Τα αυτοκινητάκια της JOY-TOY

Σίγουρα όλοι θυμάστε τα αυτοκινητάκια JOY-TOY και τα αξεσουάρ, που είχαν στις συσκευασίες τους, όπως σήματα τροχαίας, φανάρια κυκλοφορίας, κώνους, αντλίες βενζίνης κ.ο.κ. Μάλιστα, το φανάρι της τροχαίας, με την μετακίνηση ενός πλαστικού, έδινε την εντύπωση, πως άλλαζε χρώμα από πράσινο σε κόκκινο φώς.

Τα αυτοκινητάκια JOY-TOY ήταν προσιτά στα παιδικό κοινό στην Ελλάδα και λόγω της χαμηλής τιμής τους, αλλά και λόγω του γεγονότος ότι πουλιόνταν σε πάρα πολλά σημεία, όπως περίπτερα, ψιλικατζίδικα κ.λ.π. και έτσι μπορούσαμε να τα αγοράζουμε με το χαρτζιλίκι μας χωρίς την μεσολάβηση των γονέων.

Η Ελληνική εταιρία παιχνιδιών Joy-Toy των αδελφών Βιδάλη δραστηριοποιήθηκε στα τέλη του 1960 έως περίπου τις αρχές της δεκαετίας του 1990, παράγοντας παιχνίδια πολύ καλής ποιότητας.

Τα είδη της σταμάτησαν να παράγονται κατά την δεκαετία του 1990, μάλλον λόγω της αδυναμίας να ανταγωνισθούν τα εισαγόμενα κινέζικα ή ευρωπαϊκά παιχνίδια. Μία ακόμη ελληνική εταιρεία που έπεσε θύμα της παγκοσμιοποίησης.

Η κύρια παραγωγή της ήταν πλαστικά αυτοκινητάκια σε διάφορες κλίμακες, από 1:43 έως και 1:87. Κατασκεύαζε επίσης και άλλα παιχνίδια, που είχαν σχέση με τα αυτοκινητάκια, όπως κτίρια και γέφυρες. Υπήρχαν φορτηγά, κούρσες, αγωνιστικά, αλλά και στρατιωτικά. Τα χρώματά τους ήταν πολύ όμορφα και χαρούμενα. Ίσως το γεγονός πως η καμπίνα των φορτηγών ήταν σε διαφορετικό χρώμα από την καρότσα να μείωνε τον ρεαλισμό, αλλά τα χρώματα έδιναν μία πολύ ευχάριστη όψη.

Τα αυτοκινητάκια της JOY-TOY θεωρούνται πια συλλεκτικά είδη και βρίσκονται μόνο σε δημοπρασίες, όπως στο e-Bay, σε τιμές όμως πολύ υψηλότερες από τις αρχικές τους. Ένα αυτοκινητάκι που έκανε 3 € μπορεί να πουληθεί ακόμη και 20€, και εάν η συσκευασία είναι άθικτη, πολύ περισσότερο.

Ας δούμε τις φωτογραφίες για να τα θυμηθούμε.

ΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΚΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΝΤΑΝ ΣΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ COMIC BOOKS

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1950, μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 1980, βλέπαμε σε πολλά αμερικανικά comics τις κλασσικές τώρα πια διαφημίσεις, που με αντάλλαγμα λίγων δολαρίων προσέφεραν ένα ολόκληρο κιβώτιο με περισσότερα από 100 (συνήθως) στρατιωτάκια και ένα σωρό αξεσουάρ όπως άρματα, κανόνια, τζιπ, πλοία και αεροπλάνα.

Τα σετ αυτά τα πουλούσαν διάφορες εταιρείες, συχνά από ανώνυμες ταχυδρομικές θυρίδες, που χρησιμοποιούσαν όμως τις ίδιες εικόνες για τις διαφημίσεις τους.

Μερικές από αυτές τις διαφημίσεις (όπως π.χ. ή διαφήμιση των Ρωμαίων ή του πολέμου της ανεξαρτησίας) έγιναν από γνωστούς καλλιτέχνες κόμικς, όπως ο Russ Heath της DC.

Η προσφορά έμοιαζε φανταστική για τα μάτια ενός παιδιού, και μας έκανε να νοιώθουμε αδικημένοι εμείς (όσοι δεν κατοικούσαμε στις ΗΠΑ) που δεν μπορούσαμε να χαρούμε την δική μας έκδοση του αμερικανικού ονείρου.

