The Fifth Beatle – The Brian Epstein Story

Ο ατζέντης των Beatles, Brian Epstein και η ζωή του σε σχέση με το συγκρότημα είναι το θέμα του συγκεκριμένου graphic novel των 150 αριστουργηματικών σελίδων της Dark Horse Comics.

Dream Factory – 3. NEIL YOUNG – Everybody knows this is nowhere (1969)

Βουτιά στον χρόνο για σήμερα. Αυτή την εβδομάδα, το Dream Factory θυμάται μια ξεχωριστή murder ballad, όπως αποκαλούνται, την προσπάθεια του Καναδού ρόκερ Neil Young να γράψει ένα δικό του κομμάτι, αντίστοιχο του Hey Joe, το 1969. Το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στο πρώτο του προσωπικό άλμπουμ «Everybody knows this is nowhere», που κυκλοφόρησε η Reprise. Μαζί με το «Cowgirl in the sand» και το ομώνυμο, είναι οι καλύτερες στιγμές του άλμπουμ. Η δύναμη, όμως, του «Down by the river» είναι μοναδική. Συγκαταλέγεται στα πιο χαρακτηριστικά late ’60s ροκ κομμάτια και είναι ένα από τα αγαπημένα του καλλιτέχνη στις συναυλίες του μέχρι σήμερα. Πολύ ενδιαφέρουσα εκδοχή είναι και αυτή του βιρτουόζου λευκού κιθαρίστα Roy Buchanan το 1971, στο άλμπουμ του «Buch and the Snakestretchers». Το βίντεο, που επιλέξαμε, είναι από μια ζωντανή ηχογράφηση με τους David Crosby, Stephen Stills και Graham Nash, τα μέλη των θρυλικών Crosby, Stills, Nash & Young.

Για το Comics Trades 2013–2014

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια

Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο

Ινδιάνικη δοκιμασία

Οι ιδιαιτερότητες και ο εντελώς διαφορετικός κώδικας τιμής των ερυθρόδερμων, έτσι όπως αποτυπώθηκαν στο χαρτί στα κόμικς σενάρια που διαβάσαμε, παρουσίαζαν ανέκαθεν μεγάλο ενδιαφέρον για τον αναγνώστη. Είδαμε σκιτσαρισμένες πολλές από αυτές τις ξεχωριστές στιγμές, όπου κάποιοι εκ των λευκών πρωταγωνιστών ή απλά ινδιάνοι μεταξύ τους, κλήθηκαν να υπερασπιστούν τον λόγο τους και όχι μόνον, ενάντια στους αντιπάλους. Θανάσιμες μονομαχίες, όπου ο ένας εκ των δύο αντιπάλων συνήθως έχανε τη ζωή του. Οι δοκιμασίες αυτές διέφεραν από φυλή σε φυλή και είχαν για σήμα – κατατεθέν, την φαντασία τών  δημιουργών τους, είτε αυτοί ήταν οι πραγματικοί κανόνες των φυλών είτε προϊόν αυτών που έγραφαν τα σενάρια, για να γίνουν κόμικς.

Σήμερα θα δούμε μια από αυτές τις θανάσιμες μονομαχίες, η οποία ήταν κοινή για δύο διαφορετικούς κόμικς χαρακτήρες. Έχουμε δηλαδή μια δοκιμασία που επιλέχθηκε από διαφορετικούς δημιουργούς, για να αποτυπωθεί στο χαρτί και να αποτελέσει τμήμα τών ιστοριών που αφηγήθηκαν. Δεν το συναντάμε συχνά κάτι τέτοιο. Ασχέτως ποιου προηγήθηκε χρονικά η ιδέα, εμείς θα δούμε και θα συγκρίνουμε τις πολλές ομοιότητες μεταξύ τους.

Ανήκουν, όπως ήδη βλέπετε, σε Ιταλικά γουέστερν κόμικς, που διαβάσαμε και στην χώρα μας.  Η πρώτη, είναι αυτή του Aurelio Galleppini και αφορά στον διάσημο χαρακτήρα τού Tex Willer, όπως μας ήρθε στην Ελλάδα σαν ΡΟΚ, από τις εκδόσεις Νέος Παρνασσός, το 1969. Τα καρέ που επιλέξαμε είναι από το 19^ο τεύχος (μεγάλο σχήμα), με τίτλο «Το πιστόλι δικάζει».  Αφορούν όμως σε έναν άλλο ήρωα, τον «Ασημόκαρδο», σχεδιασμένο από τον  Loredano Ugolini, που διαβάζαμε στις τελευταίες σελίδες του περιοδικού. Όπως μπορείτε να παρατηρήσετε, ο «Ασημόκαρδος» μονομαχεί με τον αντίπαλό του  σε μια πλατφόρμα, η οποία βρίσκεται σε ένα σχετικά μεγάλο ύψος από το έδαφος. Η ίδια ακριβώς δοκιμασία επιλέχθηκε και για τον Ζαγκόρ, στην ιστορία του “Contro Super Mike”, που μπορεί να μην κυκλοφόρησε ποτέ στη χώρα μας, όμως το Time Bandits την μετέφρασε για σας, πέρσι το καλοκαίρι. Στο σκίτσο της ιστορίας εκείνης, ο μεγάλος Gallieno Ferri.

