Zorro`s secret passage

Πολύ ωραία περίπτωση κι αυτή, που έχει εκείνο το κουβάρι μυστηρίου, το οποίο αγαπάμε να ξετυλίγουμε, στο Comics Trades! Αφορά στον μασκοφόρο εκδικητή της αδικίας και υπερασπιστή των φτωχών, με το ξίφος και την μάσκα, αλλά και στο χαρακτηριστικό σημάδι του. Ο δον Ντιέγκο ντε λα Βέγκα ή, αλλιώς, Ζορρό, μπαίνει στο κόμικς-μικροσκόπιο μας, σε μια αναζήτηση στοιχείων για τις εκδοτικές του περιπέτειες εν Ελλάδι, σε μια συνεργασία των συντακτών Κriton & Corto. Η έρευνα ξεκίνησε με σκοπό, να ταυτοποιηθεί η ιστορία «Το πέρασμα του Ζορρό», που δημοσιεύτηκε στο «περιοδικό του Μίκυ Μάους» από τις εκδόσεις Ατλαντίς, το 1961. Όπως πάντα σ` αυτές τις περιπτώσεις, από αλλού ξεκινάμε και αλλού καταλήγουμε φυσικά, όμως έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και οι ενδιάμεσοι σταθμοί μας! Ιδού λοιπόν, αυτό το ταξιδάκι στον χρόνο.

Το 1957 βρίσκει τον ηθοποιό Guy Williams, να υποδύεται, πολύ επιτυχημένα, τον Μεξικανό ευγενή, γνωστότερο και σαν Ζορρό, αγαπημένο πολλών παιδιών κάθε ηλικίας, Αναφερόμαστε, βέβαια, στην τηλεοπτική εκδοχή, που φέρει την σφραγίδα τής Walt Disney. Η σειρά έκανε 2 σεζόν, στο κανάλι του ABC. Πιο κάτω, μπορείτε να διαβάσετε πολλά πληροφοριακά στοιχεία για τους συντελεστές της και όχι μόνο.

http://en.wikipedia.org/wiki/Zorro_%281957_TV_series%29

Λιτή και περιεκτική παρουσίαση και αξιολόγηση της κασετίνας, με τα επεισόδια της πρώτης σεζόν, θα βρείτε στον πιο κάτω σύνδεσμο.

http://www.imdb.com/title/tt0755181/

Χωρίς εικόνα, δεν γίνεται να σας αφήσουμε! Δείτε λιγάκι από το επεισόδιο, για το οποίο μιλάμε, και που στάθηκε αφορμή για αυτό το άρθρο.

Το «Πέρασμα του Ζορρό» (Zorro`s Secret Passage) ήταν το επεισόδιο υπ` αριθμόν 2 της πρώτης σεζόν. Στη μεταφορά του σε κόμικς, σχεδιαστής ήταν ο σπουδαίος Αμερικανός Alex Toth. Κλικάρετε το όνομα του ή τον πιο κάτω σύνδεσμο και μαθαίνετε πολλά για το έργο του.

http://www.lambiek.net/artists/t/toth_a.htm

Η πρώτη του δημοσίευση έγινε στο τεύχος 882 τής σειράς Four Color Comics τής εταιρείας Dell, στα πλαίσια της επιμέρους σειράς “Walt Disney Presents”, τον Φεβρουάριο του 1958. Επίσης, κυκλοφόρησε και στο τεύχος Zorro #1, με κωδικό 10169-681 της σειράς Four Color Comics, της εταιρείας Gold Key. Στοιχεία για σχεδόν όλα τα τεύχη, που κυκλοφόρησαν κάτω από την ετικέτα της Gold Key, από την συγκεκριμένη σειρά, θα βρείτε στους  παρακάτω συνδέσμους. Ο δεύτερος έχει πλήρη καταγραφή των ιστοριών.

http://www.billcotter.com/zorro/comics-1.htm

http://coa.inducks.org/story.php?c=W+OS++882-02

http://www.internationalhero.co.uk/z/zorro.htm

Για την σειρά Walt Disney presents, της Dell, απευθυνθείτε στον παρακάτω σύνδεσμο.

http://coa.inducks.org/issue.php?c=us/OS++882#02

Εδώ, με 15 δολάρια, το τεύχος της Gold Key (αν σταθείτε τυχεροί!), μπορεί να γίνει δικό σας.

http://www.ebay.com/itm/ws/eBayISAPI.dll?ViewItem&item=380478405362&item=380478405362&lgeo=1&vectorid=229466

