IT`S A WONDERFUL LIFE(1946) – ΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ!

Όσο κι αν ψάξει κανείς, ανάμεσα στις εκατοντάδες(ίσως και περισσότερες), ταινίες με θέμα τα Χριστούγεννα, είναι αδύνατον να μείνει ασυγκίνητος, από την θαυμάσια αυτή ματιά του Φράνκ Κάπρα(Frank Capra), που ήδη μετράει από την πρώτη της μέρα προβολής μέχρι σήμερα, 65 χρόνια! Και σίγουρα είναι ακόμη πιο δύσκολο, να μην την συναντήσει στις σχετικές λίστες, που κατά καιρούς δημοσιεύονται σε ιστοσελίδες και περιοδικά. Προσωπικά δεν θα επιχειρήσω να της δώσω αρίθμηση και να την τοποθετήσω σε κάποια θέση, ούτε και να την αξιολογήσω σαν πολιτιστική κληρονομιά, αφού αυτές τις εξετάσεις τις έχει δώσει επί μακρόν. Άλλωστε, όταν αναλύεις καμιά φορά, χάνεις το ίδιο το νόημα! Κι αυτό είναι που ΔΕΝ θέλω να χαθεί! Γι` αυτό και η παρουσίαση αυτής της ταινίας, έχει απλά να κάνει με μια πρόταση ουσιαστικά, που μπορεί να έρχεται από πολλά χρόνια πίσω, όμως το πνεύμα της είναι τόσο δυνατό, που δύσκολα την προσπερνάει κανείς, θεωρώντας την ενδεχομένως και «παλιομοδίτικη». Οι αξίες, δεν έχουν παλαιότητα και το “It`s a Wonderful Life”, ανήκει σε αυτές!Είναι ότι πιο αισιόδοξο και συγχρόνως διδακτικό, πέρασε ποτέ μπροστά από τις κινηματογραφικές κάμερες, αναπαριστώντας το κλίμα αυτών των άγιων ημερών. Αυτή είναι η δική μου η άποψη. Η δική σας ίσως να διαφέρει, κι αυτό είναι το λογικό, αλλά και το επιθυμητό σε αυτό το άρθρο. Να ακουστούν και οι δικές σας δηλαδή απόψεις. Να μοιραστούμε συναισθήματα και να φέρουμε στο νου εικόνες, τυλιγμένες στην κινηματογραφική ταινία, κι όχι μόνον.

Είναι 20 Δεκεμβρίου του 1946, στην χιονισμένη Νέα Υόρκη. Ο κόσμος συρρέει και κάνει ουρές μπροστά από τα ταμεία, σε δεκάδες αίθουσες. Ο λόγος έχει να κάνει με μια νέα ταινία του Φράνκ Κάπρα, αγαπημένου σκηνοθέτη των Αμερικανών εκείνα τα χρόνια και «χρυσού παιδιού» του Χόλλυγουντ(πατέρας της Λάιζα Μινέλι). Ο σκηνοθέτης με την Ιταλική καταγωγή, που ότι φιλμάριζε γίνονταν χρυσά αγαλματάκια και γέμιζαν τις προθήκες τις δικές του, αλλά και των στούντιο που τον εμπιστεύονταν, είχε μια επίκαιρη ματιά να δώσει αυτή τη φορά. Μια αλλιώτικη από τις προηγούμενες, αλλά με τον γνωστό του, μοναδικό τρόπο να την αφηγηθεί. Αυτόν που τον καθιέρωσε και του έδωσε μια θέση ανάμεσα σε συνάδελφους του όπως οι Όρσον Ουέλς, Τζών Φόρντ, Τζών Χιούστον, Μπίλλυ Γουάιλντερ και πολλοί ακόμη, στην σελίδα με τους κορυφαίους σκηνοθέτες όλων των εποχών, σε όλα τα βιβλία που ανέλαβαν ποτέ να καταγράψουν την ιστορία της έβδομης τέχνης. Η απλότητα και το χιούμορ που σαν αναρριχητικά φυτά, σκαρφαλώνουν τα φύλλα τους στις σκηνές των ταινιών του Κάπρα, είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά στοιχεία του έργου του. Ανθρωπιά, ζεστασιά, μηνύματα, αισιοδοξία, αυθορμητισμός, αγάπη, έννοιες και αξίες διαχρονικές. Σταθερές και ακλόνητες στο πέρασμα του χρόνου, όπως οι αιωνόβιες σεγκόγιες. Με αυτά στο δισάκι του, πορεύτηκε και μεγαλούργησε και σήμερα μπορούμε να λέμε με σιγουριά, ότι ο κόσμος του σινεμά θα ήταν πολύ φτωχότερος, δίχως τη φιγούρα του Κάπρα πίσω από τη σκηνοθετική καρέκλα.

Το “It`s a Wonderful Life”, είναι βασισμένο στο βιβλίο «TheGreatestGift«, του Αμερικανού συγγραφέα PhilipVanDorenStern, από το 1943. Στην μεταφορά του ώστε να γίνει σενάριο και από εκεί ταινία, συνεργάστηκαν οι Frances Goodrich, Albert Hackett, Jo Swerling, αλλά και ο ίδιος ο σκηνοθέτης, ο οποίος έκανε και την παραγωγή των 3.800.000 εκατομμυρίων δολαρίων. Ίσως την πιο πολυδάπανη που επιχείρησε ποτέ ο ίδιος! Ο Κάπρα πίστεψε στο υλικό του βιβλίου και στην δύναμη του και δικαιώθηκε. Ανέθεσε την μουσική υπόκρουση, σε μια τεράστια μορφή. Στον Dimitri Tiomkin, που θέλει πολύ δουλειά για να βγει ένα άρτιο αφιέρωμα στην ζωή και το έργο του, πιστέψτε με! Όμως θα την κάνουμε κι αυτή την διαδρομή, κάποια στιγμή και σας το υπόσχομαι αυτό. Ο Tiomkin, επιτρέψτε μου την έκφραση, δίνει ρέστα κυριολεκτικά! Τα πλάνα του φιλμ θα ήταν αδύνατον να γεννήσουν τόσο όμορφα συναισθήματα και να ξυπνήσουν ρίγες συγκίνησης, δίχως τις νότες του! Δεν ακολουθεί τα πλάνα, ούτε τα συνοδεύει. Αναπνέει με τις μελωδίες του πάνω τους! Καταπληκτικό μοντάζ από τον William Hornbeck και έξοχη φωτογραφία από τον Joseph Walker(συνεργάτη επί σειρά ετών του Κάπρα, με συμμετοχές μεταξύ άλλων και στα Mr. Deeds Goes to Town (1936), You Can’t Take It with You (1938), Mr. Smith Goes to Washington (1939). Η ταινία ξεκινάει με την γνώριμη μακέτα της RKO Radio Pictures, είναι ασπρόμαυρα υπέροχη και έχει διάρκεια 130 λεπτών. Στην διάρκεια τους θα μελαγχολήσετε, θα προβληματιστείτε, θα βουρκώσετε, θα γελάσετε με την ψυχή σας, θα νιώσετε ξανά παιδιά!

Ένας νεαρός αριστούχος του Γυμνασίου, σε μια μικρή κωμόπολη της Βόρειας Αμερικής, βλέπει τα μαλλιά του να γκριζάρουν, αφήνοντας τα πιο δημιουργικά του χρόνια πίσω, για χάρη των ανθρώπων που αγαπάει. Θυσιάζεται για κείνους και μένει στο παρασκήνιο μιας ολόκληρης ζωής, για να τους αφήσει να ανοίξουν τα φτερά τους και να πετάξουν μακριά. Μέσα από την δική τους επιτυχία, έρχεται η δική του ευτυχία. Άτυχος και αιχμάλωτος της καλοσύνης του. Μοιραία και τραγική φιγούρα. Δέσμιος των επιλογών του. Μπορείτε να προσθέσετε κι εσείς πολλές εκφράσεις, ανάλογα με αυτήν που σας αντιπροσωπεύει. Σε ένα νομίζω όμως, ότι θα συμφωνήσουμε όλοι. Στην δύναμη της θέλησης του και την ακεραιότητα του χαρακτήρα, που σαν στάμπα σφραγίζει κάθε κίνηση στο χιόνι! Ο James Stewart, είναι μοναδικός! Ξεδιπλώνει κάθε πτυχή του υποκριτικού του ταλέντου, με το νωχελικό εκείνο βάδισμα και το ατσαλάκωτο του ύφος. Καταρρέει, πετάει φοβερά αστείες ατάκες, γκρεμίζεται και ορθώνει ξανά το ανάστημα του άπειρες φορές, είναι αξιοπρεπής και έντιμος, δεν προδίδει ποτέ τις αρχές του, είναι άνθρωπος με όλη την σημασία της λέξης, σαν κι εμάς όλους και ζει έντονα κάθε του στιγμή! Είναι τρωτός. Κάνει λάθη, βιάζεται, αμφισβητεί ακόμη και τα θαύματα, αλλά χάρη σε ένα τέτοιο, κερδίζει την μεγαλύτερη του μάχη επί σκηνής και το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων. Σε κερδίζει στη στιγμή. Δεν θα μπορούσε να βρεθεί καλύτερος πρωταγωνιστής, γι` αυτό ίσως δεν επιχειρήθηκε ως σήμερα να γυριστεί νέα βερσιόν της ταινίας! Ιδανική και η Donna Reed στο ρόλο της συζύγου του. Όλο το καστ είναι εξαιρετικό. Να αναφέρουμε ορισμένους. Lionel Barrymore, Thomas Mitchell, Henry Travers, Ward Bond, Gloria Grahame(η συνήθως μοιραία γυναίκα των φιλμ νουάρ!), Todd Karns, Lillian Randolph, Frank Albertson, William Edmunds και Bobby Anderson. Υπάρχουν κι άλλοι και δεν θα θέλαμε να τους αδικήσουμε στο ελάχιστο. Ακολουθώντας το παρακάτω link, μπορείτε να βρείτε το πλήρες καστ και πολλά ακόμη σημαντικά στοιχεία για την ταινία.

http://en.wikipedia.org/wiki/It%27s_a_Wonderful_Life

Το It`s a Wonderful Life, με το μήνυμα που κρατάει σφιχτά στα πλάνα του, αλλά και τους συμβολισμούς του, είναι ένα αξεπέραστο και πάντα λαμπερό κινηματογραφικό διαμάντι! Όσες φορές και να το δεις δεν σε κουράζει, ούτε και παίζει ρόλο η ηλικία αυτού που θα επενδύσει σε δύο από τις ώρες της ζωής του, για να το δει! Η ταινία του Κάπρα, θαρρείς ότι είναι κάτι σαν ίσκιος και ακολουθεί τα βήματα σου! Γυρίζεις και …δεν είναι κανείς πίσω! Ή μήπως είναι και δεν τον βλέπεις;… Σαν επιρροή του συγγραφέα, που πιστά καταγράφει ο σκηνοθέτης, είναι η «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» του Κάρολου Ντίκενς. Στην ουσία, μια διασκευή της παρακολουθούμε, αλλά πολύ γοητευτική. Πήρε πέντε Όσκαρ(καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας στον Κάπρα, πρώτου ανδρικού ρόλου στον Στιούαρτ, καλύτερου μοντάζ στον William Hornbeck και καλύτερης ηχοληψίας, για την δουλειά του John Aalberg), αλλά και κανένα να μην κέρδιζε, έχει μια θέση στην καρδιά μας και τον τρόπο να μας κάνει να ξεχνάμε τον χρόνο για λίγο, τόσο όσο χρειάζεται για να πεταχτούμε μέχρι το Bedford Falls, μια χιονισμένη παραμονή Χριστουγέννων, του 1946!

ΥΓ

Μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετώπισα γράφοντας τούτες τις γραμμές, ήταν να επιλεχθούν αντιπροσωπευτικές εικόνες για να τις συνοδέψουν! Ποια να διαλέξεις και ποια όχι, από ένα τέτοιο αριστούργημα; Ελπίζω ότι αυτές που τελικά μπήκαν στο άρθρο, να σας βρήκαν σύμφωνους.

Αποσπασματικά βίντεο από την ταινία.

