Τα αυτοκινητάκια της JOY-TOY

Σίγουρα όλοι θυμάστε τα αυτοκινητάκια JOY-TOY και τα αξεσουάρ, που είχαν στις συσκευασίες τους, όπως σήματα τροχαίας, φανάρια κυκλοφορίας, κώνους, αντλίες βενζίνης κ.ο.κ. Μάλιστα, το φανάρι της τροχαίας, με την μετακίνηση ενός πλαστικού, έδινε την εντύπωση, πως άλλαζε χρώμα από πράσινο σε κόκκινο φώς.

Τα αυτοκινητάκια JOY-TOY ήταν προσιτά στα παιδικό κοινό στην Ελλάδα και λόγω της χαμηλής τιμής τους, αλλά και λόγω του γεγονότος ότι πουλιόνταν σε πάρα πολλά σημεία, όπως περίπτερα, ψιλικατζίδικα κ.λ.π. και έτσι μπορούσαμε να τα αγοράζουμε με το χαρτζιλίκι μας χωρίς την μεσολάβηση των γονέων.

Η Ελληνική εταιρία παιχνιδιών Joy-Toy των αδελφών Βιδάλη δραστηριοποιήθηκε στα τέλη του 1960 έως περίπου τις αρχές της δεκαετίας του 1990, παράγοντας παιχνίδια πολύ καλής ποιότητας.

Τα είδη της σταμάτησαν να παράγονται κατά την δεκαετία του 1990, μάλλον λόγω της αδυναμίας να ανταγωνισθούν τα εισαγόμενα κινέζικα ή ευρωπαϊκά παιχνίδια. Μία ακόμη ελληνική εταιρεία που έπεσε θύμα της παγκοσμιοποίησης.

Η κύρια παραγωγή της ήταν πλαστικά αυτοκινητάκια σε διάφορες κλίμακες, από 1:43 έως και 1:87. Κατασκεύαζε επίσης και άλλα παιχνίδια, που είχαν σχέση με τα αυτοκινητάκια, όπως κτίρια και γέφυρες. Υπήρχαν φορτηγά, κούρσες, αγωνιστικά, αλλά και στρατιωτικά. Τα χρώματά τους ήταν πολύ όμορφα και χαρούμενα. Ίσως το γεγονός πως η καμπίνα των φορτηγών ήταν σε διαφορετικό χρώμα από την καρότσα να μείωνε τον ρεαλισμό, αλλά τα χρώματα έδιναν μία πολύ ευχάριστη όψη.

Τα αυτοκινητάκια της JOY-TOY θεωρούνται πια συλλεκτικά είδη και βρίσκονται μόνο σε δημοπρασίες, όπως στο e-Bay, σε τιμές όμως πολύ υψηλότερες από τις αρχικές τους. Ένα αυτοκινητάκι που έκανε 3 € μπορεί να πουληθεί ακόμη και 20€, και εάν η συσκευασία είναι άθικτη, πολύ περισσότερο.

Ας δούμε τις φωτογραφίες για να τα θυμηθούμε.

ΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΚΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΝΤΑΝ ΣΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ COMIC BOOKS

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1950, μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 1980, βλέπαμε σε πολλά αμερικανικά comics τις κλασσικές τώρα πια διαφημίσεις, που με αντάλλαγμα λίγων δολαρίων προσέφεραν ένα ολόκληρο κιβώτιο με περισσότερα από 100 (συνήθως) στρατιωτάκια και ένα σωρό αξεσουάρ όπως άρματα, κανόνια, τζιπ, πλοία και αεροπλάνα.

Τα σετ αυτά τα πουλούσαν διάφορες εταιρείες, συχνά από ανώνυμες ταχυδρομικές θυρίδες, που χρησιμοποιούσαν όμως τις ίδιες εικόνες για τις διαφημίσεις τους.

Μερικές από αυτές τις διαφημίσεις (όπως π.χ. ή διαφήμιση των Ρωμαίων ή του πολέμου της ανεξαρτησίας) έγιναν από γνωστούς καλλιτέχνες κόμικς, όπως ο Russ Heath της DC.

Η προσφορά έμοιαζε φανταστική για τα μάτια ενός παιδιού, και μας έκανε να νοιώθουμε αδικημένοι εμείς (όσοι δεν κατοικούσαμε στις ΗΠΑ) που δεν μπορούσαμε να χαρούμε την δική μας έκδοση του αμερικανικού ονείρου.

Η θεματολογία ήταν τεράστια. Ρωμαίοι, Βίκινγκς, Αμερικανοί και Εγγλέζοι του πολέμου της ανεξαρτησίας, καουμπόηδες και Ινδιάνοι, Βόρειοι και Νότιοι, ιππότες, πειρατές και, φυσικά, σύγχρονοι Αμερικανοί στρατιώτες (GIs). Συνήθως το σετ περιελάμβανε «Flats» δηλαδή 2 διαστάσεων στρατιωτάκια και τα αξεσουάρ ήταν σε διαφορετική κλίμακα. Τα στρατιωτάκια ήταν φτιαγμένα από σκληρό αλλά λεπτό πλαστικό, πράγμα που οδηγούσε και σε μεγάλη απογοήτευση όσων παιδιών τα παραλάμβαναν. Τα τελευταία μόνο χρόνια οι νεότερες εκδόσεις ήταν από πλαστικό σε 3 διαστάσεις, όπως τα μικρά στρατιωτάκια της AIRFIX.

Ας αφήσουμε όμως τις εικόνες να μιλήσουν από μόνες τους.

Ο Πόλντο και ο Πολντίνο του Antonio Terenghi- Στα «Σεραφίνο» & «Τιραμόλα»

Τόσο στην Ελληνική έκδοση του «Τιραμόλα», όσο και σε αυτή του «Σεραφίνο» (αμφότερες από τον κ. Καμπανά), μεταξύ άλλων διαβάσαμε και τις εύθυμες ιστορίες του Πόλντο και του υιού Πολντίνο (με το χαρακτηριστικό μαλλί φράντζα). Ο δημιουργός τους, ο Ιταλός σχεδιαστής Antonio Terenghi, στον οποίο έχουμε αναφερθεί σε παλαιότερά μας άρθρα), είχε πολύ έντονη παρουσία στα δύο Ελληνικά περιοδικά. Πολλοί ήρωές του εμφανίζονταν επί σειρά ετών σε αυτά, όπως ο Τζέπο και το τζιπάκι του η Τζεπίνα, ο ινδιανάκος με τις φοβερές κεφαλιές Καριμπού ή ο δαιμόνιος και γκαφατζής ρεπόρτερ Τέντυ. Στην Ιταλία υπήρξαν κι άλλοι χαρακτήρες, σχεδιασμένοι από τον κ. Terenghi, που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία, αλλά δεν διαβάσαμε στην χώρα μας τις ιστορίες τους, όπως ο σερίφης με τα τεράστια μουστάκια Pedrito.

Πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για την καριέρα του κ. Terenghi μπορείτε να βρείτε ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο της πάντα πολύτιμης εγκυκλοπαίδειας κόμικς της Lambiek:

http://www.lambiek.net/artists/t/terenghi_antonio.htm

Επίσης, για τους Γαλλομαθείς, πλήρης εξιστόρηση των έργων & ημερών του Ιταλού δημιουργού στα Γαλλικά περιοδικά (και ειδικά στο κόμικ Pepito, που αγαπήθηκε πολύ στην Γαλλία), μπορείτε να βρείτε στον πιο κάτω σύνδεσμο:

http://conchita.over-blog.net/70-index.html

Ο Πόλντο δημιουργήθηκε το 1951 και ντεμπουτάρισε στα περιοδικά των εκδόσεων Alpe, σαν συμπληρωματικός χαρακτήρας με το όνομα Poldo e Poldina.  Έχει έναν άσπονδο φίλο για γείτονα, τον κ. Μπιντόνι, μεταξύ των οποίων πολύ συχνά διαδραματίζονται πολύ αστείες καταστάσεις αντιπαλότητας και ζήλιας. Τα παιδιά των δύο, όμως, τα πηγαίνουν πολύ καλά μεταξύ τους. Και οι δύο χαρακτήρες των γειτόνων αντανακλούν, σε ένα μεγάλο βαθμό, το κοινωνικό πλαίσιο της εποχής (με την γραφειοκρατία του, τις τεχνολογικές εξελίξεις, ενίοτε και την πολιτική ή την διαφήμιση), το οποίο και σατιρίζουν, θα έλεγα, πολύ επιτυχημένα.

Κλείνοντας αυτή την σύντομή μας αναφορά, σας παραθέτουμε πιο κάτω, προς ανάγνωση, μια χαρακτηριστική ιστορία από τα καμώματα της οικογένειας του Πόλντο και η οποία έχει να κάνει με την κόμη του υιού Πολντίνο. Η ιστορία έχει για τίτλο «Τα κοντά μαλλιά» και συμπεριλήφθηκε στην ύλη του περιοδικού «Σεραφίνο», στο τεύχος 65, με ημερομηνία έκδοσης 14 Οκτωβρίου 1970 (τιμή 3 δραχμές).

Σε ένα από τα καρέ της ιστορίας, που ακολουθεί, έχουμε μια περίπτωση από εκείνες που αναζητούμε και σας παρουσιάζουμε, με λάθη και παραλείψεις. Εδώ, όμως, συναντάμε κάτι το πρωτόγνωρο και που ίσως να μην έχει επαναληφθεί έκτοτε! Σε ένα από τα μπαλονάκια, δεν μεταφράστηκε το Ιταλικό κείμενο, αλλά απλά γράφτηκε με Ελληνικά γράμματα!!!

Το: «Φάρε ιλ μπαρμπιέρε ε ουν μεστιέρε ντι κουαλιτά» που αναγράφεται, για να μην ψάχνετε τι σημαίνει, σας το μεταφράζουμε εμείς: «Η κομμωτική, είναι μια ποιοτική τέχνη».

Για το Comics Trades 2012–2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Όλες τα σχετικά άρθρα, μπορείτε να τα βρίσκετε εδώ.

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .

Αναχρονισμοί

Διάβαζα τη φετινή έκδοση της ιστορίας & δόξας τής δυναστείας τών Ντακ και δη το τέταρτο κεφάλαιο, που διαδραματίζεται στη Σκωτία, τον Ιούλιο τού 1392, όταν μου… επιτέθηκε το παραπάνω καρέ. Παρατηρείτε τίποτε το περίεργο; Όχι; Για κοιτάξτε καλύτερα… Ακριβώς! Φωτογραφικές μηχανές; Το 1392; Πάλι καλά που το τέρας δεν άρπαζε και τα κινητά τών εκδρομέων!

Τι συνέβη; Έδειξε ο μεταφραστής υπερβάλλοντα ζήλο, προσθέτοντας επιπλέον αντικείμενα, φανταζόμενος τι θα είχε εκείνος μαζί του, αν πήγαινε εκδρομή; Συγκρίνοντας το καρέ αυτό με το αντίστοιχο από την έκδοση του 2003, βλέπουμε ότι εκεί δεν υπάρχει αναφορά σε φωτογραφικές μηχανές, άρα κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ήταν πιθανόν.

Μια ματιά στο ίδιο καρέ, από το Μίκυ Μάους 1347, φαίνεται να επιβεβαιώνει αυτή τη θεωρία, καθώς ούτε εκεί υπάρχει αναφορά σε φωτογραφικές μηχανές:

Όμως, πριν βγάλουμε συμπεράσματα, μήπως πρέπει να δούμε τι έλεγε το πρωτότυπο;

—Βγαίνει απ’ το νερό φυσώντας καπνό και φλόγες!
—Τρομάζει τους εκδρομείς που κολατσίζουν στο χορτάρι!
—Και… πλαπ πλαπ… ??? τα καλάθια με τα τρόφιμα, τις τσάντες τών γυναικών και τις εγκαταλελειμμένες «φωτογραφικές μηχανές»!

Όσο και να μας φαίνεται παράξενο, η αναφορά στις φωτογραφικές μηχανές υπάρχει στο πρωτότυπο!

Η εξήγηση μάλλον είναι απλή. Η ιστορία βρίθει αναχρονισμών, ξεκινώντας από το ότι το 1392 ο κόσμος πήγαινε εκδρομές (οι περισσότεροι άνθρωποι πάσχιζαν τότε να επιβιώσουν, ενώ οι πλούσιοι, που δεν πάσχιζαν, δεν πηγαίναν στην εξοχή και δη με τις κυρίες τους και τις… τσάντες τους, διά τον φόβον τών ληστών) και καταλήγοντας στο ατμοκίνητο τέρας, που κατασκεύασε ο Κύρος. Προφανώς, η αναφορά στις φωτογραφικές μηχανές είναι άλλος ένας από αυτούς τους ηθελημένους αναχρονισμούς!

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.

WHITMAN – CINE COMICS

Αγαπητοί μας σύντροφοι στα πισωγυρίσματα του χρόνου, μετά από αρκετούς μήνες απουσίας, έφθασε η στιγμή της αντάμωσης! Δεν ξέρετε με πόση προσμονή το περιμέναμε και οι τρεις μας! Ο Τσακ καθόταν περίλυπος με τις παλάμες στο πρόσωπο, αξύριστος σε μια γωνιά (ούτε προπόνηση δεν έκανε, να φανταστείτε!), όταν μπήκε στο δωμάτιο περιχαρής ο Κρίτωνας, με ένα κομμάτι χαρτί στο χέρι: «Σηκωθείτε! Ετοιμαστείτε! Πακετάρουμε και αναχωρούμε! Βρέθηκε νέα αποστολή!» Σαν να μας χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα, που λέτε, πεταχτήκαμε με μιας και αρχίσαμε να τον βομβαρδίζουμε με ερωτήσεις: «Για πού;» «Πότε;», «Ποιος;», «Θα είναι ωραία όπως πρώτα;», «Να πάρω και τον καινούργιο σουγιά μου;» και τα λοιπά υπαρξιακά, ξέρετε εσείς! Είναι λοιπόν γεγονός, η χρονομηχανή έπειτα από μια μεγάλη παραμονή κάτω από τον μουσαμά του υπόστεγου (έχουμε και θέμα με την υγρασία), είναι έτοιμη να φιλοξενήσει μια ακόμη περιπέτεια μας! Θα είναι η τελευταία; Ένα λεπτό να βρω τον Κρίτωνα, για να τον ρωτήσω. Μέχρι τότε, εσείς καθίστε αναπαυτικά και ελάτε μαζί μας για ένα ταξίδι στον χώρο των σινέ κόμικς, αυτή την φορά της Whitman, της Golden και κάτι ψιλά, που μας ξέφυγαν από την Gold Key!

The Black Hole (1979)

Ξεκινάμε με πολύ space σκηνικά τριγύρω! Κάτι μαύρες τρύπες, κάτι μπλε, δύο – τρεις γαλαξίες πολύχρωμοι, καμιά 200αριά μετεωρίτες ολούθε, γραμμές ευθείες, λοξές και στην μέση το καρυδότσουφλό μας! Σαν να είμαστε μέσα σε πίνακα του Πικάσο, από βραδάκι, με φυσικό φωτισμό στο δωμάτιο! Ο κύριος που προσπαθεί να συντονίσει το συνεργείο, με κάτι αγριοφωνάρες μέσα από ένα μεταλλικό χωνί, είναι ο σκηνοθέτης Gary Nelson. Δεν τα ‘βαλε με τους ηθοποιούς του, γιατί αυτοί ήταν υπάκουοι και αεροστεγώς συσκευασμένοι στα διαστημικά τους κουστούμια! Και τι ηθοποιοί, ε; Maximilian Schell, Anthony Perkins, Robert Forster, Joseph Bottoms, Yvette Mimieux, Ernest Borgnine, Roddy McDowall, Slim Pickens! Πανδαισία, λέμε! Οι μουσικές, ασορτί με τα τοπία, είναι του φίλτατου John Barry, που τα ‘χει φάει αυτά με το κουταλάκι! Α! Οποία παράλειψη! Τα παλικάρια (οι τεχνικοί), του στούντιο, είναι κάτι παλιόφιλοι από τα προηγούμενα ταξίδια μας. Εργαζόμενοι του θείου Γουώλτ! Ένα φιλμ της Buena Vista Distribution Company, με 35 εκατομμύρια δολάρια και κάτι ψιλά έσοδα, που όμως δεν αποτέλεσε και σημείο αναφοράς σ’ αυτό το είδος ταινιών. Η Whitman, όμως το κυκλοφόρησε σε κόμικς και καλά έκανε, γιατί μας έδωσε λόγο να κάνουμε αυτό το ταξίδι! Μπήκαμε στο σκάφος μας, αφού πρώτα βγάλαμε μερικές αναμνηστικές φωτογραφίες (κάποιος από εμάς δεν αρκέστηκε μόνον σε αυτές… το μόνο που σας λέω, είναι ότι μια τεράστια φιγούρα αστεροειδή κατρακύλησε από τον γερανό που την συγκρατούσε, και το συνεργείο έτρεχε πανικόβλητο να σωθεί!), κι αναχωρήσαμε για άλλες περιπέτειες.

