«Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ ΦΑΡ ΟΥΕΣΤ» – ΣΤΑ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΑ ΤΟΥ «ΜΙΚΡΟΥ ΚΑΟΥΜΠΟΥ»

Ίσως η δημοφιλέστερη όλων των θεματικών σειρών, που παρουσιάστηκαν στα οπισθόφυλλα της έκδοσης του εβδομαδιαίου «Μικρού Καουμπόι». Αρχικά βέβαια, γιατί στην συνέχεια την είδαμε και στα οπισθόφυλλα του «Μικρού Αρχηγού», αλλά και στο «Τόμπυ», ενώ επαναλήφθηκε και στον «Μικρό Καουμπόι», κι έτσι μπόρεσαν να την δουν κι άλλοι αναγνώστες, νεότεροι σε ηλικία, που δεν την είχαν προλάβει στην πρώτη της παρουσία. Υπήρχαν τμήματα της που δημοσιεύτηκαν μόνον στο «Υπερτεύχος Μικρός Καουμπόι», σαν ένθετα στις κεντρικές σελίδες και μάλιστα με την μορφή αφίσας, κι αυτά είναι ίσως τα δυσκολότερα για να βρεθούν στις μέρες μας, αν κάποιος σκεφτεί να ξεκινήσει με σκοπό να ολοκληρώσει αυτή την υπέροχη σειρά πορτρέτων. Η ιδέα και η υλοποίηση της, ανήκει στον Θέμο Ανδρεόπουλο και εκτός από έξυπνη, αποδείχτηκε ένα πολύ δυνατό χαρτί της έκδοσης του περιοδικού, που βοήθησε ώστε να καθιερωθεί, αφού οι αναγνώστες την αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή που έκανε την εμφάνιση της. Πολλοί μάλιστα έκοβαν εκείνα τα οπισθόφυλλα, για να τα έχουν συγκεντρωμένα. Εδώ να καταθέσω μια προσωπική ένσταση. Αν είχε προβλεφτεί να μπουν σαν αφίσες στις κεντρικές σελίδες του περιοδικού, θα ήταν πολύ καλύτερα, δεδομένου ότι την δεκαετία του`70 δεν υπήρχαν scanner! Ακόμη, κάτι που θα ανέβαζε κατακόρυφα το ενδιαφέρον των αναγνωστών, θα ήταν και η ύπαρξη ενός άλμπουμ, για να τοποθετούνται εκεί τα πορτρέτα, όπως έκανε για παράδειγμα ο κ. Δραγούνης αν θυμάστε οι άνω των 40, με τον «Άτλαντα των Γνώσεων», στα οπισθόφυλλα των Ταρζάν, Κράνος, Τάνκς και Ρακάρ, πολύ παλιότερα(δείτε σχετική παρουσίαση της σειράς αυτής). Ας αφήσουμε κατά μέρος όμως τα «αν» και ας περάσουμε σε αυτά που έγιναν. Η σειρά «Η παρέλαση των Ηρώων του Φαρ Ουέστ», περιείχε τα πορτρέτα όχι μόνον των κεντρικών χαρακτήρων, που πρωταγωνιστούσαν στις ιστορίες του περιοδικού, αλλά και πολλά ακόμη πρόσωπα της Άγριας Δύσης, άλλα υπαρκτά και άλλα μυθικά, όπως και άλλους χαρακτήρες των ιστοριών, όπως για παράδειγμα τους γονείς των μελών της «θρυλικής τετράδας». Στην δε δεύτερη από το τέλος σελίδα, δημοσιεύονταν ένα κείμενο που αφηγούνταν κάποια βιογραφικά στοιχεία του καθενός. Η αρχή όλων, έγινε στα 4 πρώτα τεύχη του «Υπερτεύχους Μικρού Καουμπόι», με ισάριθμα πορτρέτα και ξεκίνησε να δημοσιεύεται στο εβδομαδιαίο περιοδικό των εκδόσεων «Μονόκερως», από το τεύχος 297, για να ολοκληρωθεί στο 364. Δηλαδή, 67 πορτρέτα στον «Μικρό Καουμπόι» και 4 στο «Υπερτεύχος», συν κάποια ακόμη που μπήκαν στην έκδοση του δεύτερου, σε δεύτερη δημοσίευση και μεγαλύτερο σχήμα, όπως είπαμε πιο πάνω. Στην υπό – κατηγορία μας «ΕΡΕΥΝΑ & ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ», μπορείτε αρχικά να δείτε 5 από αυτά, καθώς και μια πλήρη τους καταγραφή, ανά τεύχος και χαρακτήρα, έτσι όπως κυκλοφόρησαν στην πρώτη εμφάνιση στα οπισθόφυλλα του «Μικρού Καουμπόι», για να ξέρετε τι να ψάχνετε και που! Όλα αυτά, είναι απόσπασμα του βιβλίου μου για την έκδοση του «Μικρού Καουμπόι», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Αιγόκερως» και το οποίο μπορείτε φυσικά όσοι ενδιαφέρεστε, να το αποκτήσετε! Τα διαθέσιμα αντίτυπα του, βρίσκονται στην υπό – κατηγορία «ΔΙΑΦΟΡΑ». Σταδιακά δε, θα εμπλουτίσουμε με ακόμη περισσότερα οπισθόφυλλα το άρθρο αυτό, ενώ ολοκληρωμένη την σειρά θα έχετε την δυνατότητα να την δείτε, στο Time Bandits(μαζί και τα βιογραφικά στοιχεία της προτελευταίας σελίδας, για τον κάθε χαρακτήρα), όπως και πολλές ακόμη παρόμοιες.

http://wp.me/PKxow-1jV

HUGO PRATT – LECCENDE INDIANE

Ινδιάνων έργα και ημέρες συνέχεια στο Comics Trades, με την αποκλειστική παρουσίαση μιας δουλειάς που αφορά σε αυτούς και έρχεται από την μακρινή Αργεντινή. Το υπογράφει ένας πραγματικός θρύλος, ένας δημιουργός η φήμη του οποίου πέρασε τα σύνορα της χώρας του εδώ και 40 χρόνια, με αποτέλεσμα να θεωρείται σαν μια από τις μεγαλύτερες μορφές στον χώρο των κόμικς, με χιλιάδες θαυμαστές και στη χώρα μας. Αυτή τη φορά, οι λαοί των ινδιάνων και ο πολιτισμός τους, οι μάχες που έδωσαν για να μείνουν ζωντανοί και η ιστορία τους, ήταν το κίνητρο για να τα αποτυπώσει στο χαρτί όλα αυτά, ο μεγάλος Hugo Pratt, σε ένα άλμπουμ που κυκλοφόρησε στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας(μην το ψάξετε στα βιβλιοπωλεία μεταφρασμένο στα Ελληνικά…), το οποίο δεν περιέχει αποσπασματικές δουλειές του από παλαιότερα(περιοδικό Sgt Kirk, πολεμικά κόμικς κλπ), αλλά σκίτσα που έκανε ειδικά γι` αυτή την έκδοση! Να πούμε ακόμη ότι κυκλοφόρησαν συνολικά δύο τόμοι, ενώ στο πιο κάτω αρχείο θα σας δώσουμε την δυνατότητα να δείτε 22 σελίδες από αυτό το έργο του Pratt, κλικάροντας απλά το link!

http://www.mediafire.com/?q4c1zln13cwab88

Περισσότερες εικόνες από την έδκοση, στην υπό – κατηγορία «ΕΡΕΥΝΑ & ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ».

http://wp.me/PKxow-1QC

RAPHAEL CARLO MARCELLO – Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ «ΔΙΚΑΙΟΥ»

