ΣΙΣΚΟ ΚΙΝΤ – ΕΝΑΣ ΚΑΟΥΜΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ

Η δημιουργία του Αργεντινού σχεδιαστή Jose Luis Salinas από το 1949, ο υπερασπιστής του νόμου Σλισκο Κίντ(Cisco Kid), ήταν απόρροια της συνεργασίας του με τον μεγάλο εκδοτικό οίκο King Features Syndicate,  όταν αποφάσισε να ξενιτευτεί και να αναζητήσει την τύχη του στην Αμερική. Είχε ξεκινήσει στην χώρα του το 1929, με σαφείς προσανατολισμούς, όσων αφορά τις επιρροές του σαν καλλιτέχνης, αλλά και στο είδος εκείνο των εικονογραφημένων, που του άρεσε να σχεδιάζει από τα πρώτα του βήματα. Το γουέστερν και οι αφηγήσεις που μεταφέρονταν στον κινηματογράφο στην δεκαετία του 1920, με πρωταγωνιστές χαρακτήρες όπως ο Tom Mix, ο Lone Ranger και πολλοί ακόμη εκείνης της περιόδου, κέντρισαν απ` την αρχή το ενδιαφέρον του. Παρατηρώντας άλλωστε το ύφος του δημιουργού, θα έλεγε κανείς ότι είναι πολύ εμφανείς οι επιρροές από την πρώιμη μορφή των γουέστερν χαρακτήρων, των πρώτων χρόνων εμφάνισης τους στην μεγάλη οθόνη. Το ντύσιμο στους χαρακτήρες που επινόησε, τα χαρακτηριστικά ψηλά καπέλα, όλα συνηγορούν σε μια απεικόνιση στο χαρτί του πρότυπου που λανσάρισε τόσο το Χόλυγουντ, όσο και οι συγγραφείς που καταπιάστηκαν με το γουέστερν ανάγνωσμα, μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1940. Κοιτάζοντας λίγο πιο προσεκτικά την εξέλιξη και την δομή των ιστοριών του, θα μπορούσαμε να πούμε ότι θυμίζει έντονα τα λαϊκά αναγνώσματα που δημοσιεύονταν και στην χώρα μας, στο διάστημα 1940 – 1960 και δη τα θρυλικά πια Μάσκα, Μασκούλα, Μυστήριο. Η γραμμή του Salinas έχει δικά της στοιχεία, που γίνονται αναγνωρίσιμα έπειτα από την ανάγνωση 1 – 2 ιστοριών. Τα πρόσωπα των χαρακτήρων του, η κίνηση που δίνει στα σκίτσα, το κλίμα που διαχέει κάθε του αφήγηση, οι σκηνές δράσης, αλλά και η ρεαλιστική αποτύπωση. Αν μπορούμε να σταθούμε σε ένα σημείο, θα έλεγα ότι αυτό είναι τα πανέμορφα σχεδιασμένα πορτρέτα των ηρώων του. Πολύ χαρακτηριστικό σημείο του Αργεντινού δημιουργού. Εδώ αξίζει να αναφέρουμε τις πολύ έντονες ομοιότητες που παρουσιάζει η γραμμή του σχεδίου, με αυτήν του συμπατριώτη του Arturo de Castillio στην δημιουργία του δεύτερου με γενικό τίτλο Randal the Killer, που διαβάσαμε στην Ελλάδα από τις εκδόσεις του κ. Στρατίκη σαν Κένταλ! Ο Randal(σε εκπληκτικά σενάρια του αξεπέραστου Hector Oesterheld!), έκανε ντεμπούτο το 1951, οπότε μπορούμε να πούμε με σιγουριά για τις επιρροές του Castillio, οι οποίες ήρθαν από τον κατά δύο χρόνια ενωρίτερα δημοσιευμένο Cisco Kid του Salinas!

Όλα αυτά είχαμε την ευκαιρία να τα δούμε και στην Ελλάδα, σε δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους, δημοσιευμένα σε δύο διαφορετικά κόμικς.  Η αρχή έγινε στο Βέλος του κ. Τερζόπουλου το 1969(ενσωματώθηκε στην ύλη του περιοδικού σχεδόν ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του πρώτου του τεύχους), για να ακολουθήσει ο Μικρός Σερίφης του κ. Στρατίκη το 1973, στην μικρού του σχήματος περίοδο έκδοσης του(και συγκεκριμένα στα οπισθόφυλλα του περιοδικού, σε συνέχειες εβδομαδιαίες).

Οι βινιέτες των Ελληνικών εκδόσεων του Σίσκο Κίντ, είναι από το προσωπικό μου αρχείο. Η βινιέτα της Αμερικάνικης έκδοσης είναι από το http://www.lambiek.net

Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ – ΜΠΟΝΑΝΤΣΑ – ΑΔΕΛΦΟΙ ΠΕΧΛΙΒΑΝΙΔΗ(1970)

Το 1970, κι ενώ η τηλεοπτική σειρά γουέστερν αυτή της ΥΕΝΕΔ τότε, έχει αποκτήσει μυθικές διαστάσεις στους Έλληνες τηλεθεατές(αν υπήρχαν μηχανάκια της AGB, θα κατέγραφαν ίσως το πρώτο απόλυτο ρεκόρ τηλεθέασης, που μαζί με την ΜΑΧΗ, πρέπει να άγγιζε τα όρια της φρενίτιδας, με ένα πσοστό περίπου 75-80%!!!), εκδίδει την εικονογραφημένη της εκδοχή, κατευθείαν από τα στούντιο της Αμερικάνικης Gold Key, μιας εταιρείας κόμικς που συγκαταλέγεται στις κορυφαίες όλων των εποχών, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Το πείραμα ήταν απλό. Να εκμεταλευθεί η φήμη και η δημοτικότητα της σειράς, όπως άλλωστε και στις περιπτώσεις των Τρίο Στούτσες και Χονδρός Λιγνός. Από αυτά τα τρία, μόνον το τελευταίο κατάφερε να αποκτήσει αναγνωστικό κοινό στην χώρα μας, ικανό να συνεχίσει για πέραν των 60 τευχών. Τα άλλα δύο, δεν τα κατάφεραν.  Ο αρχικός σχεδιαστής της Μπονάντσα, ήταν ο Ιταλός Fernando Fusco, ή Rifer όπως του άρεσε να τον αποκαλούν και η ιδέα ξεκίνησε και υλοποιήθηκε, το 1960. Στην Ελλάδα ήρθε με καθυστέρηση 10 ετών και τα αποτελέσματα τα περιγράψαμε πιο πάνω. Απλοικά σκίτσα, που παρέπεμπαν περισσότερο προς το καρτούν, παρά στο γουέστερν κόμικς. Στην Αμερική τα πήγε πάντως καλύτερα, με αρκετά περισσότερα χρόνια έκδοσης. να πούμε εδώ, ότι οι Αμερικανοί είχαν κάνει πολλές παρόμοιες εκδόσεις κόμικς, που ήταν μεταφορά στο χαρτί τηλεοπτικών γουέστερν σειρών. χαρακτηριστικά αναφέρουμε το Lone Ranger(το διαβάσαμε στο Βέλος), Cisco Kid(το ίδιο), Gunsmoke(το διαβάσαμε στον Μικρό Καουμπόυ), maverick, Billy Elliott, Buck Jones και πολλά ακόμη. Στα της έκδοσης του Μπονάντσα τώρα, να αναφέρουμε ότι τα συνολικά 9 τεύχη, των 24 σελίδων μόλις το καθένα, κυκλοφόρησαν όλα από την εκδοτική εταιρεία των αδελφών Πεχλιβανίδη, την Ατλαντίδα. Παραθέτουμε το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του τεύχους 2, αλλά και χαρακτηριστά της Αμερικάνικης έκδοσης, τόσο του Μπονάντσα, όσο και των άλλων γουέστερν σειρών που αναφέρθησαν. Αν κλικάρετε στα ονόματα των σειρών, μπορείτε να μάθετε περισσότερα για την κάθε μια. Στο http://www.lambiek.net σας περιμένουν πολλά στοιχεία για τους δημιουργούς. Όλα τα εξώφυλλα και παρουσίαση, υπάρχουν στο http://www.greekcomics.gr

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ – ΒΕΛΟΣ – ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ(1968)

Η σημερινή παρουσίαση, αφορά σε ένα σημαντικό περιοδικό στον χώρο των Ελληνικών εκδόσεων κόμικς, που θα χαρακτηρίζαμε σαν ένα εκ των πολύ επιτυχημένων πειραμάτων του εκδότη κ. Τερζόπουλου, μπροστά από την εποχή του, που φιλοξένησε όμορφες ιστορίες και μας σύστησε ήρωες όπως ο Φλάς Γκόρντον, ή ο Μαντρέικ, ο Φάντομ, ο Τέν Τέν, ο Ποπάυ και οι καουμπόηδες Σίσκο Κίντ, Λόουν Ρέηντζερ και φυσικά ο Οκλαχόμα. Αυτοί οι τρείς τελευταίοι ήρωες, είναι και ο λόγος που βρίσκεται στην λίστα με τις γουέστερν κόμικς εκδόσεις, που παρουσιάζουμε σε αυτό το αφιέρωμα.

Ας τα πάρουμε όμως με την σειρά. 2 Ιουλίου 1968. Δύο χρόνια παρά 1 μέρα(!), μετά την κυκλοφορία του πρώτου τεύχους του Μίκυ Μάους, ο κ. Τερζόπουλος αποφασίζει να ρίξει στην αγορά το Βέλος. Μεγάλο(αρχικά) σχήμα, 4 δραχμές κόστος και 36 σελίδες(αρχικά), μισές – μισές σε σχέση με το χρώμα. Αυτά τα δεδομένα άλλαξαν πολλές φορές και το περιοδικό γνώρισε(μαζί με τους αναγνώστες), πολλές αυξομειώσεις στην τιμή, τις σελίδες, το χρώμα των σελίδων, ακόμη και το σχήμα έκδοσης, ή τις ιστορίες που φιλοξένησε, αφού κάποια στιγμή έμεινε μόνον με τον Φάντομ, που τότε αποκαλούνταν Φάντασμα! Το μόνο που παρέμεινε δεδομένο, ήταν η εβδομαδιαία του μορφή κυκλοφορίας. Συνολικά βγήκαν 90 διαφορετικά τεύχη, κάτω από αυτόν τον τίτλο εικονογραφημένου.

Το εικονογραφημένο που χαρακτήρισε την πρώτη περίοδο έκδοσης του Βέλος, κυριαρχώντας στα εξώφυλλα του και καταλαμβάνοντας ένα μεγάλο μέρος των σελίδων του, ήταν το Οκλαχόμα. Μια γουέστερν κόμικς – δημιουργία των Guido Martina & Pier Luigi Da Vita, που μας είχαν δώσει και το εξαιρετικό Pecos Bill, το οποίο δυστυχώς δεν κυκλοφόρησε ποτέ στην χώρα μας. Από εκεί και έπειτα, Το Cisco Kid ήταν μια δουλειά του Salinas, διαχρονική θα την αποκαλούσαμε, ενώ το Lone Ranger του Ed Kressy, μας πάει πολύ πίσω στον χρόνο και αποτελεί έναν Αμερικάνικο ήρωα των παιδικών χρόνων, που πέρασε τόσο από την τηλεόραση, όσο και από τον κινηματογράφο. Εκτός των γουέστερν εικονογραφημένων(σε συνέχειες), είχαμε κι άλλα αναγνώσματα, πρωτοποριακά για τα δικά μας εκδοτικά κόμικς – χρονικά. Ο Flash Gordon, ο Mandrake, ο Phantom, ο Popeye, ο Tin Tin και πολλά ακόμη, έκαναν εδώ την πρώτη τους εμφάνιση επί Ελληνικού εδάφους, στο Βέλος, όλα τους προερχόμενα από τα στρίπ των Αμερικάνικων εφημερίδων των τελών της δεκαετίας του 1940 και των αρχών αυτής του 1950.

Συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι η κυκλοφορία του περιοδικού του κ. Τερζόπουλου, ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, για να γνωρίσει το Ελληνικό κοινό εξαιρετικούς δημιουργούς και μερικά από τα κορυφαία κόμικς όλων των εποχών. Το ρίσκο στην ουσία ήταν μηδαμινό, αν αναλογιστείτε ότι όλοι αυτοί οι χάρτινοι ήρωες είχαν κατακτήσει τον πλανήτη, μέχρι να περάσουν από τα περίπτερα της χώρας μας. Ήταν αδιανόητο ίσως, να αποτύχει ένας Φλάς Γκόρντον, ή ένας Φάντομ. Όμως απ` την άλλη, κανείς συμπατριώτης μας εκδότης δεν είχε επιχειρήσει κάτι ανάλογο ως τότε, οπότε και πιστώνεται στα θετικά – μπροστά από την εποχή τους, εγχειρήματα κόμικς. Σημείο αναφοράς τα πανέμορφα εξώφυλλα και τα all time classic πια οπισθόφυλλα, όπου διαφημίζονταν τα Μεγάλο Μίκυ και εβδομαδιαίο Μίκυ Μάους.

Όλα τα εξώφυλλα του Βέλος, θα τα βρείτε στο www.greekcomics,gr, 8 τεύχη της πρώτης περιόδου, διαβάζετε στο www.issuu.com/comicsrainbow/ , ενώ πολύτιμα πληροφοριακά στοιχεία αντλήθηκαν από το www.lambiek.net