———

Η πρώτη εκδοχή, με τον «Ασημόκαρδο», όπου οι αντίπαλοι έχουν δεμένα τα πόδια με ένα σχοινί, για να μη σκοτωθούν όταν πέσουν, πρέπει να είναι βασισμένη στην τελετουργία ενηλικίωσης στο Βανουάτου, όπου οι υποψήφιοι προς ενηλικίωση ανεβαίνουν σε έναν αυτοσχέδιο πύργο, με τα πόδια τους δεμένα με κληματίδες, και πηδάνε, προσπαθώντας να φτάσουν όσο πιο κοντά στο έδαφος (ει δυνατόν να το αγγίξουν με τους ώμους τους) χωρίς να σκοτωθούν.

(Προέλευση φωτογραφίας: wikipedia. Φωτογράφος: Paul Stein. Άδεια χρήσης εδώ.)

Βάλτε και «Vanuatu Land Diving» στη google, αν έχετε γερά νεύρα και θέλετε να δείτε και βίντεο.

Τη δοκιμασία αυτή αναγκάστηκε να υποστεί και ο Μίκυ Μάους, στην ιστορία το μυστικό τού πράσινου κόλπου (Μίκυ Μάους 70–71 και Κλασικά Ντίσνεϋ 35, 95 και 156).

Θα σας έχουμε κι άλλες, παρόμοιες συγκρίσεις καρέ, στη φετινή ανανεωμένη μας αρθρογραφία.

Θα βρείτε παρόμοιο υλικό έρευνας εδώ.

«Ο Ασημόκαρδος» του Loredano Ugolini

Παλιός κι αυτός ο κόμικς – γρίφος, που κρατάει από τα τέλη της δεκαετίας του`60. Τότε(1969), που οι εκδόσεις Νέος Παρνασσός προχωρούσαν στην κυκλοφορία ενός περιοδικού(αρχικά σε μορφή τόμου), το οποίο αρκετοί από εσάς ίσως να γνωρίζουν σαν ΡΟΚ. Πρόκειται, ουσιαστικά, για την πρώτη εν Ελλάδι εμφάνιση του Ιταλού σταρ Tex Willer, δια χειρός Aurelio Galleppini και σενάρια Gian luigi Bonelli. Σε κάθε τεύχος ΡΟΚ υπήρχε και ένας ακόμη ήρωας, οι ιστορίες του οποίου δημοσιεύονταν σε συνέχειες, σε 5-8 σελίδες την κάθε φορά (μήνα). Ονομάζονταν «Ασημόκαρδος» και η ιστορία, που δημοσιεύτηκε, ήταν ο «Καμινίτο Κίντ».

Το σκίτσο τού χαρακτήρα ήταν φανερά από την Ιταλική σχολή, αλλά επειδή εκείνα τα χρόνια οι Αργεντίνοι είχαν αρχίσει να δουλεύουν στην βιομηχανία κόμικς των γειτόνων μας, ήταν δύσκολο πολύ να εντοπιστεί ο δημιουργός του. Μια επιπρόσθετη δυσκολία έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν υπάρχουν στοιχεία εικόνας στο διαδίκτυο, ώστε να μπορούμε να συγκρίνουμε και να βρίσκουμε εύκολα απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα. Κάτι σαν βάση δεδομένων, δηλαδή. Έτσι, ο Κρίτωνας, που ανέλαβε την ταυτοποίηση του καρέ που του έστειλα, είχε πολύ δύσκολο έργο.

Παρ` όλα αυτά όμως, βρήκε την λύση, και σας την παρουσιάζουμε σ` αυτό το άρθρο. Ο δημιουργός του δικού μας «Ασημόκαρδου» ήταν ο Ιταλός Loredano Ugolini. Είχε ξεκινήσει το`48, σχεδιάζοντας τζάκετ για νεαρούς, στην εταιρεία Salani. Δέκα χρόνια μετά, ο επίσης σχεδιαστής Erio Nicolo, του πρότεινε να δοκιμάσει την τύχη του και στα κόμικς. Έτσι, για λογαριασμό της εκδοτικής Albi, θα δημιουργήσει τον χαρακτήρα γουέστερν “Rocky Rider”, που έγινε από τους πλέον δημοφιλείς στους αναγνώστες τής εποχής. Ακολούθησε ο “Billy Bis”, που εμφανίζονταν στο  Intrépido και αργότερα στο Billy Bis Super. Τα σενάρια ήταν του Antonio Mancuso, ο οποίος τον βοήθησε και στον ιδιωτικό ντετέκτιβ  “Cristal”, που δημοσιεύονταν στο περιοδικό Monello. Ανάμεσα στις δημιουργίες του Ugolini συγκαταλέγονται και οι “Tony Gagliardo” (σενάριο Mancuso), “Rox” (σενάριο Raffaelle d’Argenzio), αλλά και φυσικά ο «Ασημόκαρδος» ή «Coeur d’ Argent». Ένας χαρακτήρας τού οποίου οι περιπέτειες δεν μπήκαν σε ξεχωριστό περιοδικό, αλλά στο Γαλλικό Robin des Bois, το οποίο μας έχει απασχολήσει και παλιότερα, αφού εκεί βρήκαμε δημοσιευμένους κι άλλους ήρωες από τα δικά μας κόμικς. Μάλιστα, στο 59^ο τεύχος του, ο συντάκτης μας εντόπισε μια ιστορία του «Ασημόκαρδου».

Η λίστα των ιστοριών του, που δημοσιεύτηκαν στο Γαλλικό περιοδικό, αλλά και η βινιέτα τής ταυτοποίησης, βρίσκονται στον πιο κάτω σύνδεσμο.

http://www.comicbd.fr/Ple-COEUR-D-Argent,Robin-des-Bois.html

Αν σας φαίνεται περίεργο, πώς τα σκίτσα και ο χαρακτήρας τού δημιουργού έφτασαν στην Γαλλία, να σας θυμίσω ότι μέχρι και το`65 περίπου, πολλοί συμπατριώτες του και συνάδελφοι αναζητούσαν πρόσθετα εισοδήματα είτε στον Γαλλική κολοσσό Imperia είτε στην Αγγλική IPC (Fleetway).

Όπως ανέφερα και πιο πάνω, το κείμενο και η επίλυση του συγκεκριμένου γρίφου, που μόλις διαβάσατε, ήταν αποτέλεσμα μιας συνεργασίας μεταξύ των συντακτών του Comics Trades, αλλά το τελικό αποτέλεσμα, έχει την σφραγίδα του Κρίτωνα! Αν θέλετε να σας απαντήσουμε και στους δικούς σας γρίφους, ή ζητάτε στοιχεία παρόμοιας έρευνας, μπορείτε να επισκεφθείτε την νέα μας κατηγορία και να υποβάλετε το ερώτημά σας για ανάρτηση. Οι συντάκτες και οι αναγνώστες τού Comics Trades θα ψάξουν και, πού ξέρετε, η απάντηση μπορεί να βρεθεί!

Η κατηγορία ονομάζεται ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ! Δοκιμάστε λοιπόν την τύχη σας, άφοβα!

Τα αποτελέσματα της έρευνας θα αναρτώνται στην κατηγορία… ΒΡΕΘΗΚΑΝ!

Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.

3 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1959 – Η ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ Η ΜΟΥΣΙΚΗ

Όταν ο Αμερικανός τραγουδιστής και συνθέτης Don Mc Lean, στους στίχους της μεγάλης του επιτυχίας American Pie(1971) ανέφερε “… the day the music died…”, για να περιγράψει μια αποφράδα ημέρα του rock`n`roll, αυτήν που πήρε τόσο πρόωρα μακριά μας τους Buddy Holly, Richie Valens και τον dj Big Bopper(Jiles Perry Richardson, Jr.), μια γενιά πολύ μακριά από όλα αυτά, ανακάλυπτε 11 χρόνια μετά την σημασία εκείνης της ημέρας και γνώριζε το έργο τριών σημαντικών ανθρώπων για την μουσική.

Διαβάστε για ακόμη μια ημερομηνία που σημάδεψε τον 20ο αιώνα, στην νέα μας υπό – κατηγορία «ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ». Την παρουσίαση συμπληρώνει σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό.

http://wp.me/PKxow-6uh