Πέθανε ο Νηλ Αρμστρονγκ – Ο πρώτος άνθρωπος που πατησε στο φεγγαρι

Αναχώρησε για το τελευταίο του ταξίδι προς τον ουρανό ο Νηλ Άρμστρονγκ , ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στο φεγγάρι. Σύμφωνα με την οικογένειά του ο Άρμστρονγκ πέθανε στις 25 Αυγούστου από καρδιοαγγειακές περιπλοκές .

http://www.washingtonpost.com/national/health-science/neil-armstrong-first-man-to-step-on-the-moon-dies-at-82/2012/08/25/7091c8bc-412d-11e0-a16f-4c3fe0fd37f0_story.html?hpid=z1

Είχα την τύχη να τον ακούσω και να τον δω από κοντά , σε μια εμφάνισή του που έκαμε στο Πανεπιστήμιο Κύπρου πριν μερικά χρόνια. Μου έκαμε εντύπωση η σεμνότητα και η απλότητα του ανθρώπου.

Όταν ήμουν παιδί στις αρχές της δεκαετίας του ’70, και με ρώτησε ο δάσκαλος τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω , απάντησα χωρίς δισταγμό: «Αστροναύτης». Και εγώ και όλα τα αγόρια της ηλικίας μου θέλαμε να γίνουμε αστροναύτες! Ήταν η εποχή που η εξερεύνηση του διαστήματος,  έφερνε τη μια επιτυχία μετά την άλλη. Οι πρώτοι άνθρωποι πατούν στο φεγγάρι, το διαστημικό εργαστήριο «Σκάυλαμπ», μπαίνει σε τροχιά, εκτοξεύονται οι πρώτες αποστολές «Βίκινγκ» για τον Άρη.

Έκανα καλά τις μελέτες μου τότε. Πάνω στον τοίχο μου, ένας μεγάλος έγχρωμος χάρτης του ηλιακού μας  συστήματος, που ξεπατίκωσα από ένα «Άτλαντα» της εποχής. Ήξερα όλους τους πλανήτες με τη σειρά, καθώς  και τους δορυφόρους τους! Φυσικά ήξερα και τα ονόματα των αστροναυτών  και των διαστημοπλοίων τους. Ο Νηλ Άρμστρονγκ φυσικά, ήταν ο ήρωάς μου και ήθελα να του μοιάσω.  Όλα τα δημοσιεύματα που έβρισκα στη «Βεντέτα» και στο «Ρομάντζο», αλλά και στις εφημερίδες  που είχαν σχέση με το διάστημα η τους αστροναύτες , κόβονταν και έμπαιναν πάνω στον τοίχο.

Έτσι ήταν με μεγάλη χαρά και ευχαρίστηση όταν διάβασα το πρώτο επεισόδιο της σειράς  «Ιστορία και Δόξα της Δυναστείας των Ντακ» , στο τεύχος 270 του εβδομαδιαίου Μίκυ Μάους. Πω πω…πλήρης περιγραφή της διαστημικής πτήσης προς το φεγγάρι!! Τριώροφος πύραυλος, διαστημόπλοιο, σεληνάκατος, έλλειψη βαρύτητας!!! Όλα όπως στνη πραγματικότητα. Δια χειρός Ρομάνο Σκάρπα φυσικά.

Από τότε ήθελα να κατασκευάσω δικό μου πύραυλο. Βρήκα όμως …λίγη δυσκολία με τα καύσιμα. Δεν έβρισκα υγρό οξυγόνο!! Ευτυχώς δηλαδή , διότι αν έβρισκα δεν θα ήμουν εδώ τώρα!!!

Είναι για αυτούς τους λόγους που οι ιστορίες του Ρομάνο Σκάρπα μού ασκούν μια ιδιαίτερη έλξη και αγάπη. Με παίρνουν πίσω στην παιδική μου ηλικία και μπορώ να είμαι με τη φαντασία μου αστροναύτης, δίπλα από τον Νηλ Άρμστρονγκ, τον Έντουιν Ώλντριν και τον Μάικλ Κόλινς .

Θερινές προβολές

Μέσα στου χρόνου τα μονοπάτια, όπως τα ίχνη που αφήνουν τα πόδια μας στην άμμο, υπάρχουν εικόνες που μένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στις μνήμες όλων… Από μια απλή σκιά ενός δέντρου, μέχρι την θέα ενός θερινού σινεμά… Από κείνα με το αγιόκλημα και το γιασεμί να τα περιβάλλουν και να σκορπίζουν μυρωδιές και συναισθήματα… Αντικείμενα και ήχοι που ανήκουν σε άλλες εποχές. Έχουμε μιλήσει γι` αυτές, πολλές φορές. Σε φίλους, σε γνωστούς, στον εαυτό μας κάποια βράδια με φεγγάρι, όταν επιστρέφουμε νοερά στις νύχτες με τα αστέρια και τις ταλαιπωρημένες κινηματογραφικές κόπιες… Καθισμένοι στα πλαστικά καθίσματα, κρατώντας ένα αναψυκτικό ή το χέρι κάποιου καλοκαιρινού έρωτα, χαμένου πια στο γύρισμα της ρόδας εκείνης του χρόνου, που ακούραστα μεταφέρει το νερό στον μύλο των ζωών μας…

Είναι αναπόσπαστο κομμάτι όσων ζήσαμε, το ίδιο σημαντικό όπως η πρώτη βουτιά στα γαλανά νερά ή τα σπιτικά πάρτι ή, πάλι, τα τρεχαλητά και οι φωνές στις γειτονιές… Όλα έχουν μια δική τους θέση στις μνήμες μας. Σήμερα, πολύ μακριά από ότι αντιπροσώπευαν όλα εκείνα τα ταξίδια, αναπολούμε, και το βλέμμα χάνεται στο άπειρο, σαν να αναζητάμε κάτι στο βάθος του ορίζοντα… Ένα ίχνος για να ακολουθήσουμε ξανά, να πατήσουμε πάνω του και να φέρουμε στα μάτια αλήθειες… Κάπως έτσι, χάθηκα πριν λίγο καιρό μέσα στα πλάνα ταινιών, από αυτές που μας καθήλωναν κάποτε, και γι` αυτές είπα να μοιραστώ μαζί σας μερικά λόγια. Για να τις θυμηθούμε μαζί. Κι αυτές και τις στιγμές που κρύβουν, για τον καθέναν μας, μέσα τους.

