ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΗΡΙΑΛ 38: ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ – ΟΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ ΤΟΥ ΓΚΟΥΦΥ

Συνεχίζουμε την παρουσίαση των καλοκαιρινών τόμων τών Μεγάλων Σήριαλ, με τα μεγάλα μυθιστορήματα – οι Παρασκευές τού Γκούφυ, όπου ανατυπώνονται 8 ιστορίες τής σειράς. Για όποιον δεν την έχει υπ’ όψιν του, η ιδέα τής σειράς είναι ότι, κάθε εβδομάδα, ο Γκούφυ γράφει ένα διήγημα, το οποίο το διαβάζει στο Μίκυ κάθε Παρασκευή, είτε αυτός θέλει είτε όχι. Οι ιστορίες έχουν την περίεργη λογική τού Γκούφυ και έχουν τον εαυτό του στο ρόλο τού ήρωα και τον Μίκυ στο ρόλο τού γκαφατζή βοηθού του.

Η πρώτη ιστορία είναι οι αστεροειδείς εναντίον Γης, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Massimo De Vita, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2004, στο Μίκυ Μάους 1976. Ένα σμήνος αστεροειδών κατευθύνεται εναντίον τής Γης, και ο «αστρολογονόμος» Γκούφυ καλείται να τη σώσει.

Ακολουθεί η ιστορία ξίφος & μανδύας, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Alessandro Perina, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 1999 και το 2009, στα Μίκυ Μάους 1722 και 2264, αντίστοιχα. Πρόκειται για μια ιπποτική ιστορία. Ο Μίκυ είναι ένας κόμης, που ο Μάυρος Πητ τού παίρνει την κομητεία, οπότε απευθύνεται στον «αμπελοφιλόσοφο» Γκούφυ, για να τον βοηθήσει να την πάρει πίσω.

Συνεχίζουμε με την ιστορία ο κόμης τών στεναγμών, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Roberto Vian, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2004, στο Μίκυ Μάους 1959. Ο Γκούφυ κληρονομεί μια περιουσία, κάποιοι επιτήδειοι του την τρώνε, αλλά τελικά καταφέρνει να την πάρει πίσω.

Ακολουθεί ο μοναχικός καβαλάρης, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Silvio Camboni, ιστορία που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 1997 και το 2009, στα Μίκυ Μάους 1604 και 2236, αντίστοιχα. Εδώ έχουμε γουέστερν. Ο Γκούφυ είναι ένας κάου μπόυ που ρίχνει το λάσο πιο γρήγορα κι’ απ’ τη σκιά του και κυνηγάει τη συμμορία τών ζωοκλεφτών που έκλεψαν την… αγαπημένη του αγελάδα.

Συνεχίζουμε με την ιστορία στα άδυτα των αδύτων, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Marco Mazzarello, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2005, στο Μίκυ Μάους 2049. Ο Γκούφυ και ο Μίκυ είναι αστυνομικοί, που μπαίνουν στη φυλακή, παριστάνοντας τους καταδίκους, για να ανακαλύψουν πού έχει κρύψει τα κλοπιμαία ένας κλέφτης που είναι φυλακισμένος εκεί.

Ακολουθεί η επανάσταση του Μίκυ, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Lino Gorlero, ιστορία που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2005, στο Μίκυ Μάους 2045. Εδώ ο Γκούφυ ξεκινά να αφηγείται μια ιστορία με… ουφογήινους, αλλά ο Μίκυ δεν αντέχει ν’ ακούει τόσο γελοία ιστορία, οπότε προσπαθεί να του δείξει πώς είναι μια σωστή ιστορία, διηγούμενος μια ιστορία όπου κάποιοι προσπαθούν να φορτώσουν μια κλοπή στο Μαύρο Πητ. Περιττό να πούμε ότι, κάθε δυο-τρεις σελίδες, ο Γκούφυ βρίσκει προβλήματα στην ιστορία τού Μίκυ, προτείνοντας συνέχεια την προσθήκη εξωγηίνων!

Συνεχίζουμε με το το κόκκαλο τού Ρόδου, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Lino Gorlero, ιστορία που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 1998 και το 2008, στα Μίκυ Μάους 1643 και 2204, αντίστοιχα. Ρόδος είναι ο σκύλος που βλέπετε στην πρώτη σελίδα τής ιστορίας, ο τίτλος στα Ιταλικά είναι λογοπαίγνιο με τον κολοσσό τής Ρόδου, που χάθηκε στη μετάφραση, και το κόκκαλο, που επίσης βλέπετε στην πρώτη σελίδα, είναι μαγικό, και ο αρχαίος Έλληνας ήρωας Γκούφυ ψάχνει να το βρει για να σταματήσει την ξηρασία που πλήττει ένα χωριό.

Τελειώνουμε με την ιστορία ένα αστέρι γεννιέται, σε σενάριο (το μαντέψατε!) Rudy Salvagnini και σχέδιο Fabio Celoni, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2003, στο Μίκυ Μάους 1920, με τον τίτλο πώς γεννιέται ένα αστέρι. Η άνοδος και η πτώση ενός μεγάλου «ντίβου» (αρσενικό τής ντίβας!) με το Γκούφυ στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Οι ιστορίες, γενικά, έχουν πλάκα. Το σχέδιο είναι καλό, και η ποιότητα τού σεναρίου είναι σταθερή, αφού σε όλες το έχει γράψει ο ίδιος σεναριογράφος. Κάπου, όμως, ταυτίζεσαι με το Μίκυ, που δεν αντέχει να τις ακούει. Πολύς παραλογισμός, πολλά πράγματα που ο Γκούφυ τα βγάζει απ’ το κεφάλι του, λόγω αγνοίας, και πολλοί εξωγήινοι.

Τις ιστορίες τις είχα ξαναδιαβάσει όλες, μία ή δύο φορές την κάθε μία, όπως αναφέρω και στις επιμέρους περιγραφές. Παρ’ όλ’ αυτά, εκτός από τον τίτλο μιας ιστορίας, όλες μου φάνηκε σαν να τις διάβαζα για πρώτη φορά, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είχαν τίποτε το αξιομνημόνευτο. Γι’ αυτό το λόγο, θα βάλω στον τόμο μόνο ένα 7.

Τις παρουσιάσεις τών καλοκαιρινών τόμων τού Μίκυ Μάους μπορείτε να τις διαβάσετε συγκεντρωμένες στην κατηγορία καλοκαίρι 2012.

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΗΡΙΑΛ 39. «ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΛΩΡΗΣ – ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΟΛΙΜΑΝΟΥ»

Με το νέο καθεστώς, αυτό της παρουσίασης αναλυτικά, του κάθε τόμου ξεχωριστά, σήμερα έρχεται η σειρά των φετινών «Ιστοριών της Πλώρης», με υπότιτλο «Οι ήρωες του παπιολίμανου». Συγχρόνως, είναι και η πρώτη μου παρουσίαση, σε αυτή την σειρά, αφού ο Κρίτωνας είχε αναλάβει τις προηγούμενες και μάλιστα με άψογο τρόπο.

Είναι γεγονός ότι, τους τελευταίους 2 μήνες, η Νέα Ακτίνα μας ξαφνιάζει συνεχώς και ευχάριστα, με τις πολύ προσεγμένες και καλές δουλειές της. Σίγουρα όλοι οι φίλοι των εκδόσεων Ντίσνεϋ στην χώρα μας θα είναι ευχαριστημένοι με αυτή την εξέλιξη. Το σημερινό επεισόδιο των «Μεγάλων Σήριαλ», μιας σειράς καλοκαιρινών τόμων που αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή οι αναγνώστες, και καθιερώθηκε αμέσως σχεδόν, δεν ξεφεύγει από όσα σας είπα πιο πάνω. Αντίθετα, είναι μια ακόμη μεγαλύτερη και πιο ευχάριστη εκδοτική έκπληξη, από αυτές που πιάσαμε ως τώρα στα χέρια μας! Σε σημείο μάλιστα, αν έχει κάποιος κατά νου να αγοράσει ένα μόλις από τα φετινά τομάκια, να τον συμβουλέψω αυτό να είναι οι «Ιστορίες της Πλώρης»! Πιο κάτω, θα διαβάσετε και τον λόγο.

Πέρσι, το πρώτο τομάκι των «Ιστοριών της Πλώρης», δεν έπεισε όπως λέμε. Όχι ότι ήταν κακό. Ήταν μάλλον… περίεργο, θα το χαρακτήριζα. Το φετινό όμως, έρχεται για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους ή, αν προτιμάτε, να τα επαναπροσδιορίσει. Διαφέρει αρκετά από όλα τα «Μεγάλα Σήριαλ», που διαβάσαμε τα τελευταία 3 χρόνια, ειδικά σε έναν τομέα. Ενώ στο ξεκίνημα της η σειρά είχε κυκλοφορίες που έβγαζαν προς τα έξω κάτι ενιαίο, ήταν δηλαδή μια ιστορία, ή μια σειρά ιστοριών σε κοινό περιβάλλον, έπειτα αυτό άλλαξε και φθάσαμε στο σημείο να είναι πλέον μια συρραφή ιστοριών, που απλά είχαν ως κοινό τον ίδιο χαρακτήρα(ήρωα). Οι φετινές «Ιστορίες της Πλώρης» επιστρέφουν στο αρχικό πλάνο της έκδοσης, και αυτό, από μόνο του, είναι αρκετό για να κάνει την διαφορά.

Προσωπικά βρήκα τον τόμο διασκεδαστικό, πρωτότυπο και με πολύ χιούμορ. Πέρα από το ενιαίο της υπόθεσης, έχει και άλλα, αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία. Πρώτα απ` όλα, ενώ κάθε ιστορία είναι ένα κεφάλαιο ουσιαστικά και λειτουργεί αυτόνομα, η επόμενη ξεκινάει από εκεί που τελείωσε η προηγούμενη. Έτσι, δεν θα δείτε σε κανένα σημείο υπερβολές τύπου, ο χαρακτήρας να είναι χιλιάδες μίλια μακριά, να έχει άλλους σύμμαχους και εχθρούς, ή τίποτα εξωφρενικές αλλαγές στις τοποθεσίες. Είναι ένα είδος concept, όπως λέμε. Μια ιδέα, πάνω στην δομή της οποίας κινούνται τα επί μέρους κεφάλαια. Αν είστε δε παρατηρητικοί, θα δείτε ότι, στα δρομάκια του «Παπιολίμανου», ακόμη και οι πινακίδες των καταστημάτων είναι οι ίδιες σε κάθε μια από τις 6 ιστορίες, ενδεικτικό των όσων προανέφερα. Αυτό όλο σαν εικόνα, κάνει ακόμη πιο ελκυστικό το τομάκι.