Η ιστορία πέρασε από πολλές ανατυπώσεις, επιχρωματισμούς, τεχνικές επεξεργασίες και πολλές εκδοτικές εταιρείες. Κάποια στιγμή, που λέτε, έφτασε και στην Ελλάδα. Πού πως, πότε, για πόσο, γιατί, από ποιόν, μέχρι πότε και άλλα παρόμοια ερωτήματα, απαντώνται αμέσως τώρα! Η αρχή – που είναι πάντα το ήμισυ του παντός – έγινε το 1961, από τις εκδόσεις τών αδελφών Πεχλιβανίδη (Ατλαντίς), και το εγχείρημά τους, που ονομάστηκε «Το περιοδικό του Μίκυ Μάους», το οποίο αποτέλεσε τον προάγγελο μιας σημαντικότατης έκδοσης, αυτής του «Γέλιο & Χαρά». Στο τεύχος 14 λοιπόν, του «Περιοδικού του Μίκυ Μάους», ξεκίνησε η δημοσίευση σε συνέχειες 4–6  σελίδων η μια, της ιστορίας στην οποία αναφερόμαστε, με τίτλο «Το πέρασμα του Ζορρό». Στις εικόνες, που συνοδεύουν το παρόν άρθρο, και το οποίο αποτέλεσε αντικείμενο από κοινού συνεργασίας των συντακτών μας Kriton & Corto (το θυμίζω για να μην ξεχνιόμαστε!), μπορείτε να δείτε την ταυτοποίηση των αντίστοιχων σελίδων, τόσο της αμερικάνικης πρώτης έκδοσης, όσο και της ελληνικής.

Το 1973, τώρα, απ` ότι πληροφορούμαστε από τον πάντα πολύτιμο συνεργάτη μας http://coa.inducks.org/

και συγκεκριμένα στην παρακάτω σελίδα,

http://coa.inducks.org/issue.php?c=gr/ZOR+++1#c

ο εκδότης κ. Τερζόπουλος προχώρησε και σε μια άλλη κυκλοφορία, που περιελάμβανε ιστορίες τού Ζορρό, έτσι όπως συμπεριλήφθηκαν σε συνέχειες στα έντυπά του (Μεγάλο Μίκυ, Μίκυ Μάους), σε μια αυτόνομη έκδοση. Ήταν ένα πολύ όμορφο και δυσεύρετο πλέον άλμπουμ. Μάλιστα, ο κ. Τερζόπουλος κράτησε το αυθεντικό εξώφυλλο της Dell, του οποίου απλά άλλαξε το χρώμα σε κόκκινο. Η συγκεκριμένη ιστορία δεν συμπεριλήφθηκε σε καμία άλλη έκδοση, κανενός εκδότη, από όσους επένδυσαν στον μασκοφόρο εκδικητή, στην χώρα μας πάντοτε.

Έπειτα από την εξαιρετική κίνηση του Βαγγέλη Σαίτη, τον οποίο και ευχαριστούμε θερμά, είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας παραθέσουμε και υλικό από την έκδοση του κ. Τερζόπουλου, του 1973. Τελικά, η συνεργασία αυτή την φορά ήταν μεταξύ τριών εξ υμών!

 Επιμέλεια – έρευνα – παρουσίαση: Συντάκτες Kriton & corto

Ευχαριστούμε τον Βαγγέλη Σαίτη, για την ευγενική και πολύτιμη προσφορά του, όσων αφορά το υλικό της έκδοσης του κ. Τερζόπουλου(1973).

Περισσότερα άρθρα τέτοιου τύπου και έρευνα, μπορείτε να βρείτε εδώ.

Συνέντευξη με τον κ. Γιάννη Γουδετσίδη

Καθώς γυρίζουμε διαρκώς το χρόνο πίσω και σημαδεύουμε ημερομηνίες, σε σχέση πάντα με τα εικονογραφημένα και την πορεία τους, κοινή πολλές φορές μαζί μας, στον χρόνο, η άποψη των ίδιων των εκδοτών, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και αξία, ώστε να κατανοήσουμε και την δική τους οπτική. Αυτό φυσικά, μας βοηθάει να έχουμε ολοκληρωμένο το φάσμα των εκδόσεων κόμικς, ειδικά μάλιστα όταν έχουμε την δυνατότητα, να μιλάμε με ανθρώπους που εκτός των άλλων, ήταν και είναι και συλλέκτες κι αυτοί! Κάτι που δεν συναντάμε συχνά, είναι αλήθεια, ειδικά στην χώρα μας. Σήμερα, σε έναν κύκλο συνεντεύξεων που έχουμε ανοίξει προ 3ετίας, φιλοξενούμε στο Comics Trades έναν Έλληνα εκδότη και συλλέκτη, τον κ. Γιάννη Γουδετζίδη.

CT – Κ. Γουδετζίδη, καλή σας μέρα. Σας ευχαριστούμε κατ` αρχάς, που δεχτήκατε να μιλήσετε μαζί μας, για ένα τόσο ευρύ φάσμα, που ξεκινάει με την συλλογή κόμικς και καταλήγει – στην δική σας περίπτωση – στην έκδοση. Πως σκεφτήκατε αλήθεια, να προχωρήσετε σε μια τέτοια κίνηση και ποια ήταν αυτή; Δώστε μας μερικά στοιχεία.

Γ. Γ. –  Ήμουν αναγνώστης κόμικς από μικρός. Είχα μεγάλη συλλογή και τα θυμήθηκα ξανά πριν από 8 χρόνια περίπου, χάρη κυρίως στο διαδίκτυο. Είδα μια παλιά, ξένη έκδοση του Toth και την αγόρασα. Μετά πήρα και το DVD, με τα έγχρωμα και τα ασπρόμαυρα σκίτσα. Έτσι είπα να τον εκδώσω κι εδώ. Υπήρχε δηλαδή αγάπη για τον ήρωα αυτό, αλλά και για τα κόμικς γενικότερα. Τα «Κλασσικά Κόμικς», όπως είπα να ονομάσω αυτή τη σειρά, γιατί σκόπευα να κάνω κι άλλα, ήταν δύο τόμοι. Βγήκαν το 2004, Δεκέμβρη και ήταν με τον Ζορρό, σε σκίτσα του Toth, από την εποχή που δημιουργούσε για τον Ντίσνεϋ, στην δεκαετία του`60.  Πολύ επιτυχημένα στην Αμερική. Ήταν πολύ προσεγμένοι. Εφάμιλλοι των ξένων εκδόσεων. Τους είχα στείλει στην Αμερική εταιρεία, απ` όπου είχα πάρει τα δικαιώματα, για να πάρω την τελική έγκριση τους και μου είχαν πει πολύ καλά σχόλια. Τους είχαν χαρακτηρίσει τέλειους, σαν σχεδιασμό και εκτύπωση. Είχα μεράκι. Ήμουν χρόνια συλλέκτης, όταν θέλησα να μπω στον χώρο της έκδοσης. Αλλά έγιναν πολλά… Δεν υπήρξε σωστή αντιμετώπιση από τα δύο πρακτορεία διανομής («Άργος» – «Ευρώπη»), με αποτέλεσμα να μπαίνω στα κατά τόπους πρακτορεία και να βλέπω στοίβες από τους τόμους του Ζορρό… Το λάθος δεν ήταν μόνο αυτό. Έβγαλα πολλά αντίτυπα. Αν αντί για 4-5.000, έβγαζα λιγότερα, θα είχα ίσως καλύτερα αποτελέσματα. Συνολικά έδωσα 1.500 αντίτυπα, οπότε είμαι ευχαριστημένος από την αντιμετώπιση της κόμικς κοινότητας στην Ελλάδα. Έπειτα, εκείνα τα χρόνια η αγορά είχε ήδη αλλάξει. Αυτές οι εκδόσεις απευθύνονταν σε μεγάλους ηλικιακά αναγνώστες και δεν ήταν πολλοί αυτοί, που συνέχιζαν να διαβάζουν κόμικς. Δύσκολα και τα χρόνια οικονομικά…

 

CT – Τελικά, η πραγματικότητα στη χώρα μας, αποτρέπει κάποιον να προχωρήσει σε έκδοση κόμικς; Κι αν ναι, γιατί;

Γ. Γ. – Η εποχή των κόμικς πέρασε πια. Τώρα έχουμε την εποχή της κίνησης της εικόνας και της ταχύτητας. Διαδίκτυο, κινηματογράφος… Το έντυπο ξεπεράστηκε πλέον. Έπειτα, η αγορά της χώρας μας είναι πολύ μικρή. Σε όσους άρεσαν τα κόμικς, εκείνα τα παλιότερα, είναι σήμερα μεγάλοι σε ηλικία και δεν ενδιαφέρονται. Οι νέοι πάνε στην ταχύτητα και σε άλλες ασχολίες. Αν θέλεις να βγάλεις κάτι τώρα, πρέπει ας πούμε να είναι μια συλλεκτική έκδοση, σε προσεγμένα άλμπουμ και όχι τεύχη και σε αριθμημένα αντίτυπα. Όχι πάνω από 500, γιατί κινδυνεύεις να μπεις μέσα. Θα είναι αποτυχία, σίγουρα.

CT – Πιστεύετε, ότι αυτό που μας κάνει να διαφέρουμε, σε σχέση με τους υπόλοιπους Ευρωπαϊκούς οίκους, είναι ότι απλά εκείνοι υπερτερούν πληθυσμιακά, απέναντι μας,  έχουν μεγαλύτερη παράδοση στο χώρο, ή προμοτάρουν καλύτερα τις δουλειές τους;

Γ. Γ. Κατά το 90% είναι ότι υπερτερούν πληθυσμιακά και κατά 10% έχουν καλύτερη οργάνωση και προώθηση της δουλειάς τους.

CT – Του πάει του Έλληνα το κόμικς, σαν αναγνώστη;

Γ. Γ. Ναι. Γιατί όχι; Είναι στην ιδιοσυγκρασία του. Του πάει. Όμως υπάρχουν πλέον προβλήματα τώρα, επιβίωσης. Δεν μπορεί να έχει το νου του ξεκούραστο και να χαλαρώσει, ούτε του περισσεύουν και χρήματα, για να αγοράσει κόμικς.

CT – Η σημερινή κατάσταση, όπου τα κόμικς περιπτέρου, όπως τα λέγαμε κάποτε, έχουν σχεδόν εξαφανιστεί, που νομίζετε ότι οφείλεται;

Γ. Γ. Όσοι διάβαζαν εκείνα τα εικονογραφημένα, που ήταν πάρα πολλά κάποτε, μεγάλωσαν. Άλλαξε και η εποχή. Το Μίκυ Μάους έμεινε ας πούμε, μέχρι σήμερα, γιατί συνέχισε η παράδοση. Πέρασε στην επόμενη γενιά και δεν έσπασε η διαδοχή θα λέγαμε, στους επόμενους αναγνώστες.

CT – Είναι αντιπροσωπευτική του ενδιαφέροντος των Ελλήνων αναγνωστών, η σημερινή εικόνα, στις κόμικς εκδόσεις μας;

Γ. Γ. Μάλλον. Αυτό δείχνει τουλάχιστον, το ίδιο το κοινό και η κατάσταση, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί. Κλείσανε και εκδοτικοί οίκοι και εφημερίδες. Όλοι πλέον πάνε σε ηλεκτρονική μορφή λόγου. Είτε γραπτού, είτε σκίτσων και περιοδικών. Είναι τα σημάδια των καιρών μας.

CT – Με ποιό τρόπο και κάτω υπό ποιες συνθήκες, θα μπορούσε να κυκλοφορήσει ένα νέο κόμικς στις μέρες μας, στην Ελλάδα; Και με τι περιεχόμενο; Απευθυνόμενο σε ώριμους, ή νέους αναγνώστες;

Γ. Γ. – Σε ώριμους. Να έχει λίγα αντίτυπα, με την συλλεκτική έννοια και να είναι ποιοτικό. Μιλάμε για μια δουλειά σχεδιαστών του εξωτερικού, σε προσεγμένη έκδοση(άλμπουμ), με κόστος όχι πάνω από 8 ευρώ και πάντα σε μετρημένο αριθμό αντίτυπων.

CT – Ας πάμε στον χώρο της συλλογής κόμικς. Να μην μιλήσουμε για το εξωτερικό, γιατί εκεί τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Ας σταθούμε στην Ελληνική πραγματικότητα. Πόσο εύκολο είναι πλέον, να βρεθούν κόμικς των δεκαετιών όπως του `60, ή του `70;

Γ. Γ. Είναι μια πολύ δύσκολη εποχή. Έκλεισαν και οι εκδοτικοί οίκοι και πολλά καταστήματα. Είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν πλέον, παλιά κόμικς, τουλάχιστον από τον προσωπικό μου κύκλο γνωριμιών. Δεν νομίζω και φυσικά είναι δύσκολο να μπουν και νέοι στον χώρο των συλλογών, κάτω απ` αυτές τις συνθήκες.

CT – Που θα τοποθετούσατε τον Έλληνα συλλέκτη κόμικς, σε σχέση με την ενημέρωση και τις γνώσεις του, σε σύγκριση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και σε μια κλίμακα ως το δέκα, ας πούμε;

Γ. Γ. Θα του έβαζα 5 με 6 το πολύ. Ο ξένος είναι πιο οργανωμένος. Στις πωλήσεις που κάνουν, για παράδειγμα στις ιστοσελίδες, βλέπεις ότι έχουν πλήρη περιγραφή του κάθε τεύχους, με αναφορά ακόμη και στο παραμικρό ζάρωμα. Έτσι, η τιμή του διαμορφώνεται ανάλογα με την όποια φορά, κάτι που δεν συμβαίνει εδώ. Επίσης, μας λείπει η ενημέρωση. Αν εξαιρέσουμε 3-4 σελίδες, όπως το Comics Trades, δεν υπάρχει άλλος τρόπος για ενημέρωση και για πληροφορίες και στοιχεία, για τα κόμικς.

CT – Ποιο είναι το πιο πολύτιμο απόκτημα της συλλογής σας και τι σας φέρνει στο νου, κάθε που το αντικρίζετε; Τι εικόνες και τι στιγμές;

Γ. Γ. – Είναι σίγουρα τα Κλασσικά Ντίσνεϋ. Συγκεκριμένα 4 τεύχη, από τα πρώτα που κυκλοφόρησαν. Μου θυμίζει πολύ τα παιδικά μου χρόνια, αυτή η έκδοση, τότε που τα διάβαζα μικρός. Στην αρχή μου τα αγόραζαν οι γονείς μου, όπως σε όλους. Μετά που διαχειριζόμουν χρήματα, τα αγόραζα εγώ μέχρι και τα 25 μου. Μετά, πέρασα τα 40, για να συνεχίσω να τα συλλέγω ξανά. Όλοι το ίδιο άλλωστε κάνουν, αφού δεν υπάρχουν και οι οικονομικές προϋποθέσεις, για να ασχοληθείς μικρότερος.

