Νέο ΚΟΜΙΞ 23: Η Αυτού Μεγαλειότης Σκρουτζ Μακ Ντακ

 ΚΟΜΙΞ #23  που είναι ένα ακόμα τεύχος με μια αναδημοσίευση ιστορίας του Ντον Ρόσα, «Η Αυτού Μεγαλειότης Σκρουτζ Μακ Ντακ». Το εξώφυλλο κανονικά έπρεπε να είχε χρησιμοποιηθεί στην Α΄ Περίοδο… Η δομή του τεύχους είναι όπως αυτή των προηγούμενων τευχών του 2016.

Το εικοστό τρίτο ΚΟΜΙΞ έχει συνολικά, 7 ιστορίες. Για πάμε να τους ρίξουμε μια ματιά…

Η πρώτη ιστορία «Η Αυτού Μεγαλειότης Σκρουτζ Μακ Ντακ» έχει 28 σελίδες.

Περίληψη:
Ο Θειος Σκρουτζ βρίσκει μια παλιά πινακίδα που αποδεικνύει ότι το Φρούριο της Λιμνούπολης και κατά επέκταση ο Λόφος Αμαξοφονιάς δεν ήταν ποτέ πραγματικά μέρος των ΗΠΑ. Προσπαθώντας να πάρει πίσω χρήματα από την επιστροφή πενήντα ετών φόρων, ο Σκρουτζ αυτοδηλώνεται βασιλιάς της Μακντακολάνδης με καταστροφικά αποτελέσματα.

Άλλη μια ιστορία που έχω διαβάσει αρκετές φορές. Μην ξεχνάμε ότι την ιστορία του Ρόσα την έχουμε δει και στο ΚΟΜΙΞ 198 (από το 2004) της Α΄ Περιόδου  με διαφορετικό εξώφυλλο. Ο Ρόσα παίρνει μικρά κομμάτια από τις ιστορίες του Μπαρκς τα ενώνει και φτιάχνει μια υπέροχη δική του ιστορία. Μου αρέσει πολύ ο Σκρουτζ (ειδικά στο τέλος) καθώς η ιστορία μας δείχνει ότι η αισχροκερδεία του μπορεί μερικές φορές να τον κάνει να χάσει τα πάντα. Στο τέλος φανερώνεται μια πιο συναισθηματική πλευρά του χαρακτήρα.

Για τα παραπάνω θα βάλω ένα 9,5-10/10.

Η δεύτερη ιστορία είναι το «Επικίνδυνο σαφάρι».

Περίληψη:
Ο Ντόναλντ και τα ανιψάκια επισκέπτονται ένα πάρκο αναψυχής γεμάτο άγρια ζώα. Δε θα αργήσουν να ανακαλύψουν ότι αποτελεί βιτρίνα για τη διακίνηση κλοπιμαίων.

Ξεκινάμε τώρα με τις δευτερεύουσες ιστορίες του τεύχους. Ιστορία από το πενάκι του Βίκαρ την βρήκα την δεύτερη καλύτερη ιστορία του περιοδικού με τεράστια διαφορά. Βρήκα την πλοκή σε κάποια σημεία έξυπνη αλλά και χαζή ταυτοχρόνως. Μιλάω για τους ηθοποιούς θύματα που αναγκάστηκαν να παίξουν ένα ιδιαίτερο ρόλο μέσα στη  ιστορία… Τα ζώα κάλλιστα θα μπορούσαν να είναι ρομπότ παρά μεταμφιεσμένοι άνθρωποι. Σαν ιδέα δεν τη βρήκα τόσο καλή αλλά και μη ρεαλιστική… Ακόμα μετά από κάποιο σημείο ο κακός ήταν πολύ προβλέψιμος. Το σχέδιο ήταν αρκετά καλό. Θα βάλουμε ένα 6,57/10!

Τρίτη ιστορία είναι οι «Το Θαυματουργό Δόλωμα».

Περίληψη:
Ο Οράτιος και ο Μίκυ έχουν πάει για ψάρεμα και δεν πιάνουν λέπι εξαιτίας του δολώματός τους το οποίο δεν είναι καθόλου ελκυστικό για τα ψάρια. Ένας ψαράς μαθαίνει το πρόβλημά τους και τους εκμυστηρεύεται τη συνταγή για ένα καταπληκτικό δόλωμα στο οποίο τα ψάρια δεν μπορούν να αντισταθούν.

Όπως μας έχει συνηθίσει τώρα τελευταία  το ΚΟΜΙΞ φτάνουμε στην ιστορία του Βαν Χορν… Που όπως συνήθως είναι η χειρότερη και η πιο γελοία του τεύχους…  Και αυτή τη φορά με διαφορά. To σχέδιο χάλια ενώ για το μόνο λόγο που θα βαθμολογήσω είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας. Πάντως για το ΚΟΜΙΞ η ιστορία αυτή δεν είναι. Μια από τις χειρότερες ιστορίες που έχω διαβάσει με το Μίκυ. Ενώ στο Μίκυ Μάους μπαίνουν φοβερές ιστορίες με το ποντίκι, στο ΚΟΜΙΞ μπαίνουν ιστορίες 4ης διαλογής.

Θα βάλουμε 3,5-4/10.

Τέταρτη ιστορία είναι το «Το Φιλί της Τύχης».

Περίληψη:
Η Μάτζικα καταφέρνει να κλέψει την τύχη του Γκαστόνε και τον εκβιάζει: Για να του δώσει πίσω την τύχη του, απαιτεί να της παραδώσει τη δεκάρα του θείου του.

Η ιδέα είναι καλή αλλά δεν εκτελείται σωστά ενώ το σχέδιο το βρήκα μέτριο. Μια ιστορία που θα είχε την Μάτζικα να κλέβει την τύχη του Γκαστόνε θα ήταν υπέροχη εάν μας έδειχνε τις καταστροφικές συνέπειες εάν στόχευε τον Σκρουτζ και το θησαυροφυλάκιο. Με τον κατάλληλο δημιουργό θα είχαμε μια φοβερή ιστορία.

Άρα, 5,5/10.

Πέμπτη ιστορία είναι ο «Η Μάχη του Μπάρμπεκιου».

Περίληψη:
Ο Ντόναλντ ψήνει μπριζόλες και ο Κύριος Τζόουνς ενοχλείται από τον καπνό που βγάζει η ψησταριά του γείτονά του. Η μάχη μόλις άρχισε!

Η πιο λιτή αναμέτρηση Ντόναλντ-Τζόουνς που έχω δει από όλες τις απόψεις. Και σεναριακά και σχεδιαστικά. Το σχέδιο ήταν πολύ απλό ενώ το σενάριο ήταν αυτό που έχουμε δει τόσες φορές δίχως καμία μα καμία πρωτοτυπία. Πιστεύω ότι η ιστορία θα ήταν καλύτερο να είχε μπει στο Σουπερ Μίκυ.

Ένα, 5/10 και πολύ είναι.

Έκτη ιστορία είναι τα «Ο Θησαυρός του Θαλασσογένη».

Περίληψη:
Τα ανιψάκια ψάχνοντας τον θησαυρό ενός πειρατή και ανακαλύπτουν τα κλοπιμαία των Μουργόλυκων!

Το μόνο διαφορετικό που έχει η ιστορία είναι ότι πρωταγωνιστούν μόνο τα ανιψάκια, πράγμα σπάνιο αλλά γενικά δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο. Το σχέδιο του Ρότα είναι αρκετά χάλια από αυτό που μας έχει συνηθίσει στις πιο παλιές του δεκασέλιδες… Και το σενάριο είναι πολύ φλατ… Δεν έχει κάτι που θα σε κάνει να διαβάσεις την ιστορία και μετά να τη θυμάσαι. Απλά είναι μια από αυτές που σχεδίασε ο Ρότα και τίποτα παραπάνω.

Ένα 5,5/10 νομίζω είναι αρκετό.

Έβδομη ιστορία είναι «Το Φαινόμενο της Πεταλούδας».

Περίληψη:
Πώς άραγε μπορεί ένα ασήμαντο περιστατικό να αλλάξει δραματικά τη ροή των γεγονότων που θα ακολουθήσουν;

Έξυπνη ιδέα αλλά  «παιδικά» εκτελεσμένη και μέτριο το σχέδιο. Μου αρέσει η ιδέα ότι και το πιο μικρό πραγματάκι μπορεί να έχει μεγάλες αλυσιδωτές αντιδράσεις αλλά εδώ είναι πολύ απλά εκτελεσμένη όπως αναφέραμε και πιο πριν. Και με την κοινωνική λειτουργό και με την τούρτα κάτω από το πιάτο της οποίας είχε το όνομα του ο Ντόναλντ από την παραγγελία… Ή ότι ο Σκρουτζ βγαίνει στην εξοχή και παίρνει μαζί του είναι σακουλάκι δολάρια… Γενικά, δεν μας κάνει η ιστορία και από συμπτώσεις και από κάποια γεγονότα που είναι λίγο άκυρα.

Ένα 5,5-6/10 για την ιστορία λοιπόν

Το ΚΟΜΙΞ #23 τελικά είναι το χειρότερο της σειράς με μικρή διαφορά. Θα βάλουμε για τα παραπάνω 5,5/10 ως τεύχος. Εάν δεν υπήρχε ο Ρόσα προσωπικά θα το θεωρούσα το χειρότερο τεύχος του ΚΟΜΙΞ που έχω διαβάσει ποτέ μου. Ο Ρόσα έχει ένα βάρος στα τεύχη του 2016 αλλά και πάλι δεν αρκεί εάν οι υπόλοιπες ιστορίες που απαρτίζουν το τεύχος δεν είναι καλές. Ακόμα, κάτι άλλο που συμβάλλει στην αρνητική βαθμολογία του τεύχους είναι ότι το ΚΟΜΙΞ κατάντησε να έχει άρθρα μόνο για την ιστορία του Ρόσα και καμιά άλλη ιστορία δεν έχει κάποιο άρθρο… Όχι ότι αξίζει να έχουν αλλά έτσι χάνεται ένα από τα βασικά στοιχεία που διαφοροποιούσαν το ΚΟΜΙΞ από άλλα περιοδικά όπως το Μίκυ Μάους. Προσωπικά το θεωρώ πολύ άσχημο.

Όσον αφορά το επόμενο ΚΟΜΙΞ, αφού η κριτική μου για το τεύχος 23 άργησε πολύ θα διαβάσετε στην κριτική μου για το τεύχος 24 κάποια πράγματα που θα έλεγα εδώ.

Εν τέλει, το ΚΟΜΙΞ συνεχίζει την πτωτική πορεία που είχε αρχίσει από τον Ιανουάριο του 2016. Καμιά βελτίωση εδώ και 5 τεύχη στις συνοδευτικές ιστορίες. Και από ότι δείχνουν τα πράγματα τευχάκια σαν τα ΚΟΜΙΞ 1, 11, 17 και 18 θα κάνουμε αρκετό καιρό να δούμε…

Σύμφωνα με τα παραπάνω… Ποια είναι η άποψη σας;

Όλες τις προηγούμενες παρουσιάσεις μπορείτε να τις βρείτε εδώ.

ΚΟΜΙΞ, ΚΟΜΙΞ Wiki

Άδεια Creative Commons
Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.

Posted on 13 Ιουλίου 2016, in Comics Trades, Greek Comics, Άρθρα Μελών, Γουώλτ Ντίσνεϋ, Εργασίες Κοινότητας, Εργασίες Μελών, Εκδόσεις Καθημερινής, Ελληνικά Κόμικς, ΚΟΜΙΞ, Παρουσίαση: ΚΟΜΙΞ, Members Articles, Walt Disney and tagged , , . Bookmark the permalink. 1 σχόλιο.

  1. Ειναι γνωστο οτι δεν πολυσυμπαθω τον Ντον Ροσα. Αλλα η συγκεκριμενη ιστορια ειναι απο τις αγαπημενες μου.
    Οι εξωφρενικες σκηνες στα «συνορα» με την απαγορευση της εισαγωγης τροφιμων ή με τους εξωφρενικους φορους εισαγωγης – εξαγωγης, η αρνηση της αστυνομιας και του στρατου να επεμβουν σε «ξενο εδαφος» και ο αστειοι τιτλοι πολιτιακων αξιωματων ειναι ολα σκεττη απολαυση.
    Το «ψευδοκρατος εν κρατι» του Σκρουτζ μου θυμιζει παρα πολυ την πολιτικη καταστση που επικρατει σημερα στη Κυπρο, με την δηθεν «ΤΔΒΚ». Και την υποκρισια και το αλαλουμ που επικρατει στα «συνορα»
    🙂 🙂

    Μου αρέσει!

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.