Category Archives: Frank Capra

IT`S A WONDERFUL LIFE(1946) – ΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ!

Όσο κι αν ψάξει κανείς, ανάμεσα στις εκατοντάδες(ίσως και περισσότερες), ταινίες με θέμα τα Χριστούγεννα, είναι αδύνατον να μείνει ασυγκίνητος, από την θαυμάσια αυτή ματιά του Φράνκ Κάπρα(Frank Capra), που ήδη μετράει από την πρώτη της μέρα προβολής μέχρι σήμερα, 65 χρόνια! Και σίγουρα είναι ακόμη πιο δύσκολο, να μην την συναντήσει στις σχετικές λίστες, που κατά καιρούς δημοσιεύονται σε ιστοσελίδες και περιοδικά. Προσωπικά δεν θα επιχειρήσω να της δώσω αρίθμηση και να την τοποθετήσω σε κάποια θέση, ούτε και να την αξιολογήσω σαν πολιτιστική κληρονομιά, αφού αυτές τις εξετάσεις τις έχει δώσει επί μακρόν. Άλλωστε, όταν αναλύεις καμιά φορά, χάνεις το ίδιο το νόημα! Κι αυτό είναι που ΔΕΝ θέλω να χαθεί! Γι` αυτό και η παρουσίαση αυτής της ταινίας, έχει απλά να κάνει με μια πρόταση ουσιαστικά, που μπορεί να έρχεται από πολλά χρόνια πίσω, όμως το πνεύμα της είναι τόσο δυνατό, που δύσκολα την προσπερνάει κανείς, θεωρώντας την ενδεχομένως και «παλιομοδίτικη». Οι αξίες, δεν έχουν παλαιότητα και το “It`s a Wonderful Life”, ανήκει σε αυτές!Είναι ότι πιο αισιόδοξο και συγχρόνως διδακτικό, πέρασε ποτέ μπροστά από τις κινηματογραφικές κάμερες, αναπαριστώντας το κλίμα αυτών των άγιων ημερών. Αυτή είναι η δική μου η άποψη. Η δική σας ίσως να διαφέρει, κι αυτό είναι το λογικό, αλλά και το επιθυμητό σε αυτό το άρθρο. Να ακουστούν και οι δικές σας δηλαδή απόψεις. Να μοιραστούμε συναισθήματα και να φέρουμε στο νου εικόνες, τυλιγμένες στην κινηματογραφική ταινία, κι όχι μόνον.

Είναι 20 Δεκεμβρίου του 1946, στην χιονισμένη Νέα Υόρκη. Ο κόσμος συρρέει και κάνει ουρές μπροστά από τα ταμεία, σε δεκάδες αίθουσες. Ο λόγος έχει να κάνει με μια νέα ταινία του Φράνκ Κάπρα, αγαπημένου σκηνοθέτη των Αμερικανών εκείνα τα χρόνια και «χρυσού παιδιού» του Χόλλυγουντ(πατέρας της Λάιζα Μινέλι). Ο σκηνοθέτης με την Ιταλική καταγωγή, που ότι φιλμάριζε γίνονταν χρυσά αγαλματάκια και γέμιζαν τις προθήκες τις δικές του, αλλά και των στούντιο που τον εμπιστεύονταν, είχε μια επίκαιρη ματιά να δώσει αυτή τη φορά. Μια αλλιώτικη από τις προηγούμενες, αλλά με τον γνωστό του, μοναδικό τρόπο να την αφηγηθεί. Αυτόν που τον καθιέρωσε και του έδωσε μια θέση ανάμεσα σε συνάδελφους του όπως οι Όρσον Ουέλς, Τζών Φόρντ, Τζών Χιούστον, Μπίλλυ Γουάιλντερ και πολλοί ακόμη, στην σελίδα με τους κορυφαίους σκηνοθέτες όλων των εποχών, σε όλα τα βιβλία που ανέλαβαν ποτέ να καταγράψουν την ιστορία της έβδομης τέχνης. Η απλότητα και το χιούμορ που σαν αναρριχητικά φυτά, σκαρφαλώνουν τα φύλλα τους στις σκηνές των ταινιών του Κάπρα, είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά στοιχεία του έργου του. Ανθρωπιά, ζεστασιά, μηνύματα, αισιοδοξία, αυθορμητισμός, αγάπη, έννοιες και αξίες διαχρονικές. Σταθερές και ακλόνητες στο πέρασμα του χρόνου, όπως οι αιωνόβιες σεγκόγιες. Με αυτά στο δισάκι του, πορεύτηκε και μεγαλούργησε και σήμερα μπορούμε να λέμε με σιγουριά, ότι ο κόσμος του σινεμά θα ήταν πολύ φτωχότερος, δίχως τη φιγούρα του Κάπρα πίσω από τη σκηνοθετική καρέκλα.

Το “It`s a Wonderful Life”, είναι βασισμένο στο βιβλίο «TheGreatestGift«, του Αμερικανού συγγραφέα PhilipVanDorenStern, από το 1943. Στην μεταφορά του ώστε να γίνει σενάριο και από εκεί ταινία, συνεργάστηκαν οι Frances Goodrich, Albert Hackett, Jo Swerling, αλλά και ο ίδιος ο σκηνοθέτης, ο οποίος έκανε και την παραγωγή των 3.800.000 εκατομμυρίων δολαρίων. Ίσως την πιο πολυδάπανη που επιχείρησε ποτέ ο ίδιος! Ο Κάπρα πίστεψε στο υλικό του βιβλίου και στην δύναμη του και δικαιώθηκε. Ανέθεσε την μουσική υπόκρουση, σε μια τεράστια μορφή. Στον Dimitri Tiomkin, που θέλει πολύ δουλειά για να βγει ένα άρτιο αφιέρωμα στην ζωή και το έργο του, πιστέψτε με! Όμως θα την κάνουμε κι αυτή την διαδρομή, κάποια στιγμή και σας το υπόσχομαι αυτό. Ο Tiomkin, επιτρέψτε μου την έκφραση, δίνει ρέστα κυριολεκτικά! Τα πλάνα του φιλμ θα ήταν αδύνατον να γεννήσουν τόσο όμορφα συναισθήματα και να ξυπνήσουν ρίγες συγκίνησης, δίχως τις νότες του! Δεν ακολουθεί τα πλάνα, ούτε τα συνοδεύει. Αναπνέει με τις μελωδίες του πάνω τους! Καταπληκτικό μοντάζ από τον William Hornbeck και έξοχη φωτογραφία από τον Joseph Walker(συνεργάτη επί σειρά ετών του Κάπρα, με συμμετοχές μεταξύ άλλων και στα Mr. Deeds Goes to Town (1936), You Can’t Take It with You (1938), Mr. Smith Goes to Washington (1939). Η ταινία ξεκινάει με την γνώριμη μακέτα της RKO Radio Pictures, είναι ασπρόμαυρα υπέροχη και έχει διάρκεια 130 λεπτών. Στην διάρκεια τους θα μελαγχολήσετε, θα προβληματιστείτε, θα βουρκώσετε, θα γελάσετε με την ψυχή σας, θα νιώσετε ξανά παιδιά!

Ένας νεαρός αριστούχος του Γυμνασίου, σε μια μικρή κωμόπολη της Βόρειας Αμερικής, βλέπει τα μαλλιά του να γκριζάρουν, αφήνοντας τα πιο δημιουργικά του χρόνια πίσω, για χάρη των ανθρώπων που αγαπάει. Θυσιάζεται για κείνους και μένει στο παρασκήνιο μιας ολόκληρης ζωής, για να τους αφήσει να ανοίξουν τα φτερά τους και να πετάξουν μακριά. Μέσα από την δική τους επιτυχία, έρχεται η δική του ευτυχία. Άτυχος και αιχμάλωτος της καλοσύνης του. Μοιραία και τραγική φιγούρα. Δέσμιος των επιλογών του. Μπορείτε να προσθέσετε κι εσείς πολλές εκφράσεις, ανάλογα με αυτήν που σας αντιπροσωπεύει. Σε ένα νομίζω όμως, ότι θα συμφωνήσουμε όλοι. Στην δύναμη της θέλησης του και την ακεραιότητα του χαρακτήρα, που σαν στάμπα σφραγίζει κάθε κίνηση στο χιόνι! Ο James Stewart, είναι μοναδικός! Ξεδιπλώνει κάθε πτυχή του υποκριτικού του ταλέντου, με το νωχελικό εκείνο βάδισμα και το ατσαλάκωτο του ύφος. Καταρρέει, πετάει φοβερά αστείες ατάκες, γκρεμίζεται και ορθώνει ξανά το ανάστημα του άπειρες φορές, είναι αξιοπρεπής και έντιμος, δεν προδίδει ποτέ τις αρχές του, είναι άνθρωπος με όλη την σημασία της λέξης, σαν κι εμάς όλους και ζει έντονα κάθε του στιγμή! Είναι τρωτός. Κάνει λάθη, βιάζεται, αμφισβητεί ακόμη και τα θαύματα, αλλά χάρη σε ένα τέτοιο, κερδίζει την μεγαλύτερη του μάχη επί σκηνής και το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων. Σε κερδίζει στη στιγμή. Δεν θα μπορούσε να βρεθεί καλύτερος πρωταγωνιστής, γι` αυτό ίσως δεν επιχειρήθηκε ως σήμερα να γυριστεί νέα βερσιόν της ταινίας! Ιδανική και η Donna Reed στο ρόλο της συζύγου του. Όλο το καστ είναι εξαιρετικό. Να αναφέρουμε ορισμένους. Lionel Barrymore, Thomas Mitchell, Henry Travers, Ward Bond, Gloria Grahame(η συνήθως μοιραία γυναίκα των φιλμ νουάρ!), Todd Karns, Lillian Randolph, Frank Albertson, William Edmunds και Bobby Anderson. Υπάρχουν κι άλλοι και δεν θα θέλαμε να τους αδικήσουμε στο ελάχιστο. Ακολουθώντας το παρακάτω link, μπορείτε να βρείτε το πλήρες καστ και πολλά ακόμη σημαντικά στοιχεία για την ταινία.

http://en.wikipedia.org/wiki/It%27s_a_Wonderful_Life

Το It`s a Wonderful Life, με το μήνυμα που κρατάει σφιχτά στα πλάνα του, αλλά και τους συμβολισμούς του, είναι ένα αξεπέραστο και πάντα λαμπερό κινηματογραφικό διαμάντι! Όσες φορές και να το δεις δεν σε κουράζει, ούτε και παίζει ρόλο η ηλικία αυτού που θα επενδύσει σε δύο από τις ώρες της ζωής του, για να το δει! Η ταινία του Κάπρα, θαρρείς ότι είναι κάτι σαν ίσκιος και ακολουθεί τα βήματα σου! Γυρίζεις και …δεν είναι κανείς πίσω! Ή μήπως είναι και δεν τον βλέπεις;… Σαν επιρροή του συγγραφέα, που πιστά καταγράφει ο σκηνοθέτης, είναι η «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» του Κάρολου Ντίκενς. Στην ουσία, μια διασκευή της παρακολουθούμε, αλλά πολύ γοητευτική. Πήρε πέντε Όσκαρ(καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας στον Κάπρα, πρώτου ανδρικού ρόλου στον Στιούαρτ, καλύτερου μοντάζ στον William Hornbeck και καλύτερης ηχοληψίας, για την δουλειά του John Aalberg), αλλά και κανένα να μην κέρδιζε, έχει μια θέση στην καρδιά μας και τον τρόπο να μας κάνει να ξεχνάμε τον χρόνο για λίγο, τόσο όσο χρειάζεται για να πεταχτούμε μέχρι το Bedford Falls, μια χιονισμένη παραμονή Χριστουγέννων, του 1946!

