ΤΟΝΥ ΜΠΟΥ – «ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ»

Δεύτερη ιστορία και για τον «Τόνυ Μπόυ» του κ. Καμπανά και φυσικά του Pescador, που σας δίνουμε σήμερα στην παρακάτω σάρωση. Στην ουσία η ιστορία διαδέχεται την πρώτη που διαβάσαμε σε αυτή την έκδοση εικονογραφημένου, όπου μετά την αποτυχημένη απόπειρα απαγωγής που εμπόδισε ο μικρός στα τέσσερα πρώτα τεύχη, μπλέκει σε μια νέα περιπέτεια που έχει στοιχεία και από την πρώτη ιστορία, όπως την πλούσια κοπέλα που έχει ερωτευθεί. Σ` αυτό το σενάριο τον μπλέκει ένας αστυνομικός και είναι γεμάτο κίνδυνο μέχρι την τελευταία σελίδα! Δημοσιεύτηκε στην τελευταία σελίδα του 4^ου τεύχους του ομώνυμου περιοδικού(13 Ιουλίου 1971), αλλά και στα τεύχη 5 έως και 8(10 Αυγούστου). Οπότε έχετε πλέον μετά κι από αυτή την σάρωση όλες τις σελίδες των πρώτων τευχών του «Τόνυ Μπόυ»(ιδιαίτερα δυσεύρετου εικονογραφημένου), όσων αφορά στον βασικό πρωταγωνιστή του περιοδικού. Σε μελλοντικές μας σαρώσεις, θα σας δώσουμε και ιστορίες του «Ρίβερ Κίνγκ», που συμπλήρωνε την ύλη των τευχών.

Το αρχείο κατεβαίνει ακολουθώντας το παρακάτω link

http://www.mediafire.com/?zq1o242j9dxvzo4

Σύνολο σελίδων 65

Σάρωση εικόνων με EPSON V300 PHOTO

Ανάλυση σάρωσης 400 dpi

Επιμέρους διαστάσεις σελίδων 2100 Χ 1800 με τη βοήθεια του Photo Resizer

Επεξεργασία σελίδων – crop – ευθυγράμμιση με Adobe Elements & Picasa

Υδατογράφημα Alamoon

Συμπίεση αρχείου και τελικό φορμάτ Adobe pdf Creator

ΧΡΗΣΙΜΟ – ΡΟΝΤΕΟ ΧΑΡΤΟΚΟΠΤΙΚΕΣ

Συνεχίζοντας την παρουσίαση λεπτομερειών, απ` αυτές που σας αρέσουν και σας βοηθούν να ξέρετε σε ποια τεύχη να αναζητήσετε τα διάφορα ένθετα, χαρτοκοπτικές, αφίσες, διαγωνισμούς, αυτοκόλλητα και όλα αυτά γενικά, περνάμε σήμερα στο εβδομαδιαίο Ροντέο. Πληθώρα όλων όσων ανέφερα πριν, έχουμε σε αυτή την έκδοση κόμικς. Ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά τους όμως, ξεκινώντας με το τμήμα που αναφέρεται στις χαρτοκοπτικές.

Στα τεύχη 1 έως και 10, υπάρχει η πολύ καλή παρουσίαση των ταινιών γουέστερν και των ηθοποιών που πρωταγωνίστησαν σε αυτά, με τον γενικό τίτλο «Το Άλμπουμ της Άγριας Δύσης».

Στα τεύχη 12 έως και 26, συναντάμε την θεματική σειρά με συνδυασμό οπισθόφυλλων & των δύο κεντρικών σελίδων, με τίτλο «Οι Φυλές των Ινδιάνων», όπου και αντιλαμβάνεστε το περιεχόμενο.

Από το 27 μέχρι και το 32, είναι η χαρτοκοπτική «Μια πόλη του Φάρ Ουέστ».

Στο 33 υπάρχει η χαρτοκοπτική του ήρωα, δηλαδή του Τέξ.

Μέχρι και το 61^ο τεύχος, σιδεροτυπίες, αφίσες ποδοσφαιρικών ομάδων, επιτραπέζια παιγνίδια, κλπ, διαδέχονται το ένα το άλλο, ώσπου φθάνουμε στο τεύχος 62, όπου βρίσκεται η χαρτοκοπτική «Το Διαστημόπλοιο», που ολοκληρώνεται στο τεύχος 64.

Ποδοσφαιριστές, ηθοποιοί, ημερολόγια, σελιδοδείκτες, κλπ, ακολουθούν μέχρι και το 78^ο τεύχος, όπου εμφανίζεται η χαρτοκοπτική «Το Κάστρο», που ολοκληρώνεται στο τεύχος 86 και πιθανώς να είναι η καλύτερη που φιλοξένησε στις σελίδες του το περιοδικό.

Ακολουθούν οι «Μάσκες», σε μορφή χαρτοκοπτικής πάντα, για να έρθει το τεύχος 89, οπότε ξεκινάει η αγαπημένη μου χαρτοκοπτική, με τις φιγούρες των διαφόρων «Ιπποτών», η οποία διαρκεί μέχρι και το τεύχος 94.

Στην συνέχεια και μέχρι τέλους της έκδοσης, κυριαρχούν οι αφίσες(δύο σε κάθε τεύχος), επιτραπέζια παιγνίδια και η πολύ καλή ιδέα του κύβου των ποδοσφαιρικών ομάδων, σε χαρτοκοπτική.

Αν θέλετε επιπλέον πληροφορίες και εικόνες, μπορείτε να μας στείλετε email στο gkoscomicsandmore@gmail.com

Αφιέρωμα στο Ροντέο, μπορείτε να βρείτε στα

http://mikrosserifis.blogspot.com/

http://gkosk.wordpress.com/

http://www.greekcomics.com/

ΧΡΗΣΙΜΟ – Τα αυτοκόλλητα εξώφυλλα του Πιστολέρος

Ακόμη ένα χρήσιμο άρθρο, συνοδεία εικόνων, για όσους επιθυμούν να πληροφορηθούν σχετικά με μια προσφορά του εκδότη κ. Καμπανά προς τους αναγνώστες του εβδομαδιαίου Πιστολέρος. Χωρίς να έχει ερευνηθεί σε βάθος, θεωρώ ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με μια πολύ καινοτόμα ιδέα, από τις πιο περίεργες στην ιστορία των Ευρωπαικών εικονογραφημένων. Το 1972, όταν ξεκίνησε η έκδοση του περιοδικού Πιστολέρος, με θεματολογία καουμπόικες ιστορίες, ο Έλληνας εκδότης σκέφτηκε να προσφέρει την δυνατότητα στους αναγνώστες, να μπορούν να χρησιμοποιούν τα αυτοκόλλητα εξώφυλλα και οπισθόφυλλα, όπως εκείνοι επιθυμούσαν! Τα αυτοκόλλητα αυτά, ήταν στην ουσία τόσο το οπισθόφυλλο, όσο και το εξώφυλλο του περιοδικού, κάτι που έδωσε ακόμη μεγαλύτερη συλλεκτικότητα στον τίτλο αυτό. Ο λόγος βέβαια είναι απλός. Οι νέοι της εποχής, χρησιμοποίησαν στην πλειοψηφία τους αυτήν την δυνατότητα και την αξιοποίησαν ανάλογα, αφήνοντας πίσω τους πολύ λίγα αντίτυπα άθικτα. Σας παρουσιάζουμε πιο κάτω, αυτά των τευχών 1 & 3.

Να ευχαριστήσω τον φίλο και μέλος μας Αντώνη, για την δυνατότητα που μας έδωσε, μέσω μιας ανταλλαγής μεταξύ των δύο μας, να μπορούμε να έχουμε αυτά τα τεύχη και να σας δημοσιεύουμε τις φωτογραφίες τους.

ΑΚΥΚΛΟΦΟΡΗΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ – ΖΑΓΚΟΡ “Ο καταραμένος θησαυρός”

Εγκαινιάζουμε μια ακόμη νέα σειρά άρθρων σήμερα, με σκοπό να σας γνωρίσουμε ιστορίες που δεν κυκλοφόρησαν ποτέ στην χώρα μας, αγαπημένων ηρώων κόμικς. Έχει μια ιδιαιτερότητα αυτή η σειρά αφηγήσεων, καθώς θα μιλήσουμε και θα δείτε χαρακτηριστικές βινιέτες, ηρώων που πέρασαν τα Ελληνικά σύνορα, έκαναν πολύ έντονη την παρουσία τους, απέκτησαν φήμη και αναγνωστικό κοινό, αλλά για θέματα που δεν θεωρώ προσωπικά σκόπιμο να θίξουμε επί του παρόντος, δυστυχώς δεν είχαμε την δυνατότητα να διαβάσουμε κάποιες πολύ δυνατές ιστορίες τους.

Ξεκινάμε λοιπόν, με έναν αγαπημένο ήρωα πολλών στην σελίδα αυτή, τον Ζαγκόρ, ή «πνεύμα με το τσεκούρι», όπως τον γνωρίσαμε κυρίως, μέσα από την εβδομαδιαία έκδοση του κ. Στέλιου Ανεμοδουρά, αλλά και μέσα από τις σελίδες του μηνιαίου Μπλέκ(Μεγάλου), στο διάστημα μεταξύ 1970 – 1975.

Η πρώτη ιστορία με την οποία θα καταπιαστούμε, είναι το «Il Tesoro Maledetto», ή «Ο καταραμένος θησαυρός» στα Ελληνικά. Η περιπέτεια αυτή, κυκλοφόρησε στο επετειακό 200ο τεύχος της μηνιαίας Ιταλικής έκδοσης(η κύρια δηλαδή μορφή έκδοσης του τίτλου), τον Μάρτιο του 1982, με μια έκπληξη για τους αναγνώστες. Ήταν εξ ολοκλήρου έγχρωμο. Ήταν η εποχή που ο εκδότης κ. Sergio Bonelli(γιός του αείμνηστου Gian Luigi Bonelli – ιδρυτή του οίκου και μεγάλο κεφάλαιο των Ιταλικών κόμικς), είχε αρχίσει να δίνει την ευκαιρία σε νέους καλιτέχνες, προκειμένου να δώσουν φρέσκιες ιδέες τόσο στα σενάρια, όσο και στα σκίτσα. Ένας απ` αυτούς, ο ταλαντούχος κ. Tizziano Sclavi, άφησε την δική του σφραγίδα στο τεύχος 200. Μια από τις κορυφαίες νέες πένες της Ιταλικής βιομηχανίας κόμικς, που έμελε να κάνει μεγάλη καριέρα στην συνέχεια.

Εδώ, αφήνει την φαντασία του να τον οδηγήσει σε κόσμους βουτηγμένους στο μυστικισμό, το υπερφυσικό, το ανεξήγητο και φυσικά το εξωτικό, δημιουργώντας μια πολύ δυνατή περιπέτεια για τον Ζαγκόρ και ένα από τα καλύτερα σενάρια που γράφτηκαν γι` αυτόν τον ήρωα ποτέ. Είναι πραγματικά κρίμα, που δεν μπορέσαμε να διαβάσουμε στα Ελληνικά αυτή την ιστορία. Την υλοποίηση όλων όσων διαδραματίζονται σ` αυτές τις 12ο σελίδες, αναλαμβάνει ο θρύλος των Ιταλών σχεδιαστών κόμικς, ο σπουδαίος Gallieno Ferri, δεξί χέρι του Bonelli και αρχικός σχεδιαστής του Ζαγκόρ, ο οποίος με την σειρά του είχε επιλέξει να περάσει κι αυτός σε δεύτερο ρόλο, επιλέγοντας να επιμελείται τα εξώφυλλα μόνον του περιοδικού, δίνοντας έτσι σε νέους καλλιτέχνες την ευκαιρία να παρουσιάσουν τις δουλειές τους. Στην δεκαετία του`80 όμως, επιχειρεί μια επιστροφή στο προσκήνιο και περνάει στην καλύτερη ίσως δημιουργικά, στιγμή της καριέρας του. Δίχως υπερβολή, ο Ferri δικαιολογεί στο έπακρο τις εκδηλώσεις λατρείας στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, σε κάθε του συνέντευξη ή εμφάνιση σε κόμικς εκδήλωση. Με δουλειές σαν αυτήν εδώ του τεύχους 200, αποδυκνείει γιατί θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή ανθρώπους των κόμικς.

Δύο λόγια για το περιεχόμενο του τεύχους αυτού. Κατ` αρχάς, να σας ενημερώσουμε ότι το διαθέσιμο τεύχος ήταν από την επανέκδοση του, στην σειρά Tutto Zagor του`90, οπότε και δυστυχώς δεν είναι έγχρωμες οι αποσπασματικές βινιέτες που συνοδεύουν το άρθρο.

Η ιστορία ξεκινάει όταν η αφέλεια του συμπαθούς Μεξικανού φίλου του Ζαγκόρ, του Τσίκο, τον φέρνει να εγκαταλείπει την σιγουριά της καλύβας στο Ντάρκγουντ και της συντροφιάς του φίλου του, προκειμένου να ακολουθήσει σε μια πορεία εκατοντάδων μιλίων, τον κυνηγό θησαυρών Ντίνγκινγκ Μπίλ, γνωστό σε όλους τους Έλληνες αναγνώστες του περιοδικού, αφού δημοσιεύτηκαν αρκετές περιπέτειες του, όλες απολαυστικές. Εδώ τα πράγματα θα είναι πιο πολύπλοκα βέβαια και σαφώς ο κίνδυνος θα είναι μεγαλύτερος, ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Οι δύο σύντροφοι, αναζητούν το ναυάγιο του πλοίου Ντισκόβερυ, που φορτωμένο χρυσάφι, ναυάγησε στα νερά του μυστηριώδους ποταμού Σουσκουεχάνα. Το πλοίο βυθίστηκε κάτω από τις περίεργες επιδράσεις του περάσματος ενός κομήτη, που προκάλεσαν μεταξύ άλλων και πελώρια κύματα, τα οποία κατάπιαν το πλοίο, το πολύτιμο φορτίο του και τα πτώματα των αντρών του πληρώματος. Το πλήρωμα είχε βρει τραγικό τέλος, αφού μερίδα αξιωματικών του πλοίου, με επικεφαλής τον ίδιο τον πλοίαρχο Χόλμπακ, σφάγιασαν του ανυποψίαστους ναυτικούς προκειμένου να κλέψουν οι ίδιοι το χρυσάφι, που είχε για προορισμό του το πλοίο Γεώργιος ΙΙ και στην συνέχεια τα ανάκτορα του Βασιλιά της Αγγλίας. Η συνέχεια της ιστορίας, μοιάζει με μπερδεμένο κουβάρι που προσπαθεί να ξεμπερδέψει ο Ντίνγκινγκ Μπίλ, με όπλο του έναν χάρτη μιας εξερευνητικής αποστολής. Προηγουμένος, εξηγεί στον Τσίκο ότι κανείς δεν μπόρεσε να βρει το ναυάγιο του Ντισκόβερυ, ούτε το 1753 που βυθίστηκε, αλλά ούτε και στον επόμενο αιώνα που ακολούθησε, κυρίως από προσπάθειες κυνηγών θησαυρών. Ο λόγος, είναι η διπλή εκβολή του Σουσκουεχάνα! Όλοι, έψαχναν στην κεντρική, αλλά αγνοούσαν την ύπαρξη της δεύτερης. Εκεί, που έναν αιώνα μετά, ο κομήτης επιστρέφει και σύμφωνα με τον θρύλο, αυτό του το νέο πέρασμα θα αναδύσει το πλοίο από τα βάθη του ποταμού! Η ιστορία γίνεται ακόμη πιο πολύπλοκη, όταν στο κυνήγι αυτό αποκαλύπτουν ότι δεν είναι οι μόνοι που αναζητούν τον θησαυρό ταυτόχρονα… Το δε φινάλε, είναι από αυτά που πραγματικά κόβουν την ανάσα και έχει τόσες ανατροπές, όσες δεν διαβάσαμε ποτέ σε περιπέτεια του Ζαγκόρ!

