BEETLE BAILEY – ΕΝΑΣ ΑΛΛΙΩΤΙΚΟΣ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ!

Ο φαντάρος με την έμφυτη τεμπελιά και την περίεργη άποψη περί στρατεύματος, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στις 4 Σεπτεμβρίου του 1950, φτιαγμένος από την πένα του Αμερικανού Mort Walker. Λίγους μήνες μετά την αποφοίτηση του “Beetle Bailey” από το κολέγιο, το «σκαθάρι» του Walker μπαίνει στον στρατό και ξεκινάει έκτοτε την δική του χιουμοριστική πορεία, στα εικονογραφημένα της King Features Syndicate.

Μια λαμπρή πορεία, αλλά δίχως «σαρδέλες» και παράσημα, αφού οι γκάφες του δεν του το επέτρεψαν ποτέ! Το `52 μπαίνει για πρώτη φορά σαν στριπ σε εφημερίδα, αλλά λιγότερο από έναν χρόνο μετά, η φιγούρα και τα καμώματα του θα ταξιδέψουν σε όλον τον κόσμο(μέχρι και στην Ελλάδα της «Καθημερινής» του 1967!), ενώ ο συνολικός αριθμός των εφημερίδων που θα επενδύσει στα γκάνγκ του, αυξάνεται σε 200!

Στα μολύβια, ο δημιουργός του είχε συμπαραστάτες τους Jerry Dumas, Bob Gustafson, Frank Johnson, αλλά και τους γιούς του Neal, Brian και Greg Walker(που αυτή τη στιγμή σκιτσάρει τον “Beetle Bailey” μαζί με τον πατέρα του). Ο “Beetle Bailey” τα πήγε πολύ καλά σε πωλήσεις και σαν εβδομαδιαία κυκλοφορία δικού του περιοδικού(ή μηνιαία), σε τέσσερεις μεγάλες εκδοτικές εταιρείες της χώρας του. Falcon, Charlton, Gold Key και Dell, κυκλοφόρησαν ανά περιόδους η κάθε μια, πολλά τεύχη με τις περιπέτειες του!

Τον Mort Walker θα τον συναντήσουμε και σε πολλούς ακόμη επιτυχημένους χαρακτήρες της δεκαετίας του`50, οι περισσότεροι από τους οποίους με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, βρήκαν θέση και στην δική μας κόμικς – αγορά.

Να σας θυμίσω το πέρασμα του Beetle από το εβδομαδιαίο «Φάντομ» του κ. Καμπανά, στην περίοδο 1976 – 1977, όπου οι αυτοτελείς του ιστορίες δημοσιεύονταν στις τελευταίες σελίδες. Στοιχεία και μάλιστα πάρα πολλά για τον “Beetle Bailey” και τις περιπέτειες του, που μεταξύ άλλων έγινε και επιτυχημένο καρτούν με μεγάλη τηλεοπτική καριέρα στην δεκαετία του`60, μπορείτε να αντλήσετε ακολουθώντας το παρακάτω link.

http://en.wikipedia.org/wiki/Beetle_Bailey

Επιπλέον στοιχεία για τον Mort Walker, βρίσκονται στο πάντα χρήσιμο Lambiek.

http://lambiek.net/artists/w/walker.htm

Στριπ πολλά σας περιμένουν εδώ.

http://camposidudele.blogspot.com/2010/06/beetle-bailey.html

Κι εδώ με 13 ευρώ, μπορείτε να αγοράσετε την πλήρη σειρά, όλων των τηλεοπτικών του επεισοδίων!

http://www.ioffer.com/i/beetle-bailey-rare-cartoon-complete-series-134844009

Το Time Bandits θα σας προσφέρει κατευθείαν από τη ηλεκτρονική του βιβλιοθήκη, τεύχη του Beetle Bailey, για τα οποία θα ενημερωθείτε με σχετικό άρθρο.

Και τρία χαρακτηριστικά βίντεο, από την τηλεοπτική παρουσία του «σκαθαριού»! Για περισσότερα, τσεκάρετε το you tube.

Τέλος, ο ίδιος ο δημιουργός, μιλάει στον Bruce Blitz!

Την επόμενη Τετάρτη, σας περιμένει ένα πλήρες βιογραφικό του Αμερικανού Harvey Kurtzman, δημιουργού του MAD.

Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρίσκετε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ALBERICO MOTTA – ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ

Ιταλός κι αυτός ο σχεδιαστής(και σεναριογράφος), του οποίου τις περισσότερες δημιουργίες διαβάσαμε και στη χώρα μας, στις δεκαετίες του`70 και του `80. Θα έλεγα ότι οι εκδότες μας του έδωσαν πολύ χώρο στα εικονογραφημένα τους, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις, οι χαρακτήρες που σκαρφίστηκε αποτέλεσαν το περιεχόμενο ενός τίτλου! Έχουμε και σ` αυτή την περίπτωση να κάνουμε, με μια πολύ χαρακτηριστική σχεδιαστική γραμμή, που γίνεται εύκολα αναγνωρίσιμη. Οπαδός της καρτούν άποψης, με πιο κοντά στο καθαρά παιδικό δημιουργίες, ο Motta έκανε μεγάλη καριέρα στη γειτονική χώρα, η οποία πέρασε και εκτός συνόρων, αφού εκτός της Ιταλίας, ο κ. Motta τα πήγε πολύ καλά και στην Ελλάδα και την Γαλλία.

Από τις 29 του μήνα, έως τις 29 του Φλεβάρη του 2012, ο κ. Motta και ο κωμικός του κόσμος, είναι το θέμα μια έκθεσης που διοργανώνεται στο χώρο της Biblioteca dell’Accademia(Βιβλιοθήκη της σχολής καλών τεχνών – Via Brera 28 – Milano). Αν είστε σε αυτό το διάστημα στο Μιλάνο, ή σκέπτεστε να το επισκεφτείτε, να σας πω ότι οι ώρες λειτουργίας της έκθεσης είναι 9 το πρωί, με 3 το μεσημέρι.

ΠΗΓΕΣ & ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Πληροφορίες επιπλέον, μπορείτε να αντλήσετε από τον παρακάτω σύνδεσμο, απ` όπου βρήκαμε και την αφίσα της εκδήλωσης. Από το ίδιο site αντλήσαμε και ορισμένα από τα εξώφυλλα αυτού του άρθρου.

http://sbamcomics.it/tag/alberico-motta/

Όπως και από αυτά εδώ. Στο δεύτερο θα μάθετε πολλά για την εταιρεία Bianconi, από το ρεπερτόριο της οποίας ήρθαν πολλοί κόμικς χαρακτήρες από την Ιταλία στην χώρα μας.

http://retronika.blogspot.com/2011_04_01_archive.html

http://archiviobianconi.blogspot.com/

Ένας υπέροχος κόσμος γεμάτος κόμικς – βινιέτες από την Ιταλία, σας περιμένει παρακάτω.

http://wowspaziofumetto.blogspot.com/

Για την παρουσία του Ιταλού σχεδιαστή στην Γαλλία, πολλά χρήσιμα στοιχεία θα βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο(ήταν και αυτή μια από τις πηγές μας, όσον αφορά στα εξώφυλλα του άρθρου).

http://conchita.over-blog.net/article-36383881.html

Πολλά επιπλέον στοιχεία, βινιέτες και εξώφυλλα, από την Γαλλική έκδοση, θα βρείτε και στον πιο κάτω σύνδεσμο.

http://www.kastet.org/article-29264496.html

Ο Kiko(ή Cico), έχει το δικό του ηλεκτρονικό σπίτι.

http://chico-fumetti.blogspot.com/

Ο Geppo το δικό του επίσης.

http://en.wikipedia.org/wiki/Geppo

ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Για να δούμε τώρα, πότε και σε ποιά εικονογραφημένα, εμφανίστηκαν ποιοι χαρακτήρες – δημιουργίες του κ. Motta, στην χώρα μας.

Να ξεκινήσουμε από το Σινεάκ του κ. Ανεμοδουρά, όπου εκεί εντοπίζουμε τον Μπίλυ, τον γιό του σερίφη της πόλης και κεντρικό χαρακτήρα. Ήταν 1970. Το 1975, μετά από μια σύντομη πορεία εκείνου του περιοδικού(δεν έκλεισε ούτε χρόνο!), ο Μπίλυ επιστρέφει στο Πινόκιο, του ίδιου εκδότη. Να προσθέσω εδώ, ότι την ύλη του Σινεάκ, την μοιράζονται ο Motta με τον Luciano Bottaro, του οποίου πολλοί χαρακτήρες βρίσκονται στο περιοδικό.

Εκείνη την χρονιά, κάνει ένα πολύ σύντομο πέρασμα και ο Bongo, από τις σελίδες του μικρού σχήματος Ταρζάν(Zembla), του κ. Δραγούνη και της Πηδάλιο Πρες. Ο καλοσυνάτος γορίλας, επιστρέφει σε ένα άλλο Ελληνικό κόμικς, ενός άλλου εκδότη, την ίδια χρονιά! Αυτά συνέβαιναν στη χώρα μας, την περίοδο εκείνη που χαρακτηρίστηκε σαν πειραματική, για τους εκδότες. Ο Bongo περνάει στον κ. Παπαδόπουλο και το Σολντίνο.

Το 1970, εκδίδεται και το Σολντίνο, από τον κ. Παπαδόπουλο. Εκεί συναντάμε αρκετούς χαρακτήρες του Alberico Motta, ο οποίος μάλιστα κάποια στιγμή, πήρε την σκυτάλη από τον αρχικό σχεδιαστή της Nona Abelarda, τον Tiberio Colantuoni, που δεν ήταν άλλη από την δική μας Γιαγιάκα. Όλοι οι ήρωες του Σολντίνο, είναι φτιαγμένοι από την πένα του Motta.

Στο Σινεάκ, ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές, ήταν και ο διαβολάκος Τσέπο(Geppo). Ο Τσέπο μπήκε και αυτός το`75 στις σελίδες του Πινόκιο. Όλοι οι χαρακτήρες εκείνου του περιοδικού, ήταν δημιουργίες του Motta!Για τον χαρούμενο αυτό διαβολάκο, Τσέπο, να πούμε ότι η πρώτη του επαφή με το Ελληνικό κοινό, ήταν το 1968! Προηγήθηκε συνεπώς όλων των δημιουργιών του κ. Motta, όταν συμπεριλήφθηκε στην έκδοση του Εικονογραφημένου Μικρού Ήρωα, του κ. Ανεμοδουρά φυσικά.

Το 1970, αποδεικνύεται σαν η χρονιά της καθιέρωσης και της εξάπλωσης του Ιταλού σχεδιαστή, στα Ελληνικά εικονογραφημένα! Εκτός όσων διαβάσατε πιο πάνω, έχουμε και το Τσίκο των αδελφών Στρατίκη. Εκεί, συναντάμε τον ομώνυμο χαρακτήρα και τον παππού του, μαζί με τον Ότο. Το 1975, όλοι τους βρίσκουν στέγη εκδοτική στο Πινόκιο, που ουσιαστικά στεγάζει όλες τις δουλειές του Motta, εκτός από 4! Θα μιλήσουμε πιο κάτω και γι` αυτές, αφού πρώτα σας πούμε ότι το 1983, οι εκδόσεις Στρατίκη επιστρέφουν με την δεύτερη περίοδο έκδοσης του Τσίκο, ο οποίος σαν χαρακτήρας είχε παρουσία και στα οπισθόφυλλα του Μικρού Σερίφη, το 1976. Ο Τσίκο έκανε και ένα τελευταίο πέρασμα από την Ελλάδα το 1985, στο ομώνυμο περιοδικό του κ. Παπαχρυσάνθου.

Για το Πινόκιο, να αναφέρουμε σε αυτό το σημείο και τον σερίφη Υπναλέο, που επίσης είναι δουλειά του Motta, όπως και ο Όττο. Ενώ στην περίπτωση του Μικρού Σερίφη, μια ακόμη φιγούρα του Ιταλού σχεδιαστή που βρέθηκε στα οπισθόφυλλα του καουμπόικου περιοδικού, ήταν και το «Ο Αλή και ο Μεχμέτ». Γι` αυτό το εικονογραφημένο, θα μιλήσουμε σε ξεχωριστό άρθρο. Στην Ιταλία ονομάζονταν Ali Salam. Ο Motta σχεδίασε και ιστορίες του Τιραμόλα, μεταξύ 1957 και 1962! Όπως επίσης έκανε και πολλά εξώφυλλα των Μπλέκ, Μπούφαλο Μπίλ, Ελ Κογιότ(ο γνωστός κηνυγός των Μπιπ Μπιπ!), αλλά και Χονδρό Λιγνό! Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο, έχει να κάνει με το περιοδικό Grissino, που στην Ιταλία εκτός του αγαθού γίγαντα(εδώ τον διαβάσαμε στο Πινόκιο), ενσωμάτωσε και τον διαβολάκο Geppo(Τσέπο), όταν σταμάτησε η αυτόνομη έκδοση του τελευταίου.

Άλλες δουλειές του Motta, που διαβάσαμε στα Ελληνικά εικονογραφημένα, ήταν τα Φέλιξ(συνέχισε από τον αρχικό σχεδιαστή κι έπειτα, στην Ιταλική εκδοχή), αλλά και Ποπάυ(είχε κάνει ακριβώς το ίδιο με τον Φέλιξ, στο Ιταλικό Braccio di Ferro). Και τα δύο περιοδικά, τα εξέδιδε ο κ. Δραγούνης.

Το 1977, ένας ακόμη χαρακτήρας, που σχεδιάστηκε από τον κ. Motta, έρχεται στην χώρα μας. Πρόκειται για τους Fix & Foxy(Φιξ και Φοξ), του Κοκορίκο, που εξέδιδαν οι κ. κ. Ανδρεόπουλος – Ραμπατζής.

Τέλος, πολλές ιστορίες του Alberico Motta, διαβάσαμε και στο εβδομαδιαίο Μίκυ Μάους του κ. Τερζόπουλου, την περίοδο 1968 – 1972.

Ελπίζω να βρήκατε το άρθρο διαφωτιστικό και να ήρθε για να λειτουργήσει σαν μιας μορφής επανάληψη, αφού στους περισσότερους από τους πιο πάνω χαρακτήρες, έχουμε αναφερθεί διεξοδικά, σε παλαιότερα μας άρθρα.

Οι δύο σελίδες των ιστοριών του Motta, από την Ελληνική έκδοση του Μίκυ Μάους, είναι μια συνεισφορά του συντάκτη μας kritonk και είναι από το πάντα χρήσιμο inducks. Ο Κρίτωνας μας πληροφορεί ακόμη, ότι ο κ. Motta σχεδίασε συνολικά 70 ιστορίες για λογαριασμό του Topolino(Ιταλικό Μίκυ Μάους).

Επιμέλεια – παρουσίαση για το Comics Trades 2012

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Οι βινιέτες και τα εξώφυλλα των Ελληνικών εκδόσεων της παρουσίασης, είναι από το προσωπικό αρχείο του συντάκτη.

Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.

ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ – «ΜΠΑΜΠΙ»

Επιστρέφουμε στην σειρά αυτή των παρουσιάσεων, των κλασσικών και αγαπημένων σε όλους κλασσικών ταινιών κινουμένων σχεδίων, με ακόμη ένα φιλμ από την δεκαετία του`40. Φέρει και αυτό την υπογραφή του μεγάλου αυτού δημιουργού, του Γουώλτ Ντίσνευ. Βγήκε στις αίθουσες στην διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου(1942), και ήταν η έκτη στην σειρά ταινία κινουμένων σχεδίων, μεγάλου μήκους και έγχρωμη, που παρήγαγαν τα στούντιο του Ντίσνευ. Είχαν προηγηθεί τα Snow White and the Seven Dwarfs (1937), Pinocchio (1940), Fantasia (1940), The Reluctant Dragon(1941) και Dumbo(1941).

Το Bambi, είναι μια εξίσου πανέμορφη δημιουργία, μια αγνή ματιά στις παιδικές εικόνες, που δείχνει να έχει βγει μέσα από κάποιες σκηνές της «Χιονάτης». Ένα ελαφάκι γεννιέται στο δάσος και ανακαλύπτει σταδιακά τον χώρο και τα πλάσματα που το περιβάλουν. Γνωρίζεται με τον Thumper τον λαγό, τον Flower τον ασβό, αλλά και τον πατέρα του, τον επιβλητικό Great Prince. Η ταινία ακολουθεί τις στιγμές ηρεμίας στο δάσος, τον ερχομό της άνοιξης, αλλά και τον πόνο της απώλειας από το ανθρώπινο χέρι, που στερεί από την μητέρα του τη ζωή. Κάπου εκεί η μορφή του πατέρα θα φανερωθεί σαν οπτασία στον Bambi, για να του ψιθυρίσει ότι πλέον πρέπει να βρει μόνος του τα σωστά μονοπάτια και να επιβιώσει μακριά από τις επικίνδυνες παγίδες. Είναι η στιγμή για να αρχίσει τα δικά του βήματα, μακριά από την ζεστασιά και την σιγουριά των γονιών του. Αυτό είναι και το απλό σενάριο, πάνω στο οποίο και μέσα σε ένα καταπληκτικό σκηνικό, ο ήρωας της ταινίας θα μάθει να συμβιώνει με τους φίλους και τους εχθρούς, θα ανακαλύψει έννοιες όπως η πραγματική φιλία και μέσα σε όλα αυτά, οι μικροί, ανύποπτοι θεατές, θα πάρουν πολλά μηνύματα για τις δικές τους περιπέτειες, που δεν θα είναι γυρισμένες σε ένα τόσο γαλήνιο περιβάλλον, με απαλά χρώματα και happy end. Ο Ντίσνευ, σαν γνήσιος παραμυθάς στρώνει το χαλί, πάνω στο οποίο θα κυλήσουν οι ήρωες και θα ταξιδέψουν τους αναγνώστες – θεατές. Έχει τον λυρισμό και την αθωότητα, αλλά και την σκληρότητα, την αδικία, την ίδια την ζωή με ή χωρίς χρώμα, με ή χωρίς χαρούμενα πρόσωπα.