Όπως είπα και πριν, οι ιστορίες – κεφάλαια είναι συνολικά 6. Από αυτές, ξεχώρισα ως πρωτοτυπία σεναρίου τις 3. Τις μισές δηλαδή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι υπόλοιπες είναι κακές. Το αντίθετο. Να πω ακόμη ότι ,κρίνοντας συνολικά την δουλειά, τα σκίτσα είναι πάρα πολύ καλά και αυτό είναι ένα ακόμη συν. Το μοντέρνο συνυπάρχει με το κλασσικό στις γραμμές και βγάζει προς τα έξω κάτι το καινούργιο, αλλά με σεβασμό στην αρχική ιδέα. Τέτοιες δουλειές, ναι! Να διαβάζουμε ξανά και ξανά! Εδώ φαίνεται καθαρά, πλέον, ότι υπάρχει βάθος μεγάλο, στις εικονογραφήσεις τις ποιοτικές, και είναι θέμα απλά επιλογών, ώστε να διαβάζουμε τις καλές από αυτές και όχι τις μέτριες… Για να δούμε, πιο κάτω, τις ιστορίες που φιλοξενεί ο τόμος.

Η πρώτη απ` αυτές είναι το «Ξεκαθάρισμα Λογαριασμών». Εδώ αναδεικνύεται σε πολύ κωμικό χαρακτήρα ο «Σουπιάς», δεξί χέρι του πανούργου και κάκιστου «Άζιμουθ Βαν Κουάκ», ο οποίος επιχειρεί να θολώσει τα νερά και να στείλει τους Φέθρυ και Μόμπυ Ντακ(δένει απίστευτα καλά το δίδυμο!) προς αναζήτηση ενός ανύπαρκτου θησαυρού. Το αποτέλεσμα, δεν θα έλεγα ότι θα τον δικαιώσει ακριβώς… Ωραία εισαγωγή, θα την χαρακτήριζα, η οποία στρώνει το χαλί στην επόμενη, που έρχεται για να σκορπίσει πολλά γέλια!

Δύσκολα θα κρατηθείτε σοβαροί! Είναι σχεδόν αδύνατον! Εδώ την παράσταση κλέβει ο Άζιμουθ, μαζί με τον Κινέζο Ουάνγκ, και οι φοβερές ατάκες και τα υπονοούμενα του δεύτερου! Ο Άζιμουθ αιχμαλωτίζεται από τον πειρατή Μαυρογένη, που τον κάνει… μούτσο! Η μάπα πάει σύννεφο, και τα παθήματά του τον φέρνουν πολύ κοντά(ίσως από εκεί να έρχονται οι επιρροές), στην εικόνα ενός άλλου Μαυρογένη των εικονογραφημένων, τον οποίον διαβάσαμε από τις εκδόσεις Μονόκερως(και αργότερα από την Μαμούθ), του μακαρίτη πια Remacle. Πολλές οι ομοιότητες. Το στόρι θέλει τον Μαυρογένη να επιδιώκει να γίνει κάτοχος του χρυσού των Παπιολιμανιτών, οι οποίοι περιμένουν πώς και πώς ένα θαύμα, για να δουν τα πυροτεχνήματα την Πρωτοχρονιά. Πολύ καλό σενάριο(με απροσδόκητο φινάλε…) και ίσως η καλύτερη ιστορία του τόμου. Τίτλος της «Πυροτεχνήματα στη Νύχτα».

Περνάμε στην επόμενη ιστορία, που είναι «Το Νησί των Πειρατών». Έξυπνο και εδώ το σενάριο, ευρηματικό στο μεγαλύτερό του μέρος! Η κεντρική ιδέα, πάνω στην οποία χτίστηκε η ιστορία, είναι πολύ καλή και πρωτότυπη. Θυμίζει κινηματογραφική παραγωγή, και δεν θα σας την αναλύσω τόσο όσο τις προηγούμενες, για να μην χάσει το στοιχείο του αιφνιδιασμού στα μάτια σας! Ο Άζιμουθ τα κάνει πλακάκια με τους πειρατές, αλλά και πάλι δεν βγαίνει κερδισμένος, σε αντίθεση με τον γλάρο «Ταξιδευτή», που δίνει ρέστα γενικά και εδώ! Είναι να απορεί κανείς με την χωρητικότητα του στομαχιού του! Η ιστορία έχει στο εσωτερικό της πάνελ μερικά καρέ, απλά καταπληκτικά!

