ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ – THE DEVIL AT 4 O’CLOCK (1961)

Υπερπαραγωγή καταστροφής! Το κινηματογραφικό αυτό είδος όπου πρωταγωνιστεί η ένταση, οι εκρήξεις και η καταστροφή σκηνικών, με τους τόσους πολλούς φίλους παγκοσμίως, δεν αγνόησε αυτό το φιλμ, που θεωρείται ένα από τα κορυφαία όλων των εποχών. Συνδυάζει και το εξωτικό στοιχείο, μαζί με τις παρουσίες σπουδαίων ηθοποιών και προσφέρει σούπερ πλάνα, τουλάχιστον για τα δεδομένα του 1961, όταν και προβλήθηκε για πρώτη φορά στις αίθουσες. Είναι ένα μείγμα από σασπένς, δράση αλλά και δράμα, αφού όλα όσα ξετυλίγονται στα μέτρα αυτής της ταινίας εμπεριέχουν λίγο απ’ όλα!

Διαβάστε την παρουσίαση της τρίτης κατά σειρά ταινίας του αφιερώματός μας στις εξωτικές περιπέτειες, στο Cine Oasis αυτής της Δευτέρας.

ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ – ΜΠΛΕΚ ΝΕΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ / ΤΑ ΠΟΡΤΡΕΤΑ ΤΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ ΣΤΑ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΑ

Διαφορετικού περιεχόμενου, σε σχέση με τα δύο προηγούμενα τμήματα αυτού του αφιερώματος(ποδόσφαιρο), είναι το σημερινό. Μένουμε χρονικά στο 1984, αλλά για να δούμε αυτή τη φορά ορισμένα από τα οπισθόφυλλα του περιοδικού, που περιλάμβαναν πορτρέτα ξένων ηθοποιών. Εντοπίζω την πρώτη τέτοια δημοσίευση, στο τεύχος 293 και την τελευταία στο τεύχος 300.Τα πορτρέτα αυτά, συνόδευαν λιτά βιογραφικά και τα είδαμε και στην έκδοση του Μικρού Ιππότη. Γι` αυτήν, θα μιλήσουμε σε ξεχωριστό αφιέρωμα.

Όλα τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας μας, μπορείτε να τα βρίσκετε συγκεντρωμένα εδώ.

ΑΥΛΑΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΔΑΔΙΝΟΠΟΥΛΟ…

Όσο και αν θέλω να αποφεύγω αυτά τα άρθρα, άλλο τόσο νοιώθω την ανάγκη να τα γράφω, αφού η ζωή έχει διαφορετική άποψη, σε όσα ζητάμε από εκείνη…

Έφυγε λοιπόν και ο Νίκος Δαδινόπουλος, στα 68 του…

Μεγάλος ηθοποιός και ζεν πρεμιέ της Ελληνικής μικρής και μεγάλης οθόνης, με πολύ πλούσιο βιογραφικό. Στο αξέχαστο τηλεοπτικό «Λούνα Πάρκ», έκανε ένα σημαντικό πέρασμα, που τον γνώρισε ακόμη καλύτερα στο κοινό. Βέβαια είχε ξεκινήσει από το `66, με κινηματογραφικές παραγωγές. Ακολουθεί η λίστα των ταινιών στις οποίες έπαιξε, καθώς και η αντίστοιχη των τηλεοπτικών σειρών. Αποφεύγω να σας παραθέσω και αυτήν με τις βιντεοταινίες, καθώς ήταν ένα είδος βιοπορισμού για πολλούς ηθοποιούς, αλλά που δεν θέλουν να θυμόνται με ιδιαίτερα μεγάλη υπερηφάνεια. Κι αυτοί και εμείς. Οι λίστες είναι από το παρακάτω site

http://www.tlife.gr

Από τον ίδιο δικτυακό τόπο αντλήσαμε και μέρος των φωτογραφιών του άρθρου.

 

(η πηγή της πιο πάνω φωτογραφίας, είναι το http://ellinaenamilo2.blogspot.com/)

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Το Χρέος του Μπάτσου (1989) [Κώστας]
Ο τελευταίος… άντρας (1981) [Σώτος Λαζάρου]
Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται (1977) [Γιάννης Κόλας]
Ο τρομοκράτης (1975) [Περικλής Αθανασίου]
Οι εραστές του ονείρου (1974) [Χρήστος Σωτηρίου]
Σ`Εχω Ανάγκη Απόψε Πολύ (1973) [Στάθης]
Αιχμάλωτοι του μίσους (1972) [Ιάσων Κουβαριώτης]
Κατηγορώ τη Ζωή (1972) [Στέφανος]
Η αμαρτία της ομορφιάς (1972) [Πέτρος Αστερίου]
Κλεμμένος Ερωτας (1972) [Αλέξης]
Μια Μάνα Κατηγορείται (1972) [Δημήτρης]
Δάκρυα για έναν Αλήτη (1971) [Άγγελος Μαντάς]
Η χαραυγή της νίκης (1971) (υπολοχαγός Νικήτας Πετράκης]
Ο κυρ’ Γιώργης και οι τρέλλες του (1971) [Ανδρέας Χατζηπαύλου]
Αγάπησα μιαν Αγνωστη (1970) [Αλέξης Στεφάνου]
Αριστοκράτισσα και ο Αλήτης (1970) [Δημήτρης Μαντάς]
Δάφνις και Χλόη (1969) [Δάκων]
Η Αρχόντισσα του Λιμανιού (1969) [Ντίνος]
Κοντά σου Γνώρισα την Αγάπη (1969) [Κώστας Πέππας]
Ορκίζομαι, Είμαι Αθώα (1968) [Πέτρος Κανδρής]
Πήρε ο άνεμος τα όνειρά μου (1968)
Ο χαζομπαμπάς (1967) [Απόστολος Νούφαρος]
Το Κορίτσι της Οργής (1967)
Η 7η ημέρα της δημιουργίας (1966)

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Από την άλλη όχθη 1973 ΕΙΡΤ
Για την Άννα 2006 ΑΝΤ1
Ερωτικά της Εδέμ 1993 ΕΤ1
Η ζωή της άλλης 2009 MEGA
Κάθε πράγμα στον καιρό του 1993 ΑΝΤ1
Και οι τέσσερις ήταν υπέροχες 1992 MEGA
Καλημέρα ζωή 1993 ΑΝΤ1
Λούνα Παρκ 1974 ΕΙΡΤ
Ο φόβος ΕΤ2
Ποιος ήρθε στο σπίτι μας απόψε 1989 ΕΤ2
Το κανάλι των παρανόμων 1989 ΕΤ2
Το κεφάλι της Μέδουσας 1993 ΕΤ2
Το κορίτσι της Κυριακής 1972 ΕΙΡΤ

Καλό ταξίδι και στον Νίκο, που πια βρίσκεται στην συντροφιά των αστέρων, εκεί ψηλά…

Τα δύο βίντεο που ακολουθούν, είναι αποσπάσματα από παλιές Ελληνικές ταινίες και τα βρήκαμε στο you tube, γράφοντας απλά το όνομα του ηθοποιού, στο πλαίσιο αναζήτησης. Υπάρχουν πολλά ακόμη, για όσους ενδιαφέρονται.

Ένα trailer ιδιωτικής κατασκευής(δεν είναι το αυθεντικό, αλλά και που να βρεθεί…), της ταινίας «Η Χαραυγή της Νίκης».

Ακόμη ένα από την ταινία «Δάκρυα για έναν αλήτη».

 

Καλό ταξίδι Βασίλη…

Είχα ευχηθεί και μαζί μου πιστεύω πολλοί από εσάς, να μην χρειαστεί να γραφτούν τέτοιες γραμμές ξανά, αλλά …η ζωή έχει πάντα διαφορετικά σχέδια και πάντα τον τελευταίο λόγο…

Από σήμερα, ακόμη ένας άνθρωπος των τεχνών, ένας πολύ ιδιαίτερος χαρακτήρας, ο Βασίλης Τσιβιλίκας, περπάτησε στο δρόμο των αστεριών, για να σκαρφαλώσει πια στην αιωνιότητα…

Έτσι ξαφνικά, χωρίς να ταλαιπωρείται από κάποια ασθένεια, η καρδιά του έπαψε να χτυπάει…

Όλοι μας θα θυμόμαστε αυτή την ψηλόλιγνη φιγούρα, με τα κεφάτα χαρακτηριστικά και τις αστείες γκριμάτσες, να περπατά στο λόμπι του ξενοδοχείου, υποδυόμενος τον χίπι! Μια ταινία που τον καθιέρωσε. Το βιογραφικό του περιλαμβάνει σχεδόν τα πάντα. Από θέατρο, τηλεόραση(τον θυμάστε στις κωμωδίες του «Θέατρου της Δευτέρας»;), κινηματογράφο, συμμετοχή στα πολιτιστικά δρώμενα, μέχρι και πολιτικό λόγο – άποψη. Έδωσε πολλά και πήρε ένα θερμό χειροκρότημα, σε κάθε του εμφάνιση. Ήταν το δικό μας ευχαριστώ, για τις όμορφες στιγμές που μας έδωσε και κατάφερε να μας κάνει να ξεχνάμε πολλές ασχήμιες…

Βασίλη, καλό ταξίδι. Μην αφήσεις κανέναν ήσυχο εκεί πάνω! Άμα τους δεις να συνοφρυώνουν τα φρύδια και να είναι κατσούφηδες, ρίχνε τους κι από μια ατάκα! Ξέρεις. Τις δικές σου!

Το βίντεο που ακολουθεί, είναι αφιερωμένο εξαιρετικά και φτιάχτηκε από τον σύντροφο Λάζαρο(Pugachov).

Το κείμενο είναι επίσης δικό του.

Blues for Billy the Hippie

Ξύπνησα αργά μια και είναι μισή ‘day off’ η Τετάρτη.

Διάβασα για τον Βασίλη… το φίλο μου ε; Φίλοι μας δεν ήταν όλοι αυτοί;

Ο Θανάσης, ο Βασίλης, ο Διονύσης…

Με μισοκοιμισμένη κιθάρα, αυτό είναι το blues για τον Billie the Hippie. Δεν έχω να γράψω ή να πω τίποτα αλλο.

Η τελευταία συνέντευξη του Βασίλη Τσιβιλίκα.

http://www.newsbeast.gr/greece/arthro/310730/i-teleutaia-sunedeuxi-tou-vasili-tsivilika-/

3 ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΕ ΑΝΕΞΙΤΙΛΗ ΛΑΜΨΗ

Πολλοί από εσάς αναρωτιέστε, «μα τι έγινε με τον κινηματογράφο ;». Γνωρίζω τον προβληματισμό σας αυτόν, από τα email που στέλνετε. Μια τέχνη που αγκαλιάζει το Comics Trades με συχνά αφιερώματα. Να σας πω λοιπόν, ότι θα επιστρέψουμε με νέα άρθρα για κλασσικές, αγαπημένες ταινίες. Βέβαια, τρέχει η αρθρογραφία για τα κόμικς και τις αναμνήσεις, όπως επίσης συνεχίζονται οι προετοιμασίες για το παζάρι μας, οπότε όλα αυτά θα πάνε αναγκαστικά, πίσω χρονικά. Με την νέα χρονιά, αυτή που κουβαλάει τις φοβίες των Αζτέκων, θα είμαστε έτοιμοι όμως και θα σας φέρουμε κοντά σε εκείνη την διαχρονική, ανεξίτηλη λάμψη του σινεμά, με ταινίες από τις δεκαετίες του`40, του`50 και του`60. Σήμερα, θα σας μιλήσω για 3 ταινίες τέτοιες, που είδα ξανά την εβδομάδα που μας πέρασε. Δεν έχω κρύψει ποτέ την γοητεία που ασκούν πάνω μου, τα πιο πάνω κινηματογραφικά χρόνια. Έτσι, κάθε μια από τις δεκαετίες αυτές,  για τις οποίες έχω αφιερώσει πολλά άρθρα, εκπροσωπείται στο πιο κάτω κείμενο, με μια ταινία που πιστεύω ότι αξίζει να δείτε. Στην ουσία είναι δύο οι ταινίες, καθώς σε μια από αυτές ήδη έχω αναφερθεί, στο αφιέρωμα στα γουέστερν, αλλά που είδα ξανά την Κυριακή, μέσα από μια προσφορά προς τους αναγνώστες, γνωστής εφημερίδας.

Θα ξεκινήσω με την πρώτη χρονικά ταινία που είδα. Το υπέροχο Chitty Chitty Bang Bang. Μια ταινία πολύ κοντά στο ύφος και το κλίμα, του μαγικού στα μάτια μικρών κάθε ηλικίας, Mary Poppins. Κοινά στοιχεία θα βρείτε πολλά και στα δύο αριστουργήματα αυτά. Η παιδικότητα, η αγνότητα, τα χρώματα, οι μελωδίες, το παλιομοδίτικο χιούμορ, οι απίθανες χορογραφίες και φυσικά τα κινούμενα σχέδια του Ντίσνευ. Στη Mary Poppins οι νότες του «Supercalifragilisticexpialidocious« έκλεβαν την παράσταση, ενώ εδώ έχουμε τόσο το «Chitty Chitty Bang Bang«, όσο και το μαγικό νανούρισμα του «Hushabye Mountain«.

Ακόμη ένα κοινό στοιχείο, είναι η παρουσία του Dick Van Dyke στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο εφευρέτης που ταξιδεύει πάνω απ` την εποχή του, ονειροβατεί και ανατρέφει μοναδικά τα δύο του παιδιά, με κέφι και ζωντάνια, ρουφώντας το μεδούλι της κάθε μέρας, ερωτεύεται και κυνηγάει ουτοπίες, αλλά πάνω απ` όλα χορεύει και τραγουδάει, δίνοντας κίνηση σε κάθε τι γύρω του. Όπως εξομολογήθηκε και στις συνεντεύξεις των σπέσιαλ παροχών του διπλού dvd, δεν είχε ιδέα από χορό, αλλά δούλεψε πολύ για να βγάλει προς τα έξω το αντίθετο! Τελικά, πρέπει να δούλεψε πολύ περισσότερο απ` ότι παραδέχτηκε. Αν τον δείτε στη σκηνή του «Me Ol’ Bamboo«, θα νομίσετε ότι έχετε να κάνετε με έναν από τους κορυφαίους χορευτές του Χόλλυγουντ! Δίπλα του η τραγουδίστρια της όπερας
Sally Ann Howes, που αστράφτει κυριολεκτικά! Ένας φοβερός χαρακτήρας που ξεχωρίζει, είναι ο πατέρας του εφευρέτη, τον οποίο υποδύεται ο Βρετανός Lionel Jeffries. Το φλεγματικό του χιούμορ, γίνεται ένα σιρόπι με άρωμα αυθεντικότητας, που δύσκολα περνάει απαρατήρητο. Το στόρι τώρα, πνίγεται στα παραμυθένια τοπία, που μπορεί και να συνέβησαν, ή απλά να χάθηκαν στα πρώτα φώτα της πραγματικότητας… Παράξενα βασίλεια, χώρες μακρινές, κακοί βασιλιάδες και κάπου εκεί ανάμεσα, δύο ξεχωριστές προσωπικότητες. Ο παιδομαζωχτής και ο κατασκευαστής παιγνιδιών! Ο πρώτος μαζεύει όλα τα παιδιά που βρίσκει(γιατί απαγορεύονται σ` αυτή την χώρα), κι ο δεύτερος φτιάχνει παιγνίδια για τον βασιλιά! Robert Helpmann και Benny Hill(καλά διαβάσατε!), αντίστοιχα, σε μοναδικές ερμηνείες, γεμάτες πλούσιο ταλέντο. Η ταινία σκηνοθετήθηκε από τον Ken Hughes και ήταν μια προσπάθεια για κάτι εντελώς διαφορετικό, με ότι ως τότε είχαν καταπιαστεί, δύο άνθρωποι που έγιναν συνώνυμο των ταινιών του James Bond. Ο συγγραφέας Ian Fleming και ο παραγωγός Albert R. Broccoli. Η ταινία βγήκε στις αίθουσες στις 16 Δεκεμβρίου του 1968 και απέσπασε διθυραμβικές κριτικές, ενώ πήγε και πολύ καλά εισπρακτικά. Έχει διάρκεια 144 λεπτά και την σφραγίδα των στούντιο της United Artists. Αν δε νιώσετε ξανά μικροί, βλέποντας ταινίες σαν το Chitty Chitty Bang Bang, με το αυτοκίνητο που γίνεται ταχύπλοο και αεροπλάνο, κουβαλώντας στα καθίσματα του τη μαγεία του ουράνιου τόξου, τότε μάλλον για σας τα χρόνια εκείνα πέρασαν και χάθηκαν παντοτινά…

Για την δεύτερη ταινία, το γουέστερν Warlock(1959), διαβάστε την παρουσίαση του, μέσα από το αφιέρωμα στο είδος αυτό, που κάναμε πριν 2 και κάτι μήνες. Είναι στο τρίτο μέρος και θα το βρείτε στην υπό – κατηγορία «ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ & ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ». Να πω μόνο ότι ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία αυτή της περασμένης εβδομάδας, για όσους αγαπούν τα γουέστερν, για να αποκτήσουν ένα φιλμ που για πρώτη φορά κυκλοφόρησε στην Ελληνική αγορά, σε dvd. Είναι τα «Γεράκια της καταραμένης κοιλάδας», με τους Richard Widmark, Henry Fonda, Anthony Quinn και Dorothy Malone, που είχε σαν προσφορά η Κυριακάτικη εφημερίδα Real News, την περασμένη Κυριακή. Επειδή κατά καιρούς μας ξαφνιάζουν οι υπεύθυνοι της εφημερίδας ευχάριστα, με σημαντικές ταινίες του παρελθόντος(«Ο Γίγας», «Ανατολικά της Εδέμ», “Dirty Harry”, κ. α.), ελπίζουμε να συνεχίσουν και αυτή την εβδομάδα.

Πάμε και στην τρίτη ταινία, απ` αυτές που είδα και ξεχώρισα, πριν λίγες μέρες. Είναι από το 1953 και εκπροσωπεί ένα κινηματογραφικό είδος με πάρα πολλούς φίλους και στη χώρα μας. Όσοι αρέσκεστε να ζείτε στις σκιές της αγωνίας και του σασπένς, μέσα σε αδιέξοδα σοκάκια, στα γεμάτα ένταση πλάνα και στις ατμοσφαιρικές μουσικές, θα βρείτε εδώ μια γνήσια απεικόνιση του αστυνομικού τμήματος του film noir. Λέω αστυνομική, γιατί υπήρχε και η κατασκοπική πλευρά του νομίσματος, για την οποία θα μιλήσουμε κάποια άλλη φορά. Δύο μεγάλοι πρωταγωνιστές, με τεράστια καριέρα ο καθένας τους, αφήνουν το στίγμα τους στο “The Big Heat”. Υπάρχει πολύ ενδιαφέρον στο αρχικό υλικό, πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία αυτή. Αρχικά ο συγγραφέας William P. McGivern, δημοσίευσε τμηματικά την νουβέλα αυτή, στην εφημερίδα Saturday Evening Post, το 1952. Ο αστυνομικός ντετέκτιβ Sydney Boehm, πήρε αυτή τη νουβέλα και της προσάρμοσε ρεαλιστικά στοιχεία από την δική του εμπειρία, δίνοντας στην συνέχεια το σενάριο σε μια τεράστια σκηνοθετική μορφή, που δεν έκανε τίποτα άλλο, από το να αφήσει πίσω του ακόμη ένα θαυμάσιο φιλμ. Ο Fritz Lang, είναι ο σκηνοθέτης, ο Robert Arthur έχει κάνει την παραγωγή, ο Henry Vars την μουσική, ο Charles Lang την φωτογραφία(έξοχη!), ενώ μπροστά από τις κάμερες, «γράφουν» όπως λέμε, οι νεότατοι Glenn Ford και Lee Marvin.

Ο πρώτος στον ρόλο του αδέκαστου αστυνομικού, που θυσιάζει την ίδια του την οικογένεια, για να αποκαλύψει το συνδικάτο των παρανόμων, που έχει αιχμαλωτίσει μια ολόκληρη πόλη. Ο Glenn Ford δεν είναι Humphrey Bogart, ή Robert Mitchum. Έχει μια δική του προσωπική εντελώς χροιά στην ερμηνεία. Άλλωστε εκπροσωπεί τον νόμο, σε αντίθεση με τους δύο άλλους πρωταγωνιστές φιλμ νουάρ, που υποδύονταν ρόλους ιδιωτικού ντετέκτιβ. Ο δεύτερος τώρα, είναι αυτό που λέμε «θέλει να αγιάσει αλλά δεν μπορεί»! Ο ηθοποιός που έπαιρνε τους «κακούς» ρόλους σπίτι του, δίχως να περάσει από audition! Ο ένας και μοναδικός Lee Marvin, που μόνο στην παρωδία γουέστερν – μιούζικαλ “Cat Balou”, έδειξε τον πραγματικό του χαρακτήρα. Αυτού που δύσκολα μπόρεσε να βρει την ευκαιρία, για να βγει στην μεγάλη οθόνη. Ήταν και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του βλέπετε, που παρέπεμπαν ευθέως σε σκληρό και αδίστακτο, σε αντίθεση με ότι ήταν πραγματικά. Το “The Big Heat” είναι ταινία σταθμός στο film noir. Ένα must για κάθε έναν από εσάς που αγαπάει αυτά τα φιλμ. Βγήκε στις αίθουσες από την Columbia Pictures, σε μιάμιση ώρα διάρκειας ασπρόμαυρων πλάνων και στρογγυλοκάθεται αναπαυτικά στην λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.

Αυτά για την ώρα, σαν μια μικρή πρόγευση, όλων όσων σας είπα στην αρχή αυτού του κειμένου, για τα αφιερώματα που θα διαβάσετε και θα δείτε, προσεχώς στο Comics Trades.

Ας περάσουμε και σε εικόνα.

Χαρακτηριστικά βίντεο από το Chitty Chitty Bang Bang.

Από εδώ ξεκινάει ολόκληρη η ταινία! Είναι χωρισμένη σε 10 τμήματα.

Χαρακτηριστικά βίντεο από το Warlock.

Το trailer του Big Heat.

Από εδώ ξεκινάει ολόκληρη η ταινία! Είναι χωρισμένη σε 10 τμήματα.