ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΗΡΙΑΛ 42. «ΙΣΤΟΡΙΑ & ΔΟΞΑ ΤΗΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΝΤΑΚ»

Μια από τις πιο αγαπημένες ιστορίες των Ελλήνων αναγνωστών, ίσως αυτή που κατάφερε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον για 8 συνεχόμενα τεύχη Μίκυ Μάους. Αυτόνομα σε ξεχωριστό τόμο, κυκλοφόρησε 3 φορές. Ας τα πάρουμε με την σειρά.

Ήταν Ιούνιος του 1971, όταν τόσο στο Μεγάλο Μίκυ (τεύχος 48), όσο και στο Μίκυ Μάους, έκαναν την εμφάνισή τους οι πρώτες καταχωρίσεις. «Η μνημειώδης δημιουργία του Ντίσνεϋ», όπως ανέφεραν, ήταν από μόνη της σαν φράση ένα μεγάλο κίνητρο για τους αναγνώστες. Έτσι, στις 27 Αυγούστου, ξεκίνησε να δημοσιεύεται τμηματικά (τεύχος 261), για να ολοκληρωθεί 8 εβδομάδες αργότερα, με τις λιγότερες επιστροφές τευχών που είχαν ως τότε παρατηρηθεί. Αναλυτικά στοιχεία, για τα τεύχη και τους τίτλους, μπορείτε να διαβάσετε πιο κάτω.

http://coa.inducks.org/story.php?c=Qgr%2FMM++261

 

Την ιστορία είχε σχεδιάσει ο Romano Scarpa (με μελάνια που έκανε ο Giorgio Cavazzano) και ο Giovan Battista Carpi, σε σενάριο Guido Martina και ξεκίνησε να δημοσιεύεται σε εβδομαδιαίες συνέχειες, για πρώτη φορά τον Απρίλιο του 1970, στο Ιταλικό Topolino (τεύχος 749). Ολοκληρώθηκε σε 8 τμήματα, όπως και στην χώρα μας). Πιο κάτω, μπορείτε να μάθετε ακόμη περισσότερα για την Ιταλική έκδοση.

http://coa.inducks.org/issue.php?c=it/TL++749#a

Η επιτυχία και η αναγνώριση, που συνόδεψε την δημοσίευσή της, οδήγησε τον εκδότη σε 3 ακόμη επανακυκλοφορίες. Μια τον Ιούλιο του 1981, σε εκείνο το πολύ καλαίσθητο τομάκι, με το λευκού χρώματος εξώφυλλο και άλλη μια, επίσης αυτόνομη, τον Αύγουστο του 2003, με μάλλον προβλήματα στην βιβλιοδεσία. Είχαμε ακόμη την επανακυκλοφορία της σε συνέχειες, μέσα από το Μίκυ Μάους, με αφετηρία το 1344 (17 Απριλίου του 1992). Για να έρθει φέτος, μέσα από την σειρά αυτών των καθιερωμένων πια καλοκαιρινών τόμων (Μεγάλα Σήριαλ), μια ακόμη επανακυκλοφορία.

Το σενάριο είναι γνωστό σε όλους, αλλά ας σας το θυμίσουμε, με αφορμή την επανακυκλοφορία του φετινού τόμου. Κατ` αρχάς, να πούμε ότι είναι μια πολύ καλή κίνηση εκ μέρους της Νέας Ακτίνας, αφού έτσι συντηρείται ο μύθος της ιστορίας και φτάνει στους νεότερους αναγνώστες, ώστε κι εκείνοι με την σειρά τους να την γνωρίσουν. Κάτι που έχουν πράξει και οι Ιταλοί, περισσότερες μάλιστα φορές, απ` ό,τι στην χώρα μας.

Ο Σκρουτζ ακούει για την επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη και… βγάζει σπυράκια! Ειδικά μπροστά στο ενδεχόμενο να αποκαλυφθούν μεταξύ των πετρωμάτων, που συλλέγουν οι αστροναύτες και κάποια δικά του πολύτιμα αντικείμενα… Με μια και μόνο σκέψη στο μυαλό, να προλάβει μια τέτοια οικονομική καταστροφή, οδηγεί τον Ντόναλντ και τα ανίψια του στον Κύρο, ώστε να του κατασκευάσει ένα διαστημόπλοιο και να φύγει κατευθείαν για το φεγγάρι!

Η αποστολή πηγαίνει μια χαρά, ο τσιγκούναρος επιστρέφει με ένα κιβώτιο γεμάτο αναμνήσεις και πλούτη, αλλά… Κατά την προσθαλάσσωση, προκύπτει το ατυχές συμβάν της «συνάντησής» τους με ένα φουσκωτό σκάφος της ακτοφυλακής, που σπεύδει για να τους απολυμάνει προληπτικά, από τις βλαβερές ουσίες που τυχόν έφεραν μαζί τους!

Μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο, ο Ντόναλντ υποπίπτει σε ακόμη μια γκάφα… Από όλο αυτό τον θησαυρό, μένουν 7 νομίσματα. Αυτά, θα αφηγηθούν την «Ιστορία & Δόξα της Δυναστείας των Ντακ» και όλες τις περιπέτειες ανά τους αιώνες, των αγαπημένων μας παπιών!

Αίγυπτος, Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, Σκωτία των μύθων, Ισπανία των μεγάλων θαλασσοπόρων και φυσικά Αμερική, με τρία κεφάλαια. Εποχές παρανόμων και πειρατείας, Αμερικάνικος εμφύλιος και πυρετός του χρυσού στο χιονισμένο Κλοντάικ. Παντού, σε κάθε χώρα και ιστορική εποχή, οι γνωστοί μας ήρωες της Ντίσνεϋ δίνουν το «παρών», με αλλαγμένα ονοματεπώνυμα ή ιδιότητες, αλλά τις γνωστές τους φιγούρες!

Κακοί και καλοί, είναι όλοι εδώ, στα 8 αυτά επεισόδια, που αποτέλεσαν το υλικό αυτού του τόμου. Ξεκαρδιστικές ιστορίες, τραγελαφικά καμώματα, αλλά και δράση – πλοκή συνθέτουν μια από τις καλύτερες επιλογές που θα μπορούσατε να κάνετε, για να αφεθείτε για λίγο στην μαγεία των αγνών χρόνων της παιδικής ηλικίας και στα ξέγνοιαστα εκείνα καλοκαίρια! Για να αναπολήσετε και να ταξιδέψετε με τον νου. Να φύγετε για λίγο από την καθημερινότητα, κάτι που όλοι το έχουμε ανάγκη. Τέτοιες ιστορίες, άμεσα συνυφασμένες με εικόνες, που κουβαλάμε σ’ αυτό το πέρασμά μας απ’ τον χρόνο, που είναι άρρηκτα δεμένες με τα καλύτερά μας χρόνια, δεν επιδέχονται βαθμολόγηση! Αυτό το αφήνω σε εσάς. Εγώ, πάντως, απόλαυσα για μια ακόμη φορά αυτή την εικονογραφημένη μαγεία!

Αποκλειστικά για το Comics Trades 2012–2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Ευχαριστώ θερμά τον Κρίτωνα, για το σκανάρισμα των σελίδων του τόμου, από τον οποίον προέρχονται οι εικόνες της παρουσίασης.

Τις παρουσιάσεις τών καλοκαιρινών τόμων τού Μίκυ Μάους μπορείτε να τις διαβάσετε συγκεντρωμένες στην κατηγορία καλοκαίρι 2013.

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΗΡΙΑΛ 41. «ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ»

Συνεχίζουμε την παρουσίαση τών φετινών μεγάλων σήριαλ με τις αστυνομικές ιστορίες, ένα τόμο με επτά αστυνομικές ιστορίες με τον Μίκυ Μάους, που τις είχαμε διαβάσει παλιότερα στο ομώνυμο περιοδικό ή στο μεγάλο Μίκυ.

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΗΡΙΑΛ 40. «ΦΑΝΤΟΜ ΝΤΑΚ – Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ»

Ξεκινάμε τις παρουσιάσεις τών καλοκαιρινών τόμων τού Μίκυ Μάους, για το 2013, με το πολυαναμενόμενο Φάντομ Ντακ—η αρχή τού μύθου.

Όταν ήταν να κυκλοφορήσει το πρώτο τεύχος τού Σούπερ Αλμανάκο, πέρσι το καλοκαίρι, έχοντας το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους τού ιταλικού Paperinik Cult, πολλοί πιστέψαμε ότι η νέα εκδοχή τού Αλμανάκο θα ανατύπωνε τα 77 τεύχη αυτού του περιοδικού, στο οποίο εμφανιζόντουσαν οι πρώτες ιστορίες τού Φάντομ Ντακ, στην κλασική εκδοχή του. Τελικά, πήραμε ένα περιοδικό που ήταν μια από τα ίδια με το προηγούμενο, με έμφαση στις ιστορίες και με κίτρινα περιθώρια.

Έτσι, για να δούμε τι χάσαμε, κάναμε μια παρουσίαση τού πώς θα ήταν το Σούπερ Αλμανάκο, αν αποτελούσε την ελληνική εκδοχή τού Paperinik Cult, βασισμένοι σε προηγούμενες εκδόσεις τών συγκεκριμένων ιστοριών.

Όταν ανακοινώθηκε η έκδοση του συγκεκριμένου τόμου, πάλι αναθαρρήσαμε, πιστεύοντας ότι, έστω και σε… 77 χρόνια, αν κυκλοφορούσε ένας τόμος το χρόνο, θα διαβάζαμε (εμείς, τα παιδιά μας και τα δισέγγονά μας) όλα τα τεύχη τής σειράς. Αντ’ αυτού, ο συγκεκριμένος τόμος είναι μετάφραση τού πρώτου τόμου τού ιταλικού Paperinik–Le origini, μιας σειράς με δύο μόλις τεύχη. Μάλιστα, ο τόμος είναι κουτσουρεμένος, με μόνο 260 σελίδες, αντί για 296, καθώς λείπει η τελευταία ιστορία, η υπερηχητική δικαιοσύνη.

Όπως και να έχει το πράγμα, μια και είχαμε κάνει την παρουσίαση κάποιων από τις ιστορίες τού τόμου, στην παρουσίαση τού ιδεατού εκείνου Σούπερ Αλμανάκο, θα βασίσουμε τη φετινή μας παρουσίαση σ’ εκείνη, παραλείποντας την παρουσίαση της υπερηχητικής δικαιοσύνης και προσθέτοντας την παρουσίαση τής τελευταίας ιστορίας.

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΗΡΙΑΛ 38: ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ – ΟΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ ΤΟΥ ΓΚΟΥΦΥ

Συνεχίζουμε την παρουσίαση των καλοκαιρινών τόμων τών Μεγάλων Σήριαλ, με τα μεγάλα μυθιστορήματα – οι Παρασκευές τού Γκούφυ, όπου ανατυπώνονται 8 ιστορίες τής σειράς. Για όποιον δεν την έχει υπ’ όψιν του, η ιδέα τής σειράς είναι ότι, κάθε εβδομάδα, ο Γκούφυ γράφει ένα διήγημα, το οποίο το διαβάζει στο Μίκυ κάθε Παρασκευή, είτε αυτός θέλει είτε όχι. Οι ιστορίες έχουν την περίεργη λογική τού Γκούφυ και έχουν τον εαυτό του στο ρόλο τού ήρωα και τον Μίκυ στο ρόλο τού γκαφατζή βοηθού του.

Η πρώτη ιστορία είναι οι αστεροειδείς εναντίον Γης, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Massimo De Vita, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2004, στο Μίκυ Μάους 1976. Ένα σμήνος αστεροειδών κατευθύνεται εναντίον τής Γης, και ο «αστρολογονόμος» Γκούφυ καλείται να τη σώσει.

Ακολουθεί η ιστορία ξίφος & μανδύας, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Alessandro Perina, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 1999 και το 2009, στα Μίκυ Μάους 1722 και 2264, αντίστοιχα. Πρόκειται για μια ιπποτική ιστορία. Ο Μίκυ είναι ένας κόμης, που ο Μάυρος Πητ τού παίρνει την κομητεία, οπότε απευθύνεται στον «αμπελοφιλόσοφο» Γκούφυ, για να τον βοηθήσει να την πάρει πίσω.

Συνεχίζουμε με την ιστορία ο κόμης τών στεναγμών, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Roberto Vian, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2004, στο Μίκυ Μάους 1959. Ο Γκούφυ κληρονομεί μια περιουσία, κάποιοι επιτήδειοι του την τρώνε, αλλά τελικά καταφέρνει να την πάρει πίσω.

Ακολουθεί ο μοναχικός καβαλάρης, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Silvio Camboni, ιστορία που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 1997 και το 2009, στα Μίκυ Μάους 1604 και 2236, αντίστοιχα. Εδώ έχουμε γουέστερν. Ο Γκούφυ είναι ένας κάου μπόυ που ρίχνει το λάσο πιο γρήγορα κι’ απ’ τη σκιά του και κυνηγάει τη συμμορία τών ζωοκλεφτών που έκλεψαν την… αγαπημένη του αγελάδα.

Συνεχίζουμε με την ιστορία στα άδυτα των αδύτων, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Marco Mazzarello, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2005, στο Μίκυ Μάους 2049. Ο Γκούφυ και ο Μίκυ είναι αστυνομικοί, που μπαίνουν στη φυλακή, παριστάνοντας τους καταδίκους, για να ανακαλύψουν πού έχει κρύψει τα κλοπιμαία ένας κλέφτης που είναι φυλακισμένος εκεί.

Ακολουθεί η επανάσταση του Μίκυ, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Lino Gorlero, ιστορία που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2005, στο Μίκυ Μάους 2045. Εδώ ο Γκούφυ ξεκινά να αφηγείται μια ιστορία με… ουφογήινους, αλλά ο Μίκυ δεν αντέχει ν’ ακούει τόσο γελοία ιστορία, οπότε προσπαθεί να του δείξει πώς είναι μια σωστή ιστορία, διηγούμενος μια ιστορία όπου κάποιοι προσπαθούν να φορτώσουν μια κλοπή στο Μαύρο Πητ. Περιττό να πούμε ότι, κάθε δυο-τρεις σελίδες, ο Γκούφυ βρίσκει προβλήματα στην ιστορία τού Μίκυ, προτείνοντας συνέχεια την προσθήκη εξωγηίνων!

Συνεχίζουμε με το το κόκκαλο τού Ρόδου, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Lino Gorlero, ιστορία που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 1998 και το 2008, στα Μίκυ Μάους 1643 και 2204, αντίστοιχα. Ρόδος είναι ο σκύλος που βλέπετε στην πρώτη σελίδα τής ιστορίας, ο τίτλος στα Ιταλικά είναι λογοπαίγνιο με τον κολοσσό τής Ρόδου, που χάθηκε στη μετάφραση, και το κόκκαλο, που επίσης βλέπετε στην πρώτη σελίδα, είναι μαγικό, και ο αρχαίος Έλληνας ήρωας Γκούφυ ψάχνει να το βρει για να σταματήσει την ξηρασία που πλήττει ένα χωριό.

Τελειώνουμε με την ιστορία ένα αστέρι γεννιέται, σε σενάριο (το μαντέψατε!) Rudy Salvagnini και σχέδιο Fabio Celoni, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2003, στο Μίκυ Μάους 1920, με τον τίτλο πώς γεννιέται ένα αστέρι. Η άνοδος και η πτώση ενός μεγάλου «ντίβου» (αρσενικό τής ντίβας!) με το Γκούφυ στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Οι ιστορίες, γενικά, έχουν πλάκα. Το σχέδιο είναι καλό, και η ποιότητα τού σεναρίου είναι σταθερή, αφού σε όλες το έχει γράψει ο ίδιος σεναριογράφος. Κάπου, όμως, ταυτίζεσαι με το Μίκυ, που δεν αντέχει να τις ακούει. Πολύς παραλογισμός, πολλά πράγματα που ο Γκούφυ τα βγάζει απ’ το κεφάλι του, λόγω αγνοίας, και πολλοί εξωγήινοι.

Τις ιστορίες τις είχα ξαναδιαβάσει όλες, μία ή δύο φορές την κάθε μία, όπως αναφέρω και στις επιμέρους περιγραφές. Παρ’ όλ’ αυτά, εκτός από τον τίτλο μιας ιστορίας, όλες μου φάνηκε σαν να τις διάβαζα για πρώτη φορά, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είχαν τίποτε το αξιομνημόνευτο. Γι’ αυτό το λόγο, θα βάλω στον τόμο μόνο ένα 7.

Τις παρουσιάσεις τών καλοκαιρινών τόμων τού Μίκυ Μάους μπορείτε να τις διαβάσετε συγκεντρωμένες στην κατηγορία καλοκαίρι 2012.

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΗΡΙΑΛ 39. «ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΛΩΡΗΣ – ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΟΛΙΜΑΝΟΥ»

Με το νέο καθεστώς, αυτό της παρουσίασης αναλυτικά, του κάθε τόμου ξεχωριστά, σήμερα έρχεται η σειρά των φετινών «Ιστοριών της Πλώρης», με υπότιτλο «Οι ήρωες του παπιολίμανου». Συγχρόνως, είναι και η πρώτη μου παρουσίαση, σε αυτή την σειρά, αφού ο Κρίτωνας είχε αναλάβει τις προηγούμενες και μάλιστα με άψογο τρόπο.

Είναι γεγονός ότι, τους τελευταίους 2 μήνες, η Νέα Ακτίνα μας ξαφνιάζει συνεχώς και ευχάριστα, με τις πολύ προσεγμένες και καλές δουλειές της. Σίγουρα όλοι οι φίλοι των εκδόσεων Ντίσνεϋ στην χώρα μας θα είναι ευχαριστημένοι με αυτή την εξέλιξη. Το σημερινό επεισόδιο των «Μεγάλων Σήριαλ», μιας σειράς καλοκαιρινών τόμων που αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή οι αναγνώστες, και καθιερώθηκε αμέσως σχεδόν, δεν ξεφεύγει από όσα σας είπα πιο πάνω. Αντίθετα, είναι μια ακόμη μεγαλύτερη και πιο ευχάριστη εκδοτική έκπληξη, από αυτές που πιάσαμε ως τώρα στα χέρια μας! Σε σημείο μάλιστα, αν έχει κάποιος κατά νου να αγοράσει ένα μόλις από τα φετινά τομάκια, να τον συμβουλέψω αυτό να είναι οι «Ιστορίες της Πλώρης»! Πιο κάτω, θα διαβάσετε και τον λόγο.

Πέρσι, το πρώτο τομάκι των «Ιστοριών της Πλώρης», δεν έπεισε όπως λέμε. Όχι ότι ήταν κακό. Ήταν μάλλον… περίεργο, θα το χαρακτήριζα. Το φετινό όμως, έρχεται για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους ή, αν προτιμάτε, να τα επαναπροσδιορίσει. Διαφέρει αρκετά από όλα τα «Μεγάλα Σήριαλ», που διαβάσαμε τα τελευταία 3 χρόνια, ειδικά σε έναν τομέα. Ενώ στο ξεκίνημα της η σειρά είχε κυκλοφορίες που έβγαζαν προς τα έξω κάτι ενιαίο, ήταν δηλαδή μια ιστορία, ή μια σειρά ιστοριών σε κοινό περιβάλλον, έπειτα αυτό άλλαξε και φθάσαμε στο σημείο να είναι πλέον μια συρραφή ιστοριών, που απλά είχαν ως κοινό τον ίδιο χαρακτήρα(ήρωα). Οι φετινές «Ιστορίες της Πλώρης» επιστρέφουν στο αρχικό πλάνο της έκδοσης, και αυτό, από μόνο του, είναι αρκετό για να κάνει την διαφορά.

Προσωπικά βρήκα τον τόμο διασκεδαστικό, πρωτότυπο και με πολύ χιούμορ. Πέρα από το ενιαίο της υπόθεσης, έχει και άλλα, αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία. Πρώτα απ` όλα, ενώ κάθε ιστορία είναι ένα κεφάλαιο ουσιαστικά και λειτουργεί αυτόνομα, η επόμενη ξεκινάει από εκεί που τελείωσε η προηγούμενη. Έτσι, δεν θα δείτε σε κανένα σημείο υπερβολές τύπου, ο χαρακτήρας να είναι χιλιάδες μίλια μακριά, να έχει άλλους σύμμαχους και εχθρούς, ή τίποτα εξωφρενικές αλλαγές στις τοποθεσίες. Είναι ένα είδος concept, όπως λέμε. Μια ιδέα, πάνω στην δομή της οποίας κινούνται τα επί μέρους κεφάλαια. Αν είστε δε παρατηρητικοί, θα δείτε ότι, στα δρομάκια του «Παπιολίμανου», ακόμη και οι πινακίδες των καταστημάτων είναι οι ίδιες σε κάθε μια από τις 6 ιστορίες, ενδεικτικό των όσων προανέφερα. Αυτό όλο σαν εικόνα, κάνει ακόμη πιο ελκυστικό το τομάκι.

Όπως είπα και πριν, οι ιστορίες – κεφάλαια είναι συνολικά 6. Από αυτές, ξεχώρισα ως πρωτοτυπία σεναρίου τις 3. Τις μισές δηλαδή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι υπόλοιπες είναι κακές. Το αντίθετο. Να πω ακόμη ότι ,κρίνοντας συνολικά την δουλειά, τα σκίτσα είναι πάρα πολύ καλά και αυτό είναι ένα ακόμη συν. Το μοντέρνο συνυπάρχει με το κλασσικό στις γραμμές και βγάζει προς τα έξω κάτι το καινούργιο, αλλά με σεβασμό στην αρχική ιδέα. Τέτοιες δουλειές, ναι! Να διαβάζουμε ξανά και ξανά! Εδώ φαίνεται καθαρά, πλέον, ότι υπάρχει βάθος μεγάλο, στις εικονογραφήσεις τις ποιοτικές, και είναι θέμα απλά επιλογών, ώστε να διαβάζουμε τις καλές από αυτές και όχι τις μέτριες… Για να δούμε, πιο κάτω, τις ιστορίες που φιλοξενεί ο τόμος.

Η πρώτη απ` αυτές είναι το «Ξεκαθάρισμα Λογαριασμών». Εδώ αναδεικνύεται σε πολύ κωμικό χαρακτήρα ο «Σουπιάς», δεξί χέρι του πανούργου και κάκιστου «Άζιμουθ Βαν Κουάκ», ο οποίος επιχειρεί να θολώσει τα νερά και να στείλει τους Φέθρυ και Μόμπυ Ντακ(δένει απίστευτα καλά το δίδυμο!) προς αναζήτηση ενός ανύπαρκτου θησαυρού. Το αποτέλεσμα, δεν θα έλεγα ότι θα τον δικαιώσει ακριβώς… Ωραία εισαγωγή, θα την χαρακτήριζα, η οποία στρώνει το χαλί στην επόμενη, που έρχεται για να σκορπίσει πολλά γέλια!

Δύσκολα θα κρατηθείτε σοβαροί! Είναι σχεδόν αδύνατον! Εδώ την παράσταση κλέβει ο Άζιμουθ, μαζί με τον Κινέζο Ουάνγκ, και οι φοβερές ατάκες και τα υπονοούμενα του δεύτερου! Ο Άζιμουθ αιχμαλωτίζεται από τον πειρατή Μαυρογένη, που τον κάνει… μούτσο! Η μάπα πάει σύννεφο, και τα παθήματά του τον φέρνουν πολύ κοντά(ίσως από εκεί να έρχονται οι επιρροές), στην εικόνα ενός άλλου Μαυρογένη των εικονογραφημένων, τον οποίον διαβάσαμε από τις εκδόσεις Μονόκερως(και αργότερα από την Μαμούθ), του μακαρίτη πια Remacle. Πολλές οι ομοιότητες. Το στόρι θέλει τον Μαυρογένη να επιδιώκει να γίνει κάτοχος του χρυσού των Παπιολιμανιτών, οι οποίοι περιμένουν πώς και πώς ένα θαύμα, για να δουν τα πυροτεχνήματα την Πρωτοχρονιά. Πολύ καλό σενάριο(με απροσδόκητο φινάλε…) και ίσως η καλύτερη ιστορία του τόμου. Τίτλος της «Πυροτεχνήματα στη Νύχτα».

Περνάμε στην επόμενη ιστορία, που είναι «Το Νησί των Πειρατών». Έξυπνο και εδώ το σενάριο, ευρηματικό στο μεγαλύτερό του μέρος! Η κεντρική ιδέα, πάνω στην οποία χτίστηκε η ιστορία, είναι πολύ καλή και πρωτότυπη. Θυμίζει κινηματογραφική παραγωγή, και δεν θα σας την αναλύσω τόσο όσο τις προηγούμενες, για να μην χάσει το στοιχείο του αιφνιδιασμού στα μάτια σας! Ο Άζιμουθ τα κάνει πλακάκια με τους πειρατές, αλλά και πάλι δεν βγαίνει κερδισμένος, σε αντίθεση με τον γλάρο «Ταξιδευτή», που δίνει ρέστα γενικά και εδώ! Είναι να απορεί κανείς με την χωρητικότητα του στομαχιού του! Η ιστορία έχει στο εσωτερικό της πάνελ μερικά καρέ, απλά καταπληκτικά!

«Ο Βασιλιάς του Σκακιού» είναι, κατά την άποψη μου, η δεύτερη πιο ενδιαφέρουσα ιστορία, ειδικά από πλευράς σεναρίου. Όχι ότι από ξεκαρδιστικές καταστάσεις πάει πίσω! Ένας παλιός μύθος θα γίνει μήλο της Έριδας από τους μεν και τους δε(κάτοικοι του Ψαροχωριού και Άζιμουθ), που επιδίδονται σε ένα ατελείωτο… ψάρεμα, με σκοπό να ανασύρουν τα πιόνια του σκακιού του βασιλιά Βαριάντα. Όποιος τα καταφέρει και κερδίσει, στην συνέχεια, στην παρτίδα σκακιού, θα γίνει κάτοχος του θησαυρού του! Εξαιρετική και αυτή η ιστορία. Προσέξετε τα τελευταία καρέ…

 

Συνεχίζουμε με «Την Μπαλάντα της Σαΐτας», τέταρτη ιστορία του τόμου. 10 στα 10 από μένα! Τι γιατί; Για διαβάστε… Η ομίχλη εμποδίζει τους κατοίκους να τραγουδήσουν το «Ήταν ένα μικρό καράβι», ενώ, την ίδια στιγμή, ο Φέθρυ και ο Μόμπυ Ντακ βρίσκουν ένα εγκαταλειμμένο καράβι(πέφτουν πάνω του για την ακρίβεια!), το οποίο και ρυμουλκούν στο λιμάνι, με σκοπό να το επισκευάσουν. Ο ναυτικός νόμος τούς δίνει την κυριότητά του, αλλά κανείς δεν υπολογίζει τα… σαράκια! Εκεί θα σκάσει μύτη και ο Άζιμουθ, αλαμπρατσέτα με έναν ακόμη ναυτικό θρύλο, και θα γίνει χαμός! Απολαυστική!

Κλείνουμε με την «Απρόβλεπτη Πρόβλεψη». Η ταβερνιάρισσα Νίνα ρίχνει τα χαρτιά και φτιάχνει μια κατάσταση πολύ περίεργη… Δεν θα σας πω καμιά επιπλέον λεπτομέρεια… Σίγουρα, πάντως, θα σας ξαφνιάσει. Ως αξιολόγηση, την θεωρώ επίσης καλή, αλλά όχι στο επίπεδο των προηγούμενων.

Τις παρουσιάσεις τών καλοκαιρινών τόμων τού Μίκυ Μάους μπορείτε να τις διαβάσετε συγκεντρωμένες στην κατηγορία καλοκαίρι 2012.