Μια από τις πιο όμορφες ταινίες, που εκτός των σινεμά θα πρέπει να είδαμε και στην τηλεόραση, είναι το “Lassie come home” του 1943. Ήταν ο προπομπός της επιτυχημένης σειράς, που πρόβαλλε για πολλά χρόνια η ΥΕΝΕΔ. Θυμάμαι ότι δεν έπεφτε καρφίτσα στο σπίτι! Απόλυτη σιγή και επιφωνήματα στις σκηνές μιας αδικίας, ή ενός κατορθώματος του πανέξυπνου κόλεϋ. Η σκυλίτσα που μας έκλεψε τις καρδιές, έκανε την πρώτη της εμφάνιση σε μια έγχρωμη παρακαλώ παραγωγή, του μακρινού 1943. Μαζί της, εμφανίζονται για πρώτη φορά και δύο μετέπειτα πρωταγωνιστές της μεγάλης οθόνης, με σπουδαία καριέρα, σε ηλικίες των 12 -13 ετών. Τα ονόματα ίσως σας ξαφνιάσουν, αλλά είναι πραγματικότητα. Ο Ρόντυ Μακ Ντάουελ και η Ελίζαμπεθ Τέηλορ είναι οι δύο νεαροί που κλέβουν τις κάμερες και δείχνουν, από τα πρώτα τους κοντινά πλάνα κιόλας, ότι έχουν τεράστιες δυνατότητες. Δεν μας διέψευσαν, και η πορεία τους ήταν λαμπρή. Η ταινία αφηγείται μια δύσκολη οικονομικά εποχή για τους κατοίκους της Ουαλίας και μας μεταφέρει στο προπολεμικό κλίμα, σε ένα μικρό χωριουδάκι, γεμάτο με πανέμορφα χρώματα και σπίτια φτιαγμένα λες και βγήκαν από σελίδες παραμυθιών. Μια τριμελής οικογένεια αποχωρίζεται το αγαπημένο της σκυλί, προκειμένου με τις 15 λίρες, που παίρνει από την πώλησή της, να αναπνεύσει οικονομικά, έστω και προσωρινά. Η Λάσσυ αλλάζει χέρια και πηγαίνει στο κυνοτροφείο ενός πλούσιου γαιοκτήμονα της περιοχής. Έχει μια παθολογική αγάπη, όμως, για τον νεαρό της φτωχής οικογένειας, και κάθε που το ρολόι πλησιάζει 4(η ώρα που σχολάει εκείνος από τα μαθήματα), θέλει να τρέξει και να τον περιμένει στην αυλή του σχολείου! Θα συμβούν πολλά και, ακόμη και σήμερα, τόσα χρόνια μετά, που υποτίθεται ότι έχουμε σκληρύνει, ως άνθρωποι, από τις καταστάσεις που αντιμετωπίσαμε, χάνοντας έτσι ένα μεγάλο κομμάτι της παιδικότητας μας, πιστέψτε με ότι θα νιώσετε τα μάτια σας να βουρκώνουν, όπως τότε που την είδατε για πρώτη φορά… Με τι έξυπνο και αγνό τρόπο κάνανε κάποτε κινηματογράφο, κερδίζοντας απ` αυτόν, αλλά συγχρόνως προσφέροντας διδάγματα και δίνοντας απλόχερα μηνύματα στα παιδιά της εποχής(και στους μεγάλους)… Πού πήγαν όλα αυτά τώρα; Παρανάλωμα στη φωτιά του κέρδους;…

Επόμενο φιλμ, κάτι εντελώς διαφορετικό, όπως άλλωστε είναι και η μαγεία του σινεμά. Μοναδική σε κάθε της προβολή, με όλο και καινούργια πράγματα να σου δώσει, χωρίς εμμονές και μονοδιάστατες αντιλήψεις. Μια δεκαετία και κάτι χωρίζει τις δύο ταινίες. Αυτήν και την προηγούμενη. Από το 1943, στο 1958. Έγχρωμη και αυτή, με πάρα πολλές αναμνήσεις για όλους μας. Τις έχει στα πανιά του καραβιού, που σχίζει τις θάλασσες και οδηγεί στις περιπέτειες της φαντασίας. «Το Έβδομο ταξίδι του Σεβάχ»(The 7^th Voyage of Sinbad), πάντα θα μας ταξιδεύει εκεί που ο παράτολμος καπετάνιος αναζητά τη γνώση και ξεδιψάει την λαχτάρα του για εξερεύνηση! Σίγουρα θα το είδατε πολλές φορές. Σε θερινό σινεμά ή στην μικρή σας οθόνη. Η μαγεία σίγουρα αλλάζει, αλλά δεν απομακρύνεται. Πηγαίναμε μεγάλες παρέες, για να δούμε τέτοια φιλμ, που οι κινηματογράφοι τα έπαιζαν 2 δεκαετίες μετά και πάλι γέμιζαν. Ουρές απ` έξω, θυμάμαι. Είχαν μια γοητεία όλα αυτά τα μαγικά ταξίδια του Σεβάχ, με τα παραμυθένια πλάσματα και τους μυθικούς αντιπάλους του, που αν και γελούσαν οι μεγαλύτεροι με τα φανερά, οπτικά τρυκ, εμείς μέναμε στις καρέκλες, σφίγγοντας τα μπράτσα απ` τις καρέκλες, δίχως να βγάζουμε άχνα. Σαν να μπαίναμε μέσα απ` το πανί και να βρισκόμασταν στο πλάι του Σεβάχ, τη στιγμή που σήκωνε το σπαθί του, ενάντια σε τέρατα και πολυάριθμους εχθρούς. Σ` αυτή του την περιπέτεια, πηγαίνει στο νησί με τους Κύκλωπες, για να πάρει ένα κομμάτι από το περίβλημα ενός αυγού τών πουλιών τεράτων, ώστε να ελευθερώσει την αγαπημένη του πριγκίπισσα από το ξόρκι του κακού μάγου, που την έκανε τόσο δα μικρή, ώστε να χωράει σε μια παλάμη!  Με το κέλυφος αυτό, θα είχε όλα τα συστατικά για το μαγικό φίλτρο που χρειαζόταν. Πόσο απλοϊκή φαίνεται! Μια ιστορία που σήμερα δεν θα έβλεπαν παιδιά 12, 13 ή 14 ετών. Βλέπετε, η πραγματικότητα έχει αλλοιωθεί πια και όλα τούτα μοιάζουν «ντεμοντέ» κουβέντες των «μεγάλων», που όταν τις θυμόνται παθιάζονται ξαφνικά, και τα μάτια τους λάμπουν! Κάτι περίεργο τους συμβαίνει…

Σίγουρα κάτι περίεργο μας ωθεί να βλέπουμε και να μιλάμε για τέτοιες ταινίες. Ίσως μια εσωτερική ανάγκη, να ζήσουμε ξανά τα δικά μας χρόνια τού άλλοτε… Ή, πάλι, για να κρατήσουμε ζωντανά κάποια πράγματα μέσα μας… Τρίτη και τελευταία ταινία, σε αυτό το σύντομο σεργιάνι στον κόσμο των θερινών σινεμά. Είναι κάτι που έρχεται από την δεκαετία του`60. Διαφέρει κι αυτή από τις προηγούμενες. Είναι μια κωμωδία, αυτή την φορά. Την είδαμε πολλές φορές και αυτήν, αλλά σε καμία από αυτές δεν πάψαμε να γελάμε! Ενώ γνωρίζαμε τα αστεία, και κάποιοι από εμάς και τις σκηνές που επρόκειτο να εμφανιστούν, τα παρακολουθούσαμε αχόρταγα, ρουφώντας κάθε λεπτό και αφήνοντας φράσεις όπως «…κοίτα, κοίτα εδώ τι θα κάνει!». Καταπληκτικό το καστ στο “It`s a mad mad world” του`63. Ηγείται ο υποκριτικός ογκόλιθος και μέγας δάσκαλος πολλών μεγάλων σταρ, ο Σπένσερ Τρέησι. Όταν μπήκαμε στα χρόνια της δεκαετίας του`80, η κρατική τηλεόραση πρόβαλε 2-3 φορές, τουλάχιστον, το φιλμ αυτό του Στάνλεϋ Κράμερ. Ποτέ δεν με κούρασαν τα 180 και πλέον λεπτά της διάρκειάς του! Παρά το γεγονός ότι είχαν αρχίσει να πυκνώνουν τα διαφημιστικά σποτ, όσες φορές και αν διέκοπταν την ταινία, το ενδιαφέρον δεν μειωνόταν. Ένα τρελό κυνήγι θησαυρού, που μπλέκει τις ζωές πολλών και διαφορετικών μεταξύ τους χαρακτήρων, με ξεκαρδιστικές καταστάσεις και καλό ρυθμό, είναι η κεντρική ιδέα της ταινίας, που ουσιαστικά εξελίσσεται σε μια κούρσα με τον χρόνο, σχετικά με το ποιος θα είναι εκείνος που θα τερματίσει πρώτος και θα πάρει το έπαθλο.

Επιδρούσε πάνω μας με ένα σαγηνευτικό τρόπο, ο κινηματογράφος εκείνων των χρόνων. Το πιο απλό έπαιρνε μυθικές διαστάσεις στα μάτια μας. Ο καθένας αποκρυπτογραφούσε κάθε σκηνή, διάλεγε ατάκες, κρατούσε μουσικές στα αυτιά του… Έχουμε ξεμακρύνει πολλά ναυτικά μίλια, εκατοντάδες, από τα κύματα που χάιδευαν την πλώρη των καραβιών εκείνων… Όλα όσα μας γνώρισαν, μας έμαθαν, μας πρόσφεραν έτσι απλά, με μια προβολή, μπορεί να χωρούν πια σε μια θήκη με dvd, κάπου χαμένα σε ένα συρτάρι, όμως η δύναμη τους είναι αρκετή για να μας βγάλουν ξανά στα ίχνη εκείνα στην άμμο, πριν τα σκεπάσει για πάντα ο άνεμος…

Για το Comics Trades 2012 – 2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Οι πιο πάνω ταινίες, θα παρουσιαστούν ξεχωριστά, στο Cine Oasis.

Αν σας αρέσει να αναπολείτε, μέσα από την έβδομη τέχνη, φτιάξαμε μια κατηγορία ειδικά για εσάς.

Κι ένα επιτραπέζιο για τον Κρίτωνα!

Κι ένα δωράκι για τον Κρίτωνα, όπως και για όλους τους φίλους του Ντίσνεϋ, που δεν είναι και λίγοι στο Comics Trades! Είναι από το παιγνιδο – οπλοστάσιο του Χρήστου, και μας το έστειλε προ ολίγου, για να προστεθεί στην συλλογή μας! Εγώ προσωπικά, το «Κρυφτούλι» δεν το θυμάμαι! Είμαι σίγουρος όμως, ότι πολλοί από εσάς θα έχετε μνήμες από αυτό, οπότε περιμένουμε να τις μοιραστείτε μαζί μας!

Όλα τα σχετικά άρθρα θα προστίθενται στην ομώνυμή μας κατηγορία, που διαρκώς εμπλουτίζεται με μνήμες!

ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ – Μέρος πρώτο

Ένα ακόμη αναπόσπαστο στοιχείο των παιδικών χρόνων μας, ήταν και τα επιτραπέζια παιγνίδια. Ίσως να μην είχαν την δύναμη για να μας μαγνητίζουν όπως τα κόμικς, ή οι συλλογές με τα χαρτάκια, ή τα στρατιωτάκια και οι μικρές, καθημερινές μάχες. Ήταν όμως, κάτι από αυτά που ένωνε μικρούς και μεγάλους, στα σπίτια. Εδικά στους δεύτερους, έδινε μια ευκαιρία για να νιώσουν κι εκείνοι σαν παιδιά, με προσχήματα όπως αυτό της περιέργειας.

«Για να δούμε τι είναι αυτό πάλι…»

Εκτός από τα δημοφιλή και κλασσικά επιτραπέζια, όπου στα περισσότερα σπίτια, ακόμη και σήμερα μπορεί να βρει κανείς κάποια(«Γκρινιάρης», «Ντόμινο», «Ναυμαχία», «Monopoly» κ. α.), αυτά που μας κέρδισαν από την αρχή θα έλεγα, ήταν όσα μας έφερναν ακόμη πιο κοντά στις τηλεοπτικές σειρές, που παρακολουθούσαμε. Στην δεκαετία του`70, όπου και θα μείνουμε στο πρώτο μισό αυτής της αναφοράς, η κυριαρχία αυτών των τηλεοπτικών επιτραπέζιων, ήταν αναμφισβήτητη.

Αυτά που μπορείτε να δείτε σήμερα, προέρχονται από διαφορετικές εταιρείες και επιρροές. Το Bingo του Νίκου Μαστοράκη, έρχεται από την NIS και την Ελληνική τηλεόραση, αφού προϋπήρξε εκεί και μάλιστα σαν πολύ επιτυχημένο παιγνίδι. Προσέξτε τα χαρτονομίσματα, στα οποία εικονίζεται το πρόσωπο του παρουσιαστή! Το «Μήπως γνωρίζετε», είναι μια ακριβώς ίδια περίπτωση, όπως άλλωστε και το διπλό «Τα τετράγωνα των αστέρων» και «Κάνε ότι κάνω». Και τα δύο αυτά, ήταν επίσης μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες, στις εποχές που η AGB και τα «μηχανάκια» της δεν είχαν ακόμη εγκατασταθεί στα Ελληνικά σπίτια. Το καθαρά παιγνίδι γνώσεων «Ταξιδεύοντας τον κόσμο», έρχεται για να κλέψει λιγάκι από την δόξα του ομώνυμου άλμπουμ με χαρτάκια της ΜΕΛΟ, αλλά και για να διδάξει Γεωγραφία διασκεδάζοντας.

Τέλος, ο «Σερίφης», ήταν αυτό που συμπλήρωνε την γουέστερν φιλοσοφία των χρόνων εκείνων, που περνούσε από τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, τα κόμικς και τα λαϊκά αναγνώσματα. Στο παιγνίδι κινήσεων αυτό(όπως σε όλα εκείνης της γενιάς), μπορούσες να προσπαθήσεις, αλλά όχι να ξεφύγεις από τον νόμο! Αυτό που πρωτοτυπεί εδώ, είναι η χάρτινη σβούρα σε στυλ «πάρτα όλα», με την οποία μπορούσε κανείς να έχει κάποιες εξτρά επιλογές. Πολύ όμορφες και οι πλαστικές φιγούρες του παιγνιδιού.

Χάρη στην πολύτιμη συνεισφορά του συντάκτη μας Koiosxristos(Χρήστου), μπορείτε να δείτε ορισμένα από αυτά τα επιτραπέζια, που θυμίζουν μέρες ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ… Ο Χρήστος είναι λάτρης των αναμνήσεων εκείνων, όπως πολλοί από εμάς και η βοήθεια του ήταν πολύ μεγάλη, αφού όπως μπορείτε να διαπιστώσετε, έχει κρατήσει σε πολύ καλή κατάσταση τα παιγνίδια αυτά και πάνω απ` όλα πλήρη! Συνήθως, αυτά που χάνονταν πρώτα ήταν τα πιόνια και ακολουθούσαν τα ζάρια και τα χαρτονομίσματα! Χρήστο, αναμένουμε τις επόμενες προσθήκες στοιχείων, με μεγάλη ανυπομονησία!

Η αναφορά στα επιτραπέζια παιγνίδια, θα δημοσιεύεται σταδιακά, με τον ρυθμό που θα προστίθενται φωτογραφίες και πληροφορίες.

Αυτές οι γραμμές εδώ, είναι απλά μια εισαγωγή! Όταν θα μπούμε στα… ενδότερα των αναμνήσεων εκείνων, θα καταλάβετε τι εννοώ…

Ποιος κυβερνά τον κόσμο? Σε comics!

Ποιος   κυβερνά  τον  κόσμο?   Σε  comics!

Το  American  dream!!!  η  μεγαλύτερη   φούσκα   απάτης   πάνω  στην  ανθρωπότητα  όλων  των  εποχών!!!    απολαυστικό  video  που  ξεδιπλώνει   ρεαλιστικότατα   την  πορεία  του  τραπεζικού   συστήματος …  από   το  πιάσιμο  της  μύγας  στον  ιστό  της   Αράχνης,  μέχρι  και  το  τελικό   φάγωμα…!!!

Για την   ενεργοποίηση  των  υποτίτλων  πατήστε  cc

———————————————————————————————————————————————————————-