Ο Ποπάυ ξανά στα περίπτερα κάθε Πέμπτη με τον Τηλεθεατή!

Με μια εντελώς αιφνιδιαστική κίνηση, ο «Τηλεθεατής» (του κ. Δραγούνη) κυκλοφόρησε χθες Πέμπτη το πρώτο τεύχος του Ποπάυ. Πρόκειται για το “Land of Jeeps”, που κυκλοφόρησε από την IDW στις 25 Απριλίου του 2012. Ο καλλιτέχνης που επιστρατεύτηκε, προκειμένου να «πιάσει» το ύφος των Elzie Crisler Segar και Bud Sagendorf από τα τέλη της δεκαετίας του ’20, ήταν ο Bruce Ozella, ο οποίος τα πήγε περίφημα κατ’ εμέ. Τα σενάρια επιμελήθηκε ο Roger Langridge, ενώ για την έκδοση συνεργάστηκαν ακόμη οι Clizia Guzzoni, Jules Feiifer, Craig Yoe και Luke McDonnel. Η επιστροφή αυτή του Ποπάυ στα κόμικς δρώμενα ήταν άκρως επιτυχημένη, με την IDW να χτυπάει φλέβα χρυσού, αφού η αγάπη των αναγνωστών τους ώθησε να εξαντλήσουν σε χρόνο ρεκόρ τα διαθέσιμα τεύχη. Μόνο αρνητικό, κατά κάποιο τρόπο, στοιχείο είναι αυτό των λίγων σελίδων (μόλις 20). Όμως, το γεγονός και μόνον ότι επανα-σχεδιάζεται ένας ήρωας κόμικς με τόσο σημαντική παρουσία δεκαετιών, σχεδόν 30 χρόνια μετά την αναστολή έκδοσής του, είναι αρκετό για να μιλάμε περί είδησης της χρονιάς (το 2012 για την Αμερική, με τρία χρόνια καθυστέρηση για εμάς).

Να θυμίσουμε σε αυτό το σημείο ότι ο κ. Γ. Δραγούνης εξέδιδε το περιοδικό στα χρόνια της δεκαετίας του ’70 και του ’80 (μέχρι τα μέσα του ’90) οπότε ουσιαστικά ο αιφνιδιασμός, που ανέφερα πριν, οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους. Την χρονική στιγμή που επέλεξε, και γιατί αυτό σηματοδοτεί ταυτόχρονα την δραστηριοποίησή του εκ νέου στις εκδόσεις κόμικς, κάτι που μόνον ως θετικό μεταφράζεται. Γνωρίζω προσωπικά τον Έλληνα εκδότη και σας διαβεβαιώνω πως πρόκειται για τους πλέον συνεπείς στην ιστορία των εικονογραφημένων. Τόσο με τον Ποπάυ, τον Μπάγκς Μπάννυ και τον Φέλιξ, όσο και με τα Ταρζάν, Κράνος, Τάνκς, Πόλεμος, Έφοδος και όλα τα σπάνια πλέον στις μέρες βραχύβια περιοδικά του (Ντρεκ, Ρομπέν, Ρακάρ, Μάρκο Πόλο, Ακίμ, κ.α.) καταλαμβάνει ένα μεγάλο κεφάλαιο στο βιβλίο των εκδόσεων κόμικς στην χώρα μας.

Για το επόμενο, δεύτερο τεύχος (“The worm returns”) το νου σας στα περίπτερα την Παρασκευή 6 Μαρτίου, πάντα με τον «Τηλεθεατή» και κόστος 1,50 ευρώ. Φαντάζομαι πως, αν πάει καλά η απόπειρα αυτή, θα δούμε ξανά τον ναύτη, που κατάπινε σπανάκι και αυτόνομα στα περίπτερα. Να που η «κρίση» αυτή η περιβόητη μας έφερε ξανά τον Ντίσνεϋ και τα περιοδικά του, τον Μπλεκ, τον Ζαγκόρ και τώρα τον Ποπάυ. Εύχομαι κάθε επιτυχία στον κ. Δραγούνη, με τον οποίο θα επιχειρήσω να επικοινωνήσω, ώστε να σας έχω ακόμη περισσότερες πληροφορίες.

Πλήρες βιογραφικό του Ποπάυ και των δημιουργών του θα βρείτε στον πιο κάτω σύνδεσμο.

http://en.wikipedia.org/wiki/Popeye

Η έκδοση της IDW και χρήσιμες πληροφορίες από το comicvine.

http://www.comicvine.com/popeye-1-the-land-of-jeeps/4000-333569/

Τις παρουσιάσεις των τευχών μπορείτε να τις βρίσκετε συγκεντρωμένες εδώ.

Για το Comics Trades 2014–2015

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .

FORREST “BUD” SAGENDORF – Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΝΑΥΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ ΣΤΟ ΣΠΑΝΑΚΙ

Του δίδαξε ένα σωρό κόλπα, αλλά αυτό με το σπανάκι δεν ήταν κανένα απ` αυτά! Πήρε οδηγίες από τον L. C. Segar, τα χρόνια της ποτοαπαγόρευσης στην Αμερική του`30, απέφυγε το τσάρλεστον και τη μαφία των λιμανιών, αλλά όταν χρειάστηκε έξτρα δυνάμεις για να υπερασπίσει την αγαπημένη του Όλιβ, τότε οι κονσέρβες σπανάκι αποδείχτηκαν πολύ χρήσιμες και τελικά άνοιγαν πολύ πιο εύκολα από ότι περίμενε κι ο ίδιος! Με όλα αυτά τα εχέγγυα και ένα μικρό προβληματάκι με τον αλκοολισμό του παππού(άντε και το Βρούτο), η σταδιοδρομία του ναύτη ήταν …ένα κομμάτι κέικ(a piece of cake!). Θα μου πείτε, τι ρόλο βαρούσε ο Sagendorf και γιατί είχε το παρατσούκλι Bud; Ακούστε.

Το Μάρτη του 1915, εν μέσω ταραχών ανά τα Έθνη, ο υιός Sagendorf μάλλον έδειχνε να αποτελεί ένα ακόμη κρίκο στην Αμερικανοθρεμμένη , Γερμανικής προέλευσης φαμίλια του. Τίποτα δεν φανέρωνε τις μελλοντικές καλλιτεχνικές του ανησυχίες, που θα τον οδηγούσαν μέχρι τα γραφεία της King Features  Syndicate, κι από εκεί κατευθείαν στον πιο κάτω όροφο, στο τμήμα των σχεδιαστών της εταιρείας. Πλέον το ημερολόγιο σημάδευε το σωτήριο έτος 1938 και ήδη ο Ποπάυ(Popeye), κατάπινε χάρτινα χιλιόμετρα στα στριπ των εφημερίδων. Ο πνευματικός του καθοδηγητής και νονός Elzie Segar, είχε προλάβει να τον καθιερώσει, σαν μια κλασσική καρτουνόφατσα, στην  εκδοχή της του λιμανιού, χωρίς φρουφρού κι αρώματα, αλλά με φουσκωμένα μπράτσα και καπελάκι all time classic! Επτά χρόνια μετά, έρχεται η σειρά του Sagendorf(το`38 απεβίωσε ο Segar), να αποτυπώσει την δική του άποψη στο χαρτί και να αλλάξει αρκετά τόσο την φιλοσοφία του ναύτη, όσο και τον περίγυρο του. Νομίζω ότι από τις …space σεναριακές διαφυγές του δημιουργού του(τελικά οι παρενέργειες οι ψυχεδελικές των `60ς, είχαν αρχίσει να εμφανίζονται δεκαετίες πριν!), το νέο λανσάρισμα που προκαλούσε περισσότερο γέλιο, από την πένα του συνεχιστή, ήταν μια πιο προσιτή πρόταση και πιο πιασάρικη, κρίνοντας από την υποδοχή του αναγνωστικού κοινού.

Τώρα σχετικά με το …Bud του ψευδώνυμου, η μόνη εξήγηση παραπέμπει στην γνωστή ετικέτα μπύρας! Πρώτη εμφάνιση στο Ελληνικό κοινό για τον Ποπάυ, ήταν στο Βέλος του κ. Τερζόπουλου, στην μικρού σχήματος περίοδο του. Μιλάμε για την προ – Δραγούνη εποχή. Μετά, η εκδοτική Πηδάλιο Πρες και ο Ποπάυ, ήρθαν …κι έδεσαν στην Ελληνική αγορά! Ήταν δυνατό δίδυμο! Αν σας ξενίζουν κάπως τα σκίτσα που συμπληρώνουν το άρθρο, να σας δώσουμε την εξήγηση! Απλά στην Ελλάδα διαβάζαμε Brazzio di Ferro, δηλαδή την Ιταλική μεταφορά, κι όχι την Αμερικάνικη, που αυτή περιορίστηκε σε καμιά δεκαπενταριά τεύχη Βέλος, όλα κι όλα! Γενικώς, επειδή η περίπτωση αυτή συγκεντρώνει αρκετό υλικό για αφήγηση, θα συνεχιστεί μετά το πέρας των εορτών! Υπομονή να` χουμε και υγεία πάνω απ` όλα! Άρθρα, θα έχουμε την ευκαιρία να διαβάσουμε πολλά!

Name(απαιτείται)

Email(απαιτείται)

Website

Comment(απαιτείται)

Υποβολή

Δ

Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.