπαιζε σήμερα τόμπολα χωρίς κίνητρο, έτσι, απλώς για την χαρά της παρέας…

Οι φωτογραφίες του παιγνιδιού, βρίσκονται στο πιο κάτω slide show.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Παρόμοιο υλικό σάς περιμένει εδώ.

Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ

Η  ΩΡΑ  ΤΩΝ  ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ

Η μοναδική μου μάχη είναι με το Μάτριξ και αυτούς που το υπηρετούν. Η μόνη μου ανάγκη είναι η πλήρης αποσύνδεση από αυτό και η ελευθερία. Ο αποπρογραμματισμός του νου είναι η μοναδική δουλειά μου.

Δεν έχω ακόμα γνωρίσει κανέναν που να το έχει επιτύχει αυτό. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι έχουν αποδεσμευτεί, όταν απλά αντικαθιστούν τον έναν κανόνα με άλλον, μια πεποίθηση με άλλη και μια αντίδραση με μια άλλη. Πόσο αξιολύπητα αδαείς είναι! Απλά κοροϊδεύουν τον εαυτό τους μεταθέτοντας πράγματα επιφανειακά, βλέποντας διαφορετικές οπτικές του ίδιου έξυπνου, πολυδιάστατου συστήματος, με τα άπειρα ολογράμματα του.

Μπορείς να το αντιληφθείς αυτό, μόνο αν είσαι αρκετά θαρραλέος να μετακινείσαι, να αλλάζεις οπτικές, να εξερευνάς χωρίς την ανάγκη να υπερασπίζεσαι ή να κρατιέσαι από οτιδήποτε νομίζεις ότι ξέρεις.

Τότε έρχεται η κατακλυσμιαία συνειδητοποίηση ότι τα πάντα είναι αντιλήψεις, ότι ποτέ δεν έχεις βρεθεί ουσιαστικά «έξω» από τη μηχανή, απλά έχεις δει και έχεις βιώσει πολλά κομμάτια προγραμματισμού, μέσα στο ίδιο το πρόγραμμα. Ευρύτερες αντιλήψεις ίσως, αλλά παρ’ όλα αυτά, αντιλήψεις.

Όλα όσα αντιλαμβάνεσαι, νομίζεις ότι γνωρίζεις και βιώνεις, είναι μέρος του Μάτριξ. Το Μάτριξ βρίσκεται στο νου σου. Δεν μπορείς να δραπετεύσεις από αυτά που βιώνεις και αντιλαμβάνεσαι. Είσαι συν-δημιουργός και παράλληλα προστάτης του προγράμματος.

Όλα όσα θεωρείς «φυσιολογικά» σε σκλαβώνουν. Το σύστημα στο κεφάλι σου σε υπνωτίζει με συνήθειες: χιλιάδες λεπτομέρειες της καθημερινότητας σου που έχεις εκπαιδευτεί να αγνοείς. Κανόνες επί κανόνων που νομίζεις ότι είναι φυσιολογικό να υπακούς. Δεν έχει σημασία πόσο «θετικά» είναι όλα αυτά που υπηρετείς. Στην πραγματικότητα, το «θετικό» σε κρατάει ακόμα πιο υπνωτισμένο παρά το «αρνητικό». Το πρόγραμμα θρέφεται από τους θετικούς, καλούς, ηθικούς ανθρώπους-μηχανές, οι οποίοι είναι εντελώς τυφλοί στη συνεισφορά τους στο διπολισμό.

Δεν «μαθαίνεις» τον εαυτό σου. Δεν μπορείς να μάθεις αυτό που ήδη γνωρίζεις. Αποκαλύπτεις τον Εαυτό σου, όταν έχεις αποκηρύξει και απαλλαγεί από τη μηχανή που λανθασμένα πάντα πίστευες ότι ήσουν εσύ. Αλλά αυτό είναι καθολικός πόλεμος, ένας πόλεμος που δεν είσαι προετοιμασμένος ούτε εξοπλισμένος να αναλάβεις. Πολλοί έχουν προσπαθήσει, πολλοί ακόμα θα το επιχειρήσουν, αλλά είναι λίγοι, ελάχιστοι, αυτοί που το έχουν καταφέρει, να κερδίσουν τον πόλεμο – όχι μόνο μερικές μάχες (μόνο και μόνο για να συμμορφωθούν πάλι, με μια αξιολύπητη στάση ανωτερότητας).

Μη ζητάς αυτό που δεν είσαι έτοιμος να αναλάβεις. Και μη ζητάς από τυφλούς να σε οδηγήσουν σε αυτό που δεν έχουν οι ίδιοι δει. Κανείς δεν αναλαμβάνει αυτόν τον πόλεμο χωρίς προετοιμασία ή χωρίς ένα πραγματικό οδηγό που θα συμμετέχει μαζί του στις μάχες, αντί να κάθεται απ’ έξω ως θεατής.

Η προετοιμασία είναι και η μύηση σου, η περίοδος δοκιμασίας για τις πιο δύσκολες μάχες που βρίσκονται μπροστά σου, τις οποίες πρέπει να παλέψεις με τον εαυτό (εγώ) σου, για τον Εαυτό σου, για κανέναν άλλον και για κανένα άλλο λόγο.

Αν είσαι δειλός, κάνε πίσω και παράκμασε με τους αδύναμους (στην καρδιά). Σου αξίζει αυτό που επιλέγεις. Η ελευθερία προσφέρεται μόνο σε όσους την αξίζουν, όχι στις μηχανές που θέλουν να παρουσιάζονται ως άνθρωποι.

Μόνο η αλήθεια μπορεί να σε ελευθερώσει. Αλλά η «αλήθεια» είναι μια λέξη που το Μάτριξ δεν σε αφήνει να καταλάβεις. Δεν υπάρχουν πολλές αλήθειες, δεν υπάρχει αυτό που λένε, «η αλήθεια μου». Το Μάτριξ κρύβεται πίσω από λέξεις που χρησιμοποιεί για το δικό του συμφέρον. «Η αλήθεια μου», σημαίνει στην ουσία «η αντίληψη μου, οι πεποιθήσεις μου, οι ανάγκες μου» και πολλά άλλα πράγματα. Όμως δεν σημαίνει Αλήθεια, Πραγματικότητα, Γνώση, τα οποία δεν μπορούν να υποβιβαστούν σε υποκειμενικότητες. Κάθε φορά που εσφαλμένα θεωρείς την αντίληψη ως αλήθεια, θα ανακαλύπτεις – αν είσαι αρκετά θαρραλέος ώστε να παρατηρείς – ότι έχεις παγιδευτεί σε ακόμα ένα πρόγραμμα του Προγράμματος, από το οποίο πρέπει να παλέψεις για να αποδεσμευτείς.

Ο δρόμος προς την Αλήθεια είναι στρωμένος με αμφισβητήσεις. Η πραγματική αμφισβήτηση χρειάζεται τόλμη, επιμονή, και ολοκληρωτική, αφοσιωμένη εγρήγορση. Να είσαι έτοιμος να σταθείς μόνος. Τα χειρότερα τέρατα, εφιάλτες, κολάσεις είναι δημιουργήματα δικά σου. Να είσαι έτοιμος να καταστρέψεις, να γκρεμίσεις ΟΛΑ όσα ξέρεις και στα οποία έχεις βασιστεί για την άνεσή σου, για τόσο καιρό. Ποτέ δεν θα έχεις μια «ασφαλή» και συνηθισμένη μέρα στη ζωή σου ξανά.

Σε αντίθεση με αυτά που ξέρεις, είναι η ενοχή αυτή που σε κρατάει φυλακισμένο και είναι ο φόβος που θα σε οδηγήσει έξω από το Μάτριξ – αν δεν φοβηθείς το φόβο. Αν δεν φοβάσαι να παραμένεις στο πρόγραμμα, περισσότερο από όσο φοβάσαι να επιχειρήσεις να βγεις από αυτό, δεν θα μετακινηθείς από τη ζώνη άνεσης σου, ό,τι και αν ισχυρίζεσαι ή κάνεις. Το Μάτριξ έχει τρισεκατομμύρια τρόπους να σε πείθει με ολογράμματα αντιλήψεων ότι «βρίσκεσαι έξω από αυτό και ασφαλής». Τέτοιοι παραπληροφορημένοι άνθρωποι-μηχανές είναι οι καλύτεροι υποστηρικτές και το δυναμικό του. Αυτοί γίνονται οι τυφλοί ηγέτες που χιλιάδες άνθρωποι ακολουθούν, σε φανταστικούς κόσμους αντίληψης και λιγότερο εμφανή υποδούλωση. Τελικά, θα ανακαλύψεις, ότι βρίσκεσαι σε ακόμα ένα μονοπάτι προς μια ακόμα ουτοπία.

Μόνο όταν έχεις δει αρκετά – επιλέγοντας το μονοπάτι προς την Αλήθεια, που είναι μονοπάτι άβολο και ανασφάλειας – όταν έχεις αποκαλύψει αρκετά, μπορείς να απελευθερωθείς τελειωτικά από το φόβο. Τότε, αναπόφευκτα, σε καταβάλλει η θλίψη, η αηδία και ο θυμός, που θα σε αναγκάσουν να δράσεις. Τότε είναι που ξεκινάς τον πραγματικό πόλεμο, τον ΔΙΚΟ ΣΟΥ πραγματικό πόλεμο, από όπου δεν υπάρχει επιστροφή. Γιατί όταν έχεις ρίξει έστω μια ματιά στις αληθινές σου δυνάμεις, αυτά που είσαι πραγματικά ικανός να κάνεις, δεν μπορείς ποτέ ξανά να συμβιβαστείς παραμένοντας μηχανή. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ πολεμιστής. Γιατί, μπορείς είτε να υπηρετείς το πρόγραμμα και τους πολλούς αντιπροσώπους του είτε να υπηρετείς την Αλήθεια και την Ανθρωπότητα. Δεν μπορείς να υπηρετείς ταυτόχρονα και τα δυο, παρ’ όλο που αρχικά θα το επιχειρήσεις.

Τότε, και μόνο με αυτή τη συνειδητοποίηση, δίνεις μια υπόσχεση στον Εαυτό σου, μέσα από την οποία ζεις, αναπνέεις, ξυπνάς με αυτήν, και υπερασπίζεσαι, με το νου, την καρδιά και τη ζωή σου καθημερινά, με όποιο κόστος.

«Υπόσχομαι να είμαι αγαθός και καλός προσφέροντας στα παιδιά, γιατί αυτά αποτελούν το μέλλον της Ανθρωπότητας.

Υπόσχομαι να είμαι υπεύθυνος με τους υπεύθυνους και να σέβομαι αυτούς που σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους.

Υπόσχομαι να κατανοώ και να βοηθάω τους πραγματικούς (γενναίους) αναζητητές της Αλήθειας, ως αληθινό σκοπό της ζωής μου.

Υπόσχομαι να ξεσκεπάζω και να καταστρέφω όσους αποπλανούν, τους απατεώνες και αυτούς που απομυζούν ενέργεια, γιατί δεν θα τρέφονται από την ενέργεια μου.

Υπόσχομαι να εξολοθρεύω κάθε πρόγραμμα, τελετουργικό, κανόνα, πεποίθηση που εμποδίζει το δρόμο Μου, καθώς και τους αντιπροσώπους αυτών που θέλουν να με σκλαβώνουν.»

Ένας πολεμιστής δεν μπορεί να ελέγχεται ή να υπνωτίζεται πλέον. Η πλάνη του γραμμικού χρόνου πείθει ότι οι μάχες χάνονται, ότι ο περιορισμός είναι υπαρκτός και ότι η ελευθερία είναι ακόμα ένα όνειρο θερινής νυκτός. Αλλά μόνο ένας πολεμιστής γνωρίζει ότι οι μάχες είναι οι εμπειρίες μάθησής του για να ξεσκεπάσει το Μάτριξ, είναι τα διδακτικά εργαλεία που τον κάνουν δυνατότερο, άφθαρτο, ισχυρότερο για την τελική του μάχη.

Μόνο ένας αληθινός πολεμιστής μπορεί να αναγνωρίσει τις μηχανές, κάτω από τις ανθρωπόμορφες προσποιήσεις τους. Γιατί μόνο ένας πολεμιστής έχει το θάρρος να συνθλίβει κάθε παραπλανητικό πρόγραμμα στον ίδιο του το νου, επομένως γίνεται ατρόμητος, καθαρίζοντας τη δική του Όραση. Οι πολεμιστές αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον, αλλά δεν αλληλοεξαρτώνται για την ατομική τους ελευθερία. Γνωρίζουν ότι ο καθένας πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τη δική του υποδούλωση καθώς και να κάνει τη δική του επιλογή να ελευθερωθεί – ή όχι. Οι μόνοι εχθροί τους οποίους αναγνωρίζουν έξω από την προγενέστερη ασυνείδητη ύπνωση τους, είναι αυτοί που θέλουν να παραμένουν μηχανές (είτε πιστεύοντας ότι είναι ελεύθεροι, είτε νομίζοντας ότι η σκλαβιά είναι το πεπρωμένο τους). Η συγκάλυψή τους είναι άκρως πειστική, αλλά μόνο για όσους βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο συνειδητότητας από αυτό των πολεμιστών.

Πάνω από όλα και περισσότερο από όλα, ένας αληθινός πολεμιστής στέκεται ενάντια στους αποκαλούμενους αρχηγούς, οδηγούς, δασκάλους, γκουρού που παραπλανούν τους αδαείς, οι οποίοι ψάχνουν απαντήσεις και λύτρωση έξω από τον Εαυτό τους. Αυτοί οι εκμεταλλευτές τρέφονται από τους υπνωτισμένους, με ψέματα, πρακτικές και πεποιθήσεις που προσφέρουν ψεύτικες υποσχέσεις και αδιέξοδα. Αποτελούν κύρια πηγή ενέργειας για το Μάτριξ –εν αγνοία τους.

Έφτασε η ώρα. Ας αρχίσει ο πόλεμος, ο μεγαλύτερος πόλεμος που έχει διεξαχθεί!

Ένας πόλεμος για την Ανθρώπινη Συνειδητότητα.

Για την Αλήθεια.

Για την Ελευθερία.

Μην νομίζεις ότι γνωρίζεις την έννοια αυτών των λέξεων. Δεν γνωρίζεις! Το Μάτριξ έχει διαστρεβλώσει όλες τις έννοιες, όλες τις γλώσσες, όλα τα μυαλά. Μπορείς είτε να επιστρέψεις στην ύπνωσή σου (ανεξάρτητα από ό,τι έχεις διαβάσει εδώ), νομίζοντας ότι βρίσκεσαι στο «σωστό δρόμο» ή μπορείς να αμφισβητήσεις ΟΛΑ όσα νομίζεις ότι ξέρεις – κάτι που είναι εντελώς τρομακτικό και αδιανόητο για τους περισσότερους.

Η πραγματική σου πρόκληση αυτή τη στιγμή δεν είναι αν έχεις θεωρητικά καταλάβει τις λέξεις, αλλά αν μπορείς να αποκωδικοποιήσεις το νόημα τους στην καθημερινότητά σου. Μην παρασυρθείς από τον προγραμματισμό σου σπεύδοντας, είτε να συμφωνήσεις είτε να διαφωνήσεις με όσα διάβασες, δεν με ενδιαφέρει η άποψη σου. Αν είσαι περαστικός, προσπέρασε. Αν είσαι απάτη, θα σε ξεσκεπάσω. Αν είσαι πραγματικός αναζητητής, ψάξε…

πηγη

ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ ΤΕΥΧΟΣ 1469 – Η ΙΔΕΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΗΚΕ!

Όπως διαβάσατε και στον τίτλο, η ιδέα του Παναγιώτη Πλαφουτζή πέρασε στο τυπογραφείο και από εκεί ετοιμάζεται για τα σημεία πώλησης! Οι όμορφες και αγνές ιδέες σαν κι αυτήν, πάντα βρίσκουν τον δρόμο να μας συναντήσουν! Για το αν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος τρόπος, για να εορταστούν τα 50 χρόνια από την γέννηση αυτού του περιοδικού – θρύλου, η απάντηση μου είναι φυσικά και όχι! Ήταν ο καλύτερος και τώρα πια μας γέμισε αναμονή και προσδοκίες, αφού περιμένουμε όλοι το ..επόμενο τεύχος! Μπράβο Παναγιώτη! Συνέχισε έτσι και είμαστε δίπλα σου!

Σας παραθέτω αυτούσιο το κείμενο και τις φωτογραφίες των τεσσάρων διαφορετικών εξωφύλλων του τεύχους, έτσι ακριβώς όπως αναρτήθηκαν στο blog του Club Φίλων Μικρού Σερίφη. Αναζητήστε τα και αποκτήστε τα και τα τέσσερα! Νομίζω ότι αξίζει πραγματικά της προσοχής και των ευρώ σας! Τέτοιες προσπάθειες, πρέπει όλοι μας να τις στηρίξουμε!

http://mikrosserifis.blogspot.com/

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το Ίδρυμα Σ.Ο.Φ.Ι.Α. κυκλοφορεί ΝΕΑ ΑΝΕΚΔΟΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ του περιοδικού ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ, το «Κόκκινο Βουνό».

Τρίτη και 13, το Νοέμβριο του 1962 έκανε την εμφάνισή του ένα νέο παιδικό περιοδικό που έμελλε να μαγέψει μικρούς και μεγάλους! Με το ψευδώνυμο «Κώστας Φωτεινός» ο Πότης Στρατίκης ξεκίνησε να γράφει τις ιστορίες του Μικρού Σερίφη στην άγρια δύση, σχεδόν για 30 χρόνια μέχρι το Δεκέμβριο του 1991… 20 χρόνια μετά το Ίδρυμα Σ.Ο.Φ.Ι.Α. εκδίδει μια νέα ιστορία του Μικρού Σερίφη, το «το Κόκκινο Βουνό»!

…Δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε καλύτερο τρόπο για να γιορτάσουμε τα 50 χρόνια από το πρώτο τεύχος του ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ και να κάνουμε το ντεμπούτο μας στον κόσμο των περιοδικών και των κόμιξ που τόσο αγαπάμε. Ο συλλέκτης και ιδρυτής του Σ.Ο.Φ.Ι.Α. Συνδέσμου Οργανωμένων Φιλολογικών και Ιστορικών Αρχείων, Ρένος Μιχαηλίδης, έχει παραχωρήσει όλες τις συλλογές προς αξιοποίηση στο Ίδρυμα Σ.Ο.Φ.Ι.Α. με όραμα να εμπλουτίσει Μουσεία, Βιβλιοθήκες, Ερευνητικά Κέντρα… Το Σ.Ο.Φ.Ι.Α. με μια δόση νοσταλγίας και ρομαντισμού ατενίζει το μέλλον και εκπλήσσει μέσα από τις δράσεις του συλλέκτες, φίλους των τεχνών και των γραμμάτων. Το HARD ROCK CAFÉ στο Σύνταγμα, Φιλελλήνων 18, θα φιλοξενήσει στο NIRVANA LOUNGE μία μικρή έκθεση αφιερωμένη στον ΜΙΚΡΟ ΣΕΡΙΦΗ όπου και θα πωλείται αποκλειστικά το νέο τεύχος*. Η έκθεση περιλαμβάνει παλαιά τεύχη περιοδικών, παιχνίδια από τη συλλογή παιχνιδιών του Σ.Ο.Φ.Ι.Α. (μία από τις μεγαλύτερες του κόσμου!) και αφιερώματα στον συγγραφέα Πότη Στρατίκη. Σύντομα, στις 7 το απόγευμα σε συνεργασία με το Club Φίλων ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ και τους Φίλους του Σ.Ο.Φ.Ι.Α. ετοιμάζουμε μία εκδήλωση με πολλές εκπλήξεις αφιερωμένη στον Πότη Στρατίκη και τον Μικρό Σερίφη.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας: sofia@sofia-foundation.gr και 210 3218691.

