15η ΙΟΥΛΗ 1974
Η 15η Ιουλίου είναι μια ήμερα σημαδιακή για κάθε Κύπριο. Είναι αυτή τη μέρα το 1974 που έγινε στρατιωτικό πραξικόπημα εναντίων της κυβέρνησης του Προέδρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου ΙΙΙ. Είναι επίσης η μέρα που ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για την καταστροφή και την κατάληψη της μισής (βόρειας) Κύπρου από τα Τουρκικά στρατεύματα.
09:30 . Δεύτερα πρωί της 15ης Ιουλίου 1974. Ξυπνώ και η πρώτη μου έγνοια είναι να πάρω το χαρτζιλίκι που μου έδωσε τη προηγούμενη ο παππούς μου για να πάω να αγοράσω Μίκυ Μαους. Ετοιμάζομαι γρήγορα γρήγορα και ξεκινώ για το παπουτσίδικο-περίπτερο –ψιλικατζίδικο που πουλά τα αγαπημένα μου περιοδικά. Μα, κάτι δεν πάει καλά. Σχεδόν 10:00 η ώρα και όλα τα μαγαζιά είναι κλειστά. Ούτε κόσμος κυκλοφορεί στους δρόμους. Μπα, εγώ πάω για το Μίκυ Μαους μου και δεν με ενδιαφέρει τίποτε. Δυο γυναίκες βγαίνουν στο στενό και αρχίζουν να μιλούν μεταξύ τους. Χαμηλόφωνα σχεδόν συνωμοτικά.
-Άκουσες κυρία Κίκα, έγινε πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου!!!
-Ναι… κυρία Μαρούλλα. Το έλεγε από το ραδιόφωνο. Και είπε επησης να μείνουμε μέσα στα σπίτια όλοι μας!!
«Πραξικόπημα»;;; Τι είναι πάλι αυτό;; Μπα!! Δουλειές των μεγάλων είναι… εγώ θέλω να πάω να αγοράσω το Μίκυ Μαους μου… Φθάνω έξω από το παπουτσίδικο-περίπτερο, αλλά είναι κλειστό κατάκλειστο!!
—Εεε, κε Παναγή!! Που είσαι;;; Θέλω να αγοράσω ένα Μίκυ Μαους!!!
—Ε, μικρέ , τι φωνάζεις;;; ακούγεται μια φωνή. Δεν ξέρεις ότι έγινε πραξικόπημα;; Γρήγορα σπίτι σου, πριν να έρθουν οι στρατιώτες να σε πυροβολήσουν!!
—Μα, εγώ θέλω να αγοράσω το Μίκυ Μαους μου, ψέλλισα… έχω και τα λεφτά, που μου έδωσε ο παππούς μου…
—Όλα τα καταστήματα είναι κλειστά, και να δούμε πότε θα ανοίξουν. Είναι επικίνδυνα τα πράγματα τώρα. Άντε σπίτι σου, πριν να γίνει κανένα κακό!!
Φεύγω και επιστρέφω στο σπίτι μου. Καθώς προχωρώ, σκέπτομαι: «αυτό το πράγμα, το πραξικόπημα, είναι κάτι πολύ κακό. Με εμπόδισε να αγοράσω το Μίκυ Μάους μου. Τι άλλο κακό μπορεί να προκαλέσει;;»
Πέντε μέρες αργότερα, στις 20 του Ιουλη, η Τουρκική αποβατική δύναμη επιτίθετο εναντίον της Κύπρου, καταλαμβάνοντας το 40% των εδαφών της Κύπρου και διώχνοντας από εκεί όλους τους Ελληνοκύπριους κατοίκους.
Posted on 15 Ιουλίου 2013, in Comics Trades. Bookmark the permalink. 6 Σχόλια.
Ανδρέα, με συγκίνησες πολύ βρε μπαγάσα… Να`σαι καλά που κρατάς ζωντανά και μοιράζεσαι μαζί μας τέτοια προσωπικά πράγματα. Το εκτιμάω βαθύτατα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ξερεις Γιωργο ειναι αρκετα μικρα μικρα πραγματα, και ορισμενες «ειδικες αναμνησεις» , που κουβαλω μεσα μου, που για μενα ειναι πολυ συμαντικες. Αλλα για το ευρυ κοινο δεν εχουν νοημα. Ειναι δυσκολο να βρω ατομα που «καταλαμβαινουν » αυτα που αισθανομαι και κουβαλω απο τη παιδικη μου ηλικια.
Εδω μεσα ομως μπορω να πω οτι βρηκα «αδελφες» ψυχες!! Και μπορω να μοιραζωμαι μαζι σας ενα σωρο πραγματα .
Σας ευχαριστω ολους που με ακουετε…
(μην μας παρεξηγησει τωρα κανεις με το «αδελφες ψυχες»!!! Με τη σωστη εννοια το εννοω)
🙂 🙂 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Να`σαι καλά, Ανδρέα. Και να είμαστε όλοι μας να χαιρόμαστε αυτούς που αγαπάμε και μας αγαπούν. Να μοιραζόμαστε ζεστασιά από ψυχής.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όχι πως έχει καμιά σημασία, αλλά το τρέχον Μίκυ Μάους, στις 15 Ιουλίου 1974, ήταν to 420.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Kριτωνα εμεις στο χωριο τοτε , δεν παιρναμε ποτε τα Μικυ Μαους , κανονικα. στη μερα τους ( Ουτε τα αλλα -Μπλεκ, Ζαγκορ, Ομπραξ). Απλως μας εφερναν καθε τρεις , τεσσερεις βδομαδες , διάφορα, ανακατεμενα, και διαλεγαμε. Εννοειτε οτι τα παλια νουμερα δεν μας ενδιεφεραν και ουτε γυριζαμε να τα δουμε. 😦 😦 😦 Θυμαμαι μια φορα , που εφερε το καταστημα μια παρτιδα Ομπραξ και ειχε πολλα αντιτυπα του αρ.2!!! ουτε που το κοιταξα. «Αναγκαστικα» να το αγορασω οταν ολα τα αλλα τα ειχα διαβασει. 🙂 :)..
Το ΜΜ 420 δεν μου λεει τιποτε . Τευχη πριν απο το 400 δεν ειχαν ερθει ποτε στο χωριο μας.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εντελώς ετεροχρονισμένα λόγω ιντερνετ να πω ότι διάβασα ένα αληθινό κείμενο που με προβλημάτισε για πολλοστή φορά.
Αυτές τις ημέρες κυκλοφόρησε και η είδηση ότι η ηγεσία μας έδωσε πράσινο φως να εισπράτουν τα δάνεια επιχειρήσεις (καλύτερα κοράκια να πούμε) από το εξωτερικό καθιστώντας τα Ελληνικά δικαστήρια αναρμόδια για να βρεις το δίκιο σου ακόμα κι όταν ξαφνικά έρθει ο ιδιώτης και πει απαιτώ την ΟΛΙΚΗ αποπληρωμή του δανείου σου ΤΩΡΑ, αλλιώς λεχασες το σπίτι και ό,τι άλλο εγγυήθηκες…
Δυστυχώς βρίσκω μεγάλη συνάφεια με το όμορφο άρθρο του Αντρέα…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!