ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ – ΜΠΛΕΚ ΝΕΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ / ΤΑ ΑΥΤΟΚΟΛΛΗΤΑ

Συνέχεια με την παρουσίαση των παραλειπόμενων, από την έκδοση του Μπλέκ της νέας Περιόδου, με κάτι έρχεται και αυτό από την προηγούμενη δεκαετία. Όλοι οι Έλληνες εκδότες κόμικς, προσέφεραν κατά διαστήματα στους τίτλους τους, αυτοκόλλητα. Ήταν πάντα σε μια ξεχωριστή καρτέλα, ή οποία βρίσκονταν στο τεύχος, συνήθως πιασμένη με έναν συνδετήρα από το εξώφυλλο. Αυτό εμπόδιζε τους «άτακτους» πιτσιρικάδες, να ξεκολλούν τα αυτοκόλλητα από το περιοδικό!

Η τακτική αυτή, ακολουθήθηκε στα χρόνια της δεκαετίας του`70, κυρίως. Σε αυτά του`80 και συγκεκριμένα στην περίπτωση του Μπλέκ, τα αυτοκόλλητα ήταν τοποθετημένα σε κάποια από τις κεντρικές σελίδες του τεύχους και συγκαρατούνταν με ένα είδος κόλλας. Έτσι, όσοι έχουν τεύχη από εκείνες τις προσφορές, τουλάχιστον γλύτωσαν από τις τρύπες στα εξώφυλλα! Γιατί μπορεί οι συνδετήρες του`70 να εμπόδισαν τους πιτσιρικάδες, αλλά όχι και τους μεταγενέστερους αναγνώστες – συλλέκτες! Τα θέματα, όπως θα δείτε και στις εικόνες που συνοδεύουν το άρθρο, ποικίλουν.

Υπήρχε μια προτίμηση στις ποδοσφαιρικές ομάδες, αλλά δεν ήταν το μόνο που αντίκριζαν οι αναγνώστες σ `αυτά τα αυτοκόλλητα. Επίσης, να πούμε ότι δεν είχαν κάποια σειρά τευχών, στα οποία προσφέρθηκαν, όπως γίνονταν με τις παλιότερες εκδόσεις του περιοδικού. Εντοπίζω την ύπαρξη των πρώτων από αυτά στο τεύχος 241 και των τελευταίων στο 300.

Μπορείτε να βρίσκετε συγκεντρωμένα τα τμήματα αυτού του αφιερώματος, στην ομώνυμη μας κατηγορία.

 

 

ΙΣΤΟΡΙΕΣ & ΤΕΥΧΗ 6. «ΖΑΓΚΟΡ» ΤΕΥΧΟΣ 196

Ακόμη ένας ήρωας που συμπλήρωνε με την παρουσία του τις σελίδες ενός εικονογραφημένου. Δεν ήταν ο κεντρικός, αλλά οι ιστορίες του κέρδισαν ένα μεγάλο μέρος των αναγνωστών του περιοδικού, καθώς ταυτόχρονα προβάλλονταν από την κρατική τηλεόραση και η τηλεοπτική του εκδοχή! Ο κ. Ανεμοδουράς, εκμεταλλεύεται, με την καλή έννοια βέβαια, την επιτυχημένη πορεία του «Κούνγκ Φου» και προσθέτει την εικονογραφημένη του βερσιόν στο Ζαγκόρ(τεύχος 196 – 19 Σεπτεμβρίου 1974). Έτσι, ο πρωταγωνιστής Ντέηβιντ Καρντάιν, έρχεται στο τεύχος αυτό με το πρώτο μέρος της ιστορίας «Ο Μεγάλος Τζών Μπη».

Το σενάριο θέλει το νεαρό σαολίν να φτάνει σε μια πόλη της Άγριας Δύσης, σαν μέρος της αναζήτησης του για τον χαμένο αδελφό. Εκεί θα έρθει αντιμέτωπος με έναν φιλοχρήματο σερίφη, που θα επιδιώξει να κερδίσει χρήματα από τις ικανότητες του στις πολεμικές τέχνες, βάζοντας τον να παλέψει με το καμάρι της περιοχής, τον Μεγάλο Τζών Μπη. Το κινηματογραφικό σκίτσο, με την πολύ όμορφη κάλυψη με σκιές, σε πρόσωπα και τοπία, αλλά και τα ευρηματικά πλάνα, πραγματικά ταξιδεύει τον αναγνώστη και τον κάνει να έχει την ψευδαίσθηση μιας τηλεοπτικής προβολής!

Θεωρώ σαν άκρως επιτυχημένη την μεταφορά αυτής της σειράς, της οποίας η πρώτη παρουσία στο Ελληνικό κοινό σε κόμικς, γίνεται σε αυτό το τεύχος του Ζαγκόρ. Όπως επίσης, άποψη μου είναι ότι έπρεπε να συνεχιστεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, αλλά μάλλον έπεσε στην περίοδο εκείνη των πειραματισμών του εκδότη, που ενάλλασσε τα εικονογραφημένα διαρκώς, προσπαθώντας να βρει τον καλύτερο δυνατό σχεδιασμό. Το «Κούνγκ Φού» ταίριαζε περισσότερο από κάθε ένα, με τον βασικό πρωταγωνιστή του περιοδικού, καθώς το background των ιστοριών του ήταν σχεδόν πανομοιότυπο.

