ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΗΡΙΑΛ 38: ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ – ΟΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ ΤΟΥ ΓΚΟΥΦΥ

Συνεχίζουμε την παρουσίαση των καλοκαιρινών τόμων τών Μεγάλων Σήριαλ, με τα μεγάλα μυθιστορήματα – οι Παρασκευές τού Γκούφυ, όπου ανατυπώνονται 8 ιστορίες τής σειράς. Για όποιον δεν την έχει υπ’ όψιν του, η ιδέα τής σειράς είναι ότι, κάθε εβδομάδα, ο Γκούφυ γράφει ένα διήγημα, το οποίο το διαβάζει στο Μίκυ κάθε Παρασκευή, είτε αυτός θέλει είτε όχι. Οι ιστορίες έχουν την περίεργη λογική τού Γκούφυ και έχουν τον εαυτό του στο ρόλο τού ήρωα και τον Μίκυ στο ρόλο τού γκαφατζή βοηθού του.

Η πρώτη ιστορία είναι οι αστεροειδείς εναντίον Γης, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Massimo De Vita, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2004, στο Μίκυ Μάους 1976. Ένα σμήνος αστεροειδών κατευθύνεται εναντίον τής Γης, και ο «αστρολογονόμος» Γκούφυ καλείται να τη σώσει.

Ακολουθεί η ιστορία ξίφος & μανδύας, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Alessandro Perina, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 1999 και το 2009, στα Μίκυ Μάους 1722 και 2264, αντίστοιχα. Πρόκειται για μια ιπποτική ιστορία. Ο Μίκυ είναι ένας κόμης, που ο Μάυρος Πητ τού παίρνει την κομητεία, οπότε απευθύνεται στον «αμπελοφιλόσοφο» Γκούφυ, για να τον βοηθήσει να την πάρει πίσω.

Συνεχίζουμε με την ιστορία ο κόμης τών στεναγμών, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Roberto Vian, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2004, στο Μίκυ Μάους 1959. Ο Γκούφυ κληρονομεί μια περιουσία, κάποιοι επιτήδειοι του την τρώνε, αλλά τελικά καταφέρνει να την πάρει πίσω.

Ακολουθεί ο μοναχικός καβαλάρης, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Silvio Camboni, ιστορία που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 1997 και το 2009, στα Μίκυ Μάους 1604 και 2236, αντίστοιχα. Εδώ έχουμε γουέστερν. Ο Γκούφυ είναι ένας κάου μπόυ που ρίχνει το λάσο πιο γρήγορα κι’ απ’ τη σκιά του και κυνηγάει τη συμμορία τών ζωοκλεφτών που έκλεψαν την… αγαπημένη του αγελάδα.

Συνεχίζουμε με την ιστορία στα άδυτα των αδύτων, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Marco Mazzarello, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2005, στο Μίκυ Μάους 2049. Ο Γκούφυ και ο Μίκυ είναι αστυνομικοί, που μπαίνουν στη φυλακή, παριστάνοντας τους καταδίκους, για να ανακαλύψουν πού έχει κρύψει τα κλοπιμαία ένας κλέφτης που είναι φυλακισμένος εκεί.

Ακολουθεί η επανάσταση του Μίκυ, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Lino Gorlero, ιστορία που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2005, στο Μίκυ Μάους 2045. Εδώ ο Γκούφυ ξεκινά να αφηγείται μια ιστορία με… ουφογήινους, αλλά ο Μίκυ δεν αντέχει ν’ ακούει τόσο γελοία ιστορία, οπότε προσπαθεί να του δείξει πώς είναι μια σωστή ιστορία, διηγούμενος μια ιστορία όπου κάποιοι προσπαθούν να φορτώσουν μια κλοπή στο Μαύρο Πητ. Περιττό να πούμε ότι, κάθε δυο-τρεις σελίδες, ο Γκούφυ βρίσκει προβλήματα στην ιστορία τού Μίκυ, προτείνοντας συνέχεια την προσθήκη εξωγηίνων!

Συνεχίζουμε με το το κόκκαλο τού Ρόδου, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Lino Gorlero, ιστορία που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 1998 και το 2008, στα Μίκυ Μάους 1643 και 2204, αντίστοιχα. Ρόδος είναι ο σκύλος που βλέπετε στην πρώτη σελίδα τής ιστορίας, ο τίτλος στα Ιταλικά είναι λογοπαίγνιο με τον κολοσσό τής Ρόδου, που χάθηκε στη μετάφραση, και το κόκκαλο, που επίσης βλέπετε στην πρώτη σελίδα, είναι μαγικό, και ο αρχαίος Έλληνας ήρωας Γκούφυ ψάχνει να το βρει για να σταματήσει την ξηρασία που πλήττει ένα χωριό.

Τελειώνουμε με την ιστορία ένα αστέρι γεννιέται, σε σενάριο (το μαντέψατε!) Rudy Salvagnini και σχέδιο Fabio Celoni, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2003, στο Μίκυ Μάους 1920, με τον τίτλο πώς γεννιέται ένα αστέρι. Η άνοδος και η πτώση ενός μεγάλου «ντίβου» (αρσενικό τής ντίβας!) με το Γκούφυ στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Οι ιστορίες, γενικά, έχουν πλάκα. Το σχέδιο είναι καλό, και η ποιότητα τού σεναρίου είναι σταθερή, αφού σε όλες το έχει γράψει ο ίδιος σεναριογράφος. Κάπου, όμως, ταυτίζεσαι με το Μίκυ, που δεν αντέχει να τις ακούει. Πολύς παραλογισμός, πολλά πράγματα που ο Γκούφυ τα βγάζει απ’ το κεφάλι του, λόγω αγνοίας, και πολλοί εξωγήινοι.

Τις ιστορίες τις είχα ξαναδιαβάσει όλες, μία ή δύο φορές την κάθε μία, όπως αναφέρω και στις επιμέρους περιγραφές. Παρ’ όλ’ αυτά, εκτός από τον τίτλο μιας ιστορίας, όλες μου φάνηκε σαν να τις διάβαζα για πρώτη φορά, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είχαν τίποτε το αξιομνημόνευτο. Γι’ αυτό το λόγο, θα βάλω στον τόμο μόνο ένα 7.

Τις παρουσιάσεις τών καλοκαιρινών τόμων τού Μίκυ Μάους μπορείτε να τις διαβάσετε συγκεντρωμένες στην κατηγορία καλοκαίρι 2012.