Ο ήχος του κινηματογράφου 7. – «As time goes by» (1942)

Ήταν αδύνατον από μια τέτοια αναφορά σε τραγούδια, που ακούστηκαν και αγαπήθηκαν μέσα από κινηματογραφικές σκηνές, να απουσιάσει το “As time goes by”. Η κλασική πια ατάκα, που προηγείται της μελωδίας, λίγο πριν τα δάχτυλα του πιανίστα γλιστρήσουν στα πλήκτρα, νομίζω πως είναι από τις 3–4 πλέον αναγνωρίσιμες παγκοσμίως. “Play it again, Sam”. Μια φράση που είναι ικανή για να ξυπνήσει μνήμες και να γυρίσει πίσω το ρολόι του χρόνου για τους δύο εραστές, που χάθηκαν μέσα στη βουή του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Το νουάρ ρομάντζο αυτό του Michael Curtiz, που βρίσκεται δικαιωματικά στις πρώτες θέσεις της λίστας με τις καλύτερες ταινίες παγκοσμίως όλων των εποχών, η γνωστή σε όλους “Casablanca”, εκπροσωπείται εδώ, στον «ήχο του κινηματογράφου», με το “As time goes by”.

Μια σύνθεση του Herman Hupfeld από το 1931. Ο έγχρωμος πιανίστας Sam, που τον υποδύεται ο Dooley Wilson, κατάφερε, με την βραχνάδα στην φωνή και το συναίσθημα στην ερμηνεία, να το τοποθετήσει στα 100 καλύτερα τραγούδια του κινηματογράφου. Το τραγούδι είχε αρχικά γραφτεί για το μιούζικαλ του Broadway, Everybody’s Welcome και το τραγουδούσε ο Frances Williams. Αργότερα το ηχογράφησαν κι άλλοι καλλιτέχνες, όπως οι Rudy Vallée, Binnie Hale, Billie Holiday, Johnnie Ray, Engelbert Humperdinck, Bing Crosby, Perry Como και Frank Sinatra. Η μελωδία του χρησιμοποιήθηκε σαν ηχητικό σήμα της Warner Bros.Pictures, μέχρι το 1999.

This day and age we’re living in
Gives cause for apprehension
With speed and new invention
And things like fourth dimension.

Yet we get a trifle weary
With Mr. Einstein’s theory.
So we must get down to earth at times
Relax relieve the tension

And no matter what the progress
Or what may yet be proved
The simple facts of life are such
They cannot be removed.

You must remember this
A kiss is just a kiss, a sigh is just a sigh.
The fundamental things apply
As time goes by.

And when two lovers woo
They still say, «I love you.»
On that you can rely
No matter what the future brings
As time goes by.

Moonlight and love songs
Never out of date.
Hearts full of passion
Jealousy and hate.

Woman needs man
And man must have his
That no one can deny.

It’s still the same old story
A fight for love and glory
A case of do or die.

The world will always welcome lovers
As time goes by.

Oh yes, the world will always welcome lovers
As time goes by.

——————

Για το Comics Trades 2013–2014

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ – «ΤΖΩΝ ΓΚΡΗΚ»(1958) / Α` ΠΕΡΙΟΔΟΣ(μικρό σχήμα)

Το 1958, ο «Πελαργός» μας φέρνει ακόμη έναν Έλληνα διώκτη του εγκλήματος, αστυνομικό και αυτόν, που δρα στην Νέα Υόρκη. Αντί για τον Τζοε Ντικ, εδώ έχουμε τον Τζών Γκρηκ, που από το όνομα και μόνον, μαρτυράει την καταγωγή του. Μόνο, που στην συγκεκριμένη περίπτωση, τα τεύχη του είναι περισσότερα(και η επιτυχία σαφώς μεγαλύτερη), απ` αυτά του συνάδελφου του. Σε αυτήν, την πρώτη περίοδο που θα εξετάσουμε, σε μικρό σχήμα περιοδικών(η δεύτερη ήταν σε μεγάλο σχήμα και 8 μόλις τεύχη και θα μας απασχολήσει αργότερα), συγγραφείς δεν είναι ούτε ένας, ούτε δύο, αλλά τρεις.

Ο Νίκος Ρούτσος(Γκαούρ Ταρζάν, Κουρσάρος, κ. α.), ξεκινάει και φθάνει μέχρι το τεύχος 12, ο Γιάννης Φιλιππάτος παίρνει την σκυτάλη και πάει ως το τεύχος 19, ενώ ο Δημήτρης Σαμαράς αναλαμβάνει να πάει μέχρι τον τερματισμό της έκδοσης και το τεύχος 44. Σε όλα αυτά τα τεύχη, η εικονογράφηση δεν άλλαξε και ανήκε στον ένα και μοναδικό, Βύρωνα Απτόσογλου! Σε μια από τις αποσπασματικές σελίδες που παραθέτουμε, μπορείτε να δείτε και ένα πίνακα με τους τίτλους μερικών, από τα τεύχη που κυκλοφόρησαν(θα ανέφερα τον αντίστοιχο πίνακα του τεύχους 24, αλλά έχει άκοπες σελίδες!).

Στα οπισθόφυλλα, όπως συνήθως έτσι και εδώ, έχουμε εικονογραφημένα σε συνέχειες, που ενδεχομένως να ήταν και ένα μόνον, αλλά από το τεύχος 24 κι έπειτα, δεν έχω άλλα ώστε να το πιστοποιήσω. Πάντως, αυτό το ένα εικονογραφημένο, που εικονίζεται ως και το τεύχος 24, έχει για τίτλο «Ο τρόμος των ωκεανών» και πολύ καλό σκίτσο. Είναι σίγουρα από Αμερικάνικο κόμικς της δεκαετίας του `50, ίσως και τέλη του`40 και μόλις έχουμε νεότερα για την ταυτότητα του, θα τα συμπληρώσουμε στην παρουσίαση.

Οι εσωτερικές σελίδες και τα εξώφυλλα, προέρχονται από το προσωπικό αρχείο του συντάκτη.

Εκδόσεις: «Πελαργός»

Τίτλος: Τζών Γκρηκ

Έτος: 1958

Αριθμός τευχών: 44

Σελίδες: 36(ασπρόμαυρο)

Κόστος: 2 Δραχμές

Είδος: Παραλογοτεχνικό(ιστορίες κειμένου)

Συγγραφέας: Νίκος Ρούτσος(τεύχη 1 – 12), Γιάννης Φιλιππάτος(τεύχη 13 – 19), Δημήτρης Σαμαράς(20 – 44)

Εικονογράφηση: Βύρωνας Απτόσογλου

Για το Comics Trades 2012 – 2013

Γιώργος Σ. Κοσκινάς