*Τα έσοδα από την πώληση του περιοδικού θα ενισχύσουν την επόμενη έκδοση του Σ.Ο.Φ.Ι.Α. … Ένα ταξίδι μέσα από τις καρτ ποστάλ…
**Για online αγορά www.sofia-foundation.gr

tips
-Ο ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ μαζί με το ΓΚΑΟΥΡ ΤΑΡΖΑΝ και τον ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ είναι τα μακροβιότερα και πιο πετυχημένα ελληνικά παραλογοτεχνικά δημιουργήματα. Ο ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ κυκλοφορούσε για 30 χρόνια.
-Το νέο τεύχος έχει τον αριθμό 1469 σε συνέχεια από το τελευταίο τεύχος που κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 1991.
-Το «Κόκκινο Βουνό» εκτυπώθηκε στο ιστορικό τυπογραφείο των Αδερφών Καϊτατζή, σε 1469 αντίτυπα, σε τέσσερα διαφορετικά χρώματα στο εξώφυλλο, ενώ κυκλοφορούν και 31 συλλεκτικά τεύχη με τη σήμανση ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ!
-Τα τεύχη του ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ κυκλοφόρησαν σε μικρό και μεγάλο μέγεθος, με την σήμανση της ΑΝΑΤΥΠΩΣΙΣ και σε τόμους!
-Ο κεντρικός ήρωας είναι ο Τζιμ Άνταμς ή Δημήτρης Αδαμόπουλος από την Σπάρτη που έφτασε στην Άγρια Δύση.

-Η παρέα του Τζιμ Άνταμς γνωστή ως «θρυλική τετράδα» ήταν μαζί με τον Τζιμ, η Ντιάνα Μόρισον, ο Πεπίτο Γκονζάλες και ο Τσιριπίτο!
-Οι πρωτεργάτες του ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ ήταν ο συγγραφέας Πότης Στρατίκης, ο εικονογράφος Θέμος Ανδρεόπουλος και ο εκδότης Κώστας Ραμπατζής.
-Η επιτυχία του ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ ήταν τόσο μεγάλη που ένα χρόνο μετά οι πρωτεργάτες του περιοδικού κυκλοφορούν το ΜΙΚΡΟ ΚΑΟΥ ΜΠΟΥ με τους ίδιους ήρωες αλλά περισσότερες περιπέτειες! Ακολούθησαν και άλλα αγαπημένα περιοδικά όπως ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ, το ΓΕΡΑΚΙ ΤΟΥ ΤΕΞΑΣ, ο ΓΙΓΑΣ ΤΟΥ ΦΑΡ ΟΥΕΣΤ και πολλά άλλα… που συνολικά ξεπέρασαν τα 4.000 τεύχη!
-Ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ επανέκδιδε ιστορίες από το αρχείου του ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ και του ΜΙΚΡΟΥ ΚΑΟΥΜΠΟΥ. Τα τρία περιοδικά μαζί έφτασαν να πουλούν περισσότερα από 60.000 τεύχη εβδομαδιαίως.
-Ο Πότης Στρατίκης έφερε στην Ελλάδα το περιοδικό Λούκυ Λουκ και βάφτισε στα ελληνικά το άλογο του Λούκυ Λούκ, Ντόλι, από το όνομα της κόρης του.

ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ – ΤΕΥΧΟΣ 1469!

Όχι, δεν διαβάσατε λάθος! Το 1468 δεν είναι το τελευταίο τεύχος του θρυλικού περιοδικού! Μια ομάδα συνανθρώπων μας, που αγάπησαν τον Μικρό Σερίφη και όλα όσα αντιπροσωπεύει, προχώρησαν στην τύπωση του τεύχους 1469! Μόνο τυχαία δεν είναι η κίνηση, αφού πίσω από όλα αυτά βρίσκεται ο Παναγιώτης Πλαφουτζής, που κάνει μια καταπληκτική δουλειά εδώ και χρόνια, ερευνώντας και δίνοντας κίνητρα σε νέους αναγνώστες, για να ανακαλύψουν ξανά στα χρόνια μας πλέον, ένα σημαντικό περιοδικό. Έφτιαξε το Club Φίλων Μικρού Σερίφη, στην συνέχεια δημιούργησε ένα ηλεκτρονικό στέκι γεμάτο μνήμες και αγνότητα, εκδίδει το συνδρομητικό περιοδικό του Club, ετοιμάζει ένα βιβλίο με τα άπαντα της έκδοσης του Μικρού Σερίφη και τώρα εκτύπωσε το τεύχος 1469. Προσωπικά, χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτή του την κίνηση και το Comics Trades θα βρίσκεται, όπως άλλωστε έκανε μέχρι τώρα, πάντα κοντά σε τέτοιες υπέροχες προσπάθειες! Πιο κάτω θα δείτε τις εικόνες που μας παραχώρησε, ενώ ακολουθεί και το κείμενο της ανάρτησης του blog του Παναγιώτη. Αν δεν το έχετε ανακαλύψει ως τώρα, είναι στην παρακάτω διεύθυνση:

http://mikrosserifis.blogspot.com/

Ο «ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ» ΤΥΠΩΘΗΚΕ ΞΑΝΑ!


Ναι, κυρίες και κύριοι! Είναι αλήθεια!

Ένας ολοκαίνουριος Μικρός Σερίφης τυπώθηκε και σε λίγο θα είναι εντελώς έτοιμος να βγει στην κυκλοφορία!


Πρόκειται για ένα επετειακό τεύχος, που εκδίδεται από το Ίδρυμα Σ.Ο.Φ.Ι.Α., με αφορμή την συμπλήρωση 50 χρόνων από την έκδοση του θρυλικού περιοδικού!


Το ολοκαίνουριο τεύχος θα περιέχει μια νέα, αδημοσίευτη περιπέτεια, γραμμένη από τον μοναδικό έως σήμερα συγγραφέα του Μικρού Σερίφη, τον αγαπητό μας κο Πότη Στρατίκη (με το ψευδώνυμο Κώστας Φωτεινός), ενώ θα φέρει τον αριθμό 1469, ως συνέχεια της κανονικής έκδοσης!


Οι εκπλήξεις, όμως, δεν σταματούν εκεί… Το τεύχος θα κυκλοφορήσει με 4(!) διαφορετικά χρώματα για να επιλέξει ο καθένας αυτό που του αρέσει! Βέβαια, δεν θα λείψουν κι εκείνοι οι φανατικοί (ανάμεσά τους και πολλοί από εμάς) που θα θελήσουν να αποκτήσουν και τα τέσσερα εξώφυλλα για την συλλογή τους…

Εμείς βρεθήκαμε στο τυπογραφείο του φίλου Τάσου, την ώρα που τυπωνόταν το περιοδικό και τραβήξαμε φωτογραφίες από όλες τις φάσεις της εκτύπωσης! Ενδεικτικά, σας παραθέτουμε κάποιες από αυτές…