ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ΤΕΥΧΟΣ 2433 – «ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ»

Μίκυ Μάους 2433, ένα τεύχος-αφιέρωμα στην Ιταλίδα δημιουργό Silvia Ziche, η οποία, μέχρι σήμερα, συναγωνιζόταν επάξια για την τελευταία θέση στην κατάταξη τών αγαπημένων μου δημιουργών.

001

Εξώφυλλο διά χειρός Silvia Ziche.

Όλοι εσείς, που μείνατε κρατημένοι στην άκρη του καθίσματός σας επί 14 επεισόδια, προσπαθώντας να βρείτε ποιος ήταν ο μεγάλος Σπλας, που καταβροχθίσατε με απληστία τα 16 επεισόδια της ιστορίας Φθόνος και Απληστία και που τα 24 επεισόδια από το παπιομυστήριο σας φάνηκαν λίγα…

004

…θα απογοητευτείτε σφόδρα! Το τέρας τής γραφειοκρατίας, σε σενάριο και σχέδιο της ιδίας δημιουργού, με μόλις τρία μέρη και 60 σελίδες, είναι μία καλή ιστορία!

Η υπόθεση του έργου:

Περιμένοντας σε μια ατελείωτη ουρά (una facia…), για να πληρώσει την εφορία την τελευταία μέρα τής προθεσμίας (…una razza) ο Μίκυ διαβάζει ένα βιβλίο φαντασίας. Θες το φαντάζεται, επηρεασμένος από το βιβλίο, θες διότι πράγματι έτσι έγινε, ένας τύπος, από το παράλληλο σύμπαν τής χώρας τής δαιδαλώδους γραφειοκρατίας, εμφανίζεται και του ζητάει να έρθει μαζί του στη χώρα του, για να τους σώσει.

Η χώρα τής δαιδαλώδους γραφειοκρατίας χαρακτηρίζεται από (τι άλλο;) δαιδαλώδη γραφειοκρατία. Για να κάνεις οτιδήποτε, χρειάζεται να συμπληρώσεις εκατοντάδες αιτήσεις. Όμως, κάποιος (μαντέψτε ποιος) από το σύμπαν τού Μίκυ, που έχει βρει τρόπο να τους επισκέπτεται, έχει το θράσος να τους ληστεύει χωρίς να συμπληρώνει τη σχετική χαρτούρα, οπότε, μέχρι τα θύματά του να συμπληρώσουν τις απαραίτητες αιτήσεις, ο ληστής έχει εξαφανιστεί!

Ο Μίκυ αναλαμβάνει να συλλάβει το Μαύρο Πητ (ωχ! το μαρτύρησα!) και, για να το καταφέρει, πρέπει να νικήσει το τέρας τής γραφειοκρατίας, αντιμετωπίζοντας εξωφρενικές καταστάσεις.

Εξαιρετικό σενάριο, χωρίς ψεγάδια και εδώ, οπότε 10 ως προς αυτόν τον τομέα. Ακόμα και το σχέδιο, παρ’ όλο που το στυλ τής Ziche είναι εύκολα αναγνωρίσιμο, δεν είναι άσχημο, οπότε ένα οκτάρι το σηκώνει. Έτσι, μπορούμε τελικά να βάλουμε ένα 9, ως σύνολο, στην ιστορία.

(Βρε, μπας και πρέπει να ξαναδιαβάσω τις τρεις ιστορίες, που ανέφερα στην αρχή;)

005

Πού τα βρήκε τα λεφτά και τα σκορπίζει ο Πητ;

035

Κάποιοι συμπληρώνουν αιτήσεις, ενώ κάποιοι άλλοι δεν τις συμπληρώνουν…

057

…και, φυσικά, όταν ο Μίκυ παρακάμπτει τις διαδικασίες, για να πιάσει τον Πητ, βρίσκεται αυτός μπλεγμένος!

Βάζοντας μόνο μία σπαζοκεφαλιά, αντί για τις συνηθισμένες 3–4, περίσσεψε αρκετός χώρος για μία ακόμα ιστορία. Πρόκειται για τα έργα για το μετρό, σε σενάριο Fausto Vitaliano και σχέδιο Enrico Faccini, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2005, στο Ντόναλντ 89. με τίτλο ο μετροπόντικας.

Ο Φέθρυ, απαντώντας σε ένα τηλεφώνημα στο εργαστήριο τού Κύρου, όπου σήκωσε εκείνος το τηλέφωνο αντί για τον Κύρο, αναλαμβάνει να κατασκευάσει το μετρό τής Χηνούπολης. Παίρνει μαζί του και τον Ντόναλντ και, όπως καταλαβαίνετε, γίνεται το έλα να δεις!

Πολύ καλό σενάριο, τής τάξεως τού 9, αλλά το σχέδιο θα μπορούσε να είναι καλύτερο, οπότε μόνο 8 σ’ αυτόν τον τομέα, και σύνολο για την ιστορία 8,5.

079

Την επόμενη εβδομάδα θα διαβάσουμε την ιστορία δημόσιος κίνδυνος, με τον μυστικό πράκτορα Ντόναλντ Ντακ, σε σενάριο Francesco Artibani και σχέδιο Marco Mazzarello. Πρόκειται για το πρώτο μέρος τής ιστορίας Agente Zero (Πράκτωρ Μηδέν), που ολοκληρώνεται σε τρία μέρη. Καλή μας ανάγνωση!

098

Ξεκίνησα να διαβάζω το τεύχος χωρίς ιδιαίτερη όρεξη. Όταν, όμως, άρχισα να το διαβάζω, εξεπλάγην. Αυτό που έλεγα την περασμένη εβδομάδα, χωρίς να το πολυπιστεύω, τελικά συνέβη: τρίτωσαν τα διαδοχικά τεύχη με εξαιρετικές ιστορίες. Μπορεί, βέβαια, εδώ να κόψαμε κάτι λόγω τού σχεδίου, αλλά σεναριακά παραμένουμε στο άριστα 9–10! Με το επόμενο τεύχος να έχει μυστικό πράκτορα Ντόναλντ Ντακ, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα τεταρτώσουμε!

Τις παρουσιάσεις τού εβδομαδιαίου ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ μπορείτε να τις βρείτε συγκεντρωμένες εδώ.

Άδεια Creative Commons
Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .

About Kriton

I reversed the polarity of the neutron flow...

Posted on 1 Μαρτίου 2013, in Arts, Comics, Comics Archive, Comics Characters, Comics Covers, Comics History, Comics Legends, Comics Stories, Comics Trades, Comics Tributes, CT Exclusive, Culture, Donald, Greek Comics, Άρθρα Μελών, Έρευνα, Απόψεις, Αποσπάσματα, Αποκλειστικότητες, Αρχείο, Αφιερώματα, Βινιέτες, Γουώλτ Ντίσνεϋ, Δημιουργοί, Εργασίες Κοινότητας, Εργασίες Μελών, Εσωτερικές Σελίδες, Ελληνικά Κόμικς, Εξώφυλλα Κόμικς, Η Ιστορία των Κόμικς, Ιστορίες από το Μίκυ Μάους, Κόμικς, Κόμικς Έρευνα, Κόμικς Ειδήσεις, Κόμικς Θρύλοι, Κόμικς Ιστορίες, Κόμικς Καταγραφή, Κόμικς Παρουσιάσεις, Κόμικς Χαρακτήρες, Μίκυ Μάους, Παρουσίαση: Μίκυ Μάους, Πολιτισμός, Σκίτσο, Τέχνες, Τερζόπουλος, Mickey Mouse, Scrooge McDuck, Walt Disney and tagged , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , . Bookmark the permalink. 8 Σχόλια.

  1. Καλημέρα, κύριοι.

