ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ – THE DEVIL AT 4 O’CLOCK (1961)

Υπερπαραγωγή καταστροφής! Το κινηματογραφικό αυτό είδος όπου πρωταγωνιστεί η ένταση, οι εκρήξεις και η καταστροφή σκηνικών, με τους τόσους πολλούς φίλους παγκοσμίως, δεν αγνόησε αυτό το φιλμ, που θεωρείται ένα από τα κορυφαία όλων των εποχών. Συνδυάζει και το εξωτικό στοιχείο, μαζί με τις παρουσίες σπουδαίων ηθοποιών και προσφέρει σούπερ πλάνα, τουλάχιστον για τα δεδομένα του 1961, όταν και προβλήθηκε για πρώτη φορά στις αίθουσες. Είναι ένα μείγμα από σασπένς, δράση αλλά και δράμα, αφού όλα όσα ξετυλίγονται στα μέτρα αυτής της ταινίας εμπεριέχουν λίγο απ’ όλα!

Διαβάστε την παρουσίαση της τρίτης κατά σειρά ταινίας του αφιερώματός μας στις εξωτικές περιπέτειες, στο Cine Oasis αυτής της Δευτέρας.

3 ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΕ ΑΝΕΞΙΤΙΛΗ ΛΑΜΨΗ

Πολλοί από εσάς αναρωτιέστε, «μα τι έγινε με τον κινηματογράφο ;». Γνωρίζω τον προβληματισμό σας αυτόν, από τα email που στέλνετε. Μια τέχνη που αγκαλιάζει το Comics Trades με συχνά αφιερώματα. Να σας πω λοιπόν, ότι θα επιστρέψουμε με νέα άρθρα για κλασσικές, αγαπημένες ταινίες. Βέβαια, τρέχει η αρθρογραφία για τα κόμικς και τις αναμνήσεις, όπως επίσης συνεχίζονται οι προετοιμασίες για το παζάρι μας, οπότε όλα αυτά θα πάνε αναγκαστικά, πίσω χρονικά. Με την νέα χρονιά, αυτή που κουβαλάει τις φοβίες των Αζτέκων, θα είμαστε έτοιμοι όμως και θα σας φέρουμε κοντά σε εκείνη την διαχρονική, ανεξίτηλη λάμψη του σινεμά, με ταινίες από τις δεκαετίες του`40, του`50 και του`60. Σήμερα, θα σας μιλήσω για 3 ταινίες τέτοιες, που είδα ξανά την εβδομάδα που μας πέρασε. Δεν έχω κρύψει ποτέ την γοητεία που ασκούν πάνω μου, τα πιο πάνω κινηματογραφικά χρόνια. Έτσι, κάθε μια από τις δεκαετίες αυτές,  για τις οποίες έχω αφιερώσει πολλά άρθρα, εκπροσωπείται στο πιο κάτω κείμενο, με μια ταινία που πιστεύω ότι αξίζει να δείτε. Στην ουσία είναι δύο οι ταινίες, καθώς σε μια από αυτές ήδη έχω αναφερθεί, στο αφιέρωμα στα γουέστερν, αλλά που είδα ξανά την Κυριακή, μέσα από μια προσφορά προς τους αναγνώστες, γνωστής εφημερίδας.

Θα ξεκινήσω με την πρώτη χρονικά ταινία που είδα. Το υπέροχο Chitty Chitty Bang Bang. Μια ταινία πολύ κοντά στο ύφος και το κλίμα, του μαγικού στα μάτια μικρών κάθε ηλικίας, Mary Poppins. Κοινά στοιχεία θα βρείτε πολλά και στα δύο αριστουργήματα αυτά. Η παιδικότητα, η αγνότητα, τα χρώματα, οι μελωδίες, το παλιομοδίτικο χιούμορ, οι απίθανες χορογραφίες και φυσικά τα κινούμενα σχέδια του Ντίσνευ. Στη Mary Poppins οι νότες του «Supercalifragilisticexpialidocious« έκλεβαν την παράσταση, ενώ εδώ έχουμε τόσο το «Chitty Chitty Bang Bang«, όσο και το μαγικό νανούρισμα του «Hushabye Mountain«.

Ακόμη ένα κοινό στοιχείο, είναι η παρουσία του Dick Van Dyke στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο εφευρέτης που ταξιδεύει πάνω απ` την εποχή του, ονειροβατεί και ανατρέφει μοναδικά τα δύο του παιδιά, με κέφι και ζωντάνια, ρουφώντας το μεδούλι της κάθε μέρας, ερωτεύεται και κυνηγάει ουτοπίες, αλλά πάνω απ` όλα χορεύει και τραγουδάει, δίνοντας κίνηση σε κάθε τι γύρω του. Όπως εξομολογήθηκε και στις συνεντεύξεις των σπέσιαλ παροχών του διπλού dvd, δεν είχε ιδέα από χορό, αλλά δούλεψε πολύ για να βγάλει προς τα έξω το αντίθετο! Τελικά, πρέπει να δούλεψε πολύ περισσότερο απ` ότι παραδέχτηκε. Αν τον δείτε στη σκηνή του «Me Ol’ Bamboo«, θα νομίσετε ότι έχετε να κάνετε με έναν από τους κορυφαίους χορευτές του Χόλλυγουντ! Δίπλα του η τραγουδίστρια της όπερας
Sally Ann Howes, που αστράφτει κυριολεκτικά! Ένας φοβερός χαρακτήρας που ξεχωρίζει, είναι ο πατέρας του εφευρέτη, τον οποίο υποδύεται ο Βρετανός Lionel Jeffries. Το φλεγματικό του χιούμορ, γίνεται ένα σιρόπι με άρωμα αυθεντικότητας, που δύσκολα περνάει απαρατήρητο. Το στόρι τώρα, πνίγεται στα παραμυθένια τοπία, που μπορεί και να συνέβησαν, ή απλά να χάθηκαν στα πρώτα φώτα της πραγματικότητας… Παράξενα βασίλεια, χώρες μακρινές, κακοί βασιλιάδες και κάπου εκεί ανάμεσα, δύο ξεχωριστές προσωπικότητες. Ο παιδομαζωχτής και ο κατασκευαστής παιγνιδιών! Ο πρώτος μαζεύει όλα τα παιδιά που βρίσκει(γιατί απαγορεύονται σ` αυτή την χώρα), κι ο δεύτερος φτιάχνει παιγνίδια για τον βασιλιά! Robert Helpmann και Benny Hill(καλά διαβάσατε!), αντίστοιχα, σε μοναδικές ερμηνείες, γεμάτες πλούσιο ταλέντο. Η ταινία σκηνοθετήθηκε από τον Ken Hughes και ήταν μια προσπάθεια για κάτι εντελώς διαφορετικό, με ότι ως τότε είχαν καταπιαστεί, δύο άνθρωποι που έγιναν συνώνυμο των ταινιών του James Bond. Ο συγγραφέας Ian Fleming και ο παραγωγός Albert R. Broccoli. Η ταινία βγήκε στις αίθουσες στις 16 Δεκεμβρίου του 1968 και απέσπασε διθυραμβικές κριτικές, ενώ πήγε και πολύ καλά εισπρακτικά. Έχει διάρκεια 144 λεπτά και την σφραγίδα των στούντιο της United Artists. Αν δε νιώσετε ξανά μικροί, βλέποντας ταινίες σαν το Chitty Chitty Bang Bang, με το αυτοκίνητο που γίνεται ταχύπλοο και αεροπλάνο, κουβαλώντας στα καθίσματα του τη μαγεία του ουράνιου τόξου, τότε μάλλον για σας τα χρόνια εκείνα πέρασαν και χάθηκαν παντοτινά…

Για την δεύτερη ταινία, το γουέστερν Warlock(1959), διαβάστε την παρουσίαση του, μέσα από το αφιέρωμα στο είδος αυτό, που κάναμε πριν 2 και κάτι μήνες. Είναι στο τρίτο μέρος και θα το βρείτε στην υπό – κατηγορία «ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ & ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ». Να πω μόνο ότι ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία αυτή της περασμένης εβδομάδας, για όσους αγαπούν τα γουέστερν, για να αποκτήσουν ένα φιλμ που για πρώτη φορά κυκλοφόρησε στην Ελληνική αγορά, σε dvd. Είναι τα «Γεράκια της καταραμένης κοιλάδας», με τους Richard Widmark, Henry Fonda, Anthony Quinn και Dorothy Malone, που είχε σαν προσφορά η Κυριακάτικη εφημερίδα Real News, την περασμένη Κυριακή. Επειδή κατά καιρούς μας ξαφνιάζουν οι υπεύθυνοι της εφημερίδας ευχάριστα, με σημαντικές ταινίες του παρελθόντος(«Ο Γίγας», «Ανατολικά της Εδέμ», “Dirty Harry”, κ. α.), ελπίζουμε να συνεχίσουν και αυτή την εβδομάδα.

Πάμε και στην τρίτη ταινία, απ` αυτές που είδα και ξεχώρισα, πριν λίγες μέρες. Είναι από το 1953 και εκπροσωπεί ένα κινηματογραφικό είδος με πάρα πολλούς φίλους και στη χώρα μας. Όσοι αρέσκεστε να ζείτε στις σκιές της αγωνίας και του σασπένς, μέσα σε αδιέξοδα σοκάκια, στα γεμάτα ένταση πλάνα και στις ατμοσφαιρικές μουσικές, θα βρείτε εδώ μια γνήσια απεικόνιση του αστυνομικού τμήματος του film noir. Λέω αστυνομική, γιατί υπήρχε και η κατασκοπική πλευρά του νομίσματος, για την οποία θα μιλήσουμε κάποια άλλη φορά. Δύο μεγάλοι πρωταγωνιστές, με τεράστια καριέρα ο καθένας τους, αφήνουν το στίγμα τους στο “The Big Heat”. Υπάρχει πολύ ενδιαφέρον στο αρχικό υλικό, πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία αυτή. Αρχικά ο συγγραφέας William P. McGivern, δημοσίευσε τμηματικά την νουβέλα αυτή, στην εφημερίδα Saturday Evening Post, το 1952. Ο αστυνομικός ντετέκτιβ Sydney Boehm, πήρε αυτή τη νουβέλα και της προσάρμοσε ρεαλιστικά στοιχεία από την δική του εμπειρία, δίνοντας στην συνέχεια το σενάριο σε μια τεράστια σκηνοθετική μορφή, που δεν έκανε τίποτα άλλο, από το να αφήσει πίσω του ακόμη ένα θαυμάσιο φιλμ. Ο Fritz Lang, είναι ο σκηνοθέτης, ο Robert Arthur έχει κάνει την παραγωγή, ο Henry Vars την μουσική, ο Charles Lang την φωτογραφία(έξοχη!), ενώ μπροστά από τις κάμερες, «γράφουν» όπως λέμε, οι νεότατοι Glenn Ford και Lee Marvin.

Ο πρώτος στον ρόλο του αδέκαστου αστυνομικού, που θυσιάζει την ίδια του την οικογένεια, για να αποκαλύψει το συνδικάτο των παρανόμων, που έχει αιχμαλωτίσει μια ολόκληρη πόλη. Ο Glenn Ford δεν είναι Humphrey Bogart, ή Robert Mitchum. Έχει μια δική του προσωπική εντελώς χροιά στην ερμηνεία. Άλλωστε εκπροσωπεί τον νόμο, σε αντίθεση με τους δύο άλλους πρωταγωνιστές φιλμ νουάρ, που υποδύονταν ρόλους ιδιωτικού ντετέκτιβ. Ο δεύτερος τώρα, είναι αυτό που λέμε «θέλει να αγιάσει αλλά δεν μπορεί»! Ο ηθοποιός που έπαιρνε τους «κακούς» ρόλους σπίτι του, δίχως να περάσει από audition! Ο ένας και μοναδικός Lee Marvin, που μόνο στην παρωδία γουέστερν – μιούζικαλ “Cat Balou”, έδειξε τον πραγματικό του χαρακτήρα. Αυτού που δύσκολα μπόρεσε να βρει την ευκαιρία, για να βγει στην μεγάλη οθόνη. Ήταν και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του βλέπετε, που παρέπεμπαν ευθέως σε σκληρό και αδίστακτο, σε αντίθεση με ότι ήταν πραγματικά. Το “The Big Heat” είναι ταινία σταθμός στο film noir. Ένα must για κάθε έναν από εσάς που αγαπάει αυτά τα φιλμ. Βγήκε στις αίθουσες από την Columbia Pictures, σε μιάμιση ώρα διάρκειας ασπρόμαυρων πλάνων και στρογγυλοκάθεται αναπαυτικά στην λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.

Αυτά για την ώρα, σαν μια μικρή πρόγευση, όλων όσων σας είπα στην αρχή αυτού του κειμένου, για τα αφιερώματα που θα διαβάσετε και θα δείτε, προσεχώς στο Comics Trades.

Ας περάσουμε και σε εικόνα.

Χαρακτηριστικά βίντεο από το Chitty Chitty Bang Bang.

Από εδώ ξεκινάει ολόκληρη η ταινία! Είναι χωρισμένη σε 10 τμήματα.

Χαρακτηριστικά βίντεο από το Warlock.

Το trailer του Big Heat.

Από εδώ ξεκινάει ολόκληρη η ταινία! Είναι χωρισμένη σε 10 τμήματα.

ΟΙ ΑΦΙΣΕΣ ΤΟΥ «ΣΚΟΡΠΙΟΥ»

Πολύ ωραία ιδέα, η τελευταία από όσες μας θύμιζαν τα `70ς σε σχέση με τα κόμικς. Η νεοσύστατη τότε Μαμούθ Κόμικς, βάζει στις δύο κεντρικές σελίδες του Σκορπιού(1985), έγχρωμες δισέλιδες αφίσες με θέμα τους ήρωες του περιοδικού. «Μπάρμπαρα», «Γιόρ», «Λούκυ Λούκ», είναι μερικοί από αυτούς. Άλλοι σε μια πρώτη γνωριμία με το Ελληνικό κοινό, κι άλλοι καθιερωμένοι ήδη. Δυστυχώς δεν έχω όλες τις αφίσες που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό, παρά μόνον αυτές που ακολουθούν. Αν κάποιος διαθέτει περισσότερες, μπορεί να συμπληρώσει στέλνοντας τες με email.

Όλα τα παρόμοιου τύπου αφιερώματα, θα τα βρείτε στην υπό – κατηγορία «ΕΝΘΕΤΑ & ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ».

http://wp.me/PKxow-1jV

ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ Α` ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΟ 1976 – ΣΤΑ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΑ ΤΩΝ «ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ» & «ΤΖΑΓΚΟΥΑΡ».

Ακόμη ένα ποδοσφαιρικό θέμα, με πολύ νοσταλγία κια φόρα από τα παρεξηγημένα(και ολίγον κιτς!), `70ς.  Είναι η δεύτερη γενιά οπισθόφυλλων των περιοδικών του κ. Ανεμοδουρά(στην επίσης δεύτερη γενιά εικονογραφημένων!), αυτή που φιλοξενεί τις ποδοσφαρικές μα ςομάδες της Α Εθνικής(η superleague δεν είχε εφευρεθεί ακόμη), αυτή την φορά με μικρότερη διάρκεια απ` ότι στο διάστημα 1971 – 1973. Η σειρά αυτών των οπισθόφυλλων παρουσιάστηκε στα «Τζάγκουαρ» και «Μικρώς Ήρως» του 1976 και μπορείτε να τα δείτε και να διαβάσετε το σχετικό άρθρο, στην υπό – κατηγορία «ΕΝΘΕΤΑ & ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ».

http://wp.me/PKxow-1jV

DON MARTIN – ΕΙΚΟΝΕΣ & ΣΚΗΝΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ

Επειδή αρκετά μαυρίσαμε και μας την χαλάνε καθημερινά τη διάθεση με τις αχαρακτήριστες ενέργειες τους μερικοί κόπανοι, με το «μαμ – κακά και νάνι» attitude τους και την φιλοσοφία του καρπαζοεισπράκτορα που κουβαλάνε, είπα να αποφορτίσουμε λιγάκι το κλίμα και να επιστρέψουμε στις ρίζες, oh yeah! Back to comics reality λοιπόν, με κάτι που θα μπορούσε να συμβεί, αν άφηναν τον Don Martin να κάνει κυβέρνηση! Αυτό δεν έγινε, αλλά του δώσανε μπόλικες σελίδες στο MAD, κι όταν ο Σαμούχος το έφερε στην Ελλάδα θαυμάσαμε μεταξύ άλλων και τα καταπληκτικά του οπισθόφυλλα! Με τυπάδες σαν τον Martin και τον Crab θα ασχοληθούμε εκτενώς, γιατί ήρθε η στιγμή να γίνουν ξανά επίκαιροι! Τίτλος της πιο κάτω σειράς «Εικόνες που θα θέλαμε να δούμε» και φυσικά είναι η στιγμή να διαστρεβλωθούν και τα παραμύθια! Τώρα αν γίνονταν να γενικεύονταν όλο αυτό το θέμα και να έπιανε και λίγο το σήμερα, άσχημο δεν θα ήταν…

Δείτε τα οπισθόφυλλα στην υπό – κατηγορία «ΕΝΘΕΤΑ & ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ».

http://wp.me/PKxow-1jV