Το Bambi, A Life in the Woods, ήταν ένα παιδικό διήγημα του Felix Salten από το 1933. Ο συγγραφέας είχε εκχωρήσει τα πνευματικά δικαιώματα του, στην εταιρεία MGM(με σκοπό να το οδηγήσει στην μεγάλη οθόνη), με την οποία ο παραγωγός και σκηνοθέτης Sidney Franklin ήρθε σε συμφωνία και ο Bambi έφτασε στον μαγικό κόσμο του Ντίσνευ. Ο David Hand, ηγήθηκε μιας ομάδας σκηνοθετών και ανέλαβε να φέρει τον Bambi στις αίθουσες. Η ταινία δεν ήταν αυτό που προσδοκούσε ο Αμερικανός δημιουργός, καθώς απέτυχε εισπρακτικά στα ταμεία(σε μια δύσκολη περίοδο για όλο τον κόσμο), αλλά με την επανεμφάνιση της το 1947, γνώρισε σαφώς μεγαλύτερη επιτυχία. Στις φωνές των χαρακτήρων, ακούγονται οι παρακάτω ηθοποιοί.

•  Bobby Stewart – Baby Bambi
• Donnie Dunagan – Young Bambi
• Hardie Albright – Adolescent Bambi
• John Sutherland – Adult Bambi
• Paula Winslowe – Bambi’s Mother & the Pheasant
• Peter Behn – Young Thumper
• Tim Davis – Adolescent Thumper & Adolescent Flower
• Sam Edwards – Adult Thumper
• Stan Alexander – Young Flower
• Sterling Holloway – Adult Flower
• Will Wright – Friend Owl
• Cammie King – Young Faline
• Ann Gillis – Adult Faline
• Fred Shields – Great Prince of the Forest
• Margaret Lee – Mrs. Rabbit
• Mary Lansing – Aunt Ena and Mrs. Possum
• 

Ολόκληρη η ταινία βρίσκεται στο παρακάτω βίντεο!

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΩΝ ΠΙΘΗΚΩΝ(Planet of the Apes)

Με αφορμή το φετινό “Rise of the Planet of the Apes”, που συνεχίζει την σειρά αυτή των φιλμ, με νέα ματιά πλέον και εφέ φυσικά, σκέφτηκα να κάνουμε μαζί ένα ταξιδάκι πίσω στον χρόνο, για να παρακολουθήσουμε την πορεία και την εξέλιξη αυτών ταινιών, που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε σαν προάγγελο των επιτυχημένων κινηματογραφικών τριλογιών, με τις οποίες θησαυρίζει στις μέρες η βιομηχανία του θεάματος.

Όλα ξεκίνησαν το 1963, με την κυκλοφορία του βιβλίου “Planet of the Apes”(Ο πλανήτης των πιθήκων – La Planète des singes ), του Γάλλου συγγραφέα Pierre Boulle. Στην Αγγλία, αλλά και σε αρκετές ακόμη χώρες, τιτλοφορήθηκε σαν “Monkey Planet”. Πρόκειται για ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας, που εκείνα τα χρόνια σαν είδος είχε πολλούς θαυμαστές. Η ιστορία θέλει δύο φίλους αστροναύτες, να ανακαλύπτουν ένα μήνυμα σε ένα μπουκάλι, σε κάποιο από τα ταξίδια τους στον γαλαξία. Εκεί βρίσκεται η φόρμουλα για την κατασκευή ενός σκάφους, που μπορεί να ταξιδέψει με την ταχύτητα του φωτός. Έτσι, το 2500, οι δύο φίλοι μαζί και ο καθηγητής Antelle, που κατασκεύασε το αεροσκάφος αυτό, επιχειρούν να δοκιμάσουν τις δυνατότητες του, με ένα ταξίδι στον κόκκινο ήλιο του Betelgeuse. Ένα ταξίδι διάρκειας 350 ετών, που χάρη στις δυνατότητες του διαστημόπλοιου τους, πραγματοποιείται σε μόλις 2 εβδομάδες. Κάποια στιγμή ανακαλύπτουν ένα πλανήτη πανομοιότυπο με την Γη, με το όνομα Soror και αποφασίζουν να τον εξερευνήσουν. Διαπιστώνουν την ύπαρξη οξυγόνου, βλάστησης, αλλά και βαρύτητας. Όμως όλα αυτά έχουν ένα τίμημα. Το αεροσκάφος καταστρέφεται και οι ίδιοι αιχμαλωτίζονται από μια ομάδα πρωτόγονων ανθρωποειδών.

Η συνέχεια είναι ακόμη πιο ενδιαφέρουσα και τρομακτική σαν εμπειρία για τους 3 φίλους, όταν έπειτα από μάχη θα συλληφθούν ξανά, αλλά αυτή την φορά από ομιλούντες πιθήκους! Σταδιακά θα ανακαλύψουν ότι οι πίθηκοι κυριαρχούν σ` αυτό τον πλανήτη και οι ρόλοι έχουν πλήρως αναστραφεί, σε σχέση με την Γη. Έτσι, οι άνθρωποι θεωρούνται οι φτωχοί και πρωτόγονοι συγγενείς τους! Στην συνέχεια, όλα όσα διαδραματίζονται θυμίζουν εφιαλτικό, μελλοντικό σενάριο! Ειδικά στην τελευταία συγκλονιστική σκηνή, αυτήν της θέας του θαμμένου στην άμμο αγάλματος της ελευθερίας, που πραγματικά, ακόμη και σήμερα 4 δεκαετίες μετά, προκαλεί ρίγες! Το βιβλίο του Boulle έγινε best seller και πέντε χρόνια αργότερα(1968), οδήγησε στην κινηματογραφική του μεταφορά, για πρώτη φορά.

Ο σκηνοθέτης Franklin J. Schaffner, ανέλαβε να μεταφέρει τον τρόμο αυτόν από το μέλλον, με σεναριογράφους τους Michael Wilson και Rod Serling, που προσάρμοσαν το υλικό του βιβλίου. Μια παραγωγή του Arthur P. Jacobs(συγκρατήστε αυτό το επώνυμο…), για λογαριασμό της 20th Century Fox. Με κάτι παραπάνω από 5 εκατομμύρια δολάρια προϋπολογισμό, τα Αμερικάνικα στούντιο βγήκαν κερδισμένα και δικαιωμένα, αφού είδαν τα νούμερα αυτά να εξαπλασιάζονται στα ταμεία! Είναι γεγονός ότι οι ταινίες καταστροφής και επιστημονικής φαντασίας, ανέκαθεν συνάρπαζαν τους θεατές. Αυτή η μορφή προφητικών καταστροφών και η απειλή εξάλειψης του ανθρώπινου είδους, που κατά καιρούς το Χόλλυγουντ μετουσιώνει σε παραγωγές εκατομμυρίων, είναι μια μορφή σίγουρης πια επένδυσης. Το οξύμωρο σχήμα εδώ, έχει να κάνει με τον ίδιο τον άνθρωπο, που σαν νέος Νέρωνας αρέσκεται να παρακολουθεί τις φανταστικές για την ώρα εξελίξεις στην μεγάλη οθόνη, κι όχι να προσπαθεί να εμποδίσει την απειλή τους, λειτουργώντας προληπτικά, τουλάχιστον όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος. Το “Planet of the Apes” θίγει και αυτά τα θέματα, με έξυπνο τρόπο και καλά κρυμμένα στα πλάνα του.

Η πρώτη ταινία με θέμα τον «Πλανήτη των πιθήκων», έφερε σαν μουσική επένδυση την σφραγίδα ενός μεγάλου συνθέτη, που είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε την δουλειά του σε σπουδαίες κινηματογραφικές παραγωγές. Ο Jerry Goldsmith ήταν ο εκλεκτός του σκηνοθέτη, ενώ για πρωταγωνιστές επιλέχθηκαν οι Charlton Heston, Roddy McDowall, Kim Hunter(αυτοί είναι οι 3 αστροναύτες), Maurice Evans, James Whitmore, James Daly και Linda Harrison. Οι μάσκες και οι φορεσιές που δημιουργήθηκαν, για να ντύσουν κάποιους εξ αυτών σε κυρίαρχους πιθήκους, μπορεί σήμερα να είναι γεμάτες ψεγάδια στα μάτια μας και να δείχνουν απλοϊκές, όμως τότε προκαλούσαν τρόμο στις αίθουσες! Να αναφέρουμε και την έξοχη φωτογραφία του Leon Shamroy, που παίρνει τοπία πετρώδη, έρημους, δάση και γαλανό ουρανό, για να χτίσει πάνω τους διαστημικά τοπία!

Τα βραβεία Όσκαρ που κέρδισε η ταινία, ήταν αυτά της μουσικής(Jerry Goldsmith), κοστουμιών(Morton Haack), κι ένα αναδρομικού χαρακτήρα στον John Chambers, για την καταπληκτική δουλειά του στα make up εφέ, τον οποίον μάλλον είχαν αδικήσει στην απονομή του`68 από την Ακαδημία… Αν μπείτε στο site της AFI, θα βρείτε σε 7 λίστες της την ταινία. Η επιτυχία του φιλμ, οδήγησε στα εξίσου ενδιαφέροντα(από ένα σημείο κι έπειτα βέβαια, άρχισε να κουράζει και μάλλον το παράκαναν οι κινηματογραφιστές), Beneath the Planet of the Apes(1970), Escape from the Planet of the Apes (1971), Conquest of the Planet of the Apes (1972) και Battle for the Planet of the Apes (1973). Το 1974 γυρίστηκε και η τηλεοπτική εκδοχή, με τίτλο Planet of the Apes . Η σειρά προβλήθηκε από το Αμερικάνικο CBS σε 14 αυτοτελή επεισόδια, διάρκειας 45 λεπτών το καθένα. Πρωταγωνιστούσε ο Roddy McDowall. Η σειρά προβλήθηκε σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες(όχι και στην Ελλάδα…), ενώ να πούμε ότι στην Γερμανία απέκτησε φανατικούς θαυμαστές. Τα δορυφορικά Sat1 & 2, την πρόβαλλαν μέχρι προσφάτως, σε απανωτές επαναλήψεις, έπειτα από απαίτηση των τηλεθεατών!

Η Gold Key, που όπως και η Dell Comics(στην ουσία οι δύο εταιρείες συναγωνίζονταν μεταξύ τους, για το ποια θα προλάβει την άλλη!), να  δεν άφηνε να πάει χαμένη καμία μεταφορά κινηματογραφική στο χαρτί, φρόντισε να εκμεταλλευτεί και τον «Πλανήτη των πιθήκων». Η Gold Key είχε μια πορεία και μια έφεση κατά κάποιο τρόπο, προς τις μεταφορές ταινιών επιστημονικής φαντασίας. Land of Giants, Time Tunnel, Lost in Space, Star Trek, είναι μόνον μερικές από αυτές, όλες από την δεκαετία του`60, όπου άνθησε το σινέ – κόμικς. Τίτλος της κυκλοφορίας του άλμπουμ της Gold Key, ήταν Beneath the Planet of the Apes. Κυκλοφόρησε το 1970, δύο χρόνια μετά την προβολή της πρώτης ταινίας. Οι κόμικς περιπέτειες του φιλμ όμως, είχαν και συνέχεια. Το 1974, έρχεται η σειρά της Newton Comics που θα περάσει στην ιστορία των εικονογραφημένων, σαν μια από τις ελάχιστες τότε περιπτώσεις, που απαγορεύτηκαν για λόγους λογοκρισίας οι κυκλοφορίες της! Το ένα και μοναδικό τεύχος που πρόλαβε να κυκλοφορήσει σε ελάχιστα αντίτυπα, θεωρείται σαν ένα εκ των σπανιότερων κόμικς, τουλάχιστον σε αυτή την κατηγορία!

Την ίδια χρονιά, με την έγκριση των στούντιο της 20th Century Fox, η Marvel Comics παίρνει το πράσινο φως και κυκλοφορεί τα δικά της 12 τεύχη, με ιστορίες από τον «Πλανήτη των πιθήκων». Το`74 όμως, έρχεται και η παρωδία στο χαρτί της ταινίας, κατά την πολύ επιτυχημένη συνταγή που είχε ακολουθήσει το σατυρικό MAD!Το συγκεκριμένο τεύχος είναι απολαυστικότατο! Επειδή ο φίλτατος Pugachov φρόντισε να ανεβάσει στην ηλεκτρονική μας βιβλιοθήκη του Time Bandits όλα τα Αμερικάνικα τεύχη του περιοδικού, συντονιστείτε στην συχνότητα της σελίδας μας, γιατί προσεχώς θα σας δώσουμε την ευκαιρία να διαβάσετε το εν λόγω τεύχος! Η κόμικς μορφή του φιλμ, είχε μεγάλη επιτυχία στην Αργεντινή και την Σουηδία. Στις εικόνες του άρθρου μπορείτε να δείτε χαρακτηριστικά εξώφυλλα, των κυκλοφοριών σε αυτές τις χώρες(να πούμε ότι καμία εκδοτική δεν πήρε το «ρίσκο» να κάνει κάτι ανάλογο στην Ελλάδα, ή είναι περιττό;…) Ένα χρόνο μετά(1975), έρχεται και η καρτούν εκδοχή της ταινίας, με το Return to the Planet of the Apes.Την σειρά πρόβαλε το Αμερικάνικο κανάλι του NBC, σε 13 επεισόδια.

Το 2001, ο Tim Burton μεταφέρει στην εποχή μας όλη αυτή την ατμόσφαιρα, κάνοντας το απαραίτητο remake, με τίτλο Planet of the Apes και πρωταγωνιστές τους Mark Wahlberg, Tim Roth. Τα οπτικά εφέ και η τεχνολογία, επέτρεψαν στο φιλμ να γίνει πιο γρήγορο σε ρυθμούς και πιο εντυπωσιακό σαν παραγωγή. Πιο ελκυστικό στους θεατές. Ήταν μια καλή ταινία, με φρέσκια ματιά και όχι κάτι αναμασημένο. Φέτος, είχαμε και το “The Rise of the Planet of the Apes”, όπου το σενάριο μας πάει στο σήμερα, για να δούμε τα εγκληματικά έργα και τις ημέρες διαστροφής του ανθρώπου, που στο όνομα της επιστήμης κακοποιεί και βασανίζει τους πιθήκους σαν πειραματόζωα. Κάποια στιγμή βέβαια, το πείραμα θα βγει έξω από το εργαστήριο, η Γη θα μολυνθεί και οι πίθηκοι θα βρουν τον δρόμο για την ελευθερία. Το τέλος της ταινίας, μας προετοιμάζει για το τρίτο της μέρος, στην νέα αυτή σειρά ταινιών πάνω σε ένα ίδιο θέμα, αλλά με άλλη οπτική.

Επιπλέον πληροφορίες, μπορείτε να βρείτε στο παρακάτω link.

http://en.wikipedia.org/wiki/Planet_of_the_Apes_(1968_film)

Το trailer της πρώτης ταινίας(Planet of the apes – 1968)

To trailer της δεύτερης ταινίας(Beneath the planet of the apes – 1970)

To trailer της τρίτης ταινίας(Escape from the planet of the apes – 1971)

Το trailer της τέταρτης ταινίας(Conquest of the planet of the apes – 1972)

Το trailer της πέμπτης ταινίας(Battle of the planet of the apes – 1973)

Βίντεο με φωτογραφίες από την τηλεοπτική μεταφορά

Απόσπασμα από την σειρά κινουμένων σχεδίων

Το trailer του φιλμ του 2001

Το trailer της φετινής παραγωγής

ΑΦΙΕΡΩΜΑ – 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ – 5ο ΜΕΡΟΣ ΤΑ ΚΑΡΤΟΥΝ & Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

Συντάκτης Diva99

Κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου η προπαγάνδα ενάντια στον
Χίτλερ στην Αγγλία και την Αμερική «έδινε κι έπαιρνε». Ακόμη και στο Χόλυγουντ
ήταν εμφανής αυτή η τάση. Σε αυτό το γενικό πνεύμα ακόμη και η Disney επιστρατεύει
τον αξιαγάπητο Ντόναλντ ενάντια στο Ναζισμό.
Η ταινία   “Der Fuehrer’s Face,” που γυρίζεται το 1942 είναι μία αντιναζιστική προπαγάνδα
και τελικά κέρδισε  Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Κινουμένων Σχεδίων.
Η σκηνοθεσία είναι του Jack Kinney και βγήκε στις αίθουσες την πρωτοχρονιά του 1943.

Μεταξύ άλλων ο Ντόναλντ υποχρεώνετε να δουλεύει 48άωρες βάρδιες στο εργοστάσιο και να χαιρετάει Ναζιστικά

κάθε φορά που εμφανίζετε το πορτρέτο του Χίτλερ. Να σημειώσουμε πως ο Ναζιστικός χαιρετισμός που υιοθέτησε

ο Χίτλερ έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα. Από κει πήγε στους Ρωμαίους (θυμηθείτε ταινίες με θέμα την αρχαία Ρώμη και

πως χαιρετούσαν τον Καίσαρα)

Ο εξαναγκασμός του Ντόναλντ απ’ τις κοφτερές λόγχες που τον οδηγούν στη γραμμή παραγωγής του εργοστασίου

υπονοεί ξεκάθαρα την έλλειψη ελευθερίας της θέλησης, ένα από τα κύρια επιχειρήματα του Αμερικάνικου τρόπου ζωής.

Τελικά ο εφιάλτης τελειώνει και ό Ντόναλντ ξυπνάει ντυμένος με αμερικάνικη πιζάμα και «πανηγυρίζει» αγκαλιά με το άγαλμα της ελευθερίας γιατί

όλο αυτό το σενάριο ήταν απλούστατα ένα κακό όνειρο.

Και φυσικά, ιδού το επίμαχο βίντεο.

Το αφιέρωμα αυτό, μπορείτε να το βρείτε συγκεντρωμένο, στην υπό – κατηγορία «ΔΙΑΦΟΡΑ». Τα άρθρα θα προστίθενται όπως δημοσιεύονται καθημερινά. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Χρήστο, τον Νίκο, τον Βασίλη, τον Δημήτρη, τον Παναγιώτη, τον Άκη και τον Γιάννη, για τα πολύτιμα στοιχεία που πρόσφεραν και την συμμετοχή τους στο αφιέρωμα.