ΥΓ

Μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετώπισα γράφοντας τούτες τις γραμμές, ήταν να επιλεχθούν αντιπροσωπευτικές εικόνες για να τις συνοδέψουν! Ποια να διαλέξεις και ποια όχι, από ένα τέτοιο αριστούργημα; Ελπίζω ότι αυτές που τελικά μπήκαν στο άρθρο, να σας βρήκαν σύμφωνους.

Αποσπασματικά βίντεο από την ταινία.


Ο φίλος Κρίτωνας, που συχνά μας βοηθάει δίνοντας μας πολύτιμες επιπλέον πληροφορίες, για τα άρθρα που δημοσιεύονται, μας έδωσε την ευκαιρία μέσα από 2 link, να δούμε την θαυμάσια ταινία αυτή του Κάπρα, μέσα από το you tube! Μάλιστα, στην πρώτη περίπτωση είναι η αυθεντική της κόπια, με πολύ καλή ποιότητα εικόνας και υψηλή ανάλυση, ενώ στην δεύτερη σας περιμένει μια έκπληξη! Ολόκληρη η ταινία με την προσθήκη χρώματος! Και στις δύο μορφές της, μπορείτε να την δείτε μέσα από το Comics Trades! Κρίτωνα, σε ευχαριστώ θερμά!

ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ – MR DEEDS GOES TO TOWN(1936)

Ολοκληρώνουμε σήμερα με την παρουσίαση που θα διαβάσετε, το πρώτο μέρος του αφιερώματος μας στις κλασσικές ταινίες. Σημαντικοί δημιουργοί και ερμηνευτές, σε διαχρονικά κινηματογραφικά διαμάντια, πέρασαν και θα συνεχίσουν να περνούν από αυτό το αφιέρωμα. Ταινίες που αξίζουν της προσοχής μας, με πολλά στοιχεία να έρχονται για να αποδείξουν ότι εκτός της ιστορίας, υπάρχουν πολύ περισσότερα πράγματα που επαναλαμβάνονται στη ζωή μας. Μέχρι στιγμής σας θυμίσαμε τις

We` re not angels(1955)

Some came running(1958)

The apartment(1960)

Panic in the streets((1950)

Fury(1936)

Irma la Douce(1963)

You can`t take it with you(1938)

Mr. Smith goes to Washington(1939)

East of Eden(1955)

Cash Mc Call(1960)

The devil at 4 o` clock(1961)

Only angels have wings(1939)

Calamity Jane(1953)

An American in Paris(1951)

Blood Alley(1955)

Kiss me stupid(1964)

Mr. Deeds goes to town(1936)

Το φιλμ που θα σας θυμίσουμε σήμερα, είναι ένα αριστούργημα της έβδομης τέχνης από το 1936 και τον χαρισματικό αυτό σκηνοθέτη Frank Capra. Είναι η Τρίτη του ταινία που μπορείτε να βρείτε σε αυτό το πρώτο μας μέρος των παρουσιάσεων και ίσως το πιο δυνατό και πλούσιο σε στοιχεία. Το Mr. Deeds goes to town, είναι ακόμη ένα κομμάτι του πάζλ ή της τετραλογίας αν προτιμάτε του σκηνοθέτη(υπάρχει ακόμη το Meet John Doe), που επιχειρεί να διασκεδάσει με την σκοτεινή πλευρά του Αμερικάνικου ονείρου, κρύβοντας επιμελώς όλα εκείνα που θα μπορούσαν να κατατάξουν τις ταινίες του σε δράματα, ή κοινωνικές κριτικές ματιές. Διαβάστε το στην υπό – κατηγορία «ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ & ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ». Να Πάρουμε όλοι μας μια ανάσα(κι εσείς και εγώ!), για να μην «μπουκώσουμε» με όλες αυτές τις συνεχόμενες παρουσιάσεις, κάτι που θα τις αδικούσε στα μάτια μας άλλωστε, κι έπειτα από 15 – 20 μέρες θα επιστρέψουμε με τον δεύτερο κύκλο και ακόμη πιο όμορφες ταινίες.

http://wp.me/PKxow-1O9

Αρέσει σε %d bloggers: