PATAPOUF – ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ

Δεν ήταν μόνον ο κ. Δραγούνης με την Πηδάλιο Πρες, που έφεραν Γαλλικά κόμικς της Mon Journal και της Imperia στην Ελλάδα. Σε μια εποχή πολύ μπερδεμένη, σε σχέση με τα πνευματικά δικαιώματα και τα αποκλειστικά συμβόλαια των οίκων του εξωτερικού, οι Έλληνες εκδότες προσπαθούσαν να εισαγάγουν πρωτότυπα εικονογραφημένα, ανταγωνιστικά των συναδέλφων τους, ή απλά με χαμηλό κόστος να γεμίσουν τις σελίδες των δικών τους εκδόσεων. Η δεκαετία που κουβάλησε στις πλάτες της αυτή την μορφή δημιουργικότητας και εκδοτικών ανησυχιών, ήταν κυρίως του 1970, οπότε και το κόμικς – περιπτέρου γνώρισε μεγάλες δόξες στη χώρα μας, με δεκάδες νέους και παλιούς τίτλους. Σε έναν από αυτούς, συναντάμε την μορφή ενός χιουμοριστικού χαρακτήρα, που εδώ να πούμε ότι μεταφράστηκε σαν όνομα στο επ` ακριβώς, δίχως δικές μας παρεμβάσεις, δηλαδή Τόμ Παταπόμ. Ήταν 1976 και η δεύτερη περίοδος των εικονογραφημένων του κ. Ανεμοδουρά, με διαφορετική φιλοσοφία και περιεχόμενο. Μεγαλύτερα σχήματα, περισσότερες σελίδες, νέοι ήρωες, νέοι τίτλοι. Τα Ζαγκόρ και Όμπραξ, είχαν αντικατασταθεί με τα Τζάγκουαρ, Δίκαιος, Μικρός Ήρως. Σ` αυτό το τελευταίο, την προσπάθεια να αναβιώσει για ακόμη μια φορά μια θρυλική μορφή λαϊκού αναγνώσματος του 1950(αυτό που καθιέρωσε τον εκδότη – συγγραφέα κ. Στυλιανό Ανεμοδουρά), παρατηρούμε την τροποποίηση του στα νέα δεδομένα, με την συνύπαρξη εικονογραφημένων σε συνέχειες ή αυτοτελών, στο ίδιο δηλαδή μήκος κύματος με τα υπόλοιπα περιοδικά του Έλληνα εκδότη, εκείνη την εποχή. Ένας από τους ήρωες που μπήκαν στον Μικρό Ήρωα εκείνον, ήταν και ο Τόμ Παταπόμ, που αναφέραμε πιο πάνω. Πριν μιλήσουμε για την προέλευση και τον δημιουργό του, νομίζω ότι αξίζει να σταθούμε λιγάκι στον ίδιο τον χαρακτήρα αυτόν, για να παρατηρήσουμε τις ιδιαιτερότητες του.

Ο κοντούλης με το καρτούν ύφος και την κεφάτη σχεδίαση Τόμ, ήταν μέρος μιας συνολικής διακωμώδησης των ιστοριών που διαδραματίστηκαν στην Αμερική των φιλονικιών, μεταξύ των Άγγλων και των Γάλλων, που έριζαν για την κυριαρχία τους στην νέα αυτή ήπειρο. Δύο διαφορετικά βασιλικά στέμματα, αγωνίζονταν σε ξένο αχυρώνα, για να εντάξουν ακόμη ένα διαμάντι στην κοσμηματοθήκη των ηγεμόνων τους. Η ιστορία είναι γνωστή και ειπωμένη πολλές φορές, ειδικά στα εικονογραφημένα. Μάλιστα, δύο από αυτά, ο Μπλέκ και ο λοχαγός Μάρκ, αφηγήθηκαν ρεαλιστικά και με πάθος, αυτό τον αγώνα των Αμερικανών πατριωτών για την ελευθερία και ταυτίστηκαν σε μεγάλο βαθμό με τους Έλληνες αναγνώστες. Ο Τόμ όμως, είναι μια άλλη περίπτωση, πιο κοντά στην παρωδία, αν και αναζητάει ακριβώς την ίδια ευκαιρία για ανεξαρτησία. Οι Άγγλοι είναι κακοί και φυσικά παρόντες, αλλά στις γκάφες τα σενάρια μοιράζουν σε ίσα μερίδια και στους δύο αντιπάλους των καρέ, τις δόσεις χιούμορ. Περίεργη επιλογή από τον εκδότη θα την χαρακτήριζα και λιγάκι τολμηρή, να εντάξει έναν τέτοιο ήρωα στο περιοδικό του, που μάλλον διασκεδάζει τις εντυπώσεις των προηγούμενων εικονογραφημένων του, τις αποδομεί και χτίζει στον σκελετό της βασικής ιδέας μια σάτιρα, που ενδεχομένως και να ενόχλησε κάπως τους Έλληνες αναγνώστες της εποχής.

Πάμε στην προέλευση του ήρωα τώρα, για να δούμε ποιος βρίσκονταν πίσω από τον Τόμ Παταπόμ. Η πρώτη του εμφάνιση στο Γαλλικό κοινό, έγινε μέσα από το περιοδικό Tchak(πολυθεματικό), της Mon Journal, στο τεύχος Ιουλίου του 1968. Στο ίδιο αυτό τεύχος, εμφανίζεται και ένας ακόμη γνώριμος στους Έλληνες αναγνώστες χαρακτήρας, ο Ροκ ο Αόρατος, για τον οποίο όμως θα μιλήσουμε προσεχώς. Ο Τόμ δεν έμεινε για παραπάνω από τρία χρόνια μέχρι το 1972, οπότε και αντικαταστάθηκε από τον Tico του Benito Jacovitti. Ο δημιουργός του Τόμ Παταπόμ, είναι μια από τις πλέον σημαντικές μορφές παγκοσμίως, στον χώρο των κόμικς. Ξεκίνησε το 1947 σαν βοηθός της Lisa Buffolente(θρυλική μορφή των Ιταλικών κόμικς, που μεταξύ άλλων σχεδίασε και τον Ρίνγκο Τέλερ, που διαβάσαμε στον μικρού σχήματος Μπλέκ), για να συνεχίσει με τον πατέρα Bonelli στο γουέστερν κόμικς Plutos, αλλά και με τον Mario Uggeri στον Red Carson. Έκανε τα σενάρια των Pecos Bill και Oklahoma, του Guido Martina(το Οκλαχόμα το διαβάσαμε στο Βέλος του κ. Τερζόπουλου), για να αναχωρήσει προς Γαλλία μεριά στα μέσα της δεκαετίας του`60 και συγκεκριμένα για την εκδοτική LUG. Για λογαριασμό της σχεδίασε και έγραψε τα σενάρια του Τόμ Παταπόμ, ενώ επιστρέφοντας στην Ιταλία το 1971, σχεδίασε ακόμη ένα θρυλικό κόμικς, που διαβάσαμε και στην χώρα μας, το Johnny Logan! Αντιλαμβάνεστε ότι έχουμε να κάνουμε με έναν εκ των κορυφαίων Ευρωπαίων δημιουργών, με ένα βιογραφικό που χρειάζεται πολλές σελίδες για να καταγραφεί! Πέραν όλων όμως, αυτό που αποτελεί αξιοθαύμαστο στην περίπτωση του Lionel Cimpellin, είναι η ικανότητα του να αλλάζει φόρμες και γραμμές σχεδίασης, να περνά από το ένα είδος κόμικς στο άλλο και να μπορεί συγχρόνως να σχεδιάζει αλλά και να γράφει σενάρια! Πολυτάλαντος και χαρισματικός, ο δημιουργός αυτός θα μας απασχολήσει και σε άλλα παρόμοια πορτρέτα κόμικς χαρακτήρων στο μέλλον. Έχουμε αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς με τον κ. Cimpellin!

Γιώργος Κοσκινάς

Οι εσωτερικές σελίδες της Ελληνικής έκδοσης, είναι από το αρχείο του συντάκτη. Τα εξώφυλλα και οι εσωτερικές σελίδες της Γαλλικής έκδοσης, είναι από το εξαιρετικό και με μεράκι φτιαγμένο, υπέροχο blog

http://leblogdedk.over-blog.com/

Μέρος των βιογραφικών στοιχείων αντλήθηκε από το κορυφαίο στο είδος του και must για κάθε φίλο των κόμικς

http://www.lambiek.net/

Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.