ΑΦΙΕΡΩΜΑ – ΟΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΣΤΑ ΚΟΜΙΚΣ

Αναπόσπαστο στοιχείο των εικονογραφημένων περιπετειών, οι πειρατές έδωσαν την δική τους προσέγγιση στα χάρτινα σενάρια και τις αφετηρίες στην φαντασία εκατομμυρίων αναγνωστών. Άλλοτε με χιούμορ, άλλοτε με σκληρότητα, πάντα όμως με την χαρακτηριστική μαύρη σημαία με την νεκροκεφαλή στο κατάρτι, με κίνητρο το χρυσάφι και την λεηλασία, συνάρπαζαν ανέκαθεν μικρούς και μεγάλους.

Ιστορίες κοντά στη φωτιά, πολύ κοντά στην αλήθεια, όσο και στην υπερβολή ή το ψέμα, για ναυτικά κατορθώματα, ναυμαχίες, μονομαχίες με γιαταγάνια, ξύλινα πόδια και ριγέ γιλέκα, πίπες και μαύρο πανί στο ένα μάτι, ονόματα που προκαλούσαν φόβο. Μαυρογένης, Σιδερογένης, Κάπτεν Φίδι, Γάντζος και τόσοι άλλοι, πρότειναν τα ξίφη τους και έδωσαν διαταγές για να πάρουν φωτιά τα κανόνια, είτε στο πλευρό του κυβερνήτη κάποιας αποικίας, είτε για δικό τους λογαριασμό, με σκοπό πάντα το κέρδος.  Εκτός από την χαρακτηριστική σημαία, κάθε τέτοια ιστορία είχε και ένα απαραίτητο καρέ όπου το κιάλι αιχμαλώτιζε έναν στόχο. Ένας παπαγάλος, έβρισκε στα περισσότερα πλοία μια γωνιά να σκαρφαλώσει, ή έναν ώμο! Συστατικά απλά και αναγνωρίσιμα, που έγιναν σήματα – κατατεθέντα κάθε πειρατικής εξιστόρησης. Μια μπαντάνα, ένας γάντζος στο χέρι, μια παρέα μεθυσμένοι με ρούμι, βρώμικοι και αξύριστοι, γεμάτοι τατουάζ και σκουλαρίκια, με μόνο φόβο τον καπετάνιο και μόνη επιδίωξη τους θησαυρούς που κρύβονταν απ` τα μάτια τους, αλλά που σίγουρα υπήρχαν κάπου εκεί έξω και με έναν καλό άνεμο, το σκαρί θα τους πήγαινε για να τα κάνουν δικά τους. Οι πλέον κλασσικές ατάκες «Στεριά», «πλοίο», «πυρ!» και μια σειρά ακόμη, δεν έλειψαν σχεδόν ποτέ από τις περιπέτειες τους, όπως σχεδιάστηκαν στα κόμικς κάθε γενιάς. Μια διαχρονική αντίληψη της περιπέτειας, με πλοκή και μπόλικη δράση. Υπήρξαν στιγμές που οι σεναριογράφοι τους έφεραν ξανά στο προσκήνιο, σε άλλες από τις δικές τους εποχές, σαν μια ξεχασμένη στο χρόνο φωτογραφία. Όπως και να έχει, τον ίδιο ρόλο διαδραμάτισαν. Δεν παρέκλιναν στο ελάχιστο από τις αρχές και τις συνήθειες τους. Στις πιο κάτω βινιέτες θα πάρετε μια γεύση για όλα αυτά και σίγουρα θα θυμηθείτε τις στιγμές που διαβάσατε τα τεύχη. Για να ξανανιώσετε τα ίδια συναισθήματα, είναι αρκετά δύσκολο πια, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το ταξίδι και όχι ο σκοπός, σε αντίθεση με όσα πρέσβευαν οι αιμοχαρείς καπετάνιοι και τα άπληστα πληρώματα τους.

Θα υπάρχει εκτενής αναφορά στις μέρες της πειρατείας, στα νησιά της Καραϊβικής ή αλλού, με πολύ περισσότερες εικόνες και αναλυτική παρουσίαση των ιστοριών τους, έτσι όπως τις διαβάσαμε στις Ελληνικές εκδόσεις κόμικς, στο επόμενο μου πόνημα. Αυτό το τμήμα λοιπόν, είναι μια πρώτη παρουσίαση, περιληπτική, που μπορεί να σας βάλει στο νόημα μερικώς, καθώς αυτό το βιβλίο θα είναι μια μεγάλη έκπληξη για όλους τους φίλους των κόμικς, με μια τεράστια γκάμα πληροφοριών και αναμνήσεων, μονταρισμένη και τεκμηριωμένη με εικόνα. Κατά καιρούς έχουν δημοσιευτεί στην σελίδα αρκετά αποσπάσματα από αυτή την δουλειά, που δεν θα περικλείεται σε ένα στενό πλαίσιο, όπως για παράδειγμα ένα είδος κόμικς, ή η ιστορία ενός εκδοτικού οίκου, ή ακόμη ένα συγκεκριμένο εικονογραφημένο. Η γνώση θα απλώνεται και θα χωρίζεται σε ξεχωριστά κεφάλαια. Περισσότερα προσεχώς…

Γιώργος Κοσκινάς

ΥΓ

Οι βινιέτες και το αφιέρωμα αυτό, θα βρίσκεται και στην κατηγορία ΚΑΡΕ & ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ.

ΧΡΗΣΙΜΟ – Η ΑΦΙΣΑ ΤΟΥ ΤΕΥΧΟΥΣ 109 ΤΟΥ ΖΑΓΚΟΡ

Με αυτό το κείμενο, προσθέτουμε ακόμη μια χρήσιμη πληροφορία στους φίλους του Ζαγκόρ. Πρόκειται για το τεύχος 109(«Το Τελευταίο Κόλπο» – 18 Ιανουαρίου 1973 – Εκδόσεις Στυλιανού Ανεμοδουρά), όπου εκτός του τμήματος της ιστορίας με τον «Φάντη Μπαστούνι», περιέχει και μια έγχρωμη αφίσα του Ζαγκόρ. Στην ουσία πρόκειται για το εξώφυλλο του τεύχος 39 της Ιταλικής έκδοσης(Σεπτέμβριος 1968 – «Odio»), όπου οι δύο φίλοι βρίσκονται αντιμέτωποι για πρώτη φορά με τον σχιζοφρενή επιστήμονα δρ. Χέλινγκερ. Είναι το πρώτο από τα τρία μέρη, στα οποία χωρίστηκε η ιστορία στην Ιταλία, που ολοκληρώθηκε με το τεύχος 41 και το τέλος του «Τιτάνα», με τον οποίο τρομοκρατούνταν οι ινδιάνοι Οτάβα. Συμπαραστάτης σε αυτή την πρώτη κόντρα μεταξύ Ζαγκόρ και Χέλιγκερ, ο πλοίαρχος Φίσλεγκ, που θα βρεθεί αρκετές φορές στο πλάι του Ζαγκόρ. Το σενάριο είναι του Sergio Bonelli(με το ψευδώνυμο Guido Nolitta), ενώ τα σχέδια ανήκουν στον Gallieno Ferri. Στην Ελλάδα, διαβάσαμε αυτή την ιστορία, με τίτλο «Ο Σιδερένιος Γίγαντας», στα τεύχη 48 – 52, της εβδομαδιαίας έκδοσης του περιοδικού. Σας παραθέτουμε τόσο την αφίσα, όσο και το εξώφυλλο της αυθενυικής έκδοσης. Να πούμε ακόμη, ότι έπειτα από την συνεργασία που πρόσφατα επιτεύχθηκε, μεταξύ της πλατφόρμας που μας φιλοξενεί(www.wordpress.com), και της εταιρείας Zemanta, είμαστε σε θέση πλέον να σας παραθέουμε και links με χρήσιμα επιλέον στοιχεία, μέσα στα άρθρα, σε ότι αφορά τους πρωταγωνιστές και τους δημιουργούς(αλλά και εκδότες), των εικονογραφημένων στα οποία αναφερόμαστε. Τα links αυτά μάλιστα, είναι προτάσεις της Zemanta, που αυτόματα μας ενημερώνει με αυτές, όταν συντάσσεται ένα νέο κείμενο, κάτι που βοηθάει τόσο την αρθρογραφία, όσο και τους αναγνώστες μας, προκειμένου να έχουν την δυνατότητα τεκμηρίωσης των πληροφοριών που δημοσιεύουμε. Θα σας προτρέπαμε ακόμη, να ρίξετε μια ματιά στο βίντεο μιας συνέντευξης του Gallieno Ferri, που βρίσκεται στα διαθέσιμα προς προβολή βίντεο της σελίδας μας, στην δεξιά πλευρά, κάτω από τον τίτλο Vodpod Videos. Θα την βρείτε πολύ ενδιαφέρουσα.