Αρχεία Ιστολογίου
Ο Esteban Maroto στον Μικρό Καουμπόυ – Μέρος δεύτερο
Συνεχίζουμε με το δεύτερο μέρος, στην αναφορά μας στον Ισπανό καλλιτέχνη Esteban Maroto και τις εμφανίσεις δημιουργιών του στα εξώφυλλα του «Μικρού Καουμπόυ» και του «Υπερτεύχους». Από ότι θα διαπιστώσετε στο τέλος αυτής της έρευνας, ήταν πολύ συχνή η παρουσία σκίτσων τού Maroto στα δύο περιοδικά, για πάνω από 15 χρόνια. Επίσης, τα συναντάμε ακόμη πιο συχνά στις εσωτερικές εικονογραφήσεις. Είναι φανερό πως ενέπνευσε με τη δουλειά του πολύ τους κ. κ. Ανδρεόπουλο και Ραμπατζή, οι οποίοι δανείστηκαν στοιχεία από τον κόσμο του φανταστικού, στον οποίο έδειχνε μια ιδιαίτερη κλίση ο Maroto, ώστε να δώσουν στους Έλληνες αναγνώστες έναν σύνδεσμο εικόνας με τις ιστορίες που δημοσίευαν.
Πριν προχωρήσουμε στο σημερινό τμήμα τής έρευνας, να κάνω μια διόρθωση. Όπως με πληροφόρησε και ο φίλος ο Marko, στον οποίο οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την βοήθειά του στην συγκέντρωση του υλικού, το περιοδικό “Dossier Negro” δεν φιλοξενούσε μόνον ιστορίες του Maroto. Ήταν μια ανθολογία ιστοριών τρόμου πολλών δημιουργών, με πολύ μεγάλη ανταπόκριση από το Ισπανόφωνο κοινό (εκδόθηκε και στην Αργεντινή και στην Βραζιλία και σε άλλες χώρες). Μάλιστα κυκλοφόρησε πάνω από 230 τεύχη. Θα μιλήσουμε κάποια στιγμή για το περιοδικό αυτό, σε ένα προσεχές αφιέρωμα. Να πω, τέλος, αναφορικά με το “Dossier Negro”, ότι εκτός των μηνιαίων του τευχών κυκλοφόρησε και ορισμένα ακόμη, έξτρα. Ήταν τα “Especial Negro”, σε ένα εκ των οποίων υπάρχει το αφιέρωμα στον Maroto και συγκεκριμένα σε αυτό που αναφερθήκαμε την προηγούμενη φορά, στο τεύχος 1.
Πάμε σε έναν άλλο χαρακτήρα, δημιουργία του Maroto, τον “Dax the Conqueror”, οι ιστορίες του οποίου ξεκίνησαν να δημοσιεύονται το 1971 σε διάφορα περιοδικά, μέχρι που απέκτησε το ’79 και τα δικά του άλμπουμ. Στην πρώτη εμφάνιση αυτού του χαρακτήρα σε στυλ Κόναν και συγκεκριμένα στην πρώτη σελίδα, αυτήν της εισαγωγής, παρατηρούμε αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία, τα οποία και στη συνέχεια συναντάμε στον «Μικρό Καουμπόυ» και στα εξώφυλλά του. Πρώτα απ’ όλα, ο κεντρικός χαρακτήρας έχει υποστεί ένα άριστο μοντάζ και έχει τροποποιηθεί σε καουμπόη! Εξαιρετική δουλειά του κ. Ραμπατζή! Για να τον ξεχωρίσετε, κοιτάξτε την κάπως αταίριαστη σέλλα στο άλογο! Αλλιώς είναι αγνώριστος! Παραθέτω χαρακτηριστικά το εξώφυλλο του τεύχους 754.
Από την ίδια, πρώτη σελίδα τού “Dax”, έχουμε κι άλλο ένα στοιχείο, που χρησιμοποιήθηκε σε εξώφυλλα του «Μικρού Καουμπόυ», και μιλάω στον πληθυντικό, γιατί ήταν σε πάνω από ένα (όπως και σε πάρα πολλές εσωτερικές σελίδες). Πρόκειται για την νεκροκεφαλή που βρίσκεται στην επάνω δεξιά γωνία. Την συναντάμε με διαφορετική φορά, στα εξώφυλλα των τευχών 734 & 838.
Ακόμη μια σελίδα αυτής της πρώτης εμφάνισης του “Dax” φάνηκε χρήσιμη σε ένα άλλο εξώφυλλο τεύχους «Μικρού Καουμπόυ». Είναι η τρομαχτική αυτή φιγούρα που βλέπετε επάνω αριστερά, στην σελίδα του Ισπανικού κόμικς, η οποία βρίσκεται στο εξώφυλλο του τεύχους 702, σε μεγέθυνση και άψογο χρωματισμό. Είναι αλήθεια ότι αυτά τα μοντάζ του κ. Ραμπατζή άφησαν εποχή και ήταν εξαιρετικά όλα τους!
Μένουμε στο 1972, για να δούμε ακόμη μια θαυμάσια δουλειά του Maroto, έγχρωμη αυτή τη φορά, που φιλοξενήθηκε στο περιοδικό “Dracula”. Το περιοδικό φιλοξενούσε εικονογραφημένες ιστορίες τρόμου, από τον χώρο του φανταστικού. Η δουλειά του Ισπανού καλλιτέχνη είναι υπέροχη. Η ιστορία του ονομάζεται “Wolf”. Το περίεργο απόκοσμο πλάσμα με τα φτερά, στην αριστερή πλευρά της σελίδας, χρησιμοποιήθηκε σε αντίθετη φορά, στο εξώφυλλο του τεύχους 1035 του «Μικρού Καουμπόυ», αλλά και σε δεκάδες άλλες εσωτερικές σελίδες. Μια τροποποίηση του σκίτσου, σε αυτή την περίπτωση, έγινε προσθέτοντας φτερά στο κεφάλι, ώστε να μοιάζει περισσότερο με ινδιάνο αρχηγό.
Σ’ αυτό το σημείο θα βάλουμε μια άνω τελεία, κλείνοντας το δεύτερο μέρος αυτής της έρευνας, η οποία φυσικά συνεχίζεται και έχει να σας δώσει πάρα πολλά αποτελέσματα ακόμη. Είναι τόσο μεγάλος ο όγκος των σελίδων προς ταυτοποίηση, που είναι αδύνατον να ταξινομηθούν και να καταγραφούν σε ένα άρθρο. Μείνετε λοιπόν συντονισμένοι, για αρκετές ακόμη επιρροές από τον Esteban Maroto, στον «Μικρό Καουμπόυ» και το «Υπερτεύχος».
Συνεχίζεται…
Αποκλειστικά για το Comics Trades 2012 – 2013
Γιώργος Σ. Κοσκινάς
Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .
Όλα τα τμήματα αυτού του αφιερώματος μπορείτε να τα βρίσκετε εδώ.
Κοινοποίησε το:
Ο Esteban Maroto στον Μικρό Καουμπόυ – Μέρος πρώτο
Πριν 3 χρόνια περίπου, είχε ξεκινήσει μια έρευνα σε βάθος, αναφορικά με την προέλευση των εξωφύλλων του «Μικρού Καουμπόυ» και του «Υπερτεύχους». Σκοπός μου ήταν να φέρω στο φως στοιχεία για τα αρχικά κόμικς, από όπου αντλήθηκαν οι εσωτερικές εικονογραφήσεις των δύο περιοδικών, ώστε να μάθουμε όλοι μας τόσο γι’ αυτά, όσο και για τους δημιουργούς τους. Στα πλαίσια αυτής της έρευνας, δημοσιεύτηκαν αρκετά εξώφυλλα των πιο πάνω περιοδικών και ταυτοποιήθηκαν με τις αντίστοιχες εκδόσεις του εξωτερικού από όπου προήλθαν. Σήμερα, θα προστεθούν στοιχεία, αλλά σε σχέση με έναν συγκεκριμένο δημιουργό. Τον Ισπανό σχεδιαστή Esteban Maroto.
Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στον Ισπανό καλλιτέχνη, σε παλαιότερα μας άρθρα. Για όσους επιθυμούν να γνωρίσουν το έργο του και να πληροφορηθούν για το πλούσιο βιογραφικό του, η πάντα χρήσιμη Wikipedia μπορεί να προσφέρει γνώση.
http://en.wikipedia.org/wiki/Esteban_Maroto
Το ίδιο και η Lambiek.
http://www.lambiek.net/artists/m/maroto_esteban.htm
Φυσικά, υπάρχει και ο πλέον αρμόδιος να μιλήσει για εκείνον, ο ίδιος ο κ. Maroto, στο επίσημο site του!
Πριν από περίπου δυόμιση μήνες, ένας εξαιρετικός φίλος και συνάδελφος στις κόμικς αναζητήσεις στοιχείων, ο Marko, μου απέστειλε σημαντικότατο υλικό, ικανό να μας διαφωτίσει για την παρουσία του Ισπανού κομίστα στα δικά μας περιοδικά. Όμως, καθώς η αρθρογραφία έχει χτυπήσει κόκκινο εδώ και μήνες, και τα αφιερώματα και οι παρουσιάσεις διαδέχονται το ένα το άλλο, έμεινε πίσω αυτή η παρουσίαση που διαβάζετε σήμερα. Έμεινε πίσω, αλλά δεν ξεχάστηκε σαν ιδέα, και ιδού η απόδειξη.
Πριν σας παραθέσω στοιχεία για τα κόμικς, από τα οποία προήλθαν κάποια από τα εξώφυλλα του «Μικρού Καουμπόυ» και του «Υπερτεύχους», να αναφέρω ότι η ταυτοποίηση συνεχίζεται, αφού το υλικό είναι τεράστιο σε όγκο και δεν πρόκειται να εξαντληθεί σε ένα άρθρο. Συνεπώς, να περιμένετε κι άλλα παρόμοια.
Να ξεκινήσουμε λοιπόν από τον περίφημο μονόχειρα, που έχει εικονιστεί πολλές φορές στα εξώφυλλα και τις εσωτερικές σελίδες του «Μικρού Καουμπόυ». Στο τεύχος 450, βρίσκεται με ένα όπλο στο χέρι, μέσα σε κάποιον βάλτο. Όπως και στο τεύχος 550, ενώ στο 457 έχει τροποποιηθεί, ώστε να δείχνει περισσότερο εναρμονισμένος με ένα γουέστερν ανάγνωσμα. Ποιος είναι όμως αυτός; Πρόκειται για μια δουλειά του Maroto που άρχισε να δημοσιεύεται τμηματικά, τον Μάρτιο του 1978, σε ένα περιοδικό με τίτλο “Dossier Negro” (το μαύρο ντοσιέ, σε ελεύθερη μετάφραση). Στο κάθε περιοδικό, υπήρχαν 12 ιστορίες αυτοτελείς, οι οποίες είχαν σχεδιαστεί και δημοσιευτεί και παλαιότερα (στην αρχή της δεκαετίας του ’70), από τον Ισπανό καλλιτέχνη. Οπότε εδώ είναι συγκεντρωμένες και δίνουν την ευκαιρία στους φίλους του να τις έχουν μαζί. Κυκλοφόρησαν 12 συνολικά τεύχη. Εμείς θα σταθούμε στο σπέσιαλ τεύχος 1. Πρώτη – πρώτη, είναι η ιστορία “Perdonas nuestras deudas” (Άφες ημίν τα οφειλήματα ημών) με τον μονόχειρα. Από 3 διαφορετικές σελίδες, προήλθαν τα πιο πάνω εξώφυλλα.
Περνάμε στην συνέχεια, στο «Υπερτεύχος Ντιάνα» 34, όπου έχουμε την μυστηριώδη αυτή γυναίκα στο εξώφυλλο. Πρόκειται για την πρωταγωνίστρια της ιστορίας “Extrano en el infierno” ( Ξένος στην κόλαση), που βρίσκεται πέμπτη στην σειρά, στο πιο πάνω άλμπουμ.
Στην ίδια δουλειά του Maroto και από την ιστορία “Voluntad enterrada” (θα ταφεί), βρίσκουμε ακόμη δύο εξώφυλλα του «Μικρού Καουμπόυ». Είναι αυτά των τευχών 463 και 645. Έχουν μικρή απόκλιση σαν κεντρικό θέμα και αυτό που διαφέρει είναι το μέγεθος και το σημείο που τοποθετήθηκε η τραγική φιγούρα του χαρακτήρα.
Θα κλείσω κάπου εδώ αυτή την πρώτη αναφορά στα εξώφυλλα που αντλήθηκαν από δουλειές του Esteban Maroto, με δύο ακόμη. Όμως να σας πω ότι αν όλα πάνε καλά, θα σας έχω και μια μεγάλη έκπληξη… Πάμε στα εξώφυλλα και τις εκπλήξεις τις βλέπουμε όταν θα έρθει η ώρα τους. Από την ιστορία “Casa de lobos” (το σπίτι των λύκων), που φιλοξενήθηκε στην ίδια έκδοση, με αυτήν που αναφερθήκαμε σήμερα (έχει κι άλλα ακόμη να μας προσφέρει…) προέρχεται ένα τουλάχιστον εξώφυλλο του «Μικρού Καουμπόυ». Λέω τουλάχιστον, γιατί το εξώφυλλο του τεύχους 568 εμφανίστηκε κι άλλες φορές. Εμείς θα μείνουμε στην πρώτη από αυτές.
Συνεχίζεται…
Αποκλειστικά για το Comics Trades 2012 – 2013
Γιώργος Σ. Κοσκινάς
Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .
Όλα τα τμήματα αυτού του αφιερώματος μπορείτε να τα βρίσκετε εδώ.
Κοινοποίησε το:
ΤΑ ΕΞΩΦΥΛΛΑ ΤΟΥ «ΜΙΚΡΟΥ ΚΑΟΥΜΠΟΙ» – ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ
Επιστροφή στην σειρά παρουσιάσεων που σας γνωρίζει την προέλευση κάποιων εκ των εξωφύλλων της έκδοσης του «Μικρού Καουμπόι». Είχαμε αναφερθεί και στο παρελθόν στην περίπτωση του «Δίκαιου»(Dr. Justice), αλλά και για την ιστορία της έκδοσης του Γαλλικού περιοδικού, στην χώρα μας, για τους δημιουργούς του και για τον κεντρικό χαρακτήρα, που χρησιμοποιήθηκε για να απεικονίσει τον «δικό» μας Τζίμ Άνταμς. Μπορείτε να τα βρείτε όλα αυτά συγκεντρωμένα σε διάφορα άρθρα, στην υπό – κατηγορία «ΕΡΕΥΝΑ & ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ». Σήμερα, επιστρέφουμε στην Ελληνική έκδοση του «Δίκαιου» από τον κ. Ανεμοδουρά το 1976, για να σας δώσουμε την προέλευση ακόμη δύο εξωφύλλων του «Μικρού Καουμπόι», αλλά και να μοιραστούμε μαζί σας ορισμένα χρήσιμα; Στοιχεία, έτσι όπως προέκυψαν από την πολύ διαφωτιστική μας κουβέντα, με τον κ. Βαγγέλη Σαίτη, συνεργάτη της έκδοσης και γελοιογράφο τότε του περιοδικού.
Όπως μας είπε λοιπόν ο κ. Σαίτης, οι κ. κ. Ραμπατζής και Ανδρεόπουλος αγόραζαν πολλά ξένα εικονογραφημένα κάθε εβδομάδα και είχαν συγκεντρώσει ένα πολύ μεγάλο αρχείο, σε ντοσιέ. Το αρχείο αυτό είχε ένα πολύ ευρύ φάσμα και δεν αναλώνονταν σε περιοδικά με γουέστερν περιεχόμενο μόνον. Από εκεί και όχι από τις Ελληνικές αντίστοιχες εκδόσεις της εποχής, οι συντελεστές της έκδοσης αντλούσαν από τα εσωτερικά καρέ έμπνευση. Στην συνέχεια ο Θέμος Ανδρεόπουλος(θα του κάνουμε ξεχωριστό πορτρέτο, οπότε και θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε σε αποκλειστικότητα πολλές πληροφορίες για την πορεία του στα εικονογραφημένα και τα λαϊκά αναγνώσματα, από τον κ. Βαγγέλη Σαίτη), έκανε τα εξώφυλλα, ενώ ο Κώστας Ραμπατζής αναλάμβανε τις εσωτερικές εικονογραφήσεις. Ο κ. Ανδρεόπουλος έκανε πρωτοποριακή δουλειά στα χρώματα των εξωφύλλων, όπου σύμφωνα με την αφήγηση του κ. Σαίτη όριζε περιοχές χρωμάτων, χωρίς μαύρα περιγράμματα.
Μια τεχνική που είχε αναπτύξει ο ίδιος! Ο κ. Ραμπατζής αποδελτίωνε τις εικόνες που επέλεγε από τα ξένα περιοδικά και στην συνέχεια τις χρησιμοποιούσε στις σελίδες του «Μικρού Καουμπόι», για να δημιουργήσει όλες αυτές τις υπέροχες εικόνες που έδωσαν τροφή στην φαντασία μας! Ένα από τα ιδιαίτερα χαρίσματα του καλλιτέχνη Κώστα Ραμπατζή, ήταν το γεγονός ότι σχεδίαζε σε μικρογραφία! Μια πάρα πολύ δύσκολη και επίπονη μορφή σχεδίασης. Πάμε τώρα στο σημερινό θέμα(θα μας δοθεί η ευκαιρία να μιλήσουμε εκτενώς για τα πιο πάνω, σε ξεχωριστά άρθρα και να σας μεταφέρουμε τα πολύ όμορφα και χρήσιμα στοιχεία που μας έδωσε τηλεφωνικά ο κ. Βαγγέλης Σαίτης). Στο τεύχος 7 του «Δίκαιου», στην ιστορία με τίτλο «Τα Μυστηριώδη Ίχνη»(Πέμπτη 12 Αυγούστου 1976), υπάρχουν δύο καρέ που βοήθησαν σε αντίστοιχα εξώφυλλα του «Μικρού Καουμπόι». Συγκεκριμένα αναφερόμαστε στα τεύχη 679(«Ο Νέος Σερίφης», από την σειρά «Η Αρχή του Θρύλου»), αλλά και 810(«Αρίβα Πελεγκρίνο!»). Μπορείτε να τα δείτε όλα αυτά, στην υπό – κατηγορία «ΕΡΕΥΝΑ & ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ».
Κοινοποίησε το:
ΝΕΑ ΛΙΣΤΑ ΜΟΝΟΝ ΠΡΟΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΤΕΥΧΩΝ – ΣΤΙΣ ΑΓΓΕΛΙΕΣ
Προέκυψαν σαν διπλά(και ακόμη παραπάνω σε πολλές περιπτώσεις), οπότε και ψάχνουν για νέα κόμικς – στέγη! Τα τεύχη είναι μόνον προς ανταλλαγή και μπορείτε να τα δείτε στην υπό – κατηγορία «ΑΓΓΕΛΙΕΣ». Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παίρνουν επιπλέον φωτογραφίες και αποσπασματικές σελίδες, με ένα email στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση. τα τεύχη δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που διατίθενται στις αγγελίες πώλησης, ακόμη και αν παρατηρείτε σε κάποια μια ταυτόχρονη παρουσία! Είναι όπως ανέφερα και πιο πάνω, πέραν του ενός αντίτυπου!
Κοινοποίησε το:
RAPHAEL CARLO MARCELLO – Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ «ΔΙΚΑΙΟΥ»
Ο Raphael Carlo Marcello, ή Ralph Marc όπως συνήθιζε να υπογράφει τα σκίτσα του, γεννήθηκε το 1929 στην Ιταλία. Πριν συμπληρώσει τα 20 του χρόνια, είχε αφήσει το σχολείο για χάρη της τέχνης που υπηρέτησε και είχε μετακομίσει στο Παρίσι. Τα πρώτα του σκίτσα δημοσιεύτηκαν μέσω του καλλιτεχνικού πρακτορείου Sagédition και ήταν τα “Loana et le Masque Chinois” στο Παριζιάνικο έντυπο Paris – Jeunes και “Nick Silver”, στο Collection Victoire. Το 1950 συνεργάζεται με την εταιρεία Opera Mundi(είχε συμβόλαιο στη χώρα μας με τον κ. Δραγούνη, όπως και η Imperia), και δουλεύει πάνω σε κλασσικά λογοτεχνικά έργα, όπως τα «Μπέν Χούρ», «Τζέην Έυρ», «Όλιβερ Τουίστ» και εικονογραφημένες ιστορίες από την Βίβλο. Το 1952, θα σχεδιάσει τα “Gil Blas” και “Bug Jargal”, για το περιοδικό “Heroic”. Σε ένα άλλο περιοδικό το Pepito(δημοσίευε τις ιστορίες του Luciano Bottaro στην Γαλλία), θα μείνει για δεκαπέντε χρόνια, σχεδιάζοντας την σειρά “Le Cavalier Inconnu”. Παράλληλα συνεργάζεται με πολλές εφημερίδες