Διαβάστε όλες τις παρουσιάσεις που προστίθενται, σε αυτή την σειρά άρθρων, στην υπό – κατηγορία «ΙΣΤΟΡΙΕΣ & ΤΕΥΧΗ 2».

http://wp.me/PKxow-632

Αύριο, μην χάσετε από την σειρά των άρθρων μας με θέμα τις «Κλασσικές Ταινίες», το υπέροχο «Key Largo»!

ΑΦΙΕΡΩΜΑ – 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ – 9ο ΜΕΡΟΣ Ο «ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΑΣ» ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ

Τι ακριβώς ήταν ο Γιώργος Θαλάσσης, νομίζω ότι όλοι λίγο έως πολύ, γνωρίζετε. Υπάρχει ένα παλαιότερο μας άρθρο(που μπορείτε να δείτε πιο κάτω στην σελίδα, ή κλικάροντας στο εξής link, http://wp.me/pKxow-1Kz), με το οποίο αναφερθήκαμε εν συντομία σε ότι συμβόλισε και συμβολίζει. Εκεί θα βρείτε μεταξύ άλλων αρκετά από τα εξώφυλλα που τον έκαναν θρύλο. Σ` αυτή την σημερινή προσθήκη, θα αφήσουμε πάλι την εικόνα να μιλήσει. Αυτή την φορά είναι η σειρά των εσωτερικών εικονογραφήσεων, αυτή που θα ξεπηδήσει από τις κιτρινισμένες εκείνες σελίδες, έτσι όπως τις σχεδίασε ο σπουδαίος Βύρωνας Απτόσογλου.

Το αφιέρωμα αυτό, μπορείτε να το βρείτε συγκεντρωμένο, στην υπό – κατηγορία «ΔΙΑΦΟΡΑ». Τα άρθρα θα προστίθενται όπως δημοσιεύονται καθημερινά. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Χρήστο, τον Νίκο, τον Βασίλη, τον Δημήτρη, τον Μανώλη, τον Παναγιώτη, τον Άκη και τον Γιάννη, για τα πολύτιμα στοιχεία που πρόσφεραν και την συμμετοχή τους στο αφιέρωμα.

http://wp.me/PKxow-nJ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ – ΤΖΩΝΝΥ ΛΟΓΚΑΝ(1975)

Από τα άτυχα, αδικημένα, πείτε τα όπως θέλετε εικονογραφημένα του κ. Ανεμοδουρά, που κυκλοφόρησαν στο διάστημα 1975-1976 και δεν καθιερώθηκαν όπως αυτά της προηγούμενης γενιάς του εκδότη. Το «Τζώννυ Λόγκαν» ήταν το πρώτο από αυτά που βγήκε στην αγορά, τον Μάιο του 1975. Είχε μηνιαία βάση κυκλοφορίας, μεσαίο σχήμα(κάπως πιο πλατύ από το γνωστό του «Δίκαιου»), 68 σελίδες(μισές – μισές σε σχέση με το χρώμα), και  10 δραχμές αρχική τιμή κόστος(σταμάτησε στις 12 δραχμές). Συνολικά κυκλοφόρησε 21 τεύχη, από τα οποία τα 4 τελευταία ήταν σε μεγάλο σχήμα.

Διαβάστε την παρουσίαση ενός ακόμη εικονογραφημένου του κ. Ανεμοδουρά, στο σχετικό μας αφιέρωμα που εσείς μας ζητήσατε, στην υπό – κατηγορία «ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΚΟΜΙΚΣ».

http://wp.me/PKxow-198

RAPHAEL CARLO MARCELLO – Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ «ΔΙΚΑΙΟΥ»

