Ο Πόλντο και ο Πολντίνο του Antonio Terenghi- Στα «Σεραφίνο» & «Τιραμόλα»

Τόσο στην Ελληνική έκδοση του «Τιραμόλα», όσο και σε αυτή του «Σεραφίνο» (αμφότερες από τον κ. Καμπανά), μεταξύ άλλων διαβάσαμε και τις εύθυμες ιστορίες του Πόλντο και του υιού Πολντίνο (με το χαρακτηριστικό μαλλί φράντζα). Ο δημιουργός τους, ο Ιταλός σχεδιαστής Antonio Terenghi, στον οποίο έχουμε αναφερθεί σε παλαιότερά μας άρθρα), είχε πολύ έντονη παρουσία στα δύο Ελληνικά περιοδικά. Πολλοί ήρωές του εμφανίζονταν επί σειρά ετών σε αυτά, όπως ο Τζέπο και το τζιπάκι του η Τζεπίνα, ο ινδιανάκος με τις φοβερές κεφαλιές Καριμπού ή ο δαιμόνιος και γκαφατζής ρεπόρτερ Τέντυ. Στην Ιταλία υπήρξαν κι άλλοι χαρακτήρες, σχεδιασμένοι από τον κ. Terenghi, που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία, αλλά δεν διαβάσαμε στην χώρα μας τις ιστορίες τους, όπως ο σερίφης με τα τεράστια μουστάκια Pedrito.

Πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για την καριέρα του κ. Terenghi μπορείτε να βρείτε ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο της πάντα πολύτιμης εγκυκλοπαίδειας κόμικς της Lambiek:

http://www.lambiek.net/artists/t/terenghi_antonio.htm

Επίσης, για τους Γαλλομαθείς, πλήρης εξιστόρηση των έργων & ημερών του Ιταλού δημιουργού στα Γαλλικά περιοδικά (και ειδικά στο κόμικ Pepito, που αγαπήθηκε πολύ στην Γαλλία), μπορείτε να βρείτε στον πιο κάτω σύνδεσμο:

http://conchita.over-blog.net/70-index.html

Ο Πόλντο δημιουργήθηκε το 1951 και ντεμπουτάρισε στα περιοδικά των εκδόσεων Alpe, σαν συμπληρωματικός χαρακτήρας με το όνομα Poldo e Poldina.  Έχει έναν άσπονδο φίλο για γείτονα, τον κ. Μπιντόνι, μεταξύ των οποίων πολύ συχνά διαδραματίζονται πολύ αστείες καταστάσεις αντιπαλότητας και ζήλιας. Τα παιδιά των δύο, όμως, τα πηγαίνουν πολύ καλά μεταξύ τους. Και οι δύο χαρακτήρες των γειτόνων αντανακλούν, σε ένα μεγάλο βαθμό, το κοινωνικό πλαίσιο της εποχής (με την γραφειοκρατία του, τις τεχνολογικές εξελίξεις, ενίοτε και την πολιτική ή την διαφήμιση), το οποίο και σατιρίζουν, θα έλεγα, πολύ επιτυχημένα.

Κλείνοντας αυτή την σύντομή μας αναφορά, σας παραθέτουμε πιο κάτω, προς ανάγνωση, μια χαρακτηριστική ιστορία από τα καμώματα της οικογένειας του Πόλντο και η οποία έχει να κάνει με την κόμη του υιού Πολντίνο. Η ιστορία έχει για τίτλο «Τα κοντά μαλλιά» και συμπεριλήφθηκε στην ύλη του περιοδικού «Σεραφίνο», στο τεύχος 65, με ημερομηνία έκδοσης 14 Οκτωβρίου 1970 (τιμή 3 δραχμές).

Σε ένα από τα καρέ της ιστορίας, που ακολουθεί, έχουμε μια περίπτωση από εκείνες που αναζητούμε και σας παρουσιάζουμε, με λάθη και παραλείψεις. Εδώ, όμως, συναντάμε κάτι το πρωτόγνωρο και που ίσως να μην έχει επαναληφθεί έκτοτε! Σε ένα από τα μπαλονάκια, δεν μεταφράστηκε το Ιταλικό κείμενο, αλλά απλά γράφτηκε με Ελληνικά γράμματα!!!

Το: «Φάρε ιλ μπαρμπιέρε ε ουν μεστιέρε ντι κουαλιτά» που αναγράφεται, για να μην ψάχνετε τι σημαίνει, σας το μεταφράζουμε εμείς: «Η κομμωτική, είναι μια ποιοτική τέχνη».

Για το Comics Trades 2012–2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Όλες τα σχετικά άρθρα, μπορείτε να τα βρίσκετε εδώ.

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .

Η πρώτη εμφάνιση του Τζώνυ και της Τσεπίνα – Στον Εικονογραφημένο Μικρό Ήρωα του`68

Μέσα από μια επίπονη διαδικασία, αυτή της σάρωσης παλιών τευχών κόμικς, βρίσκονται πολλές φορές γρίφοι, οι οποίοι όμως αποτελούν μια πρώτης τάξης ευκαιρία για έρευνα.

Πριν μερικές μέρες, ψηφιοποιούσα ορισμένα τεύχη της έκδοσης του Μικρού Ήρωα, στην εκδοχή την εικονογραφημένη του 1968. Κάπως έτσι, μου προέκυψε μια εκ νέου γνωριμία με τον κ. Antonio Terenghi και ένα μέρος της δουλειάς του.

Ο Ιταλός σχεδιαστής, χαρακτήρες του οποίου φιλοξενήθηκαν κυρίως στα Σεραφίνο και Τιραμόλα του κ. Καμπανά(στην χώρα μας), έγινε γνωστός στο Ελληνικό κοινό από τέσσερεις δουλειές του. Τον Καριμπού, το ινδιανάκι με το πολύ σκληρό κεφάλι, τον Πόλντο και το γιό του Πολντίνο,  τον δαιμόνιο δημοσιογράφο Τέντυ και τον Τζώνυ με το ομιλούν τζιπάκι του, την Τσεπίνα. Αυτοί οι δύο τελευταίοι χαρακτήρες, είναι και το σημερινό εύρημα.

Η πρώτη τους λοιπόν εμφάνιση στην χώρα μας, είναι αυτή στον Μικρό Ήρωα εκείνης της περιόδου(1968), των πολλών πειραμάτων του κ. Στέλιου Ανεμοδουρά. Μια έκδοση που οδήγησε σε μια πολύ επιτυχημένη γενιά εικονογραφημένων, τα οποία ακολούθησαν στα τέλη του 1969 και για τα οποία έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά.

Ο γεννημένος στις 30 Οκτωβρίου του 1921 Antonio Terenghi, είχε σχεδιάσει τους δύο αυτούς χαρακτήρες το 1952, όταν βρισκόταν κάτω από την εκδοτική σκέπη της εταιρείας Alpe. Στην γειτονική χώρα, όλοι οι χαρακτήρες, που δημιούργησε ο Terenghi, συγκαταλέγονται ανάμεσα στους δημοφιλέστερους όλων των εποχών. Η απλή, παιδική καθαρά γραμμή του, καθαρή και με πολλές καμπύλες, έδωσε μια φρέσκια πρόταση στους αναγνώστες.

Στο τεύχος 13 του Μικρού Ήρωα, εν έτει 1968, έρχεται ο Τζώνυ με την Τσεπίνα, σε μια ιστορία με τίτλο «Το αυτοκίνητο φάντασμα». Επειδή έχω ένα κενό μεταξύ των τευχών 10 – 12, δεν θα πω με σιγουριά ότι ήταν και η τελευταία φορά, που τον είδαμε στις σελίδες αυτού του περιοδικού. Πιθανόν να έγινε έτσι, αλλά ας κρατάμε μια επιφύλαξη. Αν συνέβη αυτό πάντως, ο Τζώνυ και η Τσεπίνα δεν μας έλειψαν για πολύ, αφού ο κ. Καμπανάς τους φιλοξένησε κατά κόρον, στα Σεραφίνο(ένα μόλις χρόνο μετά), αλλά και Τιραμόλα.

Το δεύτερο εύρημα έρχεται από το τεύχος 21 του Μικρού Ήρωα. Είμαστε στην πρωταπριλιά του 1969, όταν ένας σχετικά γνώριμος των Ελλήνων αναγνωστών, έρχεται κι αυτός αλλά με διαφορετικό τρόπο απ` ότι περιγράψαμε πιο πάνω, για τον Τζώνυ και την Τσεπίνα. Δεν ήταν με μια ολόκληρη, δική του ιστορία, αλλά σαν «σφήνα», σε μια γελοιογραφία του μπήκε στην σελίδα 58, του περιοδικού του κ. Ανεμοδουρά.

Τότε, συνηθίζονταν από τον Έλληνα εκδότη, να συμπληρώνει την ύλη του Μικρού Ήρωα με ιστορίες κειμένου, τις περισσότερες από τις οποίες είχε γράψει ο ίδιος, αλλά και με πολλές γελοιογραφίες, μεταξύ άλλων. Στην έβδομη συνέχεια του «Μικρού Ξιφομάχου» λοιπόν, εντοπίζουμε μια από αυτές τις γελοιογραφίες, με ήρωα τον… Ντένις τον τρομερό, του Hank Ketchum, που είχαμε την ευκαιρία να διαβάσουμε τις εικονογραφημένες του αταξίες, μέσα από το ομώνυμο περιοδικό των αδελφών Ζαπατίνα, ένα χρόνο πριν!

Οι σαρώσεις συνεχίζονται και τα αποτελέσματα των ερευνών που θα προκύψουν, θα έχετε την ευκαιρία να τα διαβάζετε, σε άρθρα σαν κι αυτό.

Όλες αυτού του τύπου τις ανακαλύψεις, θα τις βρείτε συγκεντρωμένες εδώ.

ΤΙΡΑΜΟΛΑ – ΠΟΛΥΠΛΟΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ….

Ενώ η κόμικς – ιστορία των γειτόνων μας Ιταλών, έχει γράψει στο λήμμα «Τιραμόλα» το όνομα του σχεδιαστή Giorgio Rebuffi και του σεναριογράφου Roberto Renzi, σαν δημιουργούς του λαστιχάνθρωπου αυτού, εν έτη 1952, ξαφνικά μας προκύπτει μια πολύ περίεργη, αλλά ενδιαφέρουσα συγχρόνως πληροφορία! Ένα στοιχείο που περιπλέκει κάπως τα πράγματα και που αποδεικνύει ότι δεν συνέβαιναν μόνον στην Ελλάδα περίεργες κόμικς – καταστάσεις, σε σχέση με τους δημιουργούς και όχι μόνον… Ίσως μάλιστα να μπερδευόμασταν εδώ – οι εκδότες μας περισσότερο – από τα διάφορα παράξενα που μα έρχονταν από τις εταιρείες διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων του εξωτερικού, αφού απ` ότι φαίνεται, δεν ήταν όλα τόσο ξεκάθαρα… Τι ήταν λοιπόν αυτό που προκάλεσε τα πιο πάνω και σχετίζεται με τον Τιραμόλα;

Η υπογραφή σαν δημιουργού, ενός σχεδιαστή ονόματι Mik Seccia(ίσως και ψευδώνυμο…), ο οποίος υπογράφει μια από τις ιστορίες του Τιραμόλα της πρώτης περιόδου, που διαβάσαμε και στην χώρα μας, ενώ η γραμμή σχεδίασης φέρνει πάρα πολύ στην πρώιμη Rebuffi εποχή! Μάλιστα, αν προσέξετε την γραμματοσειρά της Ελληνικής έκδοσης, θα δείτε ότι είναι πιστή με αυτήν της Ιταλικής, εκείνων των χρόνων(δεκαετία 1950). Ακόμη, να πούμε σε αυτό το σημείο, ότι δυστυχώς ο κ. Καμπανάς δεν δημοσίευε με καμία χρονολογική σειρά τις ιστορίες του Τιραμόλα και ενδιάμεσα σε αυτές της δεκαετίας του`70(με σχεδιαστή τον Umberto Manfrin), έβαζε ιστορίες από τις πρώτες χρονιές κυκλοφορίας στην Ιταλία!

Σας παραθέτω χαρακτηριστικά εξώφυλλα και βινιέτες του Rebuffi, από τα πρώτα χρόνια έκδοσης του Tiramola, καθώς και το …επίμαχο καρέ της έκδοσης του κ. Καμπανά, για να βγάλετε τα συμπεράσματα σας. Οι εκδοχές θεωρώ ότι είναι δύο. Ή ο κ. Rebuffi χρησιμοποίησε αρχικά ψευδώνυμο(συγκεντρώνει κατ` εμέ τις περισσότερες πιθανότητες), ή εμπλέκεται και άλλος Ιταλός σχεδιαστής!

Στοιχεία για την έκδοση του Τιραμόλα και μάλιστα πολύ χρήσιμα, θα βρείτε στα πιο κάτω links.

http://www.mastromarcopugacioff.it/Articoli/quandoRebuffiVegliava.htm

http://www.martello.it/tiramolla/tiramolla_en.htm

τα οποία και ευχαριστούμε πολύ για τις εικόνες, που μας έδωσαν και που χρησιμοποιήσαμε στο άρθρο! Το Comics Trades συνεχίζει τις συνεργασίες του με blog του εξωτερικού και σύντομα θα σας παρουσιάσουμε ακόμη μερικές από αυτές, από την Ιταλία αυτή τη φορά. 

Μέσα σε αυτά τα εξώφυλλα, θα δείτε αρκετά πράγματα, όλα ενδιαφέροντα. Για παράδειγμα, η γραμματοσειρά στο εξώφυλλο του Τιραμόλα της έκδοσης στην δεκαετία του`70 πλέον στην Ιταλία, είναι αυτή που χρησιμοποιήθηκε και στην χώρα μας από τον κ. Καμπανά. Δηλαδή αυτή που χωρίζει την λέξη σε δύο τμήματα και βρίσκεται σε ένα τετράγωνο πλαίσιο. Σας παράθεσα επίσης και εξώφυλλα της δεκαετίας του`60, για να διαπιστώσετε την πρώτη μορφή στο σκίτσο του Τιραμόλα, η οποία είναι κοινή με αυτήν που υπογράφει ο μυστηριώδης κ. Seccia στο δικό μας τεύχος, αλλά και για δείτε την διαφορά με το σκίτσο μετέπειτα. Τέλος, απ` ότι μπορείτε να δείτε, η έκδοση του Γκράντε Τιραμόλα ήταν και στην Ιταλία και μάλιστα με τον ίδιο ακριβώς τίτλο. Δεν ήταν κάποια ιδέα του Έλληνα εκδότη, όπως γράφτηκε αρκετές φορές σε blog και site. Το μόνο που έκανε ο άνθρωπος, ήταν να αλλάξει το Gran σε Γκράντε!

Δυστυχώς αυτή την φορά το πάντα χρήσιμο

www.lambiek.net

δεν έχει την δυνατότητα να μας βοηθήσει, καθώς ο κ. Seccia είναι άφαντος, από την Ευρωπαϊκή βάση δεδομένων των κόμικς – σχεδιαστών!

