ΜΠΙΓΚΟ – «ΚΚΚ»

Δεύτερη ιστορία ολοκληρωμένη των «Παιδιών της Αστραπής», που σας προσφέρουμε στις σαρώσεις του Comics Trades. Ο «Μπίγκο» και η παρέα του αυτή τη φορά θα δουν το πρόσωπο του ρατσισμού και θα έρθουν αντιμέτωποι με μια πολύ δυναμική περιπέτεια εξουσίας και συμφερόντων. Ένα θέμα που έχει θιγεί αρκετές φορές στα κόμικς είναι αλήθεια, πάντα όμως με αναφορές σε παλαιότερους χρόνους και όχι την περίοδο που διαπραγματεύονταν το κάθε εικονογραφημένο. Για παράδειγμα και στον Τεξ είδαμε να εμφανίζονται οι κουκούλες της Κού Κλούξ Κλάν, αλλά σε μια χρονική περίοδο όπως αυτή της Άγριας Δύσης. Το ίδιο ακριβώς έγινε και σε άλλες περιπτώσεις κόμικς χαρακτήρων, των οποίων διαβάσαμε ιστορίες και στην χώρα μας. Στο «Μπίγκο» λοιπόν η ιδιαιτερότητα είναι η απεικόνιση της σύγχρονης(για την εποχή που σχεδιάστηκε το εικονογραφημένο), μορφής όλων αυτών, κι αυτό είναι αρκετά σημαντικό και πρωτοποριακό ενδεχομένως, αν το δει κανείς έτσι σαν προέκταση, μιας και μιλάμε για δημιουργία των τελών της δεκαετίας του`60 στην Γαλλία.  Η ιστορία που ονομάσαμε «ΚΚΚ», από το περιεχόμενο της και μόνον, αφού είναι χωρισμένοι σε κεφάλαια στην Ελληνική της δημοσίευση και κανένα σχεδόν από αυτά σαν τίτλος δεν αντανακλάει στο περιεχόμενο της, δημοσιεύτηκε στα τεύχη 5 έως και 12, της εβδομαδιαίας έκδοσης του «Ρακάρ», όταν διακόπηκε η κυκλοφορία του «Μπίγκο» σαν αυτόνομο περιοδικό. Συνεπώς αντιλαμβάνεστε ίσως την σπανιότητα της να μπορέσει να βρεθεί σε όλα αυτά τα 8 της τμήματα, σε αντίστοιχα τεύχη του δυσεύρετου «Ρακάρ». Ακόμη να προσθέσω ότι η ιστορία ξεκίνησε να δημοσιεύεται στις 20 Ιουλίου, για να ολοκληρωθεί στις 7 Σεπτεμβρίου, πάντα του 1972.

Την επόμενη εβδομάδα σας περιμένει η πρώτη μας καλοκαιρινή έκπληξη….

 Το αρχείο κατεβαίνει ακολουθώντας το παρακάτω link

http://www.mediafire.com/?lowmie5eu1d6y10

Σύνολο σελίδων 78

Σάρωση εικόνων με EPSON V300 PHOTO

Ανάλυση σάρωσης 400 dpi

Επιμέρους διαστάσεις σελίδων 2100 Χ 1800 με τη βοήθεια του Photo Resizer

Επεξεργασία σελίδων – crop – ευθυγράμμιση με Adobe Elements & Picasa

Υδατογράφημα Alamoon

Συμπίεση αρχείου και τελικό φορμάτ Adobe pdf Creator

ΜΠΙΝΓΚΟ – «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΡΑΠΗΣ»

Τελευταίο άρθρο πριν την αναχώρηση μου για Αθήνα και πρώτο μιας νέας εβδομάδας, είπα να είναι κάτι από αυτά που μένουν και μπορεί κανείς να τα διαβάσει όσες φορές επιθυμεί!Όχι τόσο σαν άρθρο καθ` αυτό, αλλά σαν …ένθετο στο περιεχόμενο του! Διαβάστε και θα καταλάβετε περισσότερα.

Αυτή τη φορά θα σας πάμε στις εκδόσεις του κ. Δραγούνη, της θρυλικής Πηδάλιο Πρες και στις μέρες των εκδοτικών πειραματισμών, που  κάποιες από αυτές οδήγησαν και στην έκδοση ενός βραχύβιου κόμικς, που άφησε μόλις 4 τεύχη πίσω του! Ήταν το Μπίγκο, για όσους θυμούνται εκείνες τις κυκλοφορίες περιοδικών. Μια περίπτωση με πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και αρκετά κοντά στην εποχή που κυκλοφόρησε στη χώρα μας, αφού δεν είχε μεγαλύτερη απόκλιση από μια πενταετία. Γαλλικό δημιούργημα και αυτό, για το οποίο θα πούμε περισσότερα(και για τον δημιουργό του), σε κάποια από τις προσεχείς μας έρευνες επάνω στα εικονογραφημένα. Δυναμικό σαν δομή και στήσιμο, με μια διαφορετική φιλοσοφία όμως να επιχειρεί να περάσει προς τα έξω(στον αναγνώστη), πιο κοντά στην ειρηνική διευθέτηση των όποιων διαφορών προκύπτουν από τη καθημερινή επιβίωση των ανθρώπων των πόλεων και του μοντέρνου τρόπου ζωής, παρά στην χρήση βίας αυτής καθ` αυτής, έστω κι αν το δίκιο είναι με το μέρος του κεντρικού χαρακτήρα. Αρκετά παράξενη για τα κόμικς – δεδομένα περίπτωση εικονογραφημένου λοιπόν, που αν δεν έτυχε της αναγνώρισης του κοινού θα πρέπει να αναζητηθεί σαν εξήγηση σε αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά, που το διαφοροποιούσαν από τα υπόλοιπα κόμικς της εποχής του. Όταν για παράδειγμα σχεδόν όλοι οι πιτσιρικάδες ταυτίζονταν με τον Μπλέκ, τον Ζαγκόρ, τον λοχαγό Μάρκ, τον Ταρζάν και τους υπόλοιπους χάρτινους ήρωες, που όλοι τους ήταν μυθικές  φιγούρες του 18ου, ή 19ου αιώνα, ένα περιοδικό που λανσάριζε εικόνες του σήμερα, όπως το Μπίγκο, φάνταζε μάλλον παράταιρο και έξω από το γενικό κλίμα. Η λέξη «κρίμα» που επιλέγουμε σε αυτές τις περιπτώσεις, εδώ έχει διπλό λόγο ύπαρξης. Αφ` ενός για να περιγράψει το γεγονός ότι έμεινε μια ακόμη προσπάθεια ημιτελής και απ` την άλλη γιατί επρόκειτο για μια αξιόλογη προσπάθεια σε όλα τα επίπεδα. Σεναριακά και σχεδιαστικά. Οι ιστορίες ήταν εξαιρετικές σε πλοκή και δράση, ενώ το σχέδιο ρεαλιστικό όσο χρειάζονταν για να αποτυπώσει τις περιπέτειες. Περνούν πολύ όμορφα πράγματα μέσα από τις ατάκες των ηρώων και πιστέψτε με αξίζει να το διαβάσει κανείς ακόμη και σήμερα. Η έκδοση του στην Ελλάδα, χάθηκε στη μετάφραση, αφού η αχίλλειος αυτή πτέρνα της Πηδάλιο Πρες έδωσε κι εδώ ρέστα! Άλλα γι` άλλα και φράσεις που πρέπει να διαβάσεις 2-3 φορές για να βγάλεις νόημα! Ειλικρινά δεν ξέρω πως μετέφραζαν τα κόμικς της LUG στα γραφεία της εταιρείας! Ώρες – ώρες μοιάζει σαν τις μεταφράσεις του google, σε στυλ «…εγώ ο ξανθός άνθρωπος όσες θέλει φορές, θα δεν θέλει έρθει ξανά…»!!! Κι αυτό είναι κάτι που το παρατηρήσαμε σχεδόν σε όλες τις εκδόσεις του κ. Δραγούνη, ακόμη και σε αυτήν του Ταρζάν(Ζέμπλα), που είχε μεγαλύτερη ανταπόκριση στο αναγνωστικό κοινό. Ευτυχώς τα πράγματα βελτιώθηκαν κατά πολύ στα Μπάγκς Μπάννυ, Ποπάυ και Ταρζάν του Μπάροους. Ας επιστρέψουμε όμως στο Μπίγκο, δίνοντας κάποια ακόμη στοιχεία. Μια εκδοχή Ρομπέν των δασών στα late Αμερικάνικα `60ς, με έντονο το στοιχείο της κουλτούρας των «Παιδιών των Λουλουδιών», ανακατεμένη με Easy Rider συστατικά, ήταν αυτό που αντίκριζες στις σελίδες του περιοδικού. Ο Μπίγκο, η Μαίρη, ο Περικολόζο, ο Μικρός Χέζους και ο Ποιητής, απαρτίζουν την αταίριαστη αυτή συντροφιά, που τους ενώνει το κοινό όραμα για μια πιο cool συνύπαρξη με τους συνανθρώπους τους, πιο κοντά στη φύση κλπ κλπ Σαν να βλέπεις `60ς ντοκιμαντέρ για το Σαν Φρανσίσκο, ένα πράγμα! Αν το είχαν πάρει χαμπάρι οι Νίκολσον και Πήτερ Φόντα, δεν αποκλείεται να γύριζαν και ταινία το Μπίγκο! Πάμε τώρα και στα της ιστορίας που θα διαβάσετε σε αυτό το αρχείο εικόνας. Ήταν η πρώτη ιστορία, που αφηγείται την ένωση όλων αυτών των τύπων και την ανάληψη της ηγεσίας της παρέας από τον Μπίγκο, η οποία δημοσιεύτηκε αρχικά στο ομώνυμο εικονογραφημένο, συγκεκριμένα στα δύο πρώτα του τεύχη, τον Δεκέμβριο του 1971. Όταν το περιοδικό πέρασε στην ιστορία σαν έκδοση, ο κ. Δραγούνης επανήλθε με τον Ρακάρ, όπου και ενέταξε στο υλικό του το Μπίγκο, δημοσιεύοντας περισσότερες από τις μόλις 2 ιστορίες, που είχαμε ως τότε διαβάσει. Η ιστορία αυτή που σας προσφέρουμε σήμερα, είναι από την έκδοση του Ρακάρ και δημοσιεύτηκε στα 4 πρώτα τεύχη του περιοδικού, μεταξύ  22 Μαΐου  – 13 Ιουνίου 1972, σε συνέχειες φυσικά. Προτιμήθηκε από αυτήν των 2 πρώτων τευχών του Μπίγκο, για το γεγονός και μόνο ότι το τεύχος 1 είχε γράψιμο με στυλό στις 2 πρώτες σελίδες(δεν το έκανα εγώ – αλλά ο προηγούμενος κάτοχος του)!

 

Το αρχείο κατεβαίνει ακολουθώντας το παρακάτω link.

http://www.mediafire.com/?hswrylf9ksjb12p

Χαρακτηριστικά scan – δεν κάνουμε διαφήμιση, αλλά τα παρακάτω προγράμματα & συσκευές βοήθησαν τα μέγιστα στη δουλειά που θα δείτε και οφείλουμε να τα αναφέρουμε.

Σάρωση εικόνων με EPSON V300 PHOTO

Ανάλυση σάρωσης 300 dpi

Επιμέρους ανάλυση σελίδων 1700 Χ 1200 με τη βοήθεια του Photo Resizer

Επεξεργασία σελίδων & crop με Adobe Elements & Picasa

Υδατογράφημα Alamoon

Συμπίεση αρχείο και τελικό φορμάτ Adobe pdf Creator