CT – Πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε με την συλλογή κόμικς και ποιο ήταν εκείνο που σας δυσκόλεψε περισσότερο, για να αποκτήσετε;

Γ. Γ. – Το πρώτο τεύχος του «Ζούγκλα – Ταρζάν», του Ρούσου. Το έψαχνα 10 χρόνια. Τώρα έχω όλη τη σειρά και τα 24 τεύχη. Είχα αρχικά 10 και μετά μέσα από αγορές στο διαδίκτυο και ανταλλαγές, βρήκα και τα υπόλοιπα.

CT – Αγαπημένοι χαρακτήρες από τα εικονογραφημένα;

Γ. Γ. – Ταρζάν και ειδικά σε σκίτσα του Foster. Και τα κλασσικά Μπλεκ και Ζαγκόρ, του Ανεμοδουρά.

CT – Τι συμβουλές θα δίνατε, σε έναν νέο συλλέκτη, που ξεκινάει τώρα;

Γ. Γ. – Θα του έλεγα μόνο να προσέχει τις καταστάσεις των τευχών. Να φροντίζει να είναι όσο πιο καλές γίνεται. Τίποτα άλλο, γιατί ο καθένας έχει και διαφορετικές προτιμήσεις, σ` αυτές τις συλλογές.

 

Τα παρακάτω εξώφυλλα, είναι αυτά των δύο τόμων του κ. Γουδετσίδη, που είναι πραγματικά στολίδι για κάθε κόμικς – βιβλιοθήκη! Με δυσκολία πιστεύει κανείς, ότι είναι Ελληνική έκδοση! Είναι μάλιστα τα αυθεντικά, της Αμερικάνικης έκδοσης. Προσεχώς θα σας παρουσίασουμε την έκδοση, σε ξεχωριστό άρθρο.

Για το Comics Trades 2012 – 2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

DELL COMICS & GOLD KEY COMICS – Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΤΙΝΟΥ ΣΙΝΕΜΑ! – Μέρος Τέταρτο

Σάββατο, μέρα για ξεκούραση και κινηματογραφικά κόμικς! Πάει – καθιερώθηκε! Όταν τελειώσει αυτό το αφιέρωμα, θα έρθει η Gold Key και μετά θα μας βάλει ο Τσακ να στύψουμε το κεφάλι μας, για να βρούμε κάτι σχετικό! Το βλέπω …φωτογραφία! Μέχρι τότε βέβαια, έχουμε πορεία μπροστά μας, ή μάλλον αρκετά κινηματογραφικά μέτρα ταινίας να διανύσουμε. Σήμερα, θα σταθούμε στο 1957. Εκεί κλειδώσαμε την χρονομηχανή μας. Με συνοπτικές διαδικασίες, ο Τσακ έδεσε την πολυκαιρισμένη, παλιομοδίτικη συσκευή και αναφώνησε: «Άντε! Να τελειώνουμε με το `57 σήμερα!» Your wishes are our commands Chuck!

Around the world in 80 days – Τεύχος 784

Αρχή με Ιούλιο Βερν και United Artists. Κλασσικό αριστούργημα, από κείνα που μας πέρασαν σιγά – σιγά στην λογοτεχνία. Όλοι το έχετε διαβάσει, σε κάποια από τις πάρα πολλές του εκδόσεις. Ίσως και ορισμένοι από εσάς να το θυμάστε, σε κάποια από τις προβολές του από την κρατική τηλεόραση. Το φιλμ βγήκε στις αίθουσες το`56 και η Dell το τύπωσε μια χρονιά μετά. Το είδα ξανά πρόσφατα, με αφορμή την παρουσίαση των Κλασσικών Εικονογραφημένων και σας έχω αρκετά στο κείμενο που θα έρθει κάποια στιγμή και η σειρά του, για να δημοσιευτεί. Η ταινία είναι πάρα πολύ καλή για να αγνοηθεί. Σκηνοθετεί ο Michael Anderson και ηγούνται του σούπερ καστ οι David Niven(σε μεγάλη φόρμα), Cantinflas(μακράν η πιο επιτυχημένη επιλογή, από όλους τους ηθοποιούς, στον ρόλο του βοηθού του Φογκ), Robert Newton και Shirley MacLaine. Από τις οθόνες σας περνούν απίστευτα ονόματα του Χόλλυγουντ! Ο Frank Sinatra παίζει πιάνο σε μια σκηνή, σε ένα σαλούν, η  Marlene Dietrich είναι η ιδιοκτήτρια του σαλούν(!), ο καταπληκτικός John Gielgud είναι ο πρώην μπάτλερ, ο John Mills είναι ένας ταξιτζής στο Λονδίνο και πάρα πολλοί ακόμη. Μου έμεινε και η μουσική του Victor Young, που είναι τέλεια! Να μην ξεχάσουμε και τα 5 Όσκαρ που πήρε! Δείτε το σε διπλό dvd, που έχει και ένα σορό έξτρα! Επιτέλους και μια Ελληνική κυκλοφορία, που σέβεται τον καταναλωτή!