Η θεματολογία ήταν τεράστια. Ρωμαίοι, Βίκινγκς, Αμερικανοί και Εγγλέζοι του πολέμου της ανεξαρτησίας, καουμπόηδες και Ινδιάνοι, Βόρειοι και Νότιοι, ιππότες, πειρατές και, φυσικά, σύγχρονοι Αμερικανοί στρατιώτες (GIs). Συνήθως το σετ περιελάμβανε «Flats» δηλαδή 2 διαστάσεων στρατιωτάκια και τα αξεσουάρ ήταν σε διαφορετική κλίμακα. Τα στρατιωτάκια ήταν φτιαγμένα από σκληρό αλλά λεπτό πλαστικό, πράγμα που οδηγούσε και σε μεγάλη απογοήτευση όσων παιδιών τα παραλάμβαναν. Τα τελευταία μόνο χρόνια οι νεότερες εκδόσεις ήταν από πλαστικό σε 3 διαστάσεις, όπως τα μικρά στρατιωτάκια της AIRFIX.

Ας αφήσουμε όμως τις εικόνες να μιλήσουν από μόνες τους.

Τα επιτραπέζια παιγνίδια της χλωρίνης KLINEX…

Όπως σας λέγαμε και πριν μερικές μέρες, στο σχετικό άρθρο με το ΚΛΙΝ, υπήρξαν κι άλλες εταιρείες που δελέαζαν τους πιτσιρικάδες με παιγνίδια στα προϊόντα τους, οι οποίοι με την σειρά τους πίεζαν τις μαμάδες για να τα αγοράζουν. Ειδικά μέχρι το ’74, αυτό ήταν ένα σύνηθες φαινόμενο, και από την όλη διαδικασία δεν θα μπορούσε να λείψει η χλωρίνη KLINEX (που «αυτήν ξέραμε – αυτήν εμπιστευόμασταν»), η οποία, σημειωτέον, ήταν εκ των πρωτοπόρων της υλοποίησης αυτής της ιδέας. Κατά κάποιον τρόπο έσυρε τον χορό. Έπειτα ακολούθησαν πολλοί άλλοι (ΚΛΙΝ, Kolynos, κ.α.).

Σήμερα, χάρη στην πολύτιμη προσφορά του φίλου και συντάκτη μας KoiosChristos, είμαστε στην ευχάριστη θέση να εμπλουτίσουμε ακόμη περισσότερο τις μνήμες σας, παραθέτοντας 5 από τα επιτραπέζια παιγνίδια που κέρδιζαν οι καταναλωτές, χρησιμοποιώντας το δημοφιλές απολυμαντικό. Χρονικά, προσεγγίζουμε αυτή την σειρά προσφορών της εταιρείας γύρω στο 1970. Αν έχετε επιπλέον πληροφορίες, θα μπορούσατε να τις μοιραστείτε μαζί μας, ώστε να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα.

ΥΓ.

Ο Γκρινιάρης είναι σε δύο διαφορετικές εκδοχές, των 4 και των 6 παικτών.

Παρόμοιο υλικό, μπορείτε να βρίσκετε εδώ

Για το Comics Trades 2012–2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Με την πολύτιμη βοήθεια του KoiosChristos

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.

Κι ένα επιτραπέζιο για τον Κρίτωνα!

Κι ένα δωράκι για τον Κρίτωνα, όπως και για όλους τους φίλους του Ντίσνεϋ, που δεν είναι και λίγοι στο Comics Trades! Είναι από το παιγνιδο – οπλοστάσιο του Χρήστου, και μας το έστειλε προ ολίγου, για να προστεθεί στην συλλογή μας! Εγώ προσωπικά, το «Κρυφτούλι» δεν το θυμάμαι! Είμαι σίγουρος όμως, ότι πολλοί από εσάς θα έχετε μνήμες από αυτό, οπότε περιμένουμε να τις μοιραστείτε μαζί μας!

Όλα τα σχετικά άρθρα θα προστίθενται στην ομώνυμή μας κατηγορία, που διαρκώς εμπλουτίζεται με μνήμες!

ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ – Μέρος πρώτο

Ένα ακόμη αναπόσπαστο στοιχείο των παιδικών χρόνων μας, ήταν και τα επιτραπέζια παιγνίδια. Ίσως να μην είχαν την δύναμη για να μας μαγνητίζουν όπως τα κόμικς, ή οι συλλογές με τα χαρτάκια, ή τα στρατιωτάκια και οι μικρές, καθημερινές μάχες. Ήταν όμως, κάτι από αυτά που ένωνε μικρούς και μεγάλους, στα σπίτια. Εδικά στους δεύτερους, έδινε μια ευκαιρία για να νιώσουν κι εκείνοι σαν παιδιά, με προσχήματα όπως αυτό της περιέργειας.

«Για να δούμε τι είναι αυτό πάλι…»

Εκτός από τα δημοφιλή και κλασσικά επιτραπέζια, όπου στα περισσότερα σπίτια, ακόμη και σήμερα μπορεί να βρει κανείς κάποια(«Γκρινιάρης», «Ντόμινο», «Ναυμαχία», «Monopoly» κ. α.), αυτά που μας κέρδισαν από την αρχή θα έλεγα, ήταν όσα μας έφερναν ακόμη πιο κοντά στις τηλεοπτικές σειρές, που παρακολουθούσαμε. Στην δεκαετία του`70, όπου και θα μείνουμε στο πρώτο μισό αυτής της αναφοράς, η κυριαρχία αυτών των τηλεοπτικών επιτραπέζιων, ήταν αναμφισβήτητη.

Αυτά που μπορείτε να δείτε σήμερα, προέρχονται από διαφορετικές εταιρείες και επιρροές. Το Bingo του Νίκου Μαστοράκη, έρχεται από την NIS και την Ελληνική τηλεόραση, αφού προϋπήρξε εκεί και μάλιστα σαν πολύ επιτυχημένο παιγνίδι. Προσέξτε τα χαρτονομίσματα, στα οποία εικονίζεται το πρόσωπο του παρουσιαστή! Το «Μήπως γνωρίζετε», είναι μια ακριβώς ίδια περίπτωση, όπως άλλωστε και το διπλό «Τα τετράγωνα των αστέρων» και «Κάνε ότι κάνω». Και τα δύο αυτά, ήταν επίσης μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες, στις εποχές που η AGB και τα «μηχανάκια» της δεν είχαν ακόμη εγκατασταθεί στα Ελληνικά σπίτια. Το καθαρά παιγνίδι γνώσεων «Ταξιδεύοντας τον κόσμο», έρχεται για να κλέψει λιγάκι από την δόξα του ομώνυμου άλμπουμ με χαρτάκια της ΜΕΛΟ, αλλά και για να διδάξει Γεωγραφία διασκεδάζοντας.

Τέλος, ο «Σερίφης», ήταν αυτό που συμπλήρωνε την γουέστερν φιλοσοφία των χρόνων εκείνων, που περνούσε από τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, τα κόμικς και τα λαϊκά αναγνώσματα. Στο παιγνίδι κινήσεων αυτό(όπως σε όλα εκείνης της γενιάς), μπορούσες να προσπαθήσεις, αλλά όχι να ξεφύγεις από τον νόμο! Αυτό που πρωτοτυπεί εδώ, είναι η χάρτινη σβούρα σε στυλ «πάρτα όλα», με την οποία μπορούσε κανείς να έχει κάποιες εξτρά επιλογές. Πολύ όμορφες και οι πλαστικές φιγούρες του παιγνιδιού.

Χάρη στην πολύτιμη συνεισφορά του συντάκτη μας Koiosxristos(Χρήστου), μπορείτε να δείτε ορισμένα από αυτά τα επιτραπέζια, που θυμίζουν μέρες ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ… Ο Χρήστος είναι λάτρης των αναμνήσεων εκείνων, όπως πολλοί από εμάς και η βοήθεια του ήταν πολύ μεγάλη, αφού όπως μπορείτε να διαπιστώσετε, έχει κρατήσει σε πολύ καλή κατάσταση τα παιγνίδια αυτά και πάνω απ` όλα πλήρη! Συνήθως, αυτά που χάνονταν πρώτα ήταν τα πιόνια και ακολουθούσαν τα ζάρια και τα χαρτονομίσματα! Χρήστο, αναμένουμε τις επόμενες προσθήκες στοιχείων, με μεγάλη ανυπομονησία!

Η αναφορά στα επιτραπέζια παιγνίδια, θα δημοσιεύεται σταδιακά, με τον ρυθμό που θα προστίθενται φωτογραφίες και πληροφορίες.

Αυτές οι γραμμές εδώ, είναι απλά μια εισαγωγή! Όταν θα μπούμε στα… ενδότερα των αναμνήσεων εκείνων, θα καταλάβετε τι εννοώ…