Ο φίλος Κρίτωνας, που συχνά μας βοηθάει δίνοντας μας πολύτιμες επιπλέον πληροφορίες, για τα άρθρα που δημοσιεύονται, μας έδωσε την ευκαιρία μέσα από 2 link, να δούμε την θαυμάσια ταινία αυτή του Κάπρα, μέσα από το you tube! Μάλιστα, στην πρώτη περίπτωση είναι η αυθεντική της κόπια, με πολύ καλή ποιότητα εικόνας και υψηλή ανάλυση, ενώ στην δεύτερη σας περιμένει μια έκπληξη! Ολόκληρη η ταινία με την προσθήκη χρώματος! Και στις δύο μορφές της, μπορείτε να την δείτε μέσα από το Comics Trades! Κρίτωνα, σε ευχαριστώ θερμά!

ΓΙΟΥΡΓΙΑ και ΓΚΑΓΚΑΝ ΓΚΑΓΚΑΝ…

Ήμουνα ο ληστής και είχαμε στήσει ενέδρα στην άμαξα. Προετοιμασμένος και οπλισμένος μέχρι τα δόντια, πλαστικό πιστόλι, καδρόνι στο άλλο χέρι καλού κακού, και ένα κουζινόπανο της μακαρίτισσας της γιαγιάς μου για ‘μάσκα ληστείας’. Για χρόνια όποτε άκουγα ληστεία μου μύριζε ντοματορίγανη κι ήταν αιτία αυτό το κουζινόπανο, όλες τις ληστείες μ’ αυτό τις έκανα. Λαμπρή καριέρα.

Πεταγόμαστε πίσω απ’ το τοιχάκι, φωνάζοντας είτε ‘γιούργιαααααααααααα’ που ήταν και η πλέον κλασσική κραυγή των ληστών σύμφωνα με τους ιστοριογράφους του Γουέστ, είτε κάνοντας τη μουσική του έπους που διαδραματιζόταν προσθέτοντας μια ακόμα σημαντική ψηφίδα ρεαλισμού στην ‘ταινία’:

ΓΚΑΓΚΑΝ ΓΚΑΓΚΑΑΑΑΑΑΝ

Λοιπόν από τα πιο σοφά πράγματα που έχω κάνει στη ζωή μου, είναι που αυτόν το ληστή με το κουζινόπανο τον έχω κρατήσει ανέπαφο – όσο μπόρεσα – μέσα στο κεφάλι μου. Με όλη του τη σοφία των 8 χρονών, με τη σκισμένη του ελβιέλα, με το κοντό παντελόνι. Έμαθα γράμματα, σπούδασα, έκανα, έρανα, άλλαξα, έβαλα τα ρούχα μου αλλιώς, αλλά εκεί αυτός, πίσω από το τοιχάκι.

Και θα μου πεις τι τον θέλεις;

Μα γι’ αυτό το ‘γιούργια’ τον κρατάω. Έχεις ιδέα τι είναι αυτό το γιούργια; Για μένα είναι αυτό που σημαίνει ή που θα έπρεπε ακόμα να σημαίνει Ελλάδα. Αυτή η κουζουλάδα που λέμε στην Κρήτη, ο βουρλισμένος που λένε οι Κερκυραίοι (και κλείνω μάτι στον Κοσκινά), αυτό το να βάζεις το κεφάλι κάτω και να πηγαίνεις κόντρα, να μη σε νοιάζει κερδίσεις-χάσεις, να μη σε νοιάζει τίποτα, να μη λογαριάζεις τίποτα, να τα βάζεις με θεριά, πίσω και σας φάγαμε ρε, γιούργιαααααααααααααααααααααα.

Είμαι σίγουρος ότι ο Λεωνίδας κι οι 300, με ένα τέτοιο ‘γιούργια’ φύγανε μπροστά. Θα μου πεις χλωμό να είπε γιούργια ο Λεωνίδας – αλλά έχει διαφορά; Αυτό δεν έκανε;

Και τα γράφω αυτά σε μια Ελλάδα που κυριαρχεί για πολλή καιρό μια άλλη παιδική φράση.

Την ξέρετε όλοι.

‘Σκασίλα μου’.

Μεγάλη ζημιά το ‘σκασίλα μου’. Αλλά ξέρεις ποιοι το λέγανε πάντα ε; Οι χαμένοι και οι ζηλιάρηδες. ‘Και τι που νίκησες; Σκασίλα μου.’ ‘Μμμμ σιγά το ποδήλατο. Σκασίλα μου.’

Μεγάλος καρκίνος οι σκασίλες ρε φίλε ώρες ώρες.

Κι όμως το να μεγαλώσω μου ‘μαθε ότι υπάρχουν φορές που χρειάζεται κι η σκασίλα. Αυτό που χρειάστηκε πολύ καιρό να μάθω, είναι πότε χρειάζεται το ένα και πότε το άλλο. Μεγάλη υπόθεση αυτό, πολύ με παίδεψε.

Όχι ότι τα κάνω όλα σωστά τώρα. Μπα. Ποτέ δεν το πετυχαίνεις αυτό κι αν το πετύχαινες δε θα χε πλάκα.

Αλλά σήμερα νομίζω ότι μας λείπει πολύ το γιούργια ρε φίλε. Πολύ σκασίλα είχε πέσει. Γιούργια και γκαγκάν γκαγκάν. Με το κουζινόπανο, με το πλαστικό πιστολάκι, πίσω απ’ το τοιχάκι, σας έχω για πλάκα. Μια δυο τρεις, να μην έρθει κι η σειρά μου;

Με την ελβιέλα, με το κοντό το παντελόνι, με τη μυρωδιά της ντοματορίγανης.

Γιούργια και γκαγκάν γκαγκάν παλικάρια.

Κι αν είναι πιο δυνατοί τι έγινε;

Σκασίλα μου.

—————

Αφιερωμένο αδερφέ στην κουζουλάδα μας

Λάζαρος Αλεξάκης

ΑΣΤΕΡΙΞ ΑΛΜΠΟΥΜ 14. – «Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ»

Δέκατο τέταρτο άλμπουμ της σειράς αυτής, που ξεκίνησε πέρσι και συνεχίζεται με 12 ακόμη φετεινές προσθήκες. Είναι το «Ο Αστερίξ στην Ισπανία», πάντα από την συνεργασία Μαμούθ Κόμικς & Καθημερινής. Στην κάρτα δώρο του τεύχους, έχουμε τον «Πέπε». Όλα αυτά τα άλμπουμ συγκεντρωμένα, μπορείτε να τα βρίσκετε στην υπό – κατηγορία «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ & ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ».Από τον επόμενο άλμπουμ, τα εξώφυλλα και οι κάρτες θα προστίθενται κάθε εβδομάδα κατευθείαν στην υπό – κατηγορία μας. Το Comics Trades από το Μεγάλο Σάββατο μέχρι την Δεύτερη μέρα του Πάσχα, θα κάνει ένα μικρό διάλλειμα στην αρθρογραφία και θα επιστρέψει δρυμύτερο κοντά σας και ανανεωμένο!

http://wp.me/PKxow-1Ir

ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ – ΑΣΤΕΡΙΞ DELUXE EDITION – Η ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Κι εκεί που νομίζαμε ότι η έκδοση των άλμπουμ του Αστερίξ από την Μαμούθ Κόμικς και την Καθημερινή, ολοκληρώθηκε στα 12 που είχαμε μείνει πέρσι στα τέλη του καλοκαιριού, από την Πέμπτη 14 Απριλίου υπάρχει ήδη στα περίπτερα το 13^ο άλμπουμ! Έτσι, «Ο Αστερίξ και η Χύτρα» έρχεται για να μπει στο ράφι της βιβλιοθήκης όσων συγκέντρωσαν τα προηγούμενα 12 αυτά άλμπουμ, πάντα σε χαρτί πολυτελείας, με σκληρό εξώφυλλο – κομψή ράχη, όπως και στις συλλεκτικές παρόμοιες εκδόσεις των Ευρωπαικών χωρών. Μπορώ να πω ότι αυτή η κίνηση δεν ήταν αναμενόμενη, αφού οι περισσότεροι εξ ημών πιστέψαμε ότι μετά την κυκλοφορία των 12 άλμπουμ του Αστερίξ και των 16 του Λούκυ Λούκ, το μόνο που θα μπορούσαμε να περιμένουμε ήταν ίσως μια σειρά επιλογών από τις περιπέτειες του Τέν Τέν ή του Ιζνογκούντ! Μας αιφνιδίασε συνεπώς η εφημερίδα! Απ` την άλλη, αν δείτε τις δημοσιεύσεις διαφόρων ΜΜΕ στο διαδίκτυο, θα διαπιστώσετε ότι υπήρχε μια εξαγγελία άλμπουμ του Αστερίξ, όμως αυτό που αφήνουν σαν υπονοούμενο πίσω τους, είναι μια επανέκδοση των 12 πρώτων με ημερομηνία έναρξης τις 24 Απριλίου! Με μια σύντομη τηλεοπτική καμπάνια 3 ημερών και ένα εξώφυλλο άλμπουμ που δεν είχε μέχρι στιγμής συμπεριληφθεί σε αυτή την σειρά, ανατράπηκαν τα δεδομένα και είμαστε στην ευχάριστη θέση πλέον να σας παρουσιάσουμε τον νέο αυτό άλμπουμ και να ξεκινήσουμε να προσθέτουμε ξανά εξώφυλλα στην υπό – κατηγορία «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ & ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ»!

http://wp.me/PKxow-1Ir

Σταδιακά θα δείτε εκεί όλα τα εξώφυλλα των άλμπουμ της σειράς, τόσο της νέας όσο και της παλαιότερης, αλλά και όλων όσων θα κυκλοφορήσουν! Ήδη προστέθηκαν τα εξώφυλλα των πρώτων 12 άλμπουμ, σε ξεχωριστό άρθρο, στην πιο πάνω υπό – κατηγορία. Για την σειρά δημοσίευσης ούτε λόγος, αφού συνεχίζει να είναι η όλη προσπάθεια μια καθαρά επιλογή των συντελεστών, που δεν ακολουθεί την χρονολογική σειρά έκδοσης των άλμπουμ. Όσο για αυτά που θα ακολουθήσουν,με αφορμή την συμπλήρωση 50 χρόνων από την εκκίνηση της έκδοσης του κόμικς στην Ελλάδα, είναι προγραμματισμένα τα παρακάτω.

Ο Αστερίξ και η Χύτρα

Ο Αστερίξ στην Ισπανία

Η Διχόνοια

Ο Αστερίξ στους Ελβετούς

Η Κατοικία των Θεών

Οι Δάφνες του Καίσαρα

Ο Μάντης

Ο Αστερίξ στην Κορσική

Το Δώρο του Καίσαρα

Το Μεγάλο Ταξίδι

Οβελίξ και Σια

Ο Αστερίξ στους Βέλγους

Χαράς ευαγγέλια για τους φίλους του Αστερίξ λοιπόν, αφού η επόμενη σειρά άλμπουμ θα είναι μια ακόμη ντουζίνα υπέροχες και διαχρονικές ιστορίες, απ` αυτές που αγαπήσαμε όλοι! Δείτε όλα τα εξώφυλλα και επιπλέον πληροφορίες, στο site της Μαμούθ Κόμικς. Η έκδοση αυτή θα κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη(στην επαρχία μια μέρα ενωρίτερα – Τετάρτη), όπως ακριβώς έγινε και στα προηγούμενα 12 άλμπουμ. Το κόστος του κάθε ενός, είναι όπως και στα προηγούμενα 12, 8,80 ευρώ.

http://www.mamouthcomix.gr/asterix/asterixhc2.html

Τέλος να προσθέσουμε, ότι το 13^ο αυτό άλμπουμ, έχει σαν δώρο μια κάρτα μεσαίου μεγέθους, με την φιγούρα του Οβελίξ και την λεζάντα «…ΟΒΕΛΙΞ  Έπεσε μέσα όταν ήταν μικρός!», την οποία και σας παραθέτουμε.

SANTE

ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΟ – ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΥΠΟ – ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΜΑΣ «SUGAR MOUNTAIN»

http://wp.me/PKxow-2PK

Ο Παναγιώτης τον κοίταξε περιπαικτικά, μ’ ένα χαμόγελο να γλυστράει στην άκρη των χειλιών του και ξανακοίταξε το άκομψο σκίτσο με τις δυνατές γραμμές του πάνω στο πακέτο τα Σαντέ.

«Πάλι άγγελους ζωγραφίζεις ρε;»

Ο Μίλτος έριξε το κεφάλι πίσω και γέλασε, με κείνο το γέλιο που κάθε φορά έκανε τα κεφάλια να γυρίζουν. Πολύ δυνατό για να ναι παιδικό, κι όμως μ’ εκείνη την καθαρότητα που μόνο ένα γέλιο αγορίστικο έχει. Κοίταξε τον Παναγιώτη συνωμοτικά. «Να σου πω ένα μυστικό; Δεν είναι άγγελοι. Ο Ίκαρος είναι» του ψιθύρισε.

Το μυαλό του πήγε πίσω, στο πρώτο σκίτσο του Ίκαρου που είχε ζωγραφίσει στο μπλέ γυαλιστερό «Τετράδιον» της έκθεσης της Δ’ Δημοτικού. Ο δάσκαλος τους είχε πει να γράψουν μια έκθεση να εξηγούν γιατί ο Ίκαρος «έφτασε σ’ αυτήν του την παράλογη πράξη» κι ο Μίλτος είχε γράψει από κάτω δυο λέξεις μόνο.  «Γιατί πνιγόταν». Από κάτω είχε ζωγραφίσει τον Ίκαρο, χέρια ανοιχτά, κέρινα φτερά και το βλέμμα στον ήλιο – κι από τότε του κόλλησε το σκιτσάκι. Το’κανε αφηρημένα σε χαρτοπετσέτες, σημειωματάρια, πακέτα τσιγάρα… σαν το Σαντέ που κοιτούσε εξεταστικά τώρα ο Παναγιώτης. Τα χρόνια μπορεί να πέρασαν αλλά το σκίτσο του παρέμεινε σαν το γέλιο του, παιδικό.

«Άσε τώρα τον Ίκαρο και τέλειωνε τον καφέ. Άντε, πάμε να δούμε τι σούργελο πήρες.» είπε ο Μίλτος προσπαθώντας να κρύψει τη λαχτάρα του.

Δυο στενά πιο κάτω ήταν. Το είχε παρκάρει στη σκιά, μακριά από αυτοκίνητα. Άσε που θα το ‘βλεπε κάνα μάτι. Αυτά ήταν παράνομα εδώ και χρόνια για να τα κυκλοφορείς έτσι μέρα μεσημέρι. Ο Μίλτος έστριψε τη γωνία και ξαφνικά το είδε. Δάγκωσε τα χείλια δυνατά, πήγε κοντά και ακούμπησε το χέρι μαλακά στη σέλλα, χαιδεύοντας γλυκά όπως κάνουν στ’ άλογα. Έσκυψε και είδε την ανάσα του να ζωγραφίζει ένα θολό σύννεφο πάνω στο γυαλιστερό κυπαρισσί χρώμα στο κερωμένο τεπόζιτο. Τα χρώμια έκαναν τον εξακύλινδρο κινητήρα να φαίνεται σαν τους καθρέπτες που πολλαπλασιάζουν τα είδωλα μέχρι που μένεις να κοιτάς σα χαζός προσπαθώντας το βλέμμα σου να βρει αρχή και τέλος. Γύρισε απότομα στον Παναγιώτη. «Που το βρήκες αυτό ρε;». Παραξενεύτηκε κι ο ίδιος από την πονεμένη χροιά στη φωνή του. «Μην το ψάχνεις» είπε ο Παναγιώτης με σπασμένη φωνή. «Το φτιάχνω μήνες τώρα.»

……………………

Λάζαρος Αλεξάκης

——————————-

Το παραπάνω κείμενο( και όλα όσα φέρουν την υπογραφή των Λάζαρου Αλεξάκη και Γιώργου Κοσκινά – συντάκτες wolf67 & gkosk), αποτελεούν τμήμα του νέου βιβλίου των Λάζαρου Αλεξάκη και Γιώργου Κοσκινά, που πρόκειται να κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Αιγόκερως και είναι κατοχυρωμένο πνευματικά τόσο στους δημιουργούς, όσο και στον εκδοτικό οίκο που έχει την αποκλειστική εκμετάλευση των δικαιωμάτων του. Δημοσιεύεται με σύμφωνη γνώμη των δημιουργών και του εκδότη. Κάθε εκμετάλευση ή αντιγραφή, μέρους ή ολοκλήρων των κειμένων, χωρίς την συγκατάθεση των πιο πάνω, επισύρει ντις προβλεπόμενες από τον νόμο κυρώσεις, σύμφωνα με το Ελληνικό σύνταγμα και το Ευρωπαικό.