ΝΕΟ ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 39 — ΟΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΗΣ ΜΑΛΑΙΣΙΑΣ

Νέο Μίκυ Μάους τεύχος 39, με τον Bruno Sarda να διαδέχεται τον Casty στο σενάριο, και τον Massimo De Vita να παραμένει σταθερός στο πόστο του σχεδιαστή τής βασικής ιστορίας. Για να δούμε τι άλλο μας επιφυλάσσει το σημερινό τεύχος.

Όπως κάθε εβδομάδα, είδαμε πρώτα τα περιεχόμενα του τεύχους και το βράδυ, αφού το διαβάσαμε, προσθέσαμε και τα σχόλιά μας.

Το τεύχος ξεκινά, λοιπόν, με την ιστορία οι πειρατές τής Μαλαισίας, σε σενάριο Bruno Sarda και σχέδιο Massimo De Vita.

Ο Μίκυ επιστρέφει από τη Μαλαισία, όπου είχε πάει για ένα ρεπορτάζ. Στο πλοίο συναντά τον τυχοδιώκτη θείο του Ιερεμία, ο οποίος θα τον παρασύρει σε ένα κυνήγι για τον θησαυρό τού πειρατή Τραμουντάν, στο οποίο θα τους συνδράμει ένα τσούρμο από σύγχρονους πειρατές.

Περιπέτεια και αγωνία στο κόκκινο, καθώς οι ήρωες θα πρέπει να ξεπεράσουν το ένα εμπόδιο μετά το άλλο. Η έκβαση του κυνηγιού είναι σχεδόν αναπάντεχη, ενώ το τέλος τής ιστορίας είναι εντελώς αναπάντεχο, καθώς δεν είναι αυτό που θα περίμενε κανείς σε μια ιστορία με τον Μίκυ και με παρανόμους. Τέτοιες ιστορίες διαβάζαμε στα πρώτα παλιά Μίκυ Μάους, και μας έμειναν μέσα μας επί δεκαετίες!

Αν θα βάλω μόνο εννιά με εννιάμισι στην ιστορία, αυτό θα είναι για δύο λόγους. Πρώτον το σχέδιο, που θα το προτιμούσα λιγότερο μοντέρνο, και δεύτερον το ότι η έκβαση του κυνηγιού ήταν μόνο σχεδόν αναπάντεχη, καθώς κάτι αντίστοιχο είχαμε δει στην πεταλούδα τού Κολόμβου τού Romano Scarpa.

Ακολουθεί το σύστημα της νίκης, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Giorgio Cavazzano.

Κι από την περιπέτεια στο χιούμορ. Ο Σκρουτζ και ο Ρόμπαξ έχουν ισοβαθμήσει στο διαγωνισμό για την κατασκευή τού νέου δημοτικού σταδίου, οπότε οι δύο αντίπαλοι αποφασίζουν να κατεβάσουν από μία ομάδα ποδοσφαίρου σε έναν αγώνα, που θα κρίνει το ποιος θα πάρει το έργο. Ο Ρόμπαξ προσλαμβάνει τους καλύτερους παίκτες τής Λιμνούπολης, ενώ ο Σκρουτζ προσλαμβάνει τον.. Λούντβιχ, επειδή σε μια διάλεξή του είχε πει ότι έχει βρει ένα σύστημα, με το οποίο οποιαδήποτε ομάδα μπορεί να νικήσει. ο Λούντβιχ αποδεικνύεται ότι είχε μεσάνυχτα από ποδόσφαιρο, αλλά, με τη βοήθεια του Ντόναλντ, μαθαίνει όλη τη θεωρία και καταφέρνει, πράγματι, να επινοήσει ένα αλάνθαστο σύστημα, Όμως, στην ομάδα τού Σκρουτζ συμμετέχει και ο Ντόναλντ…

Καλό, μοντέρνο σχέδιο και αστεία υπόθεση, με τον υποτίθεται ειδικό Λούντβιχ να μην ξέρει ούτε με πόσες μπάλες παίζεται το ποδόσφαιρο! Όσο για το σύστημα τού Λούντβιχ, δεν λέω τίποτε, για να μη σας χαλάσω την έκπληξη. Οκτώ με οκτώμισι εδώ.

Συνεχίζουμε με την ιστορία σωσίας υπεράνω υποψίας, σε σενάριο Carlo Panaro και σχέδιο Lorenzo Pastrovicchio.

Οι Λύκοι βρίσκουν ένα σωσία τού Παντάξιου, τον οποίον πείθουν να μπει στο θησαυροφυλάκιο τού Σκρουτζ και να τους ανοίξει. Θα τα καταφέρουν να κλέψουν τον Σκρουτζ;

Μέτρο σχέδιο, αλλά ενδιαφέρουσα υπόθεση, καθώς μας δείχνει το πόσο τσιγκούνικα ζει ο Σκρουτζ, αλλά και το πώς, παρ’ όλα αυτά, καταφέρνει να γίνεται αγαπητός από τους δικούς του. Ένα επτάμισι με οκτώ θα το βάλουμε.

Ακολουθεί ο ένατος από τους 12 (και 1/2) άθλους του Γκουφακλή, με τίτλο η ζώνη τής Γκουφολύτης, σε σενάριο Fabio Michelini και σχέδιο Andrea Ferraris. Το ιταλικό λογοπαίγνιο είναι το προφανές, αφού ο Γκούφυ λέγεται Pippo στα Ιταλικά, αλλά κάπως χάνεται στην ελληνική του απόδοση.

Στην προηγούμενη ιστορία, ο Γκουφακλής και ο Μικόλαος επεφταν από τον ουρανό. Θα τους σώσει ο Γκουφοπήγασος, ο οποίος θα τους πάει στον Γκουφαμαζόνιο, στη χώρα των Γκουφαμαζόνων, για να πάρουν τη ζώνη τής Γκουφολύτης. Ομαλή προσγείωση για τους ήρωες της ιστορίας, ανώμαλη για εμάς τους αναγνώστες, μετά από τρεις ωραίες ιστορίες. Έξι και κρίμα, όπως πάντα, το σχέδιο.

Ενδιαφέρον είναι το ότι η ιστορία δεν ξεκινά με τις μούσες να αναπολούν τον συγκεκριμένο άθλο. Σύμφωνα με το I.N.DU.C.K.S. δεν λείπει κάποια σελίδα, άρα δεν πρέπει να πρόκειται για παράλειψη της ελληνικής εκδόσεως. Απλώς η ιστορία συνεχίζει από εκεί που είχε σταματήσει στον προηγούμενο άθλο, οπότε δεν πήγαινε να μπει εισαγωγή με τις μούσες.

Ακολουθεί καπάκι ο δέκατος άθλος, με τίτλο ο Τριγηρυόνης ο τριμάνατζερ, πάλι σε σενάριο Fabio Michelini και σχέδιο Andrea Ferraris. Αυτός ο… Τριγηρυόνης σίγουρα αποτελεί βελτίωση έναντι του ιταλικού τίτλου, όπου ο Γηρυόνης έμεινε αμετάφραστος, αλλά το σύνολο κάπου είναι υποδεέστερο του ιταλικού, Gerione managerione. (Τριμάνατζερ;!;!;)

Σ’ αυτόν τον άθλο, ο Γκουφακλής καλείται να κάνει κάτι σε σχέση με τον Τριγηρυόνη, έναν τρικέφαλο γίγαντα, ο οποίος, έχοντας τρία διαφορετικά κεφάλια, έχει και τρεις διαφορετικές γνώμες και μπερδεύει τους πάντες γύρω του. Ο Γκουφακλής, κάνοντας θόρυβο με ένα από τα αλλόκοτα μουσικά του όργανα, θα κάνει να σηκωθούν οι τρίχες τού Γηρυώνη. Ισιώνοντας οι τρίχες, ισιώνουν και τα μυαλά του, οπότε, εις ένδειξιν ευγνωμοσύνης, ο Γηυρυόνης τούς χαρίζει ένα… γατόσκυλο, για να το πάνε στον Μέλανα Πέτρο.

Η ιστορία βαδίζει στα χνάρια των προηγουμένων, αλλά η φάση με τον Γυρηόνη είχε πλάκα, οπότε θα βάλουμε λίγο μεγαλύτερη βαθμολογία, ας πούμε εξήμισι με επτά.

Η τελευταία ιστορία τού τεύχους είναι ο πέμπτος αγώνας από το μεγάλο κυνήγι τών τροπαίων, με τίτλο ανίκητος τερματοφύλακας, σε σενάριο Carlo Panaro και σχέδιο Ettore Gula.

Σ’ αυτήν την ιστορία, ο Γκαστονε πηγαίνει στη Βραζιλία, για να συμμετάσχει, ως τερματοφύλακας τής ομάδας Κρουζέιρος, στον αγώνα εναντίον τής ομάδας… Κοκορικορίνθιανς. Όμως, ο Ιδιοφυΐα-176, με τη βοήθεια τής πανέμορφης Σούζυ Καριόκα, χτυπά τον Γκαστόνε με την ακτίνα γκα, που τον κάνει να κάνει συνεχώς γκάφες. Ποια ομάδα θα κερδίσει; Οι Κρουζέιρος, με τον τερματοφύλακά τους να κάνει τη μια γκάφα μετά την άλλη, ή οι Κοκορικορίνθιανς, που η τύχη τού Γκαστόνε τούς κάνει να κάνουν κι αυτοί συνεχώς γκάφες; Το ότι η ιστορία συνεχίζεται μας προδιαθέτει για ισοπαλία, όχι όμως με τον τρόπο που φαντάζεστε.

Όμορφη ιστορία, περιέργως, και ακόμα πιο όμορφη η Σούζυ Καριόκα, που δεν θυμάμαι αν ανέφερα ότι είναι πανέμορφη, οπότε ένα επτάμισι με οκτώ θα το βάλουμε. Μα θαρρώ πως θα τα μπλέξω, με την Κατρίνα και τη Σούζυ να διαλέξω…

Το τεύχος κλείνει με τη μονοσέλιδη ιστορία πολυτελής κουζίνα, σε σενάριο Gaya Perini και σχέδιο Maurizio Amendola. Ναι, ξέρω ότι τις μονοσέλιδες ιστορίες σπάνια τις αναφέρουμε, αλλά δεν άντεξα να μην επισημάνω το χοντρό μεταφραστικό σφάλμα στον τίτλο. Βλέπετε εσείς καμιά κουζίνα στην ιστορία; Εγώ δεν βλέπω!

Ο πρωτότυπος ιταλικός τίτλος είναι quattro ruote prestigiose, δηλαδή τέσσερις τροχοί κύρους. Καθώς η μετάφραση αυτή στέκει κάπως άγαρμπα στα Ελλληνικά, φαντάζομαι ότι ο μεταφραστής προτίμησε να αποδώσει τον τίτλο ως πολυτελής λιμουζίνα. Το πώς η λιμουζίνα έγινε κουζίνα, μόνο ο δαίμων τού τυπογραφείου γνωρίζει!

Την επόμενη εβδομάδα θα διαβάσουμε το πρώτο μέρος από την ιστορία σκοτεινή κληρονομιά, από τη σειρά ο άρχοντας των μάγων, σε σενάριο Matteo Venerus και σχέδιο Alessandro Perina. Βεβαίως, δεν θα εκπλαγούμε, αν διαβάσουμε και το δεύτερο μέρος, καθώς πολλές φορές μάς έχει κακομάθει η Καθημερινή.

Και πάλι επιλογή ιστοριών από διάφορα τεύχη, αυτή τη φορά όχι όλων τόσο προσφάτων, αφού η δεύτερη και η τρίτη ιστορία είναι από το 2005 και το 2006 αντίστοιχα. Παρά το ότι είχαμε έξι ολόκληρες ιστορίες σ’ αυτό το τεύχος, περίσσεψε αρκετός χώρος για τη μονοσέλιδη ιστορία, που αναφέραμε, καθώς και για ανέκδοτα και αξιοπερίεργα, οπότε δεν πρέπει να έμεινε κανείς παραπονεμένος από τη σύνθεσή του.

Αφήνοντας κατά μέρος τον Γκουφακλή (άντε, άλλα δύο τεύχη και τελειώνουμε), είχαμε ένα πολύ ωραίο τεύχος, με μια εξαιρετική πρώτη ιστορία και τρεις αξιοπρεπέστατες συμπληρωματικές. Συνολική βαθμολογία για το τεύχος, οκτώ με οκτώμισι.

Τις παρουσιάσεις τού εβδομαδιαίου ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ μπορείτε να τις βρείτε συγκεντρωμένες εδώ.

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .