ΤΑ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΑ ΤΟΥ «ΓΚΟΛ»

Πολύ όμορφα τα οπισθόφυλλα του περιοδικού «Γκολ», του κ. Δεληγιώργη, τόσο στην πρώτη(μεγάλο σχήμα), όσο και στην δεύτερη(μικρό), περίοδο έκδοσης. Ένα ακόμη περιοδικό που κυκλοφόρησε με ποδοσφαιρικά κόμικς(όπως και ο Φίλαθλος), προερχόμενα από Άγγλους δημιουργούς, κυρίως. Κι εδώ εκκρεμεί παρουσίαση, οπότε θα μείνουμε σ`αυτή την ανάρτηση, μόνο στα οπισθόφυλλα, σαν ξεχωριστό σημείο αναφοράς.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, όπως βλέπετε από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα, που επισυνάπτουμε, κυριάρχησαν τα σήματα των Ελληνικών και Αγγλικών ποδοσφαιρικών ομάδων. Ομάδες, που δεν έχουν πια εκείνη την αίγλη και την αναγνώριση των αντιπάλων και της φίλαθλης κοινής παραδοχής. Χάθηκαν από το προσκήνιο. Οπότε, οι «παλιοί» που θα βλέπουν αυτά τα σήματα, θα κουνάτε σίγουρα το κεφάλι με νόημα… Προσέξτε και τον ποδοσφαιριστή που εικονίζεται στο σήμα του Φωστήρα… Σας θυμίζει κάτι;… Εκτός των ποδοσφαιρικών σημάτων όμως, υπήρχαν και χαρτοκοπτικές, αλλά και φάσεις από ποδοσφαιρικούς αγώνες(θα τους συναντήσουμε και στα Κράνος – Τανκς – Ταρζάν).

Αν θέλετε δείτε περισσότερα σήματα και οπισθόφυλλα γενικότερα, από αυτή την έκδοση, σας περιμένει μια σχετική κατηγορία. Κι εδώ, θα προστίθενται σταδιακά περισσότερα.

Στάρχοκ

Τον 26^ο αιώνα, η αχανής Γήινη Αυτοκρατορία βρίσκεται σε κατάρρευση, και πολλά από τα αστρικά της συστήματα έχουν περιπέσει σε βαρβαρότητα και παρακμή.

 

Η εξωγήινη φυλή των Κρελ (Krell), που διαρκώς λεηλατεί με πειρατικά σκάφη την Αυτοκρατορία και χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση καταλαμβάνει περιοχές για λογαριασμό της, είναι ένα ακόμα πρόβλημα, που επιδεινώνει δραματικά την ήδη δύσκολη κατάσταση.

 

Σε αυτόν τον χαώδη μελλοντικό κόσμο, ένας γήινος, ο Σολ Ριν (Sol Rynn), ταξιδεύει στο γαλαξία και εκτελεί χρέη τηρητή τάξης και ασφάλειας με τη δύναμη των όπλων, αλλά μόνο για όσους ζητήσουν τη βοήθειά του, κι εκείνος θεωρήσει ότι ο σκοπός τους είναι σύμφωνος με το δίκαιο.

 

Αν ο αγώνας σας είναι δίκαιος, αλλά οι πιθανότητες είναι εναντίον σας, χρησιμοποιήστε με!

Είναι το σύνθημα του Ριν, που οδηγεί πάντα σε μεγάλες περιπέτειες.

Πολύ σύντομα, στο διαστημικό κόσμο, ο Σολ Ριν γίνεται γνωστός με το όνομα Στάρχοκ (Starhawk).

 

Τα όπλα το,υ για την αποστολή που επέλεξε, είναι το υπερσύγχρονο διαστημόπλοιό του και ο πολύτιμος βοηθός του (και ο μόνος αξιόπιστος σύμμαχος) το ρομπότ του, ο Ντρόιντ (Droid), με τα περίφημα σχόλιά του για την ακατανόητη ανθρώπινη φύση και νόηση.

 

Αυτή είναι η πλοκή του κόμικ, στις πρώτες κιόλας σελίδες του οποίου βλέπουμε τον πρωταγωνιστή να έχει ήδη στην κατοχή του το διαστημόπλοιο Σπέης Ράιντερ (Space Rider), το ρομπότ Ντρόιντ, αλλά και έναν σκοπό ήδη καθορισμένο.