Ο Raphael Carlo Marcello, ή Ralph Marc όπως συνήθιζε να υπογράφει τα σκίτσα του, γεννήθηκε το 1929 στην Ιταλία. Πριν συμπληρώσει τα 20 του χρόνια, είχε αφήσει το σχολείο για χάρη της τέχνης που υπηρέτησε και είχε μετακομίσει στο Παρίσι. Τα πρώτα του σκίτσα δημοσιεύτηκαν μέσω του καλλιτεχνικού πρακτορείου Sagédition και ήταν τα “Loana et le Masque Chinois” στο Παριζιάνικο έντυπο Paris – Jeunes και “Nick Silver”, στο Collection Victoire. Το 1950 συνεργάζεται με την εταιρεία Opera Mundi(είχε συμβόλαιο στη χώρα μας με τον κ. Δραγούνη, όπως και η Imperia), και δουλεύει πάνω σε κλασσικά λογοτεχνικά έργα, όπως τα «Μπέν Χούρ», «Τζέην Έυρ», «Όλιβερ Τουίστ» και εικονογραφημένες ιστορίες από την Βίβλο. Το 1952, θα σχεδιάσει τα “Gil Blas” και “Bug Jargal”, για το περιοδικό “Heroic”. Σε ένα άλλο περιοδικό το Pepito(δημοσίευε τις ιστορίες του Luciano Bottaro στην Γαλλία), θα μείνει για δεκαπέντε χρόνια, σχεδιάζοντας την σειρά “Le Cavalier Inconnu”. Παράλληλα συνεργάζεται με πολλές εφημερίδες της εποχής, όπως την Mondial-Presse. Όλα αυτά μέχρι το 1970. Γιατί τότε κάνει το μεγάλο βήμα στην καριέρα του και ξεκινάει μια σπουδαία πορεία με εικονογραφήσεις ήδη καθιερωμένων ηρώων, όπως οι Bugs Bunny, Lisette, Monty, Mireille, L’Intrépide/Hurrah και Rintintin. Ήταν η χρονιά της συνεργασίας του με το Γαλλικό περιοδικό Pif Gadget και τον σεναριογράφο Jean Ollivier. Μαζί έκαναν μεγάλες επιτυχίες, όπως ο “Dr. Justice”(Δίκαιος), “Amicalement Vôtre”(εδώ συμμετείχε στα σενάρια και ο Victor Mora), “Taranis”, “Tarao”(με την συμμετοχή στα κείμενα και του Roger Lecureux), αλλά και το “La Guerre du Feu”. Στο διάστημα 1973 – 1976, ο Marcello σκιτσάρισε τον John Parade σε σενάρια του Maric, για το περιοδικό Le Journal des Pieds Nickelés. Από εκεί κι έπειτα μέχρι και το 1985, θα εικονογραφήσει τρείς μεγάλες εγκυκλοπαιδικές σειρές. Είναι τα “L’Histoire de France en Bandes Dessinées”, “La Découverte du Monde” και “L’Histoire du Far West”, για τον περίφημο εκδοτικό οίκο Larousse. Στο Journal de Mickey(το Γαλλικό περιοδικό του Μίκυ Μάους), συμμετείχε με ιστορίες όπως τα Le Regard du Tigre, Zorro και e Club des Cinq. Με το σεναριογράφο Maric θα φτιάξουν το 1981, το πολύ επιτυχημένο διαστημικό “Cristal”, στο περίφημο “Spirou”, ένα περιοδικό – θρύλος στη Γαλλία. Το 1988 ο Marcello θα σχεδιάσει και την ιστορία του Μάικλ Τζάκσον, στην κυκλοφορία αυτή της Hachette(ειδικεύεται όπως και η Ιταλική De Agostini σε κυκλοφορίες συλλογών και αφιερωμάτων). Την ίδια χρονιά, μαζί με τον Alain De Kuyssche που έκανε τα κείμενα, είναι η σειρά του “Wayne Thunder”, που συνεχίζει να αποτυπώνει στα σκίτσα του το μεγάλο ταλέντο αυτού του δημιουργού και την αστείρευτη του έμπνευση. Η σειρά κυκλοφόρησε από μια άλλη πολύ μεγάλη εκδοτική εταιρεία, την Lombard. Καταλαβαίνετε ότι ένα όνομα όπως αυτό του Marcello, με τέτοιες συστάσεις και βιογραφικό, ήταν αδύνατον να βρει κλειστή την πόρτα οποιουδήποτε εκδοτικού οίκου! Τρείς ακόμη δουλειές του, βγήκαν το 1990, όλες για λογαριασμό της Albin Michel. Ήταν τα “L’Épopée du Paris Saint-Germain”, το απευθυνόμενο σε ενήλικες περισσότερο “Nuit Barbare” και το “Amok”. Το`91, ο βετεράνος πια δημιουργός, με μια εντυπωσιακή πορεία 42 ετών, αποσύρθηκε στην γενέτειρα του, την μικρή πόλη Vintimille. Κι εκεί όμως …δεν έμεινε ήσυχος! Ακόμη και στη δύση της καριέρας του, ο εκδότης κ. Sergio Bonelli του έδωσε την ευκαιρία να σχεδιάσει δύο μεγάλους πρωταγωνιστές της Ιταλικής κόμικς – σκηνής. Έτσι, ο Marcello άφησε το στίγμα του και στους “Zagor” και “Tex”! Δυστυχώς από όλα όσα διαβάσατε πιο πάνω, στη χώρα μας ο κ. Marcello είχε μια πολύ σύντομη παρουσία στα Ελληνικά κόμικς, με τον «Δίκαιο» στο ομώνυμο περιοδικό του κ. Ανεμοδουρά…