The wings of eagles – Τεύχος 790

Από τα κλασσικά έργα του Ιούλιου Βερν, στα κλασσικά πολεμικά του John Wayne! Την παρουσίαση της ταινίας θα την διαβάσετε στο αφιέρωμα που κάνουμε στο Cine Oasis, για τις κλασσικές ταινίες. Εδώ οι συντελεστές του φιλμ μιλούν από μόνοι τους(με τα επώνυμα τους εννοώ!). John Ford στη σκηνοθεσία, John Wayne, Maureen O’Hara και Ward Bond μπροστά από τις κάμερες. Η ταινία έκανε πρεμιέρα τον Φλεβάρη του`57 και είναι μια παραγωγή της Metro-Goldwyn-Mayer. Δεν θα βρείτε το φιλμ σε Ελληνική κυκλοφορία dvd, δυστυχώς. Είναι πολύ καλά γυρισμένη και έχει έξυπνο σενάριο. Είναι ένα πολεμικό δράμα, που κρατάει τον θεατή με τις ωραίες σκηνές του και τον ρυθμό. Όσοι από εσάς αρέσκονται σε αερομαχίες, θα ενθουσιαστούν με τα πλάνα! Ανήκει σε αυτές που είχα βιντεοσκοπήσει από την εκπομπή Καλλιτεχνική Λέσχη, κάποια στιγμή το`82, οπότε την πέρασα σε dvd(χάρη στην βοήθεια του Σπύρου). Η κόμικς – εκδοχή της κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά.

The Big Land – Τεύχος 812

Πάμε και στα γουέστερν. Γελαδάρηδες και γαιοκτήμονες έχουμε εδώ. Κοινωνικού τύπου προσέγγιση, με σχετική δράση και πρωταγωνιστή τον Alan Ladd. Μαζί του η Virginia Mayo και οι Anthony Caruso, Edmond O`Brian. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Gordon Douglas, για λογαριασμό των στούντιο της Warner Bros. Pictures και των αντίστοιχων τηλεοπτικών του CBS. O Ladd έκανε και την παραγωγή. Αξιομνημόνευτα δεν υπάρχουν, αν αναζητάτε, αλλά το φιλμ βλέπεται πάντως. Ο Τσακ με κοιτάζει …κάπως, οπότε πάω στο επόμενο καλύτερα!

Dragoon Wells Massacre – Τεύχος 815

Μένουμε στα γουέστερν. Το συγκεκριμένο το σκηνοθέτησε ο Harold D. Schuster και πρωταγωνιστούν οι Barry Sullivan, Dennis O’Keefe, Mona Freeman, Katy Jurado, ο ινδιάνος αρχηγός των Σιου John War Eagle και ο φοβερός καρατερίστας Jack Elam. Όπως ίσως καταλάβατε, έχουμε να κάνουμε με ινδιάνους και ανύποπτους έποικους, που δέχονται επιθέσεις και κάνουν με τις άμαξες τους τον κλασσικό, κυκλικό σχηματισμό. Αν έχετε διαβάσει Λούκυ Λούκ, είσαστε μέσα! Ας πούμε ότι είναι από τα καλά φιλμ του είδους και καθόλου κουραστικό. Δεν υπάρχει η στάμπα και το λογότυπο κανενός από τα μεγάλα στούντιο, αλλά αυτό δεν λέει και πολλά για τους σινεφίλ. Η εταιρεία παραγωγής για την ιστορία, λέγεται Allied Artists Pictures(να φανταστώ ότι ειδικεύονταν σε space b movies;). Οι αφίσες πάντως, είναι εντυπωσιακές.

The Oklahoman – Τεύχος 820

Δεν νομίζω ότι πρέπει να σας ενημερώσω για το είδος του φιλμ, έτσι; Από τον τίτλο καταλάβατε για τι μιλάμε. Η Dell έφαγε με το κουταλάκι τα γουέστερν των `50ς, κατά απαίτηση των αναγνωστών προφανώς. Αν ήταν Ελληνική η εταιρεία, ίσως να κυκλοφορούσε τεύχη με θέμα τα πολεμικά δράματα τα δικά μας! Ξέρετε τώρα. Υποβρύχιο Παππανικολής, Οι Γενναίοι του Βορρά και τα υπόλοιπα, που σημειωτέων είναι και ωραία γυρισμένα και μας αρέσουν! Δυστυχώς Dell όμως δεν είχαμε εδώ. Το “The Oklahoman” είναι σκηνοθετημένο από τον Francis D. Lyon και παίζουν οι Joel McCrea, Barbara Hale, Brad Dexter, Gloria Talbott, Anthony Caruso και John Pickard. Και αυτό είναι μια παραγωγή της Allied Artists Pictures(που μάλλον έφαγε τα μούτρα της με τα sci fi και προσγειώθηκε στα λιβάδια και τα φαράγγια του Ουέστ!), με μονοφωνικό ήχο μεν, αλλά έγχρωμη δε. Το φιλμ είναι γνωστό και σαν “Dakota”, αλλά προσωπικά ούτε με αυτόν, ούτε με τον κανονικό του τίτλο, το έχω δει! Συνεπώς δεν μπορώ να παραθέσω άποψη. Εντάξει Τσακ! Πάμε στο επόμενο. Είναι να μην σε αγριοκοιτάξει αυτός ο άνθρωπος!

 

 Paul Revere`s Ride – Τεύχος 822

Αρκετό ενδιαφέρον παρουσιάζει αυτή η περίπτωση. Πρόκειται για ένα παιδικό βιβλίο(της Esther Forbes), από το 1943, με τίτλο Johnny Tremain. Το βιβλίο διαβάζω, είχε και εικονογράφηση ανάλογη, από τον Lynd Ward. Ο κεντρικός χαρακτήρας, είναι ένα θρύλος της Αμερικάνικης ιστορίας, ο Paul Revere και εν μέρει παρακολουθούμε μια πτυχή της, αρχικά σαν μεταφορά λογοτεχνική και έπειτα στον κινηματογράφο. Τώρα βέβαια θυμάμαι και τον φοβερό garage ήχο των Paul Revere & the Raiders, που προφανώς πήραν από εκεί το όνομα τους! Κοίτα πως λύνονται οι απορίες μας οι μουσικές! Το είχα πει εγώ, ότι θα μας κάνει καλό αυτό το αφιέρωμα! Η ταινία έχει την υπογραφή της Ντίσνευ και ως βασικό πρωταγωνιστή έχουμε τον Walter Coy. Ένας άλλος Αμερικανός θρύλος, ως κόμικς σχεδιαστής όμως, έχει κάνει τα σκίτσα. Είναι ο Alex Toth! Να σας πω ακόμη, ότι το φιλμ ονομάστηκε “Johnny Tremain”, κάτι που σημαίνει ότι η Dell του άλλαξε τίτλο!

The Pride and the Passion – Τεύχος 824

Δύο τεύχη μετά, η Dell επιστρέφει στα ιστορικά φιλμ εποχής, που μας μεταφέρει στα πεδία των μαχών μεταξύ Άγγλων και Γάλλων, επί Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Η ιστορία σας είναι λίγο έως πολύ γνωστή φαντάζομαι, αλλά το φιλμ που η Αμερικάνικη εκδοτική εταιρεία  πήρε και μετέφερε σε κόμικς, είναι αριστουργηματικό και αξίζει να σταθούμε λιγάκι παραπάνω! Υπάρχουν πολλοί λόγοι. Σκηνοθεσία Stanley Kramer, υποδειγματική(έκανε και την παραγωγή)!Καστ πολλών καρατίων σε θαυμάσιες ερμηνείες!  Cary Grant, Frank Sinatra, Sophia Loren. Πανέμορφη μουσική υπόκρουση από τον George Antheil, που δυστυχώς έπειτα έμεινε από έμπνευση και χάθηκε από το Χόλλυγουντ… Χορταστικό υπερθέαμα λοιπόν, έγχρωμο και με 132 λεπτά διάρκεια. Από αυτά που κάποτε μας συνέπαιρναν στα θερινά σινεμά. Εκείνες οι ταινίες είχαν κάτι μαγικό, θυμάμαι. Ή τουλάχιστον μια μαγική επίδραση επάνω μας, όντας πιτσιρικάδες και διψασμένοι για μάχες! Έπειτα παίρναμε τα στρατιωτάκια στις γειτονιές και τις αναπαριστούσαμε! Η εταιρεία που το γύρισε ήταν η  United Artists. Η Ελληνική έκδοση του dvd είναι πολύ καλή. Να το δείτε!