της εποχής, όπως την Mondial-Presse. Όλα αυτά μέχρι το 1970. Γιατί τότε κάνει το μεγάλο βήμα στην καριέρα του και ξεκινάει μια σπουδαία πορεία με εικονογραφήσεις ήδη καθιερωμένων ηρώων, όπως οι Bugs Bunny, Lisette, Monty, Mireille, L’Intrépide/Hurrah και Rintintin. Ήταν η χρονιά της συνεργασίας του με το Γαλλικό περιοδικό Pif Gadget και τον σεναριογράφο Jean Ollivier. Μαζί έκαναν μεγάλες επιτυχίες, όπως ο “Dr. Justice”(Δίκαιος), “Amicalement Vôtre”(εδώ συμμετείχε στα σενάρια και ο Victor Mora), “Taranis”, “Tarao”(με την συμμετοχή στα κείμενα και του Roger Lecureux), αλλά και το “La Guerre du Feu”. Στο διάστημα 1973 – 1976, ο Marcello σκιτσάρισε τον John Parade σε σενάρια του Maric, για το περιοδικό Le Journal des Pieds Nickelés. Από εκεί κι έπειτα μέχρι και το 1985, θα εικονογραφήσει τρείς μεγάλες εγκυκλοπαιδικές σειρές. Είναι τα “L’Histoire de France en Bandes Dessinées”, “La Découverte du Monde” και “L’Histoire du Far West”, για τον περίφημο εκδοτικό οίκο Larousse. Στο Journal de Mickey(το Γαλλικό περιοδικό του Μίκυ Μάους), συμμετείχε με ιστορίες όπως τα Le Regard du Tigre, Zorro και e Club des Cinq. Με το σεναριογράφο Maric θα φτιάξουν το 1981, το πολύ επιτυχημένο διαστημικό “Cristal”, στο περίφημο “Spirou”, ένα περιοδικό – θρύλος στη Γαλλία. Το 1988 ο Marcello θα σχεδιάσει και την ιστορία του Μάικλ Τζάκσον, στην κυκλοφορία αυτή της Hachette(ειδικεύεται όπως και η Ιταλική De Agostini σε κυκλοφορίες συλλογών και αφιερωμάτων). Την ίδια χρονιά, μαζί με τον Alain De Kuyssche που έκανε τα κείμενα, είναι η σειρά του “Wayne Thunder”, που συνεχίζει να αποτυπώνει στα σκίτσα του το μεγάλο ταλέντο αυτού του δημιουργού και την αστείρευτη του έμπνευση. Η σειρά κυκλοφόρησε από μια άλλη πολύ μεγάλη εκδοτική εταιρεία, την Lombard. Καταλαβαίνετε ότι ένα όνομα όπως αυτό του Marcello, με τέτοιες συστάσεις και βιογραφικό, ήταν αδύνατον να βρει κλειστή την πόρτα οποιουδήποτε εκδοτικού οίκου! Τρείς ακόμη δουλειές του, βγήκαν το 1990, όλες για λογαριασμό της Albin Michel. Ήταν τα “L’Épopée du Paris Saint-Germain”, το απευθυνόμενο σε ενήλικες περισσότερο “Nuit Barbare” και το “Amok”. Το`91, ο βετεράνος πια δημιουργός, με μια εντυπωσιακή πορεία 42 ετών, αποσύρθηκε στην γενέτειρα του, την μικρή πόλη Vintimille. Κι εκεί όμως …δεν έμεινε ήσυχος! Ακόμη και στη δύση της καριέρας του, ο εκδότης κ. Sergio Bonelli του έδωσε την ευκαιρία να σχεδιάσει δύο μεγάλους πρωταγωνιστές της Ιταλικής κόμικς – σκηνής. Έτσι, ο Marcello άφησε το στίγμα του και στους “Zagor” και “Tex”! Δυστυχώς από όλα όσα διαβάσατε πιο πάνω, στη χώρα μας ο κ. Marcello είχε μια πολύ σύντομη παρουσία στα Ελληνικά κόμικς, με τον «Δίκαιο» στο ομώνυμο περιοδικό του κ. Ανεμοδουρά…
Τα καρέ της Γαλλικής έκδοσης και μέρος των στοιχείων, είναι από το
Τα καρέ της Ελληνικής έκδοσης του «Δίκαιου», είναι από το προσωπικό αρχείο του συντάκτη.
Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.