Η ιστορία του Starhawk εκδόθηκε από τις επιχειρήσεις D.C. Thomson και φιλοξενήθηκε στα περιοδικά:

«The Crunch»  (1979-1980 και στα τεύχη 35 εώς 54),

το οποίο συνενώθηκε με το Hotspur σε:

«Hotspur and Crunch» (1980 –με καινούρια αρίθμηση από το νούμερο 1059– και οι ιστορίες του Στάρχοκ να φιλοξενούνται από το τεύχος 1059 εώς 1071),

για να ονομαστεί στη συνέχεια το περιοδικό καθαρά σε:

«Hotspur» (1980-1981 με το Στάρχοκ να φιλοξενείται από το τεύχος 1093 εώς 1110),

 

το οποίο μετά θα συνενωθεί με το Victor σε:

«Victor and Hotspur» (1981, –με αρίθμηση από το νούμερο 1042– και το Στάρχοκ να παρουσιάζεται στα τεύχη 1042 έως 1046)

το οποίο θα συνενωθεί με το περιοδικό Buddy (αυτό εκδίδεται ήδη από το 1981) στο περιοδικό:

«Buddy» (1982 και το Σταρχοκ να παρουσιάζεται στα τεύχη 77 έως 96)

 

και έπειτα να πάρει την σκυτάλη το:

«Spike» (1983-1984 και το Στάρχοκ να υπάρχει στα τεύχη 1 εώς 67),

μέχρι και αυτό το περιοδικό να συνενωθεί με το περιοδικό “Champ”, για να σταματήσει οριστικά το Starhawk τις μετακομίσεις του στα εβδομαδιαία περιοδικά και να σταθεροποιηθεί για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα (1986,1987,1988) στο:

«Starblazer«.

Σε όλες αυτές τις αλλαγές τίτλων, το Starhawk δεν κατείχε πρωταγωνιστικής σημασίας ιστορία για το περιοδικό, παρά μόνο στο «Starblazer», όπου του δόθηκε πολύ μεγάλη βαρύτητα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

Να αναφέρουμε ότι το Στάρχοκ (σύμφωνα με τα τωρινά στοιχεία και μακάρι να προκύψουν κι άλλα στο μέλλον) είχε συμμετοχή και –τουλάχιστον– στα  «Hotspur Annuals» (1984,1985,1988), αλλά και ένα πέρασμα από το «Victor» στο τεύχος 1441 τον Οκτώβριο του 1988, όπου ήταν και η τελευταία εμφάνιση του περιπετειώδους διαστημικού διδύμου στον αγώνα προστασίας των αδυνάμων και της απονομής δικαίου.

Οι Ελληνικές εκδόσεις παρακολούθησαν από σχετικά νωρίς την πορεία του Starhawk, το οποίο βρέθηκε να φιλοξενείται από το περιοδικά Αγόρι

 και στη συνέχεια από το Μπλεκ.

Μάλιστα, το Μπλεκ του 1986 παρουσίασε και τις ιστορίες του Στάρχοκ από την εποχή του περιοδικού Buddy, όπου ο πρωταγωνιστής Σολ Ριν είναι ακόμα έφηβος, και το κόμικ έχει τον τίτλο «Young Starhawk» και πρόκειται για ένα πρίκουελ που δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα όπως: γιατί ο Ριν πήρε το παρατσούκλι Στάρχοκ, γιατί επέλεξε αυτόν τον σκοπό στη ζωή του, πώς συνάντησε το ρομπότ Ντρόιντ, πού βρήκε το σκάφος Σπέις Ράιντερ και άλλα ακόμα.

Ένα μόνο δεν καθορίζεται πουθενά από τους δημιουργούς του κόμικ: ποιοι ακριβώς είναι οι Κρελ, από πού ήρθαν και τι θέλουν να επιτύχουν.

(Λέτε να το επιχειρήσουν κάποια στιγμή με νέα επεισόδια; )

Και μιλώντας για δημιουργούς να αναφέρουμε:

Στην σκιτσογράφηση τους: Ian Kennedy, Isidore Mones, Mike White, Terry Patrick, Alan Willow (συνέντευξή του στο: http://www.technodelic.pwp.blueyonder.co.uk/Interviews/AlanWillow.htm), Enrique Alcatena, Tonny O’ Donnell (συνέντευξή του στο: http://www.garenewing.co.uk/home/writing/tony.php), Steve Holland (προσωπικό Blog με τις δουλειές του και προτάσεις για κόμικ και όχι μόνο στο: http://bearalley.blogspot.gr/, όπως και http://astore.amazon.co.uk/beaall-21), Jaimie Ortiz.

Στο σενάριο τους: David Taylor (κυρίως), Alan C Hemus, M. Wild.

Βλέπε και Links:

http://starhawkcrunch.tripod.com/id81.html

http://starhawkcrunch.tripod.com/id94.html

http://starhawkcrunch.tripod.com/id101.html

http://starhawkcrunch.tripod.com/id95.html

http://starhawkcrunch.tripod.com/id99.html

Velle(Βασίλης Μαρκουίζος)

Ο “Katanga Joe”- στο Ταρζάν της Πηδάλιο Πρες

Ακόμη ένας Ισπανός δημιουργός, που έκανε καριέρα και εκτός των συνόρων της χώρας του, εμφανίστηκε σε Ελληνικό εικονογραφημένο. Ήταν 1970, όταν ο κ. Δραγούνης και η Πηδάλιο Πρες, έφεραν στην Γαλλική εκδοχή του Ταρζάν(Zembla), τον Katanga Joe, μετονομάζοντας τον σε Σαφάρι, από τον τίτλο του ομώνυμου Γαλλικού περιοδικού της LUG, η οποία δημοσίευε τις ιστορίες του. Στην Ισπανία, αρχικά κυκλοφόρησε σαν “La Cuadrilla”, ενώ λίγους μήνες μετά, πήρε το όνομα “Safari” και γνώρισε σχετική επιτυχία. Στην Γαλλία, όπως είπαμε και πιο πάνω, μπήκε στο περιοδικό “Safari”, μαζί με άλλους ήρωες, όχι απαραίτητα σε περιπέτειες ζούγκλας. Ξεκίνησε να τυπώνεται το 1967, στα περιοδικά της Mon Journal. Συνολικά κυκλοφόρησε 169 τεύχη, μέχρι το 1987, οπότε και σταμάτησε η έκδοση του.

Στην χώρα μας δημοσιεύτηκαν αρκετές περιπέτειες των τεσσάρων μικρών αστυνόμων της Αφρικάνικης ζούγκλας. Με χιούμορ, αλλά και αρκετή δράση, κράτησε ικανοποιημένους και τους Έλληνες αναγνώστες, για αρκετά μεγάλο διάστημα. Βέβαια, από ένα σημείο κι έπειτα, οι ιστορίες επαναλαμβάνονταν και έμπαιναν σε ανύποπτο χρονικό διάστημα, στα τεύχη του Ταρζάν εκείνου. Εναλλάσσονταν με τον Λοχία Πόλκ, τους 4 Άσσους, τον Αόρατο, τον Κάπτεν Μπλέηκ και τους υπόλοιπους συμπληρωματικούς ήρωες, εκείνης της έκδοσης κόμικς.

Ο δημιουργός του ήταν ο Ισπανός σεναριογράφος και σχεδιαστής Claudio Tinoco. Ο Tinoco ξεκίνησε την καριέρα του την δεκαετία του`40, στην Βαλένθια. Η αναγνώριση για την δουλειά του, ήρθε όταν, στο διάστημα 1960 – 1965, ανέλαβε τα σενάρια και μέρος της εικονογράφησης, του “El Capitan Trueno”, ενός κόμικς – θρύλου στην Ισπανία. Θυμίζω, ότι ο κ. Δεληγιώργης, εξέδωσε το περιοδικό και στην χώρα μας. Στην δεκαετία του`70, συνεργάστηκε με πολλές Γαλλικές εταιρείες και, από το 1980 μέχρι το τέλος της καριέρας του(πέθανε το 1993), επιμελούνταν καρτούν χαρακτήρες, με το ψευδώνυμο Tino.

Περισσότερες πληροφορίες για τον Ισπανό καλλιτέχνη θα βρείτε στο παρακάτω link.

http://lambiek.net/artists/t/terenghi_antonio.htm

Πληροφορίες για την Γαλλική έκδοση μπορείτε να αντλήσετε από τις παρακάτω διευθύνσεις.

http://www.bd-pf.fr/index.php?cPath=2879_2885_2886

http://www.pimpf.org/mjm/articles/safari/safari.html

Αντίστοιχα, πληροφορίες για την Ισπανική έκδοση βρίσκονται πιο κάτω.

http://www.tebeosfera.com/obras/numeros/safari_imde_1966_74.html

http://keyesmivida.blogspot.com/2009/09/mark-trail-nos-cuenta.html

Από τις πιο πάνω σελίδες, αντλήσαμε φωτογραφίες από τις εκδόσεις του εξωτερικού. Οι βινιέτες της Ελληνικής έκδοσης, είναι από το προσωπικό αρχείο του συντάκτη.

