Τα επιτραπέζια παιγνίδια της χλωρίνης KLINEX…

Όπως σας λέγαμε και πριν μερικές μέρες, στο σχετικό άρθρο με το ΚΛΙΝ, υπήρξαν κι άλλες εταιρείες που δελέαζαν τους πιτσιρικάδες με παιγνίδια στα προϊόντα τους, οι οποίοι με την σειρά τους πίεζαν τις μαμάδες για να τα αγοράζουν. Ειδικά μέχρι το ’74, αυτό ήταν ένα σύνηθες φαινόμενο, και από την όλη διαδικασία δεν θα μπορούσε να λείψει η χλωρίνη KLINEX (που «αυτήν ξέραμε – αυτήν εμπιστευόμασταν»), η οποία, σημειωτέον, ήταν εκ των πρωτοπόρων της υλοποίησης αυτής της ιδέας. Κατά κάποιον τρόπο έσυρε τον χορό. Έπειτα ακολούθησαν πολλοί άλλοι (ΚΛΙΝ, Kolynos, κ.α.).

Σήμερα, χάρη στην πολύτιμη προσφορά του φίλου και συντάκτη μας KoiosChristos, είμαστε στην ευχάριστη θέση να εμπλουτίσουμε ακόμη περισσότερο τις μνήμες σας, παραθέτοντας 5 από τα επιτραπέζια παιγνίδια που κέρδιζαν οι καταναλωτές, χρησιμοποιώντας το δημοφιλές απολυμαντικό. Χρονικά, προσεγγίζουμε αυτή την σειρά προσφορών της εταιρείας γύρω στο 1970. Αν έχετε επιπλέον πληροφορίες, θα μπορούσατε να τις μοιραστείτε μαζί μας, ώστε να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα.

ΥΓ.

Ο Γκρινιάρης είναι σε δύο διαφορετικές εκδοχές, των 4 και των 6 παικτών.

Παρόμοιο υλικό, μπορείτε να βρίσκετε εδώ

Για το Comics Trades 2012–2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Με την πολύτιμη βοήθεια του KoiosChristos

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.

«Γέλιο & Χαρά» – Τα Οπισθόφυλλα

Πολύ αγαπημένη έκδοση και αυτή. Το «Γέλιο & Χαρά», των αδελφών Πεχλιβανίδη, ήταν από τις σειρές εκείνες των εικονογραφημένων, που μετέφεραν μια μεγάλη δόση αθωότητας και τότε και τώρα, που τα διαβάζουμε ξανά και αναπολούμε στιγμές της νιότης.

Στην σημερινή ανάρτηση θα μιλήσουμε για τα οπισθόφυλλα των τευχών εκείνων, παραθέτοντας ορισμένα χαρακτηριστικά από αυτά. Όπως θα παρατηρήσετε, η επιλογή των οπισθόφυλλων έγινε με κριτήριο να θυμηθούμε γενικά, ό,τι παρουσιάστηκε σε αυτά και όχι να απομονώσουμε τα εικονογραφημένα. Γιατί, εκτός από τις μικρές ιστορίες των ηρώων του περιοδικού, πέρασαν και διαφημιστικές καταχωρίσεις των εκδόσεων Ατλαντίς, αλλά και επιτραπέζια παιγνίδια, γρίφοι, χαρτοκοπτικές και πολλά άλλα.

Το κλίμα παραπέμπει σε πολύ διαφορετικά ενδιαφέροντα και σε μια άλλη εντελώς εποχή, από αυτήν που περνάει από μπροστά μας σήμερα. Οι ρυθμοί, ό,τι μας κέντριζε το ενδιαφέρον ή φούσκωνε τα πανιά της φαντασίας καθενός, αυτά που αποτελούσαν την ψυχαγωγία μας, όλα δείχνουν πια πολύ μακριά…

Για το Comics Trades 2012–2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.

Το υλικό που σταδιακά θα προστίθεται και από τα παραλειπόμενα αυτής της έκδοσης, θα το βρίσκετε συγκεντρωμένο εδώ.

«Πού σε βρήκα; Στο Κλιν;»

Ακόμη κάτι με δύναμη από το παρελθόν, από τα χρόνια της ανεμελιάς μιας ολόκληρης γενιάς. Είναι και αυτό ένα ενθύμιο πια, αλλά μπορεί να μας γυρίσει πίσω και να κοιτάξουμε σε κείνα τα χρόνια… Κάποια στιγμή, ακουγόταν σαν σύνθημα, ατάκα αν θέλετε, στα στόματα δεκάδων χιλιάδων συμπατριωτών μας. «Πού σε βρήκα; Στο Κλιν;» Τι ήταν αυτό; Διαβάστε πιο κάτω το κείμενο του φίλου Γιώργου, που πάλι έκανε το θαύμα του και μας γέμισε όμορφες εικόνες! Γιώργο, ένα τεράστιο ευχαριστώ! Ξέρεις τι τα κάνει τόσο μοναδικά, όσα μοιράζεσαι μαζί μας; Ο τρόπος που αναπολείς και αφηγείσαι… Και είναι να ξέρεις αυτό που μας αγγίζει περισσότερο και ξυπνάει μνήμες… Ευτυχώς, που κάθε φορά που πάνε να μας κάνουν να ξεχάσουμε πώς κυλούσε κάποτε η ζωή μας, βρίσκονται άνθρωποι σαν εσένα!

…θυμήθηκα ότι εκτός από τ’ αγαπημένα άλμπουμ με τις συλλεκτικές κάρτες,  την δεκαετία τού 60, προσφορές δώρων έκαναν ακόμη και προϊόντα που είχαν να κάνουν με την οικιακή καθαριότητα… μου έρχεται στον νου…

…το σακουλάκι με την σκόνη πλυσίματος ΚΛΙΝ, τότε που το παιδικό χέρι ψαχούλευε μέσα στην συσκευασία μέχρι να βρει το στρατιωτάκι δώρο…!!!

Λίγο αργότερα, γύρω στο 1964,  θυμάμαι το απορρυπαντικό ROL, που μας χάριζε την σειρά τών βιβλίων «ΗΜΟΥΝ ΚΙ’ ΕΓΩ ΕΚΕΙ», με τα εξαιρετικά κείμενα της Γεωργίας Ταρσούλη και πρωταγωνιστή τον νεαρό Άλκη και τα περιπετειώδη ταξίδια του στο παρελθόν…!!!

…το 1966 θυμάμαι την χλωρίνη  KLINEX να μας προσφέρει εκείνους τους ανάγλυφους χάρτες τών ηπείρων, μαζί με ένα όμορφο πολύχρωμο έντυπο με  πληροφορίες και στοιχεία για κάθε μια από αυτές: Β. Αμερική, Ν. Αμερική, Ασία, Αφρική, Αυστραλία  και Ευρώπη!

…τι τραβούσαν και οι μαμάδες όταν τις πιέζαμε, ενίοτε με κλάψες, να βάλουν πολλές μπουγάδες και αρκετές φασίνες, ώστε να καταναλωθεί το προϊόν γρήγορα, για ν’ αγοράσουν καινούργιο κουτί κι’ εμείς, πονηρά σκεπτόμενοι, να κερδίσουμε άλλο ένα δώρο…!!!

Όμορφα νοσταλγικά χρόνια, ίσως και με αρκετές παιδιάστικες, αθώες ζαβολιές…!!!

Μοιραστείτε κι εσείς παρόμοιες εικόνες και μνήμες μαζί μας, στέλνοντάς τες σε ένα email στο

gkoscomicsandmore@gmail.com

Βοηθήστε να φτιάξουμε ξανά τον κόσμο εκείνο που μας περικύκλωνε κάποτε, με τις αξέχαστες συλλογές που μιλάνε ακόμη στις καρδιές μας.

Για το Comics Trades 2012–2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .

«Το γέλιο κάνει καλό» – Μέρος Πρώτο

Έπαιζαν τον ρόλο του κομπάρσου, μια και το μάτι μας πήγαινε κατευθείαν στις κεντρικές ιστορίες των εικονογραφημένων. Όμως, χάριζαν στιγμές χιούμορ και συμπλήρωναν την συνολική εικόνα των τευχών. Έχουν κι αυτές μερίδιο στον κόσμο των αναμνήσεων, που χτίζουμε γύρω μας, με όλα αυτά τα άρθρα εδώ και 3 χρόνια. Σήμερα, ξεκινάμε μια αναφορά στις γελοιογραφίες των κόμικς, τις οποίες μάλιστα θα σας προσφέρουμε σε αρχεία PDF, για δωρεάν λήψη.

Το πρώτο μέρος αυτής της παρουσίασης έρχεται από την τριάδα των περιοδικών που αγαπούσαν τα παιδιά, όπως έλεγε και η διάσημη πλέον καταχώριση, τα Μπλεκ – Ζαγκόρ – Όμπραξ, του κ. Ανεμοδουρά. Θα ακολουθήσουν κι άλλοι εκδότες και πολλά περισσότερα εικονογραφημένα. Το μόνο αρνητικό, σε αυτή την επιλογή των εκδοτών, ήταν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν αναφέρονταν τα ονόματα των δημιουργών.

Για να κατεβάσετε το αρχείο, ακολουθήστε τον πιο κάτω σύνδεσμο.

http://www.mediafire.com/view/?irisf37frcv4d7o

ΤΟΜΠΟΛΑ 1930…

Ο εξαιρετικός αναμνησιοκαταγραφέας, κι ας μου συγχωρήσει την λέξη που εφεύρα για να περιγράψω την καταπληκτική του δουλειά, ο Νίκος ο Παπαδόπουλος , δημοσίευσε πρόσφατα στο ηλεκτρονικό του στέκι των αναμνήσεων μιας άλλης Ελλάδας, ένα άρθρο που μου κέντρισε την προσοχή. Θα το διαβάσετε αυτούσιο πιο κάτω, στο πλαίσιο της συνεργασίας μας, η οποία βασίζεται σε έναν πολύ απλό άξονα: Μεράκι και σεβασμός στην δουλειά του άλλου. Ο Νίκος διαχειρίζεται ένα ιστολόγιο από αυτά, που όπως λέμε στην αργκό, «δεν υπάρχουν». Το http://tinosontherun.blogspot.gr/ είναι ένα ημερολόγιο καταστρώματος ενός πλοίου που επιβιώνει φουρτουνών, αγέρηδων, καταστροφών και πάνω από όλα του κλέφτη του χρόνου. Η συνεργασία μας ξεκινάει ουσιαστικά, με το να μοιραζόμαστε κείμενα σαν κι αυτό εδώ. Το άρθρο του που θα διαβάσετε σήμερα, έχει για τίτλο «Τόμπολα 1930». Τι είναι; Διαβάστε πιο κάτω και θα δείτε. Νίκο, ευχαριστώ πολύ για την δυνατότητα που μας δίνεις να μπορούμε να διαβάζουμε την δουλειά σου. Καλή συνέχεια και να ξέρεις ότι είμαστε δίπλα σου σε ό,τι μας χρειαστείς.

«Πού ώρα ελεύθερη, τί, όπως τώρα νομίζεις ήταν…Ένα απόγευμα ελεύθερο είχαν οι γυναίκες, την Κυριακή το απόγευμα. Έ, τι να κάνανε, μαζεύονταν από σπίτι σε σπίτι και παίζανε τόμπολα να περάσει η ώρα. Ερχόταν η τσατσα-Κατερίνα, η Ιωάννα, η Λουκία, ε, δε θυμάμαι ποιά άλλη ερχόταν και παίζαν τόμπολα όλοι μαζί. 

Μα δε παίζαν για λεφτά, πού να βρεθούν τα λεφτά… Κόβανε και φυλλαράκια απ’ τις μυρτιές και άμα κλείνανε σειρά βάζαν το φυλλαράκι στην άκρη για να φαίνεται πως κλείσανε. Και λέγαν, έκλεισα μία σειρά, έκλεισα δύο και άμα έκλεινες και τις τρεις, κέρδιζες. Κι’ όσα περισσεύαν τα βάζανε στη μεγάλη καρτέλλα. Άμα δεις στην πίσω μεριά στη μεγάλη καρτέλλα, γράφει Αντώνιος και Ζάννες Αρμάος του Λορέντζου. Βάλε τώρα πως, στις πέντε στα Κελλιά είχε νυχτώσει. Ε, να παίζαν μέχρι τί ώρα, μήπως και θυμάμαι… Είχαν και δουλειές το πρωί, δεν αργούσαν όπως τώρα. Πίνανε ένα ρακάκι, άμα υπήρχε κι’ αυτό, τρώγανε κανένα στραγάλι κι΄αυτό ήταν…» Το σετάκι έχει ημερομηνία κτήσης 1930, έμεινε πάντα στην οικογένεια και όλα τα νούμερα είναι ανάγλυφα ξύλινα.

Για τους χαμένους αριθμούς έχει κοπεί κυλινδρικό κομμάτι ξύλου και ο αριθμός έχει γραφτεί με μελάνι. Ο λόγος που έχω βάλει όλες τις καρτέλλες στην ανάρτηση είναι, να μπορεί, όποιος πιθανόν θελήσει, να τις τυπώσει και να παίξει τόμπολα.
Για νούμερα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φασόλια γραμμένα στο χέρι. Βέβαια, δεν μπορώ να φανταστώ ποιά παρέα θα έπαιζε σήμερα τόμπολα χωρίς κίνητρο, έτσι, απλώς για την χαρά της παρέας…

Οι φωτογραφίες του παιγνιδιού, βρίσκονται στο πιο κάτω slide show.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Παρόμοιο υλικό σάς περιμένει εδώ.