Αρχεία Ιστολογίου
Ο Ποπάυ ξανά στα περίπτερα κάθε Πέμπτη με τον Τηλεθεατή!
Με μια εντελώς αιφνιδιαστική κίνηση, ο «Τηλεθεατής» (του κ. Δραγούνη) κυκλοφόρησε χθες Πέμπτη το πρώτο τεύχος του Ποπάυ. Πρόκειται για το “Land of Jeeps”, που κυκλοφόρησε από την IDW στις 25 Απριλίου του 2012. Ο καλλιτέχνης που επιστρατεύτηκε, προκειμένου να «πιάσει» το ύφος των Elzie Crisler Segar και Bud Sagendorf από τα τέλη της δεκαετίας του ’20, ήταν ο Bruce Ozella, ο οποίος τα πήγε περίφημα κατ’ εμέ. Τα σενάρια επιμελήθηκε ο Roger Langridge, ενώ για την έκδοση συνεργάστηκαν ακόμη οι Clizia Guzzoni, Jules Feiifer, Craig Yoe και Luke McDonnel. Η επιστροφή αυτή του Ποπάυ στα κόμικς δρώμενα ήταν άκρως επιτυχημένη, με την IDW να χτυπάει φλέβα χρυσού, αφού η αγάπη των αναγνωστών τους ώθησε να εξαντλήσουν σε χρόνο ρεκόρ τα διαθέσιμα τεύχη. Μόνο αρνητικό, κατά κάποιο τρόπο, στοιχείο είναι αυτό των λίγων σελίδων (μόλις 20). Όμως, το γεγονός και μόνον ότι επανα-σχεδιάζεται ένας ήρωας κόμικς με τόσο σημαντική παρουσία δεκαετιών, σχεδόν 30 χρόνια μετά την αναστολή έκδοσής του, είναι αρκετό για να μιλάμε περί είδησης της χρονιάς (το 2012 για την Αμερική, με τρία χρόνια καθυστέρηση για εμάς).
Να θυμίσουμε σε αυτό το σημείο ότι ο κ. Γ. Δραγούνης εξέδιδε το περιοδικό στα χρόνια της δεκαετίας του ’70 και του ’80 (μέχρι τα μέσα του ’90) οπότε ουσιαστικά ο αιφνιδιασμός, που ανέφερα πριν, οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους. Την χρονική στιγμή που επέλεξε, και γιατί αυτό σηματοδοτεί ταυτόχρονα την δραστηριοποίησή του εκ νέου στις εκδόσεις κόμικς, κάτι που μόνον ως θετικό μεταφράζεται. Γνωρίζω προσωπικά τον Έλληνα εκδότη και σας διαβεβαιώνω πως πρόκειται για τους πλέον συνεπείς στην ιστορία των εικονογραφημένων. Τόσο με τον Ποπάυ, τον Μπάγκς Μπάννυ και τον Φέλιξ, όσο και με τα Ταρζάν, Κράνος, Τάνκς, Πόλεμος, Έφοδος και όλα τα σπάνια πλέον στις μέρες βραχύβια περιοδικά του (Ντρεκ, Ρομπέν, Ρακάρ, Μάρκο Πόλο, Ακίμ, κ.α.) καταλαμβάνει ένα μεγάλο κεφάλαιο στο βιβλίο των εκδόσεων κόμικς στην χώρα μας.
Για το επόμενο, δεύτερο τεύχος (“The worm returns”) το νου σας στα περίπτερα την Παρασκευή 6 Μαρτίου, πάντα με τον «Τηλεθεατή» και κόστος 1,50 ευρώ. Φαντάζομαι πως, αν πάει καλά η απόπειρα αυτή, θα δούμε ξανά τον ναύτη, που κατάπινε σπανάκι και αυτόνομα στα περίπτερα. Να που η «κρίση» αυτή η περιβόητη μας έφερε ξανά τον Ντίσνεϋ και τα περιοδικά του, τον Μπλεκ, τον Ζαγκόρ και τώρα τον Ποπάυ. Εύχομαι κάθε επιτυχία στον κ. Δραγούνη, με τον οποίο θα επιχειρήσω να επικοινωνήσω, ώστε να σας έχω ακόμη περισσότερες πληροφορίες.
Πλήρες βιογραφικό του Ποπάυ και των δημιουργών του θα βρείτε στον πιο κάτω σύνδεσμο.
http://en.wikipedia.org/wiki/Popeye
Η έκδοση της IDW και χρήσιμες πληροφορίες από το comicvine.
http://www.comicvine.com/popeye-1-the-land-of-jeeps/4000-333569/
Τις παρουσιάσεις των τευχών μπορείτε να τις βρίσκετε συγκεντρωμένες εδώ.
Για το Comics Trades 2014–2015
Γιώργος Σ. Κοσκινάς
Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .
Χριστούγεννα στο Ποπάυ (τεύχος 31) + τσίχλες AMERICA
Τις είχα ξεχάσει εντελώς. Ήταν μια ακόμη από κείνες τις θολές εικόνες, που έρχονται καμιά φορά στο νου, με ένα άγγιγμα, μια εικόνα… Με μια ασήμαντη αφορμή δηλαδή, αφού το μυαλό ευκαιρίες ψάχνει! Έτσι, όταν προ ολίγων εβδομάδων, έπεσε το βλέμμα μου πάνω του, κάτι σαν να με τσίμπησε και άνοιξα τα μάτια απότομα! Ένα οπισθόφυλλο, ενός τεύχους Ποπάυ, έφερε ξανά την γλυκιά ζαλάδα των αναμνήσεων.
Ήταν παραμονή Χριστουγέννων του 1975. Τεύχος 131, 24 του μήνα. Το περιοδικό ήταν ντυμένο στα γιορτινά του, τόσο με εικονογραφημένα στο κλίμα των ημερών, όσο και με αναγνώσματα. Πολύ αγνά, πολύ απλά και πολύ μακρινά πια. Ολόκληρο το τεύχος αποπνέει έναν άλλο Χριστουγεννιάτικο αέρα, μέχρι την τελευταία σελίδα, όπως μπορείτε να δείτε και στις χαρακτηριστικές εικόνες. Κάπου τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς, θυμάμαι μια από τις συλλεκτικές φρενίτιδες που μας είχε πιάσει όλους τους συνομήλικους, μαθητές του δημοτικού. Η εταιρεία AMERICA, είχε κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ, στο οποίο συμπλήρωνες τα κενά με σημαίες απ’ όλο τον κόσμο, που έβρισκες στις τσίχλες TSIK – AMERICA! Ένας πολύχρωμος χαμός πραγματικά, είχε γεμίσει τα προαύλια των δημοτικών. Μια μανία που εξαπλώθηκε σε χρόνο μηδέν, όπως τόσες και τόσες άλλες, που απλά μιλούσαν στην ψυχοσύνθεσή μας και στην αγάπη για τις συλλογές εκείνες.
Όλα αυτά τα είχα (όπως και πολλοί από εσάς, ίσως), ξεχάσει, αλλά τα έφερε στην επιφάνεια το οπισθόφυλλο αυτού του τεύχους Ποπάυ. Τώρα, αν κάποιος ή κάποιοι από εσάς, έχετε ακόμη κρατήσει έστω 1–2 από κείνα τα χαρτάκια (αυτοκόλλητα θυμάμαι), θα ήταν πολύ όμορφο αν τα μοιραζόσασταν μαζί μας, για να θυμηθούμε όλοι ακόμη περισσότερα. Το άρθρο αυτό, είναι αλήθεια ότι με προβλημάτισε ευχάριστα, όσον αφορά στο πού θα μπορούσε να ενταχθεί, σε σχέση με την θεματολογία μας. Υπάρχουν οι ΚΟΜΙΚΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ, το NOSTALGIA, όπως και τα επετειακά άρθρα (Χριστουγεννιάτικα). Όμως, προτίμησα να του δώσω λόγο ύπαρξης σε κάτι άλλο, αυτό που μου έφερε στο νου κοιτάζοντας το οπισθόφυλλο του. Μια θέση στις συλλογές και τα χαρτάκια που μαζεύαμε κάποτε.
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ALBERICO MOTTA – ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ
Ιταλός κι αυτός ο σχεδιαστής(και σεναριογράφος), του οποίου τις περισσότερες δημιουργίες διαβάσαμε και στη χώρα μας, στις δεκαετίες του`70 και του `80. Θα έλεγα ότι οι εκδότες μας του έδωσαν πολύ χώρο στα εικονογραφημένα τους, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις, οι χαρακτήρες που σκαρφίστηκε αποτέλεσαν το περιεχόμενο ενός τίτλου! Έχουμε και σ` αυτή την περίπτωση να κάνουμε, με μια πολύ χαρακτηριστική σχεδιαστική γραμμή, που γίνεται εύκολα αναγνωρίσιμη. Οπαδός της καρτούν άποψης, με πιο κοντά στο καθαρά παιδικό δημιουργίες, ο Motta έκανε μεγάλη καριέρα στη γειτονική χώρα, η οποία πέρασε και εκτός συνόρων, αφού εκτός της Ιταλίας, ο κ. Motta τα πήγε πολύ καλά και στην Ελλάδα και την Γαλλία.
Από τις 29 του μήνα, έως τις 29 του Φλεβάρη του 2012, ο κ. Motta και ο κωμικός του κόσμος, είναι το θέμα μια έκθεσης που διοργανώνεται στο χώρο της Biblioteca dell’Accademia(Βιβλιοθήκη της σχολής καλών τεχνών – Via Brera 28 – Milano). Αν είστε σε αυτό το διάστημα στο Μιλάνο, ή σκέπτεστε να το επισκεφτείτε, να σας πω ότι οι ώρες λειτουργίας της έκθεσης είναι 9 το πρωί, με 3 το μεσημέρι.
Πληροφορίες επιπλέον, μπορείτε να αντλήσετε από τον παρακάτω σύνδεσμο, απ` όπου βρήκαμε και την αφίσα της εκδήλωσης. Από το ίδιο site αντλήσαμε και ορισμένα από τα εξώφυλλα αυτού του άρθρου.
http://sbamcomics.it/tag/alberico-motta/
Όπως και από αυτά εδώ. Στο δεύτερο θα μάθετε πολλά για την εταιρεία Bianconi, από το ρεπερτόριο της οποίας ήρθαν πολλοί κόμικς χαρακτήρες από την Ιταλία στην χώρα μας.
http://retronika.blogspot.com/2011_04_01_archive.html
http://archiviobianconi.blogspot.com/
Ένας υπέροχος κόσμος γεμάτος κόμικς – βινιέτες από την Ιταλία, σας περιμένει παρακάτω.
http://wowspaziofumetto.blogspot.com/
Για την παρουσία του Ιταλού σχεδιαστή στην Γαλλία, πολλά χρήσιμα στοιχεία θα βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο(ήταν και αυτή μια από τις πηγές μας, όσον αφορά στα εξώφυλλα του άρθρου).
http://conchita.over-blog.net/article-36383881.html
Πολλά επιπλέον στοιχεία, βινιέτες και εξώφυλλα, από την Γαλλική έκδοση, θα βρείτε και στον πιο κάτω σύνδεσμο.
http://www.kastet.org/article-29264496.html
Ο Kiko(ή Cico), έχει το δικό του ηλεκτρονικό σπίτι.
http://chico-fumetti.blogspot.com/
Ο Geppo το δικό του επίσης.
http://en.wikipedia.org/wiki/Geppo
Για να δούμε τώρα, πότε και σε ποιά εικονογραφημένα, εμφανίστηκαν ποιοι χαρακτήρες – δημιουργίες του κ. Motta, στην χώρα μας.