Για το Comics Trades 2012 – 2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Όλα τα παρόμοιου τύπου άρθρα μπορείτε να τα βρίσκετε συγκεντρωμένα εδώ.

Rogue Trooper – Η επιστημονική φαντασία στα πολεμικά (του Velle)

Νέα Γη.
Κάποτε ένας υγιής πλανήτης με ιδανικές συνθήκες συντήρησης και ανάπτυξης ζωής. Ένας πλανήτης που η ανθρωπότητα θα μπορούσε να κατοικήσει ανά πάσα στιγμή και να εξασφαλίσει τη βεβαιότητα της επιβίωσής της άσχετα από την παλιά Γη.
Όμως δε συμβαίνει ποτέ κάτι τέτοιο.

Το ανθρώπινο είδος, χωρισμένο σε Βόρειους και Νότιους, αποφασίζει να λύσει τις όποιες διαφορές του εκεί και πολύ σύντομα αυτός ο παρθένος παράδεισος μετατρέπεται σε ένα εφιαλτικό πεδίο μάχης με αέρα απόλυτα τοξικό από τα χημικά/βιολογικά όπλα, και νερό μολυσμένο σε σημείο που μερικές φορές λιώνει τις στολές των στρατιωτών.
Οι δύο αντίπαλες διοικήσεις στέλνουν διαρκώς στρατό, εφόδια και ολοένα φονικότερα όπλα μέσα από μαύρες τρύπες του γαλαξία μας και η μάχη παραμένει λυσσαλέα, απάνθρωπη και αμφίρροπη για καιρό.

Ο θάνατος είναι πολύ εύκολος σε εκείνα τα μέρη και οι απώλειες κι απ΄τις δύο πλευρές τεράστιες. Ακόμα και τυχαία γεγονότα, όπως λίγο να χαλάσει ο εξαερισμός στο κράνος της μονωμένης στολής ή λίγο αυτή να σκιστεί κάπου, μπορούν να επιφέρουν βασανιστικό θάνατο.

Με αφορμή ίσως τη συγκεκριμένη λεπτομέρεια, που αποκαλύπτει εύκολα πόσο ευάλωτη είναι η ανθρώπινη ζωή στις τόσο αντίξοες συνθήκες που επικρατούν πια στη Νέα Γη, η διοίκηση των Νοτίων φαίνεται να έχει απαιτήσει να αλλάξουν τα δεδομένα της αναμέτρησης και να δημιουργηθεί ένα διαφορετικό όπλο που θα επιτρέψει να αποκτηθεί πλεονέκτημα πάνω στο ίδιο το φονικό το περιβάλλον του πλανήτη και κατ’ επέκταση στις πολεμικές ισορροπίες.
Η ιδέα που προτείνουν οι επιστήμονες είναι ιδιοφυής, ωστόσο απαιτεί χρόνο για την υλοποίηση.
Η διοίκηση αποφασίζει να τον διαθέσει και στο είκοστο έτος του μάταιου πολέμου το ριζοσπαστικό όπλο είναι πια έτοιμο και πλήρως αναπτυγμένο: Μία γενιά πεζικάριων-επίτευγμα της γενετικής (Genetic Infantry men ή GI’s στην στρατιωτική τους αργκό).

Μπορούν να αναπνέουν το θανατηφόρο αέρα και να πίνουν το τοξικό νερό. Είναι απρόσβλητοι σε κάθε γνωστό ιό και πιθανή μετάλλαξή του. Το μπλε δέρμα τους είναι τόσο σκληρό που είναι πολύ δύσκολο να τρυπηθεί. Τα αντανακλαστικά τους, όπως και η μυική τους δύναμη,  είναι κατά πολύ ανώτερα από τα ανθρώπινα και η μακρόχρονη στρατιωτική εκπαίδευση τούς έχει μεταμορφώσει σε σχεδόν υπεράνθρωπες πολεμικές μηχανές.