    Αισθάνομαι ότι εδώ έχω να προσθέσω αρκετά σχόλια, όπως προκύπτουν από την ανάγνωση του τεύχους, Ας τα παραθέσω λοιπόν.

    Κατ` αρχάς, όπως και ο Κρίτωνας έτσι κι εγώ, ξεκίνησα να διαβάζω το τεύχος στα όρια της αρνητικής προδιάθεσης(όχι όμως και προκατάληψης).

    Το θέμα – σενάριο – το βρήκα πολύ καλό και σαφώς επηρεασμένο από την Ελληνική πραγματικότητα. Ενδέχεται να έχει επισκεφτεί ο δημιουργος του την χώρα μας… Συνεπώς στον τομέα «εφαρμογή στην καθημερινότητα μας», του βάζω ένα 10 με τόνο. Επίσης, να πω ότι μου άρεσε όλο το κλίμα παραλληρισμών και αλληγορίας, που το ντύνει με έναν μανδύα παραμυθένιο, ώστε να μην βαραίνει σαν ύφος.

    Πάμε στο σκίτσο. Δεν μου άρεσε. Ο βασιλιάς είναι σχεδιασμένος με την αφηρημένη έννοια της τέχνης, σε ένα σουρεαλιστικό στυλ που είτε το θεωρεί κανείς υπερβολικά προχωρημένο, είτε μπούρδα. Αυτά τα διλλήματα γεννάει και η τέχνη, άλλωστε. Με την μόνη διαφορά πως εδώ – και θα τονίσω για πολλοστή φορά – δεν είναι πεδίο πειραματισμών καλλιτεχνικών, αλλά ένα περιοδικό που απευθύνεται σε παιδιά και ίσως κάποιους ενήλικες, που δεν έχουν και πολύ καλές σχέσεις με τον χρόνο. Αν ο σχεδιαστής επιθυμούσε να μας δώσει την άποψη του περί νέων διαστάσεων στην σχεδίαση κόμικς, υπήρχαν κι άλλοι τρόποι για να το κάνει και όχι σε ένα τεύχος Μίκυ Μάους. Δεν μπαίνω καν στην διαδικασία να κρίνω το σκίτσο, βαθμολογώντας το.

    Η δεύτερη ιστορία, έχει και αυτή καλό σενάριο και σχετικά πρωτότυπο. Τι την κάνει να πηγαίνει στον σωρό με τις μέτριες; Τίποτα άλλο παρά το σκίτσο. Για ακόμη μια φορά, θα πω απλά ένα …κρίμα, που τέτοια σενάρια πέφτουν στα χέρια λάθος σχεδιαστών. Κάτι πάντως πρέπει να γίνει, με τις επιλογές των υπευθύνων, που δίνουν την έγκριση τους σε τέτοιες σχεδιαστικές γραμμές. Δεν ξέρω τι, αλλά κάτι πρέπει να γίνει. Ίσως να τους έδιναν όλους αυτούς ένα άλλο περιοδικό, με έναν τίτλο σαν «Ο Ντίσνευ στον 36ο αιώνα» και να ησύχαζαν τα μάτια μας μια για πάντα.

    Αναμένω το επόμενο, με ανυπομονησία, με Ντόναλντ μυστικό πράκτορα και ελπίζω πιο στρωτό σκίτσο. Η μόνη «κοιλιά» του περιοδικού για το 2013, ο πιο αδύναμος ως τώρα κρίκος, κατά την άποψη μου είναι αυτό εδώ το τεύχος.

    Μου αρέσει!

    • Φαντάζομαι ότι οι παραλληλισμοί με την ελληνική πραγματικότητα έχουν να κάνουν με το ότι και στην Ιταλία τα πράγματα δεν πρέπει να είναι πολύ διαφορετικά, εξ ου και η αναφορά μου στο «una facia una razza».

      Όσο για το βασιλιά, με τη μυτόγκα, εμένα μου άρεσε πώς ήταν σχεδιασμένος. Μου θύμιζε τον Παντάξιο, τον υπηρέτη του Σκρουτζ, με κορώνα!

      Μου αρέσει!

  2. Δεν βλέπω το συσχετισμό με το βασιλιά. Πιο πολύ μου μοιάζει με τον Παντάξιο.

    Και μια και το ανέφερες, το εξώφυλλο από το gli albi di Topolino 939, είναι σχεδιασμένο από τον Giuseppe Perego, έναν από τους άλλους σχεδιαστές, που συναγωνίζονται για τη θέση τού λιγότερο αγαπημένου μου!

    Μου αρέσει!

    • Καλημέρες!

      Σούπερ μού ακούγονται οι ιστορίες και ιδίως η πρώτη (το στυλ στο σκίτσο με αφήνει με ανάμικτα συναισθήματα). Αυτό δεν είναι τεύχος κόμικ, είναι κάτι σαν ντοκιμανταίρ!

      Για να δούμε τι μας επιφυλάσσει την επόμενη βδομάδα και τον πράκτορα Μπορν-συγγνώμη, Ντόναλντ.

      Όταν λέτε, φίλτατε Κρίτωνα, για «λιγότερο αγαπημένο», εννοείτε ότι είναι στους αγαπημένους σας από τουε τελευταίους (αυτό υποθέτω), ή ότι είναι για τα… «μπάζα» (και ότι δηλάδη έχετε βγάλει το φτυάρι στη φόρα) ;

      Μου αρέσει!

    • Λοιπόν, Παντάξιος. Περίπτωση για άμεση ψυχανάλυση! 🙂

      Έχουμε μάθει τον Ντόναλντ, που είναι τεμπέλης και χρωστάει. Οκ. Είναι και κοντά πολύ στην ψυχοσύνθεση του μέσου Έλληνα! 🙂

      Ο Μίκυ τα βρίσκει όλα, είναι τετραπέρατος και μέγας ντετέκτιβ. Πιάνουν τα χέρια του.

      Ο Γκούφυ πάλι, είναι η χαρά του παιδιού! Δώσ`του λίγο χρόνο και τον Φέθρυ μαζί και φύγε σε απόσταση 10 χιλιομέτρων, για να είσαι σίγουρος ότι δεν θα σου έρθει κανένα σπίτι κατακέφαλα! 🙂

      Τα ανίψια, μπορεί να μείνανε έναν αιώνα Μικροί Εξερευνητές, αλλά διατηρήσανε την ζωντάνια και το κέφι για αταξίες!

      Ο Παντάξιος όμως, είναι μακράν ο πιο παθητικός χαρακτήρας και εκείνος που πρέπει να έχουν εξοστρακίσει από τον σύλλογο οικιακών βοηθών και μπάτλερ! Που ακούστηκε έστω και φιγούρα κόμικς, να δουλεύει και να πληρώνει;! Μένει στου Σκρούτζ, μαγειρεύει, σιδερώνει, πλένει, σκουπίζει και μετά πάει στο σούπερ μάρκετ και αγοράζει προμήθειες με δικά του λεφτά, ενώ δεν πληρώνεται! Δηλαδή εδώ μιλάμε για περίπτωση μαζοχισμού και παντελή έλλειψη ρεαλισμού! Έίπαμε, να είναι κόμικς και να προσφέρει διασκέδαση. ΟΚ. Αλλά να έχει και μια επαφή με τον σύμπαν και τον κόσμο γύρω μας. Μια έστω ελάχιστη ανταπόκριση στον κόσμο. Ακόμη και ο Ατσίδας, ο υπηρέτης του Τιραμόλα, πληρώνεται και παίρνει και ρεπό! Ήμαρτον!

      Μου αρέσει!

  3. Μωρέ, έχω θάψει μέχρι και το φτυάρι!

    Μου αρέσει!

  4. 😆

    Άνοιξε η γη και τον κατάπιε (με το φτυάρι)!

    Μου αρέσει!

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.