Clash of the Titans (1981)

Α… δεν μας τα λέει καλά η παραγωγή… Τα πράγματα εξελίσσονται σε διαστημικό ντελίριο, με κάτι περίεργα όντα να μας κοιτάζουν με τα… 14 αν δεν κάνω λάθος μάτια τους… Είπα μήπως, μετά το προηγούμενο φιλμ, μήπως δούμε να ξεπροβάλει κανένα νησάκι του Ειρηνικού, έστω και με μερικούς Μάου – Μάου κρυμμένους στις φυλλωσιές, αλλά πού;… Πάλι στα ίδια πήγαμε, δύο χρόνια μετά, όμως. 1981, γράφει το κοντέρ. Τραβάτε μας κι ας κλαίμε, μια κατάσταση, κατεβαίνουμε κι οι τρεις στο έδαφος (όχι το πάτριο φυσικά…), πάνοπλο ι(ο Κρίτωνας κι εγώ με κάμερες και πλαστικές σακούλες συλλογής αντικειμένων – ο Τσακ με κάτι… αξεσουάρ δικά του, τροχισμένα…), για να εξερευνήσουμε και τούτο το λαχείο που μας έτυχε. Η διαστημική μας Οδύσσεια καλά κρατεί, αγαπητοί μου. Τούτη τη φορά έχουμε τον Desmond Davis να σκηνοθετεί ηθοποιούς και πλάσματα της φαντασίας του Ray Harryhausen! Ο άρχων των εφέ τρόμου και βασιλιάς των πλαστικών δεινοσαύρων, έχει βάλει το χεράκι του και σ’ αυτή την ταινία. Το καστ είναι κι εδώ υπέροχο, με Harry Hamlin, Laurence Olivier, Judi Bowker, Maggie Smith, Burgess Meredith και την Ursula Andress στον ρόλο μιας ώριμης Αφροδίτης! Το στόρι λίγο – πολύ το ξέρετε, αφού είχαμε και remake πρόσφατα. Ο πόλεμος των θεών του Ολύμπου, με πολύ κινηματογραφικού τύπου αίμα και εφέ. Η παραγωγή ήταν της Metro-Goldwyn-Mayer και τα 41 εκατομμύρια δολάρια κέρδη συνιστούν αρκετά μεγάλη επιτυχία. Εδώ είχαμε σαν εταιρεία την Golden, στην κόμικς κυκλοφορία. Με την Μέδουσα είχαμε ένα θεματάκι, να σας πω. Όχι όλοι. Εγώ με τον Κρίτωνα ξέραμε τις ικανότητές της, αλλά ο Τσακ γύρισε σαν τον Μαγκάρετ στη Χαβάη 5-0, απότομα, με αποτέλεσμα να τον πάμε σηκωτό στο σκάφος και ήταν και βαρύς σαν πέτρα, πανάθεμα τον! Εκεί τον βάλαμε κάτω από ένα ειδικό μηχάνημα και συνήλθε. Δείτε και το βίντεο που τραβήξαμε. Οι μπαγαπόντηδες το οικειοποιήθηκαν σαν επίσημο trailer! Άντε να δούμε τι θα συναντήσουμε πιο κάτω.

The Fox & the Hound (1981)

Μένουμε στο 1981, για να ηρεμήσουν αυτή τη φορά τα μάτια μας από τα διαστημικά τέρατα και τα ρομπότ! Και πώς να μην γαληνέψεις, όταν αντικρίζεις, επιτέλους ξανά, τα αγαπημένα κινούμενα σχέδια της Walt Disney Productions; Όχι πείτε μας, δεν σας έλειψαν; Αν και το ’81 είχε κοπάσει κάπως ο ντόρος από τα πολλά και υπέρ – επιτυχημένα φιλμ αυτού του είδους, το The Fox & the Hound ήρθε για να αποδείξει ότι ο αυτός ο κόσμος έχει πιο απαλές εικόνες και τρέφει την φαντασία με πιο αγνά συστατικά. Η σκηνοθετική καρέκλα σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι ειδικά διαμορφωμένη! Έτσι κι εδώ, όπου χώρεσε τους Ted Berman, Richard Rich και Art Stevens. Μην μας ζητάτε περίληψη και τα συναφή, γιατί αυτά τα φιλμ δεν περιγράφονται και είναι και κλασικά πλέον! Ό,τι ηλικίας παιδιά κι αν είστε, οφείλετε να τα έχετε δει! Αν όχι, ελπίζουμε να σας παρακινήσουμε σήμερα! Ποτέ δεν είναι αργά για να νοιώσεις την μαγεία. Αράξαμε κάτω από κάτι δέντρα και ακούγαμε το τιτίβισμα των πουλιών του δάσους, όταν πέρασαν από πάνω μας η αλεπού, οι κυνηγοί και τα κυνηγόσκυλα, τσαλαπάτησαν τα σταυρόλεξα του Κρίτωνα και έκαναν τον Τσακ να φύγει με ταχύτητα… Μπίπ Μπίπ! Είδαμε και πάθαμε να τον μαζέψουμε! Τελικά αναρωτιέμαι: Τι είναι καλύτερο; Διαστημικά τοπία και τέρατα, ή κινούμενα σχέδια; Γιατί και στις δύο περιπτώσεις, αυτός που μας απασχολεί περισσότερο, πώς θα τον φέρουμε πίσω στο σκάφος, είναι το ίδιο πρόσωπο!

Gremlins (1984)

Τρία χρόνια μετά τις ταινίες που σας περιγράψαμε πριν, βγήκε στις αίθουσες ακόμη ένα υπέροχο φιλμ, που και διαχρονικό έγινε και μας έβγαλε πλήθος συναισθημάτων στις αίθουσες προβολής. Όταν είχε βγει σε VHS, θυμάμαι τις ουρές στα video club, που έκανε ο κόσμος για να το νοικιάσει, και που κράτησαν για εβδομάδες ολόκληρες! Λίστες αναμονής και κράτηση κάναμε! Ούτε στην Ολυμπιακή τέτοιο πράγμα! Και αυτό το κυκλοφόρησε η Golden σε εικονογραφημένη βερσιόν, οπότε είναι ο επόμενός μας σταθμός, και όλοι χαιρόμαστε ιδιαίτερα! Joe Dante σκηνοθεσία, Chris Columbus παραγωγή, η Warner Bros. έδωσε τα 11 εκατομμύρια δολάρια του budget και πήρε 153 (εκατομμύρια δολάρια, πάντα)!!! Ένα από τα πιο απρόβλεπτα blockbuster των ’80s, απρόσμενη η τεράστιά του επιτυχία (όπως δήλωσαν μετέπειτα οι συντελεστές, σε συνεντεύξεις), αλλά και μια αναγνώριση που δεν σταμάτησε στις μικρές ηλικίες. Μια χιονοστιβάδα πωλήσεων αναμνηστικών και λούτρινων, από τους πρωταγωνιστές της ταινίας, ήρθε για να βάλει ένα γιγαντιαίο κερασάκι στην τούρτα! Ο Γκίσμο ήταν, για 2 τουλάχιστον δεκαετίες, το κυρίαρχο λούτρινο στις βιτρίνες των καταστημάτων παιγνιδιών και must για κάθε «παιδί»! Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος από εσάς που να μην γνωρίζει τι διαδραματίζεται. Το φιλμ βλέπεται άνετα και σαν Χριστουγεννιάτικο. Πρωταγωνιστο ν οι Zach Galligan, Phoebe Cates, Hoyt Axton, Polly Holliday και Frances Lee McCain. Τέλος, η μουσική του Jerry Goldsmith έγινε απλά κλασσική. Η πλάκα που έπεσε με τον «λουρίδα»(το κακό γκρέμλιν) και τον Τσακ, τι να σας λέω! Όλο τον πλησίαζε για να τον γραπώσει (ο Τσακ), κι εκείνος με την σειρά του κόντευε διαρκώς το δάχτυλο στη βρύση με το νερό, απειλώντας τον να πολλαπλασιαστεί! Φύγαμε σκασμένοι στα γέλια από τα γυρίσματα και ο Τσακ σκασμένος από τα νεύρα του! Για ευνόητους λόγους, κάνανε φωτομοντάζ στο πρόσωπό του και δείξανε αυτό του πρωταγωνιστή, στο πιο κάτω trailer.

The Secret of NIHM (1982)

1982 και η Walt Disney αρχίζει να νοιώθει τον ανταγωνισμό στις animated ταινίες. Για μια τέτοια θα σας μιλήσουμε στην συνέχεια, εκεί που μας έβγαλε η χρονομηχανή, βάσει σχεδιασμού του πλοηγού μας, Κρίτωνα, που είναι σε μια γωνιά και τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση! Με δικαιολογία το γεγονός ότι κυκλοφόρησε και σε κόμικς, την ενέταξε στο ταξίδι μας! Αχά! Ο Τσακ, πάλι, κάτι πρέπει να ήξερε κι αυτός, γιατί η αμφίεσή του με τα σπαθιά μου φέρνει κατά νου συνωμοσία!… Το υπέροχο, σε αυτή την περιπέτεια φαντασίας, είναι η προσθήκη της μαγείας, που καλύπτει φάρμες, αγροκτήματα, κοράκια, σκιάχτρα και ό,τι βρει μπροστά της και δημιουργεί έναν φοβερό στρόβιλο χρωμάτων! Χάνεσαι κυριολεκτικά. Η εταιρεία και εδώ είναι η Golden(στο κόμικς). Η σκηνοθεσία ήταν του Don Bluth, οι μουσικές του Jerry Goldsmith, η παραγωγή των United Artists (σινεμά), MGM/UA (vhs), 20th Century Fox (DVD & Blu-ray) και μέσα στην αίθουσα ηχοληψίας αναγνωρίσαμε πολλές γνωστές φωνές ηθοποιών. Ανάμεσά τους και αυτές των Elizabeth Hartman, Dom DeLuise, Arthur Malet, Derek Jacobi, Hermione Baddeley, John Carradine, Peter Strauss, Paul Shenar, Aldo Ray, Shannen Doherty και Wil Wheaton. Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Robert C. O’Brien, από το 1971. Πήραμε τα μπογαλάκια μας…. Τα δικά μας, Τσακ! Αυτά είναι από τα σκηνικά! Άφησε τους ανθρώπους να γυρίσουν την ταινία! Και, που λέτε, μπήκαμε στο σκάφος και βουρ για τον επόμενο σταθμό.

 

 The Three Stooges in Orbit(1962)

Η επόμενη είναι μια επιλογή της Gold Key, που μας πάει πίσω στο 1962 ξαφνικά (Το κόμικς κυκλοφόρησε το 1972.), για να συναντήσουμε το κλασσικό και αγαπημένο μπάχαλο, που δημιουργούσαν επί σκηνής οι Three Stooges. Αγαπημένο κωμικό τρίο εκείνων των χρόνων και πολύ δημοφιλές, τις περιπέτειες του οποίου διαβάσαμε εικονογραφημένες και από τους αδελφούς Πεχλιβανίδη στα χρόνια της δεκαετίας του ’60(εκδόσεις Ατλαντίς). Εδώ μπλέκουν τα μπούτια τους, ανάμεσα σε εξωγήινους και υποβρύχια, και γίνεται ένας πραγματικός χαμός! Μπουρμπουλήθρες παντού και φάτσες με 5–6 αυτιά η κάθε μια, αραχτές πάνω στους δακτυλίους του Κρόνου! Κάπου εκεί και το δικό μας παιδί (ο γνωστός, ξέρετε…), να κυνηγάει τους πάντες με ένα παλιομοδίτικο ’50s αστροβόλο, που έβγαζε ένα θόρυβο σαν να ‘χε μέσα μερικούς γρύλους και πετούσε… νερό! Ο σκηνοθέτης Edward Bernds τα χρειάστηκε με την επίσκεψη – παρέμβαση μας και έδωσε εντολή στον παραγωγό Norman Maurer να μας απομακρύνει ευγενικά! Πάλι καλά! Οι Moe Howard, Larry Fine και Joe DeRita απ’ την άλλη, την είχαν καταβρεί με όλα αυτά και ξεκαρδίστηκαν στα γέλια! Ποιοι είναι αυτοί; Διαβάστε τον τίτλο της ταινίας και θα καταλάβετε. Η ταινία βγήκε από τα στούντιο της Columbia Pictures. Πάμε εμείς σιγά – σιγά, να κουρδίσουμε την πυξίδα, για να δούμε τι μας επιφυλάσσει ο τελευταίος μας προορισμός, σ’ αυτό το έκτακτης φύσης ταξίδι.

Condorman(1981)

 Επίλογος λοιπόν, με επιστροφή στην δεκαετία του ’80, από την Whitman, για λογαριασμό ενός περίεργου υπερήρωα, με μπέρτα (βεβαίως – βεβαίως), αλλά και φτερά… κόνδορα! Είναι ο άνθρωπος – κόνδορας, φυσικά, ένα μείγμα κωμωδίας, κατασκοπίας, περιπέτειας και υπερηρωικών κατορθωμάτων, που σκαρφίστηκε ο Robert Sheckley για το κόμικς The Game of X. Οπότε, τι έχουμε εδώ; Την αντίστροφη πορεία όσων είδαμε σ’ αυτό το ταξίδι! Πρώτα στο χαρτί και μετά στην μεγάλη οθόνη! Κι από εκεί, πάλι στο χαρτί από την Whitman, που μετέφερε την ταινία ουσιαστικά. Το φιλμ δεν διεκδικεί τίποτα δάφνες ποιότητας. Το σκηνοθέτησε ο Charles Jarrott, η Walt Disney Productions ήταν στην παραγωγή, και πρωταγωνιστούσαν οι Michael Crawford, Oliver Reed, Barbara Carrera και James Hampton. Αν κάπως σας φανεί γνωστή η μουσική, είναι γιατί σίγουρα αναγνωρίζετε τον δημιουργό της, από άλλες του δουλειές. Είναι ο Henry Mancini! Τι έπλεξε το δαιδαλώδες μυαλό του Τσακ, αυτή τη φορά; Χα! Πήρε την μπέρτα με τα φτερά και πήγε να κάνει πράξη το ανέκδοτο με τον πόντιο και τον Superman, στους κακομοίρηδες του συνεργείου!!! Πάλι καλά που τον προλάβαμε με τον Κρίτωνα και δεν είχαμε ατυχήματα και μηνύσεις! Φύγαμε, πώς φύγαμε, τέλος πάντων από τα γυρίσματα. Ήθελα να ‘ξερα γιατί φταρνιζόμαστε με τον Κρίτωνα στο σκάφος;… Μήπως είναι εκείνα τα φτερά από πτηνό εκεί πίσω;…

Αυτά είδαν τα μάτια μας, αγαπητοί μου, σε τούτο το σεργιάνι στο χρόνο, που κάναμε με αφορμή την εύρεση των πιο πάνω κόμικς – ταινιών διαφόρων εταιρειών. Ήταν μια συγκινητική στιγμή, αυτή της αντάμωσής μας για τις ανάγκες αυτής της περιήγησης. Όπως, επίσης, χαρήκαμε που σας είδαμε ξανά και πιο πολύ, που γυρίσαμε αρτιμελείς στα σπίτια μας και μπορέσαμε να σας τα αφηγηθούμε όλα αυτά! Η χρονομηχανή ήρθε πίσω με μερικά «ενθύμια», αλλά θα την συνεφέρουμε. Τι, γιατί; Μα, για παν ενδεχόμενο – χρήση μελλοντική, φυσικά! Να είστε όλοι καλά και να ακούτε πάντα τους γονείς σας! Από τον Κρίτωνα, τον Τσακ και εμένα, καλή αντάμωση!

Αποκλειστικά για το Comics Trades 2012–2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.