No sleep till Dawn – Τεύχος 831

Κι εδώ έχουμε άλλον τίτλο στην ταινία. “Bombers B – 52”. Το φιλμ το σκηνοθέτησε ο Gordon Douglas. Δυνατό το καστ και εδώ. Πρωταγωνιστεί η Natalie Wood και ο Karl Malden, σε έναν από τους λιγοστούς πρώτους του ρόλους. Η Warner Bros. Pictures πρόσφερε τα 1,4 εκατομμύρια δολάρια για να γυριστεί. Η υπόθεση έχει να κάνει(όπως αντιληφθήκατε και από τον τίτλο), με τα βομβαρδιστικά Β 52, που έριξαν τις ατομικές βόμβες στην Χιροσίμα και το Ναγκασάκι και άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου σε πάρα πολλά πράγματα στη ζωή μας… Ένα από αυτά, ήταν και ο παγκόσμιος φόβος μιας πυρηνικής καταστροφής. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι πολύ καλές και γενικά το φιλμ και πρωτοτυπεί(θα διαβάσετε περισσότερα, όταν θα έρθει η σειρά του για να παρουσιαστεί στο Cine Oasis), αλλά και δίνει εξαιρετικά ενδιαφέροντα στοιχεία. Απ` ότι ξέρω, δεν ε΄χει εμφανιστεί στην Ελληνική αγορά ακόμη…

 

 The Land Unknown – Τεύχος 845

Έρχονται ξανά οι δεινόσαυροι, αλλά όχι σε στυλ ντοκιμαντέρ αυτή τη φορά! Ένας εφιάλτης από τον προϊστορικό μας παρελθόν, ζωντανεύει επί σκηνής από την Universal Pictures. Αστέρια κινηματογραφικά δεν έχει, αλλά οι Jock Mahoney και Shirley Patterson είναι πολύ πειστικοί και βλέπουν αρκετές φορές το χάρο με τα μάτια τους! Πριν ο Spielberg συλλάβει την ιδέα του Jurassic Park, είχαμε το The Land Unknown, όπου τα τέρατα δεν βρίσκονται μέσα σε κάποιον πρότυπο ζωολογικό κήπο, αλλά στην πατρίδα τους και δεν θέλουν επισκέπτες! Ξεκάθαρα πράγματα! Την σκηνοθεσία έκανε ο Virgil W. Vogel. Το φιλμ έχει προβληθεί πολλές φορές από την Ελληνική τηλεόραση, αλλά δεν έχει βγει σε διανομή dvd. Έχει πολύ καλά εφέ για τα χρόνια του(απ` ότι θυμάμαι, γιατί έχω να το δω και κάτι χρόνια…).

Gun Glory – Τεύχος 846

Χωρίς καλά – καλά να το καταλάβουμε, φθάσαμε στο τεύχος με το οποίο κλείνει και η σημερινή αναφορά μας, στα κινηματογραφικά κόμικς της Dell! Όταν περνάς καλά, ο χρόνος εξατμίζεται, αγαπητοί μου! Πριν σας αφήσουμε όμως και ετοιμαστούμε για επιβίβαση στην χρονομηχανή(περίμενε Τσακ! Ζέστανε τη μηχανή και ερχόμαστε!), θα σας πούμε και για το “Gun Glory”. Πρόκειται για ακόμη ένα γουέστερν, που γύρισε ο Roy Rowland. Πρωταγωνιστεί ο Stewart Granger, ενώ εμφανίζονται ακόμη οι Steve Rowland(ο Κρίτωνας θα μας πει αν είχε καμιά σχέση με τον σκηνοθέτη!), Arch Johnson, Lane Bradford, Rhonda Fleming, Chill Wills, James Gregory. Το φιλμ βγήκε με την επιμέλεια της Metro-Goldwyn-Mayer Corp., σε έγχρωμη και σινεμασκόπ κόπια. Θυμίζει πολύ έντονα το “The Last Hunt”, που αν θυμάστε είχαμε παρουσιάσει προ 3 εβδομάδων. Πάντως είναι καλό και βλέπεται ευχάριστα. Το σκίτσο στην κόμικς μεταφορά του, έκανε και εδώ ο Alex Toth.

Αυτά ήταν και για σήμερα τα 10 τεύχη που ετοιμάσαμε για σας, πάντα μέσα από το αφιέρωμα στην Dell Comics. Αν περάσατε καλά πείτε το στους φίλους σας, αν όχι σε εμάς! Όπως και να έχει, σας περιμένουμε για το πέμπτο μας τμήμα αυτής της συλλογικής δουλειάς, το επόμενο Σάββατο, στην συχνότητα του Comics Trades. Από τον Κρίτωνα, τον Τσακ(έχει σημαντικότατο ρόλο σε όλα αυτά, αφού δίχως αυτόν θα μέναμε σε κανένα φαράγγι με Απάτσι, ή σε τίποτε πεδιάδες με τεράστιες σαύρες!) και εμένα, καλά να περνάτε και αν δεν βρίσκετε τα αγαπημένα σας κόμικς από τον κινηματογράφο, δείτε τα στην μικρή σας οθόνη! Να κρατάμε μια επαφή βρε παιδιά!

Αν θέλετε να δείτε όλα τα αποτελέσματα της έρευνας μας για τα σινέ – κόμικς της Dell συγκεντρωμένα, τσεκάρετε εδώ.