Βρέχει στη Σαχάρα!

—Καλημέρα, κύριοι.
—Τι κάνετε στην έρημο με ομπρέλα;
—Κύριε, στην έρημο βρέχει μια φορά κάθε δέκα χρόνια. Και ξέρετε τι μέρα έχουμε σήμερα;
—Αυτή της δεκάτης επετείου τής τελευταίας βροχής. Δούλος σας.

Θυμάστε ένα Ιζνογκούντ, που είχαν βρεθεί στην έρημο ο βεζίρης και ο χαλίφης κλπ., και αίφνης εμφανίζεται ένας ντόπιος κρατώντας ανοικτή(!) μιαν ομπρέλα; Στον έκπληκτο βεζίρη εξηγεί, ότι στην έρημο βρέχει κάθε δέκα χρόνια, και ότι η προηγούμενη φορά ήταν ακριβώς πριν δέκα χρόνια. Έτσι, μετά από λίγο, αρχίζει μία καταρρακτώδης βροχή.

Λοιπόν, ιδού η εξήγηση. Το σπάνιο αυτό φαινόμενο είναι πάλι σε εξέλιξη, δηλ. τώρα βρέχει στην Σαχάρα!

Το γερμανικό άρθρο, με τίτλο «Όχι μόνον ήλιος στην έρημο. Βροχή στη μέση τής Σαχάρας» και ημερομηνία 23 Μαρτίου, περιγράφει πώς Πέμπτη με Κυριακή έριχνε καρεκλοπόδαρα στη νότια Αλγερία, στην περιοχή τής Σαχάρας , όπου σε κάποιες περιοχές έπεφταν πάνω από 30 λίτρα νερό ανά τετραγωνικό μέτρο!

Ευχαριστούμε τον Αλέξη, που μας επεσήμανε το συσχετισμό και έστειλε την αναφορά στο άρθρο για τη βροχή στην Αλγερία.

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.

ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ – “THE HUSTLER”(1961)

Κι εδώ είχαμε ξεχωριστό Ελληνικό τίτλο, αλλά δεν τον θυμάμαι! Αν τον θυμηθεί κάποιος από εσάς, τον προσθέτουμε. Κλείνει σήμερα η τριάδα των ταινιών με θέμα τον τζόγο, με αυτό το φιλμ του 1961. Είχαμε καζίνο, πόκερ και τώρα πάμε στο μπιλιάρδο. Αν αναρωτιέστε πως γίνεται να χωρέσει το μπιλιάρδο στον τζόγο, απλά σας λέω ότι με την κατάλληλη προσπάθεια και εφ` όσον είναι η μόνη τέχνη που κατέχετε και μπορεί να σας δώσει λύσεις στο οικονομικό πρόβλημα, ε τότε μετατρέπεται και σε πηγή εσόδων! Υπάρχουν πολλοί φίλοι του αθλήματος και στη χώρα μας και νομίζω ότι αν δεν το έχετε δει, σίγουρα δεν συμβαίνει το ίδιο και με το sequel του. Απέσπασε βραβεία, έγινε μεγάλη επιτυχία και έδωσε το Όσκαρ αναδρομικά(το άξιζε στην πρώτη του εκδοχή), στον Πώλ Νιούμαν. Η μεγάλη αυτή προσωπικότητα της υποκριτικής, είναι γεγονός ότι αδικήθηκε στις απονομές αυτών των βραβείων, όντας μονίμως προτεινόμενος και ποτέ βραβευμένος, παρά τις θαυμάσιες του ερμηνείες. Έτσι, η ακαδημία είπε να του δώσει ένα βραβείο συνολικό θέλω να πιστεύω, περισσότερο, παρά για την ερμηνεία του στο «Χρώμα του χρήματος»(“Color of the Money”). Μια ταινία στην οποία ο συμπρωταγωνιστής Τομ Κρούζ, πήρε δωρεάν μαθήματα ηθοποιίας, τα οποία του χρειάστηκαν στην συνέχεια. Εμείς, θα δούμε όμως τα έργα και ημέρες του “Fast Eddie”, σε άσπρο – μαύρο, όταν ξεκίνησε να χτίζει τον μύθο του.

Διαβάστε την παρουσίαση και αυτής της ταινίας, στο Cine Oasis. Την σελίδα που αγαπάει τον κλασσικό κινηματογράφο!

http://cineoasis.wordpress.com/

ΜΠΟΜΠΟΣ Ο ΑΠΙΘΑΝΟΣ – ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ & ΤΗΝ ΠΕΝΑ ΕΝΟΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ

Μη μου πείτε ότι δεν σας παραξένεψε η φιγούρα αυτού του αυτοτελούς κόμικς, όταν το αντικρίσατε στον Δίκαιο του κ. Ανεμοδουρά; Ήταν 1975 και ο απίθανος αυτός και πολύ άτυχος συμπληρώνω πιτσιρικάς, έπεφτε διαρκώς θύμα της αφέλειας του και της ευρηματικότατης φαρσέρ Κλαίρης! Είχε την δική του σελίδα, τις περισσότερες φορές ήταν η 26 και πολλούς φίλους ανάμεσα στους αναγνώστες του περιοδικού. Κάτι έφερνε στο νου όμως ο τρόπος σκιτσαρίσματος. Κάτι από …άλλο κόμικς! Σωστά! Ήταν ο ίδιος ο δημιουργός του κακού βεζίρη Ιζνογκούντ, που εποφθαλμιούσε επί σειρά δεκαετιών την θέση του καλού χαλίφη! Εις μάτην βέβαια, αφού οι γκάφες του ήταν μεγαλύτερες και από του Μπόμπου, ενώ όλες οι κακίες και οι ραδιουργίες, του γυρνούσαν πίσω σα μπούμερανγκ! Ο Γάλλος Jean Tabary, όπως και πολλοί συνάδελφοι και συμπατριώτες του, έκανε καριέρα στο περιοδικό Vaillant. Ήταν τα χρόνια της δεκαετίας του `60(τέλη 1950 για την ακρίβεια), όταν ο ποιοτικότατος ανταγωνισμός των πολυθεματικών περιοδικών κόμικς στην Γαλλία, μαίνονταν μεταξύ Vaillant – Spirou – Pif Gadget – Tin Tin. Όλα τους ήταν υπέροχα και είχαν τα δυνατά του χαρτιά το καθένα! Ο Tabary δεν ήταν το μεγάλο όνομα(όχι ακόμα), αλλά η συνεργασία του με τον μεγάλο Rene Goscinny απογείωσε την καριέρα στην κυριολεξία.

Πριν απ` όλα αυτά, ήταν ο …Μπόμπος, ή καλύτερα Totoche(σαν προφορά μας φέρνει στο νου τον …Τοτό!), που από μια απλή ιδέα του `956, έγινε μια μεγάλη επιτυχία το 1959, με δικό του κάποια στιγμή μάλιστα, περιοδικό! Με αυτόν τον ήρωα ο Tabary είδε την πόρτα της επιτυχίας να του ανοίγει διάπλατα. Έμεινε στο τιμόνι της σχεδίασης του μέχρι το 1976. Μετά, …περιορίστηκε στον Ιζνογκούντ. Πιο κάτω, σας έχουμε μερικές χαρακτηριστικές αυτοτελείς ιστορίες του Μπόμπου του απίθανου, όπως δημοσιεύτηκαν στον Δίκαιο. Κάποια στιγμή θα τις συγκεντρώσουμε όλες και θα σας τις προσφέρουμε δωρεάν, σε μορφή pdf αρχείου.

Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.