ΜΑΥΡΟΓΕΝΗΣ – ΕΝΑΣ ΒΕΛΓΟΣ ΠΕΙΡΑΤΗΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΑ ΝΕΡΑ

Ένας από τους πολύ κεφάτους ήρωες των εικονογραφημένων, που κάποια στιγμή πέρασε με το καράβι του κι απ` τα δικά μας νερά(φανταστείτε τον να σεργιανίζεις με την πειρατική παντιέρα στα νησιά μας!), ήταν κι ο Μαυρογένης. Φιγούρα φοβερή, ίσως όχι τόσο τρομερή όσο αρμόζει σε κάποιον του σιναφιού του, αλλά σίγουρα απολαυστική έως ξεκαρδιστική! Γαμψή μύτη, αξύριστος μονίμως, γκρίνια σε καθημερινή διάταξη, κάπου λίγο πονηρούλης, κάπου λίγο μπαγαπόντης, ενίοτε απατεωνίσκος, διαρκώς καρπαζοεισπράκτορας! Θύμα της χερούκλας του ηλικιωμένου προγόνου του, που σε αντίθεση με τους υπόλοιπους παππούδες, αστράφτει φούσκους στον εγγονό του ελαφρά την καρδία και χωρίς πολλές κουβέντες! Αγαπημένη δε προ – καρπαζιάς φράση …χαμίνι, ε χαμίνι! Είναι κατάσταση ροκ, πολύ πριν καθιερωθεί μουσικά σαν τάση, κι όλα αυτά στις σελίδες ενός υπέροχου κόμικς, εκ Γαλλίας ορμώμενου.

Εδώ μας ήρθε τον Γενάρη του 1973, σαν καρπός ενός ακόμη εκδοτικού πειράματος των κ. κ. Ραμπατζή και Ανδρεόπουλου, με την σφραγίδα φυσικά της εταιρείας τους Μονόκερως. Έχει αρκετή δόση περιπέτειας αυτή η κυκλοφορία και γενικότερα ο συμπαθής και πολύπαθος Μαυρογένης, όσων αφορά τις Ελληνικές του εμφανίσεις. Δέκα τεύχη το 1973 σαν Λάκυ, οκτώ το 1977 με το ίδιο όνομα και οκτώ το 1981 σαν Σούπερ Λάκυ. Μετά, στην Μαμούθ Κόμικς για 6 τεύχη, σαν Μαυρογένης αυτή την φορά. Όταν θα έρθει η σειρά της παρουσίασης του τίτλου, θα αναφερθούν περισσότερα στοιχεία, για όλα αυτά.

Ας γυρίσουμε πίσω τον χρόνο τώρα, πηγαίνοντας στην δεκαετία του 1950, για να παρακολουθήσουμε συνοπτικά την πορεία του δημιουργού του. Στις αρχές λοιπόν αυτής της δεκαετίας, ένας νεαρός σκιτσογράφος με το ψευδώνυμο Ted Smedley και πάρα πολύ χιούμορ στις αποσκευές του, ξεκινάει από το Βέλγιο για να αναζητήσει την τύχη του στον κόσμο των εκδόσεων κόμικς. Το 1956, θα ενταχθεί στο δυναμικό της Dupuis και θα δει τους πρώτους του χαρακτήρες να δημοσιεύονται στο περιοδικό θρύλος της εποχής, στο Γαλλικό Spirou. Γέννημα – θρέμμα της Γάλλο – Βελγικής σχολής κόμικς, ο Marcel Remacle θα σχεδιάσει το 1958 τον Μαυρογένη, ή Barbe Noir αν προτιμάτε. Ο αστείος πειρατής, θα κερδίσει αμέσως το αναγνωστικό κοινό και θα συνεχίσει να αναζητά θησαυρούς και περιπέτειες μέχρι και το 1990, με πολλά άλμπουμ να εκδίδονται σε όλες σχεδόν τις Ευρωπαϊκές χώρες. Ήταν αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη επιτυχία του Remacle. Το 1965, θα σχεδιάσει τον Βίκινγκ Hultrasson, μια ακόμη δυνατή στιγμή στην καριέρα του. Τόσο εδώ, όσο και στον Μαυρογένη, αυτό που εύκολα διακρίνει ο αναγνώστης είναι η επιρροή του δημιουργού από την γραμμή του Goscinny. Ειδικά στην περίπτωση του Βίκινγκ, οι ομοιότητες είναι πάρα πολλές! Το χιούμορ είναι το δυνατό στοιχείο στον Remacle, ενώ η δυνατότητα του να γράφει τα σενάρια και να σκιτσάρει παράλληλα, δίνουν ένα δείγμα του μεγάλου του ταλέντου. Ο Remacle έφυγε με προορισμό τον παράδεισο των κόμικς, το 1999.

Γιώργος Κοσκινάς

Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.