Είναι τόσο σημαντικό το νέο ‘’εργαλείο’’ των Νοτίων που στον εγκέφαλo των πεζικάριων οι γενετιστές έχουν εγκατεστημένο ένα τσιπ πρωτεϊνών που καταγράφει την χαρτογράφηση των εγκεφαλικών νευρώνων, τις ικανότητες, τις εμπειρίες και την προσωπικότητα τους. Αν ένας GI πεθάνει, μπορεί κάποιος σε εξήντα δευτερόλεπτα να ‘’αποσύρει’’ το τσιπ και να το τοποθετήσει σε ηλεκτρονική θυρίδα αποθήκευσης, όπου η προσωπικότητα του νεκρού παραμένει ενεργή και μάλιστα διατηρεί την ικανότητα σκέψης, ομιλίας, συναίσθησης, αισθητηριακής αντίληψης του περιβάλλοντος, ακόμα και περαιτέρω ωρίμανσης μέσα από νέες εμπειρίες.

Από εκεί και μετά απλώς απαιτείται ένα νέο σώμα (κάτι που λίγο πριν να έρθει η ώρα της ενηλικίωσης των πρώτων πεζικάριων, οι Νότιοι φαίνεται να έχουν επιτύχει με μια μέθοδο επιτάχυνσης ανάπτυξης σωμάτων οποιαδήποτε στιγμή τα χρειαστούν).
Οι Νότιοι επίσης, μαζί με όλα αυτά τα πλεονεκτήματα, φροντίζουν να δώσουν στην επίλεκτη πολεμική μονάδα τους και τον πιο προηγμένο εξοπλισμό που διαθέτουν, στον οποίο υπάρχουν και ενσωματωμένες θυρίδες αποθήκευσης τσιπς, ώστε ο ζωντανός πεζικάριος να ‘’συλλέγει’’ στη μάχη τους πεσόντες συμπολεμιστές του.

Με αυτές λοιπόν τις προδιαγραφές οι Νότιοι θεωρούν ότι οι εχθροί θα αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα στο κοντινό μέλλον από το πρωτοποριακό ζωντανό όπλο τους…
Οι Gi’s όμως, με το που προσεδαφίζονται στο Κουάρτζ για την πρώτη τους επιχείρηση, πέφτουν σε ενέδρα εξαιτίας της προδοσίας ενός Νοτίου Στρατηγού και εξολοθρεύονται όλοι εκτός από έναν, ο οποίος γλυτώνει και μάλιστα σώζει τα τσιπάκια από τρεις φίλους του τα οποία εγκαθιστά αμέσως στις θυρίδες του εξοπλισμού του.

Μετά όμως από την απομάκρυνση από το πεδίο μάχης, ο γαλάζιος πολεμιστής δεν γυρίζει στη στρατιωτική διοίκηση, τη Milli-Com, αλλά ανεξαρτητοποιείται.

Πολύ σύντομα Βόρειοι και Νότιοι στρατιώτες βαφτίζουν αυτόν τον εξωτικό λιποτάκτη Rogue Trooper.
Ο Rogue κινείται από τότε στις στρατιωτικές ζώνες της Nu-Earth προσπαθώντας να συλλέξει πληροφορίες για τον προδότη (υπεύθυνο της Σφαγής του Κουάρτζ) και να πάρει εκδίκηση. Ταυτόχρονα βοηθάει τους Νότιους στις μάχες τους, αλλά και όποιον άλλον αξίζει βοήθεια σύμφωνα με τον κώδικα τιμής του.

Μαζί του παρέα και οι τρεις ‘’ψηφιακοί’’ πλέον  φίλοι του: Ο Bagman στη θυρίδα του στρατιωτικού σακιδίου, ο Helm ,στη θυρίδα του κράνους, και ο Gunnar στη θυρίδα του πολυβόλου.
Οι ικανότητες του Rogue, μαζί με την απόλυτη τεχνική υποστήριξη των φίλων του που διαχειρίζονται την υψηλή τεχνολογία του οπλισμού, γεννούν έναν θρύλο καθώς κι έναν σημαντικό παράγοντα ώστε να γείρει τελικά η πολεμική πλάστιγα υπέρ των Νοτίων.

Αυτά περίπου μας παρουσιάζουν στην πρώτη περίοδο του Rogue Trooper ( που φιλοξενείται από το Βρεττανικό περιοδικό 2000AD) ο σεναριογράφος Gerry Finlay Day, ο σκιτσογράφος Dave Gibbons, ο υπεύθυνος για το lettering Bill Nuttall, αλλά και οι ανα διαστήματα ‘’αντικαταστάτες’’ τους στους τρεις αυτούς τομείς του κόμικ και συγκεκριμένα:
Στο σενάριο: ο Rogan (τεύχος 384),
Στην εικονογράφηση: ο Mike Dorey, Colin Wilson, Brett Ewins, Cam Kennedy, E. Bradbury, Boluda, T. Corring, Steve Dilon,
Και στο Lettering: ο Dave Gibbons, Bill Nuttall, Tony Jacob, Pete Knight, S.Potter, T.Frame.

Μερικά εξώφυλλα της πρώτης περιόδου (τεύχος 228 της 5ης Σεπτεμβρίου 1981 μέχρι το τεύχος 388 της 22ας  Οκτωβρίου 1984):

Το τραγούδι του GI:

(Φανταστείτε το μελοποιημένο από οποιοδήποτε συγκρότημα ή καλλιτέχνη της αρεσκείας σας).

Ο Rogue γίνεται γνωστός στην Ελλάδα μέσα από τις σελίδες του Αγοριού στις αρχές του ‘90 με το όνομα ‘’ο Ανυπότακτος’’:
(Αν υπάρχει καμία φωτογραφία με τεύχος της εποχής εκείνης, όπου είναι μέσα και ο Ανυπότακτος, καλή θα είναι. Δυστυχώς δεν βρίσκω στο internet).

Το 2006 ο Ανυπότακτος εμφανίζεται και σαν παιχνίδι στο Xbox με τίτλο -τι άλλο- Rogue Trooper:

Το trailer προώθησης εδώ:

http://www.youtube.com/watch?v=K6WdphAGBVg

20000 ΛΕΥΓΕΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ – «ΤΡΟΥΕΝΟ» ΤΕΥΧΟΣ 118

Όπως είχαμε αναφερθεί στο προηγούμενο άρθρο, για τις εικονογραφήσεις του βιβλίου του Ιουλίου Βερν, 20000 Λεύγες κάτω από την Θάλασσα, μια από αυτές συμπεριλήφθηκε στο περιοδικό «Τρουένο», του κ. Δεληγιώργη. Το δεκαπενθήμερο αυτό περιοδικό, φιλοξένησε και τις 22 συνολικά σελίδες της ιστορίας, τις οποίες «έκοψε» σε δύο τμήματα, στο ίδιο τεύχος. Το τεύχος ήταν το υπ` αριθμόν 118(1^η Νοεμβρίου 1985 – δραχμές 35), ενώ η ιστορία άρχισε να δημοσιεύεται στην σελίδα 4, μέχρι την 13 και από εκεί από την 87 μέχρι την 98. Αυτό που παρατηρούμε, είναι μια εκδοχή της γνωστής σε όλους ιστορίας, με όμορφο και ρεαλιστικό σκίτσο, αλλά κάπως περιληπτική. Είναι αλήθεια ότι ίσως να φανεί στα μάτια σας κάπως απότομη σαν εισαγωγή, ενώ και η ολοκλήρωση της αφήνει επίσης ερωτηματικά. Θα μπορούσε εικάζω, να είναι τμήμα της ιστορίας, που προφανώς ήρθε από την συνεργασία του Έλληνα εκδότη με την Βρετανική 2000 AD, κι όχι ολόκληρη.

Δηλαδή να έχει υποστεί μοντάζ στην εδώ δημοσίευση της. Απ` την άλλη, ίσως και απλά να ήταν μια σύντομη μεταφορά στο χαρτί με εικόνα, του βιβλίου του διάσημου Γάλλου συγγραφέα. Δυστυχώς, δεν μπορώ να σας διαφωτίσω στο τι συνέβη απ` τα δύο, κι έτσι θα μείνουμε προς στιγμή με κάποια ερωτηματικά, που δεν περιορίζονται μόνον σε αυτό που διαβάσατε πριν λίγο, αλλά έχουν να κάνουν και με τους δημιουργούς, όπως και με τα στοιχεία που αφορούν στην πρώτη της δημοσίευση στο εξωτερικό. Όλα αυτά, ελπίζω η έρευνα να τα φωτίσει στην συνέχεια, οπότε και να επανέλθω με νέο σχετικό άρθρο.

Μπορείτε να διαβάσετε on line την ιστορία αυτή, με ένα απλό κλικ στο πιο κάτω εικονίδιο, σε μια συνεργασία με το Time Bandits.

http://thetimebandits.wordpress.com/