Οκλαχόμα

Τον γνωρίσαμε οι κάπως μεγαλύτεροι σε ηλικία, μέσα από την έκδοση του περιοδικού Βέλος. Ο κ. Τερζόπουλος, σε ένα από τα πρώτα του βήματα στον χώρο των εικονογραφημένων(μετά το Μίκυ Μάους), έφερε αυτή την υπέροχη δημιουργία στη χώρα μας, εν έτει 1968.

Ένα καθαρά γουέστερν ανάγνωσμα, που με τον κεντρικό χαρακτήρα των ιστοριών, τις ιστορίες του οποίου διαβάσαμε στα πρώτα 21 τεύχη, κέρδισε πολλούς αναγνώστες της εποχής. Δυστυχώς, ο Οκλαχόμα Κιντ έφυγε από τις σελίδες του περιοδικού από το 22^ο τεύχος κι έπειτα, δίνοντας την θέση του σε άλλους χάρτινους ήρωες, που κι αυτοί αναγνωρίστηκαν από το Ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση στη χώρα μας μέσα από τις σελίδες του «Βέλους». Στην πρώτη περίοδο έκδοσής του, εκτός του Οκλαχόμα Κιντ, το «Βέλος» είχε ακόμη και τους Σίσκο Κιντ και Λόουν Ρέηντζερ, βγάζοντας προς τα έξω μια ενιαία μορφή – θεματολογία, με σαφώς γουέστερν προσανατολισμό. Νομίζω ότι ελάχιστα εικονογραφημένα στην Ελλάδα κατάφεραν κάτι παρόμοιο, σε όποιον χώρο κι αν κινήθηκαν.

Να πούμε ότι τα σενάριά του έγραφε μια μεγάλη μορφή της Ιταλικής λογοτεχνίας (και με σπουδές στην φιλοσοφία), ο Guido Martina. Ο σεναριογράφος και συγγραφέας είχε ξεκινήσει το 1938 στην Mondadori σαν μεταφραστής των Αμερικάνικων ιστοριών της Ντίσνεϋ, που εξέδιδε η Ιταλική εκδοτική. Από το 1948 όμως κι έπειτα, χαράζει μια λαμπρή πορεία στον χώρο, γράφοντας τα δικά του σενάρια (1200 παρακαλώ!), έως το 1984. Ήταν ο Ιταλός σεναριογράφος με την μεγαλύτερη προσφορά στις ιστορίες του Ντίσνεϋ, στις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Στο διάστημα 1949–1955, φτιάχνει και τους δικούς του κόμικς χαρακτήρες, από τους οποίους ξεχωρίζουν οι Pecos Bill και Oklahoma (το 1952). Και στους δύο, τα σκίτσα αναλαμβάνει ο Pier Lorenzo De Vita, με μια μεγάλη κι αυτός πορεία στις εικονογραφήσεις ιστοριών του Ντίσνεϋ. Ο De Vita είχε ξεκινήσει το 1934 στο περίφημο “Corriere dei Piccoli” εικονογραφώντας το Saturnino Farandola. Εκτός από τις ιστορίες του Ντίσνεϋ και τα κόμικς του Martina, έκανε και σκίτσα για το Zorro, το Mopsi, Giso e Leo και πολλά ακόμη, όλα της Mondadori. Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση τρία χρόνια πριν τον Martina, το 1981.

Να μιλήσουμε και για μια ταινία με τους James Cagney και Humphrey Bogart στους πρωταγωνιστικούς ρόλους και με τον ίδιο τίτλο (αλλά όχι περιεχόμενο) με το κόμικς. Προβλήθηκε το 1939, σε σκηνοθεσία Lloyd Bacon. Εξαιρετικό και το φιλμ και η μουσική του, γραμμένη από τον σπουδαίο Max Steiner. Αν δεν απατώμαι, είναι και το μοναδικό γουέστερν που θα βρείτε στην φιλμογραφία του Μπόγκι! Ο σκληρός του Χόλλυγουντ εκείνα τα χρόνια, ο Κάγκνεϋ, με τους πολλούς ρόλους σαν κακοποιού που τον καθιέρωσαν, έπαιξε σε μερικά ακόμη γουέστερν, σε όλα με μεγάλη επιτυχία. Το ’55 γυρίστηκε και ακόμη μια με τίτλο Oklah0ma, αλλά πρόκειται περί μιούζικαλ.

Όλο το παρόμοιο υλικό, που συγκεντρώνουμε, μπορείτε να το βρίσκετε εδώ.

Για το Comics Trades 2012–2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .

Ο «Χαγιαβάθα» του Μικρού Σερίφη

Ακόμη ένας γρίφος φτάνει στην επίλυσή του. Ήταν ένα από τα εικονογραφημένα που ψάχναμε πολύ καιρό να αποκρυπτογραφήσουμε και να μάθουμε σχετικά με την προέλευσή τους. Πέρασε και αυτό από τις σελίδες των Ελληνικών κόμικς και περιοδικών. Να ξεκινήσουμε από εκεί. Από τις εμφανίσεις του στην Ελλάδα.

Ο Μικρός Σερίφης του κ. Στρατίκη, στο μικρό σχήμα έκδοσής του, είχε πρωτοτυπήσει σε πολλές περιπτώσεις, φέρνοντας εξαιρετικά γουέστερν εικονογραφημένα στην χώρα μας. Έχουμε μιλήσει πολλές φορές γι’ αυτά. Να σας θυμίσουμε απλά τα «Αδελφοί Λάσιτερ» (το περίφημο Hueso Lavada, προέλευσης από την Αργεντινή), «Σίσκο Κιντ» (είχε περάσει πρώτα και από το «Βέλος» του κ. Τερζόπουλου), τις πολύ όμορφες κωμικές δημιουργίες τού Luciano Bottaro και πολλά ακόμη. Όλα αυτά πέρασαν από τις τελευταίες του σελίδες σε συνέχειες, αλλά και τα οπισθόφυλλα. Σήμερα θα μιλήσουμε για τον «Χαγιαβάθα», που εκτός του «Μικρού Σερίφη», εμφανίστηκε και σε ολοκληρωμένες μάλιστα ιστορίες, από το «Τσίκο» της δεύτερης περιόδου έκδοσής του, το 1980.

Ο μικρός Ινδιάνος, τις περιπέτειες του οποίου διαβάσαμε, ήταν μια δημιουργία των Γάλλων σκιτσογράφων Pierre Castex και Roger Lecureux. Στην Γαλλία κυκλοφόρησε σαν “Hayawatha le petit sachem” (ο μικρός αρχηγός, σε ελεύθερη μετάφραση). Τα σενάρια τώρα, έκανε ένας πολύ σπουδαίος Αργεντινός κομίστας, ο German Oesterheld (δημιουργός και του Eternauta!). Κάποια στιγμή, στο σκίτσο εναλλάχτηκε με τους προαναφερθέντες και ο συμπατριώτης του  Carlos Roume. Τα ίχνη του μας πάνε πίσω στα χρόνια της δεκαετίας του ’60, οπότε και κάνει την πρώτη του εμφάνιση στο Ιταλικό Corriere dei Piccoli (η εφημερίδα των μικρών). Αργότερα, ενσωματώθηκε και στην ύλη του Γαλλικού Joke Jones (αλλά και σε άλλα σχετικά με την Άγρια Δύση περιοδικά), όπως και του Skorpio, στην αυθεντική του εκδοχή, όπως κυκλοφορούσε στην Αργεντινή. Στην Ελλάδα ήρθε το 1972, αρχικά στον «Μικρό Σερίφη».

Ως χαρακτήρας, εκτός από πολύ καλά σχεδιασμένος, θυμίζει έντονα το ύφος τόσο του Little Beaver (από το Αμερικάνικο περιοδικό – θρύλος, Red Ryder), όσο και αυτόν του Oklahoma Kid, που διαβάσαμε και στο «Βέλος». Και οι τρεις σαν χαρακτήρες, έχουν εμπνεύσει την δημιουργία του Τσιπιρίπο, μέλους της θρυλικής δικής μας τετράδας.

ΠΗΓΕΣ

Η σελίδα της Γαλλικής έκδοσης, είναι από τον παρακάτω σύνδεσμο, που μπορεί να σας προσφέρει ακόμη περισσότερα στοιχεία και πληροφορίες. Όπως επίσης και την πλήρη παρουσία του χαρακτήρα, στα Γαλλικά κόμικς.

http://www.comicbd.fr/Step-Hayawatha.html

Τα άλμπουμ του περιοδικού Rin Tin Tin, που φιλοξένησαν ιστορίες του Χαγιαβάθα, βρίσκονται εδώ.

http://aubricabrac.zxq.net/Reports/rintintin2emeserie.html

Πληροφορίες για τον Carlos Roume, σας περιμένουν σε αυτό το καταπληκτικό blog, που μας βοήθησε τα μέγιστα στην έρευνά μας και προσέφερε και μια βινιέτα, αυτήν του Χαγιαβάθα.

http://conchita.over-blog.net/article-36711193.html

Αν είστε Γαλλομαθείς, στον παρακάτω σύνδεσμο θα βρείτε ένα πολύτιμο αρχείο PDF για δωρεάν λήψη, που θα σας λύσει πολλές, αν όχι όλες τις απορίες σας.

