Rogue Trooper – Η επιστημονική φαντασία στα πολεμικά (του Velle)

Νέα Γη.
Κάποτε ένας υγιής πλανήτης με ιδανικές συνθήκες συντήρησης και ανάπτυξης ζωής. Ένας πλανήτης που η ανθρωπότητα θα μπορούσε να κατοικήσει ανά πάσα στιγμή και να εξασφαλίσει τη βεβαιότητα της επιβίωσής της άσχετα από την παλιά Γη.
Όμως δε συμβαίνει ποτέ κάτι τέτοιο.

Το ανθρώπινο είδος, χωρισμένο σε Βόρειους και Νότιους, αποφασίζει να λύσει τις όποιες διαφορές του εκεί και πολύ σύντομα αυτός ο παρθένος παράδεισος μετατρέπεται σε ένα εφιαλτικό πεδίο μάχης με αέρα απόλυτα τοξικό από τα χημικά/βιολογικά όπλα, και νερό μολυσμένο σε σημείο που μερικές φορές λιώνει τις στολές των στρατιωτών.
Οι δύο αντίπαλες διοικήσεις στέλνουν διαρκώς στρατό, εφόδια και ολοένα φονικότερα όπλα μέσα από μαύρες τρύπες του γαλαξία μας και η μάχη παραμένει λυσσαλέα, απάνθρωπη και αμφίρροπη για καιρό.

Ο θάνατος είναι πολύ εύκολος σε εκείνα τα μέρη και οι απώλειες κι απ΄τις δύο πλευρές τεράστιες. Ακόμα και τυχαία γεγονότα, όπως λίγο να χαλάσει ο εξαερισμός στο κράνος της μονωμένης στολής ή λίγο αυτή να σκιστεί κάπου, μπορούν να επιφέρουν βασανιστικό θάνατο.

Με αφορμή ίσως τη συγκεκριμένη λεπτομέρεια, που αποκαλύπτει εύκολα πόσο ευάλωτη είναι η ανθρώπινη ζωή στις τόσο αντίξοες συνθήκες που επικρατούν πια στη Νέα Γη, η διοίκηση των Νοτίων φαίνεται να έχει απαιτήσει να αλλάξουν τα δεδομένα της αναμέτρησης και να δημιουργηθεί ένα διαφορετικό όπλο που θα επιτρέψει να αποκτηθεί πλεονέκτημα πάνω στο ίδιο το φονικό το περιβάλλον του πλανήτη και κατ’ επέκταση στις πολεμικές ισορροπίες.
Η ιδέα που προτείνουν οι επιστήμονες είναι ιδιοφυής, ωστόσο απαιτεί χρόνο για την υλοποίηση.
Η διοίκηση αποφασίζει να τον διαθέσει και στο είκοστο έτος του μάταιου πολέμου το ριζοσπαστικό όπλο είναι πια έτοιμο και πλήρως αναπτυγμένο: Μία γενιά πεζικάριων-επίτευγμα της γενετικής (Genetic Infantry men ή GI’s στην στρατιωτική τους αργκό).

Μπορούν να αναπνέουν το θανατηφόρο αέρα και να πίνουν το τοξικό νερό. Είναι απρόσβλητοι σε κάθε γνωστό ιό και πιθανή μετάλλαξή του. Το μπλε δέρμα τους είναι τόσο σκληρό που είναι πολύ δύσκολο να τρυπηθεί. Τα αντανακλαστικά τους, όπως και η μυική τους δύναμη,  είναι κατά πολύ ανώτερα από τα ανθρώπινα και η μακρόχρονη στρατιωτική εκπαίδευση τούς έχει μεταμορφώσει σε σχεδόν υπεράνθρωπες πολεμικές μηχανές.

Είναι τόσο σημαντικό το νέο ‘’εργαλείο’’ των Νοτίων που στον εγκέφαλo των πεζικάριων οι γενετιστές έχουν εγκατεστημένο ένα τσιπ πρωτεϊνών που καταγράφει την χαρτογράφηση των εγκεφαλικών νευρώνων, τις ικανότητες, τις εμπειρίες και την προσωπικότητα τους. Αν ένας GI πεθάνει, μπορεί κάποιος σε εξήντα δευτερόλεπτα να ‘’αποσύρει’’ το τσιπ και να το τοποθετήσει σε ηλεκτρονική θυρίδα αποθήκευσης, όπου η προσωπικότητα του νεκρού παραμένει ενεργή και μάλιστα διατηρεί την ικανότητα σκέψης, ομιλίας, συναίσθησης, αισθητηριακής αντίληψης του περιβάλλοντος, ακόμα και περαιτέρω ωρίμανσης μέσα από νέες εμπειρίες.

Από εκεί και μετά απλώς απαιτείται ένα νέο σώμα (κάτι που λίγο πριν να έρθει η ώρα της ενηλικίωσης των πρώτων πεζικάριων, οι Νότιοι φαίνεται να έχουν επιτύχει με μια μέθοδο επιτάχυνσης ανάπτυξης σωμάτων οποιαδήποτε στιγμή τα χρειαστούν).
Οι Νότιοι επίσης, μαζί με όλα αυτά τα πλεονεκτήματα, φροντίζουν να δώσουν στην επίλεκτη πολεμική μονάδα τους και τον πιο προηγμένο εξοπλισμό που διαθέτουν, στον οποίο υπάρχουν και ενσωματωμένες θυρίδες αποθήκευσης τσιπς, ώστε ο ζωντανός πεζικάριος να ‘’συλλέγει’’ στη μάχη τους πεσόντες συμπολεμιστές του.

Με αυτές λοιπόν τις προδιαγραφές οι Νότιοι θεωρούν ότι οι εχθροί θα αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα στο κοντινό μέλλον από το πρωτοποριακό ζωντανό όπλο τους…
Οι Gi’s όμως, με το που προσεδαφίζονται στο Κουάρτζ για την πρώτη τους επιχείρηση, πέφτουν σε ενέδρα εξαιτίας της προδοσίας ενός Νοτίου Στρατηγού και εξολοθρεύονται όλοι εκτός από έναν, ο οποίος γλυτώνει και μάλιστα σώζει τα τσιπάκια από τρεις φίλους του τα οποία εγκαθιστά αμέσως στις θυρίδες του εξοπλισμού του.

Μετά όμως από την απομάκρυνση από το πεδίο μάχης, ο γαλάζιος πολεμιστής δεν γυρίζει στη στρατιωτική διοίκηση, τη Milli-Com, αλλά ανεξαρτητοποιείται.

Πολύ σύντομα Βόρειοι και Νότιοι στρατιώτες βαφτίζουν αυτόν τον εξωτικό λιποτάκτη Rogue Trooper.
Ο Rogue κινείται από τότε στις στρατιωτικές ζώνες της Nu-Earth προσπαθώντας να συλλέξει πληροφορίες για τον προδότη (υπεύθυνο της Σφαγής του Κουάρτζ) και να πάρει εκδίκηση. Ταυτόχρονα βοηθάει τους Νότιους στις μάχες τους, αλλά και όποιον άλλον αξίζει βοήθεια σύμφωνα με τον κώδικα τιμής του.

Μαζί του παρέα και οι τρεις ‘’ψηφιακοί’’ πλέον  φίλοι του: Ο Bagman στη θυρίδα του στρατιωτικού σακιδίου, ο Helm ,στη θυρίδα του κράνους, και ο Gunnar στη θυρίδα του πολυβόλου.
Οι ικανότητες του Rogue, μαζί με την απόλυτη τεχνική υποστήριξη των φίλων του που διαχειρίζονται την υψηλή τεχνολογία του οπλισμού, γεννούν έναν θρύλο καθώς κι έναν σημαντικό παράγοντα ώστε να γείρει τελικά η πολεμική πλάστιγα υπέρ των Νοτίων.

Αυτά περίπου μας παρουσιάζουν στην πρώτη περίοδο του Rogue Trooper ( που φιλοξενείται από το Βρεττανικό περιοδικό 2000AD) ο σεναριογράφος Gerry Finlay Day, ο σκιτσογράφος Dave Gibbons, ο υπεύθυνος για το lettering Bill Nuttall, αλλά και οι ανα διαστήματα ‘’αντικαταστάτες’’ τους στους τρεις αυτούς τομείς του κόμικ και συγκεκριμένα:
Στο σενάριο: ο Rogan (τεύχος 384),
Στην εικονογράφηση: ο Mike Dorey, Colin Wilson, Brett Ewins, Cam Kennedy, E. Bradbury, Boluda, T. Corring, Steve Dilon,
Και στο Lettering: ο Dave Gibbons, Bill Nuttall, Tony Jacob, Pete Knight, S.Potter, T.Frame.

Μερικά εξώφυλλα της πρώτης περιόδου (τεύχος 228 της 5ης Σεπτεμβρίου 1981 μέχρι το τεύχος 388 της 22ας  Οκτωβρίου 1984):

Το τραγούδι του GI:

(Φανταστείτε το μελοποιημένο από οποιοδήποτε συγκρότημα ή καλλιτέχνη της αρεσκείας σας).

Ο Rogue γίνεται γνωστός στην Ελλάδα μέσα από τις σελίδες του Αγοριού στις αρχές του ‘90 με το όνομα ‘’ο Ανυπότακτος’’:
(Αν υπάρχει καμία φωτογραφία με τεύχος της εποχής εκείνης, όπου είναι μέσα και ο Ανυπότακτος, καλή θα είναι. Δυστυχώς δεν βρίσκω στο internet).

Το 2006 ο Ανυπότακτος εμφανίζεται και σαν παιχνίδι στο Xbox με τίτλο -τι άλλο- Rogue Trooper:

Το trailer προώθησης εδώ:

http://www.youtube.com/watch?v=K6WdphAGBVg

20000 ΛΕΥΓΕΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ – «ΤΡΟΥΕΝΟ» ΤΕΥΧΟΣ 118

Όπως είχαμε αναφερθεί στο προηγούμενο άρθρο, για τις εικονογραφήσεις του βιβλίου του Ιουλίου Βερν, 20000 Λεύγες κάτω από την Θάλασσα, μια από αυτές συμπεριλήφθηκε στο περιοδικό «Τρουένο», του κ. Δεληγιώργη. Το δεκαπενθήμερο αυτό περιοδικό, φιλοξένησε και τις 22 συνολικά σελίδες της ιστορίας, τις οποίες «έκοψε» σε δύο τμήματα, στο ίδιο τεύχος. Το τεύχος ήταν το υπ` αριθμόν 118(1^η Νοεμβρίου 1985 – δραχμές 35), ενώ η ιστορία άρχισε να δημοσιεύεται στην σελίδα 4, μέχρι την 13 και από εκεί από την 87 μέχρι την 98. Αυτό που παρατηρούμε, είναι μια εκδοχή της γνωστής σε όλους ιστορίας, με όμορφο και ρεαλιστικό σκίτσο, αλλά κάπως περιληπτική. Είναι αλήθεια ότι ίσως να φανεί στα μάτια σας κάπως απότομη σαν εισαγωγή, ενώ και η ολοκλήρωση της αφήνει επίσης ερωτηματικά. Θα μπορούσε εικάζω, να είναι τμήμα της ιστορίας, που προφανώς ήρθε από την συνεργασία του Έλληνα εκδότη με την Βρετανική 2000 AD, κι όχι ολόκληρη.

Δηλαδή να έχει υποστεί μοντάζ στην εδώ δημοσίευση της. Απ` την άλλη, ίσως και απλά να ήταν μια σύντομη μεταφορά στο χαρτί με εικόνα, του βιβλίου του διάσημου Γάλλου συγγραφέα. Δυστυχώς, δεν μπορώ να σας διαφωτίσω στο τι συνέβη απ` τα δύο, κι έτσι θα μείνουμε προς στιγμή με κάποια ερωτηματικά, που δεν περιορίζονται μόνον σε αυτό που διαβάσατε πριν λίγο, αλλά έχουν να κάνουν και με τους δημιουργούς, όπως και με τα στοιχεία που αφορούν στην πρώτη της δημοσίευση στο εξωτερικό. Όλα αυτά, ελπίζω η έρευνα να τα φωτίσει στην συνέχεια, οπότε και να επανέλθω με νέο σχετικό άρθρο.

Μπορείτε να διαβάσετε on line την ιστορία αυτή, με ένα απλό κλικ στο πιο κάτω εικονίδιο, σε μια συνεργασία με το Time Bandits.

http://thetimebandits.wordpress.com/