Τα καρέ της Γαλλικής έκδοσης και μέρος των στοιχείων, είναι από το

www.lambiek.net

Τα καρέ της Ελληνικής έκδοσης του «Δίκαιου», είναι από το προσωπικό αρχείο του συντάκτη.

Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΚΥΡΙΟΣ TIBET

Ο γεννημένος στη Γαλλία το 1931 Gilbert Cascard(απεβίωσε πέρσι), θεωρείται και όχι αδίκως κατ` εμέ, σαν ένας από τους πλέον χαρισματικούς και δημοφιλείς κομίστες της δεκαετίας του `50, οπότε και έκανε τις πιο επιτυχημένες του δουλειές και εκείνες που αξίζει να μνημονευτούν ιδιαίτερα. Εκπρόσωπος της Γαλλικής φρέσκιας τότε, ματιάς κόμικς, ο γνωστός με το προσωνύμιο του Tibet, ήταν ένας από τους κλασσικούς σχεδιαστές του περιοδικού Tin Tin(Τεν Τεν), της πρώτης του περιόδου έκδοσης στην Γαλλία, με μια μεγάλη γκάμα χάρτινων δημιουργημάτων, που έγιναν ευρέως γνωστά σε πολλές χώρες του πλανήτη, μεταξύ αυτών και στην χώρα μας, όταν διαβάσαμε αρχικά τα κατορθώματα τους επί χάρτου, στο εβδομαδιαίο μικρού σχήματος, ομώνυμο περιοδικό εγχείρημα, των εκδόσεων Χάρη Πάτση το 1968.

Η γραμμή του, μια καθαρά και τυπικά ρεαλιστική καρτούν μορφή, με στρογγυλά περιγράμματα και έμφαση στη λεπτομέρεια και τα σκηνικά, πάνω στα οποία κινούνταν οι ήρωες του(φύση – δωμάτια), αλλά και λάτρης του αστυνομικού κόμικς, είναι τα κύρια συστατικά που υποβοήθησαν τον αναγνώστη, για να μπορέσει να μπει στον κόσμο που αποτύπωσε στο χαρτί. Καταπιάστηκε και με την καθαρά χιουμοριστική, αφελή και ανέμελη σχεδίαση ιστοριών, με απώτερο στόχο την ψυχαγωγία μικρότερων ηλικιακά αναγνωστών, αλλά θα λέγαμε ότι αυτός ο χαρακτήρας που τον καθιέρωσε περισσότερο απ` όλους, είναι ο ντετέκτιβ Ρίκ Όσετ(Ric Hochet), που διαβάσαμε και στην Ελλάδα κάποιες περιπέτειες του, αρχής γενομένης από το πειραματικού σταδίου και ύφους ίσως, Τέν Τέν του Χάρη Πάτση και στη συνέχεια στα χρόνια της δεκαετίας του `80, στα Μπλέκ και Σούπερ Μπόυ. Ο άνθρωπος με τον οποίο συνεργάστηκε και πάνω στα σενάρια του οποίου στηρίχθηκε για να σχεδιάσει, ήταν κατά κύριο λόγο ο Andre – Paul Duchateau.

Άλλες γνωστές του δημιουργίες, από την περίοδο που ζούσε στο Βέλγιο, ήταν και τα Pat Rick, Dave `O Flynn, Titi et Tutu, La Famille Petitoux, Chick Bill και πολλά ακόμη, που δυστυχώς δεν είχαμε την ευκαιρία να διαβάσουμε και να εκτιμήσουμε στην χώρα μας. Οι δύο Γαλλικές αποσπασματικές εικόνες που βρίσκονται στο κείμενο αυτό, είναι από το www.lambiek.net, που όπως σχεδόν πάντα μας βοηθάει πολύ σε αυτά τα πορτρέτα δημιουργών, που επιλέγουμε να σας παρουσιάσουμε, ενώ οι εικόνες που αφορούν στο Ελληνικό Τέν Τέν, είναι από το προσωπικό αρχείο του γράφοντα. Να σας ενημερώσω σε αυτό το σημείο, ότι θα ανέβουν σχετικά σύντομα, αρκετά τεύχη του Τέν Τέν εκείνης της περιόδου έκδοσης στην Ελλάδα, στα ράφια της ηλεκτρονικής μας βιβλιοθήκης και φυσικά θα ενημερωθείτε με σχετικό άρθρο, ενωρίτερα. Τέλος, όλο αυτό το παρόμοιου τύπου υλικό, μπορείτε προσωρινά να το βρίσκετε στην κατηγορία μας ΕΡΕΥΝΑ & ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ.

http://wp.me/PKxow-1QC

Το προσωρινό της υποθέσεως, έγκειται στο γεγονός ότι σύντομα θα δημιουργηθεί νέα κατηγορία, με γενικό τίτλο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ.

Για όσους αναρωτιέστε ποιός μπορεί να είναι ο λόγος ύπαρξης των λέξεων κάτω από κάθε άρθρο, να σας πω ότι πρόκειται περί «λέξεων – κλειδιά» και η χρησιμότητα τους στον αναγνώστη είναι μεγάλη. Στις «κατηγορίες», κατηγοριοποιούνται τα άτθρα και έτσι μπορείτε κλικάροντας τις λέξεις να διαβάσετε εύκολα τα άρθρα που σχετίζονται με την κάθε μια από αυτές, ενώ με τις «ετικέτες¨δίνουμε την δυνατότητα σε όσους αναζητούν παρόμοων λέξεων και ενδιαφέροντος κείμενα στο διαδίκτυο, να γνωρίσουν την σελίδα μας.

Όλα τα άρθρα αυτού του τύπου θα τα βρείτε στην κατηγορία Ήρωες & Δημιουργοί.

Σκίτσα ηλικίας 32 ετων…

Μόλις πρόσφατα, μετά από μια επώδυνη μετακόμιση, ανακάλυψα ένα μπλόκ με μερικά σκίτσα που έγιναν με στυλό και επιρροές από τα γουέστερν κόμικς, που διάβαζα το`78, σε ηλικία 14 ετών. Κουβαλούν μπόλικη νοσταλγία… Σας παραθέτω τέσσερα από αυτά, χωρίς επιπλέον σχόλια. Αφιερωμένο εξαιρετικά στην γενιά του`64…