«Ο Βασιλιάς του Σκακιού» είναι, κατά την άποψη μου, η δεύτερη πιο ενδιαφέρουσα ιστορία, ειδικά από πλευράς σεναρίου. Όχι ότι από ξεκαρδιστικές καταστάσεις πάει πίσω! Ένας παλιός μύθος θα γίνει μήλο της Έριδας από τους μεν και τους δε(κάτοικοι του Ψαροχωριού και Άζιμουθ), που επιδίδονται σε ένα ατελείωτο… ψάρεμα, με σκοπό να ανασύρουν τα πιόνια του σκακιού του βασιλιά Βαριάντα. Όποιος τα καταφέρει και κερδίσει, στην συνέχεια, στην παρτίδα σκακιού, θα γίνει κάτοχος του θησαυρού του! Εξαιρετική και αυτή η ιστορία. Προσέξετε τα τελευταία καρέ…

 

Συνεχίζουμε με «Την Μπαλάντα της Σαΐτας», τέταρτη ιστορία του τόμου. 10 στα 10 από μένα! Τι γιατί; Για διαβάστε… Η ομίχλη εμποδίζει τους κατοίκους να τραγουδήσουν το «Ήταν ένα μικρό καράβι», ενώ, την ίδια στιγμή, ο Φέθρυ και ο Μόμπυ Ντακ βρίσκουν ένα εγκαταλειμμένο καράβι(πέφτουν πάνω του για την ακρίβεια!), το οποίο και ρυμουλκούν στο λιμάνι, με σκοπό να το επισκευάσουν. Ο ναυτικός νόμος τούς δίνει την κυριότητά του, αλλά κανείς δεν υπολογίζει τα… σαράκια! Εκεί θα σκάσει μύτη και ο Άζιμουθ, αλαμπρατσέτα με έναν ακόμη ναυτικό θρύλο, και θα γίνει χαμός! Απολαυστική!

Κλείνουμε με την «Απρόβλεπτη Πρόβλεψη». Η ταβερνιάρισσα Νίνα ρίχνει τα χαρτιά και φτιάχνει μια κατάσταση πολύ περίεργη… Δεν θα σας πω καμιά επιπλέον λεπτομέρεια… Σίγουρα, πάντως, θα σας ξαφνιάσει. Ως αξιολόγηση, την θεωρώ επίσης καλή, αλλά όχι στο επίπεδο των προηγούμενων.

Τις παρουσιάσεις τών καλοκαιρινών τόμων τού Μίκυ Μάους μπορείτε να τις διαβάσετε συγκεντρωμένες στην κατηγορία καλοκαίρι 2012.

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΗΡΙΑΛ 37: ΤΖΟΥΝΙΟΡ ΝΤΑΚ, ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΛΠΑΖΟΥΣΑΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ

Επειδή μας βλέπω όλους γερασμένους, νομίζω ότι μας χρειάζεται μια γερή δόση Τζούνιορ Ντακ, για να γυρίσουμε το ρολόι πίσω και να ξαναγίνουμε παιδιά. Τι καλύτερο από ένα τόμο με δέκα ιστορίες μαζεμένες, επτά από τις οποίες δημοσιεύονται για πρώτη φορά στη χώρα μας;

Ξεκινάμε με την ιστορία η μάγισσα του Παπιοχωριού, σε σενάριο Bruno Enna και σχέδιο Alessandro Barbucci, όπου βλέπουμε τι συνέβη τη μέρα που η δασκάλα τών παιδιών, η δεσποινίς Καλλιγραφία, πρωτοήρθε στο χωριό. Επειδή δεν τρόμαξε με τα… δωράκια που της κάναν τα παιδιά, τους μπήκε η ιδέα ότι η καινούργια δασκάλα τους ήταν μάγισσα, και βάλθηκαν να το αποδείξουν!

Συνεχίζουμε με το δέντρο τών χαμένων πραγμάτων, σε σενάριο Bruno Enna και σχέδιο Daniela Vetro. Τα παιδιά θέλουν να φτιάξουν ένα δεντρόσπιτο σε σχήμα πειρατικού καραβιού, αλλά το μόνο διαθέσιμο δέντρο, που δεν είναι οπωροφόρο, είναι στον κήπο ενός στριμμένου συνταξιούχου δικαστή. Θα καταφέρουν τα παιδιά να τον μαλακώσουν;

Ακολουθεί η ιστορία μια μέρα με τον πρωταθλητή, σε σενάριο Augusto Macchetto και σχέδιο Daniela Vetro, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2007, στο Μεγάλο Μίκυ 477. Ο Τζούνιορ Ντακ κερδίζει, σε ένα διαγωνισμό, μια μέρα συντροφιά με τον αγαπημένο του ποδοσφαιριστή. Ο ποδοσφαιριστής νομίζει ότι θα πάει, θα υπογράψει ένα αυτόγραφο και θα φύγει, αλλά ο Τζούνιορ έχει άλλα σχέδια.

Ακολουθεί ο εκδικητής τού Παπιοχωριού, σε σενάριο Gérard Cousseau και σχέδιο Daniela Vetro, όπου ο Τζούνιορ Ντακ αποφασίζει να γίνει υπερήρωας!

Συνεχίζουμε με την ιστορία όταν η Μπουμπού συνάντησε τον θείο Σκρουτζ, σε σενάριο Paola Mulazzi και σχέδιο Alessandro Barbucci, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2007, στο Μεγάλο Μίκυ 483. Ο θείος Σκρουτζ θα έρθει επίσκεψη, και ο Τζούνιορ τρέχει πανικόβλητος για να ξαναβρεί το δώρο που τού είχε κάνει ο θείος του στην προηγούμενη επίσκεψη, και το οποίο o Τζούνιορ το έχει χαρίσει. Τελικά, όπως λέει και ο τίτλος, άλλος είναι αυτός που θα εκτιμήσει την επίσκεψη του Σκρουτζ.

Ακολουθούν τα 3 δώρα για μία επέτειο, σε σενάριο Bruno Enna και σχέδιο Nicola Tosolini. Κλείνει ένας χρόνος από τότε που ήρθε η δεσποινίς Καλλιγραφία στο χωριό, και ο Τζούνιορ Ντακ, ο σερίφης, αλλά και… ο Μπουλ, ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον, αφήνουν από ένα δωράκι στο συρτάρι τού γραφείου τής δασκάλας. Εκεί είναι που αρχίζει το μπέρδεμα.

Συνεχίζουμε με το μυστικό τού αλατωρυχείου, σε σενάριο και σχέδιο Sergio Cabella, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2008 στο Μεγάλο Μίκυ 487. Τα παιδιά εξερευνούν ένα παλιό αλατωρυχείο, όπου φαντάζονται ότι θα βρουν τέρατα και εξωγήινους.

Ακολουθεί η ιστορία ο μύθος τού Έλβις, σε σενάριο Carlotta Quattrocolo και σχέδιο Emilio Urbano. Στο χωριό έρχεται να μείνει, για λίγες μέρες, ένα καινούργιο παιδί, ο Έλβις. (Μαντέψτε με ποιον μοιάζει.) Επειδή το παίζει πολύ ευγενικός και θαρραλέος, τα παιδιά βάζουν στόχο να τον ξεσκεπάσουν.

Ακολουθεί η επίθεση του τέρατος, σε σενάριο Gaya Perini και σχέδιο Nicola Tosolini. Κάποιος θέλει να χτίσει ένα εργοστάσιο δίπλα στο Παπιοχώρι, κάτι που θα καταστρέψει το χωριό. Οι προύχοντες αδυνατούν να αντιδράσουν, αλλά τα παιδιά προσπαθούν να αποδείξουν ότι ο τύπος είναι κάποιου είδους τέρας.

Το τεύχος τελειώνει με την ιστορία η λαίμαργη μαϊμού, σε σενάριο Alessandra Malabarba και σχέδιο Nicola Tosolini. Τα παιδιά πηγαίνουν σε ένα τσίρκο, απ’ όπου, δελεασμένη από τα γλειφιτζούρια του Μπουλ, μια γλυκατζού μαϊμού τους ακολουθεί στο σπίτι τού Τζουνιορ.

Τι να πω, συμπερασματικά, που δεν το ξέρετε ήδη, αφού είναι γνωστή η αδυναμία μου στον Τζούνιορ Ντακ; Δέκα όμορφες ιστορίες, από τις οποίες οι περισσότερες είναι καινούργιες. (Για μένα ήταν όλες καινούργιες, αφού τις τρεις αναδημοσιευμένες δεν τις είχα διαβάσει.) Εννιά με εννιάμισι, χωρίς κανένα δισταγμό!

Τις παρουσιάσεις τών καλοκαιρινών τόμων τού Μίκυ Μάους μπορείτε να τις διαβάσετε συγκεντρωμένες στην κατηγορία καλοκαίρι 2012.

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΗΡΙΑΛ 36: ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ, Ο ΚΡΟΙΣΟΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΥΠΟΛΗΣ

Συνεχίζουμε την παρουσίαση τών φετινών Μεγάλων Σήριαλ με τον επόμενο κατά σειράν τόμο, Σκρουτζ Μακ Ντακ, ο Κροίσος τής Λιμνούπολης, ο οποίος ανατυπώνει κάποιες παλιότερες πρώτες ιστορίες με το Σκρουτζ Μακ Ντακ, για να θυμούνται οι παλιοί (που μην αμφιβάλλετε, τις θυμόμαστε) και να μαθαίνουν οι νεώτεροι, που δεν τις έχουν διαβάσει.

Ξεκινάμε με τα προβλήματα μεγέθους, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Francesco Guerrini, που τα έχουμε ξαναδιαβάσει το 2003, στο Μίκυ Μάους 1918. Κατά τη δοκιμή μιας ακτίνας τού Κύρου, που μεγαλώνει τα αντικείμενα, η ακτίνα χτυπάει το Σκρουτζ, ο οποίος σταδιακά αρχίζει να μεγαλώνει. Θα καταφέρει ο Σκρουτζ να σωθεί, και πώς θα εκμεταλλευτούν την ακτίνα οι Λύκοι;

Η ιστορία θα μπορούσε ίσως να είναι ενδιαφέρουσα, αλλά το σχέδιο είναι τόσο απαράδεκτο, που όχι μόνο χαλάει την ιστορία, αλλά και ολόκληρο το τεύχος. Καλύτερα αφήστε την για το τέλος, μια και το σχέδιο στις υπόλοιπες είναι από καλό έως πολύ καλό.

Ακολουθεί η ιστορία ο πλανήτης τών προφητών, σε σενάριο Rodolfo Cimino και σχέδιο Giorgio Cavazzano, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2003 στο Μίκυ Μάους 1924. Βλέποντας σε ένα τσίρκο έναν εξωγήινο προφήτη(!) ο Σκρουτζ αποφασίζει να πάει στον πλανήτη τών προφητών, για να μάθει κι’ αυτός να προβλέπει το μέλλον. Θα τα καταφέρει; Ουδείς προφήτης στον τόπο του!

Συνεχίζουμε με το μυστικό τής δεσποινίδος Ευταξίας, σε σενάριο Alberto Savini και σχέδιο Lara Molinari, που το έχουμε ξαναδιαβάσει το 2003 στο Μίκυ Μάους 1908. Βλέποντας τη γραμματέα του να συμπεριφέρεται περίεργα, ο Σκρουτζ προσλαμβάνει το Χάρυ Βδέλλα να την παρακολουθήσει. Χρέη βοηθού αναλαμβάνει ο ίδιος ο Σκρουτζ, για να μην πληρώσει και δεύτερο άτομο. Τελικά, το μόνο που δεν πληρώνει είναι το δεύτερο άτομο, καθώς μέσα από μια σειρά από απίθανες καταστάσεις χρειάζεται να κάνει το ένα έξοδο μετά το άλλο. Εντελώς προβλέψιμα, η συμπεριφορά τής δεσποινίδος Ευταξίας οφειλόταν σε κάτι εντελώς αθώο, κάτι που μόνο ο Σκρουτζ δεν είχε προβλέψει.

Ακολουθεί η εκατομμυριούχος γκουβερνάντα, σε σενάριο Bruno Sarda και σχέδιο Giampaolo Soldati, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2000 στο Μίκυ Μάους 1766, με τον τίτλο πολυεκατομμυριούχος γκουβερνάντα. Μια γυναίκα, που κάποιοι την κυνηγούν, αφήνει αμανάτι τα ανίψια της στο Σκρουτζ. Μέχρι να επιστρέψει, τα ελαφρώς άτακτα παιδάκια τα κάνουν όλα λίμπα στο θησαυροφυλάκιο. Η ιστορία τελειώνει με αίσιο τέλος για όλους. Όλους; Χμ…

Ακολουθεί ο τουρισμός εικονικής πραγματικότητας, σε σενάριο Carlo Gentina και σχέδιο Maximino Tortajada Aguilar, που τον έχουμε ξαναδιαβάσει το 2000 στο Μίκυ Μάους 1772. Οι επιστήμονες του Σκρουτζ φτιάχνουν ένα ρομπότ, το οποίο τού επιτρέπει, μέσω εικονικής πραγματικότητας, να συμπεριφέρεται σαν να είναι στο μέρος που βρίσκεται το ρομπότ. Ο Ντόναλντ τού προτείνει να το παραγάγει μαζικά και να το χρησιμοποιήσει για εικονικό τουρισμό. Η ιδέα φαίνεται καλή, αλλά…

Συνεχίζουμε με το διαπλανητικό εμπόριο, σε σενάριο Rodolfo Cimino και σχέδιο Alessandro Gottardo, που το έχουμε ξαναδιαβάσει το 2000, στο Μίκυ Μάους 1759. Αλωνίζοντας το σύμπαν για πλανήτες με τους οποίους θα μπορούσε να διεξαγάγει εμπόριο, το μόνο που βρίσκει ο Σκρουτζ είναι δύο πλανήτες που είναι εντελώς αυτάρκεις. Το μόνο που κατορθώνει ο Σκρουτζ είναι να δημιουργήσει μια κατάσταση αντίστοιχη αυτής στην Περιπέτεια στην Τράλλα Λα, χωρίς όμως τις δραματικές συνέπειες της ιστορίας τού Μπαρκς.

Συνεχίζουμε με τη συσκευασμένη τύχη, σε σενάριο Carlo Panaro και σχέδιο Luciano Gatto, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2000 στο Μίκυ Μάους 1769. Ο Σκρουτζ πείθει το Γκαστόνε να συσκευάσουν την αστείρευτη τύχη του σε… κονσέρβες και να την πουλήσουν. Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;

Τελειώνουμε με την ιπτάμενη εξυπηρέτηση, σε σενάριο Carlo Panaro και σχέδιο Giorgio Cavazzano, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 1999 στο Μίκυ Μάους 1736. Ο Ντόναλντ συνεταιρίζεται με έναν εφευρέτη, που έχει εφεύρει ιπτάμενους δίσκους… σερβιρίσματος, και ανοίγουν μια ταβέρνα που αξιοποιεί αυτή την εφεύρεση. Η ταβέρνα κάνει θραύση, αφήνοντας άδειο το εστιατόριο πολυτελείας τού Σκρουτζ. Θα μπορέσει ο Σκρουτζ να αντιδράσει;

Έχουμε λοιπόν μια επιλογή από πρώτες ιστορίες, με ήρωα το Σκρουτζ, οι οποίες κυκλοφόρησαν μεταξύ 1999 και 2003. Με εξαίρεση την πρώτη ιστορία, που το σχέδιο την αδικεί, θα έλεγα ότι, χωρίς να πρόκειται για αριστουργήματα, οι ιστορίες είναι κλασικά παραδείγματα της Ιταλικής σχολής, που διαβάζονται ευχάριστα. Ένα 7-8 το βάζουμε άνετα στον τόμο.

Τις παρουσιάσεις τών καλοκαιρινών τόμων τού Μίκυ Μάους μπορείτε να τις διαβάσετε συγκεντρωμένες στην κατηγορία καλοκαίρι 2012.

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΗΡΙΑΛ 34 & 35: ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΠΡΑΚΤΩΡ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ

Καλοκαίρι, καιρός για μεγάλα σήριαλ, να ξαναδιαβάσουμε μαζεμένες κάποιες ιστορίες που ξεχώρισαν, αλλά και για να διαβάσουμε κάποιες καινούργιες.

Ξεκινάμε όχι με ένα, αλλά με δύο τόμους, οι οποίοι συγκεντρώνουν όλες τις ιστορίες τού Μυστικού Πράκτορα Ντόναλντ Ντακ, που δημοσιεύτηκαν στο Μίκυ Μάους το 2010, όταν ξεκίνησε να κυκλοφορεί η σειρά στη χώρα μας.

Ο πρώτος τόμος έχει τίτλο οι πρώτες αποστολές και διαπραγματεύεται αυτό ακριβώς το θέμα: τις τέσσερις πρώτες αποστολές τού Πράκτορα Ντόναλντ Ντακ.

Το όνομά του είναι Ντακ, Ντόναλντ Ντακ, και η πρώτη ιστορία είναι ο μυστικός πράκτωρ Ντόναλντ Ντακ, μια χορταστική ιστορία σε τέσσερα μέρη, γραμμένη από τους Fausto Vitaliano και Marco Bosco και σχεδιασμένη από τους Andrea Freccero, Francesco D’Ippolito, Marco Mazzarello και Vitale Mangiatordi, που την πρωτοδιαβάσαμε στα Μίκυ Μάους 2286–2289.

Τι θα κάνατε αν μία ωραία πρωία συνειδητοποιούσατε ότι τρεις μέρες από τη ζωή σας έχουν εξαφανιστεί; Ό,τι και να κάνατε, σίγουρα δεν θα περιμένατε να ανακαλύψετε ότι εκείνες τις τρεις μέρες είχατε εργαστεί ως πράκτωρ σε μια υπηρεσία, που είναι τόσο μυστική, ώστε δεν έχει όνομα, και στη συνέχεια σας διαγράψανε τη μνήμη, για να μην αποκαλύψετε την ύπαρξη τής υπηρεσίας!

Όλα αυτά όχι μόνον συνέβησαν στον Ντόναλντ, αλλά τώρα του δίνεται η ευκαιρία να εκπαιδευτεί και να γίνει κανονικό μέλος τής υπηρεσίας, διευθυντής τής οποίας είναι ο Τζέησον Έξφαϊλ, ενώ υπάρχει και ένας αρχηγός, που κανείς δεν ξέρει ποιος είναι.

Στην πρώτη ιστορία, παρακολουθούμε την πρώτη, εκπαιδευτική αποστολή τού Ντόναλντ, καθώς και τις πρώτες αποστολές του, να βρει ένα κλεμμένο υπολογιστή με απόρρητα δεδομένα και να παρακολουθήσει έναν πράκτορα που υποψιάζονται ότι είναι προδότης.

Δίνοντας το στίγμα για τις ιστορίες που θα ακολουθήσουν, καμία αποστολή δεν είναι αυτό που φαινόταν αρχικά, κανένας δεν είναι αυτό που φαίνεται, ενώ όλοι παίζουν τουλάχιστο διπλό παιχνίδι!

Η επόμενη ιστορία είναι η μεγάλη πρεμιέρα, γραμμένη από τον Fausto Vitaliano και σχεδιασμένη από τον Giorgio Cavazzano, που την πρωτοδιαβάσαμε στο Μίκυ Μάους 2312. Αυτή τη φορά, ο Ντόναλντ καλείται να προστατεύσει ένα διευθυντή ορχήστρας, ο οποίος, πριν αρχίσει να διευθύνει ορχήστρες, διηύθυνε… τη μυστική υπηρεσία, και κάποιοι θέλουν να αναστρέψουν τη διαγραφή μνήμης, στην οποία υποβάλλονται όλοι όσοι αποχωρούν από την υπηρεσία, για να του αποσπάσουν τα μυστικά τής υπηρεσίας.