http://www.pimpf.org/pimpfmag/Rintintin2004.pdf

Πάμε και στα Αγγλικά τώρα. Πολύ κατατοπιστικά σχετικά με τους δημιουργούς του χαρακτήρα, είναι και αυτά εδώ. Το δεύτερο είναι το γνωστό σας πια site της Lambiek και μόνιμού μας συνεργάτη εδώ και 3 χρόνια.

http://bearalley.blogspot.gr/2009/09/carlos-roume-1923-2009.html

http://www.lambiek.net/artists/r/roume_carlos.htm

Τέλος, πολύ όμορφα πράγματα θα μάθετε και στο Dan Dare, όλα για τον Oesterheld.

http://www.dandare.info/artists/oesterheld.htm

Οι εσωτερικές σελίδες της Ελληνικής έκδοσης είναι από το αρχείο του συντάκτη μας.

Όλο το παρόμοιο υλικό, που συγκεντρώνουμε, μπορείτε να το βρίσκετε εδώ.

Για το Comics Trades 2012–2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.

Ο Juan Garcia Quiros & τα Κλασσικά Αριστουργήματα

Γεννημένος το 1939, ο Ανδαλουσιανός Juan Garcia Quiros, αποτέλεσε έναν από τους εκφραστές της δεύτερης γενιάς κόμικς δημιουργών, της σχολής Valenciana. Συνεργάστηκε για πολλά χρόνια, με τον σεναριογράφο και αδελφό του, Jose Louis, στις ιστορίες των «Galaxus», «Srark» και «Yataka». Στην Ελλάδα γνωρίσαμε ένα άλλο μέρος της δουλειάς του όμως. Αυτό των εικονογραφήσεων που έκανε για λογαριασμό της εκδοτικής Brugera, με τίτλο «Joyas Literarias Juveniles». Δηλαδή, στις μεταφορές κλασσικών αριστουργημάτων της λογοτεχνίας, όπως τα «Μιχαήλ Στρογκώφ», «Ιούλιος Καίσαρας», «Δον Κιχώτης» και πολλά άλλα. Όλα δημιουργίες από το 1972. Οι μεταφορές του αυτές, δημοσιεύτηκαν στην έκδοση του Μπλεκ Νέας Περιόδου, σε ένθετα βιβλιαράκια και σε συνέχειες. Μάλιστα, ο κ. Ανεμδουράς στην αρχή κάθε τέτοιου τεύχους, είχε και το αντίστοιχό του εξώφυλλο, ώστε οι αναγνώστες να δημιουργήσουν ένα ξεχωριστό περιοδικό, με την κάθε ιστορία.

Σας παραθέτουμε και τα εξώφυλλα των τευχών του Μπλεκ, που σημειωτέον, ήταν τα αυθεντικά της Ισπανικής έκδοσης. Δεν ήταν μόνον αυτά που βλέπετε πιο κάτω, όσα φιλοξενήθηκαν στις σελίδες του Μπλεκ. Αν κάποιος γνωρίζει περισσότερα, είναι ευπρόσδεκτος να συμπληρώσει.

129 – «Οι 3 σωματοφύλακες»

133 – «Ο Μαύρος κουρσάρος»

137 – «Ρομπέν των δασών»

231 – «Η αποστολή του πειρατή»

239 – «Οι 2 τίγρεις»

247 – «Ο τιμονιέρης του Δούναβη»

251 – «Ο παλαιοπώλης»

Ο Quiros, το 1980 αποσύρθηκε από την ενεργό δράση και αποσύρθηκε στην ιδιαίτερή του πατρίδα.

Να πούμε ακόμη, ότι στην χώρα του κυκλοφόρησε και ένα box set, που περιλαμβάνει όλες τις μεταφορές που έκανε, στα  βιβλία αυτά.

Θα βρείτε πολύ ενδιαφέρουσες, τις παρακάτω Ισπανικές ιστοσελίδες, απ`όπου αντλήσαμε και τα στοιχεία, όπως και τα εξώφυλλα του πορτρέτου. Προσέξτε ειδικά την πρώτη από αυτές…

http://loscomicsdepacovasco.blogspot.gr/2010/01/joyas-literarias-juveniles.html

http://www.tebeosfera.com/1/Documento/Recorte/CLIJ/LosComics/deElQuijote.htm

http://comic.net46.net/joyas-literarias-juveniles/

http://mixter-monster.blogspot.gr

http://lacanciondetristan.blogspot.com.ar/

http://catalogo.artium.org/

Η εσωτερική σελίδα και τα εξώφυλλα της Ελληνικής έκδοσης, είναι από το προσωπικό αρχείο του συντάκτη.

Η εσωτερική σελίδα και τα εξώφυλλα της Ισπανικής έκδοσης, είναι από τα πιο πάνω site.

Για το Comics Trades 2012 – 2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Θα βρείτε πολλά περισσότερα παρόμοια άρθρα εδώ.

Πολέμικά κόμικς

Μέσα στα πλαίσια της νέας μας σειράς θεματικών παρουσιάσεων, που θα ξεκινήσουν ταυτόχρονα σε λίγες μέρες και σε συνεργασία με το Time Bandits, έρχεται ένα αφιέρωμα για τους φίλους των πολεμικών κόμικς, από τον συντάκτη μας velle…

Μείνετε συντονισμένοι…

«ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ»

Επιστρέφουμε σε ένα θέμα που σας κέντρισε το ενδιαφέρον, το οποίο είχαμε δημοσιεύσει προ τριετίας. Ο λόγος αυτής της επιστροφής, έχει να κάνει με την εύρεση επιπλέον υλικού. Τώρα, φαντάζομαι θα δείχνει πιο καθαρά, την συνολική του εικόνα.

Ταρζάν, Κράνος, Ρακάρ, Τάνκς. Τι ήταν αυτό που αποτέλεσε, για λίγους μήνες, κοινό σημείο με τα τέσσερα αυτά εικονογραφημένα; Για να δούμε τι ακριβώς ήταν αυτό, θα χρειαστεί να πάμε νοερά, στον Σεπτέμβριο του 1972.

Το εγχείρημα αυτό του κ. Δραγούνη, του Σεπτεμβρίου 1972, είχε τον τίτλο Άλμπουμ των Γνώσεων. Έτσι αποκαλέστηκε και τα τμήματα του, μπορούσες να τα βρεις στα οπισθόφυλλα των πιο πάνω περιοδικών, της Πηδάλιο Πρες. . Θυρεοί, σημαίες κρατών, αεροπλάνα, κλπ Έγχρωμα φυσικά, σε ιλουστρασιόν χαρτί και με ένα απαραίτητο άλμπουμ να τα συνοδεύει, το οποίο και αγόραζαν οι ενδιαφερόμενοι, από τα περίπτερα, αντί του αλμυρού είναι αλήθεια, ποσού των 10 δραχμών! Α, βρε κάτι χρόνια… Τέλος πάντων. Το άλμπουμ αυτό, είναι ευσεβής πόθος μπόλικων συλλεκτών, μεταξύ άλλων και εμού…

Ο κ. Δραγούνης λοιπόν, αξιοποιεί τα οπισθόφυλλα αυτών των τεσσάρων περιοδικών του οίκου του και κάνει πλέον δύσκολη την δουλειά των συλλεκτών στις μέρες μας, αφού η προτροπή και το κίνητρο που έδινε στους νεαρούς αναγνώστες τότε, ήταν μάλλον ισχυρό, με αποτέλεσμα να κόψουν με ψαλίδι αυτό που απεικονίζονταν. Το αποτέλεσμα το φαντάζεστε. Λίγα τα εναπομείναντα άθικτα τεύχη, εκτός κι αν κάποιος είχε αρκετά χρήματα, ώστε και να κόβει τα οπισθόφυλλα, αλλά και να κρατέι ακόμη ένα άθικτο τεύχος στην συλλογή του! Όνειρο θερινής νυκτός, συμπληρώνω…

Υπήρχε η ενημέρωση στα πιο πάνω αναφερθέντα έντυπα, σχετικά με την σειρά δημοσίευσης των τμημάτων του Άλμπουμ των Γνώσεων, με την μορφή καταχώρησης των επόμενων κομματιών, ανά εβδομάδα. Το εγχείρημα όχι μόνο στέφτηκε με επιτυχία, αλλά “έσπρωξε” όπως λέμε, την κυκλοφορία και των τεσσάρων κόμικς της Πηδάλιο Πρες, για τον προφανή λόγο, του ότι έπρεπε κανείς να αγοράζει και τα τέσσερα, προκειμένου να συμπληρώσει το Άλμπουμ! Παράλληλα βέβαια, αποτέλεσε ακόμη ένα σημείο αναφοράς, στην Ελληνική κοινωνία των `70ς και στα εκδοτικά τεχνάσματα που μας κρατούσαν ζεστό το ενδιαφέρον για μάθηση!

Όλα τα οπισθόφυλλα της πιο πάνω σειράς, που βρίσκονται, θα προστίθενται σε αυτό το άρθρο. Είθε η ενημέρωσις να είναι διαρκής! …