Να ξεκινήσουμε από το Σινεάκ του κ. Ανεμοδουρά, όπου εκεί εντοπίζουμε τον Μπίλυ, τον γιό του σερίφη της πόλης και κεντρικό χαρακτήρα. Ήταν 1970. Το 1975, μετά από μια σύντομη πορεία εκείνου του περιοδικού(δεν έκλεισε ούτε χρόνο!), ο Μπίλυ επιστρέφει στο Πινόκιο, του ίδιου εκδότη. Να προσθέσω εδώ, ότι την ύλη του Σινεάκ, την μοιράζονται ο Motta με τον Luciano Bottaro, του οποίου πολλοί χαρακτήρες βρίσκονται στο περιοδικό.
Εκείνη την χρονιά, κάνει ένα πολύ σύντομο πέρασμα και ο Bongo, από τις σελίδες του μικρού σχήματος Ταρζάν(Zembla), του κ. Δραγούνη και της Πηδάλιο Πρες. Ο καλοσυνάτος γορίλας, επιστρέφει σε ένα άλλο Ελληνικό κόμικς, ενός άλλου εκδότη, την ίδια χρονιά! Αυτά συνέβαιναν στη χώρα μας, την περίοδο εκείνη που χαρακτηρίστηκε σαν πειραματική, για τους εκδότες. Ο Bongo περνάει στον κ. Παπαδόπουλο και το Σολντίνο.
Το 1970, εκδίδεται και το Σολντίνο, από τον κ. Παπαδόπουλο. Εκεί συναντάμε αρκετούς χαρακτήρες του Alberico Motta, ο οποίος μάλιστα κάποια στιγμή, πήρε την σκυτάλη από τον αρχικό σχεδιαστή της Nona Abelarda, τον Tiberio Colantuoni, που δεν ήταν άλλη από την δική μας Γιαγιάκα. Όλοι οι ήρωες του Σολντίνο, είναι φτιαγμένοι από την πένα του Motta.
Στο Σινεάκ, ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές, ήταν και ο διαβολάκος Τσέπο(Geppo). Ο Τσέπο μπήκε και αυτός το`75 στις σελίδες του Πινόκιο. Όλοι οι χαρακτήρες εκείνου του περιοδικού, ήταν δημιουργίες του Motta!Για τον χαρούμενο αυτό διαβολάκο, Τσέπο, να πούμε ότι η πρώτη του επαφή με το Ελληνικό κοινό, ήταν το 1968! Προηγήθηκε συνεπώς όλων των δημιουργιών του κ. Motta, όταν συμπεριλήφθηκε στην έκδοση του Εικονογραφημένου Μικρού Ήρωα, του κ. Ανεμοδουρά φυσικά.
Το 1970, αποδεικνύεται σαν η χρονιά της καθιέρωσης και της εξάπλωσης του Ιταλού σχεδιαστή, στα Ελληνικά εικονογραφημένα! Εκτός όσων διαβάσατε πιο πάνω, έχουμε και το Τσίκο των αδελφών Στρατίκη. Εκεί, συναντάμε τον ομώνυμο χαρακτήρα και τον παππού του, μαζί με τον Ότο. Το 1975, όλοι τους βρίσκουν στέγη εκδοτική στο Πινόκιο, που ουσιαστικά στεγάζει όλες τις δουλειές του Motta, εκτός από 4! Θα μιλήσουμε πιο κάτω και γι` αυτές, αφού πρώτα σας πούμε ότι το 1983, οι εκδόσεις Στρατίκη επιστρέφουν με την δεύτερη περίοδο έκδοσης του Τσίκο, ο οποίος σαν χαρακτήρας είχε παρουσία και στα οπισθόφυλλα του Μικρού Σερίφη, το 1976. Ο Τσίκο έκανε και ένα τελευταίο πέρασμα από την Ελλάδα το 1985, στο ομώνυμο περιοδικό του κ. Παπαχρυσάνθου.
Για το Πινόκιο, να αναφέρουμε σε αυτό το σημείο και τον σερίφη Υπναλέο, που επίσης είναι δουλειά του Motta, όπως και ο Όττο. Ενώ στην περίπτωση του Μικρού Σερίφη, μια ακόμη φιγούρα του Ιταλού σχεδιαστή που βρέθηκε στα οπισθόφυλλα του καουμπόικου περιοδικού, ήταν και το «Ο Αλή και ο Μεχμέτ». Γι` αυτό το εικονογραφημένο, θα μιλήσουμε σε ξεχωριστό άρθρο. Στην Ιταλία ονομάζονταν Ali Salam. Ο Motta σχεδίασε και ιστορίες του Τιραμόλα, μεταξύ 1957 και 1962! Όπως επίσης έκανε και πολλά εξώφυλλα των Μπλέκ, Μπούφαλο Μπίλ, Ελ Κογιότ(ο γνωστός κηνυγός των Μπιπ Μπιπ!), αλλά και Χονδρό Λιγνό! Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο, έχει να κάνει με το περιοδικό Grissino, που στην Ιταλία εκτός του αγαθού γίγαντα(εδώ τον διαβάσαμε στο Πινόκιο), ενσωμάτωσε και τον διαβολάκο Geppo(Τσέπο), όταν σταμάτησε η αυτόνομη έκδοση του τελευταίου.
Άλλες δουλειές του Motta, που διαβάσαμε στα Ελληνικά εικονογραφημένα, ήταν τα Φέλιξ(συνέχισε από τον αρχικό σχεδιαστή κι έπειτα, στην Ιταλική εκδοχή), αλλά και Ποπάυ(είχε κάνει ακριβώς το ίδιο με τον Φέλιξ, στο Ιταλικό Braccio di Ferro). Και τα δύο περιοδικά, τα εξέδιδε ο κ. Δραγούνης.
Το 1977, ένας ακόμη χαρακτήρας, που σχεδιάστηκε από τον κ. Motta, έρχεται στην χώρα μας. Πρόκειται για τους Fix & Foxy(Φιξ και Φοξ), του Κοκορίκο, που εξέδιδαν οι κ. κ. Ανδρεόπουλος – Ραμπατζής.
Τέλος, πολλές ιστορίες του Alberico Motta, διαβάσαμε και στο εβδομαδιαίο Μίκυ Μάους του κ. Τερζόπουλου, την περίοδο 1968 – 1972.
Ελπίζω να βρήκατε το άρθρο διαφωτιστικό και να ήρθε για να λειτουργήσει σαν μιας μορφής επανάληψη, αφού στους περισσότερους από τους πιο πάνω χαρακτήρες, έχουμε αναφερθεί διεξοδικά, σε παλαιότερα μας άρθρα.
Οι δύο σελίδες των ιστοριών του Motta, από την Ελληνική έκδοση του Μίκυ Μάους, είναι μια συνεισφορά του συντάκτη μας kritonk και είναι από το πάντα χρήσιμο inducks. Ο Κρίτωνας μας πληροφορεί ακόμη, ότι ο κ. Motta σχεδίασε συνολικά 70 ιστορίες για λογαριασμό του Topolino(Ιταλικό Μίκυ Μάους).
Επιμέλεια – παρουσίαση για το Comics Trades 2012
Γιώργος Σ. Κοσκινάς
Οι βινιέτες και τα εξώφυλλα των Ελληνικών εκδόσεων της παρουσίασης, είναι από το προσωπικό αρχείο του συντάκτη.
Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.
PIERLUIGI SANGALLI – Ο ΙΤΑΛΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΤΗΣ ΤΟΥ «ΠΟΠΑΥ» & ΤΟΥ «ΦΕΛΙΞ»
Για τους δύο αρχικούς δημιουργούς του «Ποπάυ» και του «Φέλιξ», έχουμε ήδη αναφερθεί σε παλαιότερα άρθρα μας. Σήμερα θα μιλήσουμε για τον Ιταλό σχεδιαστή που τροποποίησε τα αρχικά σκίτσα, τα έκανε πιο προσιτά οπτικά στον Ευρωπαίο αναγνώστη και που τις δικές τους εικονογραφήσεις, διαβάσαμε κατά κύριο λόγο και στην χώρα μας. Ο κ. Δραγούνης έφερε και τους δύο αυτούς ήρωες στο Ελληνικό κοινό, τον πρώτο μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Οι Ιταλοί να πούμε σ` αυτό το σημείο, έκαναν αυτές τις τροποποιήσεις κατά κάποιον τρόπο, σε πολλές κόμικς – δημιουργίες Αμερικανών σχεδιαστών, κι αυτό έχει μια εξήγηση αρκετά πειστική. Βέβαια όλα αυτά γίνονταν κατόπιν σχετικών αδειών από τους εκδοτικούς οίκους που είχαν τα δικαιώματα. Επειδή τα κόμικς που έρχονταν τότε ήταν κυρίως από δημοσιεύσεις με την μορφή κόμικς στρίπ από εφημερίδες, ήταν αρκετά «μπουκωμένα» με μελάνι και δεν έβγαζαν τόσο καθαρό όσο θα χρειάζονταν για να μπει σε περιοδικό. Έτσι, προχώρησαν σε αυτή την κίνηση που σας ανέφερα πριν, σύμφωνα και με την μαρτυρία του κ. Γιώργου Δραγούνη, σε συνέντευξη που μου είχε παραχωρήσει προ τριετίας. Οι Έλληνες εκδότες λοιπόν, έπαιρναν την πρώτη ύλη για τα εικονογραφημένα τους από την Ιταλία, που και οικονομικότερα ήταν και σε καλύτερη ποιότητα σχεδίων. Ας επιστρέψουμε όμως στον λόγο ύπαρξης αυτού του κειμένου, την γνωριμία σας δηλαδή με τον Ιταλό σχεδιαστή Pierluigi Sangalli. Η πορεία του στον χώρο ξεκίνησε στην δεκαετία του`50, με τους εκδοτικούς οίκους Alpe και Bianconi. Ένα κοινό μονοπάτι για πολλούς συναδέλφους του, αφού αυτοί οι οίκοι ήταν οι κυρίαρχοι στην δεκαετία του`40 και συνέχισαν εξίσου δυνατά με τα έντυπα τους και στην επόμενη δεκαετία, παρά την είσοδο στον χώρο του ενός πολύ μεγάλου ονόματος, του οίκου του κ. Bonelli.
Η μετονομασία του ναύτη που καταβρόχθιζε σπανάκι σε ‘Braccio di Ferro’, βρήκε τον Sangalli σε ρόλο σχειδαστή, όπως και στην περίπτωση του ‘Felix the Cat’. Έκανε και κινούμενα σχέδια για τα τηλεοπτικά ‘Provolino’ και ‘Topo Gigio’, δημιούργησε τα ‘Giannina Calamity’, ‘Pignatta’, ‘Superboy’, ‘Zurlino’, ‘Devy Crock’, ‘Dormy West’, ‘Piso e Cece’ και ‘Vernaccia’, συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως οι Alberico Motta, Sandro Dossi και Tiberio Colantuoni και μόλις είπε να αποτραβηχτεί στην δεκαετία του`90, για να ξεκουραστεί ο άνθρωπος, του ήρθε μια επιπλέον δόση έμπνευσης και έτσι μας χάρισε και τα ‘Adam’ και ‘Piccola Dea’! Πολύ πλούσιο το βιογραφικό του, στο οποίο να μην ξεχάσω να προσθέσω και τις πολλές ιστορίες που έκανε, επάνω σε αρχικές δημιουργίες άλλων συναδέλφων του, όπως στα ‘Il Fantasma Eugenio’, ‘Geppo’, ‘Chico’ και ‘Mago Merlotto’.
Οι βινιέτες των Ελληνικών εκδόσεων, είναι από το προσωπικό αρχείο του συντάκτη.
Το Ιταλικό εξώφυλλο του Ποπάυ, είναι από το
http://lucaboschi.nova100.ilsole24ore.com/2008/06/braccio-di-ferr.html
Το Αμερικάνικο εξώφυλλο του Ποπάυ, είναι από εδώ
http://www.ioffer.com/i/Popeye-Comics-on-DVD-Vol-1-3-72501576
Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.