Χριστούγεννα στο Ποπάυ (τεύχος 31) + τσίχλες AMERICA

Τις είχα ξεχάσει εντελώς. Ήταν μια ακόμη από κείνες τις θολές εικόνες, που έρχονται καμιά φορά στο νου, με ένα άγγιγμα, μια εικόνα… Με μια ασήμαντη αφορμή δηλαδή, αφού το μυαλό ευκαιρίες ψάχνει! Έτσι, όταν προ ολίγων εβδομάδων, έπεσε το βλέμμα μου πάνω του, κάτι σαν να με τσίμπησε και άνοιξα τα μάτια απότομα! Ένα οπισθόφυλλο, ενός τεύχους Ποπάυ, έφερε ξανά την γλυκιά ζαλάδα των αναμνήσεων.

Ήταν παραμονή Χριστουγέννων του 1975. Τεύχος 131, 24 του μήνα. Το περιοδικό ήταν ντυμένο στα γιορτινά του, τόσο με εικονογραφημένα στο κλίμα των ημερών, όσο και με αναγνώσματα. Πολύ αγνά, πολύ απλά και πολύ μακρινά πια. Ολόκληρο το τεύχος αποπνέει έναν άλλο Χριστουγεννιάτικο αέρα, μέχρι την τελευταία σελίδα, όπως μπορείτε να δείτε και στις χαρακτηριστικές εικόνες. Κάπου τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς, θυμάμαι μια από τις συλλεκτικές φρενίτιδες που μας είχε πιάσει όλους τους συνομήλικους, μαθητές του δημοτικού. Η εταιρεία AMERICA, είχε κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ, στο οποίο συμπλήρωνες τα κενά με σημαίες απ’ όλο τον κόσμο, που έβρισκες στις τσίχλες TSIK – AMERICA! Ένας πολύχρωμος χαμός πραγματικά, είχε γεμίσει τα προαύλια των δημοτικών. Μια μανία που εξαπλώθηκε σε χρόνο μηδέν, όπως τόσες και τόσες άλλες, που απλά μιλούσαν στην ψυχοσύνθεσή μας και στην αγάπη για τις συλλογές εκείνες.

Όλα αυτά τα είχα (όπως και πολλοί από εσάς, ίσως), ξεχάσει, αλλά τα έφερε στην επιφάνεια το οπισθόφυλλο αυτού του τεύχους Ποπάυ. Τώρα, αν κάποιος ή κάποιοι από εσάς, έχετε ακόμη κρατήσει έστω 1–2 από κείνα τα χαρτάκια (αυτοκόλλητα θυμάμαι), θα ήταν πολύ όμορφο αν τα μοιραζόσασταν μαζί μας, για να θυμηθούμε όλοι ακόμη περισσότερα. Το  άρθρο αυτό, είναι αλήθεια ότι με προβλημάτισε ευχάριστα, όσον αφορά στο πού θα μπορούσε να ενταχθεί, σε σχέση με την θεματολογία μας. Υπάρχουν οι ΚΟΜΙΚΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ, το NOSTALGIA, όπως και τα επετειακά άρθρα (Χριστουγεννιάτικα). Όμως, προτίμησα να του δώσω λόγο ύπαρξης σε κάτι άλλο, αυτό που μου έφερε στο νου κοιτάζοντας το οπισθόφυλλο του. Μια θέση στις συλλογές και τα χαρτάκια που μαζεύαμε κάποτε.

ΚΑΡΤΕΣ ΙΟΝ

Συνεχίζουμε την παρουσίαση συλλεκτικών καρτών και άλμπουμ, από τις δεκαετίες του`60 και του`70, με κάτι που αφορά στην εταιρεία ΙΟΝ. Είναι μια σειρά αποσπασματικών καρτών, από τα άλμπουμ της «Κοσμόραμα», «Εικονόραμα» και «Αθλητόραμα», που έχουμε παρουσιάσει στο συνολικό μας αφιέρωμα, προ 5 μηνών. Τα τρία αυτά άλμπουμ της ΙΟΝ, βγήκαν στο διάστημα 1968 – 1970. Είχαν όμορφα σχεδιασμένα χαρτάκια, όπως άλλωστε μπορείτε να δείτε και στις εικόνες που συνοδεύουν την ανάρτηση αυτή. Και τα τρία άλμπουμ θεωρούνται από τους συλλέκτες πολύ σπάνια σήμερα, τουλάχιστον για να βρεθούν συμπληρωμένα. Ο τρόπος συμπλήρωσης του άλμπουμ, ήταν ο ίδιος και στις τρεις περιπτώσεις, δηλαδή αυτός των κουπονιών, τα οποία ανέγραφαν τον αριθμό της κάθε κάρτας. Ήταν η καινοτομία της ΙΟΝ, που επέτρεπε στους πιτσιρικάδες να μπορούν να κρατούν τις κάρτες και να αποκολλούν απλά τον αριθμό της κάθε μιας.

Έτσι, έμειναν πολλές από εκείνες τις κάρτες και στις μέρες μας, σε αντίθεση με άλλες εταιρείες, των οποίων εντοπίζονται πλέον μόνον οι κάρτες που είχαν περισσότερες από μια φορά, όσοι ασχολήθηκαν με αυτές τις συλλογές. Ακόμη, αν παρατηρήσετε στις κάρτες από το «Εινοκόραμα», θα δείτε ότι είχε 2 θέματα, ουσιαστικά. Το δεύτερο μάλιστα, ήταν μια κόμικς – ιστορία, που συνεχίζονταν στις κάρτες! Εκεί, η εικόνα του πρωταγωνιστή και το περιβάλλον γενικότερα, παραπέμπει στον Ελ Ζαμπάτο, που διαβάζαμε στο περιοδικό Τρουένο, δύο δεκαετίες μετά! Αν πράγματι είναι κάτι τέτοιο, τότε μιλάμε για μια πρωτιά της ΙΟΝ, σε επίπεδο κόμικς πλέον!

Να συμπληρώσω τέλος, μια προσωπική διαπίστωση – προτίμηση. Μου άρεσε ιδιαίτερα το γεγονός των κειμένων στα μπαλονάκια, που ήταν γραμμένα στο χέρι! Προσδίδει μια εικόνα πιο κοντά στην καθημερινότητα, όσων συνέλεγαν εκείνες τις κάρτες, αφού έφερνε στο νου τα σχολικά τους τετράδια!

Να ευχαριστήσω, ξανά, τους marlon63 και antko, για την συνεισφορά τους στην παρουσίαση αυτή.

Δείτε όλα τα σχετικά άρθρα συγκεντρωμένα εδώ.

ΣΥΛΛΟΓΕΣ: ΑΛΜΠΟΥΜ «ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ» ΤΗΣ «ΙΟΝ»

Συνεχίζουμε με ακόμη ένα άλμπουμ, που δεν είχε παρουσιαστεί στην σχετική μελέτη που κάναμε προ διετίας. Άλλωστε σταδιακά πλουτίζουν οι γνώσεις και οι μνήμες μας, με την ανεύρεση νέων στοιχείων για τις συλλογές αυτές. Αυτή την φορά δεν είναι η ΜΕΛΟ, αλλά η ΙΟΝ και η χρονιά το 1974. Κάποιοι ίσως να το θυμάστε. Ήταν μια πολύ καλή πρωτοβουλία της εταιρείας, που ουσιαστικά προσέφερε γνώσεις γεωγραφικές και όχι μόνον, σε όσους επιδίωξαν να συλλέξουν εκείνα τα χαρτάκια. Το άλμπουμ ήταν μικρότερου σχήματος συγκριτικά με αυτών της ΜΕΛΟ και έμοιαζε σαν σχήμα με κάποιο από τα περιοδικά που κυκλοφορούσαν εκείνα τα χρόνια(Μεγάλος Μπλέκ, κ.α.).

Οι μακέτες τόσο του εξωφύλλου, όσο και του οπισθόφυλλου, είναι  πολύ όμορφες. Στην ουσία, δεν είχε έμφαση στα χαρτάκια καθ` αυτά, αλλά στις γνώσεις, αφού είχε μόλις 40 χαρτάκια, που καλούνταν οι αναγνώστες να συγκεντρώσουν. Η πρωτοτυπία του, ήταν ότι το θέμα που επιλέχθηκε(Οι λαοί της Βόρειας – Κεντρικής και Λατινικής Αμερικής), αναπτύσσονταν με πολλές σελίδες, γεμάτες πληροφοριακά στοιχεία, για τα εδάφη, τα έθιμα, τον πληθυσμό, την οικονομία και πολλά ακόμη.

Το δώρο που διεκδικούσαν οι ενδιαφερόμενοι, ήταν ακόμη μια καινοτομία. Τρείς ήταν οι επιλογές. Ένα βιβλίο του Ιουλίου Βέρν, Ένας δίσκος 33 στροφών, με κάποιο από τα κατορθώματα του Ντέηβιντ Κρόκετ(σε αφήγηση), ή κάποιο επιτραπέζιο παιγνίδι! Θεωρώ ότι ήταν πολύ αξιόλογες και οι τρείς προτάσεις. Πολύ ωραία και η ιδέα του έγχρωμου, ένθετου χάρτη, στις κεντρικές σελίδες του άλμπουμ. Το κόστος τέλος του άλμπουμ, ήταν 3 δραχμές, όπως βλέπετε και στο εξώφυλλο.

Η παρουσίαση του εν λόγω άλμπουμ, είναι σε αποκλειστικότητα και για να πραγματοποιηθεί, συνέβαλε τα μέγιστα το μέλος μας antko, τον οποίον και ευχαριστούμε!

Επίσης, ευχαριστούμε και τον συντάκτη μας fascko, για μια πολύτιμη πλροφορία που μας έδωσε. Σύμφωνα με αυτήν, τεκμηριώνεται εν μέρει η υποψία που είχαμε, σχετικά με τον χρόνο παραμονής στα περίπτερα, αυτών των άλμπουμ. Τα άλμπουμ κυκλοφορούσαν ναι μεν μια συγκεκριμένη χρονιά, όμως έμεναν για 3, 4 ή και παραπάνω χρόνια και δεν αποσύρονταν αμέσως. Έτσι, το «Διαβατήριο» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1969, αλλά 5 χρόνια μετά, εξακολουθούσε να βρίσκεται στα σημεία πώλησης.

Προσεχώς, θα σας έχουμε κι άλλες τέτοιες …ανασκαφές! Ήδη, δύο όμορφα άλμπουμ βρίσκονται στα χέρια μας και θα σας θυμίσουν πολλά…

Για το Comics Trades 2012 – 2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Για να δείτε και το υπόλοιπο περιεχόμενο, της κατηγορίας που φιλοξενεί αυτές τις συλλογές, κλικάρετε εδώ.