PIERLUIGI SANGALLI – Ο ΙΤΑΛΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΤΗΣ ΤΟΥ «ΠΟΠΑΥ» & ΤΟΥ «ΦΕΛΙΞ»

Για τους δύο αρχικούς δημιουργούς του «Ποπάυ» και του «Φέλιξ», έχουμε ήδη αναφερθεί σε παλαιότερα άρθρα μας. Σήμερα θα μιλήσουμε για τον Ιταλό σχεδιαστή που τροποποίησε τα αρχικά σκίτσα, τα έκανε πιο προσιτά οπτικά στον Ευρωπαίο αναγνώστη και που τις δικές τους εικονογραφήσεις, διαβάσαμε κατά κύριο λόγο και στην χώρα μας. Ο κ. Δραγούνης έφερε και τους δύο αυτούς ήρωες στο Ελληνικό κοινό, τον πρώτο μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Οι Ιταλοί να πούμε σ` αυτό το σημείο, έκαναν αυτές τις τροποποιήσεις κατά κάποιον τρόπο, σε πολλές κόμικς – δημιουργίες Αμερικανών σχεδιαστών, κι αυτό έχει μια εξήγηση αρκετά πειστική. Βέβαια όλα αυτά γίνονταν κατόπιν σχετικών αδειών από τους εκδοτικούς οίκους που είχαν τα δικαιώματα. Επειδή τα κόμικς που έρχονταν τότε ήταν κυρίως από δημοσιεύσεις με την μορφή κόμικς στρίπ από εφημερίδες, ήταν αρκετά «μπουκωμένα» με μελάνι και δεν έβγαζαν τόσο καθαρό όσο θα χρειάζονταν για να μπει σε περιοδικό. Έτσι, προχώρησαν σε αυτή την κίνηση που σας ανέφερα πριν, σύμφωνα και με την μαρτυρία του κ. Γιώργου Δραγούνη, σε συνέντευξη που μου είχε παραχωρήσει προ τριετίας. Οι Έλληνες εκδότες λοιπόν, έπαιρναν την πρώτη ύλη για τα εικονογραφημένα τους από την Ιταλία, που και οικονομικότερα ήταν και σε καλύτερη ποιότητα σχεδίων. Ας επιστρέψουμε όμως στον λόγο ύπαρξης αυτού του κειμένου, την γνωριμία σας δηλαδή με τον Ιταλό σχεδιαστή Pierluigi Sangalli. Η πορεία του στον χώρο ξεκίνησε στην δεκαετία του`50, με τους εκδοτικούς οίκους Alpe και Bianconi. Ένα κοινό μονοπάτι για πολλούς συναδέλφους του, αφού αυτοί οι οίκοι ήταν οι κυρίαρχοι στην δεκαετία του`40 και συνέχισαν εξίσου δυνατά με τα έντυπα τους και στην επόμενη δεκαετία, παρά την είσοδο στον χώρο του ενός πολύ μεγάλου ονόματος, του οίκου του κ. Bonelli.

Η μετονομασία του ναύτη που καταβρόχθιζε σπανάκι σε ‘Braccio di Ferro’, βρήκε τον Sangalli σε ρόλο σχειδαστή, όπως και στην περίπτωση του ‘Felix the Cat’. Έκανε και κινούμενα σχέδια για τα τηλεοπτικά ‘Provolino’ και ‘Topo Gigio’, δημιούργησε τα ‘Giannina Calamity’, ‘Pignatta’, ‘Superboy’, ‘Zurlino’, ‘Devy Crock’, ‘Dormy West’, ‘Piso e Cece’ και ‘Vernaccia’, συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως οι Alberico Motta, Sandro Dossi και Tiberio Colantuoni και μόλις είπε να αποτραβηχτεί στην δεκαετία του`90, για να ξεκουραστεί ο άνθρωπος, του ήρθε μια επιπλέον δόση έμπνευσης και έτσι μας χάρισε και τα ‘Adam’ και ‘Piccola Dea’! Πολύ πλούσιο το βιογραφικό του, στο οποίο να μην ξεχάσω να προσθέσω και τις πολλές ιστορίες που έκανε, επάνω σε αρχικές δημιουργίες άλλων συναδέλφων του, όπως στα ‘Il Fantasma Eugenio’, ‘Geppo’, ‘Chico’ και ‘Mago Merlotto’.

Οι βινιέτες των Ελληνικών εκδόσεων, είναι από το προσωπικό αρχείο του συντάκτη.

Το Ιταλικό εξώφυλλο του Ποπάυ, είναι από το

http://lucaboschi.nova100.ilsole24ore.com/2008/06/braccio-di-ferr.html

Το Αμερικάνικο εξώφυλλο του Ποπάυ, είναι από εδώ

http://www.ioffer.com/i/Popeye-Comics-on-DVD-Vol-1-3-72501576

Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.

NICOLA DEL PRINCIPE

Αν το όνομα δεν σας ακούγεται οικείο, σίγουρα τα σκίτσα και οι χαρακτήρες που δημιούργησε, σίγουρα θα σας θυμίσουν αρκετά. Οι δουλειές του δημοσιεύτηκαν στους Ιταλικούς οίκους Bianconi και Alpe και κάποιοι απ` αυτούς ήρθαν στην Ελλάδα, σε διαφορετικά εικονογραφημένα, από τους κ. κ. Ανεμοδουρά, Δραγούνη και Παπαδόπουλου. Ήταν κυρίως κωμικοί χαρακτήρες, αλλά και πιο ρεαλιστικοί. Ας γυρίσουμε μαζί τις σελίδες του βιογραφικού του κ. Del Principe, που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του`40, κάνοντας τις αφίσες του Ιταλικού Δημοκρατικού Κόμματος, μέχρι που γνωρίστηκε με τον επίσης σκιτσογράφο Enzo Chiomenti(αρραβωνιαστικός της αδελφής της γυναίκας του), που τον προέτρεψε να εγκατασταθεί στο Μιλάνο και να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον κόσμο των κόμικς. Πρώτη του δουλειά για την Alpe, ήταν το ‘Il Dominatore del West’ σε σενάρια του Cesare Sovini. Από εκεί κι έπειτα ξεκίνησε η μακροχρόνια συνεργασία του με τον κ. Bianconi, ιδρυτή του ομώνυμου εκδοτικού οίκου, που κράτησε συνολικά 40 χρόνια! Εκεί λοιπόν έκανε πράγματα και θαύματα! Πολλοί από τους ήρωες των οποίων σχεδίασε ιστορίες, δημοσιεύτηκαν και στη χώρα μας. ‘Nonna Abelarda’, ‘Soldino’, ‘Trottolino’, ‘Papy’, ‘Birillo’, ‘Fiordipesco’ and ‘Luponario’, αλλά και ‘Tom & Jerry’, ‘Pinocchio’ στην δεκαετία του`60. Τα πέντε πρώτα τα διαβάσαμε στο «Σολντίνο» του κ. Παπαδόπουλου, το 1970. Για το «Πινόκιο» ήταν η σειρά του κ. Ανεμοδουρά για να μας προτείνει με επιτυχία, μια ακόμη του δημιουργία, ενώ ο κ. Δραγούνης μας έφερε τον «Τομ Μπιλλιμπύ», στο «Ακίμ». Στα τέλη της δεκαετίας του`60, ο Del Principe μπήκε και στον χώρο των ερωτικών κόμικς με τα ‘Angelica’ και ‘Il Camionista’, ενώ δούλεψε και για την Γαλλική αγορά κόμικς, κάνοντας τα ‘Erik il Vikingo’, ‘Tico Tigre’, και ‘Nicotina’.

Μέρος των στοιχείων, αντλήθηκαν από το

www.lambiek.net

Οι βινιέτες των Ελληνικών εκδόσεων, είναι από το προσωπικό αρχείο του συντάκτη.

Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.