Πολλά ευχαριστώ, στον φίλο και μέλος της παρέας μας Γιώργο, για την συμβολή του στην παρουσίαση αυτού του άρθρου.

ΜΠΛΕΚ ΤΕΥΧΟΣ 341 – ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ

ΟΛΑ ΜΑΣ ΟΙ ΣΑΡΩΣΕΙΣ ΤΕΥΧΩΝ ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ON LINE ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ «TIME BANDITS» !

http;//thetimebandits.wordpress.com/

Έχουν ειπωθεί πάρα πολλά σχετικά με αυτό το τεύχος και τι συμβολίζει, τουλάχιστον για τη γενιά των 40 …φεύγα! Το μικρό σχήμα σταματάει εδώ και αρχίζουν οι παράλληλες δημοσιεύσεις κι άλλων ιστοριών, με νέους και παλιούς χαρακτήρες, περνώντας ουσιαστικά κατ` αυτό τον τρόπο σε μια άλλη εποχή και σε μια νέα δεκαετία, που απείχε μόλις 5 χρόνια μακριά. Άλλοι απογοητεύτηκαν, άλλοι …γοητεύτηκαν, κι άλλοι απλά συνέχισαν να αγοράζουν το περιοδικό – θρύλος του κ. Σ. Ανεμοδουρά(που έφερε τα πάνω – κάτω στα Ελληνικά κόμικς – χρονικά), οι οποίοι με τη σειρά τους δεν άντεξαν τις απανωτές αλλαγές(ο Νέος Δυναμικός ήταν η τελευταία αναλαμπή ίσως), τις αναδημοσιεύσεις ιστοριών, τα νέα «στοιχεία», οπότε και εγκατέλειψαν το όχημα της παιδικής τους φαντασίας, όντας πια μακριά από όλα εκείνα και υπηρετώντας το στρατιωτικό τους. Η επόμενη γενιά αναγνωστών, οι πιο μικροί που πρόλαβαν το μεγαλύτερο σχήμα μόνον, αποδείχθηκαν άξιοι συνεχιστές της παράδοσης και το αγάπησαν πραγματικά, για τα νέα σύμβολα της δικής τους εφηβείας, που περνούσαν μέσα από τις σελίδες του. Κι έτσι, ζήσαμε όλοι καλά και κάποιοι αρκετά καλύτερα! Αυτά έχουν «γράψει» όπως λέμε στην αργκό. Είναι τμήμα της ιστορίας των εικονογραφημένων στη χώρα μας και η επιπλέον παράθεση στοιχείων και αναμνήσεων, ίσως να κουράζει. Σ` αυτό το άρθρο, θα δείτε κάποιες εικόνες που θα σας πάνε πίσω στον χρόνο. Καταχωρήσεις διαγωνισμών, happening στα καταστήματα των αδελφών Λαμπρόπουλων, με τους αγαπημένους μας ήρωες, το νέο επιτραπέζιο παιγνίδι ποδοσφαίρου Subbuteo, η αναγγελία της ενσωμάτωσης του Ζαγκόρ στο επερχόμενο Τζάγκουαρ(άλλη πληγωμένη ιστορία τούτη), η έγχρωμη αφίσα του τεύχους 338 που τα είχε όλα, με χρώμα και φράσεις! Ακόμη, σας έχουμε το εξώφυλλο του τεύχους φυσικά, όπως και ακόμη τριών. Των 318, 339 και 340, που αν δεν απατώμαι(όσοι έχουν εντρυφήσει επιπλέον στο φαινόμενο Μπλέκ, ας με διορθώσουν), είναι και οι μοναδικές τέσσερεις φορές, που είδαμε αυθεντικά εξώφυλλα στο περιοδικό, σχεδιασμένα από ξένους δημιουργούς! Τέλος, μια δική μου απόπειρα να σχεδιάσω το εξώφυλλο του τεύχους 341, με μολύβι και μπόλικη νοσταλγία, σε ένα φύλλο ακουαρέλας.