Συνεχίζουμε με την αποστολή στο Παρίσι, γραμμένη από τον Marco Bosco και σχεδιασμένη από τον Vitale Mangiatordi, που την πρωτοδιαβάσαμε στο Μίκυ Μάους 2313. Ο Ντόναλντ καλείται να πάει στο Παρίσι για να ανακτήσει ένα μυστικό κωδικό, που δίνει πρόσβαση σε όλους τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Ο τόμος τελειώνει με τη διαγραφή μνήμης, γραμμένη από το Marco Bosco και σχεδιασμένη από τον Francesco D’Ippolito, που την πρωτοδιαβάσαμε στο Μίκυ Μάους 2314. Ο πρώην διευθυντής τής υπηρεσίας, που τον γνωρίσαμε στη μεγάλη πρεμιέρα, έχει αρχίσει να ανακτά τη μνήμη του, οπότε ο Ντόναλντ πρέπει να πάει να του την ξαναδιαγράψει!

Ο δεύτερος τόμος έχει τίτλο αποστολή στον πυρήνα τής γης, που είναι ο τίτλος τής πρώτης από τις τρεις ιστορίες που περιέχει.

Αποστολή στον πυρήνα τής γης, λοιπόν, μια ιστορία σε τέσσερα μέρη, γραμμένη από τους Fausto Vitaliano και Marco Bosco και σχεδιασμένη από τους Andrea Freccero, Corrado Mastantuono, Francesco D’Ippolito και Marco Mazzarello, που την πρωτοδιαβάσαμε στα Μίκυ Μάους 2797–2800. Ο Ντόναλντ καλείται να συνοδεύσει ένα πειραματικό υποβρύχιο στο βόρειο πόλο, όπου θα καταδυθεί στον πυρήνα τής γης!

Συνεχίζουμε με την ιστορία κυνηγοί & θηράματα, άλλη μια ιστορία σε τέσσερα μέρη, γραμμένη από το Marco Bosco και σχεδιασμένη από τους Andrea Freccero, Emilio Urbano, Francesco D’Ippolito και Marco Mazzarello, που την πρωτοδιαβάσαμε στα Μίκυ Μάους 2321–2324. Ο Τζέησον Έξφαηλ συνταξιοδοτείται, και την υπηρεσία αναλαμβάνει ένας προσωρινός διευθυντής, που τους κάνει όλους να τρέχουν.

Ο δεύτερος τόμος τελειώνει με το νησί τού Χογκ, μια ιστορία γραμμένη από την Teresa Radice και σχεδιασμένη από τον Marco Mazzarello, που την πρωτοδιαβάσαμε το 2011, στο Μίκυ Μάους 2354. Ο Κατσαβίδας, ο κατασκευαστής τών αλλόκοτων συσκευών, που χρησιμοποιούν οι πράκτορες στις αποστολές τους, εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια τών διακοπών του στην Ταϊλάνδη, και ο Ντόναλντ καλείται να βρει τι απέγινε.

Προσπάθησα να περιγράψω τις ιστορίες χωρίς να φανερώσω την πλοκή και χαλάσω την έκπληξη για όσους δεν τις έχουν διαβάσει. Πρόκειται για εξαιρετικά περίπλοκες ιστορίες, με διαρκείς ανατροπές, που θα σας κρατήσουν κρατημένους στην άκρη τού καθίσματός σας μέχρι την τελευταία στιγμή και θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι υποθέσεις για ταινίες με τον Τζαίημς Μποντ, από τις οποίες η σειρά έχει δανειστεί πολλά στοιχεία. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μυστικός Πράκτωρ Ντόναλντ Ντακ λέγεται, στις περισσότερες γλώσσες, Double Duck, αναφορά τόσο στη διπλή ταυτότητα τού Ντόναλντ (κοινός θνητός και μυστικός πράκτωρ) αλλά και στο διπλό παιχνίδι που παίζουν όλοι.

Το σχέδιο είναι μοντέρνο, πολύ καλό (γοητευτικότατη η Κατρίνα Κασκαντέρ, που η Νταίζυ από ζήλια λέει ασχημομούρα) και ο επιτηδευμένος χρωματισμός, υποθέτω με χρήση υπολογιστών, σ’ αυτή την περίπτωση δεν αφαιρεί από την ιστορία. Όπως στις ταινίες με το Τζαίημς Μποντ, θέλουμε και εδώ ό,τι πιο εξελιγμένο υπάρχει στις τεχνικές παραγωγής.

Αν πρέπει να βρούμε ένα ψεγάδι, αυτό είναι ότι οι ιστορίες σαφώς απευθύνονται σε ένα κάπως μεγαλύτερο σε ηλικία κοινό. (Εμάς!) Οι περίπλοκες υποθέσεις μάλλον θα είναι δυσνόητες για τα παιδιά, ενώ υπάρχει και αρκετή βία: ο Ντόναλντ το πιστόλι δεν το κρατάει για ομορφιά, αλλά για να αμυνθεί, καθώς οι αντίπαλοί του δεν διστάζουν να ρίξουν στο ψαχνό.

Επειδή ξέρω ότι θα μου ζητήσετε και βαθμολογία, να πούμε 9,528 στα 10. Περίπου. Κι’ άλλο! Κι’ άλλο!

Όλες τις παρουσιάσεις τών φετινών Μεγάλων Σήριαλ θα τις βρείτε συγκεντρωμένες εδώ.