Ο Raphael Carlo Marcello, ή Ralph Marc όπως συνήθιζε να υπογράφει τα σκίτσα του, γεννήθηκε το 1929 στην Ιταλία. Πριν συμπληρώσει τα 20 του χρόνια, είχε αφήσει το σχολείο για χάρη της τέχνης που υπηρέτησε και είχε μετακομίσει στο Παρίσι. Τα πρώτα του σκίτσα δημοσιεύτηκαν μέσω του καλλιτεχνικού πρακτορείου Sagédition και ήταν τα “Loana et le Masque Chinois” στο Παριζιάνικο έντυπο Paris – Jeunes και “Nick Silver”, στο Collection Victoire. Το 1950 συνεργάζεται με την εταιρεία Opera Mundi(είχε συμβόλαιο στη χώρα μας με τον κ. Δραγούνη, όπως και η Imperia), και δουλεύει πάνω σε κλασσικά λογοτεχνικά έργα, όπως τα «Μπέν Χούρ», «Τζέην Έυρ», «Όλιβερ Τουίστ» και εικονογραφημένες ιστορίες από την Βίβλο. Το 1952, θα σχεδιάσει τα “Gil Blas” και “Bug Jargal”, για το περιοδικό “Heroic”. Σε ένα άλλο περιοδικό το Pepito(δημοσίευε τις ιστορίες του Luciano Bottaro στην Γαλλία), θα μείνει για δεκαπέντε χρόνια, σχεδιάζοντας την σειρά “Le Cavalier Inconnu”. Παράλληλα συνεργάζεται με πολλές εφημερίδες της εποχής, όπως την Mondial-Presse. Όλα αυτά μέχρι το 1970. Γιατί τότε κάνει το μεγάλο βήμα στην καριέρα του και ξεκινάει μια σπουδαία πορεία με εικονογραφήσεις ήδη καθιερωμένων ηρώων, όπως οι Bugs Bunny, Lisette, Monty, Mireille, L’Intrépide/Hurrah και Rintintin. Ήταν η χρονιά της συνεργασίας του με το Γαλλικό περιοδικό Pif Gadget και τον σεναριογράφο Jean Ollivier. Μαζί έκαναν μεγάλες επιτυχίες, όπως ο “Dr. Justice”(Δίκαιος), “Amicalement Vôtre”(εδώ συμμετείχε στα σενάρια και ο Victor Mora), “Taranis”, “Tarao”(με την συμμετοχή στα κείμενα και του Roger Lecureux), αλλά και το “La Guerre du Feu”. Στο διάστημα 1973 – 1976, ο Marcello σκιτσάρισε τον John Parade σε σενάρια του Maric, για το περιοδικό Le Journal des Pieds Nickelés. Από εκεί κι έπειτα μέχρι και το 1985, θα εικονογραφήσει τρείς μεγάλες εγκυκλοπαιδικές σειρές. Είναι τα “L’Histoire de France en Bandes Dessinées”, “La Découverte du Monde” και “L’Histoire du Far West”, για τον περίφημο εκδοτικό οίκο Larousse. Στο Journal de Mickey(το Γαλλικό περιοδικό του Μίκυ Μάους), συμμετείχε με ιστορίες όπως τα Le Regard du Tigre, Zorro και e Club des Cinq. Με το σεναριογράφο Maric θα φτιάξουν το 1981, το πολύ επιτυχημένο διαστημικό “Cristal”, στο περίφημο “Spirou”, ένα περιοδικό – θρύλος στη Γαλλία. Το 1988 ο Marcello θα σχεδιάσει και την ιστορία του Μάικλ Τζάκσον, στην κυκλοφορία αυτή της Hachette(ειδικεύεται όπως και η Ιταλική De Agostini σε κυκλοφορίες συλλογών και αφιερωμάτων). Την ίδια χρονιά, μαζί με τον Alain De Kuyssche που έκανε τα κείμενα, είναι η σειρά του “Wayne Thunder”, που συνεχίζει να αποτυπώνει στα σκίτσα του το μεγάλο ταλέντο αυτού του δημιουργού και την αστείρευτη του έμπνευση. Η σειρά κυκλοφόρησε από μια άλλη πολύ μεγάλη εκδοτική εταιρεία, την Lombard. Καταλαβαίνετε ότι ένα όνομα όπως αυτό του Marcello, με τέτοιες συστάσεις και βιογραφικό, ήταν αδύνατον να βρει κλειστή την πόρτα οποιουδήποτε εκδοτικού οίκου! Τρείς ακόμη δουλειές του, βγήκαν το 1990, όλες για λογαριασμό της Albin Michel. Ήταν τα “L’Épopée du Paris Saint-Germain”, το απευθυνόμενο σε ενήλικες περισσότερο “Nuit Barbare” και το “Amok”. Το`91, ο βετεράνος πια δημιουργός, με μια εντυπωσιακή πορεία 42 ετών, αποσύρθηκε στην γενέτειρα του, την μικρή πόλη Vintimille. Κι εκεί όμως …δεν έμεινε ήσυχος! Ακόμη και στη δύση της καριέρας του, ο εκδότης κ. Sergio Bonelli του έδωσε την ευκαιρία να σχεδιάσει δύο μεγάλους πρωταγωνιστές της Ιταλικής κόμικς – σκηνής. Έτσι, ο Marcello άφησε το στίγμα του και στους “Zagor” και “Tex”! Δυστυχώς από όλα όσα διαβάσατε πιο πάνω, στη χώρα μας ο κ. Marcello είχε μια πολύ σύντομη παρουσία στα Ελληνικά κόμικς, με τον «Δίκαιο» στο ομώνυμο περιοδικό του κ. Ανεμοδουρά…

Τα καρέ της Γαλλικής έκδοσης και μέρος των στοιχείων, είναι από το

www.lambiek.net

Τα καρέ της Ελληνικής έκδοσης του «Δίκαιου», είναι από το προσωπικό αρχείο του συντάκτη.

Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.