ΝΕΟ ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 11

Καλά την βγάλαμε την περασμένη Παρασκευή, μετά από οκτώ μέρες χωρίς Μίκυ Μάους, αντί για τις συνηθισμένες επτά. Μην απεξαρτηθούμε, όμως, οπότε για σήμερα έχουμε αυξημένη δόση, με Μίκυ Μάους 11 και Super Μίκυ 2. Τι να πρωτοπρολάβουμε να δούμε, όποτε, χωρίς πολλά πολλά, πάμε να ξεφυλλίσουμε το καινούργιο τεύχος τού Μίκυ Μάους.

Όπως πάντα, σε πρώτη φάση ρίξαμε μια ματιά στα περιεχόμενά του και, αφού διαβάσαμε το τεύχος, προσθέσαμε τα σχόλιά μας.

Το τεύχος ξεκινά με τις διακοπές έκπληξη, σε σενάριο Augusto Macchetto και σχέδιο Andrea Freccero.

Ο Σκρουτζ ζητάει από τον Κύρο να εφεύρει διάφορες λύσεις, που θα εξαλείψουν τη γκρίνια της αναχώρησης για διακοπές. (Αυτό το μεγάλο «σγκρουντ», που αναφωνούν όλοι μαζί οι Λιμνουπολίτες στην παραπάνω εικόνα.)

Ο Κύρος θα παραδώσει τις εφευρέσεις του, ο Σκρουτζ θα τις ρίξει στην αγορά, όλα θα πάνε στην αρχή καλά και, όπως φαντάζεστε, στη συνέχεια όλα θα πάνε στραβά. Εδώ, όμως, σταματούν οι ομοιότητες με τις δεκάδες ιστορίες αυτού τού τύπου, που έχουμε διαβάσει. Οι Λιμνουπολίτες δεν θα περικυκλώσουν το θησαυροφυλάκιο με πυρσούς και δικράνια, ζητώντας την κεφαλή τού Σκρουτζ επί πίνακι και τα λεφτά τους πίσω. Αντίθετα, τα πράγματα θα διευθετηθούν από μόνα τους, και όλοι, μα όλοι θα μείνουν ευχαριστημένοι!

Ναι, ξέρω ότι στα φόρουμ την έχουν θάψει την ιστορία. Όμως, εγώ την βρήκα πανέμορφη. Δεν χρειάζεται πάντα κάποια σύγκρουση, για να έχουμε μία ωραία ιστορία, και η αμοιβή, που παίρνει ο Κύρος στο τέλος τής ιστορίας, είναι κάτι που αξίζει περισσότερο από οποιοδήποτε χρηματικό ποσόν. Αν δεν σας άρεσε η ιστορία, σας παροτρύνω να ψάξετε να βρείτε την ομορφιά, που κρύβεται μέσα της. Μπορεί η ιστορία να συνεχίσει να μην σας αρέσει, αλλά θα βγείτε κερδισμένοι, παρ’ όλα αυτά.

Τελικός βαθμός, οκτώ με οκτώμισι και, αν διαβάζετε μόνο τις βαθμολογίες από αυτές τις παρουσιάσεις, διαβάστε και την προηγούμενη παράγραφο.

Συνεχίζουμε με Ινδιάνα Γκούφυ και την ιστορία φρούτα από κρύσταλλο, σε σενάριο Bruno Sarda και Giorgio Figus και σε σχέδιο Marco Meloni.

Ο Μίκυ και ο επιθεωρητής Ο’ Χάρα πηγαίνουν για φαγητό στου Ινδιάνα Γκούφυ, ο οποίος τους διηγείται πώς μια φορά έγινε κι αυτός ντετέκτιβ, όταν πέρασε μαζί με δύο άλλους συναδέλφους του ένα βράδυ σε ένα μουσείο, απ’ όπου την άλλη μέρα έλειπε μια ανεκτίμητη κρυστάλλινη μπανάνα. Φυσικά, κανείς απ΄τους τρεις τους δεν ήταν ο κλέφτης. Αντίθετα, όμως, με το τι θα συνέβαινε, αν επρόκειτο για ιστορία με τον Μίκυ, ο κλέφτης δεν ήταν ο διευθυντής τού μουσείου (ποιος ξέρει πόσους διευθυντές έχει στείλει άδικα στη φυλακή ο Μίκυ!) τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά και αθώα.

Και εδώ έχουμε μία ιστορία όπου, ουσιαστικά, δεν υπάρχει σύγκρουση, και όλα τελειώνουν ωραία για όλους. Όχι τόσο όμορφη όσο η προηγούμενη, ίσως, αλλά όμορφη, παρ’ όλα αυτά, οπότε θα της βάλω ένα οκτώ.

Το τεύχος κλείνει με την ιστορία η πυξίδα τού θάρρους, σε σενάριο Silvia Martinoli και σχέδιο Graziano Barbaro. Πρόκειται για μια μεγάλη περιπέτεια 60 σελίδων με τον Μίκυ, σε δύο μέρη, που όπως και στο ιταλικό πρωτότυπο, δημοσιεύονται μαζί στο ίδιο τεύχος.

Οι καθηγητές Μάρλιν και Ζάποτεκ στέλνουν τον Μίκυ και τον Γκούφυ στην Κίνα τού ενδεκάτου αιώνα, για να μάθουν αν οι Κινέζοι, που γνώριζαν για τον μαγνητισμό, γνώριζαν και την πυξίδα.

Θα φτάσουν σε μία Κίνα όπου επί ένα χρόνο επικρατεί χειμώνας. Θα γνωριστούν με τον αυτοκράτορα και θα γίνουν παιδαγωγοί τού ανιψιού του, τον οποίο και θα συνοδέψουν σε ένα μακρινό ταξίδι, για να βρουν ένα μάντη, που θα τους πει τι να κάνουν, για να διώξουν τον χειμώνα απ’ τη χώρα τους. Παράλληλα, θα πρέπει να γλυτώσουν απ’ τα χέρια τού αλχημιστή τού αυτοκράτορα, ο οποίος επιβουλεύεται τον αυτοκράτορα και τον ανιψιό του.

Η ιστορία είναι ουσιαστικά μια ιστορία φαντασίας, καθώς ο αλχημιστής έχει σχεδόν μαγικές ικανότητες. Σε αντίθεση με άλλες ιστορίες φαντασίας με τον Μίκυ (σπαθί τών πάγων, άρχοντας των μάγων, κλπ.) η ιστορία είναι αψεγάδιαστη, χωρίς τίποτε το τραβηγμένο ή που μπήκε για εντυπωσιασμό. Ακόμα και το τέλος τού αλχημιστή είναι κάτι που δεν θα περίμενε να δει κανείς σε ιστορία Ντίσνεϋ. Είναι και το σχέδιο πολύ καλό (ή, τουλάχιστον, έτσι φαίνεται, σε σύγκριση με το σχέδιο των δύο προηγουμένων, όπου το σχέδιο πάσχει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό), οπότε κάτω από εννέα δεν μπορώ να βάλω. Για παραπάνω, να το συζητήσουμε.

Την επόμενη εβδομάδα θα διαβάσουμε την ιστορία 1^η αποστολή, με τον Φάντομ Ντακ. Κρίνοντας από το εξώφυλλο, πρόκειται για την ιστορία Paperinik e la scheggia orbitale (ο Φάντομ Ντακ και το τροχιακό θραύσμα) σε σενάριο Fausto Vitaliano και σχέδιο Andrea Freccero. Όπως έγραψα και στην παρουσίαση τού Super Μίκυ, στο οποίο μαθαίνουμε ότι το μεθεπόμενο τεύχος θα έχει τον τίτλο 2^η αποστολή, ο Σεπτέμβριος προμηνύεται μήνας Φάντομ Ντακ, όπου ή θα διαβάσουμε μια επιλογή από αδημοσίευτες περιπέτειές του ή θα διαβάσουμε μια καινούργια ιστορία σε συνέχειες, όπου απλώς θα χρησιμοποιηθούν παλαιότερα εξώφυλλα τού Topolino, με τον Φάντομ Ντακ.

Η πρώτη εντύπωση, που σχηματίσαμε για το τεύχος, χωρίς να το έχουμε διαβάσει, ήταν ότι η καλή του ιστορία θα ήταν αυτή με τον Μίκυ, κάτι που επαληθεύτηκε και με το παραπάνω. Η δεύτερη ιστορία τελικά δεν ήταν μια συνηθισμένη ιστορία με τον Ινδιάνα Γκούφυ, ενώ η πρώτη, παρά το σχέδιό της, κάθε άλλο παρά με απογοήτευσε. Συνολικά στο τεύχος βάζω οκτώμισι με εννέα.

Για λόγους πληρότητος, να πούμε ότι σε άλλες κριτικές, που είδα, οι τρεις ιστορίες βαθμολογούνται ως κακή, αδιάφορη και καλή, που θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Αντίθετα, εγώ θα τις χαρακτήριζα πολύ καλή, πολύ καλή και εξαιρετική, αντίστοιχα. Δείτε το τεύχος χωρίς προκαταλήψεις για το τι πρόκειται να διαβάσετε και ίσως να συμφωνήσετε μαζί μου.

Τις παρουσιάσεις τού εβδομαδιαίου ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ μπορείτε να τις βρείτε συγκεντρωμένες εδώ.

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .