ΚΟΜΙΞ τεύχος 295 – «Δράκουλας»

Μια χαρά τα πηγαίναμε με τις εκδόσεις της Ντίσνευ επί Ελληνικού εδάφους, τις τελευταίες μέρες. Καλά το καταλάβατε. Για να χρησιμοποιώ «παρελθόντα χρόνο», κάτι δεν μου αρέσει… Δεν θα σας κρατήσω σε αγωνία, σχετικά με αυτά που είδα – διάβασα και δεν μου άρεσαν. Το τεύχος αυτό, το περίμενα αλλιώς και σαφώς με διαφορετικό περιεχόμενο…

Αγαπητοί μου φίλοι, ο Δράκουλας καλός είναι, αλλά τα Χριστούγεννα δεν τον θέλω καλεσμένο στο τραπέζι μου, γιατί θα μου φάει και τη γαλοπούλα και μένα! Όταν τον βλέπω δε σε υποτίθεται Χριστουγεννιάτικο τεύχος, η ανατριχίλα βγαίνει από το σβέρκο μου, σα να` τανε τρίχες από λυκάνθρωπο, που μεγάλωσαν με μιας! Τέτοιες μέρες του χρόνου, ούτε τον Κρίστοφερ Λη θέλω να βλέπω σα δράκουλα, ούτε και εικονογραφημένο, ειδικά στο τεύχος ΚΟΜΙΞ του μήνα αυτού. Υπάρχει πλήθος άλλων ευκαιριών, για να μας δώσουν κι αυτή την άποψη, ξεκινώντας από τον Φεβρουάριο και προχωρώντας πιο κάτω στο ημερολόγιο. Όχι για τεύχος εορταστικό! Οπότε, ασχέτως από αυτά που θα διαβάσετε στην κριτική μου, αναφορικά με την ιστορία, είμαι αντίθετος με την επιλογή της εκδοτικής, που θεωρώ ότι υποβαθμίζει τα Χριστούγεννα και επιχειρεί να τα κάνει να φαίνονταν σαν μια απλή γιορτή, όπως έχει περάσει και στην Αμερική εδώ  και δεκαετίες. Εκτός κι αν θέλουν να μιμηθούν τον Αμερικάνικο τρόπο ζωής, οπότε ας πάνε να εκδίδουν εκεί τα τεύχη τους. Εδώ, είμαστε στην Ελλάδα και τα Χριστούγεννα δεν έχουμε ακόμη διαστροφή τέτοια, που να διαβάζουμε εικονογραφημένο Δράκουλα!

Πάμε στην ιστορία, καθαυτή. Δεν μου άρεσε καθόλου! Πιο άμεσος και ευθύς, μπορούσα να είμαι; Ήταν σαν να διάβαζα θρίλερ κόμικς, κάποιας περίεργης εκδοτικής, που ειδικεύεται σε τέτοιους τίτλους. Δεν μπορώ να καταλάβω, τι πάθανε όλοι οι αυτοαποκαλούμενοι «καλλιτέχνες» και έπεσαν να καταστρέψουν τον κόσμο του θείου Γουώλτ, αυτό τον απίθανα παιδικά κόσμο, που θα έπρεπε να γεννάει εικόνες όμορφες και όχι να προκαλεί φόβο και τρόμο στους αναγνώστες!!! Γιατί δεν πάνε να βγάλουν το άχτι τους σε άλλους ήρωες; Μήπως η εγκεφαλική τους δυσλειτουργία, βλέπει το καθαρά παιδικό αυτό σύμπαν, σαν μια πρόκληση για να βγάλουν πάνω τους όλη τους την χολή και το μένος, για αυτά που βιώνουν γύρω τους; Είναι απαράδεκτο στα μάτια μου, να φθάνουμε στο σημείο να γράφουμε τέτοια σχόλια και κριτικές, προκειμένου να ιδρώσουν κάποια αυτιά και να επιστρέψουμε στο αυτονόητο!  Μα πώς να με συγκινήσουν μορφές λύκων που διψούν για αίμα, τοπία εφιαλτικά, με τους αγαπημένους ήρωες εκατομμυρίων παιδιών, να μοιάζουν σαν θύματα μιας κολασμένης ψυχής;! Όχι! Δεν μου άρεσε καθόλου και τα λόγια μου δεν τα μασάω, όπως δεν τα μάσησα ποτέ μου! Τα περιγράμματα των ηρώων, ήταν καλά σχεδιασμένα, το ίδιο και τα πρόσωπα τους. Όμως είμαι αντίθετος με την πλαισίωση τους σαν σκηνικά. Η ιστορία αφηγείται μια παραλλαγή του κόμη Δράκουλα και δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να θέλει να μάθει περισσότερα επ` αυτού. Βαθμολογία για την ιδέα – 1. Για το σενάριο – 2. Για την εικονογράφηση των ηρώων – 8. Για την εικονογράφηση των σκηνικών – 1.  Θα` ταν μεγάλη αδικία, να τελείωνε σήμερα ο κόσμος, κατά την προφητεία των Μάγια και να είχαμε αυτή την ιστορία να θυμόμαστε, από το ΚΟΜΙΞ!

Αφού κατάφερα και γύρισα – με μισή καρδιά – και την τελευταία σελίδα αυτής της φρίκης, αντίκρισα επιτέλους κάτι για να γαληνέψει το είναι μου!  Η ιστορία ονομάζεται «Το τυχερό πενηνταράκι» και μας επαναφέρει στην ύλη του πραγματικού ΚΟΜΙΞ και όχι αυτού που φιλοξένησε την πρώτη ιστορία. Ο Ντόναλντ ζητάει από τον μάλλον ακατάλληλο άνθρωπο για κάτι τέτοιο, τον νευρικό γείτονα του Τζόουνς, να του δανείσει ένα πενηνταράκι για να αγοράσει ένα λαχείο. Το παίρνει και κερδίζει 2.500 δολάρια! Αυτή, είναι και η αρχή της φρενίτιδας που θα ακολουθήσει, στις επόμενες σελίδες! Καταπληκτικό σκίτσο(«κύριοι» του Δράκουλα, για διαβάστε καμιά ιστορία, για να πάρετε ιδέα του τι σημαίνει Ντίσνευ!), απίθανα κωμικές καταστάσεις! Το λιγότερο που μπορώ να της δώσω, είναι ένα 9 και λίγο που είναι.

Ο Ντόναλντ πρωταγωνιστεί και τα «Δεκαέξι λεπτά διασυρμού». Ο Γαλιλαίος και η μεγάλη του πορεία στον κόσμο της επιστήμης, θα λειτουργήσει σαν αντίπαλο δέος για την προσπάθεια του ήρωα μας να ξεχωρίσει, κάνοντας τις δικές του ανακαλύψεις! Βέβαια, αντιλαμβάνεστε ότι δεν θα είναι τόσο απλά στην πράξη… Πολύ καλό σενάριο, ωραίο σκίτσο – 9 για βαθμολογία!

Έχουμε πάρει τα ίσια μας, όπως λέμε, ξεχάσαμε τον Δράκουλα δόξα τω Θεώ και πάμε στον Μίκυ τώρα. «Ρομπότ στα χιόνια», λέγεται η ιστορία. Καθαρά Χριστουγεννιάτικο κλίμα, με καθυστέρηση μόλις 107 σελίδων. Ο Μίκυ θέλει να πάρει για δώρο στα ανίψια του, τους «Λέηζερ Ρέηντζερ», αλλά μαθαίνει ότι εξαντλήθηκαν από τα καταστήματα. Φυσικά και αυτή είναι η αφετηρία για την περιπέτεια του, που την βρήκα έξυπνη, διασκεδαστική και ικανοποιητικά σχεδιασμένη. Μάλιστα, διέκρινα και πινελιές σεβασμού στους σπουδαίους δημιουργούς του παρελθόντος, οπότε δίνω με την καρδιά μου ένα 9 και εδώ.

Ακολουθεί η «ενεργειακή μάχη», με τον Ντόναλντ και αυτή. Έρχεται ο λογαριασμός του ηλεκτρικού(βρε συμπτώσεις τελευταία με τις επιλογές των σεναρίων και την πραγματικότητα μας…), οπότε γλυτώνει στο τσακ το εγκεφαλικό! Ψάχνοντας να βρει οικονομικότερες λύσεις, φτάνει στον μετρ των εφευρέσεων, Κύρο. Η πρόταση του, πιστεύω ότι μας δίνει ένα υποψήφιο καρέ, για την σχετική μας ενότητα αναρτήσεων! Μικρή και σύντομη. Κεφάτη και με καλό σκίτσο. 8 σαν βαθμολογία και συνεχίζουμε.

Δεύτερη Χριστουγεννιάτικη ιστορία, με τον Ντόναλντ ξανά, σαν κεντρικό πρόσωπο. Είναι το «ιπτάμενο έλκηθρο». Από μια σειρά συμπτώσεων, ο γνωστός μας άτυχος θα βρεθεί σε θέση οδηγού, στο έλκηθρο του Άη Βασίλη! Επειδή είναι και αυτή μικρή, δεν θα σας πω κάτι άλλο. Πάντως είναι καλή και με ικανοποιητικό σκίτσο. 8, δηλαδή.

Οι Λύκοι και το «για ένα ζεστό κελί», είναι μια κλασσική περίπτωση της κακής τους της μοίρας, που τους κατατρέχει παντού! Το χιόνι καταστρέφει την καλύβα τους και πρέπει να αναζητήσουν καταφύγιο, αλλά φυσικά δεν είχαν αυτό ακριβώς στο μυαλό τους… Και εδώ έχουμε κέφι, ευτράπελα και κωμικές καταστάσεις. Ωραίο σενάριο, ομοίως και το σκίτσο. Ας δώσουμε ακόμη ένα 8.

Η τελευταία εορταστική ιστορία του τεύχους, ονομάζεται «Μια ήσυχη Πρωτοχρονιά» και πιστέψτε με την αδικεί ο τίτλος της! Μοιάζει κοινότυπη, χιλιοειπωμένη, άνευ έμπνευσης, αδιάφορη, αλλά δεν είναι τίποτα από όλα αυτά! Αντίθετα, είναι γεμάτη ανατροπές και πολλά χαμόγελα, για όσους αναγνώστες επικεντρωθούν πάνω της! Ο Ντόναλντ θα τραβήξει πολλά, σκιτσαρισμένα ικανοποιητικά. Δεν γλυτώνει το 8, ούτε εδώ!

Και κλείνουμε την παρουσίαση του τεύχους, με τον «κώδικα της Λιμνούπολης». Κάπου έχει στο βάθος ενός καρέ, ένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο, οπότε δεν ξέρω αν πρέπει να την εντάξουμε κι αυτήν στις εορταστικού τύπου. Ο Γκαστόνε θέλει να πουλήσει έναν τάρανδο και βρίσκει τα τρία ανίψια του Ντόναλντ, που… θα σας ικανοποιήσουν στο απόλυτο, με τα κατορθώματα τους! Κι όχι μόνον αυτό. Αλλά όταν θα μπει και ο θείος τους στο παιγνίδι, το σενάριο θα απογειωθεί και θα ξεκαρδιστείτε στα γέλια! Μακράν το καλύτερο σκίτσο και ίσως το καλύτερο εξίσου σενάριο, που φιλοξένησε αυτό το τεύχος. 9 σαν βαθμολογία.

Συμπερασματικά, αν αντί για τον Δράκουλα, είχαμε 1-2 ιστορίες κλασσικές που ήταν και το ζητούμενο για ένα τέτοιο τεύχος, θα μιλούσαμε για ένα πολύ όμορφο τεύχος. Όμως… δεν μπορώ να δώσω πάνω από 6 σαν σύνολο και ο μέσος όρος είναι πολύ χαμηλότερος, αλλά δεν ήθελα Χριστούγεννα που έρχονται, να δώσω μια βαθμολογία που θα στέκονταν αφορμή για μια σειρά μακροσκελών αναλύσεων και συζητήσεων επί ωρών μεταξύ μας. Δεν θα άλλαζε τίποτα κάτι τέτοιο. Όλοι θα λέγαμε τα παράπονα μας, κάποιοι με περισσότεροι επιείκεια, αλλά σαν τελικό αποτέλεσμα δεν θα είχαμε κάτι θετικό… Δυστυχώς με τέτοια τεύχη, το περιοδικό κατρακυλάει στην συνείδηση των φίλων του Ντίσνευ, αφού δεν δικαιολογεί πλέον τον αρχικό του σκοπό, όταν ξεκίνησε να εκδίδεται. Έχει χάσει τον προσανατολισμό του και, εμείς που ακόμη το αγαπάμε, οφείλουμε να μιλάμε στα ίσια, μήπως και συγκινήσουμε κανέναν εκεί έξω και φιλοτιμηθεί να το αλλάξει προς το καλύτερο… Εύχομαι ολόψυχα, να τα καταφέρουν και να είστε σίγουροι, πως όταν λέω ότι αγαπάω το ΚΟΜΙΞ, το εννοώ απόλυτα και δεν είναι σχήμα  υπερβολής, ή λόγου! Το επόμενο τεύχος, κυκλοφορεί στις 25 Ιανουαρίου και ονομάζεται «Σπάζοντας τον πάγο».

Για το Comics Trades 2012 – 2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Όλες τις προηγούμενες παρουσιάσεις μπορείτε να τις βρείτε εδώ.

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .