Με τις πόρτες

Κάθε Χριστούγεννα βάζω ένα ‘θέμα’ που κρατάει μέχρι το καλοκαίρι της επόμενης χρονιάς. Είναι μια συνήθεια που απέκτησα πριν μερικά χρόνια και τα σπάει, γι’ αυτό την (ξανα)μοιράζομαι μαζί σας. Της προηγούμενης χρονιάς ας πούμε το θέμα ήταν ‘Hawaii’ όπως θα αντιλήφθηκαν όσοι είδαν τα ελεεινά χαβανέζικα πουκάμισα αμερικάνου συνταξιούχου που φορούσα με κάθε ευκαιρία.

Φέτος και μέχρι το καλοκαίρι το θέμα θα είναι ‘ταινίες του 70’, ειδικά με αυτοκινητοκυνηγητά. Δεν βλέπω να αργώ να πάρω κανένα καπέλο και γάντια. Επειδή ήδη άρχισα την προεργασία σας μεταφέρω την μέχρι τώρα έρευνα με τις 10 καλύτερες ταινίες του είδους ώστε όποιος γουστάρει να τις κατεβ- να τις αποκτήσει με απόλυτα νόμιμο και διαφανή τρόπο ως ο Τσοχατζόπουλος τα υποβρύχια και να λαμπρύνει λίγο τις γιορτές του/της με μουγκρίζοντα Mustang που μπαίνουν με τις πόρτες. Ετοιμοι;

A, μια σημείωση πρώτα: Παραλείπω το θρυλικό Bullit και το Mad Max γιατί αυτά παίζουν σε μια κατηγορία μόνα τους, άσε που πρέπει να τα χετε δει τουλάστιχον 5 φορές το καθένα! Πάμε τώρα:

1. Vanishing Point 1970 // Dodge Challenger    

 Πρώην μπάτσος, πρώην αγωνιζόμενος, τίγκα στο Speed ο Kowalski μεταφέρει ένα turbocharged Dodge τίγκα στη ντρόγκα από ένα σημείο σ’ ένα άλλο συναντώντας στο δρόμο ημίγυμνες υπάρξεις με Χόντα στη μέση του πουθενά. Μια εναλλακτική στη θεία λειτουργία.

2. The French Connection 1971 (Ο άνθρωπος απο τη Γαλλία)

 Ο Τζιν Χακμαν, μια Ποντιακ και μια υπερυψωμένη πλατφόρμα σιδηρόδρομου. Λογικό ήταν να πάρει και όσκαρ.

3. Fear is the key // 1972 // Grand Torino

Ελεεινή ταινία με τον ίδιο τύπο που έπαιζε τον Κοβάλσκι στο (1) να ψάχνει να βρει ποιος σκότωσε την οικογένεια του. Τα κυνηγητά πάντως τα σπάνε.

4. The Seven-Up’s: 1973 // 1973 Pontiac Ventura

Το ίδιο με το French Connection αν βάλετε στη θέση του Hackman τον Roy Scheider και στη θέση του Pontiac Le Mans ένα Pontiac Ventura. Θα έπρεπε να λέγεται ‘Ο Άνθρωπος από τη Γαλλία 2: Μπάτσοι που οδηγάνε Pontiac’

5. White Lightning: 1973//1971 Ford LTD

Είναι ο Burt Reynolds και του σκοτώσανε τον αδερφό. Χρειάζεται να σας πω κι άλλα;

6. McQ: 1974//1971 Cadilliac DeVille / 1970 Plymouth Satellite

Παίζει ο Τζον Γουειν. Δεν μπορώ να δω ταινία με τον Τζον Γουέιν. Ούτε τους τίτλους. Αλλά οι σκηνές του θεωρούνται απ’ τις καλύτερες οπότε το βάζω και το ξεχνάω.

7. Dirty Mary Crazy Larry: 1974//1969 Dodge Charger / 1972 Dodge Polara

Έχετε ένα Charger του 69, ενα Dodge Polara του 72 σε μέγεθος χόβερκραφτ, κι ένα τρελλαμένο σερίφη να τους κυνηγάει μ’ ένα ελικόπτερο. Μια εναλλακτική στο να παρακολουθήσετε τη Βουλή.

8. Blazing Magnum: 1976//1971 Ford Mustang / 1969 Buick Special

Η ταινία είναι άθλια. Αν ποτέ έβλεπα το σκηνοθέτη δεν θα τον έβριζα, θα τον πυροβολούσα. Ή ακόμα χειρότερα θα τον έβαζα να δει την ταινία του 3 φορές. Σκοτώνουν τη μικρή αδερφή ενός μπάτσου ο οποίος… μπλα μπλα… εκδίκηση… μπλα μπλα… Το κυνηγητό όμως είναι epic και η ζημιά στα αυτοκίνητα είναι αποτέλεσμα διεστραμμένου μυαλού.

9. The Driver: 1978//1974 Chevy C-10 Stepside / 1974 Pontiac Trans Am

Αυτό… απλά απολαύστε το…

10. Smokey & the Bandit 1977//1977 Trans Am / 1977 Pontiac LeMans

Στο στυλ του θρυλικού Cannonball αυτή η ταινία είναι 2 ώρες γεμάτες ατάκες, κυνηγητά και τρέλα στο στυλ του 70. Είναι επίσης μια δίωρη διαφήμιση των Trans-Am στο σημείο που αν την δεις δυο φορές είτε ψάχνεις μετάχειρο Τρανς-Αμ είτε ζωγραφίζεις έναν αετό με φλόγες στο Daewoo σου.

There you go. Και τις ταινίες να μη δείτε έχετε 10 άπαιχτα τρειλερ….

Σας έφτιαξα;

Merry Xmas boys and gals

Με την άδεια του φίλτατου Pugachov! Βρείτε τον στο …στόμα του λύκου!

http://stoma-tou-lykou.blogspot.com/

Junk

Παίρνω κάθε μέρα, όπως κι όλοι φαντάζομαι πέρα από το γνωστό spam και δεκάδες e-mail με τίτλους στυλ ‘FUNNY!!!’, ‘SHOCKING!!!’ ‘AMAZING!!!’ κτλ κτλ από όσους είχα την ατυχία να με βάλουν στη λίστα αποστολέων, με αποτέλεσμα να σκρολάρω 4 σελίδες διευθύνσεις κάτω για να δω τι είναι. Πλέον δεν τα ανοίγω καν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, τα σβήνω όπως είναι.

Ο λόγος είναι ότι μερικά απ’ τα ‘FUNNY!!!’ δεν είναι καθόλου funny. Δείχνει πέρα από κάποιες ανώδυνες τούμπες και κάποιους που τραυματίζονται άσχημα, και με την δική μου όποια αίσθηση του χιούμορ, δεν μπορώ να βλέπω κάποιον που πέφτει με skate ή ότι άλλο από ύψος ενός ορόφου και σκάει με την πλάτη στη γωνία του πεζοδρομίου και να κάνω ‘χαχαχα’, ούτε γελάω με τον τύπο που σκάει με το σαγόνι στο τσιμέντο της πισίνας. Εντάξει, το γνωστό με τη χοντρή που παίρνει αγκαλιά το εντουράκι και περνάει από πάνω του σαν το πάντζερ σκάζοντας μπροστά και μερικά άλλα είναι όντως αστεία. Αλλά το χιούμορ δεν είναι τόσο φτηνό που να αρκεί μια τούμπα. Αν θέλω να δω κάτι τέτοιο θα δω ένα Μπάστερ Κήτον ή ένα Σαρλώ που ήταν masters στο να βγάζουν γέλιο μαζί με μια ελαφριά πικρή γεύση.

Το δεύτερο και χειρότερο είναι τα ατυχήματα. Μοτοσυκλετιστής καρφωμένος στο πίσω μέρος φορτηγού (μην μου πείτε ότι καταφέρατε να αποφύγετε να το δείτε). Μοτοσυκλέτα καρφωμένη σε αυτοκίνητο που έκανε αναστροφή στα λιμανάκια (αυτό το πήρα 4 φορές). Είναι σαν να έχω ένα φίλο σεφ και να του στέλνω φωτογραφίες ανθρώπων με φριχτά εγκαύματα. Σαν να έχω φίλο ορειβάτη και να του στέλνω φωτογραφίες διαμελισμένων πτωμάτων που έπεσαν από ένα τρελό ύψος. Να το κάνω γιατί; Δύο είναι οι λόγοι που βρίσκω.

1 – Είναι αφελής και ίσως άπειρος και δεν έχει αντιληφθεί τον κίνδυνο που υπάρχει σ’ αυτό που κάνει, γι’ αυτό κι εγώ του το δείχνω για να προσέχει.

2 – Δεν είναι ούτε αφελής, ούτε άπειρος, αλλά καλό είναι να έχει μια τέτοια εικόνα στο μυαλό του για να φυλάσσεται.

Τρελό φάουλ και στα δυο, όσον αφορά εμένα. Πρώτον ούτε αφελής είμαι ούτε άπειρος, εικόνες τέτοιες δε είμαι γεμάτος, και μάλιστα με φίλους και το μόνο που κάνουν είναι να μου το θυμίζουν επώδυνα. Δεύτερον το χειρότερο που μπορώ να κάνω στον εαυτό μου είναι να οδηγάω με τον τρόμο μιας τέτοιας εικόνας. Όταν φοβάσαι ότι θα πέσεις πέφτεις, όταν φοβάσαι ότι θα τρακάρεις, τρακάρεις, κανόνας.

Και καταλήγω. Προσωπικά δεν κάνω forward τίποτα σε κανένα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων και ειδικά απ’ τις κατηγορίες που ανέφερα. E-mail στέλνω όταν έχω κάτι να πω σε κάποιον, το να βάλω 5 συννημένα και να πατήσω κλικ δεν είναι κάτι που το θεωρώ επικοινωνία. Γι αυτό και πολύ σπάνια στέλνω κάτι.

Παράκληση. Μην κάνετε το net φτηνό πρωτοσέλιδο πτωμάτων και χωματερή φτηνού χιούμορ. Αν θέλουμε να μιλήσουμε, έχουμε κι άλλα πράγματα να πούμε.

Ο γνωστός σας pugachov, ex – wulf67, είναι όπως πάντα στη φωλιά του, στο ….»στόμα του λύκου»! σας περιμένει να βαδίσετε άφοβα μαζί του!

http://stoma-tou-lykou.blogspot.com/

Όλα τα άρθρα του συντάκτη μας, μπορείτε να τα διαβάζετε συγκεντρωμένα και στην υπό – κατηγορία «SUGAR MOUNTAIN», όπου βρίσκονται τα εκτός κόμικς θέματα και τα εντός της καθημερινότητας μας, με ότι αυτό συνεπάγεται….

http://wp.me/PKxow-2PK

Χωρίς USB

iPod

iTunes

Torrents

Τα κέρατα μου τα τράγια έχουν βγει πλέον. Πάρε τη μουσική σου μαζί σου. Shuffle it. Τα Αγαπημένα Μου Βίντεο. Τα Αγαπημένα Μου Playlist. Οι Αγαπημένες Μου Ταινίες.

Και δώσε. Και πάρε. Ζωή USB.

Και θα μου πεις κι αυτό σε χαλάει; Πω πω γκρίνια που είσαι αδρεφάκι μου. Με χαλάει για δυο λόγους και το παράξενο είναι ότι είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι.

Ο ένας έχει να κάνει με το ιντερνετ και τα τορρεντ και τα music site και δεν ξερω τι. Με το που άρχισε το γρήγορο ιντερνετ στην Ελλαδα, εκανα κι εγω γιουργια σαν το χωριάτη μαζί με όλα τα στίφη όταν δουν γεμάτο τραπέζι. Download κι άγιος ο θεός. Δισκογραφίες. Συλλογές ταινίες. Που να χωρέσει ο δίσκος; Πάρε κι ένα εξωτερικό.

Όλα των Deep Purple. Όλα των Sabbath. Όλα των Zeppelin. Και τωρα; Πάμε στα πιο δεύτερα. Creedence Clearwater. Gerry Rafferty. Όλα. Κι αυτό. Κι εκείνο το bootleg. Κι εκείνο το τραγούδι που είχε γράψει όταν ήταν 13 για το σουπερμάρκετ της γειτονιάς. Φέρε άλλα 17 τεραμπάιτ.

Όχι ρε μλκ, σε χαμηλή ποιότητα τα κατέβασες? Από κει κατέβασε τα, είναι 450 υπεργιγα αλλα έχει και το album art. Kαι jpg το μουστάκι του Iommi.

Και τ’ ακους όλα αυτά ρε φιλε; Μπα…. Πότε να τ’ ακουσεις; Εκει, μαζι με τη συλλογη τις ταινιες, μαζί με τα Windows Game Megazillapack 1760 Flash games, που δε θα τα δεις ποτε, δε θα τ’ ακουσεις ποτέ, δε θα τα παίξεις ποτε.

Αλλά είπαμε! Σαν το χωριάτη. Άμα έχεις αναστενάξει με εξηντάρα κασσέτα, άμα εχεις περάσει την περίοδο του ίντερνετ που όποιος κατέβαζε με σταθερά 3Kb ήταν θεος, είναι να μην πεσεις με τα μουτρα;

‘Ω ρε μλκ! Δες! Βάλτο να κατεβάζει!’

Έχω αρχίσει και σβήνω. Κρατάω μόνο αυτά που μ’ αρέσουν. Κι ας μην έχω ΤΑ ΠΑΝΤΑ των T-Rex πιστεύω ότι θα επιβιώσω. Και με μόνο 4,588 αγαπημένα τραγούδια λέω πως θα τη βγάλω.

Αυτή είναι λοιπόν η μία αντίρρηση. Του να έχεις πολλά.

Η άλλη μου αντίρρηση είναι ακριβώς το αντίθετο. Να μην έχεις τίποτα. Που σε λίγο δε θα χεις. Και εξηγουμαι:

Διάβασα για τα καινούρια Chromebooks που θα τρεχουν λειτουργικο Chrome με ολες τις εφαρμογες σου στο δικτυο, όπως και τα αρχεια σου για να εχεις προσβαση από παντου. Οποτε λεει δε θα ασχολεισαι ουτε με antivirus ουτε με upgrades προγραμματων ουτε windoze ουτε τιποτα.

Σοβαρα φιλε μου γκουγκλη? Στο ότι στα αρχεια μου θα εχουν προσβαση αλλοι τρακόσιοι ξεχασες.

Στην Amiga για να πω ένα παραδειγμα, (ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ WOOHOO) αυτά που είναι στον υπολογιστη είναι δικα ΜΟΥ. Δεν θελουν κανενα patch, κανενα upgrade, κανενα downloadable content, καμια ενεργοποιηση απ το ιντερνετ και κανενα Steam. Εχω τη δισκετουλα, το κανω 600 φορες install κι 600 φορες delete (μην πεταχτειτε οι Amigaδες παραδειγμα δινω με το install).

Σε λίγο δε θα έχεις καν τίποτα, όλα θα είναι ‘στο νοικι’. Δε θα χεις ιντερνετ δε θα χεις ουτε τα αρχεια σου μεγαλε, ασε Τα Αγαπημενα Μου, τιποτα δε θα χεις. Κι επειδή μ’ αρεσουν τα σαφή όρια, θα φτιάξω κι ένα κουτάκι που έχω στο υπογειο, ένα 486 νομίζω ή Pentium πρώιμο που θα φυλαω καποια πραγματακια που θελω και που θα τρεχει κι ένα Dos 6.22.

Και στο φινάλε θα μου πειτε – με καποιο δικιο – πω ρε γρινιαρόλυκε παραξενιά… έχεις πολλά σου φταινε, δεν εχεις τιποτα παλι σου φταινε. Τι θες και μας πρηζεις;

Η λύση είναι συνήθως πολύ απλή, απλούστερη κι από USB σύνδεση.

Ευτυχώς τη θυμήθηκα και την ξανάκανα πριν μερικές μέρες. Στη βόλτα που πήγα με τη μοτόρα στον επαρχιακό, ανοιχτή ζελατίνα του κράνους, είχα μαζί μου ΟΛΑ, μα όλα τα τραγούδια που μ’ αρεσουν όπως τα ειχα παντα. Δεν ειχα ουτε mp3 player, ουτε iphone ουτε tunes ουτε ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΟΥ ουτε τιποτα.

Τα είχα όλα μες στο κεφάλι μου, και σαν καλο τζουκμποξ από κεινα τα παλια, παιζει ότι γουσταρεις, κανει shuffle, τρωει φλασιες, αλλαζει τα σολα, αρχιζει εκει που επαιζε μπλουζιες να παιζει ACDC, ότι θελεις. Χωρίς συνδεση ιντερνετ καν. Τρομερο ε; Κι εκει που ψιλοτραγουδαγα το Stairway to Heaven όπως παλια με το παπί που πήγαινα με 60 και γκάριζα το The Wizard τυφλα μετά από μπαρακι, όλη μου τη μουσική που χρειαζομουν την ειχα.

Γιατί στο φινάλε θα χουμε ενα φακελο με 47 τεραμπαιτ αγαπημενων και θα ξεχάσουμε να τραγουδάμε φάλτσα μετά από 5 μπύρες στη βροχούλα.

Ούτε πολλα ουτε λιγα. 5 νότες καλές καρφωμένες στο κεφάλι γιατί μ αυτές μεγαλώσαμε. Χωρίς USB.

The Hangman’s Beautiful Daughter

Eνα τρελαμενο παραδειγμα hippie culture από τους Incredible String Band. Περιείχε από ύμνους Sikh μέχρι Spirituals και η θεματολογία από αγάπη μέχρι αμοιβάδες, επηρέασε δε όσο λίγα άλμπουμ τους νεοφερμένους τότε Led Zeppelin.

To θυμήθηκα λόγω μιας ατάκας του Heron

‘The hangman is death and the beautiful daughter is what comes after. Or you might say that the hangman is the past twenty years of our life and the beautiful daughter is now, what we are able to do after all these years’.

Kι επειδή τελευταία βλέπω πολλούς απογοητευμένους ανθρώπους γύρω μου, ανθρώπους που μιλούσαν για τα σημαντικα θεματα της ζωης οπως γυναικες, μπυρες και μηχανακια να βουλιαζουν ολο και πιο πολυ σε ζωη με ποσοστα, λεω ν ακουσουμε λιγο απο χίπικο, παρωχημενο, λιγο ζαμαν-φου, λιγο γραφικο τωρα στυλακι και να κανουμε μια γερη γκελα στα ποτηρια μετα τον ‘hangman’.

Στην υγεια οσων μπορουμε να κανουμε ΤΩΡΑ, και στην υγεια ολων οσων δεν ξεχασανε οτι το πιο σημαντικο στην επιβιωση ειναι μια καλη δοση τρελας. Και στην υγεια της ομορφης κορης του δήμιου.

TΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΣ

Έχω στα χέρια μου στοιχεία από ανασκαφές της Κνωσσού που θα κάνουν πάταγο. Γνωρίζετε όλοι το μύθο του Μινώταυρου που κάθε χρόνο του έστελναν 7 νεαρά αγόρια και 7 νεαρά κορίτσια και τα έριχναν στο λαβύρινθο για να τα φάει.

Φαίνεται όμως ότι ο Μίνωας είχε πολλά οικονομικά προβλήματα. Κατ’ αρχήν ανακαλύφθηκε ότι κάτι λαμόγια είχαν μπει στη μέση γιατί όπως αποδείχτηκε έστελναν 9 αγόρια και 9 κορίτσια αλλά κάτι είχε γίνει με τις συμβάσεις και κάποιοι έπαιρναν μίζα και τελικά από τα 18 φτάνανε τα 14.

Κατέβηκε λοιπόν ένα κλιμακιο για να δει τι παίζεται αλλα ακρη δε μπορούσε να βρει. Ο Μίνωας τα μισα χαρτιά έλεγε ότι τα χε δώσει στην Πασιφάη κι αυτή τα χασε, κάτι άλλη ήτανε σ’ ένα πυθάρι και το χανε κάτω στην αποθήκη, τρέχα γύρευε.

Βρήκανε το Μινώταυρο και του λένε κοίτα να δεις κάτι πρέπει να γίνει – με αποτέλεσμα να τα πάρει στο κρανίο.

‘Κάτσε ρε φίλε. Δηλαδη δε φτανει που ειμαι κερατας, δε φτανει που ειμαι ολο το χρόνο στην υπόγα, δε φτάνει που τρώνε τα λαμόγια από πανω, ΕΓΩ θα την πληρώσω και τη μιζα; ’

‘Ναι’ του λενε ‘αλλα και τα 14 που παιρνεις, 7 αγόρια – 7 κορίτσια σε φτάνουνε μια χαρα. 7+7 = 14. Δηλαδη ένα για κάθε μηνα, κι ένα δωρο πασχα και χριστούγεννα. Λοιπόν, για να ρεφάρουμε, αυτά τα δώρα θα κοπούνε. 12 θα παίρνεις, 6+6. Μια χαρά σε φτάνουνε. Ασε που εχεις παχύνει, δε θα σου κάνει κακό και μια δίαιτα. Κοίτα κάτι μπάκες’

Ξανακατέβηκε στο λαβύρινθο και μόνο κουτουλιές που δεν έπαιζε. Ακου μια χαρα 6+6. Κι εκει που μουρμουραγε τον ξαναφωναζουνε. ‘Βλεπουμε’ του λενε ‘εδώ κατι ενσημα περασμενα βαρεα. Γιατι βαρεα;’

‘Τι γιατι βαρεα; Πλακα με κανεις ρε φιλε; Ολη μερα στο λαβυρινθο, φως τιποτα, νερο απ το λακκο, ιντερνετ δεν πιανει ουτε με σφαιρες, και να μην παιρνω βαρεα;’

‘Πολλα είναι. Σε όλους τα κοβουμε. Καλα πηγαινε, και θα δουμε τι θα γινει.’

Δεν περναει η βδομαδα, τσουπ, να το παλι το κλιμακιο. Ειχε αρχισει να σαλταρει.

‘Ρε παλικάρια δεν πατε να πιασετε το Μινωα να με παρατησετε κι εμενα; Αντε μην παρει κανενα μας κανας διαολος.’

‘Δε μου λες, εσυ ποσες ωρες δουλευεις;’

‘Τι ποσες ωρες δουλευω;’

‘Στο λαβύρινθο.’

‘Τι πόσες; Ολη μερα κει κατω ειμαι.’

‘Ναι και τρομάζεις τον κόσμο ε;’

‘Ναι.’

‘Ναι αλλα δεν εχει κόσμο συνεχεια.’

‘Ενταξει, εχει άλλες ωρες που είναι λασκα κι άλλες πιο φορτωμενες. Πριν τις Πανμινωικες εξετασεις ας πουμε ολοι στελνουν τα πιτσιρικια, χαμος γινεται.’

‘Ναι αλλα έχεις και πολύ λασκα. Θα σε βάλουμε ευέλικτο ωράριο.’

‘Δηλαδη;’

‘Βραδια μονο. Πρωινά θα έχεις άδεια.’

‘Τι να την κανω; Αφου δε βγαινω απ το λαβύρινθο.’

‘Βγες. Τι μας το λες εμας; Εμεις θα στα λυσουμε όλα τα προβληματα; Αρκετα με το αραλικι. Βρες κατι άλλο να κανεις τα πρωινα.’

‘Ως Μινώταυρος;’

‘Μπορεις να κοιταξεις και άλλες καριερες, με τη δια βιου εκπαιδευση.’

‘Ναι; Και τι να γίνω; Ελφ;’

‘Δεν είναι κακη ιδεα. Δε θελει και μεγαλο αρχικο κεφαλαιο. Δυο μανταλακια για τ’ αυτια και κρυβεσαι στα χόρτα.’

Τωρα ο Μινωταυρος περναει κοτσανι. Παει το 7+7, παει το ευελικτο. Ανεβηκε πανω, πλακωσε στα κλωτσιδια το Μινωα και τον εχωσε στο Λαβυρινθο μαζι με το κλιμακιο. Φυσικα τους εχει σε ευελικτο και χωρις βαρεα. Σιγα τη δουλεια που κανουνε πια.